ABC Magazynu Instalatora
Transkrypt
ABC Magazynu Instalatora
ABC Magazynu Instalatora nr 122013 ABC instalacji solarnych Opłacalny kolektor Czy zastosowanie kolektorów słonecznych jest opłacalne? Jaki przepływ winien być uzyskiwany na kolektorach, aby otrzymać burzliwy przepływ w rurkach absorbera? Czy kolektor, który w trakcie badań uzysku energetycznego w Instytucie badawczym zdołał osiągnąć słynną granicę 525 kWh/m2, pozwalającą w UE na uzyskanie dofinansowania, osiąga ją również w trakcie eksploatacji? Czy poprzez zastosowanie niewłaściwych urządzeń współpracujących z kolektorami słonecznymi można „zniweczyć” dobre parametry kolektorów? Decydującą rolę w prawidłowej (efektywnej) pracy kolektora słonecznego odgrywa rodzaj przepływu. Bardzo ważne jest, aby w kolektorze słonecznym nie zachodził przepływ laminarny. Z teorii wiadomo, że przepływ laminarny nie zachodzi (rura prostoliniowa) od momentu, gdy liczba Reynoldsa przekroczy wartość 2320. Wielkościami decydującymi o tej wartości są: rodzaj, skład oraz temperatura medium roboczego, przepływ oraz obwód rurek przepływowych (obowiązuje to również dla przypadku, gdy przekrój nie jest okrągły). Trzeba również zaznaczyć, że wartość krytycznej liczby Reynoldsa nie zależy od kształtu przekroju rurki (przynajmniej w pierwszym przybliżeniu) oraz od chropowatości powierzchni. Podczas przepływu turbulentnego cząsteczki medium roboczego przemieszczają się gwałtownie również w kierunku prostopadłym do kierunku przepływu w stronę osi rury (nie zachodzi to podczas przepływu laminarnego). Zjawisko to powoduje, że zachodzi różnica wydajności kolektorów słonecznych rzędu 2-4% w zależności od rodzaju absorbera. 30 Dla wielu krytyków jest to mała wartość, ale jeśli odnieść ją do wartości wymaganych, np. w celu uzyskania dofinansowania, to może się okazać, że te 2-4% spowodują obniżenie sprawności poniżej wymaganej granicy. Niestety często przepływ burzliwy (turbulentny) mylony jest z przepływem zaburzonym, np. w wyniku natrafienia cieczy roboczej na zmianę przekroju rur lub tp. Zdarza się również, że producenci kolektorów słonecznych dla oszczędności zmniejszają grubości ścianek rurek przepływowych w absorberze, co prowadzi do zwiększenia ich średnicy wewnętrznej, efektem jest zmniejszenie prędkości przepływu, a co za tym idzie - liczby Reynoldsa. Z badań, prowadzonych między innymi przez Austriackie Centrum Badawcze Arsenal Research, wynika, że kolektory posiadające absorber w formie harfy osiągają przepływy charakteryzujące się liczbą Reynoldsa (dla wody) rzędu 300-2000, natomiast w przypadku meandra liczba ta osiąga wartość rzędu 2000-15000. Uwzględniając fakt, że medium roboczym jest mieszanina wody z glikolem, rzeczywiste wartości liczby Reynoldsa są o 20 do 50% niższe. Zmianę sprawności kolektora przy wyjściu z przepływu laminarnego dla kolektora słonecznego z absorberem selektywnym w postaci harfy przedstawiono na wykresie 2. Medium roboczym była woda o średniej temperaturze 32°C, temperatura otoczenia wynosiła 20°C, natężenie promieniowania słonecznego 909 W/m2. Widać wyraźny skok sprawności kolektora słonecznego przy wyjściu z przepływu laminarnego. Oznacza to, www.instalator.pl