Spod znaku Maryi nr18 - nmp

Nr 18 (38) * 30 WRZEŚNIA 2012 * XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA * 07 PAŹDZIERNIKA 2012 * - XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA
Lb 11, 25-29
Jk 5, 1-6
Mk 9, 38-43.45.47-48
LITURGIA SŁOWA
Jan powiedział do Jezusa: „Nauczycielu, spotkaliśmy kogoś,
kto w Twoje imię wyrzucał demony i zabranialiśmy mu, bo
nie chodzi z nami”. Lecz Jezus odrzekł: „Nie zabraniajcie mu!
Nikt bowiem, kto czyni cuda w moje imię, nie będzie zaraz
mógł źle mówić o Mnie. Kto nie jest przeciwko nam, jest
z nami. Zapewniam was: Jeśli ktoś poda wam kubek wody,
bo należycie do Chrystusa, nie utraci swojej zapłaty. Ale jeśli
ktoś stałby się przyczyną upadku jednego z tych małych,
którzy wierzą we Mnie, byłoby lepiej dla niego, aby mu
przywiązano kamień młyński do szyi i wrzucono w morze.
I jeśli twoja ręka prowadzi cię do upadku, odetnij ją. Lepiej
jest dla ciebie bez ręki osiągnąć życie, niż z dwiema rękami
iść na potępienie, w ogień nieugaszony. Jeśli twoja noga
prowadzi cię do upadku, odetnij ją. Lepiej jest dla ciebie bez
nogi osiągnąć życie, niż z dwiema nogami być wyrzuconym
na potępienie. Jeśli twoje oko prowadzi cię do upadku, wyłup je. Lepiej jest dla ciebie bez jednego oka wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wyrzuconym na potępienie, «gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie»”.
Wiele osób jest obruszonych, gdy inni posługują się przekazem: „ktoś, coś, komuś”. Wtedy bowiem niby wiadomo, o co
chodzi, ale nie ma ani adresata, ani autora treści. Same fakty są czasem niewystarczające, aby w sposób odpowiedzialny odnieść się do zaistniałej sytuacji.
Uczniowie też nie potrafili określić, ocenić osoby, która
w imię Jezusa wyrzucała złe duchy. Ponieważ człowiek ten
nie chodził razem z nimi, zabronili mu tego czynić. Chrystus
nie zaakceptował takiego stanowiska. Uznał bowiem, że
ten, kto dobrze czyni w Jego imię, nie będzie źle o Nim mówił. Tym samym Jezus dał do zrozumienia, że wszelkie dobro
jednoczy, a tym, co niszczy, jest grzech.
Panie Jezu Chryste, jako powody do grzechu wymieniłeś
trzy: ręka, noga, oko i ze względu na królestwo Boże nakazałeś je usunąć. Spraw, abyśmy panowali nad sobą i nie
ulegali pokusom, które prowadzą do grzechu.
XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Rdz 2, 18-24
Hbr 2, 9-11
Mk 10, 2-16
Faryzeusze przyszli do Jezusa i wystawiając Go na próbę
pytali, czy wolno mężowi rozwieść się z żoną. On ich zapytał: „Co wam nakazał Mojżesz?”. Oni odpowiedzieli:
„Mojżesz pozwolił sporządzić dokument rozwodu i oddalić”.
Wtedy Jezus powiedział im: „Napisał wam to przykazanie,
dlatego że macie zatwardziałe serca. Lecz od początku stworzenia Bóg stworzył ich mężczyzną i kobietą: Z tego powodu
mężczyzna opuści ojca swego i matkę i złączy się ze swoją
żoną. I staną się dwoje jednym ciałem. I tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Tego więc, co Bóg złączył, człowiek niech
nie rozdziela!”. W domu ponownie uczniowie pytali Go o to.
Powiedział im: „Jeśli ktoś porzuca żonę i żeni się z inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśliby ona porzuciła
swego męża i wyszła za innego, też cudzołoży”. Przynoszono
do Niego dzieci, aby je dotknął, ale uczniowie stanowczo
tego zabraniali. Kiedy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, bo do takich jak one należy królestwo Boże.
Zapewniam was: Kto nie przyjmuje królestwa Bożego jak
dziecko, nie wejdzie do niego”. Potem brał je w objęcia
i błogosławił, kładąc na nie ręce.
Jeżeli ktoś posługuje się telefonem komórkowym, to wie
o tym, że w pewnych miejscach słyszalność jest słaba albo
wręcz zanika. Wtedy trzeba cofnąć się albo poszukać takiego miejsca, w którym kontakt jest możliwy.
W pytaniu faryzeuszy był poważniejszy problem, którego
podstawą była zatwardziałość serca. W tym konkretnym
przypadku chodziło o oddalenie żony przez napisanie listu
rozwodowego. Jezus ostrzega wszystkich przed grzechem
cudzołóstwa, ale i upomina się o godność i świętość małżeństwa: „Tego więc, co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela!”. O tych słowach wiele osób zapomina.
Boże, nasz Ojcze, broń godności małżonków. Niech trwają
w jedności, miłości i pokoju. Pozwól im w duchu wiary rozwiązywać konflikty i troski. Daj nadzieję tym, którzy pogubili się na drogach życia małżeńskiego. Spraw, aby zwyciężała miłość i mądrość.
Różaniec
jest jedną z najbardziej
popularnych modlitw na świecie.
Zwyczaj odmawiania „różańców”
sięga czasów przed narodzeniem
Chrystusa. „Różańce” stosowali powszechnie w Indiach wyznawcy Wisznu i Siwy, także wyznawcy Buddy, lamowie w Tybecie, a nawet mahometanie w Syrii i północnej Afryce. Różaniec miał też
różne formy. W Chinach np. były nim sznury z węzłami. Podobną formę miały sznury bramińskie. Różaniec czcicieli Siwy miał
formę sznurków z nanizanymi perełkami owocu aksza i składał
się z 32, 64, 84 lub 108 paciorków. Różańce te ułatwiały modlitwę, zwłaszcza gdy pewne formuły stale się powtarzały.
Różaniec w postaci wielokrotnego odmawiania Pozdrowienia
Anielskiego upowszechnił św. Dominik Guzman, założyciel Zakonu Kaznodziejskiego (dominikanów). Różaniec w obecnej
formie ustalił się dopiero w XV w. dzięki innemu dominikaninowi, bł. Alanusowi a la Roche. Ustalił on nazwę "Psałterz Maryi" (później upowszechniła się nazwa Różaniec od łacińskiego
rosarium - wieńca róż, którym przyozdabiano wizerunki Matki
Bożej), jak też i liczbę 150 Zdrowaś, które podzielił na dekady
(dziesiątki), każda przeplatana Modlitwą Pańską. On też założył pierwsze bractwo różańcowe w Douai w 1470 roku.
W 1464 r. ukazała mu się Maryja. Poleciła mu propagować
Różaniec i zakładać bractwa różańcowe. Przekazała mu również 15 obietnic dla tych, którzy będą odmawiać Różaniec:
1.Ktokolwiek będzie mi służył przez odmawianie Różańca świętego otrzyma wyjątkowe łaski.
2.Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim
tym, którzy będą odmawiać Różaniec.
3.Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
4.Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on
od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od
umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania
rzeczy wiecznych.
5.Dusza, która poleci mi się przez odmawianie Różańca, nie
zginie.
6.Ktokolwiek będzie odmawiał Różaniec i odda się rozmyślaniu
nad jego świętymi tajemnicami, nigdy nie będzie pokonany
przez niepowodzenia. Bóg nie będzie go karał w swojej sprawiedliwości, nie zginie śmiercią niespodziewaną, jeżeli będzie
sprawiedliwym, wytrwałym w łasce Bożej i będzie godnym życia wiecznego.
7.Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do Różańca
- nie umrze bez sakramentów Kościoła.
8.Wierni w odmawianiu Różańca będą mieli w życiu i przy
śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
9.Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do Różańca świętego.
10.Wierne dzieci Różańca zasłużą na wysoki stopień chwały
w niebie.
11.Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie Różańca.
12.Wszystkich, którzy rozpowszechniają Różaniec, będę wspomagała w ich potrzebach.
13.Otrzymałam od mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy Różańca będą mieli za wstawienników cały Dwór
Niebieski w czasie życia i w godzinę śmierci.
14.Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec, są moimi synami
i braćmi mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
15.Nabożeństwo do mojego Różańca jest wielkim znakiem
przeznaczenia do nieba.
W XVI w. ustalono ostatecznie 15 tajemnic i podzielono je na
5 radosnych, 5 bolesnych i 5 chwalebnych. Po zwycięstwie
w bitwie pod Lepanto 7 października 1571 r., Pius V ustanowił
święto Matki Bożej Różańcowej. Papież Leon XIII wprowadził
nabożeństwa różańcowe w październiku. Pius XI i Pius XII codziennie ze swoimi domownikami odmawiali Różaniec. Papieże Jan XXIII, Paweł VI i Jan Paweł II niejeden raz w swoich publicznych przemówieniach zachęcali wiernych do ukochania tej
modlitwy. W 2002 r. Jan Paweł II listem „Rosarium Virginis
Mariae” dołączył czwartą część - tajemnice światła. Ogłosił
także Rok Różańca Świętego (2002-2003) i wezwał wszystkich
wierzących do częstej i gorliwej modlitwy różańcowej.
Do odmawiania Różańca kilkakrotnie wzywała Matka Boża
w czasie swych objawień, m.in. w Lourdes (1858), w La Salette,
w Fatimie (1917), w Beauraing (1932) i w Banneux (1933).
Różaniec nie może zastąpić Mszy świętej. Jest natomiast sposobem przeżywania naszej wiary w żywej łączności z Maryją.
Różaniec jest modlitwą prostą, a jednocześnie kompletną pod
każdym względem. Wszystkie rodzaje modlitwy łączą się
w nim i uzupełniają: uwielbienie, pochwała, błaganie, wstawiennictwo, dziękczynienie. Rozważane tajemnice obejmują
pełnię tajemnicy Chrystusa, wszystkie prawdy naszej wiary,
jak: Trójca Święta, Wcielenie, Odkupienie. Papież Leon XIII widział w Różańcu „skrót całej religii chrześcijańskiej”
i „streszczenie całej Ewangelii”.
Stowarzyszenie Żywego Różańca założyła sługa Boża Paulina
Maria Jaricot, w Lionie 1926 roku. Zatwierdził je papież Grzegorz XVI w 1832 roku. Założycielka wpadła na pomysł, aby
zobowiązać członków do odmawiania jednej dziesiątki Różańca każdego dnia. Na to stać nawet najbardziej zajętego pracą
chrześcijanina. Członkowie tworzą grupy po 20 osób tak, by
był przez nich odmówiony cały Różaniec. Celem Żywego Różańca jest propagowanie kultu Jezusa i Maryi, umacnianie wiary, leczenie nędzy moralnej, walka z Szatanem, szerzenie pokoju, nabywanie cnót chrześcijańskich. Do Żywego Różańca
należą miliony osób w Polsce, w naszej parafii istnieją dwie
Róże Żywego Różańca. Zapraszamy parafian do wstępowania
do Żywego Różańca.
„Proszę weźcie znów
ufnie do rąk koronkę
Różańca, odkrywając na
nowo w świetle Pisma
Świętego jego przeogromną moc” (Jan Paweł II, „Rosarium Virginis Mariae”).
Za odmówienie w całości przynajmniej jednej
części Różańca, połączone z rozmyślaniem nad
rozważanymi tajemnicami, można uzyskać
odpust zupełny.
Umarłych grzebać
Uczynek miłosierny wobec człowieka umarłego to troska
o jego pogrzeb. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Ciała zmarłych powinny być traktowane z szacunkiem
i miłością wypływającą z wiary i nadziei zmartwychwstania.
Grzebanie zmarłych jest uczczeniem dzieci Bożych, będących
świątynią Ducha Świętego”.
W chrześcijańskim uczynku grzebania umarłych zawiera się
nadzieja na spotkanie ze zmarłymi w przyszłym świecie,
w gronie zbawionych. Pan Jezus zmartwychwstał, a przez to
i umieranie ludzi oraz pogrzeb nie oznaczają kresu życia.
Ważne jest, aby być blisko tych, którzy przeżywają śmierć
i organizują pogrzeb. Trzeba im mądrze radzić. Ważne jest
też podejście do pogrzebu dziecka, nawet takiego, które
umiera w łonie matki. To ma być ewangeliczne podejście
pełne szacunku do ludzkiego ciała.
Obecnie coraz częściej spotyka się pogrzeby z urną. Kościół
opowiada się zdecydowanie za tradycyjną formą pochówku,
a kremacja jest jedynie dopuszczona. Bywa, że spalone ciało
jest lekceważone przez bliskich do tego stopnia, że nie odbierają urny z popiołem. Firmy, które spalają zwłoki, muszą
decydować o ich losie. Chrześcijanin winien urządzić pogrzeb
dla prochów z ciała. Potrzebny jest też inny formularz liturgiczny niż ten, który jest stosowany podczas pogrzebu ciała.
Teksty natchnione oraz modlitwy winny być skoncentrowane
na prochu i biblijnym jego wymiarze, a nie na ciele, którego
już nie ma. Proch nie zmartwychwstaje — tylko ciało zmartwychwstaje. Udział w pogrzebie jest zawsze dla człowieka,
który kocha, czynem miłosierdzia, bo jest ofiarą kilku godzin
potrzebnych na dojazd na pogrzeb i jego odprawienie oraz
modlitwę w intencji zmarłego.
Miłosierdzie dotyczy również troski o grób, który winien być
1. W poniedziałek, 1 października, rozpoczyna się miesiąc
modlitwy różańcowej. Zachęcamy wszystkich parafian: dzieci, młodzież i dorosłych, do licznego udziału w codziennej
Mszy św. i w nabożeństwie różańcowym, które w naszym
kościele będziemy odprawiali o godz. 17.30. Tych zaś, którym trudniej dotrzeć do kościoła, proszę o wspólne odmawianie Różańca w domach. Różaniec dla dzieci w piątek
o godz. 16.30.
2. Pierwszy czwartek miesiąca – adorujemy Najświętszy Sakrament i modlimy się o powołania kapłańskie i zakonne;
pierwszy piątek – szczególna okazja do pojednania się z Bogiem. Okazja do spowiedzi świętej pierwszopiątkowej
w naszym kościele od godz. 16.00. Prosimy też zgłaszać chorych na pierwszy piątek, których kapłan odwiedzi w domu
z Najświętszym Sakramentem; i pierwsza sobota miesiąca –
dzień poświęcony Niepokalanemu Sercu Maryi.
3. Niedziela, 7 października, jest obchodzona jako Niedziela
Miłosierdzia. Rozpoczyna ona Tydzień Miłosierdzia. Zawsze
chętnie korzystamy z Bożego miłosierdzia, ale Bóg chce, żebyśmy też i my byli w świecie Jego narzędziami w czynieniu
miłosierdzia wobec innych.
4. W pierwszą niedzielę miesiąca, 7 października, po Mszy
św. o godz. 9.00 spotkanie Żywego Różańca. Żywy Różaniec
zaprasza członków i sympatyków na spotkanie do salki parafialnej, w poniedziałek 8 października na godz. 17.00.
w środowiskach chrześcijan prosty i skromny, bo zmarły nie
potrzebuje szczycić się grobowcem. Czynią to ci, którzy go
wznoszą, by ich podziwiano.
Miłosierdzie jest zawarte w każdej Mszy św. zamawianej za
zmarłego. Ona winna być oparta o dobrą intencję, czyli
w trosce o zbawienie zmarłego, a nie popisywaniem się nazwiskiem ofiarodawcy. Niewymienianie nazwiska ofiarodawcy jest ważnym elementem dobrej i czystej jego intencji. Dopuszczalne jest jednak podanie do publicznej wiadomości
imienia ofiarodawcy, jeśli przez to pragnie on wyrazić swoją
wdzięczność wobec zmarłego. Modlitwa osobista za zmarłego jest zawsze wielkim uczynkiem miłosierdzia wobec niego,
bo skraca jego pobyt w czyśćcu i przyspiesza jego pełne
szczęście w niebie. Zmarły tak wsparty zawsze odpowiada
swoją modlitwą o dary duchowe dla swego dobroczyńcy.
Umarłych grzebać to naśladować św. Józefa z Arymatei i Nikodema oraz Matkę Najświętszą. Oni urządzili pogrzeb ciała
Jezusa, za co On był im bardzo wdzięczny. Każde spotkanie
ze zmarłym jest dla nas wspomnieniem tajemnicy zmartwychwstania.
Podsumowanie
Uczynki miłosierdzia są naszą powinnością — ukazują realizm życia
Ewangelią w wymiarze miłości bliźniego. Z czynów miłości będziemy sądzeni. Kiedy Syn Człowieczy przyjdzie, jedyne pytanie, jakie
usłyszymy od Boga będzie dotyczyło miłości bliźniego (Mt 25,3146). Uczynki miłosierdzia to tylko przykłady. Każdy musi odkryć,
czego potrzebuje jego bliźni, w jaki sposób mógłby mu służyć. Czy
ktoś rzeczywiście kocha Boga i bliźniego poznajemy także po tym,
czy zauważa potrzeby innych. W każdej chwili naszego życia, musimy zadawać sobie pytanie: Jak wygląda w praktyce moja miłość
bliźniego? Nie ma, bowiem miłości do Boga bez miłości do naszych
sióstr i braci. Aby za uczynki miłosierne otrzymać nagrodę wieczną,
trzeba je spełniać w czystej intencji, chętnie, nieustannie i bez
względu na osoby, którym je wyświadczamy.
5. W niedzielę, 7 października, przypada czwarta rocznica
śmierci ks. bp. Adama Śmigielskiego. Zapraszamy na godz.
17.30 na Różaniec i Mszę św.
6. Niedziela, 14 października, to XII Dzień Papieski, poświęcony popularyzacji nauczania Jana Pawła II oraz uczeniu się
jego wrażliwości na człowieka, podstawowej drogi Kościoła.
Obchody tego dnia zrodziły się z potrzeby wdzięczności Bogu za wielki pontyfikat Jana Pawła II. Wdzięczność Bogu – to
ważna chrześcijańska postawa. Włączmy się w ten rytm całym sercem. Na prośbę biskupów, zbiórka po Mszy św. przeznaczona jest na fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia” –
czyli na stypendia dla uzdolnionej, ale niezamożnej młodzieży.
7. Zapraszamy do włączenia się w pracę grup parafialnych:
Chórek dziecięcy – we wtorek o godz. 16.00;
Młodzież – w piątek o godz. 18.00;
Ministranci i kandydaci – w sobotę o godz. 10.00.
8. Przyjmujemy na wypominki: roczne i półroczne - czytane
w każdą niedzielę przed Mszą św. o godzinie 9.00; oktawalne - czytane przez osiem dni od 1 do 8 listopada, połączone z
modlitwą różańcową o godz. 17.30 i Mszą św. za tych zmarłych o godz. 18.00. Na stoliku pod chórem wyłożone są karteczki na wypominki. Można także zamawiać Msze św. na
przyszły rok.
 w piątek, 5 października – św. Faustyna Kowalska, żyjąca
W TYM OKRESIE PATRONUJĄ NAM…
 w poniedziałek, 1 października – św. Teresa od Dzieciątka
Jezus, żyjąca w XIX w. francuska zakonnica i doktor Kościoła,
patronka misji katolickich;
 we wtorek, 2 października – święci Aniołowie Stróżowie.
Może na co dzień nie zawsze pamiętamy, że to miłosierny
Bóg troszczy się o każdego, posyłając swoich Aniołów, którzy chronią nas i nam pomagają;
 w czwartek, 4 października – św. Franciszek z Asyżu, żyjący w XIII w. założyciel zakonu franciszkanów i klarysek, autor
znanej modlitwy o pokój, w której prosi się, by Bóg uczynił z
nas narzędzia pokoju;
Poniedziałek 01.10. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
17.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 1.
18.00. + Mirosława Pruchnickiego, od sąsiadów.
Wtorek 02.10. Świętych Aniołów Stróżów.
7.00. 1) + Roberta Hudziaka – gregorianka 2.
2) + Hieronimę Miecznik, od chrześniaka.
18.00. + Antoniego Ślebodę.
Środa 03.10.
17.00. + Teresę Goska.
18.00. 1) + W intencji ojczyzny.
2) + Roberta Hudziaka – gregorianka 3.
Czwartek 04.10. Św. Franciszka z Asyżu.
17.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 4.
18.00. + W intencji kapłanów.
Piątek 05.10. Św. Faustyny Kowalskiej.
17.00. 1) + Roberta Hudziaka – gregorianka 5.
2) + Stanisławę, Józefa, Ryszarda Kalaga; Helenę
Juszczyk; Zofię, Henryka Szczerek.
18.00. Z prośbą do Matki Najświętszej o zdrowie
i błogosławieństwo Boże dla Igora.
Sobota 06.10.
7.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 6.
16.00 Ślub: Szopa Tomasz – Nowak Kinga.
18.00. 1) W intencji Żywego Różańca.
2) Dziękczynna za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze
błogosławieństwo w 25. r. ślubu Urszuli i Leszka.
XXVII Niedziela Zwykła, 07.10.
9.00. Za żywych i zmarłych członków Żywego Różańca.
10.30. + Zdzisława Głowanię; zmarłych z rodziny Wójcików.
12.00. 1) + Feliksę, Władysława Czarneckich.
2) Roberta Hudziaka – gregorianka 7.
18.00. + Janusza Stelmaszyńskiego w 19. r. śmierci.
CHRZTY
1. Weronika Karolina Kias
2. Michał Adam Wójcik
3. Patryk Sieczko
4. Patryk Grzejdziak
w XX w. apostołka Bożego Miłosierdzia. Zawdzięczamy jej
przypomnienie prawdy o nieodwołalnej miłości Boga do
człowieka;
 we wtorek, 9 października – bł. Wincenty Kadłubek, biskup, który jednak zrzekł się tego urzędu i osiadł w klasztorze cystersów w Jędrzejowie. Jest autorem Kroniki polskiej,
czyli pierwszej historii Polski;.
 w sobotę, 13 października – bł. Honorat Koźmiński, kapucyn. W XIX w., kiedy zaborcy zlikwidowali zakony i zabronili
zakładania nowych, utworzył 26 zgromadzeń niehabitowych, z których połowa istnieje do dziś.
Poniedziałek 08.10.
17.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 8.
18.00. + Józefa, Marię, Edwarda, Izabelę, Jana, Barbarę
Wziętal, od rodziny Kwaśniaków.
Wtorek 09.10. Bł. Wincentego Kadłubka.
7.00. 1) + Roberta Hudziaka – gregorianka 9.
2) + Hieronimę Miecznik, od brata Zygmunta.
18.00. + Jana Rogulskiego, w 1. r. śmierci, od żony i córki.
Środa 10.10.
17.00. + Józefę, Jana Świtała.
18.00. 1) + Waldemara Wątka.
2) + Roberta Hudziaka – gregorianka 10.
Czwartek 11.10.
17.00. + Jadwigę, Beatę, Eugeniusza Bocheńskich.
18.00. 1) + Wojciecha Nowaka, w 15. r. śmierci.
2) + Roberta Hudziaka – gregorianka 11.
Piątek 12.10.
17.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 12.
18.00. 1) + Czesława Buczka, Stanisława, Jadwigę Kołątaj.
2) + Bolesława Leśniowskiego, w 1. r. śmierci,
od żony z córkami.
Sobota 13.10. Bł. Honorata Koźmińskiego.
7.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 13.
18.00. 1) + Sabinę Woszczek, w 7. r. śmierci, zmarłych
z rodziny Woszczków.
2) + Zofię, Ludwika, Henryka Kalamat; Józefę,
Bogusława, Władysławę, Elżbietę, Klaudiusza,
Stanisława Struzik; Tadeusza Badana.
XXVIII Niedziela Zwykła, 14.10.
9.00. + Jana, Kazimierę Perczaków.
10.30. + Mieczysławę Szymczyk, od swatowej Mirosławy
z dziećmi.
12.00. + Roberta Hudziaka – gregorianka 14.
18.00. + Zofię Denkiewicz.
POGRZEBY
ŚLUBY
1. Grzegorz Kośmider – Agnieszka Skrzyńska
1. Jadwiga Jachimowska
2. Józef Litwin
Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, Dąbrowa Górnicza,
ul. Morcinka 9, Tel. : (32) 268-89-15, www.nmp-kp.pl