Generuj PDF - Komenda Powiatowa Policji w Lublińcu

Transkrypt

Generuj PDF - Komenda Powiatowa Policji w Lublińcu
Komenda Powiatowa Policji w Lublińcu
Źródło: http://www.lubliniec.slaska.policja.gov.pl/k13/informacje/wiadomosci/39677,Gdy-dziecko-ucieknie-z-domu.html
Wygenerowano: Środa, 8 marca 2017, 01:50
Gdy dziecko ucieknie z domu
Wakacje to okres, kiedy młodzi ludzie najczęściej decydują się na ucieczkę z domu. Bywa, że lato „na
gigancie” spędzają nawet dzieci poniżej 10 roku życia. Kiedy wielu rodziców przeżywa
niewyobrażalną tragedię związaną z ucieczką własnego dziecka, policjanci robią wszystko, by je
odnaleźć. Powody ucieczek bywają różne, nieporozumienia rodzinne, chęć poznania nowych
znajomych, zawody miłosne. Czasem ucieczka jest po prostu powiedzenie rodzicom „zauważcie
mnie”.
Wakacje to okres, kiedy młodzi ludzie najczęściej decydują się na ucieczkę z
domu. Bywa, że lato „na gigancie” spędzają nawet dzieci poniżej 10 roku
życia. Kiedy wielu rodziców przeżywa niewyobrażalną tragedię związaną z
ucieczką własnego dziecka, policjanci robią wszystko, by je odnaleźć. Powody
ucieczek bywają różne, nieporozumienia rodzinne, chęć poznania nowych
znajomych, zawody miłosne. Każdego roku w Polsce ucieka z domów kilka tysięcy
młodych ludzi. Uciekają dzieci coraz młodsze, nawet 10-letnie. Uciekają też prawie już
dorośli, tuż przed osiemnastymi urodzinami. Powody ucieczek bywają różne; w obawie
przed karą za oceny na zakończenie roku szkolnego, brawura i chęć popisania się
przed kolegami, „że mogę wszystko”, to kolejny powód ucieczki młodych ludzi.
Powodem ucieczki bywają także kłopoty rodzinne. Rodzice bardzo często są zaskoczeni taką sytuacją, czasem bezradni, nie
wiedzą co mają robić. Dlaczego dzieci uciekają? Najczęściej dlatego, że nie znajdują innego rozwiązania sytuacji w której się
znalazły. Bezradność oraz strach uniemożliwiają dostrzeżenie rozwiązań innych, niż ucieczka. Sytuację, które dla nastolatka
wydają się nierozwiązywalne, dla dorosłych często wydają się błahe i nieważne. Pomyłką jest lekceważenie problemu. Zdarza
się, że nie złośliwość dziecka czy też brak dyscypliny jest powodem ucieczki z domu. Ucieczka to znak, że coś gdzieś jest nie
w porządku. Dzieci uciekają nie tylko z domów „patologicznych”. Często tzw. „przyzwoici rodzice - spokojni, porządni,
zapracowani – dziwią się, że to ich dziecko uciekło z domu, a przecież miało wszystko. Z relacji natomiast dziecka wynika, iż
uciekło, bo czuło się niekochane, nieakceptowane, niezauważane. Nastolatek potrzebuje zainteresowania, a gdy tego brakuje
ucieka z domu, bo chce powiedzieć rodzicom „wreszcie mnie zauważcie”. Warto dziecku poświęcić czas i rozmawiać z nim
nawet jeśli poruszane sprawy wydają nam się błahe. Tylko wówczas dziecko zauważy, że interesują nas jego „drobne”
kłopoty, zmartwienia. Jeśli natomiast rodzice unikają szczerych rozmów, uciekają od rozwiązywania problemów to dzieci uczą
się od nas dorosłych, że najwygodniej jest uciec od problemu niż go rozwiązać.
Przebywanie „na gigancie” w miesiącach letnich daje większe możliwości znalezienia noclegu, i pożywienia- łupem padają
owoce i warzywa na terenie ogródków działkowych. W okresie letnim łatwiej nawiązuje się kontakty z rówieśnikami, łatwiej
ukryć się przed organami ścigania, czy też szybciej znajduje się osoby, które można okraść. W ten sposób zaczynają się
problemy młodych ludzi z prawem. Dlatego ważne jest, aby rodzice rozmawiali ze swoimi dziećmi i przestrzegali przed
niebezpieczeństwami, jakie czyhają na nie, kiedy pozbawione są opieki osób dorosłych, ale przede wszystkim zauważali
problemy swoich dzieci.
Źródło. KPP Kluczbork
Zobacz więcej
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij