PROJEKT ARCHITEKTONICZNO

PROJEKT ARCHITEKTONICZNOBUDOWLANY
Rekonstrukcji i kolorystyki elewacji frontowej
budynku mieszkalno-usługowego w Tarnowskich Górach
przy ul. Krakowskiej 18
Lokalizacja obiektu: działka nr 186, obręb Tarnowskie Góry, k.m. 10
Inwestor:
Gmina Tarnowskie Góry
42-600 Tarnowskie Góry, Rynek 4
Autor projektu:
mgr inż. arch. Monika Trzcionkowska, nr upr. 6/03/SLOKK
członek Śląskiej Okręgowej Izby Architektów nr ewid. SL-0933
adres: Tarnowskie Góry, ul. Kolorowa 22a/10
tel.: 0 605 781 461
Data opracowania: lipiec 2008
Spis zawartości:
- kopie uprawnień i wpisu do izby zawodowej,
- oświadczenie projektanta,
- projekt architektoniczno-budowlany:
- część opisowa:
opis techniczny
- część rysunkowa:
rysunki 1 do 9
Opis techniczny
do projektu rekonstrukcji i kolorystyki elewacji budynku mieszkalno-usługowego
(kamienicy)
Adres obiektu: Tarnowskie Góry, ul. Krakowska 18, działka 186,
obr. Tarnowskie Góry, k.m. 10
Inwestor: Gmina Tarnowskie Góry, Rynek 4, 42-600 Tarnowskie Góry
1. Podstawa opracowania:
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
Umowa z inwestorem z dnia 17.03.2008
Inwentaryzacja elewacji wykonana w czerwcu 2008 r.
Obowiązujące przepisy i polskie normy
Katalog techniczny firmy KABE Polska Sp. z o.o.
2. Podstawowe dane liczbowe
2.1. Wymiary elewacji frontowej południowej: S= 22,16 m, H śr. = 114,20 m
Powierzchnia elewacji frontowej południowej: 314,6 m2
3. Ogólny opis budynku:
Kamienica mieszkalna. W pierzei, kalenicowo do ulicy. Neoklasycystyczna, ok.
1880. Na rzucie prostokąta, 3-traktowa, z dwoma symetrycznymi 1,5-traktowymi
skrzydłami i tylnym 1-traktowym budynkiem gospodarczym. 3-kondygnacyjna. Dach 2spadowy, kryty papą. Skrzydła 3-kondygnacyjne. Dach 1-spadowy, kryty papą. Oficyna
tylna 2-kondygnacyjna, dach 1-spadowy, kryty papą. Ceglane. Przyziemie kamienicy kamień rustykowany.
Fasada: 8-osiowa, niesymetryczna, artykułowana. Otwory okienne i drzwiowe prosto
zamknięte. W przyziemiu w 4-ej osi brama, w 2; 5 i 7 osiach wejścia do sklepów.
Powyżej prosty gzyms kordonowy. W II kondygnacji w osiach 7-8 płaski pseudowykusz.
W III kondygnacji międzyokienne pilastry o jońskich kapitelach. Nad ostatnią
kondygnacją partia gładkiego fryzu, nad którym pełny mur attykowy. Poniżej 2-dzielne
okienka strychowe. Stolarka okienna: skrzynkowa, 3-poziomowa, 2-dzielna z
przechodzącym ślemieniem.
Elewacja kamienicy została przebudowana po I wojnie światowej – na pocztówce z lat
30-tych XX w. widnieje jej stan zbliżony do dzisiejszego. Pierwotny styl dekoracji fasady,
widoczny na pocztówkach z lat 1905-1910, można uznać za neorenesans typu
włoskiego – z wydatnymi obramieniami okiennymi na II kondygnacji, zwieńczonymi
tympanonami trójkątnymi, wspartymi na parze konsoli oraz podobnymi na III
kondygnacji, lecz bez tympanonów. Okienka strychowe były obwiedzione dekoracją
opaskową, podobnie jak otwory na parterze. Tłem dla opasek otworów na parterze było
płytkie poziome boniowanie (9 warstw). Dzisiejsze pilastry jońskie (głowice są zbliżone
do tego stylu), w wielkim porządku obejmującym kondygnacje III i strychową, poprzednio
były pilastrami korynckimi, z kanelurowanymi trzonami i piedestałami. Całość elewacji
wieńczył gzyms impostowy,a nad nim partia attyki.
4. Zakres robót elewacyjnych:
Po konsultacjach z inwestorem, przewiduje się wykonanie remontu elewacji frontowej –
z nadaniem nowej kolorystyki oraz częściową rekonstrukcją pierwotnego wystroju
kamienicy. Przy rekonstrukcji poczyniono pewne uproszczenia i kompromisy – np
pozostawiono obecną formę kapiteli pilastrów oraz formę gzymsu koronującego – ze
względu na koszty. Stolarkę na parterze proponuje się pozostawić w stanie obecnym i
tylko w przypadku jej wymiany sukcesywnie doprowadzać ją do obecnego rozwiazania
projektowego. Reklamy i napisy proponuje się namalować na tynku, zgodnie z praktyką
końca XIX w. Drewniane drzwi bramy wjazdowej sugeruje się wymienić na nowe
drewniane, stolarkę okienną pierwszego, drugiego piętra oraz strychu wymienić na
nową, drewnianą, z podziałem na cztery pola, jak w istniejącej stolarce I piętra.
5. Technologia wykonania remontu elewacji:
5.1. Odparzone i skruszałe tynki na podłożu ceglanym należy odbić do warstw o
odpowiedniej wytrzymałości.
5.2. Głębokie ubytki tynku zagruntować szprycem cementowym i uzupełnić zaprawą
cementowo – wapienną.
5.3. Głębokie ubytki gzymsów istniejących należy uzupełnić odpowiednimi fragmentami
cegły pełnej, ewentualnie zazbroić prętami śr. 5 do 6 mm, w formie klamer, osadzonych
w otworach wywierconych w murze, na zaprawie cementowej. Po osadzeniu w/w
elementów ubytki pokryć szprycem cementowym.
5.4. Kamień rustykalny w partii parteru należy usunąć, zastąpić tynkiem cementowowapiennym z wyprowadzonym boniowaniem. Kamień pochodzący z elewacji nadaje się
do powtórnego użycia – np do stylowych wnętrz.
5.5. Elementy wystroju architektonicznego o bogatszym profilowaniu należy sporządzić
w technologii profili styropianowych, pokrytych tynkiem trójwarstwowym na siatce.
Mocowanie profili do ściany kamienicy – zgodnie z zaleceniami lub projektem
zamocowania producenta profili. Alternatywnie profile można wykonać metodą odlewów
z masy betonowej, odpowiednio zazbrojonej prętami ze stali gładkiej A-0 śr. 5 lub 6 mm.
W tym przypadki profile osadzać na trzpieniach ze stali żebrowanej śr. min. 16 mm
wpuszczonych do muru na min. 25 cm i zakończonych tam kotwą, zaś od strony profilu
nakrętką z dużą podkładka. Profile mniej odsadzone od muru można mocować za
pomocą innych mocowań systemowych. Należy skonsultować się z producentem
mocowań w celu wybrania odpowiednich ich typów. Profile należy dodatkowo osadzić na
odpowiednim kleju – kleić do muru oczyszczonego z tynku, a nie do istniejącego tynku
Przykłady firm produkujących profile styropianowe: http://www.profile-elewacyjne.pl/
http://www.styro.pl/; http://www.styroprofil.pl http://www.alkris.pl
Dopuszcza się zastosowanie zamiast w/w profili na rdzeniu styropianowym profili na
rdzeniu z lekkich materiałów wypełniających oraz bez rdzenia, zbrojonych włókniną
szklaną, siatką metalową lub inne zbrojenia pokryte ekologiczną zaprawą plastyczną –
z betonów i zapraw sztukatorskich, zgodnie z technologią producenta, posiadającą
odpowiedni atest.
5.5. Całość elewacji pokryć tynkiem cienkowarstwowym polikrzemianowym NOVALIT T
firmy KABE Polska Sp. z o.o. lub tynkiem krzemianowym do nakładania ręcznego tejże
firmy lub podobnym.
5.6. Całość elewacji malować:
- farbami polikrzemianowymi NOVALIT F firmy KABE Polska Sp. z o.o.(w przypadku
zastosowania podłoża NOVALIT T) lub krzemianowymi CALSILIT tej firmy (w przypadku
zastosowania podłoża z tynku krzemianowego) lub podobnymi. Farbę nanosić wałkiem
lub pędzlem, zasadnicze powierzchnie elewacji można malować metodą natryskową.
5.7. Rynny i rury spustowe z blachy ocynkowanej pomalować farbą do powierzchni
ocynkowanych FAWINYL.
6. Kolory użyte w opracowaniu kolorystyki budynku:
- zasadnicze partie elewacji: żółty ochra KABE F 1160
- dekoracja architektoniczna, gzymsy, pilastry, attyka: jasnopiaskowy F 1050
- obróbki blacharskie, rury spustowe, rynny – kolor brązowy
- stolarka okienna i drzwiowa: brązowy jasny
Kolory dobrano wg wzornika podstawowego firmy KABE Polska Sp. z o.o.
7. Wszystkie roboty należy wykonać zgodnie z warunkami technicznymi wykonywania
robót budowlano - montażowych, obowiązującymi Polskimi Normami, instrukcjami ITB,
oraz instrukcjami producentów materiałów budowlanych elementów budowlanych,
wyposażenia i urządzeń. W pracach należy używać wyłącznie materiałów posiadające
odpowiednie atesty techniczne i higieniczne PZH, spełniajace określone normy PN i
EUN oraz certyfikaty.
Opracowała: mgr inż. arch. Monika Trzcionkowska
SPIS RYSUNKÓW:
Rys. 1 Sytuacja
1:1000
Rys. 2 Dokumentacja zdjęciowa stanu istniejącego – część lewa
Rys. 3 Dokumentacja zdjęciowa stanu istniejącego – część środkowa
Rys. 4 Dokumentacja zdjęciowa stanu istniejącego – część prawa
Rys. 5 Elewacja frontowa - inwentaryzacja
1:50
Rys. 6 Dokumentacja fotograficzna archiwalna - pocztówki
Rys. 7 Dokumentacja zdjęciowa archiwalna - pocztówki
Rys. 8 Elewacja frontowa – projekt
1:50
Rys. 9 Elewacja frontowa - szczegóły
1:10