Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Centralna Baza Orzeczeń Sądów
Administracyjnych
II SA/Gd 243/07 - Wyrok WSA w Gdańsku
Data orzeczenia
2007-11-08
Data wpływu
2007-03-26
Sąd
Symbol z opisem
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Barbara Skrzycka-Pilch
Janina Guść
Wanda Antończyk /przewodniczący sprawozdawca/
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Skarżony organ
Inspektor Sanitarny
Treść wyniku
Sentencja
Oddalono skargę
Sędziowie
orzeczenie prawomocne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda
Antończyk /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Skrzycka-Pilch Sędzia WSA Janina Guść Protokolant
Sekretarz Sądowy Ilona Panic po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2007 r. sprawy ze skargi
Gminy Miasta na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 5 lutego 2007 r. nr [...]
w przedmiocie uzgodnienia przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację
przedsięwzięcia oddala skargę
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 października 2006r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny po zapoznaniu się z
materiałami przedłożonymi przy piśmie Wydziału Środowiska Urzędu Miejskiego w G. z dnia 24 sierpnia
2006r. w sprawie uzgodnienia przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach postanowił
uzgodnić warunki realizacji przedsięwzięcia polegającego na: budowie Drogi Zielonej wraz z przebudową i
budową drugiej jezdni ul. Gospody w G.
W sentencji postanowienia organ I instancji w punkcie 1/: określił rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia
podając, że w/w przedsięwzięcie obejmuje:
- przebudowę istniejącej jezdni ul. Gospody;
- budowę nowej jezdni ul. Gospody;
- przebudowę istniejącego układu w ul. Łokietka;
- budowę ramp przechyłowych i schodów dla ciągów pieszo- rowerowych;
- budowę tunelu oraz przejścia dla pieszych przez ul. Łokietka;
- budowę ciągu pieszo- rowerowego po stronie zachodniej Drogi Zielonej;
- budowę ekranu akustycznego po wschodniej stronie Drogi Zielonej;
- budowę przystanków autobusowych na ul. Łokietka i ul. Gospody;
- budowę drogi dojazdowej do separatorów;
-włączenie ul. Gospody w stan istniejący ul. Pomorskiej na wysokości torów tramwajowych;
-wyprowadzenie ścieżek rowerowych w stan istniejący ul. Pomorskiej na wysokości torów tramwajowych;
- wyprowadzenie ścieżek rowerowych w istniejący ul. Pomorskiej;
- budowę ciągów pieszych i rowerowych jednostronnych-przebudowę kolidującego uzbrojenia podziemnego.
W punkcie 2/ postanowienia dotyczącym warunków wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji ze
szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i
zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, organ określił, że należy do minimum
ograniczyć oddziaływanie przedsięwzięcia na tereny sąsiednie, określić sposób postępowania z odpadami
powstałymi w wyniku prac rozbiórkowych zgodnie z wymaganiami obowiązujących przepisów, zapewnić
dojazd do posesji usytuowanych wzdłuż realizowanych sieci, po zakończeniu inwestycji teren przywrócić do
stanu pierwotnego.
W punkcie 3/ postanowienia dotyczącym wymagań ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w
projekcie budowlanym uzgodniono konieczność uwzględnienia: zaleceń i wniosków zawartych w raporcie o
oddziaływaniu na środowisko, do budowy układu drogowego oraz infrastruktury technicznej - zastosowania
materiałów i technologii przyjaznych środowisku, opracowania sposobu zagospodarowania mas ziemnych
powstałych podczas robót ziemnych oraz sposobu zagospodarowania odpadów. Ponadto nie ustalono
wymogów dotyczących przeciwdziałaniu skutkom awarii przemysłowych w odniesieniu do przedsięwzięć
zaliczonych do zakładów stwarzających zagrożenia wystąpienia poważnych awarii, w zakresie ograniczenia
transgranicznego oddziaływania na środowisko, w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których przeprowadzono
postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko, zapobiegania, ogranicz4enia oraz
monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz wykonania kompensacji przyrodniczej /
punkty 4-7.
Podstawę prawną dla wydania postanowienia stanowiły przepisy art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o
Państwowej Inspekcji Sanitarnej /t.j. Dz. U. nr 122 z 2006r., poz. 851 ze zm./, art. 57 ust. 1 w związku z art. 48
ust. 3 ustawy z 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska /t.j. Dz. U. nr 129 z 2006r., poz. 902 ze zm./,
art. 1 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2001r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach
oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz. U. nr 100, poz. 1085 ze zm./, § 3 ust. 1 pkt 56 rozporządzenia Rady
Ministrów z 9 listopada 2004r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać
na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do
sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko /Dz. U. nr 257, poz. 2573 ze zm./ oraz art. 106 kpa.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia organ I instancji wskazał, że Wydział Środowiska Urzędu
Miejskiego w G., prowadzący postępowanie zmierzające do wydania decyzji o uwarunkowaniach
środowiskowych dla przedsięwzięcia j. w. pismem z dnia 24 sierpnia 2006r. wystąpił do Państwowego
Powiatowego Inspektora Sanitarnego o uzgodnienie, przedkładając wniosek Dyrekcji Rozbudowy Miasta G.
wraz z informacją o planowanym przedsięwzięciu. Prezydent Miasta zobowiązał inwestora do sporządzenia
raportu o oddziaływaniu na środowisko dla w/wym. przedsięwzięcia postanowieniem z dnia 3 lutego 2006r., po
zasięgnięciu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 5 stycznia 2006r.
Uzasadniając wydane postanowienie organ I instancji wskazał, że oddziaływanie przedsięwzięcia na
środowisko na etapie budowy będzie miało charakter czasowy. Na etapie eksploatacji oddziaływanie na
środowisko związane będzie z użytkowaniem dróg /hałas, emisja zanieczyszczeń do powietrza, powstawanie
ścieków/. Zdaniem autorów raportu realizacja i eksploatacja przedsięwzięcia przy uwzględnieniu zaleceń
raportu, pozwoli na utrzymanie oddziaływania na środowisko na obecnym poziomie.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła Spółdzielnia Mieszkaniowa "Żabianka" w G., wnosząc o jego
uchylenie.
W uzasadnieniu zażalenia Spółdzielnia wskazała, że po zapoznaniu się z "Raportem oddziaływania inwestycji
na środowisko" i po jego analizie uznała, że zakres opracowania jest niepełny, albowiem ocena nie uwzględnia
oddziaływania Drogi Zielonej na środowisko, a zawęża się jedynie do rozbudowy ulicy Gospody. Spółdzielnia
zarzuciła, że jest to poważne uchybienie, które godzi w interesy mieszkańców osiedla. Wskazano, że inwestycja
charakteryzuje się oddziaływaniem ciągłym i nieodwracalnym- zmieni się bowiem charakter osiedla z
pozostającego " lekko na uboczu" na osiedle wpisane nagle w środek głównego układu komunikacyjnego.
Dotychczasowe działania inwestora i projektowanie, jak podniesiono, nie idą w kierunku ograniczenia
uciążliwości tej inwestycji dla mieszkańców, a jedynie w kierunku maksymalnego ograniczenia kosztów.
Nieprawidłowa jest teza, że oddziaływanie na środowisko będzie miało charakter czasowy tylko na czas
prowadzenia robót budowlanych. Z opracowania wynika, że hałas ma być tłumiony przez dodatkowe
nasadzenia, a ekrany akustyczne są bezzasadne. Takie ustalenie, jak podniesiono, odbiega od rzeczywistości i
jest niezgodne z fachowymi opracowaniami branżowymi w tym zakresie. Wskazano również, że z uwagi na
konieczność zmniejszenia uciążliwości przyszłych inwestycji należałoby zaprojektować ruch uliczny do tunelu
już na odcinku ul. Gospody.
Zaskarżoną decyzją z dnia 5 lutego 2007r. nr SE.NS-80/4962/23/BK/06 Państwowy Wojewódzki Inspektor
Sanitarny działając na podstawie art. 138 § 2, art. 144 kpa oraz na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia
14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej postanowił uchylić zaskarżone postanowienie w całości i
przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji ustalono, że organ I instancji powinien przeanalizować swoje stanowisko w zakresie
warunków realizacji przedsięwzięcia. Sprawa wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i
szerszego zakresu niż to zostało uwzględnione w "Raporcie o oddziaływaniu na środowisko". Raport powinien
obejmować oddziaływanie całej ramy komunikacyjnej miasta G., układu komunikacyjnego S. /Czerwona
Droga?/ oraz Hali Sportowo - Widowiskowej realizowanej na granicy G. z S. Oddziaływanie na środowisko
dotyczy nie tylko budowy drugiej jezdni ul. Gospody, ale będzie wynikiem także funkcjonowania całego
planowanego układu drogowego.
Organ II instancji wskazał, że raport nie przedstawia warunków rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń
pochodzących ze spalania paliw w samochodach poruszających się planowanym układem komunikacyjnym.
Brak jest analizy oddziaływań krótko, długoterminowych i skumulowanych na otaczającą układ komunikacyjny
zabudowę osiedli mieszkaniowych, na stan powietrza w S., komunalne ujęcia wód podziemnych /Czarny Dwór
i Zaspa, Bitwy pod Płowcami/ i inne elementy środowiska wraz z określeniem zasięgu oddziaływania
substancji zanieczyszczających powietrze, dla których zostały określone wartości odniesienia rozporządzeniem
Ministra Środowiska w sprawie wartości odniesienia niektórych substancji w powietrzu /Dz. U. nr 1 z 2003r.,
poz. 12/. Wskazano, że z analizy hałasu przeprowadzonej w raporcie wynika, że zarówno obecne, jak i
prognozowane poziomy hałasu drogowego w odniesieniu do ul. Gospody przekraczają poziomy dopuszczalne
poziomów hałasu w środowisku /Dz. U. nr 178 z 2004r., poz. 1841/, ustalone na 60 dB od godz. 6 do 22 i 50
dB w godz. od 22 do 6. W trakcie trwania imprez w Hali Sportowo-Widowiskowej przekroczenia
dopuszczalnego poziomu hałasu dla stanu projektowanego wynosić mogą 5-11 dB w porze dziennej i 15-21 dB
w porze nocnej. W tej sytuacji organ II instancji wskazał, że należy doprowadzić do zmniejszenia poziomu
hałasu na zabudowie mieszkaniowej osiedla, do ustalonego w Raporcie, zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Środowiska z 29 lipca 2004r. /Dz. U. z 2004r. nr 178, poz. 1841/ oraz należy zapewnić ochronę zdrowia
mieszkańców osiedla kierując się zasadami określonymi w art. 112 Prawo ochrony środowiska. Przepis ten
stanowi, że ochrona przed hałasem polega w szczególności na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego
środowiska, w szczególności poprzez utrzymanie hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym
poziomie, zmniejszanie poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany.
Organ II instancji wskazał, że w raporcie należy określić najkorzystniejszy dla środowiska wariant
planowanego przedsięwzięcia z uwagi na istniejące i przewidywane kolizje środowiskowo- przestrzenne (hałas,
zanieczyszczenie powietrza - zabudowa mieszkaniowa, ochrona uzdrowiskowa - jakość przestrzeni, organizacja
parkowania i garażowania, tereny zielone /parki miejskie/ i tereny nadmorskie, rekreacja).
Powołując się na powyższe organ II instancji stwierdził, że sprawa wymaga przeprowadzenia dodatkowego
postępowania wyjaśniającego i uzupełnień.
Skargę na powyższe postanowienie złożyła Gmina Miasta, wnosząc o jego uchylenie.
W uzasadnieniu skargi skarżący przedstawił przebieg postępowania poprzedzający wydanie postanowienia
przez organ I instancji wskazując, że wnioskiem z dnia 22 listopada 2005 r. zwrócił się do Prezydenta Miasta o
wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia obejmującego
przebudowę istniejącej jezdni ul. Gospody oraz budowę drugiej jezdni wraz z rondem przyszłej Drogi Zielonej
w dzielnicy Gdańsk-Żabianka - przedsięwzięcie to obejmowało zakres wymieniony w postanowieniu organu I
instancji. Natomiast postanowieniem z dnia 3 lutego 2006r. Prezydent Miasta zobowiązał inwestora do
sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko, który został sporządzony i przesłany Prezydentowi wraz z
wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla wskazanego zadania inwestycyjnego.
Następnie Prezydent Miasta Gdańska przed wydaniem decyzji zwrócił się w trybie art. 57 Prawa ochrony
środowiska do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Gdańsku o uzgodnienie decyzji. Wyżej
powołanym postanowieniem z dnia 16 października 2006r. organ ten uzgodnił warunki realizacji inwestycji.
Organ II instancji na skutek odwołania Spółdzielni Mieszkaniowej "Żabianka" uchylił powyższe postanowienie
z przyczyn podanych w uzasadnieniu.
Skarżący podniósł, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu II instancji. W szczególności skarżący przywołał
postanowienia ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska dotyczące pojęcia przedsięwzięcia.
Zgodnie z art. 47 pkt 1 tej ustawy w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się,
analizuje oraz ocenia bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na środowisko, raport powinien
zawierać opis planowanego przedsięwzięcia oraz opis przewidzianych znaczących oddziaływań planowanego
przedsięwzięcia, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i
długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływanie na środowisko, wynikające z istnienia przedsięwzięcia / art..
52 ust. 1 pkt 1 i 6 ustawy/. Powołując się na powyższe ustawowe unormowania skarżący wskazał, że wyraźnie
ograniczają one zakres postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko do analizy wpływu tej
konkretnej inwestycji i nie dopuszczają możliwości dokonywania przy tej okazji oceny skutków wpływania na
środowisko ze strony innych przedsięwzięć, nie objętych wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach. Skarżący zarzucił, że wymienione w zaskarżonym postanowieniu inne przedsięwzięcia
/Hala Sportowo-Widowiskowa w Sopocie, Droga Zielona/ stanowią odrębne przedsięwzięcia ujęte w
zatwierdzonych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, a ich oddziaływanie jest lub będzie
oceniane w odrębnych raportach. Zatem wydane przez organ II instancji postanowienie jest niezgodne z
prawem.
Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując
stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu. Organ II instancji wskazał w szczególności, że planowane
przedsięwzięcie jest częścią I etapu planowanej Zielonej Drogi i z uwagi na treść zarówno art. 2a ustawy Prawo
ochrony środowiska, jak i § 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004r. w sprawie
określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko /Dz. U. nr 257, poz. 2573
ze zm./ nie może być, wbrew stanowisku skarżącego, rozdzielnie rozpatrywane. Przebudowa i rozbudowa ul.
Gospody i ul. Rybackiej jest wkomponowana w układ komunikacyjny miasta i oddziaływanie na mieszkańców
osiedla będzie zmienne, zależne od postępu prac drogowych i rozwiązań przyjętych przy budowie Drogi
Zielonej.
Uczestnik postępowania Spółdzielnia Mieszkaniowa "Żabianka" w G. wniosła o oddalenie skargi, podając, że
w całości popiera stanowisko organu II instancji i wskazała, że prawidłowe są ustalenia organu II instancji
Uczestnik postępowania wskazał, że planowane przedsięwzięcie ujęte jest w § 3 ust. 1 pkt 56 rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do
sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. nr 257, poz. 2573 ze zm.) jako przedsięwzięcie
mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu może być wymagane (centra
handlowe i usługowe o powierzchni nie mniejszej niż 1 ha lub o powierzchni użytkowej nie mniejszej niż 1 ha).
W związku z tym, mają zastosowanie postanowienia § 4 i § 5 pkt 1b rozporządzenia ustalające, że parametry
tego samego rodzaju, charakteryzujące skalę przedsięwzięcia i odnoszące się do przedsięwzięć tego samego
rodzaju położonych na terenie jednego obiektu, istniejących i planowanych, sumuje się, a nadto w
szczegółowych uwarunkowaniach do sporządzenia raportu uwzględnia się powiązania z innymi
przedsięwzięciami, w szczególności kumulowanie się oddziaływań przedsięwzięć znajdujących się na terenach
nieruchomości sąsiednich. W kwestionowanym raporcie powyższych wymogów nie dochowano.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 § 1 oraz art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych
(Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje w zakresie swej właściwości kontrolę
działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Kontrola, o której mowa w tym przepisie sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy
nie stanowią inaczej (§ 2 cyt. przepisu). Oznacza to, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym badaniu
podlega prawidłowość zastosowania przepisów prawa w odniesieniu do istniejącego w sprawie stanu
faktycznego oraz trafność wykładni tych przepisów. Uwzględnienie skargi następuje w przypadku naruszenia
prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia
postępowania administracyjnego lub innego naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć wpływ na
wynik sprawy (art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Z zasady, że sąd administracyjny ocenia, czy zaskarżona
decyzja jest zgodna z prawem, wynika konsekwencja co do tego, iż sąd ten rozważa prawo obowiązujące w
dniu wydania decyzji jak i stan sprawy na dzień wydania rozstrzygnięcia.
Zgodnie zaś z art. 134 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd rozstrzyga w
granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą
prawną.
Przedmiotem skargi w rozpatrywanej sprawie jest postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora
Sanitarnego z dnia 5 lutego 2007r., uchylające postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora
Sanitarnego z dnia 16 października 2006r., uzgadniające warunki realizacji przedsięwzięcia polegającego na
budowie Drogi Zielonej wraz z przebudową drugiej jezdni ul. Gospody w G.
Zadaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest dokonanie oceny legalności tego orzeczenia, tj.
ustalenie czy zaskarżone postanowienie było zgodne z przepisami prawa obowiązującymi w dacie jego
wydania.
Po przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału dowodowego należy stwierdzić, że zaskarżone
postanowienie nie narusza prawa w stopniu uzasadniającym jego uchylenie.
Na wstępie należy podzielić stanowisko organu odwoławczego, który zauważa, że organ I instancji ograniczył
postępowanie jedynie do pewnego zakresu przedsięwzięcia, co jest sprzeczne z przepisami ustawy - Prawo
ochrony środowiska. Jak wynika z wniosku Dyrekcji Rozbudowy Miasta G. z dnia 22 listopada 2005 r.
wniosek dotyczy "przedsięwzięcia polegającego na budowie Drogi Zielonej wraz z przebudową i budową
drugiej jezdni ulicy Gospody w G.". Opisując zaś rodzaj i skalę przedsięwzięcia inwestor wskazuje, że
"planowane przedsięwzięcie jest przebudową istniejącej jezdni oraz budową drugiej jezdni ulicy Gospody wraz
z rondem Drogi Zielonej znajdującej się w dzielnicy Gdańsk-Żabianka". W ocenie Sądu, już na tym etapie
wnioskodawca nie wskazuje precyzyjnie przedmiotu postępowania, a organ ochrony środowiska tego nie
wyjaśnia. Ocena tej kwestii jakkolwiek nie jest zasadniczo przedmiotem niniejszego postępowania, to jednak
niewątpliwie ma związek z analizowanym stanem faktycznym.
Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko uregulowane zostało w ustawie Prawo ochrony środowiska. Zgodnie z art. 51 ust. 3 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania
zaskarżonego postanowienia organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach
stwierdza obowiązek sporządzenia raportu i określa jego zakres po zasięgnięciu opinii organu ochrony
środowiska oraz organu, o którym mowa w jej art. 57. Przepis art. 57 zaś stanowi, że organem właściwym do
wydawania opinii w sprawie obowiązku i jego zakresu w odniesieniu do przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny.
Postanowieniem z dnia 3 lutego 2006r. Prezydent Miasta, działając na podstawie art. 123 kpa oraz na podstawie
art. 51 ust. 2, 3 i 5 ustawy - Prawo ochrony środowiska, nałożył na inwestora obowiązek sporządzenia raportu o
oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z informacją o
przedsięwzięciu zawartą we wniosku inwestycja będzie polegała na budowie Drogi Zielonej wraz z
przebudową i budową drugiej jezdni ul. Gospody. Jako uzasadnienie nałożenia obowiązku wskazano dużą skalę
przedsięwzięcia oraz możliwe negatywne oddziaływanie na środowisko.
W sierpniu 2006 r. został sporządzony "Raport o oddziaływaniu na środowisko ulicy Gospody w Gdańsku".
Zakres Raportu obejmuje jedynie oddziaływanie na środowisko przebudowy i budowy drugiej jezdni ulicy
Gospody w G. wraz z tunelem dla pieszych pod ulicą Łokietka w S. oraz przebudowę ulicy Rybackiej w G. Jak
wskazano w Raporcie w części dotyczącej przedmiotu opracowania jego celem była ocena oddziaływania na
środowisko projektowanej rozbudowy i przyszłej eksploatacji odcinka drogi umożliwiającej bezkolizyjny
dojazd do projektowanej hali sportowo widowiskowej zlokalizowanej na granicy G. i S., nadto wskazano, że
inwestycja polegająca na rozbudowie ul. Gospody jest związana z planowaną realizacją odcinka
komunikacyjnego Dolnego Tarasu, który stanowi Nowa Spacerowa- Droga Zielona od Obwodnicy Trójmiasta
do ul. Gospody w powiązaniu z przewidywanym zagospodarowaniem terenu oraz lokalizacją Hali
Widowiskowo- Sportowej, a także projektowanym przebiegiem ul. Władysława łokietka na odcinku od Drogi
Zielonej do ul. Polnej w S. Do akt administracyjnych załączona została koncepcja programowo-przestrzenna,
stanowiąca syntezę całego przedsięwzięcia, czyli kompleksowej koncepcji układu drogowego Nowa Spacerowa
Droga Zielona na odcinku od Obwodowej Trójmiasta do ul. Marynarki Polskiej, w tym wariantowa
koncepcja od Obwodowej do ulicy Gospody.
Zgodnie z treścią art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska realizacja planowanego
przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, określonego w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 jest
dopuszczalna wyłącznie po uzyskaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację
przedsięwzięcia, zwanej dalej "decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach". W przypadku dróg będących
przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1,
decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach wydaje się dla całego przedsięwzięcia realizowanego w
granicach województwa (art. 46 ust. 1a pkt 1 ustawy). Analizowane przedsięwzięcie nie jest przedsięwzięciem,
o jakim mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 analizowanej ustawy (wymienionym w § 2 pkt 29 i 30 rozporządzenia z
dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na
środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do
sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko Dz. U. nr 257, poz. 2573 ze zm.). Zatem, zastosowanie
znajdzie art. 46 ust. 2a cytowanej ustawy, zgodnie z którym przedsięwzięcia powiązane technologicznie
kwalifikuje się jako jedno przedsięwzięcie, także jeżeli są one realizowane przez różne podmioty.
Zakres przedmiotowy przedsięwzięcia i jego precyzyjne ustalenie ma zatem zasadniczy wpływ na wskazanie, w
jakich sytuacjach zachodzi konieczność uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Ustawowa
definicja tego pojęcia znalazła się w art. 46 ust. 2 ustawy, z którego wynika, że obejmuje ono bardzo szeroki
zakres potencjalnych działań oddziałujących na środowisko zarówno związanych z wykonywaniem
działalności gospodarczej, jak i nie. Głównym czynnikiem przesądzającym o zakwalifikowaniu do tej grupy
jest przekształcenie lub zmiana sposobu wykorzystania terenu. Takie określenie nie rozwiązuje jednak
wszystkich problemów, gdyż nie pozwala ustalić, kiedy występuje jedno przedsięwzięcie, a kiedy kilka
realizowanych równocześnie w tym samym miejscu. Dlatego w art. 46 ust. 2a ustawy zostało wprowadzone
rozwiązanie, według którego nie jest istotne, czy zamierzenie jest realizowane przez jeden podmiot czy też
przez kilka. W takim przypadku istotne jest występujące powiązanie technologiczne, uzasadniające stanowisko,
że ze względów technicznych jest to jedno przedsięwzięcie. Z praktycznego punktu widzenia zaletą takiego
rozwiązania jest ułatwienie całościowego spojrzenia na ewentualne zmiany w środowisku, jakie wywoła
realizacja przedsięwzięcia (por. K. Gruszecki, Prawo ochrony środowiska. Komentarz, Warszawa 2007, s. 153154). Omawiana norma nabiera szczególnego znaczenia przy analizie inwestycji tzw. liniowych, z którymi
związana jest emisja rozproszona (a zatem w szczególności przedsięwzięcie związane z budową dróg).
Zauważyć należy, że rozłączne rozpatrywanie oddziaływań na środowisko przedsięwzięć drogowych jest
działaniem, które wypacza ideę przeprowadzenia tzw. strategicznej oceny oddziaływania na środowisko
dotyczącej planu realizacji przedsięwzięć drogowych oraz wypacza znaczenie zasady kompleksowości w
ochronie środowiska (zob. stanowisko Ministra Środowiska z dnia 20 czerwca 2005 r. w sprawie zmiany
ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw w aspekcie realizacji przedsięwzięć
drogowych oraz w sprawie trasy drogowej określanej jako "Via Baltica" jako wskazówkę interpretacyjną w
zakresie dróg o znaczeniu krajowym).
Mając zatem na uwadze w szczególności, wynikającą z art. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska zasadę
kompleksowości - uznać należy, że brak jest podstaw, by rozpatrywać oddziaływanie na środowisko jedynie
części przedsięwzięcia, zamykającej się w przebudowie ulicy Gospody, gdyż przedmiotem postępowania
winno być całe przedsięwzięcie, a więc budowa i przebudowa całej Drogi Zielonej Nowej Spacerowej w G.
W szczególności, jeśli organ ma wątpliwości co do zakresu przedsięwzięcia (a takie mogą się nasuwać w
kontekście wniosku inwestora) winien zwrócić się do organu (ewentualnie inwestora) o doprecyzowanie
jego zakresu przedmiotowego. Podzielić też należy pogląd Gminy Miasta, wyrażony w skardze, że zgodnie z
treścią art. 47 pkt 1 analizowanej ustawy w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko
określa się i analizuje wpływ danego przedsięwzięcia na środowisko. Brak jest zatem podstaw, by w ocenach
tych uwzględniać inne przedsięwzięcia a takim jest Hala Sportowo-Widowiskowa. W tym zakresie
wskazania zawarte w postanowieniu organu II instancji uznać zatem należy za zbyt daleko idące.
Sąd orzekający w niniejszej sprawie ma świadomość, że przedmiotem niniejszego postępowania jest jedynie
tzw. rozstrzygnięcie uzgodnieniowe. Zakres niniejszego postępowania wykracza zatem poza ramy
zaskarżonego rozstrzygnięcia i dotyczy kwestii, będącej przedmiotem postępowania głównego. Jest to jednak
nieuniknione w analizowanym stanie faktycznym zwłaszcza z punktu widzenia treści art. 11 ustawy - Prawo
ochrony środowiska. Organy Inspekcji Sanitarnej będąc zatem związane treścią wniosku organu ochrony
środowiska co do przedmiotu uzgodnienia z jednej strony, inwestora zaś z drugiej strony - związane są też
bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa, w tym również treścią art. 46 ust. 2a ustawy Prawo
ochrony środowiska. Zasadne zatem było stanowisko organu odwoławczego, który stwierdził, iż brak było
podstaw do objęcia zakresem analizy w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jedynie części
tego przedsięwzięcia, podobnie zresztą jak i ograniczenie zakresu postępowania wyjaśniającego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny badając zgodność z prawem zaskarżonego rozstrzygnięcia kasacyjnego
ocenia jego legalność w zakresie wystąpienia przesłanek z art. 138 § 2 kpa. Zgodnie z art. 138 § 2 kpa organ
odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I
instancji, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w
całości lub w znacznej części.
W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę poczynione wyżej rozważania, w niniejszej sprawie organ II instancji
zasadnie uznał, że w postępowaniu I instancyjnym nie wyjaśniono okoliczności mających istotne znaczenie dla
rozstrzygnięcia sprawy. Postanowienie organu I instancji nie mogło pozostać w obrocie prawnym.
Biorąc powyższe pod uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga wniesiona w niniejszej
sprawie nie była zasadna albowiem zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane zgodnie z prawem i na mocy
art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę oddalił