w-egipcie-faraonow

W Egipcie faraonów
1. Starożytny Egipt zwany był „darem Nilu”. Rzeka na przełomie czerwca i lipca wylewała. We
wrześniu, gdy wody opadały na pozostawionej grubej warstwie żyznego mułu chłopi mogli
przystąpić do prac polowych. Żniwa odbywały się w marcu i kwietniu.
2. Społeczeństwo starożytnego Egiptu oparte było na ściśle określonej hierarchii:
a) Faraon – sprawował władzę nieograniczoną (despotyczną); przez poddanych uważany był za
bóstwo, czyli syna najwyższego egipskiego boga Re,
b) Najwyższy urzędnik – sprawował rządy w imieniu faraona,
c) Kapłani – należeli do najbardziej wykształconych Egipcjan (umieli czytać i pisać, znali podstawy
matematyki i astronomii, dostatnie życie prowadzili dzięki gromadzeniu darów, które wierni
przynosili jako ofiarę dla bogów,
d) Urzędnicy – do ich głównych obowiązków należało: pobieranie podatków, nadzorowanie
budowy świątyń, grobowców oraz kanałów nawadniających, prowadzili spisy ludności,
e) Rzemieślnicy – wytwarzali narzędzia, ceramikę, ubrania oraz przedmioty codziennego użytku,
f) Żołnierze – rekrutowano ich spośród egipskich chłopów i rzemieślników,
g) Chłopi – najliczniejsza grupa społeczna, zajmowali się uprawą ziemi dzierżawionej od faraona
lub kapłanów,
h) Niewolnicy – nie posiadali żadnych praw, należeli do faraona lub bogatych Egipcjan, byli
zazwyczaj jeńcami wziętymi do niewoli przez armię egipskiego władcy.