Historia Pantomimy
Transkrypt
Historia Pantomimy
Pantomima – charakteryzuje się pokazywaniem treści poprzez ruch i gesty bez używania słów. Ten rodzaj sztuki powstał w Rzymie i Grecji. Pantomima zyskała sławę za czasów panowania cesarza Augusta – była to sztuka, którą uprawiali w tamtych czasach wyzwoleńcy Pylades z Cylicji i Battylus z Aleksandrii. Przedstawienia tego typu były odgrywane w maskach (z zamkniętymi ustami) i do IV w. n.e. grali w nich wyłącznie mężczyźni. W imperium rzymskim w czasach początków pantomimy aktorzy mieli na sobie codzienne stroje, często bardzo biedne. Niekiedy, gdy zdobyli względy zamożnych protektorów, przywdziewali jedwabie i atłasy. Sztuka mimiczna towarzyszyła obrzędom i widowiskom religijnym, jednak większej widowni ukazała się dopiero w XVI w., w dobie renesansu. We Francji był wtedy zakaz używania słów w teatrze, więc pantomima była świetnym rozwiązaniem. Dopiero w XIX w. klauni zostali zepchnięci z desek teatru na arenę cyrkową. Niewiele to już miało wspólnego ze sztuką sceniczną. Dziś jednak pantomima wciąż cieszy się uznaniem i odnosi sukcesy. Pojawia się na festiwalach, teatrach tradycyjnych i awangardowych. Mimowie pojawiają się na festiwalach ulicznych, co jest ułatwione, bo nie potrzebują żadnych rekwizytów. Ich widzami są ludzie dorośli i dzieci, nie ma bariery językowej. Dzięki niepowtarzalnym możliwościom scenicznej ekspresji, wciąż widoczna jest na ulicach, w teatrach i w telewizji. Przedstawienie odbywa się bez monologów, dialogów oraz pieśni, za to ważna jest choreografia, bo to z ruchów odczytujemy treść przesłania. Pantomimie może towarzyszyć muzyka i taniec. Pantomima daje świetny efekt w zespole, ale większość artystów decyduje się na solowe kariery. Gdy na scenie jest tylko mim, pomaga on nam sobie wyobrazić wiele sytuacji. Na przykład wciąż się potyka o niewidzialne przedmioty, goni zwierzęta, udaje, że jest zamknięty w akwarium… Współcześnie pantomima jest odrębnym rodzajem sztuki widowiskowej (w Polsce największą sławą cieszy się Wrocławski Teatr Pantomimy kierowany przez Henryka Tomaszewskiego).