Adwentowe obrzędy domowe - Fundacja Kobiety dla Kobiet

Transkrypt

Adwentowe obrzędy domowe - Fundacja Kobiety dla Kobiet
Fundacja Kobiety dla Kobiet
Adwentowe obrzędy domowe
Autor: Magdalena Bator - Szulec
25.11.2008.
Zmieniony 15.11.2009.
Adwentowe obrzędy domowe Magdalena Bator - Szulec
Charakter Adwentu jako okresu przygotowującego do świąt Bożego Narodzenia oddziaływał również
na powstanie adwentowych obrzędów domowych. Są one jakby odbiciem liturgii parafialnej i jej
przedłużeniem, ukazując rodzinę jako “domowy Kościół”.
Jednym z najbardziej popularnych zwyczajów adwentowych jest wieniec
adwentowy. Zwyczaj umieszczania w domu zielonego wieńca z czterema świeczkami zrodził się w
Niemczech i wywodzi się z symboliki światła. Wieniec adwentowy wykonuje się z gałązek szlachetnych
drzew iglastych, takich jak: świerk srebrzysty, jodła pospolita, daglezja zielona lub sosna zwyczajna.
Może też być wykonany z liści laurowych lub mahoniowych. Na drucianym kole lub innej okrągłej
podstawie o średnicy 20-40 cm przymocowuje się zielone gałązki lub liście, a następnie umieszcza się w
nim cztery świece symbolizujące cztery niedziele adwentowe, które najczęściej są koloru szat
liturgicznych, tzn. trzy koloru fioletowego i jedna koloru różowego. Świece mogą też być koloru
czerwonego lub innego wyrażającego radość oczekiwania. Tak przygotowany wieniec może być
umieszczony na tacy i ustawiony na stole lub zawieszony na czterech wstążkach u sufitu. Świece w
wieńcu mogą palić się w czasie modlitwy rodziny, a także w czasie wspólnych spotkań i posiłków. Jeśli
istnieje taki zwyczaj w parafii, można dokonać błogosławieństwa wieńca w kościele. Można to także
uczynić w gronie rodziny, w sobotni wieczór przed I niedzielą Adwentu. Będzie to najlepszy sposób
rozpoczęcia przeżywania Adwentu w rodzinie jako domowym Kościele. Oto jeden z możliwych schematów
domowej liturgii błogosławieństwa wieńca adwentowego: Po zgromadzeniu się domowników wokół
przygotowanego wieńca adwentowego ktoś z rodziców lub inna przygotowana osoba jako przewodniczący
liturgii żegnając się mówi: P.+Wspomożenie nasze w imieniu Pana. W.Który stworzył niebo i
ziemię. P.Najmilsi. W sobotni wieczór, gdy rozpoczynamy świętowanie I niedzieli Adwentu, Kościół na
całym świecie rozpoczyna przeżywanie Adwentu, okresu liturgicznego, który ma nas przygotować na
owocne przeżycie świąt Bożego Narodzenia. W naszej rodzinie jako domowym Kościele również
pragniemy w szczególny sposób przeżywać ten okres liturgiczny. Adwent to czas oczekiwania całej
ludzkości na przyjście Zbawiciela, którego zapowiedział Pan Bóg już pierwszym rodzicom, gdy popełnili
grzech pierworodny. Od chwili grzechu Adama i Ewy ludzkość żyła w ciemnościach i mroku śmierci. Pan
Bóg kocha ludzi, dlatego pragnął ich zbawić. Stąd obietnicę przyjścia Zbawiciela ponawiał poprzez
świętych patriarchów i proroków. Ludzie prosili o przyjście Zbawiciela, a treścią ich modlitwy były słowa
Izajasza: “Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił. Niech się rozwiera ziemia i rodzi Zbawiciela”.
Wieniec zielony, który umieszczamy w naszym domu, będzie nam przypominał czasy Starego
Testamentu, kiedy ludzkość oczekiwała przyjścia Mesjasza, kiedy prorocy oświeceni przez Boga
zapowiadali Jego narodzenie i kiedy serca dobrych ludzi płonęły pragnieniem ujrzenia Zbawiciela. Niech
ten wieniec będzie znakiem, że Bóg wypełnił oczekiwanie ludzkości na przyjście Chrystusa i daje nam
przeżyć radość płynącą z Jego narodzenia. P. Módlmy się chwila milczenia Boże, nasz Ojcze,
słowem swoim uświęcasz wszystkie rzeczy, prosimy Cię, pobłogosław ten wieniec adwentowy i spraw,
abyśmy trwając na modlitwie, przygotowali swoje serca na przyjście Twego Syna, a naszego Pana,
Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.
Można pokropić wieniec wodą święconą. Potem jedno z dzieci zapala pierwszą świecę na wieńcu.
Pierwszeństwo zapalenia świecy ma Jan, Joanna lub Janina, gdyż ich patron święty Jan Chrzciciel jest
również patronem Adwentu. Następnie można zaśpiewać wspólnie jedną z pieśni adwentowych i odmówić
dziesiątek różańca, rozważając tajemnicę Zwiastowania. Na zakończenie można zaśpiewać pieśń:
Spuśćcie nam na ziemskie niwy lub Apel Jasnogórski.
W następnym odcinku kolejne zwyczaje adwentowe, min. pień adwentowy, świece i lampiony
adwentowe, kalendarz adwentowy, róża adwentowa, różdżka Jessego, sianko dobrych uczynków, roraty,
wędrująca figura Matki Bożej i inne. Na podstawie: Rytuał Rodzinny, bp J. Wysocki, Włocławek
2003. ZOBACZ TEŻ:
"Adventus" znaczy przyjście liturgia światła i żłóbek adwentowyDalsze zwyczaje adwentowe
http://www.femina.org.pl
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 01:20

Podobne dokumenty