ŚW. BRUNONA

6 października 2016r. – Czwartek -
ŚW. BRUNONA
(Wyznawcy)
S. Brunonis Confessoris - III classis
Tempora: Feria Tertia infra Hebdomadam XX post Octavam Pentecostes
6 października 2016r. kolor szat biały - Św. Brunona – Wyznawcy, 3
klasy, Msza Os iusti, Gloria, modlitwy wł., bez Credo, prefacja zwykła.
Brunon urodził się w Kolonii około 1030 r. Pochodził ze znakomitej
rodziny. Po ukończeniu szkół na miejscu udał się do Reims, gdzie była głośna szkoła katedralna. Następnie udał się do Tours, gdzie za nauczyciela
miał słynnego wówczas Berengariusza. W roku 1048 powrócił do Kolonii,
gdzie został kanonikiem przy kościele św. Kuniberta. Ok. roku 1055 przyjął
święcenia kapłańskie. W rok potem powołał go do siebie biskup Reims,
Manasses I, by prowadził mu szkołę katedralną. Pozostał tu 20 lat (10561075). Z jego szkoły wyszło wielu wybitnych mężów owych czasów. W roku
1075 arcybiskup Reims mianował Brunona swoim kanclerzem. Kiedy Brunon wystąpił przeciw niemu z powodu symonii, stracił urząd, majątek
i musiał opuścić miasto. Wrócił do Reims w 1080 r., gdzie zaproponowano
mu biskupstwo; nie przyjął jednak tej godności.
Wkrótce z dwoma towarzyszami opuścił Reims i udał się do opactwa
cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po
pewnym jednak czasie opuścił wspomniany klasztor i w towarzystwie
8 uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza
z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie odległą od Grenoble o 24 kilometry pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w roku 1084 Bruno
urządził sobie mieszkanie. Zbudowano również skromny kościółek. Konsekracji kościółka i poświęcenia klasztoru oraz uroczystego wprowadzenia
do niego zakonników dokonał św. Hugo. Klasztor niebawem tak się rozrósł,
że otrzymał nazwę "Wielkiej Kartuzji" (La Grande Chartreuse). Osada ta
stała się kolebką nowego zakonu - kartuzów.
W 1090 r. Bruno został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego
ucznia - papieża bł. Urbana II - na doradcę. Bruno zabrał ze sobą kilku
towarzyszy i z nimi zamieszkał przy kościele św. Cyriaka. W tym czasie na
Rzym najechał antypapież i bł. Urban wraz z Brunonem musieli chronić
się ucieczką pod opiekę króla Normanów, Rogera. Daremnie Bruno błagał
papieża, by mu pozwolił wrócić do Francji. Papież zgodził się jedynie, by
mnich założył nową kartuzję w Kalabrii. Król Roger chętnie ofiarował mu
ustronne miejsce, zwane La Torre. Tu z pomocą arcybiskupa Reggio Calabria wystawiono nową kartuzję w roku 1092, która istnieje do dziś. W pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł 6 października 1101 r. Jego śmiertelne szczątki pochowano w kościele opactwa.
W roku 1513 znaleziono je jeszcze nienaruszone. Obecnie kości Brunona
znajdują się w trumience wraz z relikwiami jego następcy. Jego kanonizacja nie odbyła się nigdy uroczyście. Na oddawanie św. Brunonowi kultu
pozwolił Leon X w roku 1514. Grzegorz XV rozszerzył jego kult w 1623 r. na
cały Kościół. Św. Brunon jest patronem kartuzów. (źródło: brewiarz.pl)
3 klasy
INTROITUS:
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi to, co
słuszne; prawo jego Boga mieszka w jego sercu.
Szaty białe
Ps 36, 30n
Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius loquétur
iudícium: lex Dei eius in
corde ipsíus.
Ps 36,1
Ps. Wielkim głosem wołam do Noli æmulári in malignántiPana, wielkim głosem Pana za- bus: neque zeláveris faciéntes iniquitátem. V. Glória
klinam. V. Chwała Ojcu.
Patri.
ORATIO:
Prosimy Cię, Panie, niech nas Sancti Brunónis Confessóris
wspomaga wstawiennictwo św. tui, quaesumus, Dómine, inBrunona, Twojego Wyznawcy, tercessiónibus
adiuvémur:
abyśmy, obraziwszy Twój maje- ut, qui maiestátem tuam
stat ciężkimi grzechami, przez gráviter delinquéndo offénjego zasługi i modlitwy otrzymali dimus, eius méritis et préciprzebaczenie swoich win. Przez bus, nostrórum delictórum
Pana.
véniam consequámur. Per
Dominum.
LECTIO:
Syr 31,8-11
Błogosławiony bogacz, którego Beátus vir, qui invéntus est
znaleziono bez winy, który nie sine mácula, et qui post augonił za złotem. Któż to jest? rum non ábiit, nec sperávit
Wychwalać go będziemy, uczynił in pecúnia et thesáuris. Quis
bowiem rzeczy podziw wzbudza- est hic, et laudábimus eum?
jące między swoim ludem. Któż fecit enim mirabília in vita
poddany pod tym względem pró- sua. Qui probátus est in illo,
bie został doskonały? Poczytane et perféctus est, erit illi
mu to będzie za chlubę. Kto glória ætérna: qui potuit
mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, tránsgredi, et non est transuczynić źle, a nie uczynił? Dobra gréssus: fácere mala, et non
jego
zostaną
utwierdzone, fecit: ídeo stabilíta sunt bona
a zgromadzenie opowiadać bę- illíus in Dómino, et eleedzie jego dobrodziejstwa.
mósynis
illíus
enarrábit
omnis ecclésia sanctórum.
GRADUALE:
Ps 91,13-14.3
Sprawiedliwy zakwitnie jak Iustus ut palma florébit: sipalma, rozrośnie się jak cedr na cut cedrus Líbani multiLibanie w domu Pańskim. V. By plicábitur in domo Dómini.
głosić z rana Twoje miłosierdzie, V. Annuntiándum mane mia wierność Twoją nocami.
sericórdiam tuam, et veritátem tuam per noctem.
ALLELUJA:
J 1,12
Alleluja, alleluja. V. Błogosła- Allelúia, allelúia. V. Beátus
wiony człowiek, który zniesie vir, qui suffert tentatiónem:
pokusę, bo utwierdziwszy się quóniam,
cum
probátus
otrzyma wieniec żywota. Allelu- fúerit,
accípiet
corónam
ja.
vitæ. Allelúia.
Łk 12,35-40
In illo témpore: Dixit Iesus
discípulis suis: Sint lumbi
vestri præcíncti, et lucernæ
ardéntes in mánibus vestris,
et vos símiles homínibus
exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a
núptiis: ut, cum vénerit et
pulsáverit,
conféstim
apériant ei. Beáti servi illi,
quos, cum vénerit dóminus,
invénerit vigilántes: amen,
dico vobis, quod præcínget
se, et fáciet illos discúmbere,
et tránsiens ministrábit illis.
Et si vénerit in secúnda
vigília, et si in tértia vigília
vénerit, et ita invénerit,
beáti sunt servi illi. Hoc autem scitóte, quóniam, si sciret paterfamílias, qua hora
fur veníret, vigiláret útique,
et non síneret pérfodi domum suam. Et vos estóte
paráti, quia, qua hora non
putátis,
Fílius
hóminis
véniet.
OFFERTORIUM:
Ps 88,25
Z nim moja wierność i moja ła- Véritas mea et misericórdia
ska; w moim imieniu moc jego mea cum ipso: et in nómine
wzrośnie.
meo exaltábitur cornu eius.
SECRETA:
Wspominając Twoich Świętych Laudis tibi, Dómine, hóstias
składamy Ci, Panie, ofiarę chwa- immolámus in tuórum comły i ufamy, że ona wybawi nas od memoratióne Sanctórum: quzłego teraz i w przyszłości. Przez ibus nos et præséntibus éxui
Pana.
malis confídimus et futúris.
Per Dominum.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to Zaprawdę Vere dignum et iustum est,
godne to i sprawiedliwe, słuszne æquum et salutáre, nos tibi
i zbawienne, abyśmy zawsze semper et ubíque grátias
i wszędzie Tobie składali dzięk- agere: Dómine sancte, Pater
czynienie, Panie, Ojcze Święty, omnípotens, ætérne Deus:
EVANGELIUM:
W owym czasie mówił Jezus
uczniom swoim: Niech będą
przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie! A wy [bądźcie]
podobni do ludzi, oczekujących
swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz
otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających,
gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się
i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał.
Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy
ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział,
o której godzinie złodziej ma
przyjść, nie pozwoliłby włamać
się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn
Człowieczy przyjdzie».
wszechmogący, wieczny Boże,
przez Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego Twój majestat
chwalą Aniołowie, uwielbiają
Państwa, z lękiem czczą Potęgi,
Niebiosa i Moce niebios oraz
błogosławieni
Serafini
we
wspólnej wysławiają radości.
Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym
uwielbieniu:
COMMUNIO:.
Błogosławiony sługa, którego
Pan przyszedłszy znajdzie czuwającego. Zaprawdę, powiadam
wam, że postawi go nad wszystkimi dobrami swymi.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby pokarm niebieski, któryśmy przyjęli, chronił nas od
wszelkich przeciwności za wstawiennictwem świętego Brunona,
Twojego Wyznawcy. Przez Pana.
per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem
tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta
Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici
confessione dicéntes:
Mt 24,46n
Beátus servus, quem, cum
vénerit dóminus, invénerit
vigilántem: amen, dico vobis,
super ómnia bona sua constítuet eum.
Quaesumus,
omnípotens
Deus:
ut,
qui
coelestia
aliménta percépimus, intercedénte beáto Brunóne Confessóre tuo, per hæc contra
ómnia advérsa muniámur.
Per Dominum.