Równowaga chemiczna w oparciu o wybrane czynniki – czyli
Transkrypt
Równowaga chemiczna w oparciu o wybrane czynniki – czyli
Równowaga chemiczna w oparciu o wybrane czynniki – czyli, co w probówce piszczy Karolina Bartoszek, Karolina Gola Liceum Ogólnokształcące nr VII im. K. K. Baczyńskiego we Wrocławiu Na co dzień dosyć często spotykamy się z pojęciem równowagi. Występuje ona zarówno w Ŝyciu codziennym jak i w przyrodzie. Spotykamy się z nią równieŜ na kaŜdych zajęciach laboratoryjnych. Stan równowagi to stan, gdy reakcja w jedną i drugą stronę zachodzi z taką samą szybkością. Reguła przekory – reguła Le ChatelieraBrauna Nasze doświadczenie: Wpływ stęŜenia liganda i trwałości kompleksu na równowagę reakcji tworzenia się kompleksów z jonami Cu2+. Jeśli na układ zamknięty w stanie równowagi podziała jakiś czynnik zakłócający ten stan, to układ zachowa się tak, Ŝeby osłabić działanie tego czynnika i osiągnąć na powrót stan równowagi. Czynniki wpływające na stan równowagi: zmiana temperatury zmiana stęŜenia jednego z reagentów zmiana ciśnienia( w gazach ) Co jest potrzebne, aby dobrze wykonać doświadczenie: probówki CuCl2 0,5M HCl stęŜony NH3⋅H2O stęŜony woda destylowana Trwałość kompleksów Czynniki wpływające na trwałość kompleksów: a. czynniki wewnętrzne tj. właściwości atomu centralnego i ligandów – jak w naszym doświadczeniu – amoniak tworzy trwałe związki kompleksowe b. czynniki zewnętrzne – warunki środowiskowe: temperatura, ciśnienie, stęŜenie, pH rru. Od tego, jak trwały jest kompleks zaleŜy stan równowagi chemicznej. W przypadku większości kompleksów reakcje zastępowania jednych ligandów przez drugie, tworzące kompleksy trwalsze, przebiegają szybko – równowaga między składnikami kompleksu a utworzonym kompleksem ustala się bardzo szybko. Kompleksy takie nazywa się labilnymi. W naszym doświadczeniu mamy do czynienia z takimi właśnie kompleksami. Opis doświadczenia Do 3 probówek nalałyśmy chlorku miedzi (II), a następnie: do probówki 1 dodałyśmy wody destylowanej, wówczas barwa uległa rozjaśnieniu do probówki 2 dodałyśmy kilka kropli stęŜonego chlorowodoru oraz wody destylowanej, wówczas nastąpiła zmiana barwy z niebieskiej na na zieloną, a następnie roztwór się odbarwił do probówki 3 dodałyśmy kilka kropli stęŜonego amoniaku oraz wody destylowanej, wówczas powstał dwufazowy układ: granatowy roztwór oraz turkusowy osad. Wnioski z doświadczenia Probówka 1 CuCl2 + 4H2O ⇆ [Cu(H2O)4]2+ + 2Cl W wyniku tej reakcji powstaje anion tetraakwamiedzi(II). Równowaga przesunęła sie w lewo, poniewaŜ ilość substratu została zmniejszona. Probówka 2 [Cu(H2O)4]2+ + Cl ⇆ [Cu(H2O)3]+ + H2O W wyniku tej reakcji powstaje kation triakwachloromiedzi(II). Zwiększenie stęŜenia jonów chlorkowych, spowodowało przesunięcie stanu równowagi w prawo. [Cu(H2O)3Cl]+ + Cl ⇆ [Cu(H2O)Cl2] + H2O [Cu(H2O)Cl2] + Cl ⇆ [Cu(H2O)Cl3] + H2O [Cu(H2O)Cl3] + Cl ⇆ [CuCl4]2 + H2O W wyniku tych reakcji powstaje anion tetrachloromiedzian(II). Dodanie wody powoduje wyrównanie reakcji. PołoŜenie stanu równowagi zaleŜy od stęŜenia liganda (jonów Cl). Po zmniejszeniu stęŜenia jonów Cl równowaga przesuwa się w lewo. Probówka 3 [Cu(H2O)4]2+ + 4NH3*H2O⇆ ⇆ [Cu(NH3)4]2+ + H2O W wyniku tej reakcji powstaje kation Tetraaminamiedzi(II). Wzrasta tu stęŜenie liganda, co powoduje przesunięcie się stanu równowagi w lewo. Amoniak tworzy trwałe kompleksy. Bibliografia A.Cotton, G. Wilkinson, Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa 1998 A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 1987 K.Pazdro, Podręcznik do kształcenia rozszerzonego w liceach Część II Chemia fizyczna, Oficyna Edukacyjna, Warszawa 2009