Złożone materiały kompozytowe posiadające dobrze zdefiniowane
Transkrypt
Złożone materiały kompozytowe posiadające dobrze zdefiniowane
Nr wniosku: 186022, nr raportu: 19284. Kierownik (z rap.): dr Ewelina Zabost Złożone materiały kompozytowe posiadające dobrze zdefiniowane parametry, które można kontrolować, i które projektowane są do zadań dedykowanych, to obecnie aktualny trend badawczy otwierający szereg nowych możliwości badawczych oraz aplikacyjnych. Materiały których jedną ze składowych są hydrożele wykazują szczególne właściwości. Hydrożele, jako swoista przestrzenna makromolekuła polimerowa posiadają zdolność do sorpcji w swojej masie ponad 95% (w/w) zawartości rozpuszczalników. Dzięki tej podstawowej właściwości posiadają cechy dedykowane ciałom stałym oraz cieczom. W stanie makroskopowym żele zachowują się jak ciała stałe, w których ulegają zjawiskom mechanicznym, mogą ulegać zmianom sprężystości, kształtu, mogą być modyfikowane, deformowane oraz magazynować energię mechaniczną. W skali mikroskopowej żele zachowują się jak ciecze, w których transport małych substancji czynnych, które w sieciach żelowych mogą swobodnie dyfundować, opisywane są prawami dyfuzji. Inne właściwości hydrożeli to: wysoka odporność fizyczna oraz chemiczna, duża pojemność sorpcyjna, wysoka elastyczność, biokompatybilność, oraz w odpowiednich warunkach biodegradowalność. Nadrzędną cechą hydrożeli jest zdolność ulegania objętościowemu przejściu fazowemu, gdzie w zależności od stanu, hydrożele mogą występować w formie spęczniałej oraz skurczonej. Podczas zachodzenia tego procesu forma spęczniała wyrzuca znaczną część rozpuszczalnika, by stać się polimerową formą skurczoną. Proces ten ma charakter dyskretny, jednak może być modulowany poprzez wprowadzenie dodatkowych molekuł lub ugrupowań chemicznych do struktury hydrożelu. Zjawisko przejścia fazowego może być indukowane czynnikami fizycznymi (światło, temperatura, pole magnetyczne, elektryczne), chemicznymi (zmiana pH, obecność konkretnych jonów bądź związków chemicznych). Na uwagę zasługuje fakt, że również czynniki biologiczne, począwszy od biomolekuł, mogą wpływać na właściwości materiałów hydrożelowych. Z reguły większe biomolekuły mogą być w żelach unieruchamiane. Ważną cechą hydrożelu jest możliwość modyfikacji ich struktury wybranymi ugrupowaniami chemicznymi, związkami bądź molekułami biologicznymi celem rozszerzenia ich właściwości aplikacyjnych. Nadrzędnym założeniem niniejszego projektu było zaproponowanie na drodze wybranych rozwiązań nowych typów złożonych „inteligentnych” wielozadaniowych materiałów, gdzie składowymi będą: oligonukleotydy, materiały hydrożelowe, wybrane leki oraz nanocząstki. Założono, że materiały te będą użyteczne funkcjonalnie jako: warstwy detekcyjne, elementy sensorowe, warstwy przełącznikowe oraz nośniki substancji aktywnych – dla ich bardziej efektywnego wiązania, transportu oraz kontrolowanego uwalniania w miejscu przeznaczenia. Zaproponowano serię materiałów kompozytowych opierając się o nowe procedury syntez wg trzech zasadniczych podejść: a) niekowalencyjne usieciowanie molekuł DNA w hydrożelach, b) kowalencyjne wiązanie wybranych sekwencji oligonukleotydów do struktury polimeru, c) niekowalencyjne usieciowanie wybranych sekwencji oligonukleotydów przez fragment białkowy. Badania ukierunkowano na wzajemną optymalizację właściwości elementów kompozytów. Stworzono kompozyty o wzbogaconych parametrach fizykochemicznych w porównaniu do ich czystych składowych. Badania były ukierunkowane na modyfikacje hydrożeli wnoszące: zmianę objętościowego przejścia fazowego w zadanych warunkach, wprowadzenie elektroaktywności i elektroczułości, w tym zdolność do skokowych zmian w zadanych warunkach, zdolność do sorpcji i kontrolowanego uwolnienia wybranych substancji czynnych w zadanych warunkach, biokompatybilność, biodegradowalność, wcelowane działanie. Wytworzono układy kompozytowe w formie: nanowarstw, mikro- i nanożeli, układów makroskopowych i nanowłókien. Udało się zaproponować kompozyty o nowych bądź konkurencyjnych parametrach do opisanych w literaturze oraz zaproponowano rozwiązania pomiarowe które stanowią alternatywę dla obecnie stosowanych.