Wysokie (Weiβig)

Wysokie (Weiβig)
Wysokie (Weiβig)
Historia
W 1563 r. zakupił tutejsze dobra rycerskie pewien przedstawiciel, nieznany z imienia, rodziny von
Promnitz Und Letzendorf. Jak uważa Zimmermann, dobra musiały być wówczas podzielone,
ponieważ następuje w 1567 r. ten sam Promnitz dokupił "den Andersen Antheil" (inną część) majątku
(dóbr), lecz nie wiadomo od kogo. Jednocześnie z tego samego źródła wiadomo, iż ów Promnitz
zakupił z prawem dziedziczenia dobra chłopskie i przyłączył je do dominium. Może tu chodzić zatem
o tę samą transakcję. W każdym razie już w 1579 r. – dobra są w rękach KiLiana von Löben, zaś w
1595r.- Abrahama von Seherra. W rękach rodziny tego ostatniego pozostają do 1739r., kiedy
zakupiła je Hedwig Maximiliane hrabina von Dyherr i baronowa von Schomow z domu hrabina von
Rechenberg, odznaczone orderem krzyża z gwiazdą. W 1748r. odsprzedała je von Försterowi, po
czym w 1760r. przeszły drogą dziedziczenia na syna tegoż-Hansa Ernsta von Förester, od którego
przejął je drogą kupna w 1780r. Baron Hanus Riedrich Ernst von Arnold i zatrzymał je do roku 1787.
Na początku XIX w dobra należały do szambelana dworu von Unruh’a. Wiadomo zaś o tym fakcie
stąd, iż w momencie ich sprzedaży w 1804r. przeznaczył na rzecz tutejszej gminy 300 talarów na
edukację dzieci katolickich ze wsi Wysokie, Gwizdanów i Kębłów. W 1830r. dobra należały do
majorowej von Treskow, w 1845r.- do Däslera, który nabył je od przeciwniczki w 1843r. W 1863r.
dobra zakupił hrabia Diettrich von Riettberg, który figuruje jako właściciel w 1876r. Potem na jakiś
czas majątek przechodził w ręce Fritza Brözela, by około 1894r. powrócić znów w ręce von
Riettbergów (w 1894r. wymienia się jako właściciela Aurela Hugona von Riettberga). Po nim
obejmuje majątek Max von Riettberg i jest on ostatnim do wybuchu II wojny światowej posiadaczem
dóbr w Wysokiem.
Z innych informacji dotyczących dziejów wsi warto zwrócić uwagę na fakt, iż podczas wojny
XXX-letniej tutejsze wzgórza i wzniesienia zostały oszańcowane i umocnione, jednakże w końcu XVIII
w z owych umocnień pozostały jedynie ślady. Dwór, którego ślady ruin znajdują się na otoczonym
fosą wzniesieniu w pobliżu folwarku w centrum wsi, wzniesiony był prawdopodobnie w XVI w na
planie prostokąta i nie jest wykluczone, iż zastępuje na tym miejscu budowlę starszą, średniowieczną
(Wesserschloss). Zwrócony był frontem ku północy, tj. ku majdanowi folwarcznemu. Poprzez fosę, na
osi wejścia głównego do rezydencji, przerzucony był kamienny most.
Bibliografia
www.rudna.pl
Powiatlubinski.pl, strona 1/1