Bramy kościoła ewangelickiego (obecnie Kościół
Transkrypt
Bramy kościoła ewangelickiego (obecnie Kościół
Bramy kościoła ewangelickiego (obecnie Kościół parafialny pw. Matki Bożej Częstochowskiej na starych pocztówkach Bramy kościoła ewangelickiego (obecnie Kościół parafialny pw. Matki Bożej Częstochowskiej - usytuowany przy ul. Kołłątaja w południowo - wschodniej części Rynku.) Obydwa przejścia łukowe przy kościele ewangelickim nazywane były przez Lubinian "bramami". Jednak w prawdziwym tego słowa znaczeniu niebyły one bramami. Ostrołuk (z lewej) łączył kościół i mury starego miasta, łuk półkolisty (po prawej) łączył kościół z dzwonnicą. Prawdziwa brama lubińskiego kościoła ewangelickiego Kiedy miasto w okresie średniowiecza było otoczone murem z wieżami, po tym, jak w 1397 roku został utworzony nowy cmentarz na obrzeżach miasta, mur miejski został przerwany przy kościele. Przez fosę prowadził prosty drewniany most ‘na otwartą przestrzeń’. Tak jak przy reszcie bram miejskich zabezpieczonych wojskowo, również i tu w przypadku obrony została dobudowana nadbudowa, która umożliwiała kontrolę wejścia i wyjścia. Była to "Stara Brama Lubina". Po zburzeniu murów Lubinianie zachowali określenie "brama" dla dwóch przejść łukowych. Również na mapie miasta z 1715 można rozpoznać mury miasta i przejście przy kościele ewangelickim. Rysunek Johanna Gottfrieda Müllera z 1745, na którym widać przebudowaną Starą Bramę. Poniżej rysunek z XV wieku, na którym Stara Brama nie jest rozbudowana. Stara Brama między miastem wewnętrznym i zewnętrznym po 1464 r. Po wyburzeniu murów miejskich nie było więcej bram. Stary most w 1900 roku w miejscu, gdzie kiedyś była brama. Powiatlubinski.pl, strona 1/2 Bibliografia www.lueben-damals.de Źródło ilustracji: Lubin - historia dolnośląskiego miasta w liczbach i obrazach z tabelą czasu według Konrada Klose: "Wkład w historię miasta Lubin", Lubin 1924, red. Alfred Grosser, własna publikacja, 1995 Powiatlubinski.pl, strona 2/2