Ignacy Jan Paderewski - Zespół Szkół nr 1 w Siedlcach

Transkrypt

Ignacy Jan Paderewski - Zespół Szkół nr 1 w Siedlcach
Publiczne Gimnazjum nr 5 w Siedlcach
Ignacy Jan Paderewski
Polski pianista, kompozytor, mąż stanu.
1872-1878 - studia muzyczne w konserwatorium warszawskim,
1878-1881 - prowadził w konserwatorium warszawskim klasę fortepianu.
1881 - rozpoczął studia kompozytorskie u F.Kiela i H.Urbana w Berlinie. Następnie doskonalił grę fortepianową u
T.Leszetyckiego w Wiedniu.
1887 - debiutował jako pianista w Wiedniu, zdobywając światowy rozgłos.
Występował w większości krajów Europy, obu Ameryk, w Afryce, Australii.
1896 zamieszkał na stałe w willi Riond Bosson w Morges (Szwajcaria).
1910 - ufundował w Krakowie Pomnik Grunwaldzki.
1913 - osiedlił się w Ameryce, spędzając w Morges miesiące letnie.
1917-1919 - jako członek Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu podjął działalność polityczną na
międzynarodowym forum dyplomatycznym na rzecz odrodzenia państwa polskiego, odbywając m.in. podróż do USA.
Dzięki jego osobistemu zaangażowaniu prezydent W. Wilson umieścił sprawę polską w trzynastym punkcie swego
orędzia dotyczącego pokoju po zakończeniu I wojny światowej. Współorganizował ochotnicze oddziały polskie w USA.
Współzałożył, wraz z H. Sienkiewiczem, Komitet Pomocy Polakom Ofiarom Wojny w Vevey i Polish Relief Fund w
Londynie. W czasie świąt Bożego Narodzenia 1918 przybył do Poznania , co stało się impulsem do wybuchu powstania
wielkopolskiego.
16.01.1919 - 9.12.1919 pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych. W czerwcu tegoż roku podpisał w
imieniu Polski traktat wersalski.
1920-1921 - był stałym przedstawicielem Polski w Lidze Narodów. Następnie wycofał się z życia politycznego.
1936 - wraz z W. Sikorskim, założył Front Morges.
Od 1940 (w czasie II wojny światowej) był przewodniczacym Rady Narodowej w Londynie, pełniącej rolę
emigracyjnego parlamentu. Wielokrotnie odznaczany, m.in. Wielkim Orderem Oficerskim Legii Honorowej i Order of
British Empire.
Po śmierci pochowany na cmentarzu dla zasłużonych Arlington w Waszyngtonie. W 1992 prochy Paderewskiego
zostały sprowadzone do Polski i złożone w krypcie katedry warszawskiej. Jego romantyczny, nacechowany silnym
emocjonalizmem, patosem i dostojeństwem styl wykonawczy wywarł silny wpływ na całe pokolenie pianistów. Do jego
uczniów należeli: H. Sztompka, S. Szpinalski, Z. Stojowski. W twórczości kompozytorskiej największe znaczenie ma
jego muzyka fortepianowa, w tym Koncert fortepianowy a-moll opus 17 (1888), Fantazja polska na fortepian i
orkiestrę opus 19 oraz Sonata fortepianowa es-moll opus 21 (1903) i Wariacje fortepianowe es-moll opus 23 (1903),
ponadto opera Manru (Drezno 1901), cykl pieśni do poezji C. Mendesa (1903).
1937-1940 opracował wraz z L. Bronarskim i J. Turczyńskim wydanie Dzieł Wszystkich F. Chopina, opublikowane po
wojnie przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
1

Podobne dokumenty