ŚW. MELCHIORA GRODZIECKIEGO

7 września 2016 r. – Środa
ŚW. MELCHIORA GRODZIECKIEGO
(Kapłana i Męczennika)
B. Melchioris Grodziecki Presb. et Mart. - III classis
Tempora: Feria Quarta infra Hebdomadam XVI post Octavam Pentecostes
7 września 2016r. - kolor szat czerwony - Środa – Św. Melchiora
Grodzieckiego, Kapłana i Męczennika. (3. kl.) Msza Latabitur, Gloria, modlitwa wł. w Proprium, bez Credo, prefacja zwykła.
Melchior urodził się w Cieszynie w szlacheckiej rodzinie herbu
Radwan około 1584 r. Studia średnie odbywał w wiedeńskim kolegium
jezuitów, gdzie kształciło się wielu Polaków, wśród nich także św. Stanisław Kostka († 1568). Musiał wyróżniać się wśród swoich kolegów, skoro jak sam pisze w jednym ze swoich listów do rodziców (1602) - został przyjęty do Kongregacji Mariańskiej, do której przyjmowano tylko najlepszych
i najwybitniejszych uczniów. Był to równocześnie początek jego życia zakonnego. 22 maja 1603 r. rozpoczął nowicjat w Brnie, którego fundatorami
byli jego stryjowie: Jan i Wacław. Wśród pierwszych nowicjuszy tego klasztoru znalazł się także św. Edmund Campion, stracony w Anglii za wiarę
w roku 1584. Po dwuletniej próbie 22 maja 1605 r. Melchior złożył śluby
zakonne. W roku 1614 otrzymał święcenia kapłańskie. Pierwsze lata kapłańskiego życia spędził w Pradze, gdzie głosił kazania i spowiadał w
języku czeskim, który poznał w czasie nowicjatu i studiów w Czechach.
Przez rok pełnił obowiązki kaznodziei we wsi Kopanina. Melchior udał się
na Węgry i pozostał tam w kolegium jezuickim w Homonnie. Tutaj też 16
czerwca 1619 r. złożył śluby wieczyste. Wkrótce wysłano go w charakterze
kapelana wojskowego do Koszyc. Razem z Melchiorem wysłano tam również Stefana Pongracza, który był Węgrem. Pongracz miał służyć katolikom węgierskim, a Melchior - polskim i czeskim. Swoją posługę pełnili
zarówno wśród wojskowych, jak i dla małej grupy ludności cywilnej. Święty Melchior Grodziecki Kiedy wojska Rakoczego zajęły Koszyce, aresztowano także kapłanów, którzy szukali schronienia na zamku: kanonika strzygomskiego Marka Kriża (Chorwata), Melchiora Grodzieckiego i Stefana
Pongracza. Pastor protestancki, Alwinczy, domagał się wymordowania
wszystkich katolików w mieście. Sprzeciwiono się temu, ale wydano wyrok
śmierci na trzech kapłanów. Rakoczy zatwierdził ten wyrok. Jego hajducy
dokonali straszliwej egzekucji. Po północy z 7 na 8 września 1619 r. w towarzystwie pastora Alwinczy'ego hajducy udali się na zamek. Najpierw
usiłowali nakłonić kapłanów do wyrzeczenia się wiary katolickiej. Kiedy
zaś groźby okazały się daremne, na miejscu zamordowali kanonika Kriża.
Nad jezuitami zaś zaczęli się znęcać i torturować ich, aby wymusić na
nich odstępstwo. Umocowali do belki każdego z nich i podnosili w górę.
Nogi obciążano kamieniami. Ciało krajali nożami i wyrywali jego kawały
obcęgami. Świeże rany przypalali pochodniami. Głowę okręcali sznurem
i ściskali tak mocno, że oczy wychodziły na wierzch. Wśród niesłychanych
mąk obaj jezuici powtarzali tylko imiona Pana Jezusa i Najświętszej Maryi Panny. Kiedy wreszcie siły katów opadły, dobili swoje ofiary, toporem
obcinając im głowy. Ciała męczenników wrzucono do kloaki. Wieść o dokonanej zbrodni obiegła lotem błyskawicy Koszyce. Wywołała oburzenie
nawet wśród protestantów. Rada miejska poleciła katowi pogrzebać ciała
kapłanów. Liczne łaski i cuda przypisywane wstawiennictwu Melchiora
i jego towarzyszy oraz kult zataczający coraz większe kręgi na Słowacji,
Węgrzech, Morawach i Śląsku doprowadziły do rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego już w roku 1628. Dopiero jednak 15 stycznia 1905 r. Melchior
i jego dwaj towarzysze zostali przez św. Piusa X uznani za błogosławionych. Kanonizował ich św. Jan Paweł II w 1995 r.
3 klasy
Szaty czerwona
INTROITUS:
Ps 63,11
Sprawiedliwy weseli się w Panu Laetabitur iustus in Domino,
i do Niego się ucieka, a wszyscy et sperabit in eo: et laudaprawego serca się chlubią.
buntur omnes recti corde.
Ps 63,.2
Ps. Słuchaj, Boże, głosu mojego, Ps. Exaudi, Deus, orationem
gdy się żalę; od strachu przed meam, cum deprecor: a tiwrogiem zachowaj me życie. V. more inimici eripe animam
Chwała Ojcu.
meam. V. Gloria Patri.
ORATIO:
Prosimy Cię, Panie, niech nas Beati Martyris tui Melchiowspierają modlitwy błogosławio- ris, quaesumus, Domine,
adiuvemur;
ut,
nego Męczennika Twego Mel- precibus
cuius
gloriamur
triumpho,
chiora, abyśmy ciesząc się jego
fidei constantiam imitemur.
triumfem, naśladowali stałość
Per Dominum.
w wierze. Przez Pana.
LECTIO:
2 Tm 2,8-10; 3,10-12
Ze swojego więzienia w Rzymie św. Paweł poucza Tymoteusza, że wszyscy
wyznawcy Chrystusa muszą wziąć udział w Jego cierpieniu, zanim staną
się uczestnikami zmartwychwstania.
Najmilszy: Pamiętaj, że Pan
Jezus Chrystus z rodu Dawida
powstał z martwych według
Ewangelii mojej, dla której pracuję aż do więzów, niby złoczyńca. Ale słowo Boże nie jest związane. Przeto wszystko znoszę ze
względu na wybranych, aby i oni
dostąpili zbawienia, które jest
w Chrystusie Jezusie z chwałą
niebieską. Lecz ty poznałeś
z bliska moją naukę, postępowanie, zamiary, wiarę, wytrwałość,
miłość, cierpliwość, prześladowania, uciski, jakie mię spotkały
w Antiochii, w Ikonium i w Lystrze. Jakie prześladowania
zniosłem i jak ze wszystkich wybawił mię Pan. I wszyscy, którzy
chcą żyć pobożnie w Chrystusie
Jezusie, prześladowanie cierpieć
będą.
Caríssime:
Memor
esto,
Dóminum Iesum Christum
resurrexísse a mórtuis ex
sémine David, secúndum
Evangélium meum, in quo
labóro usque ad víncula,
quasi male óperans: sed verbum Dei non est alligátum.
Ideo ómnia sustíneo propter
eléctos, ut et ipsi salútem
consequántur, quæ est in
Christo Iesu, cum glória coelésti. Tu autem assecútus es
meam doctrínam, institutiónem, propósitum, fidem, longanimitátem,
dilectiónem,
patiéntiam,
persecutiónes,
passiónes: quália mihi facta
sunt Antiochíæ, Icónii et
Lystris:quales persecutiónes
sustínui,et
ex
ómnibus
erípuit me Dóminus.Et omnes,qui pie volunt vívere in
Christo Iesu,persecutiónem
patiéntur.
GRADUALE:
Sprawiedliwy chociażby upadł,
nie pozostanie na ziemi, bo rękę
jego Pan podtrzymuje.
V. Lituje się o każdym czasie
i użycza: potomstwu jego będą
błogosławić.
ALLELUJA:
Alleluja, alleluja. V. Kto idzie za
mną, nie chodzi w ciemności,
lecz będzie miał światłość życia
wiecznego. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: «Nic nie masz zakrytego, co by wyjawione być nie
miało, ani też tajemnego, czego
by wiedzieć nie miano. Co wam
mówię w ciemności, opowiadajcie na świetle, i co usłyszycie na
ucho, głoście na dachach. A nie
bójcie się tych, którzy zabijają
ciało, duszy zaś zabić nie mogą.
Raczej bójcie się Tego, który może i duszę, i ciało zatracić w piekle. Czyż za drobny pieniądz nie
sprzedają dwóch wróbli? A żaden z nich nie upadnie na ziemię
bez Ojca waszego. A nawet włosy wasze na głowie są wszystkie
policzone. Nie lękajcie się tedy,
lepsi jesteście wy niż wiele wróbli. Każdego tedy, który mnie
wyzna przed ludźmi, wyznam
i ja przed Ojcem moim, który
jest w niebiesiech».
Ps36,24.26
Iustus cum ceciderit, non
collidetur: quia Dominus
supponit manum suam.
V. Tota die miseretur, et
commodat: et semen eius in
benedictione erit.
J 8,12
Alleluia, alleluia. V. Qui sequitur me, non ambulat in
tenebris:sed habebit lumen
vitae aeternae. Alleluia.
Mt 10, 26-32
In illo témpore: Dixit Iesus
discípulis suis: Nihil est
opértum, quod non revelábitur; et occultum, quod non
sciétur. Quod dico vobis in
tenebris, dícite in lúmine: et
quod
in
aure
audítis,
prædicáte super tecta. Et
nolíte timére eos, qui occídunt corpus, ánimam autem non possunt occídere;
sed potius timéte eum, qui
potest et ánimam et corpus
pérdere in gehénnam. Nonne
duo pásseres asse véneunt:
et unus ex illis non cadet super terram sine Patre vestro? Vestri autem capílli
cápitis omnes numeráti sunt.
Nolíte ergo timére: multis
passéribus melióres estis
vos. Omnis ergo, qui confitébitur me coram homínibus, confitébor et ego eum
coram Patre meo,qui in coelis est.
OFFERTORIUM:
Panie, włożyłeś mu na głowę
koronę z drogich kamieni; błagał
Cię o życie, a Tyś go nim obdarzył, alleluja.
SECRETA:
Panie, niech nasza ofiara znajdzie przyjęcie u Ciebie i niech
posłuży nam ku zbawieniu przez
modły tego, w którego uroczystość ją składamy. Przez Pana.
PRAEFATIO:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie,
Ojcze Święty, wszechmogący,
wieczny Boże, przez Chrystusa,
Pana naszego. Przez Niego Twój
majestat
chwalą
Aniołowie,
uwielbiają Państwa, z lękiem
czczą Potęgi, Niebiosa i Moce
niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól
i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
Ps 20,4n
Posuisti, Domine, in capite
eius coronam de lapide pretioso: vitam petiit a te, et tribuisti ei, alleluia.
Accepta sit in conspectu tuo,
Domine, nostra devotio: et
eius nobis fiat supplicatione
salutaris, pro cuius solemnitate defertur. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est,
æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubíque grátias
agere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, ætérne Deus:
per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem
tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta
Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici
confessione dicéntes:
J 12,26
COMMUNIO:.
Kto by chciał mi służyć, niech Qui mihi ministrat, me sequmnie naśladuje, a gdzie ja je- atur: et ubi sum ego, illic et
stem, tam będzie i sługa mój.
minister meus erit.
POSTCOMMUNIO:
Pokrzepieni
uczestnictwem
w świętej uczcie, prosimy Cię,
Panie, Boże nasz, abyśmy za
przyczyną świętego Melchiora.,
Męczennika
Twego,
doznali
skutków tajemnicy, którą ze
czcią sprawujemy. Przez Pana.
Refecti participatione muneris sacri, quaesumus, intercedente beato Melchioris
cuius exsequimur cultum,
intercedente beato Melchioris Martyre tuo, sentiamus
effectum. Per Dominum.