aneks c - Program dla Odry – 2006
Transkrypt
aneks c - Program dla Odry – 2006
ANEKS C Konwencje i wielostronne porozumienia 6.311 KONWENCJE I POROZUMIENIA WIELOSTRONNE Polska jest obecnie sygnatariuszem 29 konwencji, protokołów i porozumień międzynarodowych w dziedzinie ochrony środowiska, z których ratyfikowano do tej pory 18. Są to 1. Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego (Konwencja Ramsarska) z 2 lutego 1971 roku. Przedmiot i cele konwencji: Celem konwencji jest ochrona i utrzymanie obszarów bagien, błot, torfowisk lub zbiorników wodnych, tak naturalnych jak i sztucznych, stałych i okresowych, o wodach stojących lub płynących łącznie z populacjami ptactwa wodnego zamieszkującymi te tereny lub choćby okresowo na nich przebywającymi. Najważniejsze zobowiązania: Ważnym instrumentem Konwencji Ramsarskiej jest "Spis obszarów wodno-błotnych o znaczeniu międzynarodowym". Warunkiem przystąpienia do Konwencji jest zgłoszenie do Spisu co najmniej jednego obszaru wodno-błotnego o znaczeniu międzynarodowym. Polska zgłosiła do tego Spisu 8 obszarów. 2.Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi roślinami i zwierzętami gatunków zagrożonych wyginięciem - Konwencja Waszyngtońska z 3 marca 1973 roku (CITES). Przedmiot i cele konwencji: Przedmiotem konwencji są zagrożone wyginięciem dzikie gatunki roślin i zwierząt. Głównym celem konwencji jest ich ochrona poprzez reglamentację i kontrolę międzynarodowego handlu tymi gatunkami, a także ich rozpoznawalnymi częściami i produktami pochodzącymi z roślin bądź zwierząt. Wykaz takich roślin i zwierząt zawarto w załącznikach I, II oraz III do Konwencji. Konwencja szczegółowo określa reglamentację handlu okazami gatunków wymienionych w poszczególnych załącznikach (I, II, III). Określa też, co powinny zawierać zezwolenia i świadectwa wystawiane dla potrzeb handlu okazami oraz wzór zezwolenia eksportowego. 3. Konwencja w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza odległości - Konwencja Genewska z 13 listopada 1979 roku na dalekie Przedmiot i cel konwencji: Podstawowy cel Konwencji określa jej artykuł 2, w którym Strony zobowiązują się chronić człowieka i jego środowisko przed zanieczyszczeniem powietrza oraz będą dążyć do ograniczenia i - tak dalece, jak to jest możliwe - do stopniowego zmniejszania i zapobiegania zanieczyszczeniu powietrza, włączając w to transgraniczne zanieczyszczanie powietrza na dalekie odległości. Realizacja postanowień Konwencji wymagała utworzenia międzynarodowego forum dla planowania i koordynowania działań prowadzących do osiągnięcia postawionych celów. Najważniejsze zobowiązania: 6.312 Strony zobowiązane są do wymiany informacji i dokonywania przeglądu swojej polityki, działalności naukowej i środków technicznych mających na celu ograniczanie emisji zanieczyszczeń powietrza oraz do wymianydostępnych informacji w zakresie krajowej, subregionalnej i regionalnej polityki i strategii w zakresie zmniejszania emisji związków siarki i innych głównych zanieczyszczeń powietrza. 4. Protokół w sprawie długofalowego finansowania wspólnego programu monitoringu i oceny przenoszenia zanieczyszczeń powietrza na dalekie odległości w Europie - EMEP ( Genewa 1984 r. ) Celem Protokołu jest: • dostarczenie rządom krajów członkowskich oraz organom i grupom roboczym działającym w ramach Konwencji informacji na temat osiadania i stężeń wybranych zanieczyszczeń powietrza na terenie danego kraju, określanych przy uwzględnieniu transgranicznego transportu zanieczyszczeń na dalekie odległości, • sporządzanie bilansów ilości zanieczyszczeń przenoszonych ponad granicami krajów i ocenę wpływu poszczególnych krajów na ładunki zanieczyszczeń powietrza przenoszonych nad obszar innych państw. 5. Konwencja wiedeńska o ochronie warstwy ozonowej - z 22 marca 1985r. Protokół montrealski w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową - z 16 września 1987 roku. (Dz.. U. z 1992 r. nr 98, poz. 490) Przedmiot i cel konwencji: Głównym celem konwencji jest regularne prowadzenie pomiarów zawartości ozonu w atmosferze, pomiarów promieniowania ozonowej w środowisku. Działania na rzecz realizacji postanowień Konwencji w Polsce Polska spełnia wymagania Konwencji i w ramach Państwowego Monitoringu Ochrony Środowiska prowadzone są obecnie następujące pomiary i badania: • pomiary całkowitej zawartości ozonu w atmosferze i pionowego rozkładu ozonu • pomiary pionowego rozkładu ozonu w atmosferze • wyznaczanie pól całkowitej zawartości ozonu nad Europą na podstawie danych satelitarnych • pomiary natężenia promieniowania UV-B Protokół montrealski w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową - z 16 września 1987 roku. (Dz.. U. z 1992 r. nr 98, poz. 490) Przedmiot i cel Protokołu: Zasadniczym celem Protokołu montrealskiego jest redukcja zużycia i produkcji substancji niszczących warstwę ozonową. 6.313 6. Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego - (tzw. Konwencja Helsińska z 1974r.). Podpisana w Helsinkach, w dniu 22 marca 1974 r. 7. Nowa Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego (tzw. nowa Konwencja Helsińska z 1992 r.), podpisana w dniu 9 kwietnia 1992 r. Przedmiot i cel Konwencji Celem Konwencji jest kompleksowa ochrona środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, obejmując zagadnienia związane z ochroną wód, atmosfery i powierzchni ziemi. Organem koordynującym realizację zapisów Konwencji jest Komisja Helsińska (ang. Helsinki Commission - HELCOM). Najważniejsze zobowiązania Do najważniejszych zobowiązań dla Polski wynikających z postanowień Konwencji należy zaliczyć: • rozszerzenie i organizacja Państwowego Monitoringu Środowiska ze szczególnym uwzględnieniem monitoringu strefy przybrzeżnej Morza Bałtyckiego • wdrażanie najlepszej dostępnej technologii i najlepszej praktyki ekologicznej. 8. Konwencja o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych (Konwencja Bazylejska) - z 22 marca 1989r. Przedmiot i cel Konwencji: Przedmiotem konwencji jest kontrola transgranicznego przemieszczania odpadów niebezpiecznych, których wykaz zawarto w odpowiednich załącznikach oraz minimalizacja wytwarzania odpadów niebezpiecznych i innych, a także zapewnienie dostępności do właściwych, odpowiednio zlokalizowanych urządzeń służących do usuwania odpadów w sposób bezpieczny dla środowiska. Najważniejsze zobowiązania Zgodnie z postanowieniami konwencji jej Strony zobowiązane są do wprowadzenia systemu kontroli przemieszczania odpadów niebezpiecznych oraz wydawania odpowiednich zezwoleń przez wyznaczone do tego celu organy/instytucje. 9. Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UN FCCC) podpisana w Rio de Janeiro 5 czerwca 1992 roku. Przedmiot i cel konwencji Głównym celem konwencji jest zapobieganie dalszym zmianom klimatu globalnego, ze szczególnym uwzględnieniem długoterminowego jego ocieplania na skutek wzrostu stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze. Najważniejsze zobowiązania Najważniejszym zobowiązaniem ustanowionym przez konwencję jest nałożenie na kraje rozwinięte (w tym kraje o gospodarce przejściowej do których zalicza się Polska), wymienione w Załączniku I do Konwencji, obowiązku stabilizacji rocznej emisji gazów 6.314 cieplarnianych do roku 2000 na poziomie bazowym - Polska wybrała jako rok bazowy rok 1988 ponieważ w tym właśnie roku zanotowano u nas najwyższą emisję gazów cieplarnianych dla całego dziesięciolecia 1981-1990). 10. Konwencja o ochronie dzikiej fauny i flory europejskiej oraz ich naturalnych(Konwencja Berneńska) z 19.09.1979 r. siedlisk Przedmiot i cel konwencji Celem Konwencji Berneńskiej jest ochrona gatunków dzikich zwierząt i roślin oraz ich siedlisk naturalnych, których ochrona wymaga współdziałania kilku państw oraz wspieranie współdziałania w tym zakresie. W szczególności Konwencja odnosi się do ochrony gatunków zagrożonych i ginących, w tym także wędrownych. Najważniejsze zobowiązania Każde państwo będące Stroną Konwencji jest zobowiązane do podjęcia niezbędnych środków dla zachowania populacji dzikich roślin i zwierząt na poziomie, który odpowiada wymaganiom ekologicznym, naukowym i kulturowym, uwzględniając jednocześnie wymagania gospodarcze i potrzeby selekcyjne oraz potrzebę zagrożonych lokalnie podgatunków, odmian lub form. 11. Konwencja o różnorodności biologicznej Przyjęta 22 maja 1992 roku, podpisana w Rio de Janeiro 5 czerwca 1992 r. Przedmiot i cel konwencji Celem konwencji jest do zachowanie i ochrona pełnej różnorodności form życia w biosferze poprzez ich ochronę i rozsądne, oszczędne użytkowanie. Konwencja wprowadza istotne nowe podejście do ochrony przyrody poprzez: • określenie najważniejszych poziomów organizacji przyrody (genetyczny, gatunkowy i krajobrazowy), na których różnorodność ma być zachowana, • zobowiązanie do działań na rzecz zachowania różnorodności nie tylko na terenach chronionych, ale i poza nimi, to jest na terenach użytkowanych gospodarczo - chodzi tu o prawo do życia wszystkich gatunków i dlatego nie powinny być one niszczone ponad konieczność wynikającą z umiarkowanego użytkowania zasobów biologicznych dla potrzeb zrównoważonego rozwoju, • ustanowienie ochrony całej różnorodności ras i gatunków zwierząt oraz roślin udomowionych jako szczególnie cennych dla przyszłości rolnictwa i hodowli. Protokół w sprawie bezpieczeństwa ekologicznego przyjęty 29 stycznia 2000r. w Montrealu. Przedmiot i cel protokołu Protokół ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa biologicznego podczas międzynarodowego transportu, przetrzymywania i użytkowania żywych organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO), mogących mieć 6.315 szkodliwy wpływ na środowisko lub zdrowie człowieka, powstałych w wyniku procesów biotechnologicznych. Najważniejsze zobowiązania Zgodnie z postanowieniami protokołu, międzynarodowy obrót GMO objęty jest procedurą zgody po uprzednim poinformowaniu zainteresowanych stron. Postanowienia obejmują również konieczność wyznaczenia na poziomie krajowym właściwego organu odpowiedzialnego za funkcjonowanie odpowiednich procedur, zakres informacji zawartej w przesyłanej notyfikacji, ocenę ryzyka dla środowiska i zdrowia człowieka. 12. Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt - Konwencja Bońska z 23 czerwca 1979 roku . Przedmiot i cel konwencji Głównym celem Konwencji Bońskiej jest rozszerzenie ochrony zagrożonych wyginięciem wędrownych gatunków dzikich zwierząt. Gatunki te (ssaki, ptaki, gady i ryby) zostały wymienione w załącznikach I i II do Konwencji. Konwencja wprowadza także pojęcie specjalnych porozumień, zawieranych dla ochrony konkretnych gatunków wędrownych, których stan zachowania był niekorzystny w określonych regionach ich występowania. Polska ratyfikowała dwa porozumienia wynikające z Konwencji Bońskiej: 1) o ochronie nietoperzy w Europie, 2) o ochronie małych waleni Bałtyku i morza Północnego. 13. Porozumienie o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego z 17.03.1992 r., (Dz. U. nr 96 poz. 1108 z 1999r.) Przedmiot i cel Porozumienia Celem Porozumienia jest ochrona i utrzymanie populacji wszystkich małych waleni przebywających na obszarze określonym Porozumieniem, m.in. poprzez ochronę ich siedlisk, zapobieganie zanieczyszczeniu wód mogącym zagrażać tym zwierzętom, zabezpieczenie i ochronę odpowiednio zasobnych obszarów żerowisk. Najważniejsze zobowiązania Strony zobowiązane są do ścisłej współpracy w celu stworzenia i utrzymania korzystnego stanu zachowania wszystkich małych waleni, które przebywają na obszarze określonym porozumieniem. Każda ze stron jest zobowiązana do stosowania środków ochrony, badania i kontroli, określonych w załączniku do porozumienia. 14. Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie (EUROBAT) z 4.12.1991 r. (Dz. U. nr 96 poz. 1112 z 1999r.) Przedmiot i cel Porozumienia Głównym celem Porozumienia, będącego realizacją jednego z postanowień Konwencji Bońskiej, jest ochrona populacji nietoperzy w Europie oraz ich siedlisk. Najważniejsze zobowiązania 6.316 Zgodnie Porozumieniem każda ze stron jest zobowiązana do zakazu celowego odłowu, przetrzymywania lub zabijania nietoperzy, z tym że właściwy organ może wydać na to zgodę. Każda ze stron zobowiązana jest do wskazania stanowisk, które są istotne do utrzymania stanu zachowania i ochrony nietoperzy, w tym ich schronienia. 15. Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko transgranicznym - Konwencja z Espoo z 25 lutego 1991 roku w kontekście Przedmiot i cel konwencji Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, stwarza prawno -międzynarodowe ramy proceduralne dla wykonywania oceny oddziaływania na środowisko w przypadku gdy przedsięwzięcie może powodować negatywne skutki dla środowiska na terytorium innego państwa. Określa również rodzaje inwestycji które wymagają uruchomienia procedury ocen oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym. Najważniejsze zobowiązania Głównym zobowiązaniem wynikającym z Konwencji jest konieczność stosowania przez Strony określonej przez nią procedury oceny oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym dla planowanych inwestycji wymienionych w Załączniku do Konwencji. Nakłada ona również obowiązek zawarcia szczegółowych umów dwustronnych z krajami sąsiedzkimi, w których określone ma być bardziej szczegółowa procedura wykonywania takich ocen uwzględniająca warunki i wymagania obu krajów. 16. Umowa o Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem podpisana 11 kwietnia 1996 r. Ratyfikowana w dniu 7 stycznia 1999r. Przedmiot i cel umowy W Umowie w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem określone zostały podstawowe cele jej działania, do których należą: • zapobieganie i trwałe obniżenie zanieczyszczenia szkodliwymi substancjami Odry oraz Bałtyku, • osiąganie stanu ekosystemów wodnych i związanych z nimi ekosystemów brzegowych zbliżonych do naturalnych, z właściwą im różnorodnością gatunków, • umożliwienie wykorzystania Odry dla pozyskiwania wody do picia i dla potrzeb rolniczych. Dodatkowo na mocy decyzji tymczasowej Komisji (funkcjonującej przed wejściem w życie Umowy) do jej zakresu włączono ochronę przeciwpowodziową wraz ze wspólnym systemem wczesnego ostrzegania oraz koordynacja likwidacji szkód popowodziowych. 17. Konwencja o ochronie i użytkowaniu cieków transgranicznych międzynarodowych - podpisana w Helsinkach 18 marca 1992 roku. Przedmiot i cel konwencji 6.317 i jezior Zasadniczym celem Konwencji jest określenie ram dwustronnych i wielostronnych umów o współpracy na wodach granicznych w zakresie ochrony środowiska, zapobiegania i przeciwdziałania jego zanieczyszczeniu oraz zapewnienia racjonalnego wykorzystania wód przez państwa będące członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych. Najważniejsze zobowiązania Wśród zadań do realizacji przewidywanych w konwencji należy wymienić w szczególności: • oczyszczanie ścieków w stopniu zapewniającym odpowiednią jakość wód granicznych, • licencjonowanie i monitoring zrzutów ścieków, • zakaz, jeśli zajdzie taka potrzeba, produkcji lub użytkowania substancji niebezpiecznych, które mogą być szkodliwe dla środowiska wodnego, • wprowadzenie klasyfikacji wód transgranicznych opartej o wspólne kryteria, • zastosowanie najlepszych dostępnych technologii dla ochrony przed punktowymi zrzutami zanieczyszczeń oraz najlepszej dostępnej praktyki w ochronie przed zanieczyszczeniami przestrzennymi w tym rolniczymi, • opracowywanie planów alokacji zasobów wód, • zastosowanie ocen oddziaływania na środowisko, w tym na potrzeby wodnego w szczególności w aspekcie transgranicznym, środowiska • podejście ekosystemowe w zarządzaniu gospodarką wodną. 18. Protokół "Woda i Zdrowie" do Konwencji o Ochronie i Użytkowaniu Cieków Transgranicznych i Jezior Międzynarodowych z 1992r. Przedmiot i cele Protokołu Celem Protokołu jest promocja ochrony ludzkiego zdrowia i samopoczucia poprzez poprawę gospodarki wodnej łącznie z ochroną ekosystemów wodnych oraz zapobieganie i przeciwdziałanie zachorowaniom związanym z wodą, a także ich ograniczenie. 6.318 UMOWY I POROZUMIENIA DWUSTRONNE Wielokrajowy Program Środowiska PHARE "Czarny Trójkąt" Memorandum podpisane przez Ministrów Ochrony Środowiska Polski, Czech i Niemiec oraz przedstawiciela Unii Europejskiej w sprawie zacieśnienia współpracy w zakresie Programu Czarny Trójkąt z dnia 11 kwietnia 1996 roku oraz Porozumienie pomiędzy Ministerstwem OŚZNiL, Ministerstwem Środowiska Republiki Czeskiej oraz Federalnym Ministerstwem Środowiska, Ochrony Przyrody i Bezpieczeństwa Nuklearnego RFN w sprawie wymiany danych imisyjnych zanieczyszczeń powietrza w "Czarnym Trójkącie" z dnia 17 września 1996r. DANIA Porozumienie pomiędzy Ministerstwem OŚZNiL RP a Ministerstwem Środowiska Królestwa Danii o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane w dniu 1 czerwca 1994 roku. Pod względem zaangażowania finansowego jest to druga co do wielkości bezzwrotna pomoc zagraniczna po Unii Europejskiej. Na uwagę zasługuje tu wysoki udział pomocy duńskiej na obszary ekologicznie zagrożone tj. między innymi w rejonie nadbałtyckim. FINLANDIA Umowa pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Republiki Finlandii o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisana w dniu 7 maja 1990 roku w Warszawie. Umowa bezterminowa. HOLANDIA Porozumienie pomiędzy MOŚZNiL RP a Ministerstwem Transportu, Robót Publicznych i Gospodarki Wodnej Królestwa Holandii, podpisane w dniu 19 grudnia 1996 roku w Hadze. Z w/w Ministerstwem strona polska współpracuje realizując wspólnie kilka projektów opartych o pomoc rządu Holandii dla Polski w dziedzinie gospodarki wodnej. Porozumienie o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska pomiędzy Ministerstwem OŚZNiL PRL a Ministerstwem Budownictwa, Planowania Przestrzennego i Środowiska Królestwa Holandii o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane w dniu 25 września 1987 roku w Warszawie. Podpisane Porozumienie promuje: wspólne działania w zakresie ochrony środowiska, ułatwia rozwój technologii służących ochronie środowiska oraz wymianę informacji technicznych w następujących blokach tematycznych: rozwój czystych technologii, ochrona powietrza i gleb przed zanieczyszczeniami, gospodarka odpadami w tym niebezpiecznymi, edukacja ekologiczna, oceny oddziaływania na środowisko, monitoring środowiska, zarządzanie środowiskiem oraz zmiany klimatyczne. 6.319 Porozumienie pomiędzy Ministerstwem OŚZNiL PRL a Ministerstwem Rolnictwa, Ochrony Przyrody i Rybołówstwa Królestwa Holandii o współpracy w dziedzinie ochrony przyrody i leśnictwa, podpisane w dniu 22 lutego 1994 roku w Warszawie. Porozumienie to pozwoliło rozszerzyć istniejące już kontakty pomiędzy naszymi krajami, szczególnie w zakresie ochrony ptaków wędrownych, opracowania europejskiej sieci obszarów chronionych, udziału Polski i Holandii w pracach Stałego Komitetu Konwencji Ramsar oraz przyczyniło się do zacieśnienia współpracy dotyczącej europejskiej polityki ochrony przyrody i gospodarki leśnej. NORWEGIA Porozumienie pomiędzy MOŚZN PRL a Ministerstwem Środowiska Norwegii o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane w dniu 13 lutego 1989 roku w Warszawie. Ze względu na wyczerpanie się pomocowych środków finansowych po stronie norweskiej współpraca w 1999 roku była ograniczona do wspólnej realizacji bazy danych dla potrzeb Konwencji EKG/ONZ o Ocenach Oddziaływania na Środowisko w kontekście Transgranicznym. SZWECJA Porozumienie pomiędzy MOŚZN PRL a Ministerstwem Środowiska i Energetyki Królestwa Szwecji o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane we wrześniu 1986 roku w Warszawie. 6.320 USTAWA z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.2000.109.1157 z dnia 13 grudnia 2000 r.) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady: 1) udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, 2) udziału społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska, 3) postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) zanieczyszczeniu - rozumie się przez to wprowadzane, w rezultacie działalności człowieka, do powietrza, wody lub ziemi, bezpośrednio lub pośrednio: a) substancje, b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne, które są szkodliwe dla zdrowia człowieka lub jakości środowiska, powodują szkodę w dobrach materialnych oraz dobrach kultury, pogarszają walory estetyczne środowiska lub kolidują z innymi dozwolonymi sposobami korzystania ze środowiska, 2) oddziaływaniu na środowisko - rozumie się przez to oddziaływanie na środowisko oraz oddziaływanie na zdrowie ludzi, 3) przedsięwzięciu - rozumie się przez to inwestycje budowlane lub inne ingerencje w środowisko, polegające na przekształceniu lub zmianie sposobu użytkowania terenu, w tym również na wydobywaniu zasobów naturalnych, wymagające decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3. Art. 3. Przepisów ustawy wprowadzających wymóg uzgadniania i opiniowania nie stosuje się, jeżeli organ przeprowadzający postępowanie w zakresie oceny oddziaływania na środowisko jest jednocześnie organem, z którym należy uzgodnić bądź którego opinii należy zasięgnąć. Rozdział 2 Dostęp do informacji 6.321 Art. 4. Każdy ma prawo do informacji o środowisku i jego ochronie na warunkach określonych ustawą. Art. 5. 1. Organy administracji publicznej są obowiązane udostępniać każdemu informacje o środowisku i jego ochronie znajdujące się w ich posiadaniu. 2. Udostępnieniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają: 1) wnioski o wydanie decyzji, o których mowa w pkt 2 lit. a - d, pkt 3 lit. a i b, pkt 4, pkt 5 lit. a i b oraz pkt 8, 2) z zakresu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska: a) decyzje ustalające rodzaj i ilość substancji dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, zanieczyszczających b) decyzje o dopuszczalnym poziomie hałasu przenikającego do środowiska, c) zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, d) zezwolenia na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części, e) wykazy rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza, f) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty kar pieniężnych za naruszanie wymagań ochrony środowiska, polegające na: - przekroczeniu co do rodzaju lub ilości substancji dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, określonych decyzją właściwego organu, - przekroczeniu dopuszczalnego poziomu hałasu, określonego decyzją właściwego organu, g) decyzje o wymiarze kar pieniężnych za naruszenie wymagań ochrony środowiska, polegające na: - zniszczeniu terenów zieleni lub drzew i krzewów, powodowanym niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności, - usuwaniu drzew i krzewów bez zezwolenia, 3) z zakresu przepisów o odpadach: a) zezwolenia na wytwarzanie odpadów, b) zezwolenia na usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych, c) dokumenty sporządzane na potrzeby ewidencji odpadów, d) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty kar pieniężnych za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie 6.322 wyznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami określonymi w decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, 4) z zakresu przepisów o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - zezwolenia na prowadzenie działalności polegającej na usuwaniu, wykorzystywaniu lub unieszkodliwianiu odpadów komunalnych, 5) z zakresu przepisów Prawa wodnego: a) pozwolenia wodno- prawne na pobór wód, b) pozwolenia wodno- prawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, c) wykazy ilości pobranej wody oraz ilości, rodzaju i przeciętnego składu ścieków wprowadzonych do wód lub do ziemi, d) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty kar pieniężnych za wprowadzenie do wód lub do ziemi ścieków nie odpowiadających wymaganym warunkom, e) decyzje o karach pieniężnych za pobór wody w ilości większej niż ustalona w pozwoleniu wodno- prawnym oraz za piętrzenie wody wyższe od dozwolonego, 6) projekty polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 przed skierowaniem ich do postępowania, o którym mowa w art. 12-17 oraz uzyskaniem opinii organu, o którym mowa w art. 24, 7) polityki, strategie, plany lub programy, o których mowa w art. 19 ust. 1, 8) decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 3, 9) postanowienia, o których mowa w art. 30 ust. 2, 10) wskazania lokalizacyjne, o których mowa w art. 25 ust. 4, 11) raporty oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 12) analizy porealizacyjne, 13) dokumentacje mierniczo-geologiczne zlikwidowanych zakładów górniczych, 14) wyniki prac badawczych i studialnych z zakresu ochrony środowiska. 3. Udostępnianiu, o którym mowa w ust. 1, podlegają także inne informacje w postaci dokumentów, danych gromadzonych w szczególności w formie pisemnej, wizualnej, fonicznej i baz danych na innych nośnikach dotyczące: 1) stanu elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnego oddziaływania, 2) zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska oraz działań i środków wpływających lub mogących wpływać negatywnie na środowisko, 3) wpływu stanu środowiska na zdrowie i warunki życia ludzi oraz na dobra kultury, 4) działań oraz środków, w szczególności administracyjnych i ekonomicznych, mających na celu ochronę środowiska, 5) planów, programów oraz analiz finansowych związanych z podejmowaniem rozstrzygnięć istotnych dla ochrony środowiska, 6) raportów bezpieczeństwa i planów operacyjno-ratowniczych, o których mowa w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska. 4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, udostępnia się na pisemny wniosek, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Informację nie wymagającą wyszukiwania, która może być przekazana w formie ustnej, udostępnia się bez pisemnego wniosku. 6.323 6. Organy administracji publicznej właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 2, są obowiązane do prowadzenia publicznie dostępnych wykazów danych o tych dokumentach oraz mogą zamieszczać w tych wykazach dane o dokumentach, o których mowa w ust. 3. 7. Publicznie dostępne wykazy dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 11 i 12, prowadzą także organy administracji publicznej właściwe do prowadzenia postępowania, w ramach którego lub w wyniku którego, sporządzane są te dokumenty. 8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór publicznie dostępnego wykazu zawierającego w szczególności nazwy zamieszczanych w nim dokumentów, miejsca i daty ich wydania, miejsca przechowywania oraz zastrzeżenia dotyczące udostępniania informacji. Art. 6. Nie udostępnia się informacji, o których mowa w art. 5, jeżeli ich udostępnienie mogłoby naruszyć przepisy o ochronie informacji niejawnych lub danych jednostkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) oraz nie udostępnia się informacji, dotyczących: 1) spraw objętych toczącym się postępowaniem sądowym, dyscyplinarnym lub karnym, jeżeli ujawnienie informacji mogłoby zakłócić przebieg postępowania, 2) spraw będących przedmiotem praw autorskich oraz patentowych, jeżeli udostępnienie akt mogłoby naruszyć te prawa, 3) dokumentów lub danych dostarczonych przez osoby trzecie, jeżeli nie miały one obowiązku ich dostarczenia i złożyły zastrzeżenie o ich nie udostępnianiu, 4) dokumentów lub danych, których ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie środowiska. Art. 7. 1. Organ administracji publicznej jest obowiązany udostępnić informację bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca od dnia otrzymania wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może ulec przedłużeniu do 2 miesięcy ze względu na stopień skomplikowania sprawy; w tym przypadku przepisy art. 36 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. 3. Dokumenty, o których dane zamieszczane są w publicznie dostępnych wykazach, udostępnia się w dniu złożenia wniosku o udostępnienie informacji. 4. Organ administracji publicznej może w drodze decyzji: 1) na uzasadniony wniosek przekazującego informacje, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3, wyłączyć z udostępniania dane o wartości handlowej, w tym zwłaszcza dane technologiczne, o ile ich ujawnienie mogłoby pogorszyć jego konkurencyjną pozycję, 2) odmówić udostępnienia informacji, jeżeli wymagałoby to dostarczenia dokumentów lub danych będących w trakcie opracowywania bądź przeznaczonych do wewnętrznego komunikowania się, albo jeżeli wniosek o udostępnienie informacji jest w sposób oczywisty niemożliwy do zrealizowania lub sformułowany w sposób zbyt ogólny, albo jeżeli zachodzą inne wskazane w ustawie przesłanki odmowy. 6.324 5. Przepisów ust. 4 nie stosuje się, jeżeli informacja dotyczy: 1) ilości i rodzajów wprowadzanych do powietrza substancji zanieczyszczających oraz miejsca ich wprowadzania, 2) stanu, składu i ilości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi oraz miejsca ich wprowadzania, 3) rodzaju i ilości wytwarzanych odpadów oraz miejsca ich wytwarzania, 4) poziomu emitowanego hałasu, 5) poziomu emitowanych pól elektromagnetycznych. 6. W przypadku odmowy udostępnienia informacji ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. Art. 8. Jeżeli jest możliwe oddzielenie fragmentu informacji podlegającej wyłączeniu z udostępniania z przyczyn, o których mowa w art. 6 i 7, organ administracji publicznej udostępnia pozostałą część informacji. Art. 9. Organ administracji publicznej, udostępniając informacje przekazane przez osoby trzecie, wskazuje źródło ich pochodzenia. Art. 10. 1. Wyszukiwanie i przeglądanie w siedzibie organu dokumentów wyszczególnionych w publicznie dostępnym wykazie jest bezpłatne. 2. Za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie organ administracji publicznej pobiera opłatę w wysokości odzwierciedlającej związane z tym uzasadnione koszty. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat oraz współczynniki różnicujące wysokość opłat za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie, biorąc pod uwagę, iż opłaty te nie powinny stanowić przeszkody w dostępie do informacji, a także określi sposób uiszczania opłat. Art. 11. Przepisy art. 5-10 stosuje się odpowiednio do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie przez inne podmioty, gdy są one z mocy prawa lub na podstawie porozumień powołane do załatwiania zadań publicznych dotyczących środowiska i jego ochrony. Rozdział 3 Udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska Art. 12. Każdy ma prawo składania uwag i wniosków w postępowaniu, którego przedmiotem jest przyjęcie dokumentów, o których mowa w art. 19, lub wydanie decyzji, o których mowa w art. 25. 6.325 Art. 13. 1. Przed wydaniem decyzji wymagających udziału społeczeństwa organ administracji publicznej właściwy do ich wydania, wszczynając postępowanie: 1) podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie wniosku o wydanie decyzji oraz o możliwości składania uwag i wniosków w terminie 21 dni od daty podania do publicznej wiadomości, wskazując jednocześnie miejsce ich składania, 2) może przeprowadzić rozprawę administracyjną otwartą dla społeczeństwa, 3) rozpatruje zgłoszone uwagi i wnioski. 2. Organ administracji publicznej, właściwy do wydania decyzji, podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie decyzji wymagających udziału społeczeństwa, w trybie określonym w niniejszym rozdziale. 3. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, następuje w drodze zamieszczenia informacji na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu właściwego w sprawie oraz poprzez obwieszczenia w pobliżu miejsca planowanego przedsięwzięcia, a gdy siedziba właściwego organu mieści się na terenie gminy innej niż gmina właściwa miejscowo ze względu na przedmiot ogłoszenia - także przez ogłoszenie w prasie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości lub miejscowościach właściwych ze względu na przedmiot ogłoszenia. 4. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, powinno nastąpić także poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej organu właściwego do wydania decyzji, jeśli organ ten prowadzi taką stronę. Art. 14. 1. Organizacje społeczne, które powołując się na miejsce i przedmiot statutowych celów swego działania zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, uczestniczą w nim na prawach strony; art. 31 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Organizacji społecznej na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu służy zażalenie. Art. 15. 1. Organ administracji publicznej właściwy do opracowania dokumentów, o których mowa w art. 19, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa poprzedzającego ich przyjęcie; przepisy art. 13 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Do dokumentów, o których mowa w ust. 1, załącza się informacje o zgłoszonych uwagach, wnioskach oraz sposobie ich wykorzystania. Art. 16. Do postępowań wymagających udziału społeczeństwa przepisy art. 6 i 7 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. Art. 17. 6.326 Do uwag i wniosków zgłaszanych w postępowaniu z udziałem społeczeństwa przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczących skarg i wniosków nie stosuje się. Art. 18. Przepisów art. 12-17 nie stosuje się w przypadku przedsięwzięcia podejmowanego na terenach lub w obiektach budowlanych albo ich częściach, niezbędnych dla celów obronności lub bezpieczeństwa państwa, będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz ministrom właściwym do spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych, dostępnych wyłącznie dla osób uprawnionych. Rozdział 4 Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko realizacji planów i programów Art. 19. 1. Przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagają: 1) projekt koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, projekty planów zagospodarowania przestrzennego oraz projekty strategii rozwoju regionalnego, 2) projekty polityk, strategii, planów lub programów dotyczących przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu, których opracowywanie przez centralne lub wojewódzkie organy administracji publicznej przewidziane jest w ustawach. 2. Przeprowadzenie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagane jest też w przypadku wprowadzania zmian do przyjętych dokumentów, o których mowa w ust. 1. 3. Organy administracji publicznej opracowujące projekty dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, lub wprowadzające zmiany do tych dokumentów mogą, w porozumieniu z właściwymi organami, o których mowa w art. 24, odstąpić od przeprowadzenia określonego w niniejszym rozdziale postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, gdy uznają - biorąc pod uwagę w szczególności charakter działań przewidzianych w tych dokumentach oraz rodzaj i skalę oddziaływania na środowisko, a także cechy obszaru objętego tym oddziaływaniem iż realizacja tych dokumentów nie spowoduje znaczącego oddziaływania na środowisko. Art. 20. 1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, sporządza prognozę oddziaływania na środowisko. 2. Prognoza oddziaływania na środowisko, o której mowa w ust. 1, powinna: 6.327 1) zawierać informacje o zawartości, głównych celach projektowanego dokumentu oraz jego powiązaniach z innymi dokumentami, 2) określać, analizować i oceniać istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu, 3) określać, analizować i oceniać stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem, 4) określać, analizować i oceniać istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów chronionych, 5) określać, analizować i oceniać cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym albo krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas przygotowywania dokumentu, 6) określać, analizować i oceniać przewidywane znaczące oddziaływania na środowisko, 7) przedstawiać rozwiązania mające na celu zapobieganie, zmniejszanie lub kompensowanie szkodliwych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego dokumentu, 8) przedstawiać rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru, w tym także wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, 9) zawierać informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy, 10) zawierać informacje o przewidywanych metodach analizy realizacji projektowanego dokumentu, 11) zawierać informacje o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko, 12) zawierać streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, kierując się wymaganiami, o których mowa w ust. 2, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko, dotycząca projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Art. 21. 1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, uzgadnia z organem, o którym mowa w art. 24, zakres i stopień szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko. 2. Obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do sporządzania prognoz oddziaływania na środowisko projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Art. 22. 6.328 1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, poddaje go, wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17, oraz opiniowaniu przez organ, o którym mowa w art. 24. 2. Zasady wnoszenia uwag i wniosków oraz opiniowania projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego określają przepisy o zagospodarowaniu przestrzennym. Art. 23. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, bierze pod uwagę ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko, opinię organu, o którym mowa w art. 24, oraz rozpatruje uwagi i wnioski zgłoszone w postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17. Art. 24. Organem administracji publicznej właściwym do uzgadniania zakresu i szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko oraz opiniowania projektów dokumentów lub zmian do przyjętych już dokumentów, o których mowa w art. 19 ust. 1, jest: 1) minister właściwy do spraw środowiska oraz Główny Inspektor Sanitarny - jeżeli postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza centralny organ administracji publicznej, 2) wojewoda - jeżeli postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza wojewódzki organ administracji publicznej. Rozdział 5 Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanych przedsięwzięć Art. 25. 1. Wydanie decyzji w sprawie planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko wymaga, z zastrzeżeniem ust. 5, przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko stanowi część postępowania zmierzającego do wydania decyzji, o których mowa w ust. 3, i wymaga udziału organu, o którym mowa w art. 37. 3. Decyzją, o której mowa w ust. 1, jest: 1) decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - wydawana na podstawie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, 2) decyzja o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz decyzja o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części - wydawana na podstawie przepisów Prawa budowlanego, 3) koncesja na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, na wydobywanie kopalin ze złóż, na bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze oraz składowanie odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych, na 6.329 poszukiwanie i wydobywanie surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin - wydawana na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego, 4) pozwolenie wodno- prawne w zakresie: a) wykonywania urządzeń wodnych, b) poboru wód podziemnych, c) rolniczego wykorzystania ścieków - wydawane na podstawie przepisów Prawa wodnego, 5) decyzja ustalająca warunki prowadzenia robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości przyrodniczej, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych i tarlisk ryb - wydawana na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, 6) decyzja zatwierdzająca projekt scalania lub wymiany gruntów - wydawana na podstawie przepisów o scalaniu i wymianie gruntów rolnych i leśnych, 7) decyzja o zmianie lasu na użytek rolny - wydawana na podstawie przepisów o lasach, 8) decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady - wydawana na podstawie przepisów o autostradach płatnych - oraz decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi ekspresowej, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, gdy decyzje te dotyczą odcinków, które we wskazaniach lokalizacyjnych zostały wskazane jako newralgiczne z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych. 4. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza się także przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych autostrady oraz drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi. 5. Przepisy dotyczące decyzji, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio do wskazań lokalizacyjnych udzielanych na mocy przepisów o autostradach płatnych; przepisy dotyczące organów właściwych do wydania tych decyzji stosuje się do organu właściwego do udzielania wskazań lokalizacyjnych. 6. Postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko nie przeprowadza się, jeżeli: 1) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest zależne od uzyskania decyzji wymienionej w ust. 3 pkt 4, 2) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 4, jest uzależnione od wydania decyzji wymienionej w ust. 3 pkt 5, i postępowanie to zostało przeprowadzone przed wydaniem tej decyzji. 7. Decyzje, o których mowa w ust. 3, wymagają uzasadnienia. 8. Uzasadnienie decyzji, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, powinno zawierać informacje o sposobie wykorzystania uwag i wniosków zgłoszonych w sposób określony w art. 12-17 oraz 6.330 informacje dotyczące konieczności wykonania analizy porealizacyjnej, o której mowa w art. 35. Art. 26. W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się, analizuje oraz ocenia: 1) bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na: a) środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, b) dobra materialne, c) dobra kultury, d) wzajemne oddziaływanie między czynnikami, o których mowa w lit. a)-c), e) dostępność do złóż kopalin, 2) możliwości oraz sposoby zapobiegania i zmniejszania negatywnego oddziaływania na środowisko, 3) wymagany zakres monitoringu. Art. 27. 1. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza organ administracji publicznej właściwy do wydania decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3. 2. Decyzję, o której mowa w art. 25 ust. 3, wydaje się, z zastrzeżeniem ust. 3, po uzgodnieniu z właściwymi organami, o których mowa w art. 37. 3. W sprawach, o których mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, do przeprowadzenia uzgodnienia z właściwymi organami, o których mowa w art. 37, jest obowiązany wnioskodawca; uzgodnienie następuje w drodze decyzji. Art. 28. 1. Wnioskodawca, przed wystąpieniem o wydanie decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-8, oraz wskazań lokalizacyjnych, o których mowa w art. 25 ust. 4, może zwrócić się z zapytaniem do organu właściwego do wydania decyzji o określenie zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko - dla przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1. 2. Do zapytania, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć informacje o planowanym przedsięwzięciu, zawierające w szczególności dane o: 1) rodzaju, skali i usytuowaniu przedsięwzięcia, 2) powierzchni zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego i poprzednich formach ich użytkowania, 3) rodzaju technologii, 4) ewentualnych wariantach przedsięwzięcia, 5) przewidywanej ilości wykorzystywanych surowców, wody i energii, 6) przedsięwzięciach chroniących środowisko, 7) rodzajach i przewidywanej ilości zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska przy zastosowaniu przedsięwzięć chroniących środowisko. 6.331 3. Organ, określając zakres raportu, uwzględnia wymagania, o których mowa w art. 31 ust. 1 i 5, w stopniu uzasadnionym rodzajem i usytuowaniem przedsięwzięcia oraz skalą jego oddziaływania na środowisko. 4. Postanowienie ustalające zakres raportu wydaje się po zasięgnięciu opinii właściwych organów, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. Art. 29. 1. Do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3, wnioskodawca dołącza raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. 2. W postępowaniu dotyczącym przedsięwzięć określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-7, załącza się informacje zawierające dane określone w art. 28 ust. 2. 3. W postępowaniu o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt scalania lub wymiany gruntów rolnych i leśnych raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko sporządza organ prowadzący postępowanie. Art. 30. 1. Sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymagają: 1) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, 2) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek jest ustalony na podstawie ust. 2. 2. Obowiązek sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stwierdza, po zasięgnięciu opinii organu, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, w drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-7, określając jednocześnie zakres raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko; właściwy organ uwzględnia łącznie szczegółowe kryteria określone w ust. 4 pkt 3 i ocenia potrzebę sporządzenia raportu dla przedsięwzięć określonych w ust. 4 pkt 2. 3. Jeżeli w postępowaniu w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu stwierdzono obowiązek sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, raport powinien być sporządzony także w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę dotyczącym tego samego przedsięwzięcia. 4. Rada Ministrów, uwzględniając potencjalne oddziaływanie na środowisko przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, w drodze rozporządzenia, określi: 1) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko wymagających sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 2) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzenia raportu może być wymagany, 3) szczegółowe kryteria związane z kwalifikowaniem przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko do sporządzenia raportu, takie jak rodzaj, usytuowanie przedsięwzięcia oraz rodzaj i skala jego potencjalnego oddziaływania na środowisko, kwalifikujące to przedsięwzięcie do sporządzenia raportu. Art. 31. 6.332 1. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać: 1) opis planowanego przedsięwzięcia, a w szczególności: a) charakterystykę całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w fazie budowy i eksploatacji, b) główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych, c) przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia, 2) opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, 3) opis analizowanych wariantów planowanego przedsięwzięcia, w tym wariantu: a) polegającego na niepodejmowaniu przedsięwzięcia, b) najkorzystniejszego dla środowiska, wraz z uzasadnieniem ich wyboru, 4) określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych wariantów, w tym również w razie wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, a także potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko, 5) uzasadnienie wybranego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na ludzi, faunę, florę, glebę, wodę, powietrze, klimat, dobra materialne, dobra kultury, krajobraz oraz wzajemne oddziaływanie między tymi elementami, 6) opis potencjalnie znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na środowisko, wynikające z: a) istnienia przedsięwzięcia, b) użytkowania zasobów naturalnych, c) zanieczyszczenia, oraz opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcę, 7) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, zmniejszanie lub kompensowanie szkodliwych oddziaływań na środowisko, 8) porównanie proponowanych rozwiązań technologicznych z innymi dostępnymi rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub światowej z punktu widzenia czystszej produkcji, w razie, gdy planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem maszyn lub innych urządzeń technicznych, 9) wskazanie, czy dla przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania w rozumieniu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, oraz określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich, 10) przedstawienie zagadnień w formie graficznej, 11) analizę możliwych konfliktów społecznych związanych z planowanym przedsięwzięciem, 12) przedstawienie propozycji monitoringu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na etapie budowy i eksploatacji, 6.333 13) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano opracowując raport, 14) streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w raporcie, 15) nazwisko osoby lub osób sporządzających raport, 16) źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu. 2. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien uwzględniać oddziaływanie przedsięwzięcia na etapach jego realizacji, eksploatacji oraz likwidacji. 3. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, sporządzany w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, powinien: 1) zawierać informacje, o których mowa w ust. 1, ze szczegółowością i dokładnością odpowiednio do posiadanych danych wynikających z projektu budowlanego i innych informacji uzyskanych po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, 2) określać stopień i sposób uwzględnienia wymagań dotyczących ochrony środowiska, zawartych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz innych decyzjach administracyjnych dotyczących ochrony środowiska. 4. Zakres raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko określony w postępowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się w postępowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tego samego przedsięwzięcia. 5. Raport oddziaływania na środowisko, sporządzony przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych wydawanych na podstawie przepisów o autostradach płatnych, oprócz informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, powinien wskazywać także propozycję określenia odcinków newralgicznych z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych, dla których na etapie decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 6. Minister właściwy do spraw środowiska oraz minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, biorąc pod uwagę konieczność identyfikacji istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanej autostrady albo drogi ekspresowej zasobów przyrodniczych i dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te zasoby i dobra określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakie powinien spełniać raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych będą miały zastosowanie do tej drogi. 7. Raport, o którym mowa w ust. 6, w zakresie, w jakim dotyczy on zidentyfikowania istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania autostrady albo drogi ekspresowej dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te dobra, sporządza biegły z listy rzeczoznawców ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Art. 32. 6.334 Organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3, poddaje raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17. Art. 33. Z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych organ właściwy do udzielenia wskazań lokalizacyjnych na podstawie przepisów o autostradach płatnych wskazuje w nich odcinki newralgiczne, dla których na etapie wydawania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. Art. 34. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie innym niż wnioskowany, organ administracji publicznej, za zgodą wnioskodawcy, wskazuje w decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-8, wariant dopuszczony do realizacji, lub w razie braku zgody wnioskodawcy - umarza postępowanie. Art. 35. 1. Organ administracji publicznej może: 1) decyzją, o której mowa w art. 25 ust. 3, nałożyć obowiązki dotyczące zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 2) decyzją, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, dla przedsięwzięć, dla których sporządza się raport oddziaływania na środowisko, nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej, określając zakres oraz termin jej przedłożenia. 2. W analizie porealizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dokonuje się porównania ustaleń zawartych w raporcie oddziaływania na środowisko i w decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, z rzeczywistym oddziaływaniem przedsięwzięcia na środowisko i działaniami podjętymi dla jego zminimalizowania. Art. 36. Decyzja, o której mowa w art. 25 ust. 3, podjęta z naruszeniem wymagań określonych w art. 12-17, art. 25 ust. 2, art. 38, 43 i 46 jest nieważna. Art. 37. 1. Organem właściwym do uzgadniania przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1, 2 i 4-8, oraz wydawania opinii odpowiednio w sprawie obowiązku sporządzania raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko lub jego zakresu jest: 1) właściwy wojewoda - w odniesieniu do przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, 2) starosta oraz powiatowy inspektor sanitarny - w odniesieniu do przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2. 6.335 2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w art. 25 ust. 4 i 5, jest minister właściwy do spraw środowiska oraz Główny Inspektor Sanitarny. Rozdział 6 Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko Art. 38. 1. W przypadku potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko, pochodzącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek: 1) realizacji planowanych przedsięwzięć objętych decyzjami, o których mowa w art. 25 ust. 3, 2) realizacji projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, przeprowadza się postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko. 2. Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko przeprowadza się także gdy potencjalne oddziaływanie pochodzące spoza granic Rzeczypospolitej Polskiej mogłoby ujawnić się na jej terytorium. Art. 39. 1. Organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w przypadku stwierdzenia potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko na skutek realizacji planowanego przedsięwzięcia: 1) wydaje postanowienie o przeprowadzeniu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko, w którym określa obowiązek sporządzenia przez wnioskodawcę dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia tego postępowania w języku państwa, na terytorium którego może oddziaływać przedsięwzięcie, oraz zakres tej dokumentacji, 2) niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw środowiska o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia i przekazuje dokumentację potrzebną do podjęcia działań, o których mowa w art. 40. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje zażalenie. Art. 40. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu informacji o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia, niezwłocznie powiadamia o tym państwo, na terytorium którego przedsięwzięcie to może oddziaływać oraz proponuje termin na odpowiedź, czy państwo to jest zainteresowane uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Minister właściwy do spraw środowiska załącza do powiadomienia dane, o których mowa w art. 28 ust. 2. 6.336 Art. 41. Jeżeli państwo, o którym mowa w art. 40 ust. 1, powiadomi, iż jest zainteresowane uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z organem administracji publicznej przeprowadzającym postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, uzgadnia z tym państwem terminy etapów postępowania. Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, przekazuje go niezwłocznie państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko prowadzi, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw środowiska, konsultacje z państwem, na terytorium którego może oddziaływać, w sprawie środków eliminowania lub zmniejszania transgranicznego oddziaływania na środowisko. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może przejąć prowadzenie konsultacji, o których mowa w ust. 2, jeżeli uzna to za celowe ze względu na wagę lub zawiłość sprawy. 4. W konsultacjach, o których mowa w ust. 2, uczestniczy minister właściwy do spraw środowiska, a w konsultacjach, o których mowa w ust. 3, uczestniczy organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. Art. 43. 1. Uwagi i wnioski złożone przez państwo uczestniczące w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko oraz wyniki konsultacji, o których mowa w art. 42, rozpatruje się przy wydawaniu decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3, oraz przy wydawaniu postanowienia w sprawie ustalenia zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. 2. Wydanie decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3, nie powinno nastąpić przed zakończeniem postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko. Art. 44. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 3. Art. 45. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po otrzymaniu dokumentów zawierających informacje o przedsięwzięciu podejmowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej mogącym mieć oddziaływanie na środowisko na jej terytorium, niezwłocznie 6.337 przekazuje je wojewodzie właściwemu ze względu na obszar potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko. 2. Wojewoda, w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla analizy oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wykłada do wglądu w języku polskim dokumenty, o których mowa w ust. 1; przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. 3. Wojewoda przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska projekt stanowiska dotyczącego przedsięwzięcia mogącego oddziaływać na środowisko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Minister właściwy do spraw środowiska powiadamia państwo podejmujące przedsięwzięcie o potencjalnym oddziaływaniu na środowisko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o stanowisku dotyczącym tego przedsięwzięcia. Art. 46. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio w przypadku uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3. Art. 47. Do postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, których realizacja może spowodować transgraniczne oddziaływanie na środowisko, przepisy art. 40-45 stosuje się odpowiednio. Art. 48. Do postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko przepisy art. 6 i 7 stosuje się odpowiednio. Art. 49. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się, o ile umowy międzynarodowe nie przewidują innego trybu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko. Rozdział 7 Komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko Art. 50. 1. Tworzy się Krajową Komisję do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko, zwaną dalej "Krajową Komisją" jako organ opiniodawczo-doradczy ministra właściwego do spraw środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. 2. Przewodniczącego Krajowej Komisji, zastępców przewodniczącego, sekretarza i członków Krajowej Komisji w liczbie od 40 do 60 osób powołuje minister właściwy do spraw środowiska spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji społecznych, których statutowym celem jest ochrona środowiska. 3. Do zadań Krajowej Komisji należy w szczególności: 1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez ministra właściwego do spraw środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy, 6.338 2) monitorowanie funkcjonowania systemu ocen oddziaływania na środowisko oraz przedstawianie opinii i wniosków, w tym dotyczących rozwoju metodologii i programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, 3) wydawanie opinii w sprawach projektów aktów prawnych dotyczących systemu ocen oddziaływania na środowisko, 4) współpraca z komisjami, o których mowa w art. 51 ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw środowiska może, na wniosek wojewody, zwrócić się do Krajowej Komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy ustawy do kompetencji wojewody. Art. 51. 1. Tworzy się wojewódzkie komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko, zwane dalej "wojewódzkimi komisjami" jako organy opiniodawczo-doradcze wojewodów w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. 2. Przewodniczącego wojewódzkiej komisji, zastępcę przewodniczącego, sekretarza i członków komisji, w liczbie od 20 do 40 osób, powołuje wojewoda w porozumieniu z marszałkiem województwa, spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji społecznych, których statutowym celem jest ochrona środowiska. 3. Do zadań wojewódzkich komisji należy w szczególności: 1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez wojewodę w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy, 2) przedstawianie opinii i wniosków dotyczących rozwoju programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, 3) współpraca z Krajową Komisją i innymi wojewódzkimi komisjami. 4. Wojewoda może, na wniosek starosty, zwrócić się do wojewódzkiej komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy ustawy do kompetencji starosty. 5. Dwóch lub więcej wojewodów może powołać wspólną wojewódzką komisję. Art. 52. 1. Wydatki związane z działalnością Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda. 2. Obsługę biurową Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji zapewnia odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda. Art. 53. Członkom Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji oraz zapraszanym na posiedzenie specjalistom, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym w nim udział, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Art. 54. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób funkcjonowania Krajowej Komisji oraz wojewódzkich komisji. 6.339 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, ustalone zostaną: 1) organizacja komisji, 2) tryb działania komisji. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 55. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz.192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, ,z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli wymagane jest sporządzenie raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko."; 2) w art. 26 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wykonania ekspertyzy wykraczającej swym przedmiotem poza zakres przeglądu ekologicznego w rozumieniu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska."; 3) w art. 55 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko."; 4) w art. 120 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko określają przypadki, gdy pozwolenie wodno- prawne zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.". Art. 56. 6.340 W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 662, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 62, poz. 718) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazie "krajobraz" dodaje się wyrazy "i klimat"; 2) w art. 3 w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 16 w brzmieniu: "16) opracowaniu ekofizjograficznym - rozumie się przez to dokumentację sporządzaną dla potrzeb planów zagospodarowania przestrzennego, charakteryzującą poszczególne elementy przyrodnicze środowiska na obszarze objętym planem i ich wzajemne powiązania."; 3) w art. 6: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Wymagania, o których mowa w ust. 1-4, określa się na podstawie opracowań ekofizjograficznych, stosownie do rodzaju planu, cech poszczególnych elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnych powiązań.", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i zakres opracowań ekofizjograficznych, o których mowa w ust. 4a."; 4) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Wojewoda, w drodze decyzji, ustala warunki prowadzenia robót, o których mowa w ust. 1 i 2."; 5) skreśla się art. 22; 6) w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko."; 7) w art. 30: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: "2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.", b) skreśla się ust. 9 i 10; 8) w art. 51 ust. 2a otrzymuje brzmienie: "2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko."; 6.341 9) po art. 67 dodaje się art. 67a w brzmieniu: "Art. 67a. 1. W razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość szkodliwego wpływu działalności jednostki organizacyjnej na środowisko, starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, z zastrzeżeniem ust. 2, może, w drodze decyzji, zobowiązać tę jednostkę do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego. 2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, jeżeli działalność stanowi przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. 3. Przegląd ekologiczny przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko powinien zawierać: 1) zwięzły opis przedsięwzięcia obejmujący: a) charakter, rozmiar przedsięwzięcia i jego usytuowanie, b) powierzchnię zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego, c) rodzaj technologii, d) istniejące w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia obiekty i obszary poddane ochronie na podstawie przepisów o ochronie przyrody, Prawa wodnego oraz przepisów o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, 2) analizę posiadanych decyzji z zakresu ochrony środowiska oraz ocenę ich wykonania, 3) określenie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym również w przypadku wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, 4) opis działań mających na celu zapobieganie i zmniejszanie oddziaływania na środowisko, 5) porównanie zastosowanych rozwiązań technologicznych z innymi dostępnymi rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub światowej z punktu widzenia czystszej produkcji, 6) wskazanie, czy dla przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania, określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich, 7) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano opracowując przegląd, 8) zwięzłe streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w przeglądzie, 9) nazwisko osoby lub osób sporządzających przegląd. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ właściwy do jej wydania może: 1) ograniczyć zakres przedmiotowy przeglądu, 2) wskazać metody badań i studiów. 5. Jeżeli możliwość szkodliwego wpływu na środowisko wynika z działalności nie stanowiącej przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, określa, które z wymagań wymienionych w ust. 3 należy uwzględnić przy sporządzaniu przeglądu ekologicznego."; 10) w art. 68 skreśla się ust. 5-7; 11) skreśla się art. 70; 12) w art. 70a w ust. 1 skreśla się wyrazy "w art. 20 ust. 3, art. 68 ust. 6 i art. 70 ust. 1 niniejszej ustawy, a także"; 6.342 13) w art. 71 ust. 2-3a otrzymują brzmienie: "2. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, lub z przeglądu ekologicznego, o którym mowa w art. 67a, wynika, że mimo zastosowania rozwiązań, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyeliminowane uciążliwe oddziaływania na środowisko, to dla oczyszczalni ścieków, składowisk odpadów komunalnych, tras komunikacyjnych, kompostowni, lotnisk, linii i stacji elektroenergetycznych oraz obiektów radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych tworzy się obszar ograniczonego użytkowania. 3. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, z zastrzeżeniem ust. 3a, tworzy rada powiatu, w drodze uchwały, określając granice obszaru, ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenu, wynikające z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko lub z przeglądu ekologicznego. 3a. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, tworzy wojewoda, w drodze prawa miejscowego, uwzględniając wymagania, o których mowa w ust. 3."; 14) w art. 82: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Z zastrzeżeniem ust. 2a, starosta wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej, może ustalać w drodze decyzji zakres i sposób wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę interes społeczny, istniejący stan zniszczenia lub zagrożenia środowiska oraz możliwości wykonania obowiązku.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Jeżeli działalność wpływająca szkodliwie na środowisko stanowi przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko organem właściwym do określenia zakresu obowiązku, o którym mowa w ust. 1, jest wojewoda."; 15) w art. 86b skreśla się ust. 6; 16) w art. 86e w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 86b ust. 4,"; 17) w art. 100 skreśla się ust. 2-5 oraz oznaczenie ust. 1; 18) w art. 110: a) skreśla się ust. 1c, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wysokość, warunki i tryb nakładania kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 1b, uwzględniając rodzaj i ilość substancji wprowadzanych do powietrza z naruszeniem przepisów, czas trwania tych przekroczeń, przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu w odniesieniu do pory dnia i pory nocy, a także gatunki i odmiany drzew oraz krzewów usuwanych bez zezwolenia.". 6.343 Art. 57. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. W postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczącym planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, oraz w sprawie lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu administracyjnym i postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w postępowaniu."; 2) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kierownicy jednostek organizacyjnych i osoby fizyczne oddające do eksploatacji nowe lub zmodernizowane obiekty lub urządzenia związane z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, są obowiązani zawiadomić właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o terminie przekazania do eksploatacji takich obiektów lub urządzeń.". Art. 58. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. Wniosek o udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, poza wymaganiami przewidzianymi w art. 18, powinien określać cel, zakres, rodzaj i harmonogram zamierzonych prac."; 2) w art. 20 w ust. 2 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 3; 3) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W przypadku zamierzonego składowania odpadów promieniotwórczych do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć także analizę zagrożenia radiacyjnego w zakresie określonym przez Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki.". Art. 59. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 w ust. 1 pkt 5a otrzymuje brzmienie: 6.344 "5a) tymczasowych obiektów budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu; zwolnienie to nie dotyczy obiektów związanych z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko."; 2) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może być wydane po uprzednim: 1) przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, wymaganego przepisami o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, 2) uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów,", b) w ust. 2 po wyrazach "w ust. 1" dodaje się wyrazy "pkt 2"; 3) w art. 33: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) projekt budowlany wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami, wymaganymi przepisami szczególnymi,", b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyrazy "i środowiska", c) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) pozwolenia, uzgodnienia lub opinie innych organów, a także inne dokumenty, wymagane przepisami szczególnymi,"; 4) w art. 38 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy decyzje o pozwoleniu na budowę zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.". Art. 60. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 skreśla się ust. 2; 2) w art. 18 w ust. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy "i prognozę, o której mowa w art. 10 ust. 2,"; 3) w art. 40: 6.345 a) w ust. 3c wyraz "większa" zastępuje się wyrazem "największa", b) w ust. 4 skreśla się pkt 1 i 2, c) skreśla się ust. 4a i 5; 4) w art. 41: a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko lub jego wykorzystanie, gdy inwestycja nie wymaga przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.", b) skreśla się ust. 2a; 5) w art. 50: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach."; 6) w art. 60: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy programy zawierające zadania rządowe służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.". Art. 61. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad, przygotowywanie dokumentów wymaganych w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, na etapie udzielenia wskazań lokalizacyjnych i wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, o którym mowa w przepisach o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,"; 2) w art. 20: a) w ust. 1 skreśla się pkt 3 i 5, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinna odpowiadać ocena, 6.346 o której mowa w ust. 1 pkt 4. Ocena ta powinna umożliwić analizę wpływu realizacji autostrady na potencjał produkcyjny gruntów rolnych i leśnych.". Art. 62. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 22, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób postępowania z odpadami, o których mowa w ust. 4, wydaje lub uzgadnia wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 1 i 3, gdy wytwarzanie odpadów wiąże się z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko."; 2) w art. 11 ust. 3a otrzymuje brzmienie: "3a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu określonego w ust. 3, jeżeli dotyczy ono przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko". Art. 63. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe. Art. 64. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, wszczęto przed dniem wejścia w życie ustawy, do określenia zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, przepis art. 28 stosuje się odpowiednio. Postanowienie w sprawie zakresu raportu wydaje organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę. Art. 65. 1. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2, wszczęto przed dniem wejścia w życie ustawy, do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę, dotyczącego tego samego przedsięwzięcia załącza się informację zawierającą dane określone w art. 28 ust. 2. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę, na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, określa w drodze postanowienia, po zasięgnięciu opinii organu, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, o obowiązku sporządzania raportu i jego zakresie; uzgodnienia decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę z organem, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, dokonuje organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę. Art. 66. 6.347 Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o inwestycjach szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo o inwestycjach mogących pogorszyć stan środowiska, należy przez to rozumieć odpowiednio przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 albo w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy. Art. 67. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne. Art. 68. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. 6.348