zobacz także - Bielskie Centrum Kultury

zobacz także - Bielskie Centrum Kultury

Wydział Kultury i Sztuki
Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej
Bielskie Centrum Kultury
X Międzynarodowy
Festiwal Muzyki
Jana Sebastiana Bacha
18.09 – 17.12. 2009 r.
––
Szanowni Państwo!
Przed nami jubileuszowy, X Międzynarodowy Festiwal Muzyki Jana Sebastiana Bacha. Tradycja muzyki organowej w Bielsku-Białej ma już wiele lat.
Wystarczy wspomnieć koncerty organowe, które ponad 30 lat temu odbywały
się w kościele ewangelickim Zbawiciela, w kościele w Wapienicy, w kościele
Najświętrzego Serca Pana Jezusa przy dworcu – czy wreszcie festiwal Organy
Bielska-Białej. Przyjeżdżali do nas najwybitniejsi organiści świata – Martin
Haselböck, Peter Planyavski, Guy Bovet i wielu innych, łącznie ze światowej
sławy polskimi organistami: Joachimem Grubichem, Józefem Serafinem czy
Julianem Gembalskim. Można zatem stwierdzić, że organowa tradycja w naszym mieście wyrasta na najlepszych wzorach – najlepszych interpretacjach
i najwybitniejszych osobowościach międzynarodowego muzycznego świata.
Ze względu na jubileusz, program tegorocznego festiwalu prezentuje
się niezwykle atrakcyjnie i bogato. Podczas czterech festiwalowych koncertów usłyszymy wybitnych wirtuozów i znakomite zespoły muzyczne. Gwiazdą
inauguracyjnego koncertu będzie Adam Makowicz – światowej sławy pianista jazzowy, znany wszystkim miłośnikom muzyki, który będzie improwizował
na tematy utworów Bacha.
W drugim koncercie wystąpią muzycy krakowscy, związani z zespołem
o długoletniej tradycji i renomie – czyli z cenioną na wielu kontynentach Capellą Cracoviensis. Solistami wieczoru będą: Marzena Lubaszka, Jacek Ozimkowski oraz włoski organista Emanuel Cardi; wystąpią z towarzyszeniem Bielskiej Orkiestry Kameralnej, prowadzonej przez dyrektora Capelli Cracoviensis Jana Tomasza Adamusa.
Podczas trzeciego koncertu zaprezentuje się grupa Accento – jeden z najlepszych czeskich zespołów specjalizujących się w interpretacji muzyki dawnej.
Wraz z muzykami Accento wystąpi polski organista Karol Gołębiowski, który
wsławił się m.in. nagraniem wszystkich organowych dzieł lipskiego kantora.
Jubileuszowy festiwal zamknie koncert muzyków z Niemiec, który zapowiada się niezwykle obiecująco, gdyż obok organów zabrzmi w nim zespół instrumentów dętych. Artyści wykonają wiele ciekawych dzieł kompozytorów od
epoki baroku do współczesności. Na organach zagra światowej sławy artysta
Johannes Matthias Michel.
Organizatorzy festiwalu życzą Państwu niezapomnianych wrażeń i wielu
miłych chwil wypełnionych dźwiękami organów Bielskiego Centrum Kultury
– instrumentu, który pojawił się w BCK dzięki pomocy Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej i od roku 2000 umożliwia bielskiej publiczności udział
w prezentacjach najwspanialszych dzieł muzyki organowej.
Wacław Golonka
––
18 września, piątek, godz. 18.00
koncert inauguracyjny:
Adam Makowicz – fortepian
Wacław Golonka – organy
program
Jan Sebastian Bach (1685-1750)
improwizacje na tematy utworów:
Preludium a-moll BWV 534
Chorał Jezu, ma radości BWV 610
Adagio a-moll BWV 564
Aria z pastorale F-dur BWV 590
Chorał Czuwajcie, woła nas głos BWV 645
Aria ze Suity D-dur
Chorał Raduj się moja duszo z kantaty BWV 147
Fuga g-moll BWV 578
Menuet h-moll
Menuet d-moll
Menuet G-dur
Menuet g-moll
Siciliana z symfonii BWV 156
Toccata i fuga d-moll BWV 565
––
22 października, czwartek, godz. 18.00
Emanuel Cardi – organy (Włochy)
Marzena Lubaszka – sopran
Jacek Ozimkowski – bas
Chór Capelli Cracoviensis
Bielska Orkiestra Kameralna
Jan Tomasz Adamus – dyrygent
program
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Passacaglia BWV 582
Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847)
III Sonata A-dur
części:
Con moto maestoso
Andante tranquillo
Jan Sebastian Bach (1685-1750)
Kantata BWV 47
Wer sich selbst erhöhet, der soll erniedriget werden
na orkiestrę, chór, sopran i organy
Marco Enrico Bossi (1861-1925)
Koncert na organy i orkiestrę smyczkową
––
5 listopada, czwartek, godz. 18.00
Karol Gołębiowski – organy (Belgia)
Julie Braná – flety barokowe
Edita Keglerová – klawesyn (Czechy)
Zespół Kameralny Accento
program
Jan Sebastian Bach (1685-1750)
Preludium i fuga Es-dur BWV 552
Domenico Scarlatti (1685-1757)
Sinfonie
Georg Fridrich Haendel (1685-1759)
Quadro d-moll na flet trawerso i smyczki
Jan Sebastian Bach
Chorał z kantaty BWV 147 Jesus bleibet meine Freude
Koncert klawesynowy A-dur
Cesar Franck (1822-1890)
Fantazja A-dur
Louis Vierne (1870-1937)
Carillon de Westminster
––
17 grudnia, czwartek, godz. 18.00
Johannes Matthias Michel – organy (Niemcy)
Zespół Instrumentów Dętych Mancheimer Blech
Ehrhard Wetz – dyrygent
program
Richard Strauß (1864-1949)
Feierlicher Einzug
Marcel Dupré (1886-1971)
Poeme Heroique na organy, zespół instrumentów dętych
i perkusję
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Passacaglia c-moll BWV 582
Trzy preludia chorałowe:
Gelobet sei der Herr mein Gott
Wachet auf, ruft uns die Stimme
Nun danket alle Gott
(aranżacja na zespół instrumentów dętych: Peter Reeve)
Sigfrid Karg-Elert (1877-1933)
Marsz tryumfalny na organy i instrumenty dęte
Nun danket alle Gott
Kolęda
Sollt ich meinem Gott nicht singen
(aranżacja J. M. Michel)
––
Max Reger (1873-1916)
Toccata z 12 Orgelstücke Op. 59
Charles Marie Widor (1844-1937)
Symfonia nr 6 Allegro – Intermezzo – Finał
(aranżacja na zespół instrumentów dętych J. M. Michel)
Sigfrid Karg-Elert (1877-1933)
Three New Impressions Op. 142
1. Stimmen der Nacht
2. Valse Mignonne
3. Romantisch
Johannes Matthias Michel (ur. 1962)
Und ich sah einen neuen Himmel und eine neue Erde
Koncert na zespół instrumentów dętych, kotły i organy
––
wykonawcy:
Adam Makowicz – wybitny pianista i kompozytor,
światowej sławy jazzman,
uczył się muzyki od 10. roku
życia. Jako szesnastolatek porzucił jednak szkołę muzyczną
i oddał się swojej największej
fascynacji, czyli jazzowi. Pokochał zwłaszcza jazzową improwizację, którą błyszczał na
koncertach w krakowskim klubie „Helicon”. W 1962 r. z Tomaszem Stańką założył zespół Jazz Darings, uważany za pierwsze europejskie combo jazzowe. Wkrótce zaczął współpracować
także m.in. z Andrzejem Kurylewiczem, Michałem Urbaniakiem, Zbigniewem
Namysłowskim, Janem Ptaszynem Wróblewskim oraz zespołem Novi Singers.
W latach 70. komponował własne utwory, grał w kilku polskich jazzowych składach – cały czas szukając własnej drogi muzycznej. Pod koniec kat 70. – z rekomendacji Benny’ego Goodmana oraz popularyzatora jazzu Willisa Conovera – wyjechał do USA. I tak zaczęła się jego światowa kariera – od kontraktu
w klubie „The Cookery” w Nowym Jorku i nagrania pierwszej płyty pt. „Adam”
w wytwórni CBS Columbia. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego został
w USA na stałe. Występował w klubach jazzowych i salach koncertowych, na
ważnych europejskich i amerykańskich festiwalach, jako solista, a także z zespołami i orkiestrami (m.in. Chester String Quartet, Amici String Quartet, Washington National Symphony Orchestra) oraz innymi muzykami jazzowymi (m.in.
z Sarah Vaughan, Urszulą Dudziak, Earlem Hinesem, Teddy’m Wilsonem, George’m Shearingiem, Marian McPartland, Benny’m Goodmanem, Herbie’m Hancockiem, Philem Woodsem, Freddie’m Hubbardem). Wydarzeniem ostatnich lat
stał się zarejestrowany na płycie wspólny koncert Makowicza z pianistą Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall w 2004 roku.
Makowicz grywa nie tylko jazz, ale też muzykę klasyczną – ze szczególnym upodobaniem kompozycje Fryderyka Chopina. Nagrał płytę z utworami
Chopina w jazzowej interpretacji pt. „Reflections on Chopin”. Do cyklu autorskich adaptacji włączył także utwory George’a Gershwina, Irvinga Berlina, Jerome’a Kerna i Cole’a Portera, a jego specjalnością stały się koncerty oraz płyty monograficzne poświęcone wielkim twórcom z pogranicza muzyki jazzowej
i rozrywkowej.
Nagrał w sumie kilkadziesiąt płyt, skomponował ponad sto utworów na kwartet smyczkowy i trio jazzowe, wiele utworów na fortepian; jest też autorem muzyki do kilku filmów animowanych.
––
Wacław Golonka – organista, wykształcenie muzyczne
otrzymał w Akademii Muzycznej w Krakowie, w klasie Tomasza Nowaka i w Hochschle
für Musik w Wiedniu, w klasie Hansa Haselböcka (dyplomy z wyróżnieniem). Jest laureatem konkursów organowych
w Pradze, Norymberdze i Pretorii, gdzie oprócz pierwszej
nagrody otrzymał dalsze wyróżnienia. Działalność koncertowa zaprowadziła go
do Azji, RPA, Ameryki Północnej oraz wielu krajów Europy. Występował m.in.
w katedrach w Wiedniu, Utrechcie i Chartres; w salach koncertowych Filharmonii Narodowej w Warszawie, Berliner Philharmonie, Nottingam Albert Hall,
Meistersingerhalle w Norymberdze, Cleveland Museum of Art, sali austriackiego radia ORF w Wiedniu, Radia Słowackiego w Bratysławie oraz wielokrotnie
w sali B. Smetany w Pradze. W 1997 r. zagrał serię koncertów w USA, a w 2000
r., 2004 r. i 2009 r. odbył tournée po Republice Południowej Afryki, koncertując
w najważniejszych ośrodkach muzycznych kraju. Występowal też jako solista
z orkiestrami Radio Philharmony Orchestra w Pretorii, z Filharmonią Bydgoską i Brnieńską, praskim FOK, Concerto Avenna, Bielską Orkiestrą Kameralną,
Cappelą Cracoviensis i Śląską Orkiestrą Kameralną. Często zapraszany jest na
festiwale prezentujące organy historyczne – barokowe i romantyczne – na których zrealizował wiele nagrań dla stacji telewizyjnych i radiowych. Jego nagranie dla TV Polonia ilustrowało cykl filmów pt. „Madonny polskie”, a Telewizja
Katowice zrealizowała w 1998 r. film o jego działalności pt. „Muzyka dźwięku
i przestrzeni”. Nagrania dokonane przez Czeskie Radio prezentowane są w europejskiej sieci EBU, zarejestrowano je na płytach CD. Artysta nagrywał dla holenderskiego radia Hilversum, niemieckiego Bayerischer Rundfunk, austriackiego ORF oraz Radia Słowackiego.
Jako kameralista współpracuje z wieloma artystami, prezentując muzykę
wszystkich epok i stylów. Jest założycielem zespołu Musica Antiqua Polonia,
wykonującego przede wszystkim polską literaturę muzyczną XVII i XVIII w.,
z którym występował w Polsce i w Czechach. W roku 2007 zrealizował serię
koncertów w ramach odbywającego się w 19 krajach Europy festiwalu Czeskie
sny. Kilkukrotnie występował też na festiwalu Concentus Moraviae.
Zajmuje się również organizowaniem koncertów, ta sfera jego działalności
koncetruje się głównie w Bielsku-Białej, skąd pochodzi. Z Bielskim Centrum
Kultury współorganizuje różne imprezy artystyczne. Jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie.
––
Emanuele Cardi – wybitny włoski organista i chórmistrz, dyrektor muzyczny Sanktuarium St. Maria della Speranza w Battipaglia. Swoje wykształcenie
muzyczne w dziedzinie gry i kompozycji otrzymał w Konserwatorium w Perugii. Jego szczególne zainteresowania skłaniają się w kierunku muzyki i budownictwa organowego XVI i XVII wieku, w szczególności szkoły neapolitańskiej.
Jest autorem wielu artykułów poświęconych muzyce i budownictwu organowemu tamtego okresu. Artysta bierze udział w konferencjach poświęconych temu
zagadnieniu oraz jest konsultantem w restaurowaniu historycznych organów.
Jako organista prowadzi intensywną działalność koncertową w Europie,
w tym także w Rosji, oraz w USA i w krajach Ameryki Południowej. Bywa zapraszany na koncerty inaugurujące odrestaurowane historyczne organy, m.in.
w Belfaście i Worcester (USA). Dokonał wielu nagrań płytowych poświęconych
organowym formom (np. Il Corale), a także organom historycznym Perugii. Jest
profesorem w konserwatorium w Messynie na Sycylii.
Marzena Lubaszka – studiowała śpiew solowy we wrocławskiej Akademii Muzycznej u Ewy Czermak oraz prywatnie u Bożeny Harasimowicz-Haas,
Olgi Pasiecznik i Pat MacMahon (Royal Scottish Academy of Music and Drama
Glasgow). Uczestniczyła w kursach poświęconych operze barokowej w Karlsruhe (gesty i ruch sceniczny u Reinholda Kubika i Margit Legler) oraz muzyce
oratoryjnej pod kierunkiem Petera Koojia w Lipsku. Debiutowała „Requiem”
Mozarta oraz „Stabat Mater” Pergolesiego w Nicolaikirche w Lipsku. Szczególnie chętnie występuje z barokowym i klasycznym repertuarem operowym pisanym dla kastratów, ale wykonuje także pieśni romantyczne, muzykę oratoryjną
oraz kompozycje współczesne. Nagrała kilkanaście płyt CD, m.in. solowe motety w stylu neapolitańskim, dzieła Heinricha Schütza, muzykę polską XVIII
i XIX wieku.
Jacek Ozimkowski – ukończył z wyróżnieniem studia wokalne pod kierunkiem prof. Wojciecha Jana Śmietany w Akademii Muzycznej w Krakowie,
gdzie jako adiunkt prowadzi własną klasę śpiewu solowego. W 1995 r. wygrał
europejski konkurs na stypendium firmy Yamaha. W tym samym roku uzyskał
dyplom Ministra Kultury i Sztuki za szczególne osiągnięcia wokalne. Dokonał
nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji. Koncertuje w kraju i za granicą z repertuarem oratoryjnym oraz regularnie współpracuje z Operą Krakowską i Teatrem
Muzycznym w Gliwicach. Jest solistą zespołu Capella Cracoviensis. Wykonywał m.in. pieśni Chyżyńskiego na festiwalu Warszawska Jesień, sonety miłosne Bairda na festiwalu muzyki polskiej w Ittingen (Szwajcaria), Mszę h-moll
pod dyrekcją Helmuta Rillinga, „Króla Rogera” Szymanowskiego z Tomaszem
Bugajem, utwór „Missa Pro Pace” Kilara podczas krakowskiego prawykonania
tego utworu w 2002 r.
– 10 –
Capella Cracoviensis –
powstała w 1970 roku z inicjatywy Stanisława Gałońskiego, jako zespół śpiewaków
i instrumentalistów wykonujący przede wszystkim muzykę
XVII i XVIII wieku. Dzisiaj
jest to chór kameralny oraz orkiestra symfoniczna o obsadzie
późnoklasycznej. Członkowie
zespołu występują regularnie
jako soliści, są zapraszani przez
najlepsze zespoły kameralne,
a także prowadzą działalność
pedagogiczną.
W ciągu ostatnich kilkunastu lat Capella Cracoviensis
wykonywała wiele dzieł romantycznych oraz muzykę współczesną, a gośćmi zespołu byli
m.in. Roland Bader, Paul Badura-Skoda, Anner Bylsma, Gabriel Chmura, Kaja Danczowska,
Paul Eswood, Emma Kirkby, Herman Max, Ivan Monighetti, Barbara Schlick,
Daniel Stabrawa, Sharon Kam, Hilliard Ensemble czy His Majestys Sagbutts &
Cornetts. Zespół występował w wielu renomowanych salach Europy, jak Concertgebouw Amsterdam czy Kölner Philharmonie, ale także w Azji i Ameryce
Północnej. Capella Cracoviensis nagrywała dla wytwórni Koch-Schwann, Cadenza oraz DUX.
W 1992 r. otrzymała nagrody Diapason d’Or i Grand Prix du Disque za nagrania utworów Dariusa Milhauda pod dyrekcją Karla Antona Rickenbachera.
Capella Cracoviensis jest miejską instytucją kultury, prowadzoną i finansowaną przez miasto Kraków. W listopadzie 2008 r. dyrekcję zespołu objął Jan Tomasz Adamus, związany wcześniej z Wrocławiem organista i dyrygent, absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej oraz Sweelinck Conservatorium w Amsterdamie. Na najbliższe sezony artystyczne Capella planuje zaprosić do współpracy kolejne autorytety w dziedzinie wykonawstwa muzyki dawnej, artystów
tej miary, co Christina Pluchar, Paul Hillier czy Paul Goodwin. Swój repertuar
zespół wzbogaci o estradowe prezentacje oper barokowych, w tym szczególnie
C. Monteverdiego i G.F. Haendla.
– 11 –
Bielska Orkiestra Kameralna – istniejący od 27 lat
zespół koncertuje w siedzibie
Bielskiego Centrum Kultury,
a także w obiektach sakralnych
miasta. Orkiestra wykonuje bardzo zróżnicowany repertuar –
od muzyki baroku do współczesnej, a także muzykę popularną i rozrywkową. W sytuacji, kiedy partytura wymaga
zwiększonej obsady, orkiestra
przyjmuje nazwę Bielskiej Orkiestry Festiwalowej. Przez pierwsze dziesięć lat działalności zespołu stanowisko kierownika artystycznego BOK pełnił Tadeusz Kocyba, a od lat 17 jest nim
pierwszy inspektor orkiestry Witold Szulakowski.
Bielska Orkiestra Kameralna bierze udział w najważniejszych przedsięwzięciach artystycznych i muzycznych Bielska-Białej. Są to głównie festiwale organizowane przez Bielskie Centrum Kultury: Międzynarodowy Festiwal Muzyki
Jana Sebastiana Bacha, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej Sacrum in
Musica, Festiwal Kompozytorów Polskich. Podczas tych imprez wykonywane
są największe arcydzieła muzyki polskiej i światowej. Do projektów tych zapraszani są najlepsi polscy wykonawcy oraz soliści zagraniczni.
Z BOK współpracują stale dyrygenci tej miary, co Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Salwarowski, Kazimierz Kryza. W koncertach biorą udział wybitni
polscy soliści: Wiesław Ochman, Iwona Hossa, Adam Zdunikowski, Krzysztof
Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Piotr Paleczny, Ewa Pobłocka. Z BOK występuje także Kwartet Wilanów.
Jan Tomasz Adamus – studiował w krakowskiej Akademii Muzycznej oraz
w Sweelinck Conservatorium w Amsterdamie. Występuje w kraju i za granicą
z recitalami organowymi oraz koncertami kameralnymi. Jako dyrygent zapraszany jest przez festiwale i zespoły do prowadzenia wykonań muzyki wokalnoinstrumentalnej różnych epok. Z założonym przez siebie zespołem Harmonologia nagrał XVII-wieczne unikalne utwory ze zbiorów wrocławskiej Biblioteki
Uniwersyteckiej oraz zrealizował pierwsze polskie wykonania na historycznych
instrumentach oper: „Griselda” Vivaldiego, „Rodelinda” Haendla, „Le nozze di
Figaro” Mozarta (reż. Jan Peszek), a także koncertu fortepianowego Schumanna oraz symfonii włoskiej Mendelssohna. W ramach projektu Kapela Jasnogórska nagrał serię płyt z utworami Marcina Józefa Żebrowskiego i wczesnoromantycznymi dziełami wokalno-instrumentalnymi Józefa Elsnera.
– 12 –
W latach 1995-2008 wykładał we wrocławskiej Akademii Muzycznej, a gościnnie także w Universität für Musik und Darstellende Kunst w Grazu. Od listopada 2008 r. jest dyrektorem naczelnym i artystycznym krakowskiego chóru
i orkiestry Cappella Cracoviensis.
Karol Gołębiowski – urodził się w 1954 roku w Warszawie. Studiował pod kierunkiem Joachima Grubicha w Akademii Muzycznej
w Warszawie, Lionela Rogga
w Konserwatorium w Genewie i Hermana Verschraegena
w Królewskim Konserwatorium w Brukseli.
Jest laureatem międzynarodowych konkursów organowych w Monachium, Norymberdze, Brugii, Speyer
i Rzymie. Brał udział w najbardziej prestiżowych festiwalach w takich miastach,
jak Amsterdam, Arona, Bejrut, Bergen, Besançon, Bratysława, Bukareszt, Genewa, Hamburg, Helsinki, Jerozolima, Kraków, Londyn, Linz, Lozanna, Lucerna, Magadino, Monachium, Monaco, Moskwa, Norymberga, Oslo, Paryż,
St. Petersburg, Rouen, Rzym, Sondrio, St. Maximin, Sztokholm, Stuttgart, Turyn, Wiedeń, Wrocław, Zurich, a także w Berliner Festwoche oraz w Festiwalu Flandryjskim.
Artysta dokonał licznych nagrań płytowych, m.in. „Die Kunst der Fuge”
oraz wszystkich dzieł organowych Bacha (dwukrotnie), Brahmsa i Mozarta,
a także dzieł Buxtehudego, Bruhnsa, Sweelincka, Liszta, Reubkego, Regera.
Krytyka amerykańska (The Fanfare) w 1989 r. uznała go za najlepszego wykonawcę dziel M. Regera.
Karol Gołębiowski od 1981 r. mieszka w Brukseli, gdzie prowadzi działalność koncertową i pedagogiczną. Jest założycielem i dyrektorem artystycznym
Europejskiego Festiwalu Organowego, obejmującego 60 miast w 14 krajach europejskich.
– 13 –
Julie Braná – studiowała flet poprzeczny
w Konserwatorium w Pilźnie w klasie prof. M. Kroupovej,
po czym w latach 1995-1996 pracowała w Orkiestrze Symfonicznej w Karlovych Varach. Obecnie głównym polem jej
działania jest gra na fletach barokowych, którą studiowała
w Niemczech, Holandii i Norwegii; u najwybitniejszych wirtuozów tego instrumentu – P. Holtslaga,
H. Tola, W. Hazelzeta, K. Hüntelera, N. Haden. W tym
czasie studiowała także grę na flecie poprzecznym
w klasie prof. M. Roota w Hochschule für Künste
Bremen. Brała udział w licznych kursach interpretacji muzyki barokowej. Jej niezwykle szeroki repertuar obejmuje literaturę muzyczną od XIV do XX wieku, co czyni z niej jedną z najwszechstronniejszych
czeskich flecistek.
Jest solistką i kameralistką, współpracuje z takimi zespołami, jak: Ensemble Tre
Voci, Holborne Consort, Hannoversche Hofkapelle, Niedersächsische Staatstheater
Hannover. Jako nauczyciel gry na flecie prostym prowadzi działalność dydaktyczną
w Volkshochschule Pinneberg.
Edita Keglerová – ukończyła Konserwatorium w Pilźnie w klasie fortepianu i klawesynu. Od 1993 r. studiowała klawesyn w Akademii Muzycznej w Pradze, w klasie prof. Giedré-Lukšaité Mrázkovej. Swoje studia kontynuowała w Królewskim Konserwatorium
w Hadze, w klasie prof. Jacquese Ogga, oraz
w Królewskiej Akademii w Londynie, gdzie
odbyła roczny staż. W tym czasie pogłębiała swoją wiedzę w dziedzinie realizacji basso continuo (prof. Laurence Cummings),
w grze na klawikordzie (prof. Terence Charleston) oraz na fortepianie młoteczkowym (prof.
Carole Cerasi). W wrześniu 2007 r. obroniła
pracę doktorską w Akademii Muzycznej w Pradze, poświęconą interpretacji
i teorii interpretacji dzieł J. A. Bendy. Jest laureatką wielu konkursów. W 1997 r.
wraz z Ivą Štrynclovą otrzymałą nagrodę wydawnictwa Bärenreiter za najlepszą
historyczną interpretację utworów na konkursie w Brugii, w Belgii. W 2000 roku
otrzymała Honorable Mention na tym konkursie w dziedzinie klawesynu.
Jako solistka i kameralistka współpracuje z wieloma zespołami w Europie
i Japonii (Londyn, Berlin, Drezno, Haga, Praga, Tokio). Prowadzi działalność
pedagogiczną w Gimnazjum Nerudy w Pradze.
– 14 –
Zespół Muzyki Barokowej Accento – został założony w 2003 r. Jego założycielkami są flecistka Julie Braná
oraz klawesynistka Edita Keglerová. Po odbyciu studiów
na najbardziej renomowanych
uczelniach muzycznych Europy artystki podjęły współpracę
w dziedzinie stylowego wykonawstwa muzyki dawnej.
W repertuarze zespołu znajdują się dzieła instrumentalne
oraz wokalno-instrumentalne od wczesnego baroku do późnego klasycyzmu. Accento współpracuje z wieloma wybitnymi artystami, co pozwala na dowolne poszerzanie repertuaru zespołu.
Johannes Matthias Michel – urodził
się w 1962 roku, jeden z najbardziej znanych i cenionych muzyków, należących do
czołówki organistów niemieckich. Jego obszerna działalność artystyczna obejmuje wiele dziedzin muzycznych: jest profesorem
Wyższej Szkoły Muzycznej w Mannheim,
organistą i dyrektorem muzyki kościelnej
w tamtejszym Christuskirche, kantorem
w landzie Nordbaden, prowadzi chóry Bachchor Mannheim oraz Kammerchor Mannheim. Po ukończeniu studiów w zakresie muzyki kościelnej oraz w klasie koncertowej
u prof. Ludgera Lohmanna rozpoczął działalność koncertową, która zaprowadziła go
do wielu państw Europy i USA.
Jest prezesem Towarzystwa Karg-Elerta oraz publicystą i kompozytorem.
W swoim dorobku artystycznym posiada 12 płyt CD z dziełami organowymi
oraz utworami na fisharmonię artystyczną, na którą pisał swoje utwory Sigfrid
Karg-Elert.
– 15 –
Ehrhard Wetz – jako instrumentalista otrzymał wykształcenie w Wyższej Szkole Muzycznej w Heidelbergu
i Mannheim, w klasie puzonu. Był wieloletnim prezesem
słynnej orkiestry Młodzi Muzykują oraz Młodej Filharmonii Niemieckiej. Jako puzonista występował w najważniejszych orkiestrach operowych w Niemczech, w Stuttgarcie i Hamburgu, współpracując, jako pierwszy puzonista,
z takimi dyrygentami, jak Gunter Wand, John Eliot Gardiner, Georg Solti, Daniel Barenboim, James Levine czy
Pierre Boulez. Od 1980 roku związany był z Wyższymi Szkołami Muzycznymi
w Heidelbergu-Mannheim, Hannowerze, Hamburgu i Lubece. W 2000 r. został
powołany na stanowisko profesora puzonu i muzyki kameralnej w Państwowej
Wyższej Szkole Muzycznej i Teatralnej w Mannheim. Tam, przy współpracy
z najlepszymi instrumentalistami, założył zespół Mannheimer Blech, z którym
do dziś koncertuje po Europie i Azji (Chiny). Wraz z zespołem dokonał wielu
nagrań radiowych i płytowych.
Jako instrumentalista koncertował w wielu państw Europy, Azji i USA.
Szczególnie ważnym polem jego działalności muzycznej jest gra na instrumentach historycznych z Barokową Orkiestrą oraz Kapelą Dworską
w Stuttgarcie. Zasiada w jury wielu renomowanych konkursów muzycznych.
Mannheimer Blech – zespół kilkunastu
muzyków grających na instrumentach dętych:
trąbkach, waltorniach, puzonach i tubie. Zespół
prowadzi Ehrhard Wetz, profesor Wyższej Szkoły Muzycznej w Mannheim. Profesor Wetz był
długoletnim puzonistą solowym w Państwowej
Operze w Stuttgarcie, NDR Hamburg oraz Bayreuther Festspielorchester.
Mannheimer Blech koncertuje z bogatym programem – od literatury renesansu przez barok aż do muzyki nowoczesnej, popularnej i jazzowej, którą prezentuje na licznych koncertach w Europie i Chinach.
– 16 –