NR 49-50/2015 M-C GRUDZIEŃ 2015, STYCZEŃ 2016 W tym

TRZYNASTKA
NR 49-50/2015 M-C GRUDZIEŃ 2015, STYCZEŃ 2016
W tym numerze:
- Znaczenie ruchu dla rozwoju dziecka …..s 2-3
- Woda–początek życia–warsztaty ekologiczne s.4
- Mikołajki …………………………….…...….s.5
- Świąteczne zagadki ………..…….…….…… s.6
- Bezpieczne zabawy na śniegu – rady na ferie s.7-8
- Ćwiczenia sprawności manualnych ………. s. 9
- Grymaszenie przy stole ……………………s. 10
dojrzewanie ośrodków ruchowych w
mózgu i przyspieszają tym samym rozwój
motoryczności.
Wzrasta
szybkość
przewodzenia
bodźców
nerwowych,
polepsza się koordynacja ruchów oraz
ekonomika pracy.
Ruch jako czynnik adaptacyjny
Zajęcia ruchowe służyć muszą do
kształtowania
zdolności
przystosowawczych ustroju dziecka do
zmieniających się warunków życia i pracy
(nauki), do środowiska materialnego i
społecznego, do właściwości klimatu,
temperatury, ciśnienia i wilgotności
powietrza, a także do wysiłku fizycznego
oraz do pokonywania różnych trudności,
jakie przynosi życie, nauka itp. Zajęcia
wychowania fizycznego stanowią okazję
adaptacji do środowiska społecznego.
Postawa społeczna dziecka kształtuje się
najlepiej poprzez działanie w grupie, przez
ćwiczenia z partnerem, stosowanie
współzawodnictwa i walki sportowej,
przez zabawy i gry niwelując egocentryzm.
Jest wiele zajęć ruchowych, które
wymagają współdziałania, przestrzegania
ustalonych
reguł,
podporządkowania
własnych celów i ambicji dobru ogólnemu.
Ruch jako czynnik kompensacyjny
Przez termin kompensacja rozumiemy
wyrównywanie. Dziecko w
wieku
przedszkolnym potrzebuje dla swego
prawidłowego rozwoju przynajmniej 3-4
godzin ruchu dziennie. Dopiero przy takiej
dawce bilans ruchowy jest wyrównany.
Tylko ruch na powietrzu może przynieść
korzystne zmiany w organizmie, ożywić
funkcjonowanie różnych układów i
przynieść radość życia.
Ruch jako czynnik korektywny
Zadaniem korektywy wg Macieja Demela
jest „wychowawcza interwencja we
wszystkich
przypadkach
odchyleń
rozwojowych,
możliwych
do
Wychowanie fizyczne spełnia cztery
podstawowe
funkcje,
do
których
zaliczamy:
 stymulację, to jest pobudzanie procesów
rozwojowych,
 adaptację, to jest przystosowanie
organizmu dziecka do życia, do wysiłku
fizycznego i zmiennych warunków
otoczenia,
 kompensację i korektywę, to jest
przeciwdziałanie
niepożądanym
zjawiskom
rozwojowym
oraz
likwidowanie tych zjawisk w razie ich
zaistnienia.
Ruch jako czynnik stymulujący
Czynniki stymulujące rozwój organizmu
można podzielić na biologiczne (naturalne)
i społeczne. Do pierwszej grupy
zaliczamy: powietrze, wodę, słońce,
pożywienie i ruch fizyczny. Drugą grupę
czynników
stanowią:
warunki
ekonomiczne,
poziom
świadomości
rodziców oraz zwyczaje, tradycje i wzory
ruchowe danego środowiska. Głównym
czynnikiem biologicznym stymulującym
rozwój i sprawność fizyczną człowieka jest
ruch, ponieważ aktywność ruchowa
pociąga za sobą doskonalenie czynności i
funkcji pracujących narządów. Wzmacnia
organizm dziecka, kształtuje i usprawnia
wszystkie jego układy, głównie układ
ruchowy, nerwowy, wegetatywny i
dokrewny. Ćwiczenia fizyczne pobudzają
2
zlikwidowania lub złagodzenia środkami
wychowawczymi (ćwiczeniami)”. Tak
więc zajęcia korekcyjne sprowadzają się
do zabiegów terapeutycznych, w których
dziecko powinno brać czynny, świadomy
udział.
2) co najmniej jedną piątą czasu (w
przypadku młodszych dzieci – jedną
czwartą czasu), dzieci spędzają w
ogrodzie przedszkolnym, na boisku, w
parku (organizowane są tam gry i zabawy
ruchowe, zajęcia sportowe, obserwacje
przyrodnicze itp.);
3) najwyżej jedną piątą czasu zajmują
różnego typu zajęcia dydaktyczne,
realizowane według wybranego programu
wychowania przedszkolnego;
4) pozostały czas – dwie piąte czasu
nauczyciel może dowolnie
zagospodarować.
Podstawa programowa wychowania
przedszkolnego
opisuje
proces
wspomagania rozwoju i edukacji dzieci
objętych wychowaniem przedszkolnym.
Jednym
z
obszarów
działalności
edukacyjnej przedszkola jest wychowanie
zdrowotne i kształtowanie sprawności
fizycznej dzieci. Dziecko kończące
przedszkole i rozpoczynające naukę w
szkole podstawowej:
1) dba o swoje zdrowie; zaczyna
orientować się w zasadach zdrowego
żywienia;
2) dostrzega związek pomiędzy chorobą a
leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie,
że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są
konieczne;
3) jest sprawne fizycznie lub jest sprawne
w miarę swoich możliwości, jeżeli jest
dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
4) uczestniczy w zajęciach ruchowych, w
zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali
gimnastycznej.
W
trosce
o
prawidłowy rozwój
psychoruchowy oraz przebieg wychowania
i
kształcenia
dzieci
w
wieku
przedszkolnym zaleca się następujące
proporcje
zagospodarowania
czasu
przebywania w przedszkolu w rozliczeniu
tygodniowym:
1) co najmniej jedną piątą czasu należy
przeznaczyć na zabawę (w tym czasie
dzieci bawią się swobodnie, przy
niewielkim udziale nauczyciela);
Ręce do góry, nóżki prościutkie,
tak ładnie ćwiczą dzieci malutkie.
Teraz ramiona w dół opuszczamy
i kilka razy tak powtarzamy.
Teraz się każdy robi malutki,
to proszę państwa są krasnoludki.
Następnie na jednej nodze stajemy,
bo jak bociany chodzić umiemy.
W górę wysoko piłeczki skaczą,
takie piłeczki – chyba cos znaczą?
Powoli powietrze noskiem wdychamy
i delikatnie ustami wypuszczamy.
3
WODA – POCZĄTEK ŻYCIA
Najstarsze grupy z naszego przedszkola
uczestniczyły w zajęciach ekologicznych
„Woda, początek życia”.
Zajęcia mają na celu pokazanie dzieciom
piękna otaczającego ich świata, nauczenie
szacunku dla żyjących wokół nich ludzi,
zwierząt i roślin. Uczą, jak mądrze
korzystać
z
piękna
Planety
Ziemi
równocześnie przybliżając najmłodszym
wiele
nieznanych
im
zjawisk
przyrodniczo-społecznych dziejących się
wokół nich. Wiedzę tę zdobywają w
interaktywny sposób.
Woda kroplą życia
Woda jest kroplą życia,
Którą żywi się każdy człowiek.
Woda jest elementem życia człowieka,
Bez której nie mógłby żyć.
Bez wody świat by nie istniał,
Bo woda żyje w nas.
4
MIKOŁAJKI
„Wszystkie dzieci Mikołaja kochają
Wszystkie dzieci na Niego czekają.
Moc prezentów każdemu przyniesie,
Każe dziecko z prezentów się cieszy….”
Wizyta świętego Mikołaja w naszym
Przedszkolu,
to
jeden
z
najbardziej
oczekiwanych przez dzieci dni w roku.
Przygotowują się do niego
starannie.
Każda grupa wykonuje bardzo ciekawe
prace plastyczne płaskie i przestrzenne, na
których oczywiście króluje Mikołaj.
Oprócz prac plastycznych, wszystkie grupy
przygotowują piosenkę lub wiersz, które
będą mogły zaprezentować przed tak
wyjątkową osobą.
Nadszedł
wreszcie
długo
oczekiwany
dzień. Wszystkie dzieci już od samego
rana z wielką niecierpliwością spoglądały
na drzwi, nasłuchiwały „Mikołajowych”
dzwoneczków. Pomimo braku białego
puchu, jak co roku przybył na czas.
Spotkanie z Mikołajem minęło w bardzo
miłej
atmosferze.
Mikołaj
obdarował
wszystkie dzieci prezentami i prosił, aby
były grzeczne przez cały rok.
5
7.Co roku wyrusza w długą drogę.
zagadki
Czerwoną ma czapę i długą białą brodę.
Wyraz twarzy uśmiechnięty.
1. Drzewko choinkowe jest nią ozdobione.
Czy już wiecie, kto to taki?
Wisi kolorowa, okrągła i szklana,
To... /Mikołaj Święty/
I od choinkowych lampek rozgrzana.
/bombka/
8.Co roku w grudniową noc
wszystko ma czarodziejską moc.
2.Gałązki zielone igiełkami usiane
Wtedy też Mikołaj Święty,
ma to drzewko świąteczne,
rozdaje dzieciom...
przez dzieci kochane.
/Prezenty/
/choinka/
3.W święta grudniowe,
gdy cały dzień trzeba pościć,
bardzo smakuje ta ryba,
co mało ma ości.
Piosenka "Mikołaj ma trudne zadania"
1. Mikołaj wędruje po świecie,
w swym worku prezentów ma moc.
Zagląda przez okna do dzieci
w świąteczną wigilijną noc.
Ref. Zbliżają się święta ubrane choinki
i wszyscy czekają na swe upominki.
Mikołaj się spieszy, zadanie swe zna,
każdemu coś kupi, każdemu coś da.
2. Mikołaj ma trudne zadanie,
niełatwo Mikołajem być.
Od świtu do zmierzchu bieganie,
jak biedny Mikołaj ma żyć.
Ref. Wciąż praca i praca tu list, tu paczki,
znów worku jest dziura,
skończyły się znaczki,
renifer się zmęczył i poszedł już spać,
na saniach prezenty, więc trzeba je pchać.
3. Mikołaj nigdy nie zawodzi
i zawsze przybywa na czas.
Choć zima i zaspy na dworze,
na pewno odwiedzi dziś nas.
Ref. Bo kocha on dzieci i duże, i małe,
we wszystkich kolorach i czarne, i białe.
Gdy gwiazda na niebie wigilii da znak
odwiedzi je wszystkie, o tak, właśnie tak.
/karp/
4.W centralnym miejscu stołu leży,
Między siankiem i stosem talerzy.
Wśród karpia, stroika i mazurka,
nim się dzielą tata, mama oraz córka.
/opłatek/
5.Długim sznurem choinkę oplatają
i ją pięknie oświetlają.
/lampki na choinkę/
6.Na samym wierzchołku
ma ją choineczka.
To błyszcząca...
/gwiazdeczka/
6
Już przedszkolaki mogą rozpocząć jazdę
na łyżwach. Zabawa powinna odbywać się
na pewnym, grubym lodzie lub sztucznym
lodowisku.
Prócz
wygodnych
i
dopasowanych łyżew, warto dziecko
zaopatrzyć w ochraniacze oraz kask. Na
lodzie bawić się można nie tylko w berka,
ale także w slalom lub zagrać w hokeja.
BEZPIECZNE ZABAWY
NA ŚNIEGU I LODZIE
–dobre rady przed feriami
Zanim w śnieżnym puchu
Zawiruje świat,
Przyjmij uwagi
I tych kilka rad,
By radość, uśmiech
I wszelkie szaleństwa
Nie skończyły się bólem, łzami
Z braku bezpieczeństwa...
Za oknem z dnia na dzień przybywa
śniegu, który dzieci przecież uwielbiają.
To świetna okazja, aby zażyć z dzieckiem
ruchu na świeżym powietrzu, przy okazji
świetnie się bawiąc. Poniżej proponujemy
wiele różnych zabaw dla dzieci i rodziców
– sprawdź, które waszej rodzinie dostarczą
najwięcej radości.
Przygotuj dziecko do zabawy, dbając o
zabezpieczenie jego skóry oraz ciepły strój
na cebulkę. Zaopatrz się w zapasową parę
rękawiczek i czapkę, które najszybciej
mogą zmoczyć się podczas harców.
Zawsze przed rozpoczęciem zabawy
sprawdź teren – nawet na dobrze znanej
przestrzeni upewnij się, czy pod śniegiem
nie kryją się ostre przedmioty, czy nie ma
śliskich miejsc, na których dziecko
mogłoby się wywrócić.
Jazda na sankach
To najpopularniejsza zimowa aktywność.
Zapewnia ona dużo frajdy nie tylko
dzieciom, ale i dorosłym. Decydując się na
sanki lub inne przyrządy do zjeżdżania (do
wyboru masz m.in. skutery czy popularne
jabłuszka), weź pod uwagę bezpieczeństwo
dziecka. Sprzęt powinien być solidny.
Dodatkowo, jeśli starsze dziecko zjeżdżać
będzie samodzielnie, warto zaopatrzyć je
w pojazd, którym można sterować,
unikając ewentualnych przeszkód. Zawsze
upewnij się, czy zjazd z górki będzie
bezpieczny – czy nie jest ona zbyt stroma,
czy podejście pod nią nie sprawi dziecku
trudności oraz czy teren oddalony jest od
ruchu pieszych i ruchu kołowego.
Jazda na nartach
W ośrodkach narciarskich w zajęciach
prowadzonych przez instruktorów biorą
udział już kilkuletnie dzieci. Masz narty
dla malucha? Warto wypróbować je na
płaskim
terenie
lub
niewielkim
wzniesieniu.
Nie
zapomnij
o
bezpieczeństwie dziecka: odpowiednim
stroju, a także rozgrzewce.
A w co się bawić na śniegu?
Przeciąganie liny
Zespół dzieci i dorosłych dzielimy na dwie
drużyny. Przygotowujemy bezpieczny
równy teren, na środku którego
wyznaczamy lekkie wgłębienie - mały
rowek. Grupy ustawiają się po jego obu
stronach. Każdy z zespołów ustawia się
gęsiego, trzymając linę lub długi mocny
szal. Wygrywa ta drużyna, której
przynajmniej jeden przedstawiciel podczas
przeciągania linii znajdzie się po stronie
przeciwnika – za wyznaczoną linią.
Białe na białym
Przygotuj jednolitą białą chustkę lub
szmatkę. Przyczep ją do patyka. Bawcie
się w chowanego na śniegu. Będzie z tym
sporo zabawy, gdyż odnalezienie chustki
może nie okazać się takie łatwe. Pozwól
kolejno każdemu dziecku ukryć ją jednak
na wyznaczonym przez ciebie obszarze.
Kto
znajdzie
chustkę
najszybciej,
otrzymuje punkt. Zabawę wygrywa osoba,
która zbierze ich najwięcej.
Kulaj!
Podziel dzieci na drużynę lub baw się
razem z nim. Ulepcie i "wyturlajcie"
największą kulę, jaką potraficie.
Łyżwy
7
już zechcecie przy nim odpocząć,
przydadzą się wyimaginowane filiżanki
lub prawdziwy kubek ciepłej herbaty prosto z termosu.
Football na śniegu
Aby zagrać w piłkę nożną, wcale nie
musicie czekać do wiosny. Na śniegu
oznacz kolorowymi wiaderkami granice
dwóch bramek i rozegrajcie mecz! Jeśli nie
uda się wam stworzyć drużyny, można
bawić się też we dwoje, na zmianę broniąc
i strzelając gole.
Tor przeszkód
Nie potrzebujesz wiele: kilka niewielkich
kul, które trzeba przeskoczyć, patyki, które
tworzą trasę slalomu lub też tunel z rąk
dzieci lub rodzica, pod którym dziecko
kończy zabawę w wyścig. Taki tor
przeszkód uczy orientacji, a przede
wszystkim jest świetną zabawą.
Poszukiwacze skarbów
Ukryj w śniegu plastikową skrzynkę pełną
skarbów: zabawek, upominków lub
zdrowych łakoci dla dzieci. Przygotuj
rysowane lub wyklejane instrukcje, według
których dziecko ma podążać do skarbu.
Każdą wiadomość (strzałki, rysunki drzew
lub innych elementów w terenie, pytania,
zagadki) schowaj w plastikowej torbie (np.
koszulce na dokumenty), by uniknąć
zamoczenia i lekko przykryj śniegiem lub
ułóż na nim. Droga do skarbu powinna być
dostosowana do umiejętności dziecka.
Drużyna
lub
dziecko
dzieli
się
odnalezionym skarbem.
Baba Jaga patrzy
Jedna osoba wciela się w postać Baby Jagi.
Reszta ekipy oddalona jest od niej o parę
metrów. Odwrócona tyłem Baba Jaga
powtarza słowa „Raz, dwa, trzy! Baba Jaga
patrzy!”. W tym czasie dzieci biegną w jej
stronę. Gdy Baba Jaga odwróci się, dzieci
powinny zastygnąć. Baba Jaga może
przejść się między nimi, rozśmieszać
stojące w nietypowych pozycjach dzieci.
Ten, kto się poruszy – odpada. Następnie
Baba Jaga znów wypowiada formułkę i
dzieci biegną. Wygrywa ten, który
pierwszy dobiegnie do niej. Przejmuje jej
rolę i zabawa zaczyna się od początku.
Śnieżką do celu
Utwórz na śniegu (na prostym terenie lub
lekkim zboczu) cel, na którym będziecie
się skupiać podczas zabawy. Mogą to być
okręgi przypominające te w grze w rzutki,
może też być jeden wyraźny obszar
zaznaczony kolorową linką. Zabawa do
celu na pewno was rozrusza. O ile
wcześniej nie rozpocznie się bitwa na
śnieżki między jej uczestnikami.
Bałwan bez głowy
Po co szukać węgielków zamiast oczu,
nakładać czapkę lub wbijać zamiast nosa
marchewkę? Nasz bałwanek może mieć
naszą głowę! Taka nietypowa zabawa,
uwieczniona aparatem fotograficznym,
przysporzy nam sporo śmiechu. Wystarczy
najpierw ulepić dwie kule, następnie
ustawić za nimi stołek lub podtrzymać za
nim dziecko i… uśmiechnąć się razem na
widok migawki aparatu.
Bałwan na czas
Musi być duży – na przykład wielkości
choinki, która rośnie w miejscu naszej
zabawy lub np. mieć wysokość jednego z
dzieci. Drużyny starają się jak najszybciej
ulepić bałwana o podanej wielkości.
Zimowy piknik
Czego potrzeba, by na łące zjeść pyszny
piknik? Latem – kocyka, a zimą?
Przydałby się jakiś gustowny, lodowy
mebel. Może razem z dziećmi ulepicie
duży stół lub ławę? Przystroić go możecie
choinkowymi gałązkami i szyszkami. Gdy
8
Rysowanie w szczególny sposób rozwija
spostrzeganie i myślenie dzieci, ponieważ
samo narzędzie skłania do analizowania
ruchem wyobrażeń rzeczywistości, którą
dziecko próbuje przedstawić:
-rysunki symboliczne, umawiamy się co jest
chłopcem a co dziewczynką,
-rysowanie patykiem na mokrej powierzchni
prostych rysunków kompozycyjnych (dom,
słońce).
-kalkowanie przez kalkę techniczną,
-rysowanie świeczką, węglem, tuszem,
-obrysowywanie swojej dłoni, leżącego
kolegi
-rysowanie twórcze.
4) Wydzieranie:
-wycinanie po linii prostej, falistej, łamanej,
-wycinanie figur geometrycznych, postaci,
-cięcie obrazka na części i ich składanie,
-wycinanie elementów z obrazka,
-wycinanie pasków.
5.) Stemplowanie:
stwarza możliwości operowania dłonią i
dostosowanie napięcia mięśni do założonego
efektu. Przy odbijaniu stempla dziecko ma
możliwość kontrolowania swoich ruchów,
doskonalenia ich, eliminowania zbędnych
ruchów i hamowania impulsów ruchowych:
-stemple z ziemniaka, marchewki, ciasta,
-stemplowanie pojedynczych elementów w
określonym rytmie.
6.) Wyszywanie, szycie:
jest czynnością wymagającą koordynacji
ruchów, umiejętności hamowania impulsów.
Wyszywanie
umożliwia
współpracę
drobnych grup mięśniowych i kontroli
wzrokowej
własnych
ruchów
oraz
koncentracji uwagi. Dla usprawnienia
czubków palców i ruchu pesetowego dobrym
ćwiczeniem jest nawlekanie koralików,
rurek, owoców jarzębiny itp.:
-ściegi, krzyżyki,
-przewlekanie bez igły przez dziurki w
papierze,
-przyszywanie guzików.
Ćwiczenia w fazie początkowej najlepiej
prowadzić na papierze.
7.)Układanie:
-z klocków,
-z patyczków, żołędzi, kasztanów,
-z tasiemki (może być wąż),
-z ryżu, z pestek różnych owoców itd.,
Ćwiczenia sprawności manualnych
Rodzaje ćwiczeń rozwijających sprawność
manualną dzieci i przygotowujących je do
nauki pisania.
1. Lepienie:
ma ogromne znaczenie dla sprawności
manualnych, siły działania mięśni całej
dłoni, a także palców. Ugniatanie i ściskanie
plasteliny (gliny) angażuje wszystkie
mięśnie i stawy śródręcza oraz staw
nadgarstka.
Stosujemy ćwiczenia typu:
• ugniatanie plasteliny i zapełnianie nią
powierzchni koła, kwadratu, trójkąta;
• wałkowanie cienkich wałeczków plasteliny
i obwodzenie nimi figur geometrycznych,
liści, liter;
• układanie z wałeczków plasteliny kwiatów,
ptaków, elementów literopodobnych, sylab,
figur;
• nakładanie plasteliny na wzór postaci
ludzkiej (głowa, tułów, szyja, ręce, nogi);
• lepienie zwierząt (psa, kota) ze
szczególnym uwzględnieniem części ich
ciała;
• zalepianie całej powierzchni – tworzenie tła
do nalepiania kwiatów, postaci ludzkiej itp.;
2.Malowanie:
wyzwala ruchy płynne, powolne, szersze i
swobodniejsze, daje efekt natychmiastowy,
nie wymaga napięcia mięśni ani nacisku, tak
jak to ma miejsce podczas rysowania
kredkami, flamastrem lub ołówkiem.
Stwarza ono możliwość zapełnienia arkusza
szybko i bez wysiłku:
a) malowanie palcem,
b) malowanie pędzlem
c) malowanie gałgankiem, watą, gąbką,
zamazywanie dużych wzorów figur,
d) malowanie flamastrem:
-zamalowywanie
miejsc
oznaczonych
kropkami,
-domalowywanie brakujących elementów,
-zamalowywanie któregoś elementu w
danym kolorze,
– uzupełnianie brakujących elementów na
obrazkach,
e) malowanie patykiem
3.Rysowanie:
kształci koordynację ruchów począwszy od
dużych rozmachowych aż do pociągnięć
precyzyjnych kresek o zmiennym kierunku.
9
Trochę kreatywności się przyda - w
większości przypadków posiłki niestety
wieją nudą. Zwłaszcza z perspektywy
maluchów, które po prostu lubią
niespodzianki i trochę inne spojrzenie.
Zamiast nakładać jak zwykle porcję na
talerz, obierz kurs w inną stronę i zobacz
co się będzie działo.
GRYMASZENIE PRZY STOLE
Jeżeli
twój
przedszkolak
zaczyna
wybrzydzać przy stole, odsuwać od siebie
z niechęcią pewne produkty i podczas
posiłku zadowala się kilkoma kęsami
znanej sobie potrawy, wiedz, że nie jesteś
sam. Ponad 40% dzieci w wieku 4 do 6 lat
grymasi w kwestii jedzenia. Jest to
normalna faza w rozwoju dziecka.
We wspomnianym wieku dzieci stronią od
nowości. Dzieje się tak z dwóch powodów.
Jednym z nich jest instynktowna
odpowiedź organizmu na nieznane smaki.
Ot po prostu mózg reaguje podejrzeniem i
ostrożnością na nowe dla niego produkty.
Drugim jest kształtujący się indywidualizm
i wykluwające poczucie niezależności.
Twoje dziecko daje ci sygnał, że samo
chce decydować o tym, co chce jeść. Jako
rodzic jesteś w stanie to zrozumieć, ale
przecież nie samą kromką z masłem żyje
człowiek. Zwłaszcza mały człowiek, który
się rozwija. Co więc robić, by pociecha
zapałała miłością do kulinarnych nowości,
sama sięgała po warzywa i owoce, nie
odwracała się z obrzydzeniem od talerza?
Uzbrój się w cierpliwość - zanim dziecko
samo sięgnie po nowość na talerzu minie
od 10 do 20 podań i propozycji
skosztowania. Nie rezygnuj! Podawaj
nowy produkt wraz z innymi, eksponuj go
na stole w różny sposób - jako danie
główne, składnik śniadania czy zupy,
przekąskę.
Zmniejsz porcje - nic tak nie zniechęca do
jedzenia jak zbyt duża porcja. Pamiętaj, że
mniejsze porcje są bardziej apetyczne i
bardziej w zasięgu możliwości dziecka niż
przeładowany talerz.
Zaangażuj dziecko w przygotowania postaraj się zaangażować dziecko w
przygotowanie posiłku. Niech asystuje ci
w kuchni - rwie sałatę, wsypuje i miesza
składniki, smaruje masłem kanapki.
Wspólne zakupy - nie rezygnuj także z
zabierania dziecka na zakupy - wybieranie
owoców i warzyw na kolejny posiłek,
dotykanie
i
wąchanie
nieznanych
produktów pobudza ciekawość. A od
ciekawości niedługa droga spróbowania.
Żeby zdrowym być jak ryba, trzeba jeść
kasze, owoce, warzywa,
Nie czekoladki i landrynki, ale owocowe i
warzywne witaminki.
10