UZASADNIENIE - Sąd Rejonowy w Otwocku

Sygn. akt III RC 13/16
UZASADNIENIE
M. P. reprezentujący małoletnie N. P. i B. P. pozwem z dnia 21 stycznia 2016 roku wniósł o zasądzenie od M. G. (1) na
rzecz małoletnich powódek tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie, tj. łącznej kwoty po 1000 zł miesięcznie.
Uzasadniając swoje żądanie, przedstawiciel ustawowy małoletnich wskazał, że małoletnie N. i B. P. przebywają pod
jego bezpośrednią opieką i on ponosi koszty ich utrzymania. Matka nie ponosi kosztów utrzymania córek.
Ustanowiony z urzędu pełnomocnik pozwanej M. G. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości.
Postanowieniem z dnia 1 lutego 2016 roku Sąd na czas prowadzonego postępowania zobowiązał pozwaną do łożenia
na koszty utrzymania małoletnich kwoty po 300,-zł. na każdą z nich tj. łącznie po 600,-zł. miesięcznie.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan
faktyczny.
Małoletnie N. P. urodzona (...) i B. P. urodzona (...) pochodzą z nieformalnego związku (...). Początkowo małoletnie
powódki przebywały pod bezpośrednia opieką matki i to M. P. zobowiązany był do alimentacji córek. Postanowieniem
Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 3 września 2015 roku w sprawie I. N. 515/14 ustalono, że miejscem pobytu
małoletnich N. P. i B. P. jest każdorazowe miejsce zamieszkania ich ojca M. P.. Dziewczynki mieszkały z ojcem od
2013 roku N., a od 2014 roku B.. W chwili obecnej B. P. i N. P. mają kolejno 11 i 12 lat. W tygodniu przebywają
w (...) Ośrodku (...) w J., gdzie mają zapewnioną opiekę i wyżywienie. Ojciec opłaca córkom wycieczki z Ośrodka.
W przypadku wyjść np. do teatru jednorazowy koszt to 50 zł. dla każdej z dziewczynek. M. P. opłacił ubezpieczenie
córek w kwocie po 40 zł. składka roczna dla każdej z nich. Ojciec daje córkom kieszonkowe ok. 20 zł. oraz kupuje
słodycze. W weekendy dziewczynki zamieszkują u ojca, który ma przydzielone mieszkanie socjalne. Koszt czynszu to
kwota 270 złotych miesięcznie, opłaty za media takie jak gaz, energia elektryczna to wydatek rzędu łącznie ok. 400 zł
miesięcznie. M. G. (2) nie posiada stałego zatrudnienia, wykonuje różne prace dorywcze, z których średnio uzyskuje
dochód w kwocie ok. 1200 zł miesięcznie. Ponadto posiada dodatek mieszkaniowy w kwocie 250 zł. Ojciec ponosi
koszty utrzymania córek, kupuje wyżywienie dla nich w czasie gdy są w domu. W kosztach utrzymania córek ojciec
wyszczególnił również koszt doładowania do telefonów komórkowych ok. 25 zł. miesięcznie dla każdej. Ponadto M. P.
finansuje zakup ubrań i środków higienicznych dla dziewczynek gdy tego potrzebują, a on ma pieniądze. N. P. z uwagi
na przebyty wypadek komunikacyjny musiała poza leczeniem odbyć rehabilitację w Szpitalu w Z., gdzie jej ojciec chcą
oszczędzić na potrzeby dzieci jeździł rowerem żeby ją odwiedzić. W przypadku dalszych wyjazdów zorganizowanych
córek np. w góry gdy wymagają one dopłaty reguluje je ojciec dając również kieszonkowe. M. P. w dalszym ciągu
zobowiązany jest do alimentacji pozostałej dwójki dzieci, które posiada ze związku z M. G. (1), a które pozostają pod
jej opieką.
(d. zeznania M. P. k. 36-36v akt, d. postanowienie tut. Sądu z dnia 03 września 2015 roku akta sprawy I. N. 515/14,
d. odpisy zupełne aktów urodzenia małoletnich k. 2-3 akt)
Pozwana M. G. (1) jest osobą bezrobotną deklarującą, iż poszukuje zatrudnienia. M. G. (1) pracowała w firmie
zajmującej się sprzątaniem gdzie w 2015 roku otrzymywać miała wynagrodzenie w kwocie 860 zł. netto. Poza
małoletnimi powódkami posiada jeszcze szóstkę dzieci, z czego syn Ł. jest już osobą pełnoletnią. Dwójka kolejnych
małoletnich tj. J. P. ur. (...) i A. P. ur. (...) pochodzą ze związku z M. P., zaś pozostała trójka z innych związków. Pozostałe
dzieci to P. G. ur. (...), J. S. i H. S. urodzone (...). M. G. (1) oczekuje na przydział lokalu socjalnego. W chwili obecnej
za wynajęcie mieszkania o powierzchni 75 m 2 płacić ma 800 zł. czynszu, 350 zł. za wodę, 140 zł. za śmieci, 200 zł.
za światło. Utrzymuje siebie i rodzinę z alimentów jak i z zasiłków z ośrodka pomocy społecznej. Ponadto korzysta
ze świadczeń wychowawczych w kwocie 2500 zł. Łączna kwota jaką dysponuje rodzina to kwota ok. 4000 zł. Córka
P. G. uczęszcza do gimnazjum, zaś małoletnia J. P. cały tydzień przebywa w ośrodku socjoterapii. Syn A. jest pod
opieką poradni psychologiczno – pedagogicznej wymaga wydania orzeczenia o kształceniu specjalnym. Sprawy w tym
zakresie winny być załatwiane przez M. G. (1). Córki J. H. mają iść w ocenie matki do przedszkola od września 2016
roku. Ośrodek Pomocy (...) wraz z asystentem rodziny P. L. załatwia formalności związane z umawianiem wizyt dla
dzieci czy przyjęciem do placówek. M. G. (1) odwleka w czasie złożenie odpowiedniej dokumentacji oraz interesowanie
się miejscami dla dzieci. Małoletnimi siostrami H. i J. opiekuje się ich pełnoletni brat Ł..
(d. zeznania M. G. (1) k. 36v-37 akt, zeznania świadka P. L. k. 51-51v akt, d. informacje o wysokości świadczeń k.22-23
akt).
Sąd zważył co następuje:
Powództwo o zasądzenie alimentów na rzecz małoletnich N. P. i B. P. od pozwanej M. G. (1) zasługiwało na częściowe
uwzględnienie tj. do kwoty po 300 zł miesięcznie.
Motywując zapadłe w sprawie rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności wskazać należy, iż podstawą żądania
alimentacyjnego ojca małoletnich był art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym rodzice
są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się
samodzielnie oraz art. 135 § 1 k. r. i op. uzależniający zakres świadczeń alimentacyjnych od usprawiedliwionych
potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Dokonując niezbędnych ustaleń
odnośnie zakresu wskazanego obowiązku Sąd wziął pod uwagę zasadę, że od chwili urodzenia się dziecka – zarówno
z małżeństwa, jak i pozamałżeńskiego - rodzice mają obowiązek zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie
życiowej, na jakiej sami żyją. Już w tym miejscu należy jednak wyraźnie podkreślić, że owa adekwatność stopy życiowej
winna być każdorazowo określana przy uwzględnieniu rzeczywistych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów
motywowanych jej wiekiem, stanem zdrowia oraz stopniem rozwoju psychospołecznego.
W niniejszej sprawie bezspornym jest fakt, iż to M. P. głównie ponosi koszty utrzymania małoletnich powódek.
Ojciec małoletnich stara się realizować wszystkie niezbędne potrzeby dzieci, nie tylko te związane z wyżywieniem
czy zakupem odzieży, ale także te związane ze spędzaniem wolnego czasu w weekendy gdy córki są w domu.
Pozwana M. G. (1) w bardzo skromny sposób partycypuje w kosztach utrzymania swoich małoletnich córek. M. G.
(1) wskazała, że jej sytuacja finansowa jest trudna, że posiada sześcioro dzieci na swoim utrzymaniu, nie posiada
stałego zatrudnienia i otrzymuje się wyłącznie z przysługujących jej świadczeń. Ponadto wskazała, że doposaża
córki zgodnie z możliwościami jakie posiada. Zdaniem Sądu pozwana powinna mieć świadomość, że jako rodzic
ponosi taką samą odpowiedzialność jak ojciec dzieci i winna się dzielić ze swoim małoletnim dzieckiem nawet
bardzo skromnym dochodem. Sytuacja jest podobna do tej kiedy to do alimentacji małoletnich był zobowiązany
M. P., gdy małoletnie przebywały pod opieką matki, a ojciec był zobowiązany do uiszczania alimentów. Na uwagę
zasługuje fakt, iż pozwana posiada środki na utrzymanie siebie i rodziny. Jest objęta pomocą społeczną, która
pomaga jej w sprawach bieżących. Ponadto już teraz istnieje możliwość podjęcia pracy przez pozwaną, albowiem
jak zeznała M. G. (1) posiada ona pomoc przy opiece nad dziećmi w osobie najstarszego pełnoletniego syna, który
także pozostaje bez zatrudnienia. Zdaniem Sądu pozwana nie podejmuje dostatecznych działań dla podjęcia pracy i
uzyskania wynagrodzenia. Na powyższe wskazują zeznania złożone przez świadka P. L. asystenta rodziny pozwanej.
Obecna sytuacja zdaje się skłaniać pozwaną do braku zaangażowania i poczucia przyzwyczajenia do niej z uwagi
na posiadane środki finansowe i udzielane wsparcie. Niemniej jednak na pozwanej ciąży obowiązek alimentacji
swoich małoletnich córek wymagających nakładów finansowych, dlatego też Sąd uznał, że zasądzona kwota po 300 zł
miesięcznie tj. łączna kwota po 600 zł jest kwotą adekwatną dla realizacji bieżących potrzeb małoletnich N. P. i B. P. w
udziale przypadającym na matkę. Sąd ustalając powyższą kwotę wziął pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe
pozwanej, która jak zeznała jeszcze w zeszłym roku pracując zarabiać miała ok. 860 zł. netto jak i wiek małoletnich
i zakres ich usprawiedliwionych potrzeb. Mając to na względzie na podstawie art. 133 § 1 k.r. i op. oraz art. 135 § 1
k.r. i op. Sąd orzekł jak w sentencji.