Powiązania pomiędzy podmiotami nie są przeszkodą dla

2016-03-31
Jakub Pliszka
Powiązania pomiędzy podmiotami nie są przeszkodą dla dokonywania
sprzedaży produktów rolnych
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2016 r.,
sygn. akt V SA/Wa 3612/15
W dniu 21 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA),
uwzględnił w całości skargę przygotowaną i wniesioną przez Kancelarię Prawną Żydek &
Pliszka w imieniu jednego z klientów - grupy producentów rolnych, utworzonej dla
produktu jaja ptasie. W konsekwencji WSA uchylił w całości zaskarżoną decyzję Prezesa
ARiMR i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora OR ARiMR.
W rozpoznawanej sprawie organy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
zakwestionowały sposób sprzedaży i wprowadzenia na rynek produktów nabywanych
przez grupę producentów od swoich członków (wspólników). Organy zakwestionowały
fakt, że ponad 50 % produktów zakupionych od członków grupy zostało sprzedanych do
odbiorcy działającego jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której
udziały posiadają niektórzy członkowie grupy oraz zasiadają w zarządzie spółki
będącej odbiorcą produktów.
ARiMR argumentowała, że sprzedaż produktów do takiego podmiotu należy kwalifikować
jako sprzedaż do podmiotu będącego członkiem grupy producentów rolnych (z
uwagi na powiązania osobowe) i wartość tej sprzedaży nie może stanowić podstawy
naliczenia pomocy finansowej w ramach działania „Grupy producentów rolnych” objętego
PROW 2007 – 2013, gdyż takie działanie grupy narusza § 8 ust. 1 oraz § 7 ust. 2 pkt. 1 lit.
c rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2007r. w sprawie
szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania
„Grupy producentów rolnych” objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata
2007-2013 (Dz.U. Nr 81, poz. 550). Dodatkowo ARiMR podnosiła, że sprzedaż
dokonywana do wskazanej wyżej spółki nie stanowi wprowadzenia produktów na
rynek, co jest jednym z celów działalności grupy producentów rolnych, w konsekwencji
czego beneficjent nie realizuje celu określonego w art. 35 ust. 1 lit b) rozporządzenia
Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005r. w sprawie wsparcia rozwoju
obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów
Wiejskich (Dz. Urz. WE L 277/1 Nr 277, poz. 1 ze zm.).
W przygotowanej przez Kancelarią skardze oraz podczas rozprawy sądowej przed WSA
przedstawiono obszerną argumentację prawną, z której wynikało, że sposób sprzedaży
produktów, ich wprowadzania na rynek oraz kanały dystrybucji (odbiorcy) nie naruszają
przepisów regulujących funkcjonowania grup producentów rolnych, zaś grupie
producentów rolnych należna jest pomoc finansowa we wnioskowanej kwocie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, uchylając zaskarżoną decyzję Prezesa ARiMR i
poprzedzającą ją decyzję Dyrektora OR, podzielił stanowisko Kancelarii.
Artykuł pobrany z www.grupyproducentow.pl
W uzasadnieniu wyroku z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 3612/15 WSA
wskazał, m. in. że w ocenie sądu niedopuszczalna jest w tym wypadku rozszerzająca
interpretacja tego przepisu, gdyż nie ma ona umocowania w jednobrzmiącym przepisie.
Gdyby ustawodawca chciał, aby nie wliczać sprzedaży (do rocznej sprzedaży netto)
podmiotowi nie będącemu członkiem grupy ale będącym z tym członkiem grupy
spokrewnionym lub przez takiego członka utworzonym (osoba prawna), to takie
ograniczenie zawarłby w określonym przepisie. Jednakże takich ograniczeń prawodawca
zarówno krajowy, jak i tym bardziej unijny nie ustanowił. Nie można zatem w drodze
rozszerzającej wykładni takich ograniczeń narzucać. Należy tym samym podkreślić, że z
treści § 8 ust. 1 rozporządzenia nie wynika zakaz zbywania produktów przez
grupę na rzecz innego podmiotu (osoby prawnej) utworzonego przez niektórych
członków obecnej Grupy. Z treści wskazanego przepisu wynika tylko, że wysokość
udzielanej pomocy finansowej dla grupy producentów rolnych jest ustalana na podstawie
rocznych przychodów netto sprzedaży produktów tej grupy, jeżeli zostały wytworzone w
gospodarstwach członków grupy oraz sprzedane odbiorcom, którzy nie są członkami tej
grupy. Wcześniejsze utworzenie nabywcy produktów grupy (przed zawiązaniem Grupy),
przez także (ale nie tylko) niektórych członków grupy nie może być utożsamiane z
przynależnością takiego nabywcy do grupy producenckiej, jeżeli prowadzi on samodzielną
działalność gospodarczą. Przyjęcie szerokiego rozumienia członka grupy
producenckiej i objęcie tym pojęciem także odrębnych podmiotów prawnych,
byłoby sprzeczne z konstytucyjną zasadą swobody działalności gospodarczej, bo
ograniczałoby tę swobodę w zawieraniu umów handlowych. Oczywiście ograniczenie
tej swobody może mieć miejsce, ale musi wynikać z ustawy, a nie być konsekwencją
wykładni prawa, zwłaszcza rozporządzenia.(…) Również wskazywanie przez Prezesa
ARiMR, że powyższe dwa podmioty posiadają taki sam skład zarządu i w ten sposób mogą
wywierać określone wpływy jeden podmiot na drugi oraz, że mają ten sam adres, to samo
w sobie nie ma znaczenia dla sprawy. Przepisy bowiem nie zabraniają takich praktyk (V
SA/Wa 3612/15).
Artykuł pobrany z www.grupyproducentow.pl