INFORMACJA DOTYCZĄCA ZACHOROWAŃ NA ODRĘ W EUROPIE
Transkrypt
INFORMACJA DOTYCZĄCA ZACHOROWAŃ NA ODRĘ W EUROPIE
Informacja nt. nowego koronawirusa HCoV-EMC/2012 dla osób podróżujących w rejon półwyspu arabskiego oraz krajów sąsiadujących Opracowano na podstawie materiałów WHO oraz ECDC z maja 2013 r. Sytuacja epidemiologiczna Pierwsze zachorowanie spowodowane przez nowy koronawirus zostało potwierdzone w czerwcu 2012 r. u 60-letniego mężczyzny, zamieszkującego w Królestwie Arabii Saudyjskiej. Kolejne przypadki zakażeń nowym koronawirusem odnotowano w 2012 r. w: Katarze, Jordanii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz w Królestwie Arabii Saudyjskiej. W lutym 2013 r. służby epidemiologiczne Wielkiej Brytanii potwierdziły wystąpienie zachorowania wywołanego przez HCoV-EMC/2012 u obywatela Anglii - mężczyzny, który powrócił z podróży do Pakistanu oraz Arabii Saudyjskiej oraz u dwóch spokrewnionych z nim osób, które nie wyjeżdżały za granicę, a jedynie miały kontakt z chorym mężczyzną. 25 marca 2013 r. Instytut Roberta Kocha w Niemczech potwierdził wystąpienie zakażenia u 73-letniego obywatela Niemiec, u którego objawy choroby wystąpiły jeszcze w trakcie pobytu w Królestwie Arabii Saudyjskiej. W trakcie dochodzeń epidemiologicznych prowadzonych w Wielkiej Brytanii oraz Niemczech przebadano próbki od ponad 200 osób, które miały bliski kontakt z chorymi. Wszystkie otrzymane wyniki były negatywne. W pierwszych dniach maja 2013 r. Ministerstwo Zdrowia Królestwa Arabii Saudyjskiej potwierdziło, iż odnotowano kolejnych 13 zakażeń nowym koronawirusem. Zachorowania wystąpiły u osób zamieszkujących w regionie Al Ahsa. Do dnia 8 maja 2013 r. odnotowano łącznie 31 przypadków zakażeń HCoV-EMC/2012, z których 22 osoby to mieszkańcy Arabii Saudyjskiej. 7 przypadków dotyczyło obywateli państw europejskich (4 przypadki z Wielkiej Brytanii, 2 z Niemczech oraz 1 z Francji), wśród których u 3 osób objawy choroby wystąpiły po powrocie z podróży w rejon półwyspu arabskiego, a u 1 osoby objawy wystąpiły w trakcie odbywania podróży. Spośród łącznej liczby 31 zachorowań, 18 zakończyło się zgonem. Zakażenia nowym koronawirusem w większości przypadków przebiegały z objawami ciężkich infekcji układu oddechowego. Koronawirusy są wirusami otoczkowymi RNA z rodziny Coronaviridae. Rodzina ta obejmuje kilka gatunków wirusów, które mogą zakażać kręgowce (np. psy, koty, bydło, świnie, gryzonie, drób). Znane są również gatunki koronawirusów patogenne dla człowieka. Są one czynnikami etiologicznymi różnych zakażeń układu oddechowego, w tym głównie infekcji przeziębieniowych. Okazjonalnie, koronawirusy są w stanie spowodować poważne zakażenia dróg oddechowych u człowieka. W listopadzie 2002 r. w Chinach pojawiła się odmiana koronawirusa, która spowodowała epidemię atypowego zapalenia płuc, później 1 określonego jako SARS (pochodzenie tego wirusa, prawdopodobnie od zwierząt, jak dotąd nie jest wyjaśnione). Obecnie nie ma szczepionki, ani innych specjalnych środków zapobiegających rozprzestrzenianiu się koronawirusów. W celu zmniejszenia ryzyka i rozprzestrzeniania się infekcji należy unikać ekspozycji i kontaktu z osobami chorymi. Z powodu niewielkiej liczby przypadków zachorowań spowodowanych HCoV-EMC/2012, odnotowanych w 2012 i 2013 roku na świecie, a także w związku z wciąż trwającymi dochodzeniami epidemiologicznymi, wiedza na temat choroby wywoływanej przez nowego koronawirusa jest wciąż ograniczona. HCoV-EMC/2012 różni się od innych koronawirusów występujących u ludzi, w tym również od wirusa SARS. Z dotychczasowych danych wynika, iż nowy szczep pochodzi prawdopodobnie ze źródła zwierzęcego. Dotychczas nie potwierdzono jednak jednoznacznie zarówno źródła, rezerwuaru (prawdopodobnie nietoperze), jak i drogi szerzenia się zakażenia. Istnieje możliwość, że kluczowym elementem w szerzeniu się zakażeń wirusem nie odgrywają bezpośrednio nietoperze (nie udowodniono bezpośredniej transmisji wirusa z tych zwierząt na człowieka), natomiast przypuszcza się, że rolę może odgrywać wektor, albo środowisko skażone czynnikiem biologicznym. Dodatkowo ponieważ wyizolowany od ludzi HCoV-EMC/2012 wykazuje podobieństwo do koronawirusów występujących u nietoperzy w wielu regionach świata, istnieje możliwość, iż pojedyncze przypadki zachorowań będą się pojawiać sporadycznie również w innych krajach. Do chwili obecnej nie ma również jasności w zakresie możliwości szerzenia się zakażenia bezpośrednio z człowieka na człowieka. Zgodnie z najnowszymi danymi WHO, ECDC oraz brytyjskiej Heath Protection Agency (HPA) ryzyko związane z szerzeniem się zakażeń nowym koronawirusem pozostaje niskie. WHO nie zaleca wprowadzenia żadnych ograniczeń w ruchu pasażerskim ani towarowym, jak również nie wskazuje na konieczność podejmowania dodatkowych działań przeciwepidemicznych przez służby państw, w których wystąpiły zachorowania. W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych po powrocie z ww. rejonów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, informując o przebytej podróży. W celu uzyskania informacji o innych zagrożeniach należy przed wyjazdem do tych krajów skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny chorób tropikalnych, najlepiej nie później niż 4 - 6 tyg. przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza profilaktyki. Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w ww. państwach znajduje się na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”. 2