Mapa Kopenhaska
Transkrypt
Mapa Kopenhaska
Mapa Kopenhaska Wnioski z Europejskiego Forum Cukrzycy 25-26 kwietnia 2012 roku Wprowadzenie W czasach kryzysu finansów, starzenia się populacji i rosnących kosztów chorób przewlekłych takich jak cukrzyca społeczeństwa Europy i ich systemy ochrony zdrowia znalazły się pod dużym obciążeniem. W ostatnich latach wiele uwagi politycznej poświęcono cukrzycy i innym chorobom przewlekłym, czego wynikiem były inicjatywy, takie jak rezolucja Narodów Zjednoczonych 61/225 na temat cukrzycy, dokument „Wielkie Wyzwanie Europejskiej Koalicji Przeciwko Cukrzycy: Walka z Cukrzycą w Europie”, deklaracja polityczna posiedzenia plenarnego na wysokim szczeblu Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat zapobiegania chorobom niezakaźnym i ich kontroli, rezolucja Parlamentu Europejskiego z 14 marca 2012 na temat przeciwdziałania epidemii cukrzycy w Europie oraz wnioski Rady z poprzednich prezydencji Unii Europejskiej na ten temat, w tym z okresów prezydencji Austrii, Belgii i Polski. Musimy kontynuować te praktyki i przełożyć deklaracje polityczne na konkretne działania, wskazując inicjatywy mogące stać się elementami narodowych programów walki z cukrzycą, których celem będzie poprawa jakości życia chorujących na nią osób. Europejskie Forum Cukrzycy odbyło się 25 i 26 kwietnia 2012 w Kopenhadze, w czasie duńskiej prezydencji Rady Unii Europejskiej. Forum zgromadziło zróżnicowaną grupę ekspertów, ustawodawców, przedstawicieli branż, organizacji pozarządowych oraz lekarzy, a jego celem była promocja konkretnych, realnych inicjatyw. Rezultaty Europejskiego Forum Cukrzycy zostały zebrane w dokumencie nazwanym Mapą Kopenhaską, którego celem jest inspirowanie interesariuszy pracujących nad poprawą sytuacji w zakresie cukrzycy i innych chorób przewlekłych w całej Europie. Wysokiej jakości badania nad cukrzycą umożliwią dostarczenie naukowej bazy do oceny tych inicjatyw, a tym samym przyczynią się do poprawy prewencji, wczesnego wykrywania, a następnie lepszego kontrolowania cukrzycy. Prewencja Cukrzycy typu 2 można w dużym stopniu zapobiec. Czynnikami ryzyka są między innymi nadwaga i otyłość, niezdrowa dieta i brak aktywności fizycznej. Promowanie i ułatwianie zdrowego stylu życia może zapobiec rozwojowi choroby lub znacznie go opóźnić. Ma to ogromne znaczenie w przypadku grup wysokiego ryzyka, a także dzieci, kobiet ciężarnych, mniejszości etnicznych i grup środowiskowych szczególnie narażonych na zachorowanie. W działaniach na rzecz prewencji rolę do odegrania mają rządy centralne i samorządy, w tym władze gminne, sektor prywatny i organizacje pozarządowe. Należy stosować międzysektorowe podejście do promowania zdrowych zachowań i tworzenia środowiska umożliwiającego prowadzenie zdrowego stylu życia • Należy zwiększać świadomość cukrzycy typu 2 i czynników ryzyka poprzez promocję zdrowia. Należy zachęcać do zdrowego stylu życia, aktywności fizycznej i zdrowej diety, tj. do spożywania zdrowych, pożywnych pokarmów o mniejszej zawartości cukru, soli i tłuszczów nasyconych. • Należy uczynić zdrowe wybory atrakcyjnymi i osiągalnymi finansowo. Należy uwzględnić prewencję cukrzycy typu 2 i jej czynników ryzyka w stosowanym ustawodawstwie, w tym w uregulowaniach podatkowych, przepisach dotyczących znakowania żywności, ograniczeniach reklamy kierowanej na przykład do dzieci. • Należy promować zdrowie w miastach poprzez rozwiązania urbanistyczne. Infrastruktura powinna umożliwiać prowadzenie zdrowego trybu życia na przykład dzięki ścieżkom rowerowym i miejscom przeznaczonym na aktywność fizyczną na wolnym powietrzu. • Należy wykorzystywać miejsca pracy do promowania zdrowych zachowań i dołożyć starań, by zdrowie pracowników było elementem uwzględnianym w polityce i praktyce pracodawców. Należy nadawać priorytet zdrowej żywności, umożliwiać aktywność fizyczną i oferować wsparcie dla zdrowych stylów życia. Należy poprawić stan zdrowia kobiet w ciąży, niemowląt i dzieci • Należy zwiększyć świadomość w zakresie zdrowia prenatalnego, skutków nadwagi i cukrzycy ciążowej. Należy poprawić poziom opieki prenatalnej, w tym dostęp do porad dietetycznych, uwzględnić wczesne wykrywanie, właściwą interwencję i kontrole cukrzycy ciążowej, jak również promocję karmienia piersią. • Należy wykorzystywać szkoły jako platformy promocji zdrowego stylu życia. Należy podnosić poziom świadomości zdrowotnej dzieci i młodzieży, ułatwiać dostęp do zdrowej żywności w stołówkach i szkolnych sklepikach, zachęcać do aktywności fizycznej. Należy wdrażać inicjatywy z zakresu prewencji w populacjach narażonych i grupach podwyższonego ryzyka ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 i innych chorób przewlekłych. • Należy edukować lekarzy i pielęgniarki diabetologiczne pod kątem oceny i systematycznego wykrywania osób z grup wysokiego ryzyka, zwiększać świadomość istnienia praktycznych kroków zmieniających styl życia. • Należy kierować działania na populacje narażone, w tym osoby w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej i mniejszości etniczne podatne na cukrzycę typu 2. • Należy zapewnić wczesną interwencję osobom, u których zostanie wykryty podwyższony poziom cukru we krwi wskazujący na stan przedcukrzycowy lub cukrzycę, aby zapewnić optymalną kontrolę na wczesnym etapie. Należy budować świadomość czynników ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2 i zachęcać do zdrowego stylu życiu na przykład poprzez interwencje społeczne Wczesne wykrywanie i interwencja Wczesne wykrywanie i interwencja zmniejszają ryzyko powikłań, tworząc okazję do działania, które może poprawić indywidualne perspektywy i potencjalnie zmniejszyć ekonomiczne obciążenia służby zdrowia i społeczeństwa. Należy stosować krajowe kwestionariusze ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2 • Należy dostosowywać sprawdzone kwestionariusze ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2 i chorób układu sercowonaczyniowego do lokalnych uwarunkowań, tak by uzyskiwać wiarygodne oszacowania ryzyka respondentów na podstawie odpowiedzi na proste pytania dotyczące indywidualnej charakterystyki i stylu życia. • Należy rozpowszechniać kwestionariusze ryzyka za pośrednictwem jednostek podstawowej opieki zdrowotnej oraz platform społecznych i miejsc pracy. Kwestionariusze ryzyka mogą również motywować do dokonywania zdrowych wyborów i ułatwiać prowadzenie ukierunkowanych badań zdrowia. Należy przygotować i wdrożyć programy ukierunkowanych badań zdrowia skierowane do populacji wysokiego ryzyka, aby zapewnić efektywne kosztowo, wczesne wykrywanie cukrzycy typu 2 i chorób serca. Należy uwzględnić ocenę ogólnego stanu zdrowia, a także pomiary ciśnienia krwi, poziomu cholesterolu i cukru. • Należy wdrożyć ukierunkowane, udokumentowane naukowo (systematyczne i doraźne) programy badania stanu zdrowia w systemie podstawowej opieki zdrowotnej, w społecznościach i miejscach pracy. Należy zachęcać osoby z grup ryzyka do poddawania się badaniom zdrowia. Należy dołożyć starań, by interwencje były realizowane w najwłaściwszym czasie. • Należy zapewniać wsparcie obejmujące programy dietetyczne i programy aktywności fizycznej oraz porady na temat stylów życia osobom narażonym na wysokie Lepsza kontrola i wyrównywanie Osoby z lepiej kontrowaną cukrzycą typu 1 i 2 uzyskują lepsze wyniki terapeutyczne w długiej perspektywie. Podejście, w którego ramach dokłada się starań, by poprawić wszystkie aspekty walki z cukrzycą, utrzyma ludzi w zdrowiu, maksymalnie opóźni powikłania i rozwój chorób współtowarzyszących. Wymaga to skoordynowanego podejścia obejmującego opiekę podstawową, drugiego stopnia i wysokospecjalistyczną, jak również sektor społeczny, przy czym w centrum uwagi musi znajdować się pacjent. Zapewnienie osobom z cukrzycą skoordynowanej i wysokiej jakościowo opieki • Należy zapewnić pracownikom służby zdrowia wyszkolenie umożliwiające im właściwe reagowanie na potrzeby osób z cukrzycą i innymi chorobami przewlekłymi. Wszystkie pielęgniarki powinny być przeszkolone w zakresie opieki nad pacjentami z chorobami przewlekłymi. • Należy przyjąć kompleksowe podejście i wypracować skoordynowane działania, głównie w obszarze opieki podstawowej, w zakresie wspierania osób z wieloma współistniejącymi chorobami, na przykład poprzez tworzenie programów kontroli chorób i zachęcanie zespołów medycznych do koordynowania działań. • Należy zapewnić dostęp do bezpiecznych i skutecznych terapii (w tym kombinacji terapii i najlepszych ścieżek terapeutycznych), które poprawiają kontrolę, ograniczają długoterminowe powikłania i zapobiegają hospitalizacjom. • Należy zwiększać świadomość istotności przestrzegania reżimów terapeutycznych. Upodmiotowienie pacjentów poprzez skoncentrowane na ludziach modele opieki w chorobach przewlekłych • Należy wdrożyć wytyczne oparte na dowodach naukowych, dotyczące opieki w chorobach przewlekłych, w sposób szczególny uwzględniające ocenę indywidualnych potrzeb i wyznaczanie indywidualnych celów, jak również upodmiotowienie pacjenta. • Należy zapewnić edukację w zakresie samodzielnego kontrolowania przebiegu choroby na poszczególnych etapach. Należy zaangażować odpowiednich pracowników służby zdrowia w edukowanie pacjentów i pomoc w kontrolowaniu przebiegu choroby. Należy promować upodmiotowienie pacjentów poprzez działania realizowane przez organizacje obywatelskie i stowarzyszenia pacjentów. • Należy promować i wspierać wdrażanie sprawdzonych, efektywnych kosztowo narzędzi i strategii, w tym telemedycyny i e-zdrowia. • Należy wyrównywać rezultaty terapeutyczne poprzez dostosowywanie wsparcia do indywidualnych potrzeb i zapewnienie równych praw wszystkim pacjentom z cukrzycą. Gromadzenie danych kształtujących i wspierających procesy decyzyjne • Należy gromadzić dane, w tym o częstości występowania cukrzycy, wynikach terapeutycznych i kosztach, na przykład poprzez krajowe rejestry i ankiety (w tym analizę baz danych lekarzy ogólnych i szpitali). • Należy stosować jednolite i precyzyjne wskaźniki dotyczące cukrzycy (procesów terapeutycznych i ich rezultatów), aby wyznaczać cele i monitorować ich realizację w zakresie jakości opieki w różnych kontekstach lokalnej służby zdrowia i jurysdykcji poszczególnych krajów. Należy też stosować wskaźniki do wyznaczania i monitorowania celów poszczególnych pacjentów i wynagradzać lekarzy w zależności od poziomu oferowanej przez nich opieki. • Należy zachęcać do wspólnej opieki, na przykład poprzez udostępnianie pacjentom elektronicznych danych medycznych. Cukrzycę można uznać za modelowy przykład choroby przewlekłej, ponieważ współdzieli czynniki ryzyka z innymi chorobami przewlekłymi. Duży odsetek osób z cukrzycą typu 2 cierpi na więcej niż jedną chorobę przewlekłą, a interwencje skuteczne w obszarze cukrzycy można często zastosować wobec innych chorób przewlekłych. W oparciu o związki między cukrzycą a innymi chorobami przewlekłymi zachęcamy, by priorytety opisane w Mapie Kopenhaskiej posłużyły jako inspiracja do ramowego opracowania działań w odniesieniu do innych chorób przewlekłych. Autorami Mapy Kopenhaskiej są liczni interesariusze. Gospodarze i partnerzy Europejskiego Forum Cukrzycy przygotowali fundament dla Mapy Kopenhaskiej, a wkład w treść dokumentu mieli prelegenci, uczestnicy paneli i goście Forum. Mapa Kopenhaska jest więc rezultatem wspólnej pracy i żadna pojedyncza organizacja ani osoba nie mogą przypisywać sobie jej autorstwa. Gospodarzem Europejskiego Forum Cukrzycy była Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz Duńskie Towarzystwo Diabetologiczne, a spotkanie odbyło się pod auspicjami duńskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej i Ministerstwa Zdrowia Danii. Partnerami Europejskiego Forum Cukrzycy były: Europejskie Towarzystwo Badań nad Cukrzycą (EASD), Region Europejski Międzynarodowej Federacji Cukrzycy (IDF Europa), Europejska Fundacja Pielęgniarek Diabetologicznych (FEND), Europejska Organizacja Opieki Podstawowej (PODE) oraz Steno Diabetes Center. Europejskie Forum Cukrzycy odbyło się przy wsparciu Komitetu Doradczego ds. Biznesu i Przemysłu przy OECD (BIAC), Międzynarodowej Federacji Szpitali (IHF), Międzynarodowego Stowarzyszenia Zabezpieczenia Społecznego (ISSA), Zgromadzenia Regionów Europy (AER), HIMMS Europa, Grupy Farmaceutycznej Unii Europejskiej (PGEU), sieci SHE i Duńskiego Komitetu Edukacji Zdrowotnej. Forum otrzymało wsparcie Novo Nordisk. Ściągnij Mapę Kopenhaską i dowiedz się więcej o Europejskim Forum Cukrzycy ze strony diabetesleadershipforum.eu