KOMUNIKAT PRASOWY Konkurencyjność (rynek

PL
RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
17076/09 (Presse 365)
(OR. en)
KOMUNIKAT PRASOWY
2982. posiedzenie Rady
Konkurencyjność (rynek wewnętrzny, przemysł i badania)
Bruksela, 3-4 grudnia 2009 r.
Przewodniczący Tobias KRANTZ
minister szkolnictwa wyŜszego i badań naukowych
Nyamco SABUNI
minister integracji i równouprawnienia
Maud OLOFSSON
wicepremier i minister gospodarki
Ewa BJÖRLING
minister handlu
ze Szwecji
PRASA
Rue de la Loi 175
B – 1048 BRUKSELA
Tel.: +32 (0)2 281 6715 / 6319
Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom
17076/09 (Presse 365)
1
PL
3.-4.XII.2009
Główne wyniki posiedzenia Rady
Rada przyjęła konkluzje w sprawie wzmocnionego systemu patentowego w Europie i osiągnęła
porozumienie co do przyszłego rozporządzenia w sprawie patentu UE (zwanego wcześniej
patentem „wspólnotowym”).
W ramach wkładu do przyszłej strategii UE na rzecz trwałego wzrostu gospodarczego
i zatrudnienia Rada przyjęła konkluzje dotyczące następujących zagadnień: sposobów
przekształcenia gospodarki w bardziej konkurencyjną, innowacyjną i wydajną ekologicznie;
priorytetów w zakresie rynku wewnętrznego oraz lepszych uregulowań prawnych.
W dziedzinie badań naukowych Rada przyjęła konkluzje w sprawie:
-
wskazówek dotyczących przyszłych priorytetów badań europejskich i innowacji opartych
na badaniach zawartych w strategii lizbońskiej na okres po 2010 roku;
-
przyszłości badań, innowacji i infrastruktur dotyczących technologii informacyjnokomunikacyjnych; oraz
-
wspólnego planowania badań naukowych w Europie, w tym rozpoczęcia pilotaŜowej
inicjatywy badawczej dotyczącej walki z chorobami zwyrodnieniowymi ośrodkowego
układu nerwowego, szczególnie z chorobą Alzheimera.
Rada przyjęła ponadto rezolucję w sprawie lepszego zarządzania europejską przestrzenią
badawczą.
17076/09 (Presse 365)
2
PL
3.-4.XII.2009
SPIS TREŚCI1
UCZESTNICY....................................................................................................................................5
OMAWIANE PUNKTY
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE PRZYSZŁYCH PRIORYTETÓW BADAŃ
EUROPEJSKICH I INNOWACJI OPARTYCH NA BADANIACH – konkluzje Rady.....................8
LEPSZE ZARZĄDZANIE EUROPEJSKĄ PRZESTRZENIĄ BADAWCZĄ (EPB) –
rezolucja Rady......................................................................................................................................8
PRZYSZŁOŚĆ BADAŃ, INNOWACJI I INFRASTRUKTUR DOTYCZĄCYCH
TECHNOLOGII INFORMACYJNO-KOMUNIKACYJNYCH (TIK) – konkluzje Rady..................8
DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW KONSUMENTÓW................................................................9
WZMOCNIONY SYSTEM PATENTOWY W EUROPIE – konkluzje Rady ..................................11
ROZPORZĄDZENIE W SPRAWIE PATENTU UE........................................................................11
W KIERUNKU KONKURENCYJNEJ, INNOWACYJNEJ I WYDAJNEJ EKOLOGICZNIE
EUROPY – konkluzje Rady................................................................................................................22
LEPSZE UREGULOWANIA PRAWNE – konkluzje Rady..............................................................22
EUROPEJSKA SPÓŁKA PRYWATNA...........................................................................................22
PRIORYTETY RYNKU WEWNĘTRZNEGO – konkluzje Rady.....................................................22
SPRAWY RÓśNE .............................................................................................................................23
1
JeŜeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w
tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie.
Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady
(http://www.consilium.europa.eu).
Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do
wiadomości publicznej; oświadczenia te moŜna znaleźć na wyŜej wspomnianej internetowej stronie Rady
lub uzyskać z biura prasowego.
17076/09 (Presse 365)
3
PL
3.-4.XII.2009
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
RYNEK WEWNĘTRZNY
–
Progi obowiązujące w zakresie udzielania zamówień – zamówienia publiczne....................................................27
SPRAWY OGÓLNE
–
WdraŜanie traktatu lizbońskiego – mianowania ....................................................................................................27
ROLNICTWO
–
Homologacja typu ciągników rolniczych lub leśnych – procedura regulacyjna połączona z kontrolą ..................28
17076/09 (Presse 365)
4
PL
3.-4.XII.2009
UCZESTNICY
Rządy państw członkowskich oraz Komisja Europejska były reprezentowane przez następujące osoby:
Belgia:
Vincent VAN QUICKENBORNE
Benoît CEREXHE
Mr Kris PEETERS
minister ds. przedsiębiorstw i uproszczeń
administracyjnych
minister rządu Regionu Stołecznego Brukseli
odpowiedzialny za pracę, gospodarkę, badania naukowe,
poŜarnictwo i ratownictwo medyczne
premier rządu flamandzkiego i flamandzki minister
ds. reform instytucjonalnych, ds. administracyjnych,
polityki zewnętrznej, mediów, turystyki, portów,
rolnictwa, rybołówstwa morskiego oraz polityki obszarów
wiejskich
Bułgaria:
Evgeny ANGELOV
wiceminister ds. gospodarki, energetyki i turystyki
Republika Czeska:
Miroslava KOPICOVÁ
Martin TLAPA
minister ds. edukacji, młodzieŜy i sportu
wiceminister przemysłu i handlu
Dania:
Lene ESPERSEN
Uffe TOUDAHL PEDERSEN
minister ds. gospodarki, handlu i przemysłu
sekretarz stanu, Ministerstwo Nauki, Techniki i Innowacji
Niemcy:
Rainer BRÜDERLE
Sabine LEUTHEUSSER-SCHNARRENBERGER
Thomas RACHEL
Estonia:
Tõnis LUKAS
Juhan PARTS
Irlandia:
Mary COUGHLAN
Grecja:
Stavros ARNAOUTAKIS
Hiszpania:
Cristina GARMENDIA MENDIZÁBAL
Miguel SEBASTIÁN GASCÓN
Francja:
Pierre LELLOUCHE
federalny minister ds. gospodarki i techniki
federalny minister sprawiedliwości
parlamentarny sekretarz stanu przy Federalnym Ministrze
Edukacji i Badań Naukowych
minister edukacji i nauki
minister gospodarki i komunikacji
wicepremier (Tánaiste) i minister ds. przedsiębiorstw,
handlu i pracy
sekretarz stanu, Ministerstwo Gospodarki,
Konkurencyjności i śeglugi
minister nauki i innowacji
minister przemysłu, turystyki i handlu
sekretarz stanu przy Ministrze Spraw Zagranicznych
i Europejskich, odpowiedzialny za sprawy europejskie
Włochy:
Andrea RONCHI
minister bez teki, minister ds. polityk europejskich
Cypr:
Costas IACOVOU
Efstathios CHAMBOULLAS
dyrektor planowania w Biurze Planowania
dyrektor generalny, Ministerstwo Handlu
Łotwa:
Artis KAMPARS
Tatjana KOĖE
minister gospodarki
minister edukacji i nauki
Litwa:
Rimantas ŽYLIUS
wiceminister gospodarki
17076/09 (Presse 365)
5
PL
3.-4.XII.2009
Luksemburg:
Jeannot KRECKÉ
Węgry:
Judit LÉVAYNÉ FAZEKAS
Zoltán MESTER
Malta:
Jason AZZOPARDI
minister gospodarki i handlu zagranicznego
sekretarz stanu, Ministerstwo Sprawiedliwości i Porządku
Publicznego
sekretarz stanu, Ministerstwo Rozwoju Krajowego
i Gospodarki
parlamentarny sekretarz stanu ds. przychodów i gruntów
państwowych w Ministerstwie Finansów, Gospodarki
i Inwestycji
Niderlandy:
Maria van der HOEVEN
Ronald PLASTERK
minister gospodarki
minister edukacji, kultury i nauki
Austria:
Johannes HAHN
Reinhold MITTERLEHNER
federalny minister nauki i badań naukowych
federalny minister gospodarki, rodziny i młodzieŜy
Polska:
Igor DZIALUK
Marcin KOROLEC
Jerzy SZWED
podsekretarz stanu, Ministerstwo Sprawiedliwości
podsekretarz stanu, Ministerstwo Gospodarki
podsekretarz stanu, Ministerstwo Nauki
i SzkolnictwaWyŜszego
Portugalia:
José MARIANO GAGO
José VIEIRA DA SILVA
Fernando SERRASQUEIRO
minister nauki, techniki i szkolnictwa wyŜszego
minister gospodarki, innowacji i rozwoju
sekretarz stanu ds. handlu, usług i ochrony konsumentów
Rumunia:
Bogdan MANOIU
Bogdan CHIRIOIU
Marian ECHANESCU
minister ds. europejskich
sekretarz stanu
sekretarz stanu
Słowenia
Jozsef GYÖRKÖS
sekretarz stanu w Ministerstwie Szkolnictwa WyŜszego,
Nauki i Techniki
Słowacja:
Jozef HABÁNIK
Peter ŽIGA
sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji
sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki
Finlandia:
Anni SINNEMÄKI
Riina NEVAMÄKI
Szwecja:
Maud OLOFSSON
Ewa BJÖRLING
Tobias KRANTZ
Nyamko SABUNI
Peter HONETH
Jöran HÄGGLUND
Gunnar WIESLANDER
Zjednoczone Królestwo:
Kevin BRENNAN
David LAMMY
Ian LUCAS
17076/09 (Presse 365)
minister pracy
sekretarz stanu ds. gospodarczych
wicepremier, minister ds. przedsiębiorstw i energetyki
minister handlu
minister szkolnictwa wyŜszego i badań naukowych
minister ds. integracji i równych szans
sekretarz stanu przy Ministrze Szkolnictwa WyŜszego
i Badań Naukowych
sekretarz stanu przy Ministrze Gospodarki
sekretarz stanu przy Ministrze Handlu
wiceminister ds. edukacji dorosłych, umiejętności, szkoleń
i konsumentów
wiceminister ds. szkolnictwa wyŜszego i własności
intelektualnej
parlamentarny podsekretarz stanu ds. działalności
gospodarczej i reformy regulacyjnej
6
PL
3.-4.XII.2009
Komisja:
Günter VERHEUGEN
Janez POTOČNIK
Neelie KROES
Meglena KUNEVA
17076/09 (Presse 365)
wiceprzewodniczący
członek
członek
członek
7
PL
3.-4.XII.2009
OMAWIANE PUNKTY
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE PRZYSZŁYCH PRIORYTETÓW BADAŃ EUROPEJSKICH
I INNOWACJI OPARTYCH NA BADANIACH – konkluzje Rady
Rada przeprowadziła debatę publiczną na temat przyszłych priorytetów w dziedzinie badań; debata ta
stanowi wkład w dotyczącą okresu po 2010 roku strategię lizbońską na rzecz zwiększania wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia.
Podczas debaty skupiono się na trzech głównych tematach: celach strategii na okres po 2010 roku,
konieczności zwiększania interakcji między badaniami, innowacjami opartymi na badaniach
i edukacją oraz znacznym uproszczeniu procedur administracyjnych i zasad finansowania badań.
Po zakończeniu debaty Rada przyjęła konkluzje zamieszczone w dokumencie 17189/09.
LEPSZE ZARZĄDZANIE EUROPEJSKĄ PRZESTRZENIĄ BADAWCZĄ (EPB) – rezolucja
Rady
Rada przyjęła rezolucję zamieszczoną w dokumencie 17159/09.
PRZYSZŁOŚĆ BADAŃ, INNOWACJI I INFRASTRUKTUR DOTYCZĄCYCH
TECHNOLOGII INFORMACYJNO-KOMUNIKACYJNYCH (TIK) – konkluzje Rady
Rada przyjęła konkluzje zamieszczone w dokumencie 17190/09.
WSPÓLNE PLANOWANIE BADAŃ NAUKOWYCH W EUROPIE – konkluzje Rady
a)
Rozpoczęcie pilotaŜowej inicjatywy w zakresie wspólnego planowania dotyczącej walki
z chorobami zwyrodnieniowymi ośrodkowego układu nerwowego, szczególnie z chorobą
Alzheimera
b)
Postępy w zakresie wspólnego planowania i dalsze działania
Rada przyjęła konkluzje zamieszczone w dokumencie 17226/09.
17076/09 (Presse 365)
8
PL
3.-4.XII.2009
DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW KONSUMENTÓW
Podczas sesji jawnej Rada przeprowadziła debatę orientacyjną poświęconą projektowi dyrektywy,
która ma przyczynić się do poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego, zapewniając jednocześnie
wysoki poziom ochrony praw konsumentów w całej UE; do osiągnięcia tego celu konieczna jest
zmiana i uzupełnienie czterech obowiązujących dyrektyw1 oraz wprowadzenie nowych przepisów
dotyczących dostaw oraz przejścia ryzyka.
Wynik debaty stanowić będzie wskazówkę i solidną podstawę dalszych prac w najbliŜszych
miesiącach.
Po zakończeniu debaty prezydencja dokonała jej podsumowania:
„Działania skupiające się na waŜnych przyszłych wyzwaniach obejmujących:
–
sytuację konsumentów i obywateli w odniesieniu do rynku wewnętrznego;
–
rozwój techniczny i handel elektroniczny, który ze swej natury ma charakter
ponadgraniczny;
–
wymiar transgraniczny praw konsumentów w stosunkach między regionami, między
państwami sąsiadującymi i w obrębie całego rynku wewnętrznego; oraz
–
konieczność znalezienia równowagi między prawami konsumentów a obowiązkami
przedsiębiorców.
ChociaŜ pozycje wyjściowe państw członkowskich czasami róŜnią się między sobą, uwaŜamy, Ŝe
konieczne jest wypracowanie większej liczby wspólnych przepisów – umoŜliwią one opracowanie
nowoczesnej i przejrzystej polityki europejskiej w zakresie praw konsumentów, która zagwarantuje
pewność prawa.
Podczas ostatecznej redakcji poprawionej wersji projektu dyrektywy prezydencja szwedzka
uwzględni opinie poszczególnych delegacji.
1
Dyrektywa 85/577/EWG w sprawie umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa; dyrektywa 93/13/EWG w sprawie
nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich; dyrektywa 97/7/WE w sprawie umów zawieranych na odległość oraz
dyrektywa 1999/44/WE w sprawie sprzedaŜy towarów konsumpcyjnych i gwarancji.
17076/09 (Presse 365)
9
PL
3.-4.XII.2009
Rozwiązanie zakładające wprowadzenie szerokiej definicji umów zawieranych na odległość i umów
zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa spotkało się z duŜym poparciem – dzięki niemu
konsumenci będą mieć prawo do konkretnych informacji i do odstąpienia od umowy częściej niŜ
dzieje się to obecnie.
Kilka delegacji wyraziło poparcie dla wspólnych przepisów dotyczących prawa odstąpienia;
zdecydowana większość delegacji opowiedziała się za tym, Ŝeby konsumenci mogli odstąpić od
umowy w terminie 14 dni, zarówno w przypadku umów zawieranych na odległość, jak i umów
zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
Jeśli chodzi o przepisy dotyczące dostaw i towarów wadliwych, kilku uczestników przedstawiło
pewne obawy, zapewniając jednocześnie o chęci utorowania drogi do wypracowania rozwiązań.
Znaczna liczba państw członkowskich UE uwaŜa, Ŝe niektórych dziedzin – takich jak umowy
dotyczące nieruchomości i usług finansowych – nie naleŜy obejmować niektórymi lub wszystkimi
przepisami przedmiotowej dyrektywy”.
Z wcześniejszych negocjacji wynika, Ŝe konieczne jest doprecyzowanie tekstu wniosku Komisji
(14183/08), tak Ŝeby znalazły się w nim podstawowe elementy, takie jak: zakres stosowania przyszłej
dyrektywy, spójność z innymi aktami prawnymi Wspólnoty oraz system zaleŜności z ogólnym
prawem umów państw członkowskich.
Wniosek obejmuje prawo do informacji i odstąpienia od umowy w przypadku dokonywania zakupów
na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, zwrotu wpłaconej sumy, jeŜeli umowa ulega
rozwiązaniu ze względu na opóźnienie dostawy, oraz form zadośćuczynienia w przypadku towarów
wadliwych. Obejmuje takŜe zakaz wprowadzania nieuczciwych postanowień umownych. Jego celem
jest stworzenie nowoczesnego, jasnego i bardziej jednolitego zestawu przepisów regulujących prawa
konsumentów przy nabywaniu towarów i usług, co przyczyni się do prawidłowego funkcjonowania
rynku wewnętrznego oraz zapewni wysoki poziom ochrony konsumentów.
Przedmiotowy wniosek, do którego przyjęcia wymagane jest zastosowanie procedury współdecyzji
z Parlamentem Europejskim, przedstawiono w październiku 2008 roku po zakończeniu przeglądu
dorobku prawnego w dziedzinie praw konsumentów rozpoczętego w 2004 roku.
17076/09 (Presse 365)
10
PL
3.-4.XII.2009
WZMOCNIONY SYSTEM PATENTOWY W EUROPIE – konkluzje Rady
ROZPORZĄDZENIE W SPRAWIE PATENTU UE
Rada przeprowadziła debatę na temat wzmocnionego systemu patentowego w Europie i przyjęła
konkluzje w sprawie podstawowej charakterystyki przyszłego systemu patentowego, który będzie się
opierać na dwóch podstawowych załoŜeniach:
1.
utworzeniu jednolitego systemu rozstrzygania sporów patentowych, który byłby jedynym
systemem właściwym dla sporów cywilnych dotyczących zarówno naruszeń patentów UE
i patentów europejskich, jak i ich waŜności, i który składałby się z sądu pierwszej instancji
(oddział centralny oraz oddziały lokalne i regionalne) i sądu apelacyjnego.
2.
utworzeniu patentu UE jako jednolitego instrumentu prawnego słuŜącego udzielaniu patentów
waŜnych w całej UE. Podczas debaty jawnej Rada uzgodniła równieŜ podejście ogólne (tj.
osiągnęła porozumienie co do zasady, z zastrzeŜeniem wydania opinii przez Parlament
Europejski) w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego utworzenia patentu UE.
Tekst konkluzji, który stanowić będzie podstawę przyszłych prac, zamieszczono poniŜej:
„RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
1.
PRZYPOMINAJĄC, Ŝe wzmocnienie systemu patentowego w Europie jest niezbędnym
warunkiem wstępnym zwiększenia wzrostu gospodarczego przez innowacje oraz pomocy
udzielanej przedsiębiorstwom europejskim, zwłaszcza MŚP, aby mogły stawić czoło
kryzysowi gospodarczemu i konkurencji;
2.
UWAśAJĄC, Ŝe taki wzmocniony system patentowy jest kluczowym elementem rynku
wewnętrznego oraz Ŝe powinien opierać się na dwóch filarach, tzn. na utworzeniu patentu
Unii Europejskiej (dalej zwanego „patentem UE”) i ustanowieniu zintegrowanej,
specjalistycznej i ujednoliconej jurysdykcji dla sporów związanych z patentami, co
usprawniłoby egzekwowanie patentów i zwiększyło pewność prawną;
17076/09 (Presse 365)
11
PL
3.-4.XII.2009
3.
UZNAJĄC znaczny zakres prac wykonanych dotychczas przez organy przygotowawcze
Rady w zakresie instrumentów prawnych, które są potrzebne, aby ustanowić wyŜej
wspomniane dwa filary;
4.
UZNAJE, Ŝe poniŜsze konkluzje dotyczące głównych elementów Europejskiego Sądu
Patentowego i Sądu Patentowego Unii Europejskiej (I) powinny stanowić podstawę,
natomiast konkluzje dotyczące patentu UE (II) powinny stanowić część ogólnego
ostatecznego porozumienia co do pakietu środków w zakresie wzmocnionego systemu
patentowego w Europie obejmującego utworzenie Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu
Patentowego Unii Europejskiej, patentu UE – w tym osobne rozporządzenie dotyczące
systemu tłumaczeń, o którym mowa w pkt 36 poniŜej – pogłębionego partnerstwa między
Europejskim Urzędem Patentowym a centralnymi urzędami własności przemysłowej państw
członkowskich oraz – w niezbędnym zakresie – zmianę konwencji o patencie europejskim;
5.
PODKREŚLA, Ŝe następujące konkluzje pozostają bez uszczerbku dla wniosku o opinię
Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz dla indywidualnych wniosków pisemnych
państw członkowskich i Ŝe są uzaleŜnione od opinii Europejskiego Trybunału
Sprawiedliwości;
6.
PRZYJMUJE DO WIADOMOŚCI projekt porozumienia w sprawie Europejskiego
i Wspólnotowego Sądu Patentowego zawarty w dokumencie 7928/09 z dnia 23 marca 2009
r. (dalej zwany projektem porozumienia) oraz stwierdza, Ŝe niektóre elementy
przedmiotowego porozumienia są szczegółowo omawiane;
7.
PODKREŚLA, Ŝe projektowany system powinno się utworzyć z naleŜytym uwzględnieniem
przepisów konstytucjonalnych państw członkowskich oraz Ŝe system ten pozostaje bez
uszczerbku dla wniosku o opinię Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości; podkreśla
równieŜ, Ŝe utworzenie Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego Unii
Europejskiej opierać się będzie na porozumieniu, które państwa członkowskie powinny
ratyfikować zgodnie ze swymi odnośnymi wymogami konstytucyjnymi;
8.
ZGADZA SIĘ, Ŝe decyzja dotycząca siedziby Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu
Patentowego Unii Europejskiej powinna zostać podjęta jako część ogólnego ostatecznego
porozumienia, o którym mowa w pkt. 4 powyŜej, i powinna być zgodna z właściwymi
przepisami prawa UE;
17076/09 (Presse 365)
12
PL
3.-4.XII.2009
9.
UZNAJE, Ŝe niektóre państwa członkowskie mają zasadnicze obawy o charakterze prawnym
dotyczące utworzenia Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego Unii
Europejskiej i jego projektowanej ogólnej struktury odzwierciedlonej w tych konkluzjach,
które zostaną ponownie rozpatrzone w świetle opinii Europejskiego Trybunału
Sprawiedliwości.
I.
PODSTAWOWA CHARAKTERYSTYKA EUROPEJSKIEGO SĄDU PATENTOWEGO
I SĄDU PATENTOWEGO UNII EUROPEJSKIEJ
EUROPEJSKI SĄD PATENTOWY I SĄD PATENTOWY UNII EUROPEJSKIEJ
10.
Europejski Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii Europejskiej powinien mieć wyłączną
jurysdykcję w odniesieniu do sporów cywilnych dotyczących naruszania patentów UE
i patentów europejskich oraz ich waŜności.
11.
Zgodnie z projektem porozumienia Europejski Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii
Europejskiej powinny składać się z Sądu Pierwszej Instancji, Sądu Apelacyjnego
i Sekretariatu. Sąd Pierwszej Instancji powinien składać się z oddziału centralnego oraz
z oddziałów lokalnych lub regionalnych.
12.
Europejski Trybunał Sprawiedliwości zapewnia zasadę nadrzędności prawa UE i jego
jednolitej wykładni.
SKŁADY ORZEKAJĄCE
13.
Aby uŜytkownicy systemu patentowego mieli zaufanie do tego systemu oraz aby
zagwarantować wysoką jakość i skuteczność prac Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu
Patentowego Unii Europejskiej, niezbędne jest zorganizowanie składów orzekających
w sposób gwarantujący najlepsze wykorzystanie doświadczenia sędziów i prawników
wyspecjalizowanych w zakresie sporów patentowych na poziomie krajowym przez łączenie
zasobów. Doświadczenie moŜna równieŜ zdobyć przez szkolenie teoretyczne i praktyczne,
które naleŜy zapewnić w celu poprawy i zwiększenia dostępnej wiedzy fachowej w zakresie
sporów patentowych oraz w celu rozpowszechnienia takiej specjalistycznej wiedzy
i doświadczenia na jak największym obszarze.
14.
Wszystkie składy orzekające oddziałów lokalnych i regionalnych oraz oddział centralny
Sądu Pierwszej Instancji powinny gwarantować taką samą wysoką jakość prac i taki sam
wysoki poziom prawnej i technicznej wiedzy specjalistycznej.
17076/09 (Presse 365)
13
PL
3.-4.XII.2009
15.
Oddziały w umawiającym się państwie, w którym w ciągu trzech kolejnych lat rozpoczęto
mniej niŜ pięćdziesiąt spraw rocznie, powinny albo dołączyć do oddziału regionalnego
mającego przynajmniej pięćdziesiąt spraw rocznie albo zasiadać w składzie, w którym jeden
z sędziów posiadających kwalifikacje prawne jest obywatelem danego umawiającego się
państwa, a dwóch sędziów posiadających kwalifikacje prawne, którzy nie są obywatelami
danego umawiającego się państwa, pochodzi z zespołu sędziów, oddelegowanego do
oddziału w danym przypadku.
16.
W składach orzekających w oddziałach w umawiającym się państwie, w którym w ciągu
trzech kolejnych lat rozpoczęto więcej niŜ pięćdziesiąt spraw w kaŜdym roku
kalendarzowym, powinni zasiadać dwaj posiadający kwalifikacje prawne sędziowie będący
obywatelami umawiającego się państwa. Trzeci sędzia posiadający kwalifikacje prawne,
który byłby obywatelem innego państwa, byłby delegowany z zespołu sędziów. Posiadający
kwalifikacje prawne sędziowie z zespołu powinni być delegowani na zasadzie
długoterminowej, jeśli będzie to konieczne z uwagi na skuteczne działanie oddziałów bardzo
obciąŜonych pracą.
17.
We wszystkich składach orzekających w oddziałach lokalnych i regionalnych powinien
zasiadać dodatkowy sędzia techniczny w przypadku roszczenia wzajemnego dotyczącego
uchylenia lub w przypadku powództwa w sprawie naruszenia – na wniosek jednej ze stron.
We wszystkich składach orzekających w oddziale centralnym powinni zasiadać dwaj
sędziowie posiadający kwalifikacje prawne i jeden sędzia posiadający kwalifikacje
techniczne. Posiadający kwalifikacje techniczne sędzia powinien posiadać kwalifikacje
w dziedzinie danej technologii i być oddelegowany do składu orzekającego z zespołu
sędziów w zaleŜności od danego przypadku. W pewnych warunkach, które zostaną
określone w regulaminie wewnętrznym, oraz za zgodą stron sprawy pierwszej instancji
mogą być rozpatrywane przez jednego sędziego posiadającego kwalifikacje prawne.
18.
Przydziału sędziów naleŜy dokonywać na podstawie ich fachowej wiedzy prawnej lub
technicznej, umiejętności językowych oraz stosownego doświadczenia.
19.
Przepisy o składach orzekających i przydziale sędziów powinny gwarantować, Ŝe Europejski
Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii Europejskiej będą niezawisłe i bezstronne
w rozumieniu art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
17076/09 (Presse 365)
14
PL
3.-4.XII.2009
JURYSDYKCJA WOBEC POWÓDZTW I POWÓDZTW WZAJEMNYCH O UCHYLENIE
20.
Aby oddziały lokalne i regionalne mogły pracować szybko i jak najskuteczniej, bardzo
waŜne jest zapewnienie im pewnej dowolności w postępowaniu z powództwami
i powództwami wzajemnymi o uchylenie.
a)
Bezpośrednie powództwa o uchylenie patentu naleŜy wnosić do oddziału centralnego.
b)
Powództwa wzajemne o uchylenie w przypadku powództwa w sprawie naruszenia moŜna
wnosić do oddziału lokalnego lub regionalnego. Dany oddział lokalny lub regionalny
moŜe:
(i)
wszcząć postępowanie z powództwa wzajemnego o uchylenie; lub
(ii)
przekazać powództwo wzajemne oddziałowi centralnemu, a sam kontynuować
postępowanie z powództwa w sprawie naruszenia lub zawiesić to postępowanie; lub
(iii) za zgodą stron przekazać całość sprawy do rozpatrzenia oddziałowi centralnemu.
JĘZYKI POSTĘPOWANIA
21.
Projekt porozumienia, statut i regulamin wewnętrzny powinny zawierać uzgodnienia
gwarantujące stronom sprawiedliwy i przewidywalny system językowy. Ponadto kaŜdy
oddział Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego Unii Europejskiej powinien
dysponować infrastrukturą do tłumaczenia pisemnego i ustnego na potrzeby postępowania
ustnego, by w stopniu uznanym za właściwy moŜna było pomóc zainteresowanym stronom,
zwłaszcza gdy jedną z nich jest małe lub średnie przedsiębiorstwo albo osoba prywatna.
22.
Językiem postępowania oddziałów lokalnych i regionalnych zasadniczo powinien być
język(-ki) umawiającej(-cych) się państwa(państw), w których oddziały zostały utworzone.
Umawiające się państwa mogą jednak wskazać jako język postępowania oddziału lokalnego
lub regionalnego, który znajduje się na ich terytorium, co najmniej jeden z języków
urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego. Językiem postępowania oddziału
centralnego powinien być język, w którym udzielono patentu. Językiem postępowania przed
sądem apelacyjnym powinien być język, w którym toczyło się postępowanie w pierwszej
instancji.
17076/09 (Presse 365)
15
PL
3.-4.XII.2009
23.
Wszelkie dalsze decyzje, które w jakikolwiek sposób wpływałyby na uzgodnienia co do
języka postępowania zawarte w porozumieniu dotyczącym Europejskiego Sądu Patentowego
i Sądu Patentowego Unii Europejskiej, naleŜy przyjmować jednogłośnie.
OKRES PRZEJŚCIOWY
24.
Okres przejściowy powinien trwać nie dłuŜej niŜ pięć lat od wejścia w Ŝycie porozumienia
dotyczącego Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego Unii Europejskiej.
25.
W okresie przejściowym postępowanie w sprawie naruszeń lub w sprawie uniewaŜnienia
patentu europejskiego moŜna wciąŜ wszcząć przed sądem krajowym lub przed innym
właściwym organem umawiającego się państwa, któremu na mocy prawa krajowego
przypada jurysdykcja. Wszelkie postępowania toczące się przed sądem krajowym pod
koniec okresu przejściowego powinny nadal podlegać systemowi przejściowemu.
26.
JeŜeli nie wszczęto jeszcze postępowania przed Europejskim Sądem Patentowym i Sądem
Patentowym Unii Europejskiej, posiadacze patentu europejskiego przyznanego przed
wejściem w Ŝycie porozumienia dotyczącego Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu
Patentowego Unii Europejskiej lub wniosku patentowego złoŜonego przed wejściem w Ŝycie
tego porozumienia powinni mieć moŜliwość wyłączenia się spod jurysdykcji wyłącznej tych
sądów, jeŜeli powiadomią o takim zamiarze sekretariat nie później niŜ miesiąc przed
upływem okresu przejściowego.
KLAUZULA PRZEGLĄDOWA DOTYCZĄCA SKŁADÓW ORZEKAJĄCYCH ORAZ
POWÓDZTW WZAJEMNYCH O UNIEWAśNIENIE
27.
Komisja powinna uwaŜnie śledzić funkcjonowanie, skuteczność i skutki przepisów
o składach orzekających w pierwszej instancji oraz o jurysdykcji w powództwach
i powództwach wzajemnych o uniewaŜnienie (por. pkt 15, 16 i 20). Albo sześć lat po
wejściu w Ŝycie porozumienia dotyczącego Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu
Patentowego Unii Europejskiej, albo gdy Europejski Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii
Europejskiej rozstrzygną dostateczną liczbę spraw dotyczących naruszeń (ok. 2000) –
zaleŜnie od tego, która data przypadnie później – a następnie w razie potrzeby w regularnych
odstępach czasu, Komisja powinna – po przeprowadzeniu powszechnych konsultacji
z uŜytkownikami i uzyskaniu opinii Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego
Unii Europejskiej – sporządzić sprawozdanie z zaleceniami co do dalszego obowiązywania,
wygaśnięcia lub modyfikacji stosownych przepisów, o czym zdecydowałby komitet
mieszany.
17076/09 (Presse 365)
16
PL
3.-4.XII.2009
28.
Komisja powinna zwłaszcza rozwaŜyć alternatywne rozwiązania, które poszerzałyby
międzynarodowy charakter składów orzekających w oddziałach lokalnych i regionalnych
oraz które uzaleŜniałyby od zgody obu stron moŜliwość odsyłania do oddziału centralnego
powództw wzajemnych o uniewaŜnienie patentu lub całości spraw.
ZASADY FINANSOWANIA EUROPEJSKIEGO SĄDU PATENTOWEGO I SĄDU
PATENTOWEGO UNII EUROPEJSKIEJ
29.
Europejski Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii Europejskiej powinny być finansowane ze
swych własnych przychodów, na które składać się będą opłaty sądowe, oraz – przynajmniej
w okresie przejściowym – z wkładów Unii Europejskiej (dalej zwanej „UE”)
i umawiających się państw niebędacych państwami członkowskimi.
30.
Umawiające się państwo, które tworzy lokalny oddział, powinno zapewnić niezbędną do
tego infrastrukturę.
31.
Opłaty sądowe powinien ustalać komitet mieszany na wniosek Komisji; wniosek ten
powinien zawierać sporządzoną przez Komisję ocenę przewidywanych kosztów działania
Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego Unii Europejskiej. Opłaty sądowe
naleŜy ustalić na takim poziomie, by zapewnić właściwą równowagę pomiędzy zasadą
równego dostępu do wymiaru sprawiedliwości, zwłaszcza dla małych i średnich
przedsiębiorstw i dla mikropodmiotów, a odpowiednim wkładem stron na pokrycie kosztów
ponoszonych przez Europejski Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii Europejskiej; naleŜy
przy tym uwzględnić korzyści ekonomiczne dla zaangaŜowanych stron oraz cel, którym jest
samofinansujący się sąd o zrównowaŜonym budŜecie. RozwaŜyć moŜna takŜe
ukierunkowane wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstw i dla mikropodmiotów.
32.
Europejski Sąd Patentowy i Sąd Patentowy Unii Europejskiej powinny być zorganizowane
w sposób jak najlepszy i najefektywniejszy kosztowo oraz zapewniać równy dostęp do
wymiaru sprawiedliwości, z uwzględnieniem potrzeb MŚP i mikroprzedsiębiorstw.
33.
Koszty i finansowanie Europejskiego Sądu Patentowego i Sądu Patentowego Unii
Europejskiej powinny być regularnie monitorowane przez komitet mieszany, a poziom opłat
sądowych powinien być okresowo weryfikowany zgodnie z pkt 31 powyŜej.
17076/09 (Presse 365)
17
PL
3.-4.XII.2009
34.
Pod koniec okresu przejściowego komitet mieszany powinien rozwaŜyć – na podstawie
sprawozdania Komisji na temat kosztów i finansowania Europejskiego Sądu Patentowego
i Sądu Patentowego Unii Europejskiej – przyjęcie środków, których celem jest
samofinansowanie się tych sądów.
PRZYSTĄPIENIE
35.
II.
Na początku moŜliwość przystąpienia przewidzianą dla umawiających się państw stron
konwencji o patencie europejskim, które nie są państwami członkowskimi Unii Europejskiej,
naleŜy dać umawiającym się stronom europejskiego porozumienia o wolnym handlu. Po
okresie przejściowym komitet mieszany moŜe jednogłośnie postanowić o zaproszeniu do
przystąpienia umawiających się państw stron konwencji o patencie europejskim, jeŜeli
w pełni wdroŜyły wszystkie stosowne przepisy prawa UE i ustanowiły skuteczne struktury
ochrony patentowej.
PATENT UE
SYSTEM TŁUMACZEŃ
36.
Rozporządzeniu o patencie UE powinno towarzyszyć osobne rozporządzenie, które
regulowałoby system tłumaczeń patentu UE i które zostałoby przyjęte przez Radę
jednogłośnie zgodnie z art. 118 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Rozporządzenie o patencie UE powinno wejść w Ŝycie wraz z osobnym rozporządzeniem
o systemie tłumaczeń patentu UE.
OPŁATY ZA PRZEDŁUśENIE OCHRONY
37.
Opłata za przedłuŜenie ochrony patentu UE powinna stopniowo wzrastać przez cały okres
obowiązywania patentu i – wraz z opłatami naleŜnymi w fazie zgłoszenia – pokrywać
wszystkie koszty związane z wydaniem patentu UE i administrowaniem nim. Opłaty za
przedłuŜenie ochrony byłyby uiszczane na rzecz Europejskiego Urzędu Patentowego, który
zatrzymywałby 50% ich kwoty, a pozostałą część rozdzielał między państwa członkowskie
według klucza słuŜącego do celów patentowych.
17076/09 (Presse 365)
18
PL
3.-4.XII.2009
38.
Gdy rozporządzenie o patencie UE wejdzie w Ŝycie, komisja specjalna Rady
Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej powinna ustalić zarówno dokładną
wysokość opłat za przedłuŜenie ochrony, jak i klucz ich podziału. Wspomniany komitet
powinien się składać jedynie z przedstawicieli UE oraz wszystkich państw członkowskich.
Stanowisko, jakie reprezentować będą UE i państwa członkowskie na forum tego komitetu,
będzie musiała określić Rada podczas przyjmowania rozporządzenia o patencie UE. Kwota
opłat za przedłuŜenie ochrony powinna być ustalana nie tylko według podanych wyŜej
zasad, ale takŜe z myślą o ułatwianiu innowacji i propagowaniu konkurencyjności
europejskich przedsiębiorstw. Powinna takŜe odzwierciedlać wielkość rynku, na którym
obowiązywałby patent UE, oraz w przybliŜeniu odpowiadać opłacie za przedłuŜenie ochrony
przeciętnego – w ogólnym mniemaniu – patentu europejskiego obowiązującej w chwili, gdy
komitet specjalny będzie podejmował swoją pierwszą decyzję.
39.
Klucz podziału naleŜy ustalić, uwzględniając koszyk sprawiedliwych, równych i istotnych
kryteriów, takich jak np. nasilenie działalności patentowej i wielkość rynku. Klucz powinien
przewidywać wynagrodzenie za m.in. język urzędowy niebędący jednym z języków
urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego, za nieproporcjonalnie niski poziom
działalności patentowej i za krótszy okres przynaleŜności do konwencji o patencie
europejskim.
40.
Wspomniany komitet specjalny powinien okresowo weryfikować swoje decyzje.
POGŁĘBIONE PARTNERSTWO
41.
Pogłębione partnerstwo ma słuŜyć propagowaniu innowacji przez to, Ŝe usprawni procedurę
przyznawania patentu dzięki eliminacji powielania prac, tak Ŝeby przyspieszyć wydawanie
patentów i w efekcie dostęp innowacyjnych produktów i usług do rynku oraz zmniejszyć
koszty ponoszone przez wnioskodawców. Pogłębione partnerstwo powinno nie tylko
korzystać z obecnego doświadczenia centralnych urzędów patentowych, ale równieŜ
wzmacniać ich moŜliwości poprawiania ogólnej jakości systemu patentowego w przyszłości.
17076/09 (Presse 365)
19
PL
3.-4.XII.2009
42.
Pogłębione partnerstwo powinno ułatwić Europejskiemu Urzędowi Patentowemu regularne
korzystanie, jeŜeli to celowe, z wyników poszukiwań przeprowadzanych przez centralne
urzędy własności przemysłowej w państwach członkowskich Europejskiej Organizacji
Patentowej w związku ze zgłoszeniem patentowym, którego priorytetowy charakter wynika
z wpłynięcia z kolei wniosku o patent europejski. Takie wyniki powinny być udostępniane
Europejskiemu Urzędowi Patentowemu zgodnie ze schematem funkcjonowania
Europejskiego Urzędu Patentowego.
43.
Centralne urzędy własności przemysłowej mogą odgrywać istotną rolę w propagowaniu
innowacji. Wszystkie centralne urzędy własności przemysłowej, nawet te, które nie
przeprowadzają poszukiwań podczas procedury przyznawania patentu krajowego, mogą
mieć w pogłębionym partnerstwie zasadniczą rolę do spełnienia: doradzać potencjalnym
wnioskodawcom, w tym MŚP, rozpowszechniać informacje o patentach oraz przyjmować
zgłoszenia.
44.
Pogłębione partnerstwo nie powinno w Ŝadnym stopniu naruszać centralnej roli, jaka
przypada Europejskiemu Urzędowi Patentowemu w analizowaniu i przyznawaniu patentów
europejskich. W ramach tego partnerstwa moŜna będzie oczekiwać, Ŝe Europejski Urząd
Patentowy weźmie pod uwagę pracę wykonaną przez uczestniczące urzędy, ale nie będzie
miał obowiązku z tej pracy korzystać. Europejski Urząd Patentowy powinien dysponować
prawem do przeprowadzenia dalszych poszukiwań. Pogłębione partnerstwo nie powinno
ograniczać swobody wnioskodawców, jeŜeli pragną oni dokonać zgłoszenia bezpośrednio
w Europejskim Urzędzie Patentowym.
45.
Pogłębione partnerstwo podlegałoby okresowej weryfikacji, w której odpowiednio
skorzystano by z uwag uŜytkowników systemu patentowego. Ponadto istotne byłyby
regularne informacje zwrotne przekazywane przez Europejski Urząd Patentowy
uczestniczącym urzędom o tym, jak Europejski Urząd Patentowy wykorzystuje raporty
z poszukiwań; informacje te pozwoliłyby dopracować proces poszukiwania z myślą
o optymalnym wykorzystaniu zasobów.
46.
Pogłębione partnerstwo powinno opierać się na europejskiej normie prowadzenia
poszukiwań (European Standard for Searches), która zawiera kryteria zapewniania jakości.
Norma ta powinna określać nie tylko standardy poszukiwań, ale teŜ m.in. szkolenia,
narzędzi, informacji zwrotnych i oceny.
17076/09 (Presse 365)
20
PL
3.-4.XII.2009
47.
Podczas przyjmowania rozporządzenia o patencie europejskim stanowisko, które ma zająć
UE i państwa członkowskie, dotyczące realizacji pogłębionego partnerstwa, w tym
europejskiej normy prowadzenia poszukiwań, powinno zostać określone przez Radę
i wdroŜone w kontekście europejskiej sieci patentowej, w szczególności schematu
funkcjonowania oraz europejskiego systemu jakości w ramach Europejskiej Organizacji
Patentowej.
48.
Uczestnictwo centralnych urzędów własności przemysłowej w pogłębionym partnerstwie
powinno być dobrowolne, ale otwarte dla wszystkich. Z myślą o ułatwianiu wykorzystania
patentów i łączeniu wszystkich dostępnych zasobów naleŜy promować współpracę
regionalną. Ponadto naleŜy dogłębniej przeanalizować, przetestować i ocenić moŜliwość
ograniczenia uczestnictwa centralnego urzędu własności przemysłowej do jednej lub kilku
konkretnych dziedzin technicznych.
49.
Podjęte działania nie powinny mieć wpływu na przyszły rozwój pogłębionego partnerstwa,
ani na przyszłe modele ulepszania partnerstwa między Europejskim Urzędem Patentowym
a centralnymi urzędami własności patentowej. W związku z tym Europejski Urząd
Patentowy i państwa członkowskie powinny przedstawić kompleksową ocenę działania
i dalszego rozwoju pogłębionego partnerstwa, opartą na doświadczeniach zebranych przez
centralne urzędy własności przemysłowej na bazie wdraŜania europejskiej normy
prowadzenia poszukiwań i osiągniętych rezultatów.
ZMIANY DO KONWENCJI O PATENCIE EUROPEJSKIM ORAZ PRZYSTĄPIENIE UNII
EUROPEJSKIEJ DO TEJ KONWENCJI
50.
Aby patent UE zaczął działać w koniecznym zakresie, wprowadzono by zmiany do
konwencji o patencie europejskim. UE i jej państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie
niezbędne działania, by nadać tym zmianom moc, w tym działania potrzebne, aby UE mogła
przystąpić do konwencji. Uznane za konieczne w tym względzie zmiany do konwencji nie
powinny oznaczać konieczności rewizji prawa materialnego patentowego ani prawa
związanego ze stworzeniem patentu UE”.
17076/09 (Presse 365)
21
PL
3.-4.XII.2009
W KIERUNKU KONKURENCYJNEJ, INNOWACYJNEJ I WYDAJNEJ EKOLOGICZNIE
EUROPY – konkluzje Rady
Po przeprowadzeniu debaty Rada przyjęła konkluzje zamieszczone w dokumencie 17179/09.
LEPSZE UREGULOWANIA PRAWNE – konkluzje Rady
Rada przyjęła konkluzje zamieszczone w dokumencie 16111/09.
EUROPEJSKA SPÓŁKA PRYWATNA
Ze względu na fakt, Ŝe nie udało się osiągnąć jednomyślności potrzebnej do wypracowania
porozumienia, Rada odnotowała, Ŝe naleŜy prowadzić dalsze prace nad wnioskiem dotyczącym
nadania formy prawnej europejskiej spółce prywatnej (zwanej równieŜ „Societas Privata Europaea”
lub „e.s.p.”).
W dniu 27 czerwca 2008 r. Komisja przedstawiła projekt rozporządzenia (11252/08) jako jedno
z działań podejmowanych w ramach programu Small Business Act for Europe. Organy
przygotowawcze Rady przy róŜnych okazjach zajmowały się analizą tego projektu; w maju bieŜącego
roku podczas dyskusji na temat wdraŜania programu Small Business Act Rada przyjęła do
wiadomości sprawozdanie z postępów prac (9658/09).
Celem wniosku jest stworzenie nowego instrumentu, który zwiększyłby konkurencyjność małych
i średnich przedsiębiorstw („MŚP”) działających w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością,
poprzez wprowadzenie ułatwień w ich zakładania i ich działalności na jednolitym rynku, zapewnienie
elastycznych przepisów regulujących prawo spółek w całej UE i zmniejszenie kosztów przestrzegania
przepisów, które pojawiają się na etapie zakładania i działalności MŚP.
PRIORYTETY RYNKU WEWNĘTRZNEGO – konkluzje Rady
W ramach przygotowań agendy lizbońskiej na rzecz trwałego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia
po 2010 roku Rada przyjęła konkluzje zamieszczone w dokumencie 16112/09.
17076/09 (Presse 365)
22
PL
3.-4.XII.2009
SPRAWY RÓśNE
Dyskusja podczas lunchu roboczego poświęcona przemysłowi samochodowemu
Podczas nieformalnego lunchu, który zorganizowano w związku z posiedzeniem Rady, prezydencja
poprosiła przedstawicieli firmy General Motors (GM) o zaprezentowanie planów dotyczących
restrukturyzacji działalności tej firmy w Europie. Po zakończeniu prezentacji ministrowie
przeprowadzili dyskusję na temat sytuacji w przemyśle samochodowym. Prezydencja odnotowała
zbieŜne poglądy na temat następujących zasad:
–
podczas restrukturyzacji europejskiego przemysłu samochodowego naleŜy wykorzystać
jedyne w swoim rodzaju atuty europejskie, przede wszystkim rynek wewnętrzny i dąŜenie
do przekształcenia europejskiego parku samochodowego w bardziej przyjazny środowisku,
co z kolei pomoŜe w realizacji naszych celów dotyczących ochrony klimatu;
–
cały przemysł samochodowy moŜe skorzystać na zachodzących w Europie skutecznych
procesach gospodarczych bez uciekania się do pomocy państwa, która zakłóca
funkcjonowanie rynku;
–
producenci powinni dostosowywać moŜliwości produkcyjne do zmieniającej się sytuacji na
rynku;
–
państwa członkowskie i Komisja odgrywają waŜną rolę w promowaniu badań naukowych,
rozwoju i innowacji, a takŜe działań z zakresu rozwoju technicznego podejmowanych
w ramach Europejskiego planu naprawy gospodarczej;
–
podczas przyznawania pomocy finansowej przemysłowi samochodowemu naleŜy kierować
się obiektywnymi kryteriami gospodarczymi; pomoc ta jest stale i dokładnie kontrolowana
przez Komisję, która ją równieŜ zatwierdza;
–
naleŜy zapewnić wysoki stopień przejrzystości i wymianę informacji oraz nie naleŜy
dopuszczać do sytuacji, w której uwarunkowania o charakterze niegospodarczym mogłyby
wpływać na geograficzny rozkład działań restrukturyzacyjnych podejmowanych przez GM
lub inne przedsiębiorstwa działające w sektorze samochodowym;
–
naleŜy przestrzegać obowiązku informowania i przeprowadzania konsultacji oraz stosować
podejście uwzględniające kwestię odpowiedzialności społecznej;
17076/09 (Presse 365)
23
PL
3.-4.XII.2009
–
zasadnicze znaczenie nadal ma zarówno unikanie „wyścigów o dotacje” między państwami
członkowskimi, jak i wszelkich podziałów rynku wewnętrznego.
Na podstawie powyŜszych zasad Komisja została poproszona o dalsze koordynowanie unijnych
polityk w tej dziedzinie, w tym o przeprowadzanie oceny ex-ante planu biznesowego i weryfikowanie
przestrzegania zasad pomocy państwa i zasad funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Delegacja Belgii przedstawiła notę informacyjną (16693/09).
Program badawczy na rzecz Morza Bałtyckiego (BONUS-169)
Komisja pokrótce przedstawiła wniosek (15234/09) dotyczący zwalczania negatywnego wpływu
zanieczyszczeń, zmiany klimatu, zakwaszenia, nadmiernej eksploatacji Ŝywych zasobów i utraty
róŜnorodności biologicznej w Morzu Bałtyckim w ramach wspólnego programu badawczorozwojowego (program „BONUS-169”) przygotowanego przez kraje bałtyckie naleŜące do UE
(16768/09).
Projekt ITER – eksperymentalny reaktor termojądrowy
Rada przyjęła do wiadomości przedstawione przez Komisję informacje na temat wyników
posiedzenia rady Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej (ITER), które odbyło się
w miejscowości Cadarache (Francja) w dniach 18 i 19 listopada.
Rozwój technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE)
Komisja przedstawiła Radzie informacje dotyczące komunikatu w sprawie inwestowania w rozwój
technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE). Europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii
energetycznych (plan EPSTE) przedstawiono w konkluzjach Rady z dnia 28 lutego 2008 r. Ma on
pomóc w przyspieszeniu rozwoju i stosowaniu na duŜą skalę czystych, zrównowaŜonych
i efektywnych technologii energetycznych, co przyczyni się do zrealizowania celów UE w zakresie
energii i klimatu do roku 2020, jak równieŜ do ogólnoświatowego przejścia na gospodarkę o niskich
emisjach dwutlenku węgla do roku 2050.
17076/09 (Presse 365)
24
PL
3.-4.XII.2009
Projekt badawczy Extreme Light Infrastructure (ELI)
Ministrowie ds. badań naukowych reprezentujący Republikę Czeską, Węgry i Rumunię ogłosili
zamiar opracowania projektu badawczego ELI oraz zwrócili się do pozostałych państw
członkowskich o udział w tej inicjatywie (16197/09).
Transgraniczny handel elektroniczny między przedsiębiorcami a konsumentami w UE
Komisja przedstawiła pokrótce komunikat (15058/09), w którym analizuje się skutki obecnej polityki
dotyczącej transgranicznej sprzedaŜy towarów za pośrednictwem Internetu. Wynika z niego równieŜ,
Ŝe handel elektroniczny nadal w duŜym stopniu zamknięty jest w granicach poszczególnych krajów,
pomimo tego, Ŝe istnieją szerokie moŜliwości przekształcenia jego charakteru na bardziej
transgraniczny. W komunikacie tym zwrócono takŜe uwagę na fakt, Ŝe w róŜnych dziedzinach
polityki moŜna napotkać na bariery o charakterze regulacyjnym.
Konferencja „Prawa konsumenta przy zakupie treści cyfrowych” (Sztokholm, 4 listopada)
Prezydencja poinformowała Radę o wynikach tej konferencji1.
Globalny monitoring środowiska i bezpieczeństwa (GMES)
Komisja przedstawiła notę informacyjną (16546/09) dotyczącą komunikatu w sprawie GMES:
„Wyzwania i kolejne działania dotyczące komponentu kosmicznego” (15496/09).
Gry losowe i zakłady w UE
Rada przyjęła do wiadomości sprawozdanie prezydencji (16571/09) dotyczące ram prawnych
regulujących gry losowe i zakłady w państwach członkowskich UE. Prezydencja szwedzka
zorganizowała szereg posiedzeń z udziałem ekspertów na temat wymiany najlepszych wzorców, ze
szczególnym uwzględnieniem społeczno-gospodarczych kosztów gier losowych, działań w zakresie
odpowiedzialności za takie gry oraz zakazu reklamy i zakazu podŜegania do popełniania przestępstw.
1
Consumer rights when purchasing digital content
17076/09 (Presse 365)
25
PL
3.-4.XII.2009
Wprowadzanie do obrotu wyrobów budowlanych w obrębie rynku wewnętrznego
Rada przyjęła do wiadomości przedstawione przez prezydencję sprawozdanie z postępu prac
dotyczące stanu negocjacji w sprawie projektu rozporządzenia ustanawiającego zharmonizowane
warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych (16570/09).
Lepsze uregulowania prawne: ankieta dotycząca wymiany dobrych przykładów
Prezydencja przedstawiła pokrótce wyniki ankiety, w której poproszono państwa członkowskie
o zaprezentowanie dobrych przykładów w zakresie lepszych uregulowań prawnych i skutków takich
uregulowań (16596/09).
Google Books
Komisja przedstawiła ministrom ds. konkurencyjności pisemne sprawozdanie na temat projektu
ugody dotyczącej pozwu zbiorowego w sprawie programu bibliotecznego Google Library. W dniach
26 i 27 listopada sprawozdanie to przedstawiono równieŜ Radzie ds. Edukacji, MłodzieŜy i Kultury
(15109/09).
Program prac przyszłej prezydencji
Delegacja hiszpańska przedstawiła Radzie program prac w dziedzinie polityki konkurencyjności
dotyczący pierwszego półrocza 2010 roku, tj. okresu prezydencji hiszpańskiej. Program ten jest
zgodny ze wspólnym programem, który przygotowały trzy prezydencje: hiszpańska, belgijska
i węgierska i który obejmuje okres od stycznia 2010 roku do czerwca 2011 roku (16771/09).
17076/09 (Presse 365)
26
PL
3.-4.XII.2009
POZOSTAŁE ZATWIERDZONE PUNKTY
RYNEK WEWNĘTRZNY
Progi obowiązujące w zakresie udzielania zamówień – zamówienia publiczne
Rada podjęła decyzję o niezgłaszaniu sprzeciwu wobec przyjęcia przez Komisję rozporządzenia
słuŜącego zmianie progów obowiązujących w zakresie procedur udzielania zamówień; progi te
określone są w następujących dyrektywach:
–
dyrektywie 2004/17/WE dotyczącej podmiotów działających w sektorach gospodarki
wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych;
–
dyrektywie 2004/18/WE w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień
publicznych; oraz
–
dyrektywie 2009/81/WE w sprawie udzielania zamówień w dziedzinach obronności
i bezpieczeństwa.
SPRAWY OGÓLNE
WdraŜanie traktatu lizbońskiego – mianowania
Rada przyjęła za wspólnym porozumieniem z wybranym przewodniczącym kolejnej Komisji, José
Manuelem Durăo Barroso, oraz zgodnie z art. 17 ust. 3 i 4 oraz art. 17 ust. 7 traktatu lizbońskiego
listę pozostałych osób, które proponuje mianować członkami Komisji na okres od końca kadencji
obecnej Komisji do 31 października 2014 r. (16937/09).
Na mocy odrębnego aktu Rada Europejska mianowała, za zgodą Przewodniczącego Komisji oraz
zgodnie z art. 18 ust. 1 traktatu lizbońskiego, Catherine Ashton Wysokim Przedstawicielem Unii do
Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa na okres od końca kadencji obecnej Komisji do 31
października 2014 r. (1/09).
17076/09 (Presse 365)
27
PL
3.-4.XII.2009
Zgodnie z art. 17 ust. 7 akapit trzeci traktatu lizbońskiego Przewodniczący, Wysoki Przedstawiciel
Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz pozostali członkowie Komisji
podlegają kolegialnie zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski.
ROLNICTWO
Homologacja typu ciągników rolniczych lub leśnych – procedura regulacyjna połączona
z kontrolą
Rada podjęła decyzję o niezgłaszaniu sprzeciwu wobec decyzji Komisji w sprawie dostosowania do
postępu technicznego niektórych dyrektyw dotyczących homologacji typu ciągników rolniczych lub
leśnych. Zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą Rada moŜe sprzeciwić się przyjęciu
przez Komisję aktu prawnego, który wykracza poza uprawnienia wykonawcze Komisji, który nie
jest zgodny z celem lub treścią instrumentu podstawowego lub który narusza zasadę pomocniczości
lub zasadę proporcjonalności, jeŜeli komitet regulacyjny wcześniej poparł przewidziane środki.
17076/09 (Presse 365)
28
PL