Wprowadzenie do 1 i 2 Listu do Koryntian
Transkrypt
Wprowadzenie do 1 i 2 Listu do Koryntian
OAT Świebodzice, 10.01.2015 Wykładowca: dr Sławomir Torbus Wprowadzenie do 1 i 2 Listu do Koryntian I. Ogólne wprowadzenie do korespondencji korynckiej 1. Historia relacji Pawła z Koryntianami: a. Pobyt Pawła w Koryncie (Dz Ap 18) b. Pierwszy zaginiony list do Koryntan (1 Kor 5,9) c. 1 List do Koryntian (w odpowiedzi na list i doniesienia ustne Koryntian) d. Być może druga wizyta Pawła w Koryncie (2 Kor, 2, 1: Sam to sobie postanowiłem, by nie przychodzić do was ponownie w smutku) e. Przybycie „superapostołów” żydowskiego pochodzenia, kwestionujących autorytet Pawła (2 Kor 11, 5.22) f. Drugi zaginiony list do Koryntian (2 Kor 2, 9) g. 2 List do Koryntian. 2. Korynt – wprowadzenie a. odbudowany na rozkaz Juliusza Cezara, stanowi część rzymskiej prowincji Achaja b. dogodne położenie geograficzne (2 porty: Lechaion i Kenchrai;) decyduje o dużym znaczeniu ekonomicznym, kulturalnym i religijnym tego wielokulturowego 300-tysięcznego miasta c. gmina chrześcijańska złożona ze 150-200 osób różnego pochodzenia (Żydzi i poganie) 3. I List do Koryntian a. Paweł odpowiada na pytania Koryntian (pisemne i formułowane ustnie za pośrednictwem „ludzi Chloe”) dotyczące rozmaitych problemów nurtujących tamtejszy kościół, m.in.: podziały wewnętrzne, niemoralność seksualna, kontakt religijny z poganami, zachowanie kobiet, problemy przy Wieczerzy Pańskiej, niewłaściwe używanie darów Ducha Świętego, kwestionowanie fizycznego zmartwychwstania. Wiele z tych problemów wynika z błędnego przekonania Koryntian o tym, że zapowiedzi eschatologiczne już się zrealizowały. b. 1 Kor 11, 2-16 - Paweł komponuje swój wywód w postaci bardzo symetrycznych jednostek, które ułożone są tak, by główny argument znajdował się w centrum (w. 7-12), a pozostałe elementy odpowiadają sobie na zasadzie odbicia lustrzanego (np. w. 2 i w. 16 mówiące o zachowywaniu tradycji czy zwyczajów). - podstawowym przesłaniem wywodu Pawła jest zachęta do zastosowanie się do Bożego nakazu, by mężczyźni zachowywali się, jak mężczyznom przystało, a kobiety, jak przystało kobietom; kobiety z odsłoniętymi głowami upodabniały się do mężczyzn być może traktując eschatologiczną zapowiedź o braku różnic między kobietami i mężczyznami (por. Gal 3, 28); Paweł nawołuje je do samokontroli (1 Kor 11, 10) 4. II List do Koryntian a.Paweł polemizuje z „superaspotołami” pochodzenia żydowskiego, którzy pod jego nieobecność pojawili się w Koryncie i zakwestionowali jego apostolski autorytet, jako osoby, które nie jest błogosławiona przez Boga, czego dowodzą słabości, choroba oraz wiele przykrych doświadczeń, których doznał. Jednocześnie nie jest on osobą prawdziwie duchową z powodu braku mistycznych doświadczeń. b. 2 Kor 11:30-12, 10 Paweł odpowiada na zarzuty m.in. wygłaszając tzw. „mowę szaleńca”, której częścią jest fragment o podróży do trzeciego nieba. Paweł wplata tę opowieść w wywód o swoich słabościach, wśród których jest tajemnicza choroba. W rozumieniu Pawła choroba ta jest jedna paradoksalnie dowodem bliskości Boga i jest on nią doświadczony, by nie wynosił się z powodu wielu niesamowitych mistycznych doświadczeń, spośród których jednym jest opisana podróż do raju. NA przestrzeni zaledwie kilku wersów Paweł w mistrzowski sposób odpowiada na przynajmniej trzy zarzuty oponentów: brak umiejętności dobrego wysławiania się (12, 6.10), brak mistycznych doświadczeń Boga (12, 2-4) oraz choroba (12, 7-9) i inne upokarzające i przykre doświadczenia (12, 10).