Turcja Marmara

Turcja
Stolica:
Ankara
Powierzchnia:
783 562 km²
Ludność:
77 804 tys.
Waluta:
lira turecka (TRY), 1 TRY = 100 kuruszy
Napięcie:
220 V
Język:
turecki
Wiza:
wiza turystyczna jest wymagana (płatna na lotnisku lub granicy)
Regiony:
Alanya, Anatolia Centralna, Anatolia Południowo - Wschodnia, Anatolia Wschodnia,
Ankara, Antalya, Ayvalik, Belek, Bodrum, Cesme, Cukurova, Dalaman - Fethiye,
Istambuł , Izmir, Karadeniz, Kemer, Kusadasi, Marmara, Marmaris, Side, Tracja
Marmara
Krótka informacja
Orientalna atmosfera i ciekawa kuchnia krainy łączącej Europę z Azją.
Informacje ogólne
To właśnie w niezwykle egzotycznym miejscu, gdzie spotyka się azjatycka Marmara z europejską Tracją, wielu turystów poszukuje śladów historii,
orientalnej atmosfery i możliwości wypoczynku. W regionie, w którym przed wiekami okrutne walki toczyli wojownicy starożytnej Troi, podróżnicy mogą
znaleźć wspaniałe wyspy morza Marmara, bogaty dorobek kulturowy i fantastyczne warunki do relaksu. Dzięki dogodnym połączeniom morskim, w
zaledwie kilka dni, można zwiedzić najważniejsze atrakcje w okolicy, by resztę czasu spędzić na plażach południowego i wschodniego wybrzeża,
gdzie słońce świeci najmocniej w lipcu i sierpniu. Turyści odpoczywają także w kurortach uzdrowiskowych doskonale regenerujących siły i z wielkim
zapałem zabierają się za zwiedzanie interesujących miejsc oraz pobliskiego Istambułu.
Region turystyczny Marmara zajmuje południowe wybrzeże morza Marmara położonego we wschodniej części Morza Śródziemnego, między
Półwyspem Bałkańskim a Azją Mniejszą. Rozległy akwen łączy się z Morzem Czarnym przez cieśninę Bosfor na północy oraz z Morzem Egejskim
przez cieśninę Dardanele. W regionie Tracji i Marmara przebiega umowna granica między Europą i Azją, natomiast na południu znajdują się takie
krainy tureckie jak Północne Wybrzeże Egejskie, Anatolia Centralna i od wschodu Karadeniz. Tereny leżące przy morzu Marmara są żyzne,
pofałdowane i odznaczają się umiarkowanym klimatem. Uprawia się tam pszenicę, buraki cukrowe, kukurydzę i słoneczniki rozświetlające żółtą barwą
zielone pola.
Z historią Marmara wiąże się wiele podań i legend związanych z „lalkowym teatrem cieni” i przede wszystkim „koniem trojańskim”, którego mit na wieki
zawładnął tą malowniczą krainą. W czasach antycznych tereny te były podzielone pomiędzy historyczną Bitynię i Mizję, natomiast Persowie
wypędzeni z Azji Mniejszej przez Aleksandra Wielkiego założyli w tym miejscu niezależne królestwo ze stolicą w obecnym Izmicie. Sama Mizja, po
której nie zostało zbyt wielu śladów, była krainą geograficzną, mianem której określano obszar położony między Morzem Egejskim, Frygią i Lidią a
cieśniną Dardanele i morzem Marmara. Przed Rzymianami rządzili tam królowie lidyjscy, perscy i pergamońscy, Bursę rozwinęła cywilizacja
bizantyjska, a półwysep Gallipoli zasłynął jako miejsce walk podczas I wojny światowej.
Nad stolicą regionu, miastem Bursa, góruje ogromny masyw Uludag osiągający wysokość ponad 2,5 tys. m n.p.m. Pierwsza stolica Imperium
Osmańskiego jest znanym centrum sportów zimowych za sprawą dogodnych warunków pogodowych oraz SPA dzięki źródlanej wodzie o
właściwościach leczniczych, spływającej z okolicznych wzgórz. Specyficzna atmosfera jednego z najpiękniejszych miast Turcji wiąże się z historią,
która pozostawiła po sobie wiele interesujących śladów. Miasto założył w II w. p.n.e. król Bitynii Prusjasz I, któremu strategiczną lokalizację pomógł
wybrać wielki wódz kartagiński Hannibal. Chociaż ważniejszymi ośrodkami stały się współczesne Izmit i Iznik, rządzący Rzymianie zaczęli inwestować
w publiczne łaźnie i uczynili rozwijającą się osadę stolicą prowincji. Sielanka trwała do czasu najazdów arabskich w VII i VIII w., które podobnie jak
wojna turecko-grecka z XI w. zahamowały prężny rozwój. Bursę podbijali kolejno krzyżowcy, Bizantyjczycy i Turcy, którzy uczynili z niej pierwszą
stolicę państwa osmańskiego. Gdy najważniejszy urząd w państwie przeniesiono do Edirne, kolejni sułtani nie szczędzili środków na wznoszenie
kolejnych budowli, które do dzisiaj cieszą oczy zwiedzających, a zobaczyć je można podczas spaceru wspaniałymi ulicami starówki. W pierwszej
kolejności warto zwiedzić najstarszy meczet Orhan Gazi Camii wzniesiony w XIV stuleciu oraz zabytkowy grobowiec Murada I. Podczas dalszej
wędrówki na stare miasto nie zaszkodzi wstąpić na kawę do ogrodu „Kultur Parki” z restauracjami, stawem i tłumem turystów niepozwalającym na
samotność. Kręte uliczki Bursy skrywają godny uwagi meczet Ulu Cami zbudowany w XIV stuleciu za łupy zdobyte na krzyżowcach macedońskich, a
także zabytkowe bazary i targowiska. Niesłabnącym zainteresowaniem ze strony turystów cieszy się otoczenie meczetu i grobowca Yesil Cami,
będące najlepszym terenem spacerowym. W okolicy znajduje się najwięcej kawiarni i restauracji, w których kłębią się podróżnicy odpoczywający po
zwiedzeniu Muzeum Sztuki Tureckiej i Muzułmańskiej. W Bursie zwiedzić można mnóstwo interesujących meczetów i zabytków pamiętających czasy
osmańskie, niemniej warto odwiedzić Hisar – serce dawnej stolicy, sąsiadujące ze parkowym wzgórzem skrywającym zabytkowe grobowce.
Wspaniale prezentuje się także średniowieczna dzielnica Muradiye z pięknie zachowanymi domami i XV-wiecznym kompleksem budowli Muradiye
Kulliyesi Turbesi, skrytym w wypielęgnowanych ogrodach. Przestrzeń tworzą budynki wzniesione w XV w. przez sułtana Murada II, pokryte
kilkudziesięcioma kopułami wspartymi na wolnostojących kolumnach. Dzielnicą hotelową i uzdrowiskową jest Cekirge, gdzie znajdują się gorące
źródła i najsłynniejsze łaźnie.
Erdek – wyjątkowo spokojny kurort położony w przyjemnej okolicy półwyspu Kapidagi. Jest to najlepszy punkt wypadowy na wyspę Marmara, ale
także letnisko z nadmorskim bulwarem ocienionym drzewami i piaszczystymi plażami. Na bazę noclegową składają się niewielkie hotele, domy
wypoczynkowe i apartamenty.
Termal – co prawda uzdrowisko nie jest położone na samym wybrzeżu, zaglądają tam turyści pragnący podreperować zdrowie. Okolica słynie ze
źródeł termalnych, docenianych już w czasach rzymskich i bizantyjskich. Tamtejsze baseny i sauny tureckie zwane „hammamami” leczą głównie
schorzenia kręgosłupa i choroby skóry.
Wydruk ze strony http://www.polrider.com/index.php
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
Canakkale – miasto z widokiem na cieśninę Dardanele i półwysep Gallipoli oferuje turystom nadmorski bulwar i przyzwoitą bazę noclegową.
Zatrzymują się tam najczęściej podróżnicy aktywnie zwiedzający okolicę. Atrakcyjnie prezentuje się port pełen frachtowców i łodzi rybackich oraz
starsza część miasta z osmańską fortecą strzegącą przed laty przeprawy przez cieśninę. Dwa lokalne muzea opowiadają historię bitwy o Gallipoli oraz
prezentują eksponaty wydobyte ze starożytnej Troi.
Wyspa Marmara – wypoczynkowi na największej z tureckich wysp morza Marmara sprzyja sielankowa atmosfera i smagany wiatrem krajobraz.
Nazwa Marmara pojawiła się już w średniowieczu i związana była z wydobyciem unikatowego marmuru. Większość wiosek skupia się na
południowym wybrzeżu, a najpiękniejszą z nich jest po prostu Marmara prezentująca się atrakcyjnie ze względu na strome uliczki i nowoczesną
architekturą przytuloną do górskiego zbocza. W okolicy znajduje się kilka żwirowych i piaszczystych plaż, natomiast restauracje w pobliżu molo
serwują doskonałe ryby i owoce morza.
Wyspa Avsa– atutem tej niewielkiej wyspy są szerokie, piaszczyste plaże i krystalicznie czysta woda. W kilku turystycznych miejscowościach panuje
wakacyjna atmosfera udzielająca się wczasowiczom przesiadującym w nadmorskich tawernach, a jeżeli ktoś poszukuje odpoczynku od tłumów, bez
trudu może znaleźć spokojne zatoczki kąpielowe na południu wyspy. Popularnym celem jednodniowych wypraw są pobliskie wyspy Ekinlik i
Pasalimani, na których panuje spokój i zatrzymana w czasie wyspiarska chwila.
Kuchnia
Kuchnia Turecka, mimo wielu tradycji i popularności na świecie jest kuchnia dość zróżnicowaną w zależności od regionu. Tradycyjna kuchnia
wybrzeża egejskiego różni się, choć w nieznacznym stopniu od kuchni południowo-wschodniej części kraju, a jeszcze większe różnice zauważymy
przemieszczając się wgłąb kraju i na wschód.
Kuchnia Turecka jest swego rodzaju spuścizną kuchni Imperium Osmańskiego, w którego skład wchodziła przez wiele stuleci między innymi Azja
Mniejsza. Uważa się, że jej kolebką była kuchnia Pałacu Topkapi, gdzie urzędujący sułtani najmowali najlepszych mistrzów sztuki kulinarnej. Ze
względu na dość dużą ekspansywność Turcji kultura, ale także i tradycyjna kuchnia znalazła uznanie w wielu krajach Bliskiego Wschodu, na
Bałkanach, a także w centralnej Europie. Przenikanie tradycji kulinarnych odbywało się jednak w obie strony, toteż obecna kuchnia turecka
wzbogacona jest o tradycje greckie czy tez orientalne. W miejscowościach nadmorskich zauważyć można też silne wpływy kuchni
śródziemnomorskiej bogatej w warzywa i aromatyczne przyprawy.
Mimo wpływów tylu kultur kuchnia turecka nie jest zbyt skomplikowana i bazuje na prostych połączeniach smaków. Podstawą jest świeże mięso –
zwykle jagnięcina lub baranina, świeże warzywa i owoce i aromatyczne przyprawy: papryka, chili, świeża mięta czy pietruszka oraz przyprawy
korzenne (cynamon).
Najpopularniejszą potrawą, która rozpowszechniła się już w wielu krajach jest kebab, jednak tutejsza kuchnia to również wiele potraw, które można
zjeść tylko w określonych regionach Turcji. Na wybrzeżach do tradycji kuchennych należą ryby i owoce morza, a tereny górzyste, gdzie w dużej
mierze wypasane są owce, słyną z produkcji serów, jagnięciny i baraniny, a także warzyw.
Największa popularnością cieszy się, wspomniany wcześniej kebab – jest to baranina skrawana w pionowego rożna, podawana przeważnie z
chlebkiem pita z warzywami lub surówką. Typowe tureckie śniadanie składa się z chleba, nabiału w postaci serów owczych (beyaz peynir) lub
żółtych (kasar), miodu, oliwek i czasem warzyw. Dużą popularnością, zwłaszcza w obrębie miejscowości nadmorskich cieszą się przekąski (meze)
popularne również w innych krajach Morza Śródziemnego. Tureckie przekąski to głównie sałatki na bazie świeżych warzyw, warzywa zapiekane z
serem i tureckie placki pide lub lahmacun. Dla tego obszaru charakterystyczne są zupy, podawane jako drobna przekąska lub pierwsze z dań
obiadowych, a zwłaszcza, popularna również w Polsce zupa pomidorowa. Inne, cieszące się uznaniem to zupa rybna – balik oraz zupa z zielonego
groszku – bezelye.
Główny posiłek obiadowy opiera się na mięsie, do którego podawany jest ryż i warzywa. Ciekawym połączeniem jest też ryż duszony z mięsem
jagnięcym w rosole z dodatkiem cynamonu oraz pistacji. Innym daniem mięsnym, które króluje w kuchni tureckiej są pulpeciki Kofte, serwowane z
warzywami i
chlebkiem pita, ryżem lub ziemniakami. Mimo wielu różnorodnych dań
mięsnych uznaniem cieszą się tez gulasze warzywne.
Najważniejszym ich składnikiem jest bakłażan, który ma zastosowanie w sałatkach, marynuje się go w oliwie, zapieka, dusi z mięsem, czy serwuje
jako puree. Inne ważne składniki potraw to pomidory, papryka, cukinia, ogórki i oliwki.
Kuchnia turecka słynie również ze słodyczy, na których czele jest wytwarzana z masy sezamowej chałwa, a dzięki wpływom bałkańskim i arabskim
pełno w niej orzechów, bakalii, miodów i syropów dodawanych do ciast i ciastek. Na tureckich straganach spotkać też można rachatłukum –
kolorowe pudrowe galaretki.
Narodowym napojem, spożywanym w dużych ilościach jest cay – czarna, przeważnie słodzona herbata. Do trunków zalicza się popularną anyżową
wódkę raki o lekkim lukrecjowym smaku, którą nazywa się też „mlekiem lwa” ze względu na biały kolor, który ma po zmieszaniu z wodą.
Tureckie wybrzeże Morza Egejskiego obfituje w ryby i owoce morza, tak więc w okolicach Cesme poza typowymi tureckimi daniami i greckim
urozmaiceniom w meny znajdziemy wiele potraw zawierających morskie specjały. Tutejsza kuchnia słynie w regionalnych sposobów przyrządzania
potraw, stosowania świeżych ziół i dobrych, regionalnych trunków.
Również wybrzeże morza Marmara charakteryzuje regionalna kuchnia. Głównie w Bursie można skosztować takich dań jak Iskender kebap, czyli coś
na wzór doner kebapa oblanego sosem z masła pomidorów i jogurtu czy Inegol koftesi – małe klopsiki z mielonego mięsa. Miejscową specjalnością
jest także chleb z otrębami oraz słodycze wyrabiane na bazie kasztanów.
Obyczaje
Powszechnym zwyczajem jest dawanie napiwków każdej osobie wyświadczającej nam przysługę lub za dobrze wykonaną pracę, np. portierowi,
kelnerowi czy sprzątającym w hotelu. Przyjęte jest dawanie ok. 10-15% wartości usługi. Wyjątkiem są taksówkarze, którym nie daje się napiwku, ale
zawsze można zaokrąglić rachunek.
Przed wejściem do meczetu zawsze należy zdjąć buty – wierni klękają i dotykają czołem dywanów, dlatego zwracana jest duża uwaga na
zachowanie czystości. Jeżeli jednak nie ma dywanów można wejść do środka w butach. Wchodząc do meczetu, podobnie jak do innych obiektów
kultu różnych religii, należy mieć ubiór zasłaniający ramiona i kolana. W niektórych meczetach przy wejściu można wypożyczyć pelerynę, którą
ukryje nieodpowiedni ubiór. Piątek jest uznawany przez muzułmanów za święty dzień, dlatego zwiedzający w ten dzień nie są mile widziani.
W związku z dominującym w Turcji islamem, turyści muszą dostosować się do niektórych miejscowych zwyczajów. Podczas Ramadanu, kiedy
muzułmanie od świtu do zmierzchu wstrzymują się od spożywania potraw, nie należy jeść w miejscach publicznych. Bardziej jest to przestrzegane
Wydruk ze strony http://www.polrider.com/index.php
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
we wschodniej części kraju, jednak w nadmorskich kurortach nie jest mile widziane spożywanie potraw w tym czasie poza wnętrzem restauracji.
Większość z nich jest jednak wtedy zamknięta do zachodu słońca.
W Turcji, podobnie jak w krajach arabskich istnieje zwyczaj targowania się, który jest elementem tradycji zwłaszcza na bazarach. Cena specjalnie
jest zawyżana, a niepodjęcie próby jej obniżenia czasem może zostać źle odebrane.
Aktywny wypoczynek
Region morza Marmara doskonale nadaje się do uprawiania wszelkich sportów wodnych. Na rozległych plażach i wodach okalających pobliskie wyspy
można spotkać wielu żeglarzy oraz miłośników kitesurfingu, windsurfingu itp. W lokalnych portach najlepiej zapytać o sprzęt do wypożyczenia. Warto
również pokusić się o wycieczkę na górę Uludag i wędrówkę po malowniczym parku narodowym, gdzie znajduje się dobra baza turystyczna. W lecie
pojawiają się tam miłośnicy trekkingu, natomiast w zimie można pojeździć na nartach.
Wycieczki Fakultatywne
Cumalikizik – niewielka wioska położona w pobliżu Bursy jest doskonałym miejscem na krótką wycieczkę i przeniesienie się w czasie do XVII wieku,
kiedy brukowanymi uliczkami spacerowali dawni kuracjusze. Spacer wąskimi zaułkami, na których z trudem mijają się dwie osoby, jest ciekawym
doświadczeniem, podobnie jak herbata wypita na niewielkim ryneczku tworzącym baśniowy klimat.
Góra Uludag– chociaż na skalisty szczyt masywu wznoszącego się nad Bursą można wjechać kolejką linową, warto pokusić się o wędrówkę po parku
narodowym, w którym zorganizowano kilka szlaków prowadzących między innymi do jeziorek polodowcowych. Na niektórych odcinkach wyznaczono
specjalne miejsca do piknikowania i grillowania, a w okolicy szczytu znajduje się dobrze zorganizowana baza turystyczna. Uludag bowiem w lecie
odwiedza mnóstwo miłośników górskich wędrówek, natomiast w zimie pojawiają się entuzjaści narciarstwa zjazdowego.
Iznik – o walorach turystycznych niewielkiego miasta świadczy malownicze położenie nad brzegiem jeziora o tej samej nazwie oraz zabytki
pamiętające czasy bizantyjskie. Osada założona w 316 r. p.n.e. przez jednego z wodzów Aleksandra Wielkiego, Antygona Jednookiego, nosiła także
nazwę Nicei – po zmarłej żonie innego wodza – Lizymacha. Miasto najbardziej rozwinęło się w czasach bizantyjskich oraz podczas rozkwitu
chrześcijaństwa podejmującego Trację między innymi za czasów Konstantyna Wielkiego dwoma soborami ekumenicznymi. O miasto walczyły z
Turkami połączone siły Bizancjum i krzyżowców, a w roku 1331 zdobył je Orhan Gazi, przemianowując na Iznik. W XVI wieku pojawili się tam liczni
rzemieślnicy, których płytki ceramiczne stały się towarem znanym na całym świecie. Na uwagę turystów zasługują ruiny bizantyjskiego kościoła Aya
Sofya, w którym odbywały się sobory, najstarszy osmański meczet w Turcji pochodzący z 1333 r. i budynki Muzeum w Izniki, które zgromadziły
między innymi pokaźną kolekcję słynnych kafli. Całe miasto otacza system murów z bramami miejskimi świadczącymi o rzymskiej przeszłości, na
które warto się wspiąć chociażby dla zrobienia pamiątkowego zdjęcia.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się do regionu Marmara?
Sezon turystyczny w tej części wybrzeża rozpoczyna się już w połowie kwietnia i trwa średnio do połowy października. Na wiosnę i na jesień pogoda
jest łagodniejsza i mimo zdarzających się rzadko opadów zachęca do zwiedzania. Najwięcej turystów przybywa tu od połowy czerwca do końca
sierpnia, kiedy temperatura powietrza przekracza 30°C, choć dzięki morskiej bryzie i pobliskim lasom nie jest tak uciążliwa. Udając się na wycieczki w
głąb kraju warto pamiętać, że w lecie temperatura rośnie wraz z odległością od morza.
Jaka waluta obowiązuje w Turcji i jakie są orientacyjne ceny?
W Turcji walutą jest lira turecka – TRY, wymienna na kunysze (1 lira turecka = 100 kuruszy). Często można spotkać się z płaceniem w euro lub
dolarami, ale tylko w kurortach nadmorskich. W porównaniu z cenami w Polsce droższe jest podróżowanie (wyższa cena za benzynę) i niektóre
produkty życia codziennego. Ceny jednak znacznie różnią się między sklepami w kurortach czy przy hotelach od tych, które można spotkać na
bazarach. Tam cena nie jest obowiązująca i wręcz należy się targować, gdyż jest to uważane zazwyczaj.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w regionie Marmara?
Najlepszym miejscem na zakup pamiątek są bazary, gdzie istnieje zwyczaj targowania się. Najczęściej kupowane są dywany, wyroby skórzane i
rzemieślnicze, fajki z pianki morskiej, przyprawy oraz ozdoby rzeźbione z zielonym onyksie. Popularną pamiątką są fajki wodne – nargile, oraz Nazar
zwany „Okiem Proroka” - amulet mający bronić przed zawistnym spojrzeniem. Najczęściej umieszcza się go przy lustrze, drzwiach czy jako ozdoba
czyli wszędzie tam gdzie wędruje ludzki wzrok.
Jaki czas obowiązuje w Turcji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.
Jak poruszać się po Marmara?
Popularnym i dość tanim środkiem transportu są busy i autobusy kursujące między miejscowościami turystycznymi i większymi miastami. Polskie
prawo jazdy jest respektowane w Turcji, ale podróżując na własną rękę, np. wynajętym samochodem, musimy zwrócić uwagę na to, że przepisy
drogowe w Turcji są traktowane dość dowolnie. Ponadto, w razie stłuczki musimy być przygotowani na to, że poza miejscowościami turystycznymi nie
dogadamy się w innym języku niż turecki. Wyjeżdżając w dalszą podróż, dla własnego bezpieczeństwa warto też powiadomić hotel o planowanej
trasie i porze powrotu. Podróżując w dalsze rejony, dzięki dogodnym połączeniom między większymi miastami, wygodnym i dość tanim rozwiązaniem
jest kolej.
Jakie plaże są w regionie Marmara?
Długą, szeroką i piaszczystą plażą, w niektórych miejscach ocienioną drzewami, dysponuje kurort Erdek, kilka niewielkich piaszczystych odcinków
można również znaleźć w Canakkale. Wypoczynkowi na piaszczystych i żwirkowych plażach sprzyja wyspa Marmara, natomiast najpiękniejsze plaże
z drobnym, jasnym piaskiem i ustronne zatoczki kąpielowe są atutem wyspy Avsa. Jeżeli ktoś chce znaleźć odludne plaże powinien wybrać się wzdłuż
wybrzeża, gdzie nie ma głośnych kurortów i niemalże w samotności można obcować z dziką przyrodą.
Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego
wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.
Jakie są ograniczenia celne w Turcji?
Do Turcji można wwieźć do 200 szt. papierosów, 50 cygar, 5 l wina lub innego alkoholu. Nie ma ograniczeń w przywożeniu ubrań, aparatów
Wydruk ze strony http://www.polrider.com/index.php
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
fotograficznych, żywności, sprzętu turystycznego, o ile ich ilość wskazuje, że są przeznaczone na użytek osobisty. Z Turcji nie wolno wywozić nawet
najmniejszych przedmiotów o charakterze zabytkowym czy historycznym.
Ważne informacje MSZ
Od obywateli polskich wymagane są wizy uprawniające do wjazdu i pobytu na terenie Turcji. Do złożenia wniosku o wizę do Turcji podróżnym zaleca
się posiadanie dokumentu podróży/paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy od daty wjazdu. Wymagana jest wiza elektroniczna dostępna na
stronie www.evisa.gov.tr lub na lotnisku po przylocie do Turcji wielokrotna wiza typu wklejka. Aby wjechać do Turcji podróżni powinni posiadać
dokument podróży/paszport ważny co najmniej o 60 dni dłużej niż „długość pobytu” wskazana na wizie, wizie elektronicznej, w przepisach
dotyczących zwolnienia z wizy czy zezwoleniu na pobyt.
Szczegółowe i aktualne informacje można uzyskać na stronie MSZ: www.msz.gov.pl
Najbliższe ambasady i konsulaty:
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Turcji
Turcja, Ankara, Atatürk Bulvari 241, 06-650 Kavaklidere PK-20
Tel.: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001,
Tel. dyżurny: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001, +90 5304691 Faks: +90 312 4678963
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Istambule
Turcja, Stambuł, GIZ 2000 PLAZA, Ayazaga Köyü Yolu N.7, Kat:5, 34 398 Maslak - Istanbul
Tel.: +90 212 290 66 30+90 212 290 66 30 Tel.: +90 212 290 66 31+90 212 290 66 31
Tel. dyżurny: +90 530 469 18 81+90 530 469 18 81 Faks: +90 212 290 66 32
Wydruk ze strony http://www.polrider.com/index.php
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4