Planowanie wdrożenia

Transkrypt

IBM Maximo Asset Management
Wersja 7 Wydanie 5
Planowanie wdrożenia
Uwaga
Przed wykorzystaniem tych informacji oraz produktu, którego dotyczą, należy zapoznać się z sekcją “Uwagi” na stronie 55.
Niniejsze wydanie publikacji dotyczy wersji 7, wydania 5, modyfikacji 0 produktu IBM Maximo Asset Management oraz
wszystkich jego późniejszych wydań i modyfikacji, aż do odwołania w nowych wydaniach publikacji.
© Copyright IBM Corporation 2011.
Spis treści
Rozdział 1. Przegląd instalacji . . . . . 1
Architektura systemu i komponenty .
Informacje o produkcie. . . . .
Obsługiwane języki . . . . .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Rozdział 2. Planowanie wdrożenia
.
.
.
.
.
.
. 1
. 2
. 3
. . . 5
Topologie wdrożenia . . . . . . . . . . . . 5
Administracyjna stacja robocza . . . . . . . . 6
Wdrożenie na jednym serwerze . . . . . . . . 6
Wdrożenie na wielu serwerach . . . . . . . . 7
Planowanie z myślą o bezpieczeństwie . . . . . . . 8
Planowanie z myślą o łatwości serwisowania . . . . . 9
Planowanie obsługi języka . . . . . . . . . . 10
Informacje zawarte w dzienniku programu instalacyjnego 11
Rozdział 3. Przewodniki przejścia dla
scenariuszy wdrażania . . . . . . . . 13
Rozdział 6. Instalowanie wielu
produktów na jednej administracyjnej
stacji roboczej . . . . . . . . . . . 23
Rozdział 7. Szkoleniowe bazy danych
25
Dodatek A. Zadania programu
instalacyjnego . . . . . . . . . . . 27
Dodatek B. Arkusze planowania dla
instalacji oprogramowania pośredniego 31
Dodatek C. Arkusze planowania na
potrzeby ręcznej konfiguracji
oprogramowania pośredniego. . . . . 41
. 15
Dodatek D. Arkusz planowania dla
instalacji produktu. . . . . . . . . . 53
Rozdział 5. Oprogramowanie pośrednie 17
Uwagi . . . . . . . . . . . . . . . 55
Obszar roboczy programu instalacyjnego oprogramowania
pośredniego. . . . . . . . . . . . . . . 19
Opcje konfiguracji oprogramowania pośredniego . . . 20
Konwencje nazewnictwa obiektów oprogramowania
pośredniego. . . . . . . . . . . . . . . 20
Indeks . . . . . . . . . . . . . . . 59
Rozdział 4. Opcje instalacji . . . . . . 15
Instalacja prosta i niestandardowa .
© Copyright IBM Corp. 2011
.
.
.
.
.
.
Znaki towarowe
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. 57
iii
iv
IBM Maximo Asset Management: Planowanie wdrożenia
Rozdział 1. Przegląd instalacji
W celu zaplanowania instalacji produktu IBM® Maximo Asset Management i przygotowania
środowiska należy użyć scenariusza wdrażania, który jest zgodny z konkretnymi
wymaganiami.
Produkt Maximo Asset Management może zainstalować użytkownik posiadający prawa i
uprawnienia administratora systemu.
Architektura systemu i komponenty
W celu przygotowania się do instalacji należy skonfigurować wymagane komponenty
wdrożenia Maximo Asset Management.
Produkt Maximo Asset Management wymaga wielu serwerów oprogramowania, które są
określane jako oprogramowanie pośrednie. Komponenty oprogramowania pośredniego mogą
działać na jednym komputerze lub na większej liczbie komputerów. Komponenty używane w
typowej instalacji Maximo Asset Management zostały przedstawione na poniższym rysunku.
Rysunek 1. Architektura systemu i komponenty
W celu zainstalowania produktu Maximo Asset Management wymagane są następujące
komponenty:
Administracyjna stacja robocza
Służy do zainstalowania produktu Maximo Asset Management. Administracyjną
stację roboczą należy zainstalować w systemie operacyjnym Microsoft Windows.
1
Zainstalowaną administracyjną stację roboczą można wykorzystać w celu
wprowadzania aktualizacji lub zmian do konfiguracji.
Baza danych
Zawiera wszystkie informacje o zasobach, np. ich stany, ich lokalizacje i powiązane
rekordy. Takie informacje można zapisywać w bazie danych IBM DB2, która jest
dostępna w obrazie instalacyjnym produktu. Alternatywnie można użyć dowolnej z
obsługiwanych baz danych. Lista obsługiwanych baz danych jest dostępna w sekcji
informacji wymagań systemowych, która jest dostępna w dokumencie Szybki start.
Serwer aplikacji
Służy do zarządzania komponentami Maximo Asset Management JavaServer Pages
(JSPs), XML oraz komponentami biznesowymi. Produkt Maximo Asset
Management korzysta z dostępnego na rynku serwera aplikacji Java 2 Platform,
Enterprise Edition (J2EE): jest to serwer IBM WebSphere Application Server lub
serwer Oracle WebLogic Server.
Przeglądarka WWW
Dostęp do aplikacji produktu Maximo Asset Management można uzyskiwać za
pomocą przeglądarki WWW podłączonej przez sieć przedsiębiorstwa lub przez
Internet.
Oprócz określonych komponentów wymaganych z produktem Maximo Asset Management
można również wykorzystywać następujące komponenty opcjonalne:
Serwer HTTP
Można skonfigurować osobny, dedykowany serwer HTTP, który będzie
współpracował z serwerem aplikacji J2EE.
Serwer katalogów
Można skonfigurować serwer katalogów, taki jak Lightweight Directory Access
Protocol (LDAP), aby udostępnić opcje zarządzania tożsamością i funkcje
uwierzytelniania dla serwera J2EE.
Informacje o produkcie
Przed zainstalowaniem produktu Maximo Asset Management należy zapoznać się z
informacjami na temat instalacji produktu.
Szybki start
Zawiera skrót informacji, który umożliwia rozpoczęcie pracy z produktem. Sekcja
IBM Maximo Asset
pobierania dokumentacji Szybki start oraz strona
Management 7.5 - Centrum informacyjne. (http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/
tivihelp/v49r1/topic/com.ibm.mam.doc/welcome.html) udostępniają kopie
dokumentacji Szybki start w kilku językach.
Dokument dotyczący pobierania
Opisuje sposób pobierania obrazów instalacyjnych produktu, gdy dysk DVD
IBM Maximo
produktu nie jest dostępny. Więcej informacji zawiera strona
Asset Management 7.5 - Dokument dotyczący pobierania (www.ibm.com/support/
docview.wss?uid=swg24029458).
Serwis wsparcia dla produktu
IBM Software Support (www.ibm.com/support/entry/portal/Overview/
Strona
Software/Tivoli/Maximo_Asset_Management) udostępnia najnowsze poprawki i
noty techniczne.
2
Podręcznik aktualizacji do nowej wersji
Informacje na temat aktualizacji do wersji 7.5 zawiera Podręcznik aktualizacji do
nowej wersji, produkty IBM Maximo 7.1 do V7.5 dostępny na stronie
dotyczące aktualizacji produktu Maximo (www.ibm.com/support/
docview.wss?rs=3214uid=swg21266217).
Zasoby
Obsługiwane języki
Ta sekcja zawiera informacje o językach obsługiwanych przez produkt Maximo Asset
Management.
Poniżej znajduje się lista obsługiwanych języków:
v arabski
v portugalski (Brazylia)
v
v
v
v
v
v
chorwacki
czeski
duński
niderlandzki
angielski
fiński
v francuski
v niemiecki
v
v
v
v
v
hebrajski
węgierski
włoski
japoński
koreański
v norweski
v polski
v rosyjski
v
v
v
v
v
chiński uproszczony
słoweński
hiszpański
szwedzki
chiński tradycyjny
v turecki
Uwaga: Produkt Maximo Asset Management obsługuje język turecki, ale program
instalacyjny nie obsługuję języka tureckiego. Ponadto w administracyjnej stacji roboczej nie
należy wybierać tureckich ustawień narodowych przed instalacji ani po instalacji produktu
Maximo Asset Management. Po pomyślnym zainstalowaniu produktu Maximo Asset
Management możliwe jest wdrożenie języka tureckiego jako podstawowego lub dodatkowego
- w tym celu należy użyć programu instalacyjnego pakietu językowego. Jednak
administracyjna stacja robocza musi pozostać ustawiona na ustawienia narodowe inne niż
tureckie, ponieważ tylko przy takim ustawieniu możliwe będzie wdrażanie produktów w
przyszłości.
Rozdział 1. Przegląd instalacji
3
4
Zaplanowanie instalacji produktu Maximo Asset Management jest bardzo istotne i umożliwia
pomyślne przeprowadzenie wdrożenia.
Należy zapoznać się z informacjami o wdrożeniu, a następnie przygotować środowisko
zgodnie z potrzebami biznesowymi. W celu zapisywania wartości wykorzystywanych
podczas procesu instalowania należy wykorzystać arkusze planowania. Zapisane informacje
można będzie wykorzystać w przyszłych instalacjach produktu Maximo Asset Management.
Po zapoznaniu się z informacjami dotyczącymi wdrożenia, gdy plan wdrożenia jest gotowy,
należy zapoznać się z informacjami o instalacji produktu Maximo Asset Management, a
następnie rozpocząć instalowanie. Informacje nt. instalacji są dostępne w Centrum
informacyjnym produktu IBM Maximo Asset Management 7.5 (http://
publib.boulder.ibm.com/infocenter/tivihelp/v49r1/topic/com.ibm.mam.doc/welcome.html).
Topologie wdrożenia
Należy określić najbardziej odpowiednią opcję wdrożenia dla środowiska i potrzeb
biznesowych.
Produkt Maximo Asset Management działa z różnymi bazami danych i serwerami and J2EE zgodnie z listą przedstawioną w sekcji dotyczącej wymagań systemowych. Program
instalacyjny oprogramowania pośredniego służy do instalowania produktów oprogramowania
pośredniego IBM, takich jak IBM DB2 i IBM WebSphere Application Server Network
Deployment. Można również ponownie wykorzystać zasoby istniejące w środowisku, które
mogą obejmować obsługiwane wersje oprogramowania pośredniego IBM oraz innych firm,
np. Microsoft SQL Server, Oracle WebLogic Server i Oracle .
Oprogramowanie pośrednie IBM jest dołączone do produktu Maximo Asset Management, dla
produkt Maximo Asset Management można również wdrożyć z oprogramowaniem firm
innych niż IBM.
Wyróżnia się dwie główne strategie wdrażania produktu Maximo Asset Management w
przedsiębiorstwie.
Jeden serwer
W przypadku topologii typu jeden serwer wymagane jest załadowanie wszystkich
komponentów Maximo Asset Management - w tym całego oprogramowania
pośredniego Maximo Asset Management, systemu administracyjnego Maximo Asset
Management, menedżerów procesu , itp. na jeden serwer. Takie wdrożenie jest
typowe do celów weryfikacji koncepcji, jako oprogramowanie demonstracyjne oraz
w środowiskach edukacyjnych. Na potrzeby zarządzania zasobami i procesami
korporacyjnymi z reguły implementuje się topologię wieloserwerową.
Wiele serwerów
W topologii wiele serwerów dochodzi do rozdzielania komponentów produktu
Maximo Asset Management między kilka serwerów. Taka metoda jest korzystna,
ponieważ umożliwia optymalne wykorzystanie zasobów i zmniejsza obciążenie
systemu. Wdrożenia tego typu są zwykle realizowane jako środowiska produkcyjne.
W odmiennym środowisku kolekcja komputerów w tym wdrożenia może być
mieszaniną komputerów z systemu Windows i UNIX.
5
W produkcie IBM WebSphere Application Server Network Deployment można
utworzyć menedżery wdrażania zapewniające scentralizowane administrowanie
zarządzanymi węzłami serwerów aplikacji i węzłami niestandardowymi tak, jak
gdyby stanowiły one pojedynczą komórkę. Program IBM WebSphere Application
Server Network Deployment w podstawowym zakresie obsługuje łączenie w klastry
i buforowanie w pamięci podręcznej, w tym równoważenie pracy, zautomatyzowaną
optymalizację wydajności oraz scentralizowane zarządzanie i monitorowanie.
Minimalna konfiguracja produktu Oracle WebLogic Server obejmuje jeden serwer
administracyjny na jednym komputerze.
Typowy cykl życia wdrożenia może rozpoczynać się od topologii z jednym serwerem, a
następnie może być stopniowo przekształcana do topologii wieloserwerowej. Taka progresja
może mieć miejsce, jeśli na początku stosowana jest faza demonstracji, a następnie
funkcjonalna faza weryfikacji koncepcji. Następny etap to testy integracji w istniejącym
środowisku i przejście do pilotażowego środowiska wieloserwerowego. Ostatnim etapem jest
wdrożenie produkcyjne na wielu serwerach w przedsiębiorstwie.
Produkt Maximo Asset Management jest zbudowany na bazie produktu Tivoli Process
Automation Engine. Produkt Tivoli Process Automation Engine stanowi zestaw
najważniejszych funkcji wykorzystywanych przez produkty Integrated Service Management
(ISM). Produkt ten stanowi wspólną podstawę dla współużytkowanych usług i aplikacji
dziedziczonych przez wszystkie produkty oparte na Maximo Asset Management. Menedżery
procesów to aplikacje oparte na przepływie pracy, które można wykorzystać w celu tworzenia
wykonywalnych przepływów procesów.
Menedżery procesów udostępniają interfejs użytkownika przeznaczony do:
v Wykonywania procedur procesów
v
v
v
v
Gromadzenia informacji z różnych źródeł
Interaktywnego korzystania z narzędzi zewnętrznych
Wykorzystywania i aktualizowania informacji w bazie danych
Udostępniania informacji do narzędzi przeznaczonych do monitorowania, analizowania i
raportowania
Ponadto możliwe jest śledzenie metryk wykonania i korzystanie z paneli kontrolnych oraz
raportów w celu identyfikowania wąskich gardeł i zwiększenia wydajności produkcyjnej.
Administracyjna stacja robocza
Produkt Maximo Asset Management należy zainstalować na administracyjnej stacji roboczej,
na której działa system operacyjny Windows. Ta stacja robocza to miejsce, gdzie
kompilowane są pliki EAR Maximo Asset Management, które następnie są wdrażane na
serwer aplikacji.
Administracyjna stacja robocza jest wymagana w celu przeprowadzenia instalacji i w celu
początkowego skonfigurowania produktu Maximo Asset Management. Administracyjna
stacja robocza służy do instalowania poprawek programów, aktualizacji produktów, nowych
aplikacji, nowych menedżerów procesów i dodatkowych pakietów językowych.
Administracyjna stacja robocza jest używana we wszystkich fazach cyklu życia produktu i
stanowi istotny komponent obsługi Maximo Asset Management.
Wdrożenie na jednym serwerze
Wdrożenie na jednym serwerze można wykorzystać w charakterze weryfikacji koncepcji,
jako narzędzie edukacyjne lub w celach demonstracyjnych.
6
Poniższy rysunek ilustruje produkt Maximo Asset Management wdrożony na pojedynczym
komputerze, który pełni rolę systemu administracyjnego Maximo Asset Management i
udostępnia oprogramowanie pośrednie.
Rysunek 2. Wdrożenie na jednym serwerze
Podczas instalowania na jednym serwerze należy wybrać ścieżkę instalacji prostej lub ścieżkę
instalacji niestandardowej. Jeśli wybrano ścieżkę instalacji prostej, wówczas oprogramowanie
pośrednie Maximo Asset Management zostanie zainstalowane na systemie z wartościami
domyślnymi, których nie będzie można zmienić. Jeśli zostanie wybrana ścieżka instalacji
niestandardowej, wówczas możliwe będzie wprowadzenie własnych wartości.
Wdrożenie na wielu serwerach
W celu zaimplementowania wdrożenia na wielu serwerach można ponownie wykorzystać
istniejące komponenty lub można zainstalować wszystkie komponenty od nowa.
Wdrożenie można uprościć, instalując wszystkie nowe komponenty za pomocą programów
instalacyjnych oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management i programów
instalacyjny produktu. Jeśli planowane jest ponowne wykorzystanie lub migracja zasobów,
jakie istnieją w sieci, wówczas należy zmodyfikować plan dystrybucji, aby uzyskać czas na
wykonanie dodatkowych zadań. Na przykład: należy zaktualizowac istniejące zasoby do
wersji zgodnych z produktem Maximo Asset Management.
Każdy komponent wymagany dla produktu Maximo Asset Management jest instalowany na
osobnym serwerze. Komponenty Maximo Asset Management można również pogrupować
logicznie i zainstalować na tym samym systemie.
Ważne: W niektórych sytuacjach należy unikać współużytkowania zasobów. Na przykład:
nie należy współużytkować jednej instancji bazy danych DB2 między produktem Maximo
Asset Management i IBM Tivoli Directory Server. Podczas instalacji instancja bazy danych
jest restartowana, co może spowodować brak dostępności produktu IBM Tivoli Directory
Server w przedsiębiorstwie.
Jeśli używane są zautomatyzowane programy instalacyjne, wówczas tworzone są osobne
instancje bazy danych, z których korzystają produkty Maximo Asset Management i IBM
Tivoli Directory Server.
W odmiennym środowisku kolekcja serwerów może być mieszaniną serwerów Windows i
UNIX.
Na serwerze Oracle WebLogic Server lub WebSphere Application Server Network
Deployment można tworzyć menedżery wdrażania, które będą realizować zadania z zakresu
centralnego administrowania zarządzanymi serwerami aplikacji, ich węzłami i węzłami
niestandardowymi w jednej komórce. Oracle WebLogic Server i WebSphere Application
Server Network Deployment zapewniają obsługę z zakresu podstawowego grupowania i
7
buforowania, w tym również równoważenie pracy, zautomatyzowane optymalizowanie
wydajności, a także scentralizowane zarządzanie i monitorowanie.
Rysunek 3. Wdrożenie na wielu serwerach
Planowanie z myślą o bezpieczeństwie
Należy wybrać opcję zabezpieczeń, a następnie zdecydować, którzy użytkownicy będą
pracować z aplikacjami w produkcie Maximo Asset Management.
Produkt Maximo Asset Management można skonfigurować w taki sposób, aby możliwe było
zarządzanie użytkownikami systemu i ich członkostwami w grupach uprawnień. Wymagane
są następujące informacje o użytkownikach:
Użytkownik administracyjny Maximo
Administrator produktu, który jest używany podczas początkowego konfigurowania
oraz w celu dodawania użytkowników. Wartością domyślną jest maxadmin.
Użytkownik zarejestrowany w systemie Maximo
Użytkownika używany w celu samodzielnego rejestrowania użytkowników.
Wartością domyślną jest maxreg.
Użytkownik integracji systemu Maximo
Użytkownik używany z adapterami Enterprise Adapter. Wartością domyślną jest
maxintadm.
8
Użytkownicy domyślni są tworzeni i zapisywani w bazie danych Maximo. Do produktu
Maximo Asset Management można zalogować się, korzystając z użytkowników domyślnych
albo można zmodyfikować nazwy, dopasowując je do wymagań zabezpieczeń.
Podczas instalowania produktu Maximo Asset Management należy wybrać metodę
zarządzania użytkownikami i grupami. Ta metoda dotyczy wszystkich produktów, które są
instalowane razem. Jeśli produkt Maximo Asset Management jest instalowany z innym
produktem, który jest już zainstalowany, wówczas opcje wybrane podczas instalowania
pierwszego produktu są wykorzystywane również dla produktu Maximo Asset Management.
Jeśli używany jest serwer Oracle WebLogic Server, wówczas jako domyślna opcja
zabezpieczeń stosowane jest wewnętrzne uwierzytelnianie Maximo Asset Management i
wówczas serwer katalogów nie jest wymagany. Użytkowników i grupy można tworzyć oraz
zarządzać nimi w aplikacjach Użytkownicy oraz Grupy uprawnień - w tych aplikacjach
możliwe jest tworzenie osobno oprócz danych użytkowników korporacyjnych.
Wybór opcji zabezpieczeń
Wybierane opcje zabezpieczeń określają, w jaki sposób system realizuje uwierzytelnianie oraz
autoryzację. Uwierzytelnianie to sposób sprawdzania poprawności użytkownika, który loguje
się do produktu Maximo Asset Management. Autoryzacja wykorzystuje grupy uprawnień w
celu kontrolowania użytkowników, którzy mogą korzystać z poszczególnych aplikacji.
Zastosuj jedną z następujących opcji:
Używaj serwera aplikacji i LDAP do uwierzytelniania i zarządzania
użytkownikami/grupami
W przypadku tej opcji należy utworzyć wszystkich użytkowników i grupy
uprawnień na serwerze katalogów (LDAP). Informacje z serwera katalogów są
aktualizowane w bazie danych Maximo za pomocą zadania Cron. W przypadku tej
opcji można tworzyć dodatkowe grupy uprawnień i przypisywać członkostwo do
grup uprawnień w systemie Maximo. Wszystkich użytkowników należy dodawać na
serwerze katalogów - dodawanie użytkowników nie jest dozwolone w Maximo.
Informacje wprowadzane do Maximo nigdy nie są propagowane do katalogu.
Używaj serwera aplikacji i LDAP tylko do uwierzytelniania
Ta opcja umożliwia utworzenie użytkowników i grup na serwerze katalogów
(LDAP) lub w Maximo. Informacje z serwera katalogów są aktualizowane w bazie
danych Maximo za pomocą zadania Cron. W przypadku tej opcji można tworzyć
dodatkowych użytkowników, grupy uprawnień oraz przypisywać członkostwo do
grup uprawnień w systemie Maximo. Informacje wprowadzane do Maximo nigdy
nie są propagowane do katalogu.
Używaj wewnętrznego uwierzytelniania Maximo
W przypadku tej opcji serwer katalogów nie jest wymagany. Należy korzystać z
użytkowników domyślnych albo zarządzać użytkownikami i grupami w aplikacjach
Użytkownicy oraz Grupy uprawnień. Należy skonfigurować użytkowników i grupy
w celu ochrony danych użytkowników korporacyjnych, jakie mogą istnieć.
Planowanie z myślą o łatwości serwisowania
Łatwość serwisowania to określenie, które oznacza analizę problemu z punktu centralnego z
wykorzystaniem danych zgromadzonych z szerokiej gamy źródeł.
Opcje serwisowania dostępne w aktualnej wersji zostały zmienione w porównaniu z metodą
stosowaną w poprzedniej wersji. Opcje serwisowania w produkcie Maximo Asset
9
Management 7.5 są obsługiwane za pomocą środowiska roboczego IBM Support Assistant.
Środowisko robocze jest bezpłatnym programem narzędziowym, który można skonfigurować
na potrzeby pracy w różnych produktach.
Pliki dziennika dla programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego są dostępne w
katalogu obszaru roboczego, który został zdefiniowany po uruchomieniu programu
instalacyjnego. Te pliki mogą być analizowane przez narzędzie Log Analyzer.
Pliki dzienników dla programu instalacyjnego produktu Maximo Asset Management znajdują
się w systemie administracyjnym, w następujących katalogach, gdzie to C:\IBM\SMP.
Tabela 1. Katalogi plików dziennika
Katalog pliku dziennika
Szczegóły
katalog_główny_instalacji\logs
katalog_główny_instalacji\solutions\logs
katalog_główny_instalacji\maximo\tools\logs
katalog_główny_instalacji\CTG_DE
Pliki ACULogger.properties i
deexlogger.properties zawierają klucze *fileDir,
których wartości określają lokalizację plików
dziennika. Te pliki dziennika są dostępne w
katalogu
W tym miejscu generowane są pliki dziennika w
przypadku problemów podczas sekwencji
sprawdzania poprawności programu
instalacyjnego.
katalog_główny_instalacji\CTG_DE..
Po instalacji, podczas normalnego korzystania z produktu Maximo Asset Management,
konieczne może być sprawdzenie dzienników wygenerowanych dla serwera aplikacji
MXServer, menedżera wdrażania WebSphere oraz agenta węzłów WebSphere.
Więcej informacji na temat dzienników i środowiska roboczego IBM Support Assistant
Workbench zawiera sekcja poświęcona rozwiązywaniu problemów Centrum informacyjnym
produktu Maximo Asset Management.
Planowanie obsługi języka
Produkt Maximo Asset Management zawiera funkcje obsługi języków dla języków
obsługiwanych przez UTF-8 i UCS-2.
Jeśli produkt Maximo Asset Management jest instalowany z serwerem Microsoft SQL Server,
wówczas system kodowania UTF-8 nie jest obsługiwany. Obsługa języka jest ograniczona do
języków obsługiwanych przez aktualną stronę kodową systemu Windows. Dostępne zbiory
językowe:
v Wszystkie języki łacińskie i angielski
v Jeden język z zestawem znaków dwubajtowych i angielski
Jeśli planowane jest dodanie opcji obsługi języka do produktu Maximo Asset Management,
wówczas należy użyć programu instalacyjnego Maximo Asset Management w celu
zdefiniowania języka podstawowego przed wykonaniem kroków po instalacji. Dodatkowe
języki można dodać później.
Jeśli jako typ bazy danych zostanie wskazana baza danych DB2, wówczas można wyłączyć
obsługę języków innych niż angielski, aby uniemożliwić produktowi Process Automation
10
Engine wdrażanie języków innych niż angielski. Wyłączenie obsługi języków innych niż
angielski zwiększa wydajność bazy danych, ale uniemożliwia późniejsze wdrożenie
dodatkowych języków.
Informacje zawarte w dzienniku programu instalacyjnego
Pliki dziennika generowane przez program instalacyjny Maximo Asset Management mogą
zawierać szczegółowe informacje na temat zakończonych zadań instalacji oraz na temat
błędów, jakie mogły się pojawić podczas instalacji.
Lokalizacje dzienników programu instalacyjnego produktu
Maximo Asset Management
Dzienniki można znaleźć w następujących lokalizacjach:
v katalog_główny_instalacji\logs
v katalog_główny_instalacji\solutions\logs
v katalog_główny_instalacji\maximo\tools\logs
v katalog_główny_instalacji\CTG_DE\logs
Jeśli podczas zadania sprawdzania poprawności pojawi się błąd, wówczas dzienniki mogą
znajdować się także w katalogu osobistym użytkownika, który uruchomił program
instalacyjny. Na przykład: C:\Documents and Settings\Administrator.
Ponadto: jeśli pojawi się błąd związany z serwerem J2EE, wówczas należy sprawdzić
dzienniki w katalogach dzienników dla menedżera wdrożenia, agenta węzła oraz serwera
aplikacji WebSphere Application Server.
Jeśli konieczne jest skorzystanie z usług działu wsparcia dla produktu IBM, należy
przygotować pliki dziennika w archiwum, które zostanie udostępnione pracownikowi działu
wsparcia. W celu wykonania tego zadania można skorzystać z programu narzędziowego
LogZipper, który jest dostępny w katalogu katalog_główny_instalacji\scripts. Jeśli
używany jest program narzędziowy LogZipper, wówczas wszystkie istotne pliki są
archiwizowane w pliku katalog_główny_instalacji/debug/RRRRMMDD_ggmmss.zip.
11
12
Rozdział 3. Przewodniki przejścia dla scenariuszy wdrażania
Przewodniki przejścia dla scenariuszy wdrażania to podsumowania obejmujące zadania, jakie
należy wykonać w celu wdrożenia produktu.
W informacjach dotyczących instalacji produktu przedstawiono następujące scenariusze
wdrażania:
v Scenariusz 1: Wdrażanie produktu z automatycznym konfigurowaniem oprogramowania
pośredniego
v Scenariusz 2: Wdrażanie produktu z automatycznym ponownym wykorzystaniem
istniejącego oprogramowania pośredniego
v Scenariusz 3: Wdrażanie produktu z ręcznym ponownym wykorzystaniem istniejącego
oprogramowania pośredniego
W scenariuszach 2 i 3 można ponownie wykorzystać istniejące instalacje oprogramowania
pośredniego jako komponenty produktu Maximo Asset Management. Na przykład: w
istniejącej farmie serwerów bazy danych może istnieć instancja bazy danych DB2 albo Oracle
, która zawiera już ustanowione strategie dostępu, opcje nadmiarowości oraz plany tworzenia
kopii zapasowych.
Jeśli planowane jest ponowne wykorzystanie istniejącego oprogramowania pośredniego,
należy się upewnić, że te elementy oprogramowania pośredniego są na poziomie
obsługiwanym przez produkt Maximo Asset Management. Programy instalacyjne
oprogramowania pośredniego i produktu nie udostępniają mechanizmu aktualizowania
serwerów z wykorzystaniem nieobsługiwanych wersji oprogramowania pośredniego, ani nie
udostępniają zdalnych kontroli wymagań wstępnych w celu zapewnienia, że są one na
odpowiednim poziomie. Należy użyć narzędzia do sprawdzania wymagań wstępnych, które
jest dostępne w produkcie.
Scenariusz 1: Wdrażanie produktu z automatycznym
konfigurowaniem oprogramowania pośredniego
W tym scenariuszu produkt jest wdrażany w nowym środowisku. Użytkownik wykorzystuje
programy instalacyjne produktu Maximo Asset Management i narzędzia w celu
zainstalowania i automatycznego skonfigurowania nowych instalacji oprogramowania
pośredniego oraz produktu. W tym scenariuszu serwer Oracle WebLogic Server należy
skonfigurować ręcznie, ale można wykorzystać program instalacyjny oprogramowania
pośredniego w celu zainstalowania np. bazy danych DB2, a program instalacyjny produktu
Maximo Asset Management można wykorzystać w celu automatycznego skonfigurowania tej
bazy danych. Ten scenariusz jest szczególnie użyteczny w przypadku konfigurowania
środowiska demonstracyjnego.
Uwaga: Program instalacyjny oprogramowania pośredniego nie obsługuje platform HP-UX
ani Oracle Solaris. Jednak z tym produktem dostępne są instalowalne obrazy dla serwera
WebSphere Application Server Network Deployment, bazy danychDB2 i serwera IBM Tivoli
Directory Server. Jeśli wymagane jest wdrożenie produktu Maximo Asset Management z
wykorzystaniem oprogramowania pośredniego na tych platformach, wówczas
oprogramowanie można zainstalować osobno, wykorzystując informacje zawarte w
niniejszym przewodniku.
13
Scenariusz 2: Wdrażanie produktu z automatycznym ponownym
wykorzystaniem istniejącego oprogramowania pośredniego
W tym scenariuszu produkt jest wdrażany z wykorzystaniem oprogramowania pośredniego,
jakie istnieje w przedsiębiorstwie. Programy instalacyjne produkty oraz narzędzia są
wykorzystywane w celu automatycznego skonfigurowania oprogramowania pośredniego.
Serwer Oracle WebLogic Server należy skonfigurować ręcznie, ale za pomocą programu
instalacyjnego produktu Maximo Asset Management można automatycznie skonfigurować
np. istniejącą bazę danych. Ten scenariusz jest odpowiedni dla sytuacji, gdy w
przedsiębiorstwie istnieją już zasoby oprogramowania pośredniego.
Scenariusz 3: Wdrażanie produktu z ręcznym ponownym
wykorzystaniem istniejącego oprogramowania pośredniego
W tym scenariuszu produkt jest wdrażany z wykorzystaniem oprogramowania pośredniego,
jakie istnieje w przedsiębiorstwie, i wymagane jest ręczne skonfigurowanie oprogramowania
pośredniego. Ten scenariusz jest odpowiedni w sytuacjach, gdy istnieją zasoby
oprogramowania pośredniego, ale istnieją konkretne procesy i przepisy firmowe, które
ograniczają stosowanie narzędzi do automatycznego konfigurowania przy wdrażaniu nowych
aplikacji. W tym scenariuszu program instalacyjny oprogramowania pośredniego nie jest
wykorzystywany na żadnym etapie podczas wdrażania. Ten scenariusz obejmuje ręczne
wprowadzanie wszystkich informacji dotyczących konfiguracji oprogramowania pośredniego.
14
Rozdział 4. Opcje instalacji
Programy instalacyjne udostępniają opcje, które zapewniają elastyczność w zakresie
wdrażania produktu oraz oprogramowania pośredniego.
Instalacja prosta i niestandardowa
Na wczesnym etapie instalacji można wybrać typ instalacji - prosty lub niestandardowy.
Dostępne są dwa typy instalacji produktu Maximo Asset Management:
Prosta Opcję instalacji prostej należy wybrać, jeśli wymagane jest wdrożenie wszystkich
komponentów Maximo Asset Management na pojedynczym systemie, z
wykorzystaniem całego oprogramowania pośredniego IBM. Ta opcja wdrożenia jest
zazwyczaj używana wyłącznie w celach demonstracyjnych, szkoleniowych lub do
weryfikacji poprawności założeń.
Niestandardowa
Opcję instalacji niestandardowej należy wybrać, jeśli wymagane jest wdrożenie
komponentów Maximo Asset Management na kilku systemach. Ta opcja instalacji
jest zwykle stosowana w środowisku produkcyjnym. Jeśli produkt Maximo Asset
Management jest instalowany na serwerze Oracle WebLogic Server, wówczas należy
wybrać tę opcję.
W niektórych sytuacjach należy unikać współużytkowania zasobów. Na przykład: w
większości wdrożeń nie jest wykorzystywana ta sama instancja bazy danych DB2 między
produktem Maximo Asset Management i serwerem IBM Tivoli Directory Server. Podczas
instalacji instancja bazy danych jest restartowana, co może spowodować brak dostępności
produktu IBM Tivoli Directory Server w przedsiębiorstwie. Jeśli używane są
zautomatyzowane programy instalacyjne, wówczas tworzone są osobne instancje, z których
korzystają produkty Maximo Asset Management i IBM Tivoli Directory Server.
15
16
Rozdział 5. Oprogramowanie pośrednie
Zanim możliwe będzie zainstalowanie produktu Maximo Asset Management należy
zainstalować kilka produktów oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management lub
- jeśli używane będą zasoby istniejące - należy skonfigurować te zasoby ręcznie lub za
pomocą programów instalacyjnych produktu Maximo Asset Management
Program instalacyjny oprogramowania pośredniego udostępnia interfejs przeznaczony do
instalowania i wdrażania oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management w
niezawodny i powtarzalny sposób. Program instalacyjny oprogramowania pośredniego
rejestruje wybrane opcje dotyczące wdrażania produktu Maximo Asset Management, a także
powiązane z nimi parametry konfiguracyjny, a następnie instaluje i wdraża oprogramowanie
pośrednie Maximo Asset Management na podstawie wprowadzonych informacji.
Oprogramowanie pośrednie zawiera następujące elementy oprogramowania:
v Serwer bazy danych
Produkt Maximo Asset Management korzysta z bazy danych Maximo w celu zapisywania
szczegółów dotyczących atrybutów i historii poszczególnych elementów konfiguracji, a
także szczegółów nt. relacji między tymi elementami. Baza danych jest komponentem
wymaganym przy wdrożeniu produktu Maximo Asset Management.
Możliwe jest zainstalowanie nowej instancji bazy danych DB2 9.7 za pomocą programu
instalacyjnego oprogramowania pośredniego albo wykorzystanie istniejącej instancji bazy
danych DB2 9.5 lub bazy danych DB2 9.7. Podczas wdrażania produktu Maximo Asset
Management można również użyć serwera Microsoft SQL Server lub produktu Oracle , ale
należy je ręcznie zainstalować i skonfigurować.
v Serwer katalogów
Serwer katalogów to opcjonalny komponent, który można wykorzystać w celu
zabezpieczenia produktu Maximo Asset Management, jeśli jako źródło zabezpieczeń
wybrano serwer LDAP.
Można zainstalować nową instancję serwera IBM Tivoli Directory Server 6.3 dla
systemów Windows i UNIX albo można użyć wstępnie istniejącego serwera IBM Tivoli
Directory Server lub serwera Microsoft Active Directory. Jeśli wybrano opcję instalowania
nowej wersji serwera IBM Tivoli Directory Server, wówczas należy zainstalować nową
instancję bazy danych DB2 albo ponownie wykorzystać istniejący serwer DB2.
Alternatywnie można użyć serwera bazy danych Maximo Asset Management dla składnicy
danych DB2, pod warunkiem że serwer bazy danych Maximo Asset Management korzysta
z bazy danych DB2. Jeśli wybrano opcję instalowania serwera katalogów, a nie serwera
bazy danych, wówczas program instalacyjny oprogramowania pośredniego podejmie próbę
zlokalizowania istniejącej instancji bazy danych do wykorzystania. Jeśli program nie
odnajdzie istniejącej instancji, wówczas zainstaluje bazę danych do wykorzystania z
serwerem katalogów. Jeśli jako serwer katalogów używany będzie serwer Microsoft Active
Directory Server, wówczas należy go osobno zainstalować i skonfigurować.
v Serwer J2EE
Serwer J2EE to serwer aplikacji przeznaczony do obsługiwania i zarządzania aplikacją
Maximo Asset Management.
Serwer J2EE można opcjonalnie zabezpieczyć za pomocą serwera katalogów IBM Tivoli
Directory Server lub Microsoft Active Directory.
Komponent J2EE zawiera następujące podkomponenty:
– IBM HTTP Server
Serwer IBM HTTP Server jest wykorzystywany jako podstawowy serwer HTTP.
17
Należy zainstalować nową instancję serwera IBM HTTP Server.
– Wtyczka IBM HTTP Server
Wtyczka IBM HTTP Server jest wykorzystywana jako interfejs między serwerem IBM
HTTP Server a serwerem J2EE
Należy zainstalować nową instancję wtyczki IBM HTTP Server
Program instalacyjny oprogramowania pośredniego nie instaluje serwera Oracle WebLogic
Server, a program instalacyjny produktu Maximo Asset Management nie zawiera opcji
automatycznego konfigurowania tego serwera. Serwer Oracle WebLogic Server należy
skonfigurować ręcznie.
Program instalacyjny oprogramowania pośredniego instaluje oprogramowanie na jednym
serwerze. W celu wdrożenia oprogramowania pośredniego produktu Maximo Asset
Management na wielu serwerach program instalacyjny oprogramowania pośredniego należy
uruchomić na każdym serwerze w wybranej konfiguracji topologii. Opracuj strategię
wdrażania oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management na każdym systemie,
który będzie wykorzystywany we wdrażaniu produktu Maximo Asset Management. Jeśli
komponent Maximo Asset Management jest wdrażany za pomocą programu instalacyjnego
oprogramowania pośredniego w systemie, na przykład w bazie danych DB2, a następnie
pojawiła się potrzeba dodania serwera IBM Tivoli Directory Server do tego samego systemu,
wówczas należy usunąć wdrożenie bazy danych DB2, a następnie wdrożyć ją ponownie w
ramach tego samego planu instalowania (za pomocą programu instalacyjnego
oprogramowania pośredniego), który uwzględniał serwer IBM Tivoli Directory Server.
Podczas instalowania oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management w systemie
całe oprogramowanie pośrednie przeznaczone dla tego systemu należy zainstalować
jednorazowo.
Identyfikator procesu jest generowany przy każdej okazji korzystania z programu
instalacyjnego oprogramowania pośredniego w celu zainstalowania lub zdeinstalowania
zestawu produktów oprogramowania pośredniego. Identyfikator procesu pojawia się w
systemie plików w różnych miejscach powiązanych z dziennikami i wygenerowanymi
plikami, np. jako nazwy plików, nazwy katalogów i komunikaty. Identyfikator procesu służy
do grupowania dzienników i innych wygenerowanych plików, które są powiązane z tym
samym wywołaniem programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego. Identyfikator
umożliwia również odróżnienie dzienników i innych wygenerowanych plików, które są
powiązane z różnymi wywołaniami programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego.
Identyfikator procesu to łańcuch w formacie [operacja_MMdd_GG.mm], gdzie operacja to
łańcuch określający wykonywaną operację, np. "INSTALL" lub "UNINSTALL", MM to
dwucyfrowa liczba (1-12) określająca aktualny miesiąc, dd to dwucyfrowa liczba (1-31)
określająca aktualny dzień miesiąca, GG to dwucyfrowa liczba (0-23) określająca aktualną
godzinę, a mm to dwucyfrowa liczba (0-59) określająca aktualną minutę. Oto przykładowe
wartości identyfikatorów procesów:
v [INSTALL_0924_15.45]
Instalacja rozpoczęta 24 września o godzinie 15:45.
v [UNINSTALL_1216_09.59]
Deinstalacja rozpoczęta 16 grudnia o godzinie 9:59.
Uwaga: Program instalacyjny oprogramowania pośredniego nie obsługuje platform HP-UX
ani Oracle Solaris, jednak obrazy instalacyjne dla DB2, WebSphere Application Server
Network Deployment i IBM Tivoli Directory Server są dostępne z produktem Maximo Asset
Management. Jeśli planowane jest wdrożenie produktu Maximo Asset Management z
wykorzystaniem oprogramowania pośredniego na tych platformach, wówczas można
zainstalować to oprogramowanie, wykorzystując informacje zawarte w niniejszym
podręczniku.
18
Obszar roboczy programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego
Program instalacyjny oprogramowania pośredniego jest przeznaczony do rejestrowania opcji
wybieranych podczas instalacji w katalogu określanym jako obszar roboczy, a następnie do
konfigurowania komponentów wybranych jako pojedyncza wdrażana aplikacja.
Po zakończeniu wdrożenia planu program instalacyjny oprogramowania pośredniego nie
może wdrażać dodatkowych funkcji ani produktów do systemu. Zanim możliwe będzie
wdrożenie innego zestawu funkcji i produktów należy zdeinstalować istniejący plan,
korzystając z programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego.
W obszarze roboczym znajduje się układ oraz szczegóły wdrożenia, a także dzienniki
wygenerowane przez proces programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego.
Domyślnie obszar roboczy programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego jest
zdefiniowany w następujący sposób:
Windows
C:\ibm\tivoli\mwi\workspace
AIX
/ibm/tivoli/mwi/workspace
Linux
/root/ibm/tivoli/mwi/workspace
Obszar roboczy może być zdefiniowany na zasobie współużytkowanym, który został
udostępniony dla wszystkich systemów, na którym uruchomiono program instalacyjny
oprogramowania pośredniego. Umieszczenie obszaru roboczego na zasobie
współużytkowanym eliminuje konieczność ręcznego kopiowania plików, takich jak plik
topologii, między systemami.
Obszar roboczy zawiera następujące elementy:
Plan wdrożenia
Plan wdrożenia to kolekcja kroków instalacji, parametrów konfiguracji dla każdego
kroku, a także informacji o systemie docelowym. Jest on generowany przez program
instalacyjny oprogramowania pośredniego i znajduje się w katalogu workspace.
Zmiana kroków wdrożenia powoduje usunięcie istniejącego planu wdrożenia i
zastąpienie go nowym.
Pliki konfiguracyjne planu wdrożenia zawierają informacje o samym planie. Każda
modyfikacja planu wdrożenia, w tym również zmiana konfiguracji istniejących opcji
wdrożenia, powoduje usunięcie plików konfiguracyjnych planu wdrożenia. Te pliki
są ponownie generowane przy ponownym wdrażaniu planu wdrożenia.
Plik topologii
Plik topologii jest to plik właściwości opisujący parametry konfiguracyjne wdrożenia
oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management. Ten plik jest tworzony, a
następnie aktualizowany po każdym wdrożeniu lub deinstalacji. Jeśli nie
zdefiniowano obszaru roboczego w lokalizacji centralnej, który byłby dostępny dla
wszystkich systemów otrzymujących oprogramowania pośrednie Maximo Asset
Management, wówczas ten plik należy skopiować do obszaru roboczego każdego
systemu, na którym wdrażane jest oprogramowanie pośrednie produktu Maximo
Asset Management. Na podstawie zawartości tego pliku program instalacyjny
Maximo Asset Management może zapełnić swoje panele odpowiednimi wartościami
domyślnymi.
Ten plik jest zapisywany w ścieżce obszar roboczy/topology.xml.
19
Dzienniki
W katalogu obszaru roboczego znajdują się pliki dzienników zawierające informacje
o wdrożeniu. Ponadto katalog ten zawiera własne pliki dzienników oprogramowania
pośredniego Maximo Asset Management.
Opcje konfiguracji oprogramowania pośredniego
Jeśli oprogramowanie pośrednie zostało zainstalowane przez program do instalowania
oprogramowania pośredniego lub użytkownik wybrał istniejący zasób oprogramowania
pośredniego, z którego zamierza korzystać, wówczas dostępne są dwie opcje konfiguracji
serwerów, które będą używane z produktem Maximo Asset Management.
Konfiguracja automatyczna
Program instalacyjny Maximo Asset Management automatycznie konfiguruje
oprogramowanie pośrednie w celu pracy z produktem Maximo Asset Management.
Konfiguracja ręczna
Użytkownik może ręcznie skonfigurować oprogramowanie pośrednie, jakie istnieje
w środowisku lub zostało zainstalowane przez program instalacyjny
oprogramowania pośredniego. Te czynności konfiguracyjne należy wykonać przed
uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.
W przypadku wdrażania produktu Maximo Asset Management na serwerze Oracle
WebLogic Server konieczne jest ręczne skonfigurowanie produktu.
Konwencje nazewnictwa obiektów oprogramowania pośredniego
W przypadku instalowania i konfigurowania oprogramowania pośredniego za pomocą
programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego oraz programu instalacyjnego
Maximo Asset Management należy przestrzegać konwencji nazewnictwa nazw obiektów,
które zostały określone w niniejszym temacie.
Poniższa tabela zawiera listę ograniczeń dla nazw obiektów oprogramowania pośredniego.
Tabela 2. Konwencje nazewnictwa obiektów oprogramowania pośredniego
Nagłówek
Nagłówek
Konwencje nazewnictwa DB2 dla nazw grup,
nazw użytkowników i identyfikatorów
użytkowników.
Nazwy grup oraz identyfikatory użytkowników w
systemach operacyjnych Linux i UNIX mogą
zawierać maksymalnie osiem znaków i muszą
zawierać tylko małe litery.
Nazwy grup i nazwy użytkowników w systemie
Windows mogą zawierać maksymalnie 30
znaków.
Nazwy i identyfikatory nie mogą mieć
następujących wartości: USERS, ADMINS,
GUESTS, PUBLIC, LOCAL ani żadnych słów
zastrzeżonych w SQL.
Nazwy i identyfikatory nie mogą zaczynać się od
liter IBM, SQL ani SYS. Nie mogą się zaczynać
od znaku podkreślenia (_).
Konwencje nazewnictwa DB2 dla instancji DB2.
Nazwy instancji mogą zawierać maksymalnie 8
znaków.
W systemie Windows żadna instancja nie może
mieć takiej samej nazwy, jak usługa.
20
Tabela 2. Konwencje nazewnictwa obiektów oprogramowania pośredniego (kontynuacja)
Nagłówek
Nagłówek
Konwencje nazewnictwa DB2 dla haseł.
W systemach UNIX hasła mogą zawierać
maksymalnie 8 znaków.
W systemach Windows hasła mogą zawierać
maksymalnie 14 znaków.
Konwencje nazewnictwa IBM Tivoli Directory
Server dla baz danych i ich aliasów.
Nazwy baz danych muszą być unikalne w
lokalizacji, w której są skatalogowane. W
systemach Linux i UNIX ta lokalizacja jest
ścieżką katalogu. W systemach Windows jest to
dysk logiczny.
Nazwy aliasów baz danych muszą być unikalne w
katalogu systemowym bazy danych. W przypadku
utworzenia nowej bazy danych wartością
domyślną aliasu będzie nazwa bazy danych. W
wyniku tego nie można utworzyć bazy danych z
użyciem nazwy, która jest aliasem bazy danych,
nawet jeśli nie istnieje baza danych o takiej
nazwie.
Nazwa bazy danych i alias bazy danych mogą
zawierać maksymalnie po 8 znaków.
Należy pamiętać o tym, że znaki @, # i $ nie są
dostępne na wszystkich klawiaturach. Należy
unikać tych znaków podczas tworzenia nazwy
bazy danych.
Konwencje nazewnictwa IBM Tivoli Directory
Server dla użytkowników, grup, baz danych i
instancji
Wartości nie mogą zawierać więcej niż 8 znaków.
Nie należy stosować następujących wartości:
USERS, ADMINS, GUESTS, PUBLIC, LOCAL
ani idsldap.
Wartości nie mogą się rozpoczynać od liter IBM,
SQL ani SYS.
Wartości nie mogą zawierać znaków
akcentowanych.
Wartości mogą zawierać znaki z zakresu od A do
Z, od a do z oraz 0 - 9.
Wartości muszą rozpoczynać się znakami z
zakresów A - Z lub a - z.
Hasła administratorów nie mogą zawierać znaków
dwubajtowych.
Hasła nie mogą zawierać znaków specjalnych: ` ' \
"|
21
Tabela 2. Konwencje nazewnictwa obiektów oprogramowania pośredniego (kontynuacja)
Nagłówek
Nagłówek
WebSphere Application Server Network
Deployment
Nazwa administratora nie może zawierać żadnego
z następujących znaków: / \ * ,: ;=+?|< > & % '"]
[> # $ ~ ( ) !
Nazwa administratora nie może rozpoczynać się
znakiem kropki.
Nazwa administratora nie może rozpoczynać się
ani kończyć znakami spacji.
Hasło administratora musi zawierać 8 znaków.
Program instalacyjny oprogramowania
pośredniego
pośredniego nie sprawdza zgodności hasła z
systemem operacyjnym na hoście docelowym.
Upewnij się, że wprowadzone wartości haseł są
poprawne w tym środowisku.
W systemie Windows nie można stosować znaku
'%', a w systemie UNIX znaków !, $, #, %.
pośredniego nie sprawdza, czy w nazwach
użytkowników zostały użyte znaki
akcentowane. Użycie tych znaków może
powodować błędy.
Nazwy hostów nie mogą zawierać znaku
podkreślenia (_). Stosowanie tego znaku
powoduje błąd podczas instalowania
oprogramowania pośredniego.
Ważne: Podczas wprowadzania wartości LDAP do pól w panelu instalacji produktu, do
plików LDIF albo bezpośrednio do instancji katalogu należy pamiętać o regułach dot. składni
dot. stosowania znaków specjalnych w łańcuchach LDAP. W większości przypadków znaki
specjalne należy poprzedzać znakiem zmiany znaczenia, dzięki temu znak specjalny będzie
bardziej czytelny dla serwera katalogów. Brak zmiany znaczenia znaku specjalnego
zawartego w łańcuchu LDAP wykorzystywanym z produktem Maximo Asset Management
spowoduje błędy produktu Maximo Asset Management.
Wiele serwerów katalogów traktuje spację jako znak specjalny, który jest częścią łańcucha
LDAP. Jeśli zostanie wprowadzony łańcuch LDAP, który zawiera spację w polu, wówczas
pojawiać się będą trudne do rozwiązania błędy Maximo Asset Management. Konieczne jest
poprzedzanie wszelkich znaków białych znakiem zmiany znaczenia. Więcej informacji na
temat znaków specjalnych w łańcuchach LDAP zawiera dokumentacja serwera katalogów.
22
Rozdział 6. Instalowanie wielu produktów na jednej
administracyjnej stacji roboczej
Na jednym komputerze można przeprowadzić wiele instalacji, np. środowiska testowego,
środowiska programistycznego i środowiska szkoleniowego.
Pojedyncza administracyjna stacja robocza może obsługiwać wiele wdrożeń produktu.
Podczas instalowania produktu Maximo Asset Management należy określić katalog
instalacyjny dla konkretnego wdrożenia w panelu Wybierz folder instalacyjny. Po
zakończeniu instalacji można zainstalować kolejną instancję produktu na tej samej
administracyjnej stacji roboczej, określając nową ścieżkę instalacji. Należy wprowadzić
znaczącą nazwę, która będzie określać cel wdrożenia.
Każda instancja produktu wymaga dedykowanej instancji bazy danych oraz dedykowanego
serwera Java 2 Platform, Enterprise Edition (J2EE). Nie można współużytkować tych
zasobów między wdrożeniami.
Wskazówka: Na stacjach roboczych, na których znajduje się wiele wdrożeń produktu,
wszystkie zadania po instalacji należy wykonać jednorazowo dla jednego wdrożenia. To samo
dotyczy również wszystkich przyszłych operacji instalacji, których źródłem jest instalator
rozwiązania procesu, program instalacyjny produktu, a także w przypadku operacji
wynikających ze stosowania pakietów poprawek.
23
24
Rozdział 7. Szkoleniowe bazy danych
Istnieje możliwość tworzenia baz danych maxdemo pełniących rolę środowiska testowego i
przeznaczonych do celów szkoleniowych. Do bazy danych maxdemo można wprowadzać
dane przykładowe w celu zdobycia doświadczenia w korzystaniu z funkcji Maximo Asset
Management podczas budowania niestandardowego środowiska.
Bazy danych maxdemo można tworzyć podczas instalowania produktu Maximo Asset
Management albo po zakończeniu procesu instalacji. Więcej informacji zawiera sekcja
poświęcona instalacji produktu Maximo Asset Management 7.5.
25
26
Dodatek A. Zadania programu instalacyjnego
Jeśli program instalacyjny produktu Maximo Asset Management otrzyma instrukcję
automatycznego konfigurowania oprogramowania pośredniego, wówczas wykonuje serię
zadań z zakresu konfiguracji i wdrażania.
Poniższa lista zawiera szczegóły dotyczące operacji realizowanych przez program
instalacyjny produktu Maximo Asset Management podczas typowej instalacji. Te informacje
zostały udostępnione, aby umożliwić sprawdzenie, czy program instalacyjny produktu
Maximo Asset Management jest zgodny z korporacyjną strategią wdrażania aplikacji.
W przypadku niektórych zadań zostały udostępnione instrukcje ręcznej konfiguracji, jeśli
użytkownik nie zamierza korzystać z funkcji automatycznej konfiguracji oprogramowania
pośredniego, jaką udostępnia program instalacyjny Maximo Asset Management. W takim
przypadku te zadania należy wykonać przed uruchomieniem programu instalacyjnego
produktu Maximo Asset Management
Tabela 3. Zadania programu instalacyjnego produktu Maximo Asset Management
Kategoria zadania
Zautomatyzowana
operacja instalacji
Opis
Instrukcje ręcznego wykonania
zadania
Dostęp
Utworzenie
użytkownika bazy
danych dla DB2
Użytkownik systemu o domyślnej
nazwie maximo jest tworzony na
serwerze DB2, który jest
wykorzystywany w celu uzyskiwania
dostępu do bazy danych Maximo. Tę
wartość domyślną można
zmodyfikować.
Tego użytkownika systemu należy
utworzyć ręcznie na serwerze DB2
przed uruchomieniem programu
instalacyjnego Maximo Asset
Management za pomocą metod
wyznaczonych w organizacji.
Cienki klient
WebSphere
Application Server
Konfiguracja cienkiego
klienta WebSphere
Application Server
Plik kluczy jest kopiowany z menedżera
WebSphere Domain Manager do
systemu administracyjnego Maximo
Asset Management w celu nawiązania
komunikacji między tymi dwoma
systemami.
Instrukcje ręcznego kopiowania pliku
kluczy z menedżera WebSphere
Domain Manager można znaleźć w
dokumentacji dotyczącej instalacji
produktu.
Należy się upewnić, że port SOAP dla
menedżera WebSphere Domain
Manager jest dostępny dla systemu
administracyjnego Maximo Asset
Management. Domyślnie ten port to
8879.
Baza danych
Tworzenie instancji
bazy danych
Dla produktu Maximo Asset
Management tworzona jest nowa
instancja bazy danych DB2 i Oracle
(jeśli instancja jeszcze nie istnieje).
Tworzenie bazy danych Nowa instancja bazy danych jest
tworzona dla produktu Maximo Asset
Management dla DB2 i Microsoft SQL
Server.
Można ponownie wykorzystać
istniejącą instancję bazy danych lub
utworzyć instancję bazy danych.
Instrukcje ręcznego tworzenia instancji
bazy danych dla DB2 i Oracle można
znaleźć w dokumentacji dotyczącej
instalacji produktu.
Instrukcje ręcznego tworzenia bazy
danych dla DB2 i Microsoft SQL
Server można znaleźć w dokumentacji
dotyczącej instalacji produktu.
27
Tabela 3. Zadania programu instalacyjnego produktu Maximo Asset Management (kontynuacja)
Kategoria zadania
Zautomatyzowana
operacja instalacji
Tworzenie użytkownika
bazy danych dla Oracle
lub Microsoft SQL
Server.
Opis
Użytkownik bazy danych o domyślnej
nazwie maximo jest tworzony dla
serwera Oracle lub dla serwera
Microsoft SQL Server, który jest
wykorzystywany w celu uzyskiwania
dostępu do baza danych Maximo. Tę
wartość domyślną można
zmodyfikować.
zadania
Użytkownika systemu należy utworzyć
ręcznie na serwerze Oracle lub
Microsoft SQL Server przed
uruchomieniem programu
instalacyjnego produktu Maximo Asset
Management za pomocą metod
wyznaczonych w organizacji.
W przypadku Microsoft SQL Server
ten użytkownik musi być
odpowiedzialny za bazę danych.
Informacje na temat nadawania
użytkownikowi uprawnień do Oracle
można znaleźć w dokumentacji
Tworzenie obszarów
tabel
Tworzenie obszarów tabel dla nowej
bazy danych DB2 lub Oracle .
Instrukcje ręcznego tworzenia
obszarów tabel dla DB2 i Oracle
Wdrażanie schematu
bazy danych Maximo
Schemat bazy danych Maximo jest
wdrażany tylko do nowo utworzonej
bazy danych.
Nazwa schematu bazy danych musi
być taka sama, jak nazwa osoby
odpowiedzialnej za zdefiniowane
obszary tabel.
Uruchomienie komendy Komenda maxinst wdraża tabele bazy
maxinst
danych i wymagane dane.
Tworzenie instancji
WebSphere
bazy danych i ID
Application Server
Network Deployment użytkownika
Jeśli komunikaty JMS zostaną
zachowane w bazie danych, wówczas
zostanie utworzona nowa instancja bazy
danych DB2. ID użytkownika instancji
bazy danych również zostanie
utworzony.
Nową instancję bazy danych dla
zachowywanych komunikatów JMS
można utworzyć ręcznie za pomocą
standardowych procedur
obowiązujących w organizacji.
Jeśli używany jest serwer Oracle lub
Microsoft SQL Server, a istniejące
zasoby nie będą używane, wówczas
należy ręcznie utworzyć instancję bazy
danych oraz ID użytkownika dla
trwałości komunikatów.
Tworzenie bazy danych Jeśli komunikaty JMS zostaną
nowa baza danych zostanie utworzona
w DB2.
Nową bazę danych dla
zachowywanych komunikatów JMS
można utworzyć ręcznie za pomocą
standardowych procedur
obowiązujących w organizacji.
Jeśli używany jest serwer Oracle lub
Microsoft SQL Server, a istniejące
zasoby nie będą używane, wówczas
należy ręcznie utworzyć bazę danych
dla trwałości komunikatów.
Tworzenie źródła
danych
28
Jeśli komunikaty JMS zostaną
zostanie utworzone źródło danych.
Instrukcje ręcznego tworzenia źródła
danych dla zachowanych komunikatów
Kategoria zadania
Zautomatyzowana
operacja instalacji
Tworzenie serwera
aplikacji
Opis
zadania
Tworzony jest nowy serwer aplikacji o
nazwie MXServer (jeśli jeszcze nie
istnieje). Ta wartość jest wartością
domyślną.
Instrukcje ręcznego tworzenia serwera
aplikacji można znaleźć w
produktu.
Bezpośrednio po utworzeniu serwera
aplikacji ustawiany jest rozmiar sterty
JVM dla tego serwera. Jeśli serwer
aplikacji został poprzednio utworzony,
wówczas ten krok obejmuje ustawienie
dla niego rozmiaru sterty JVM.
Ustawianie rozmiaru
sterty JVM na
menedżerze WebSphere
Deployment Manager
Rozmiar sterty JVM jest ustawiany na
1536 (dla opcji Initial Heap Size
(Początkowa wielkość sterty) i opcji
Maximum Heap Size (Maksymalna
wielkość sterty) na menedżerze
WebSphere Deployment Manager dla
platform 32-bitowych. Dla platform
64-bitowych ta wartość wynosi 4096.
Rozmiar sterty można ustawić ręcznie
na menedżerze WebSphere
Deployment Manager, stosując
standardowe procedury obowiązujące
w organizacji.
Tworzenie magistral
integracji systemu oraz
miejsc docelowych
takich magistral
Tworzone są magistrale integracji
systemu oraz miejsca docelowe takich
magistral na potrzeby przesyłania
wiadomości.
Instrukcje ręcznego tworzenia
magistral integracji systemu oraz
miejsc docelowych takich magistral są
dostępne w dokumentacji dotyczącej
instalacji produktu.
Tworzenie kolejek JMS Tworzone są kolejki JMS na potrzeby
przesyłania wiadomości.
Instrukcje ręcznego tworzenia kolejek
JMS można znaleźć w dokumentacji
Modyfikowanie plików
web.xml
Pliki web.xml, które znajdują się na
menedżerze wdrażania są
modyfikowane w taki sposób, aby
zawierały informacje o wdrażaniu
produktu Maximo Asset Management dzięki temu menedżer wdrażania
dowiaduje się, w jaki sposób aplikacja
produktu Maximo Asset Management
obsługuje jego potrzeby dotyczące
uwierzytelniania.
Aktywacja adaptera
Integration Framework
Adapter.
Tworzenie
użytkowników w
repozytorium LDAP.
W repozytorium LDAP tworzeni są
następujący użytkownicy domyślni i
grupy domyślne.
Więcej informacji można znaleźć w
produktu.
Użytkownicy
v wasadmin
v maxadmin
v mxintadm
v maxreg
Dodatek A. Zadania programu instalacyjnego
29
Kategoria zadania
Zautomatyzowana
operacja instalacji
Opis
zadania
Wdrażanie menedżerów Komponenty Maximo Asset
procesów
Management są wdrażanie za pomocą
programu instalacyjnego rozwiązań
procesu.
Wdrażanie aplikacji
Aplikacje maximo i maximohelp są
wdrażane na serwer aplikacji
MXServer.
Uruchomienie komendy Komenda updatedb jest uruchamiana
updatedb
w celu aktualizowania bazy danych
Maximo.
Zadanie Cron
VMMSYNC jest
modyfikowane.
Zadanie Cron VMMSYNC jest
wykorzystywane w celu zaplanowania
synchronizacji między menedżerem
Virtual Member Manager a
repozytorium LDAP skonfigurowanym
w celu uwierzytelniania.
Więcej informacji można znaleźć w
produktu.
Te zadania można wykonać ręcznie. W takim przypadku należy w programie instalacyjnym
Maximo Asset Management wybrać opcję, która nie spowoduje automatycznego
konfigurowania serwerów oprogramowania pośredniego.
30
Dodatek B. Arkusze planowania dla instalacji oprogramowania
pośredniego
Przed uruchomieniem instalacji należy użyć arkuszy planowania w celu rejestrowania
wartości określanych podczas instalowania komponentów wybranych do wdrożenia. W
przypadku wdrożeń rozproszonych należy w razie potrzeby zarejestrować wiele wartości.
Arkusze są również pomocne, jeśli konieczne jest ręczne skonfigurowanie lub ponowne
wykorzystanie istniejącego oprogramowania pośredniego.
Struktura katalogów dla produktów oprogramowania pośredniego
Nie należy instalować wielokrotnie produktów oprogramowania pośredniego w tym samym
katalogu niestandardowym. Na przykład: w przypadku instalowania DB2, WebSphere
Application Server Network Deployment i IBM Tivoli Directory Server na tym samym
komputerze nie można zainstalować wszystkich tych produktów w katalogu
C:\ISM_middleware. Można je jednak zainstalować w katalogach C:\ISM_middleware\
DB2, C:\ISM_middleware\WAS i C:\ISM_middleware\ITDS. Nie można również
zainstalować jednego produktu oprogramowania pośredniego w katalogu niestandardowym, a
następnie zainstalować inny produkt oprogramowania pośredniego w jego podkatalogu. Na
przykład: jeśli produkt DB2 jest instalowany do katalogu C:\ISM_middleware, wówczas nie
można zainstalować produktu IBM Tivoli Directory Server do katalogu
C:\ISM_middleware\ITDS.
Użytkownicy i grupy
Po uruchomieniu programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego pojawia się zachęta
do wprowadzenia identyfikatorów użytkowników w celu zainicjowania instalowania DB2,
WebSphere Application Server Network Deployment i IBM Tivoli Directory Server. Można
wprowadzić istniejący identyfikator użytkownika systemu lub pozwolić programowi
instalacyjnego oprogramowania pośredniego na utworzenie ID użytkownika.
Uwaga: W systemach operacyjnych Linux i UNIX instalacja może się nie powieść w
przypadku określenia istniejącego konta użytkownika w celu zainstalowania DB2 lub IBM
Tivoli Directory Server, jeśli to konto użytkownika nie znajduje się w katalogu /home.
W tej tabeli należy utworzyć listę użytkowników i grup do tworzenia, jeśli nie będą używane
wartości domyślne.
Tabela 4. Użytkownicy i grupy tworzone podczas wdrażania produktu Maximo Asset Management
Użytkownik
Grupa
Opis
db2admin (tylko w
systemie Windows)
Windows
Administrator DB2. ID użytkownika usługi
Windows.
Wartość
v Administratorzy
v DB2USERS
v DB2ADMNS
Ten użytkownik jest wymagany tylko w
przypadku wdrożeń, w których
wykorzystywany jest produkt DB2.
31
Tabela 4. Użytkownicy i grupy tworzone podczas wdrażania produktu Maximo Asset Management (kontynuacja)
Użytkownik
idsccmdb
Uwaga: Administrator
musi być również
członkiem podstawowej
grupy użytkownika
instancji IBM Tivoli
Directory Server
(domyślnie idsccmdb).
Grupa
Opis
Linux i UNIX
v dasadm1
Tej wartości nie można
zmienić, gdy używany
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
v idsldap
Osoba odpowiedzialna za instancję IBM
Tivoli Directory Server. Również osoba
odpowiedzialna za bazę danych używaną z
instancją IBM Tivoli Directory Server.
wykorzystywany jest produkt IBM Tivoli
Directory Server.
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
v dbsysadm
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
maximo
ctginst1
Używany dla konfiguracji bazy danych
Maximo.
Linux i UNIX
v dasadm1
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
Użytkownik systemu używany jako
użytkownik odpowiedzialny za instancję
bazy danych w systemach UNIX.
v db2iadm1
db2fenc1
Linux i UNIX
v db2fgrp1
Użytkownik systemu wykorzystywany jako
ID użytkownika chronionego dla domyślnej
instancji DB2 o nazwie db2inst1.
ctgfenc1
Linux i UNIX
v ctgfgrp1
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
32
ID użytkownika chronionego dla instancji
serwera DB2 o nazwie ctginst1.
Wartość
Tabela 4. Użytkownicy i grupy tworzone podczas wdrażania produktu Maximo Asset Management (kontynuacja)
Użytkownik
dasusr1
Grupa
Opis
Linux i UNIX
użytkownik serwera administracyjnego.
Wartość
v dasadm1
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
db2inst1
domyślny użytkownik odpowiedzialny za
instancję bazy danych.
Linux i UNIX
v dasadm1
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
v db2iadm1
idsldap
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
Użytkownik produktu IBM Tivoli Directory
Server.
Linux i UNIX
v idsldap
jest instalator
oprogramowania
pośredniego.
v db2iadm1
v root
wasadmin
Nie jest to użytkownik systemowy.
ID użytkownika tworzony w celu
korzystania z serwera IBM WebSphere
Application Server Network Deployment.
wykorzystywany jest produkt IBM
WebSphere Application Server Network
Deployment.
W systemach Linux i UNIX użytkownik root musi być członkiem grup dasadm1, idsldap i
dbsysadm. Administrator musi być również członkiem podstawowej grupy użytkownika
instancji IBM Tivoli Directory Server (domyślnie idsccmdb).
Poniższy przykład ilustruje użytkowników i grupy tworzone w przypadku korzystania z
programu instalacyjnego oprogramowania pośredniego w celu zainstalowania
oprogramowania pośredniego w systemach Linux i UNIX przy wykorzystaniu wartości
domyślnych. Na podstawie tych informacji można określić podstawową grupę ID
użytkownika.
# id db2inst1
uid=510(db2inst1) gid=102(db2iadm1) groups=102(db2iadm1),101(dasadm1)
Dodatek B. Arkusze planowania dla instalacji oprogramowania pośredniego
33
#id ctginst1
uid=512(ctginst1) gid=102(db2iadm1) groups=102(db2iadm1),101(dasadm1)
# id idsccmdb
uid=514(idsccmdb) gid=502(dbsysadm) groups=502(dbsysadm),101(dasadm1),501(idsldap)
# id db2fenc1
uid=511(db2fenc1) gid=103(db2fgrp1) groups=103(db2fgrp1)
# id ctgfenc1
uid=513(ctgfenc1) gid=104(ctgfgrp1) groups=104(ctgfgrp1)
# id dasusr1
uid=508(dasusr1) gid=101(dasadm1) groups=101(dasadm1)
# id idsldap
uid=513(idsldap) gid=501(idsldap) groups=501(idsldap),0(root),102(db2iadm1)
#id root
uid=0(root) gid=0(root) groups=0(root),1(bin),2(daemon),3(sys),4(adm),
6(disk),10(wheel),501(idsldap),502(dbsysadm)
Następujące wpisy zawiera plik /etc/group:
dasadm1:x:101:db2inst1,ctginst1,idsccmdb
db2iadm1:x:102:idsldap
idsldap:x:501:idsldap,root,idsccmdb
dbsysadm:x:502:root
Lokalizacje katalogu
W tej tabeli określ lokalizacje katalogu oprogramowania pośredniego, jakie będą stosowane.
Tabela 5. Lokalizacje katalogu
Ustawienie
Domyślne
Katalog obszaru roboczego
katalog_osobisty_użytkownika\ibm\
tivoli\mwi\workspace
Wartość
Katalog źródłowy obrazów oprogramowania
pośredniego
Katalog obrazów skompresowanych
Katalog obrazów nieskompresowanych
Konfiguracja produktu DB2
W tej tabeli określ wartości konfiguracji, które będą stosowane podczas instalowania DB2.
Tabela 6. Konfiguracja produktu DB2
Ustawienie
Katalog instalacyjny
Domyślne
Windows
napęd_systemu\Program
Files\IBM\SQLLIB
Linux, AIX, HP-UX, Solaris
/opt/IBM/db2/V9.7
34
Wartość
Tabela 6. Konfiguracja produktu DB2 (kontynuacja)
Ustawienie
Użytkownik DAS
Domyślne
Wartość
Windows
db2admin
dasusr1
Użytkownik chroniony dla domyślnej
instancji DB2
db2fenc1
Opcja tworzenia domyślnej instancji DB2
domyślnie nie jest aktywna w programie
instalacyjnym oprogramowania
pośredniego.
Nazwa grupy użytkownika chronionego
dla domyślnej instancji DB2
db2fgrp1
pośredniego.
Użytkownik chroniony dla katalogu
głównego domyślnej instancji DB2
Linux, AIX, HP-UX
/home/db2fenc1
Solaris
/export/home/db2fenc1
pośredniego.
Użytkownik chroniony dla instancji
serwera DB2
Nazwa grupy użytkownika chronionego
dla instancji serwera DB2
Użytkownik chroniony dla katalogu
głównego instancji serwera DB2
ctgfenc1
ctgfgrp1
Linux, AIX, HP-UX
/home/ctgfenc1
Solaris
Nazwa instancji
ctginst1
Port
50005
Katalog osobisty użytkownika instancji
Linux, AIX, HP-UX
/home/ctginst1
Solaris
ID użytkownika instancji bazy danych
/export/home/db2fenc1
/export/home/ctginst1
Windows
db2admin
ctginst1
35
Tabela 6. Konfiguracja produktu DB2 (kontynuacja)
Ustawienie
Domyślne
Grupa administratorów DB2
Wartość
Windows
DB2ADMNS
db2iadm1
Grupa użytkowników DB2
Windows
DB2USERS
Użyj tej samej nazwy i hasła użytkownika TAK
dla pozostałych usług DB2
Skonfiguruj katalog narzędzi
NIE
Ta wartość jest istotna w scenariuszach z
ponownym wykorzystaniem
komponentów.
Włącz zabezpieczenia systemu
operacyjnego dla obiektów DB2
TAK
Ta wartość jest istotna w scenariuszach z
ponownym wykorzystaniem
komponentów.
Port instancji DB2
Nazwa obszaru tabel danych
MAXDATA
Wielkość obszaru tabel danych
średnia (1000 MB)
DB2
Średnia (5000 MB)
Nazwa tymczasowego obszaru tabel
MAXTEMP
Wielkość tymczasowego obszaru tabel
1000 MB
Konfiguracja produktu Oracle
W tej tabeli określ wartości konfiguracji, które będą stosowane podczas instalowania Oracle .
Tabela 7. Konfiguracja produktu Oracle
Ustawienie
Domyślne
Windows
napęd_systemu\oracle\
product\11.2.0\db_1
/opt/app/oracle/product/
11.2.0/db_1
ID użytkownika administratora
sys
ID osoby odpowiedzialnej za
oprogramowanie Oracle
Windows
Administrator
oracle
36
Wartość
Tabela 7. Konfiguracja produktu Oracle (kontynuacja)
Ustawienie
Domyślne
Lokalizacja instancji
Wartość
Windows
C:\oracle\product\11.2.0\db_1
11.2.0/db_1
MAXDATA
Oracle
Średnia (1000 MB)
MAXTEMP
1000 MB
Konfiguracja produktu Microsoft SQL Server
W tej tabeli określ wartości konfiguracji, które będą stosowane podczas instalowania
Microsoft SQL Server.
Tabela 8. Konfiguracja produktu Microsoft SQL Server
Ustawienie
Domyślne
Wartość
ProgramFiles\Microsoft SQL Server\90
Nazwana instancja
maximo
Administrator produktu Microsoft SQL
Server
sa
Hasło administratora serwera Microsoft
SQL Server
Port
1433
Nazwa bazy danych
maxdb75
ID użytkownika
maximo
Hasło dla ID użytkownika
Nazwa pliku danych
maxdb75_dat
Nazwa pliku dziennika
maxdb75_log
Konfiguracja produktu WebSphere Application Server Network
Deployment
Utwórz listę wartości konfiguracji, które będą stosowane podczas instalowania produktu
WebSphere Application Server Network Deployment.
37
Tabela 9. Konfiguracja produktu WebSphere Application Server Network Deployment
Ustawienie
Domyślne
Miejsce instalacji
Wartość
Windows
C:\Program
Files\IBM\WebSphere\
AppServer
Linux, HP-UX, Solaris
/opt/IBM/WebSphere/
AppServer
AIX
/usr/IBM/WebSphere/
AppServer
Nazwa użytkownika administracyjnego
WebSphere Administration
wasadmin
Nazwa profilu menadżera wdrażania
ctgDmgr01
Nazwa profilu serwera aplikacji
ctgAppSrv01
Katalog profili
/opt/IBM/WebSphere/
AppServer/profiles
AIX
/usr/IBM/WebSphere/
AppServer/profiles
Nazwa komórki
ctgCell01
Nazwa węzła menadżera wdrażania
ctgCellManager01
Nazwa węzła serwera aplikacji
ctgNode01
Miejsce instalacji serwera HTTP
Windows
C:\Program
Files\IBM\HTTPServer
/opt/IBM/HTTPServer
AIX
Port HTTP
/usr/IBM/HTTPServer
80
W systemie Windows ten port może być
już używany. Zwolnij ten port albo użyj
innego portu, który nie jest jeszcze
przypisany.
Port serwera dla administracji HTTP
8008
Nazwa profilu wtyczki HTTP
ctgAppSvr01
Konfiguracja produktu Oracle WebLogic Server
Lista wartości konfiguracji, jakie będą stosowane podczas konfigurowania produktu Oracle
WebLogic Server.
38
Tabela 10. Konfiguracja produktu Oracle WebLogic Server
Ustawienie
Domyślne
Źródło domeny
Wartość
Windows:
\wlserver_10.3\common\
templates\domains
Linux, Solaris:
/wlserver_10.3/common/
templates/domains
Dostosowywanie ustawień środowiska i
usług
Nie.
Nazwa domeny
my_domain
Uwaga: Dowolna nazwa oprócz
MAXIMOSERVER
Nazwa serwera administracyjnego
MAXIMOSERVER
Adres do nasłuchiwania
Wszystkie adresy lokalne
Port do nasłuchiwania
7001
Nazwa odsyłacza skrótu do menu
uruchamiania
Start Server
Nazwa programu Start Server
startWebLogic.cmd
Konfiguracja produktu IBM Tivoli Directory Server
W tej tabeli określ wartości konfiguracji, które będą stosowane podczas instalowania IBM
Tivoli Directory Server.
Tabela 11. Konfiguracja produktu IBM Tivoli Directory Server
Ustawienie
Domyślne
Lokalizacja instalacji
Wartość
Windows
C:\Program
Files\IBM\LDAP\V6.3
/opt/IBM/ldap/V6.3
Nazwa wyróżniająca administratora
cn=root
Jednostka organizacyjna
ou=SWG
Przyrostek organizacji i kraju
o=IBM,c=US
Port serwera katalogów
389
Bezpieczny port serwera katalogów
636
Port administracyjny
3538
Bezpieczny port administracyjny
3539
Nazwa bazy danych
security
Nazwa instancji
idsccmdb
Nazwa użytkownika instancji
idsccmdb
Konfiguracja serwera Microsoft Active Directory
Utwórz listę wartości konfiguracji, które będą stosowane podczas instalowania produktu
Microsoft Active Directory.
39
Tabela 12. Konfiguracja serwera Microsoft Active Directory
Ustawienie
Domyślne
Port serwera katalogów
389
Wpis podstawowy LDAP
Przyrostek użytkownika
Przyrostek grupy
Przyrostek kontenera organizacji
Nazwa wyróżniająca Bind
40
Wartość
Dodatek C. Arkusze planowania na potrzeby ręcznej
konfiguracji oprogramowania pośredniego
W celu ręcznego skonfigurowania oprogramowania pośredniego można użyć poniższych
tabel jako arkuszy planowania niezbędnych zadań. Zaleca się, aby oprogramowanie pośrednie
konfigurowali ręcznie wyłącznie użytkownicy będący ekspertami.
W scenariuszu wdrażania obejmującym ponowne wykorzystanie istniejącego
oprogramowania pośredniego w organizacji użytkownika istnieje szereg zadań
konfiguracyjnych koniecznych do wykonania w oprogramowaniu pośrednim, zanim będzie
możliwe użycie programu instalacyjnego produktu. Obszerne opisy kroków ręcznej
konfiguracji istniejącego oprogramowania pośredniego zawiera Podręcznik instalowania.
Mogą występować strategie i procedury obowiązujące w organizacji użytkownika,
wpływające na sposób wykonywania typowych zadań wdrażania aplikacji. Te strategie i
procedury mogą być niekompatybilne z instrukcjami w podręczniku instalowania. W takim
przypadku można użyć informacji w tym temacie do ręcznego skonfigurowania istniejącego
oprogramowania pośredniego.
41
Tabela 13. Zadanie tworzenia użytkownika systemowego
Komponent
oprogramowania
pośredniego
Typ serwera
Zadanie
Baza danych
v DB2
Utwórz użytkownika
Użytkownik
maximo i przypisz go
maximo
do grup.
Ta wartość jest
Ta wartość oznacza
konfigurowalna.
użytkownika
Grupy
służącego do
uzyskiwania dostępu
v Użytkownicy
do bazy danych
v Administratorzy
maximo.
v Windows
systemowego
używanego jako
osoba
odpowiedzialna za
instancję bazy
danych na
platformach UNIX.
v AIX
v Oracle
v Microsoft SQL
Server
v DB2
Wartość
Platforma
Użytkownik
ctginst1
Ta wartość jest
konfigurowalna.
v AIX
v Linux
v Linux
v Solaris
v HP-UX
Grupy
v Grupa
użytkowników
v Grupa
administratorów
ctginst1 musi być
członkiem grupy
administratorów
instancji, na
przykład db2grp1.
DB2
DB2
systemowego
używanego jako
identyfikator
użytkownika dla
domyślnej instancji
produktu DB2 na
platformach UNIX.
systemowego
używanego jako
identyfikator
użytkownika dla
serwera DB2 na
platformach UNIX.
Użytkownik
db2fenc1
Ta wartość jest
konfigurowalna.
Grupy
db2fgrp1
Ta wartość jest
konfigurowalna.
Użytkownik
ctgfenc1
Ta wartość jest
konfigurowalna.
Grupy
ctgfgrp1
Ta wartość jest
konfigurowalna.
42
v AIX
v Linux
v Solaris
v HP-UX
Tabela 13. Zadanie tworzenia użytkownika systemowego (kontynuacja)
Komponent
oprogramowania
pośredniego
Serwer katalogów
Typ serwera
Zadanie
Wartość
Platforma
IBM Tivoli Directory Utwórz użytkownika
Użytkownik
Server
IBM Tivoli Directory
idsccmdb
Server i przypisz go
do grup.
Ta wartość jest
konfigurowalna.
v Windows
v AIX
v Linux
Grupy
v Windows
– Użytkownicy
–
Administratorzy
v UNIX
– administrator
(podstawowy)
– idsldap
– db2iadm1
Dodatek C. Arkusze planowania na potrzeby ręcznej konfiguracji oprogramowania pośredniego
43
Tabela 14. Zadania bazy danych
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
DB2
Utwórz instancję bazy danych o
nazwie ctginst1. Ta wartość jest
konfigurowalna.
Ustaw port nasłuchujący na wartość 50005. Ta
wartość jest konfigurowalna.
Ustaw automatyczne uruchamianie usługi instancji.
Uruchom instancję bazy danych.
Utwórz bazę danych o nazwie
maxdb75. Ta wartość jest
konfigurowalna.
Włącz bazę danych na potrzeby XML (UTF-8)
Ustaw rozmiar strony na wartość 32k
Skonfiguruj bazę danych maxdb75. Ustaw LOGFILSIZ na wartość 4096.
Ustaw APP_CTL_HEAP_SZ na wartość 1024.
Ustaw APPLHEAPSZ na wartość 1024.
Ustaw LOCKLIST na wartość 30000.
Ustaw LOGSECOND na wartość 4.
Zatrzymaj i zrestartuj instancję.
Dodaj użytkownika bazy danych
maximo do bazy danych.
Skonfiguruj użytkownika maximo z uprawnieniami
Nadaj wszystkie permissions.
Utwórz obszar tabel o nazwie
MAXDATA. Ta wartość jest
konfigurowalna.
Wskaż MAXBUFPOOL jako nową pulę buforów.
Zmień Rozmiar strony na wartość 32
Zmień Rozmiar na stronach 32 KB na wartość
4096.
Dla kontenera ustaw Typ na wartość Plik
Ustaw Rozmiar na wartość 5000 MB.
Ustaw opcję Nazwa pliku na wartość CTGDAT.
Dla produktu UNIX, wprowadź /home/ctginst1 jako
lokalizację pliku.
Włącz opcję odtwarzania upuszczonej tabeli.
Utwórz tymczasowy obszar tabel o Wskaż MAXBUFPOOL jako pule buforów.
nazwie MAXTEMP. Ta wartość jest
Dla kontenera ustaw Typ na wartość Plik
konfigurowalna.
Ustaw Rozmiar na wartość 3000 MB.
Ustaw opcję Nazwa pliku na wartość CTGTMP.
Dla produktu UNIX, wprowadź /home/ctginst1 jako
lokalizację pliku.
Nadaj uprawnienia dla obszaru tabel Zezwól użytkownikowi maximo na dostęp do obszaru
MAXDATA.
tabel MAXDATA.
Utwórz schemat.
Ta nazwa musi być identyczna z
użytą dla ID użytkownika bazy
danych.
Ten schemat po utworzeniu przez
program instalacyjny produktu ma
nazwę maximo.
Nadaj uprawnienia do schematu
maximo.
44
Zezwól użytkownikowi maximo na dostęp do
schematu maximo.
Tabela 14. Zadania bazy danych (kontynuacja)
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Oracle
Utwórz bazę danych.
Wprowadź ctginst1 dla Nazwa glob. bazy danych
oraz dla SID. Wartość nazwy jest konfigurowalna.
W niniejszej instrukcji założono, że
użytkownik nie zmodyfikował
domyślnych zestawów ról
przypisanych do użytkownika
Oracle DBA ani identyfikatorów
użytkowników utworzonych w celu
nawiązania połączenia z bazą
danych. Jeśli domyślne uprawnienia
nadane dla identyfikatora
użytkownika zostały ograniczone,
konieczne jest jawne nadanie ich
użytkownikowi maximo. Tak więc,
na przykład, jeśli użytkownik
domyślnie nie nadaje roli takiej jak
select_catalog_role role
identyfikatorowi użytkownika
nawiązującego połączenie z bazą
danych, wówczas w celu
pomyślnego wdrożenia produktu
konieczne jest jawne nadanie tej roli
użytkownikowi maximo przez
użycie komendy SQL*Plus:
grant select_catalog_role
to maximo
Ustaw dla zarządz. pam. współużyt. opcję Ręczne
Ustaw pulę współużyt. na 157286400
Dla produktu Oracle 9i Rel2 użyj wartości 150
Ustaw pam. podr. buforu na 36000000
Ustaw dużą pulę na wartość 8388608
Ustaw rozmiar PGA na wartość 37748736
Użyj zestawu znaków Unicode (AL32UTF8).
Ustaw dla nls_length_semantics wartość CHAR
Ustaw dla cursor_sharing wartość SIMILAR.
Ustaw dla open_cursors wartość 1000
Odblokuj konto CTXSYS.
Utwórz obszar tabel o nazwie
MAXDATA. Ta wartość jest
konfigurowalna.
Ustaw rozmiar na 1000 MB.
Włącz opcję autoextend.
Utwórz tymczasowy obszar tabel o Ustaw rozmiar na 1000 MB.
nazwie MAXTEMP. Ta wartość jest
Włącz opcję autoextend.
konfigurowalna.
Ustaw maxsize na wartość bez ograniczenia.
Nadaj uprawnienia użytkownikowi
maximo.
Jeśli zdecydowano o utworzeniu
osobnego obszaru tabel na potrzeby
indeksowania, należy także udzielić
użytkownikowi maximo dostępu do
tego obszaru tabel. Na przykład
należy wykonać poniższą
dodatkową komendę SQL*plus w
przypadku utworzenia osobnego
obszaru tabel o nazwie
TSI_CMDB_OWN:
alter user maximo quota
unlimited on TSI_CMDB_OWN
Uruchom następującą komendę:
create user maximo identified by
maximo default tablespace maxdata
temporary tablespace maxtemp;
Nadaj następujące uprawnienia:
v connect
v create job (tylko Oracle 10)
v create trigger
v create session
v create sequence
v create synonym
v create table
v create view
v create procedure
v alter session
v execute on ctxsys.ctx_ddl
Uruchom następującą komendę:
alter user maximo quota unlimited on maxdata;
45
Tabela 14. Zadania bazy danych (kontynuacja)
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Microsoft SQL Server
Uwaga: W przypadku dodania
dodatkowych nazw logicznych do
bazy danych oraz ustawienia ich
grupy plików na wartość inną niż
PRIMARY należy zapoznać się z
informacjami dotyczącymi ręcznej
konfiguracji produktu Microsoft
SQL Server.
Uwaga: Ustawienia porządkowania
dla serwera Microsoft SQL Server
należy ustawić na następujące
wartości:
Skonfiguruj port nasłuchiwania.
Upewnij się, że pole Porty dynamiczne TCP jest
puste dla każdego adresu IP wymienionego na liście
Właściwości TCP/IP dla protokołów dla nazwy
instancji używanej dla produktu Maximo Asset
Management.
v Kolejność słownika
Produkt Maximo Asset
Management wymaga do
nasłuchiwania portu statycznego
produktu Microsoft SQL Server.
Zrestartuj usługę bazy danych.
Upewnij się, że włączono
wyszukiwanie pełnotekstowe.
Utwórz bazę danych o nazwie
maxdb75. Ta wartość jest
konfigurowalna.
v Bez rozróżniania wielkości liter
v Do użytku z zestawem znaków
1252
Dla każdego adresu IP na liście wprowadź wartość
1433 w polu Port TCP.
Ustaw atrybut wielkości początkowej na wartość 500.
Ustaw pole automatycznego wzrostu wielkości na
wartość Co 1MB, wzrost bez ograniczeń.
Utwórz użytkownika maximo na
potrzeby logowania do programu
Microsoft SQL Server.
Zmień osobę odpowiedzialną za
bazę danych maxdb75 na maximo
Tabela 15. Zadania serwera katalogów
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
IBM Tivoli Directory Server
Utwórz instancję o nazwie
idsccmdb.
Wprowadź idsccmdb jako wartość w polu nazwy
instancji DB2.
Skonfiguruj nasłuchiwanie wszystkich
skonfigurowanych adresów IP przez hosty
korzystające z multihomingu.
Ustaw numer portu serwera na wartość 389
Ustaw bezpieczny numer portu serwera na wartość
636.
Ustaw numer portu demona administracyjnego na
wartość 3538
Ustaw bezpieczny numer portu demona
administracyjnego na wartość 3539
Ustaw nazwę użytkownika bazy danych na wartość
idsccmdb
Ustaw nazwę bazy danych na wartość idsccmdb
Ustaw opcję zestawu znaków na wartość Utwórz
uniwersalną bazę danych DB2 (UTF-8/UCS-2)
Zatrzymaj serwer
Dodaj wymaganych użytkowników
i grupy Maximo Asset Management.
Istniejących użytkowników można
wyświetlać, logując się do konsoli
administracyjnej i wyszukując
użytkowników i grup pod
skonfigurowaną nazwą
wyróżniającą.
46
Dodaj następujących użytkowników do repozytorium.
v wasadmin
v maxadmin
v mxintadm
v maxreg
Zrestartuj serwer.
Tabela 15. Zadania serwera katalogów (kontynuacja)
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Microsoft Active Directory
Dodaj wymaganych użytkowników
Maximo Asset Management.
Dodaj następujących użytkowników do repozytorium.
v wasadmin
v maxadmin
v mxintadm
v maxreg
Tabela 16. Zadania serwera WebSphere Application Server Network Deployment
Typ serwera
Zadanie
WebSphere Application Server
Network Deployment
Utwórz profile odpowiednio do
potrzeb.
Podzadanie
Program instalacyjny
oprogramowania pośredniego
tworzy tworzy profil menedżera
wdrożenia (ctgDmgr01) oraz profil
serwera aplikacji (ctgAppSrv01). W
przypadku wykorzystywania
istniejących profili na potrzeby
wdrożenia Maximo Asset
Management ten krok można
zignorować.
Skonfiguruj menedżera Virtual
Member Manager, aby móc używać
serwera katalogów do
uwierzytelniania Maximo Asset
Management.
Skonfiguruj infrastrukturę:
1. Włącz zabezpieczenia
administracji.
2. Włącz zabezpieczenia
aplikacji.
3. Usuń zaznaczenie pola wyboru
Użyj zabezpieczeń Java 2 w
celu ograniczenia dostępu
aplikacji do zasobów
lokalnych.
Zrestartuj produkt WebSphere
Application Server Network
Deployment oraz zarządzane węzły.
47
Tabela 16. Zadania serwera WebSphere Application Server Network Deployment (kontynuacja)
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Ręcznie skopiuj plik kluczy z hosta
menedżera wdrażania WebSphere
Application Server Network
Deployment do katalogu
tymczasowego w systemie
administracyjnym Maximo Asset
Management, w którym instalowany
jest produkt Maximo Asset
Management:<WAS_HOME>/
profiles/ctgDmgr01/etc/trust.p12
Utwórz serwer aplikacji, na
przykład MXServer. Upewnij się, że
dla serwera aplikacji ustawiono
opcję synchronizacji zmian z
węzłami.
Wyedytuj ustawienia pamięci JVM
dla serwera aplikacji MXServer.
Ustaw początkową wielkość sterty na wartość 512.
Wyedytuj ustawienia pamięci JVM
dla menedżera wdrażania.
Ustaw początkową wielkość sterty na wartość 512.
Utwórz hosta wirtualnego. Na
przykład: maximo_host.
Ustaw maksymalną wielkość sterty na wartość 1024.
Ustaw maksymalną wielkość sterty na wartość 1024.
Ustaw port HTTP na wartość 80.
Ustaw port konsoli administracyjnej na wartość 9061.
Ustaw port transportu HTTPS na wartość 9443.
Ustaw port transportu HTTP na wartość 9080.
Ustaw port zabezpieczeń konsoli administracyjnej na
wartość 9044.
Jeśli zamierzasz zachować
komunikaty w bazie danych, utwórz
źródło danych.
Skonfiguruj kolejki komunikatów
JMS.
Utwórz magistralę JMS o nazwie
intjmsbus i usuń zaznaczenie pola
wyboru Zabezpieczenie magistrali,
tak aby nie dziedziczyło ono
ustawienia zabezpieczeń globalnych
komórki.
Dodaj MXServer do magistrali
integracji usług. Podaj wartość dla
pola górnego progu komunikatów,
minimalnie 500,000 komunikatów.
Utwórz miejsce docelowe magistrali
integracji usług dla ciągłej kolejki
wejściowej (CQINBD). Wybierz
MXServer jako element magistrali
przechowujący i przetwarzający
komunikaty na potrzeby kolejki
miejsca docelowego magistrali
CQINBD.
Utwórz miejsce docelowe magistrali
integracji usług dla sekwencyjnej
kolejki wejściowej (SQINBD).
Wybierz MXServer jako element
magistrali.
48
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Utwórz fabrykę połączeń JMS.
Scope (Zasięg)
Komórka zawierająca MXServer.
Name (Nazwa)
Wprowadź intjmsconfact.
JNDI name (Nazwa JNDI)
Wprowadź jms/maximo/int/cf/intcf.
Bus name (Nazwa magistrali)
Wybierz: intjmsbus.
Utwórz ciągłą kolejkę wejściową (CQIN) JMS.
Scope (Zasięg)
Name (Nazwa)
Wpisz CQIN. Tylko wlk. lit.
Wpisz jms/maximo/int/queues/cqin
Wybierz: intjmsbus.
Queue name (Nazwa kolejki)
Wybierz opcję CQINBD.
Utwórz sekwencyjną kolejkę wejściową (SQIN) JMS.
Scope (Zasięg)
Name (Nazwa)
Wpisz SQIN.Tylko wlk. lit.
Wpisz jms/maximo/int/queues/sqin
Wybierz: intjmsbus.
Wybierz opcję SQINBD.
Utwórz sekwencyjną kolejkę wyj. (SQOUT) JMS.
Scope (Zasięg)
Name (Nazwa)
Wpisz SQOUT. Tylko wlk. lit.
Wpisz jms/maximo/int/queues/sqout
Wybierz: intjmsbus.
Wybierz SQOUTBD.
49
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Utwórz spec. akt. JMS dla ciąg. kol. wej. (CQIN).
Scope (Zasięg)
Name (Nazwa)
intjmsact
W tej wartości rozróżniana jest wielkość
liter. Należy ją wpisać małymi literami.
intjmsact
Destination type (Typ docelowy)
Kolejka
Destination JNDI name (Nazwa docelowa JNDI)
jms/maximo/int/queues/cqin
intjmsbus
Maximum concurrent endpoints (Maksymalna
liczba współbieżnych punktów końcowych)
10
Utwórz miejsce docelowe magistrali integracji usług
dla kolejki wejściowej błędów (CQINERRBD). Ustaw
maksymalną liczbę niepowodzeń dostarczenia na
wartość 5. Ustaw miejsce docelowe wyjątku
CQINBD na CQINERRBD.
Utwórz kolejkę błędów (CQINERR) JMS.
Scope (Zasięg)
Name (Nazwa)
Wpisz CQINERR.
Musi zawierać wyłącznie wielkie litery.
Wpisz jms/maximo/int/queues/cqinerr
Wybierz: intjmsbus.
Wybierz opcję CQINERR.
Utwórz specyfikację aktywacji JMS dla kolejki
wejściowej błędów (CQINERR).
Scope (Zasięg)
Name (Nazwa)
Wpisz intjmsacterr.
Ta wartość musi być zapisana małymi
literami.
Wpisz intjmsacterr
Destination type (Typ docelowy)
Wprowadź typ Kolejka.
50
Destination JNDI name (Nazwa docelowa JNDI)
jms/maximo/int/queues/cqinerr
Tabela 17. Zadania serwera Oracle WebLogic Server
Typ serwera
Zadanie
Oracle WebLogic Server
Utwórz serwer aplikacji, na
przykład MAXIMOSERVER.
Podzadanie
Utwórz trzy serwery JMS z
następującymi parametrami
konfiguracyjnymi:
Properties Name (Nazwa
właściwości)
sqinserver, sqoutserver,
cqinserver
Server Target (Serwer docelowy)
MAXIMOSERVER
Bytes Maximum (Maks. liczba
bajtów) 20% lub mniej niż
wielkość przydzielonej
sterty JVM
51
Tabela 17. Zadania serwera Oracle WebLogic Server (kontynuacja)
Typ serwera
Zadanie
Podzadanie
Utwórz moduł systemowy JMS intjmsmodule,
wybierając MAXIMOSERVER jako serwer docelowy.
Do modułu JMS dodaj źródło fabryki połączeń:
Name (Nazwa)
intjmsconfact
JNDI Name (Nazwa JNDI)
jms/maximo/int/cf/intcf
Target (Cel)
MAXIMOSERVER
Dodaj trzy zasoby kolejek do modułu JMS:
Queue 1 (Kolejka 1)
Nazwa: sqin Nazwa JNDI:
jms/maximo/int/queues/sqin
Queue 2 (Kolejka 2)
Nazwa: sqout Nazwa JNDI:
jms/maximo/int/queues/sqout
Queue 3 (Kolejka 3)
Nazwa: cqin Nazwa JNDI:
jms/maximo/int/queues/cqin
Template (Szablon)
Brak
Włącz fabrykę połączeń JMS dla struktury integracji.
Zapisz i zrestartuj produkt Oracle WebLogic Server.
Utwórz domenę
MAXIMOSERVER.
Wybierz pakiet JDK o numerze wersji 1.6.0 lub
wyższym.
Konfigurowanie JMS dla programu
nasłuchującego wiadomości e-mail
w produkcie Serwer WebLogic
Server.
Utwórz składnicę trwałą o nazwie lsnrstore.
Utwórz serwer JMS o nazwie lsnrserver z serwerem
docelowym AdminServer.
Utwórz moduł systemowy JMS o nazwie
lsnrjmsmodule.
Dodaj fabrykę połączeń do modułu JMS o nazwie
lsnrconnfact z nazwą JNDI jms/mro/lsnr/lsnrcf.
Dodaj kolejkę do modułu JMS o nazwie lsnrqueue z
nazwą JNDI jms/mro/lsnr/qin.
Ustaw opcję XA dla fabryki połączeń dla
lsnrconnfact.
Włącz program nasłuchujący wiadomości e-mail w
celu użycia kolejek JMS, edytując pliki ejb-jar.xml i
weblogic-ejb-jar.xml.
52
Dodatek D. Arkusz planowania dla instalacji produktu
Poniższe tabele zawierają wartości dla ustawień określanych podczas korzystania z programu
instalacyjnego produktu Maximo Asset Management. Wprowadzane wartości są zależne od
komponentów wybranych dla wdrażania.
Tabela 18. Ustawienia dla instalacji niestandardowej
Ustawienie
Domyślne
Wartość
Windows
C:\IBM\SMP
Nazwa hosta DB2
Port produktu DB2
50005
Nazwa bazy danych Maximo
maxdb75
Instancja bazy danych Maximo
ctginst1
Nazwa schematu
maximo
ID użytkownika bazy danych Maximo
maximo
Katalog instalacyjny DB2
Windows
C:\Program
Files\IBM\SQLLIB
ID użytkownika administratora instancji
DB2
Id użytkownika usługi Windows DB2
Katalog instalacyjny Oracle
Linux
/opt/ibm/db2/V9.7
AIX
/opt/IBM/db2/V9.7
Windows
db2admin
Linux
ctginst1
AIX
ctginst1
db2admin
Windows
C:\oracle\product\11.2.0\db_1
Linux
11.2.0/db_1
AIX
11.2.0/db_1
ID użytkownika administratora Oracle
sys
ID użytkownika odpowiedzialnego za
oprogramowanie Oracle
oracle
Katalog instalacyjny SQL
C:\Program Files\Microsoft SQL
Server\90
MAXDATA
53
Tabela 18. Ustawienia dla instalacji niestandardowej (kontynuacja)
Ustawienie
Domyślne
średnia (1000 MB)
DB2
Średnia (5000 MB)
Oracle
Średnia (1000 MB)
Microsoft SQL Server (początkowa
wielkość pliku danych)
Średnia (1000 MB)
MAXTEMP
1000 MB
Nazwa obszaru tabel indeksu
MAXDATA
Wielkość obszaru tabel indeksu
Nazwa schematu
DB2
Średnia (5000 MB)
Oracle
Średnia (1000 MB)
maximo (musi być taka sama, jak nazwa
użytkownika odpowiedzialnego za
obszary tabel)
Nazwa hosta WebSphere
Port SOAP WebSphere
Katalog główny serwera WebSphere
8879
Windows
C:\Program
Files\IBM\WebSphere\
AppServer
Linux
/opt/IBM/WebSphere/
AppServer
AIX
/usr/IBM/WebSphere/
AppServer
ID użytkownika administratora
WebSphere
wasadmin
Nazwa profilu WebSphere
ctgDmgr01
Port serwera WWW
80
Nazwa serwera WWW
webserver1
Nazwa węzła
ctgNode01
Serwer aplikacji
MXServer
Nazwa źródła danych JMS
Nazwa bazy danych JMS
maxsibdb
Nazwa serwera JMS
Port serwera bazy danych
50000
ID użytkownika administratora instancji
db2inst1
Wpis podstawowy grupy
ou=groups,ou=SWG,o=IBM, c=US
Wpis podstawowy użytkownika
ou=users,ou=SWG,o=IBM, c=US
Serwer SMTP
Administrator poczty elektronicznej
54
Wartość
Uwagi
Niniejsza publikacja została przygotowana z myślą o produktach i usługach oferowanych w
Stanach Zjednoczonych.
Produktów, usług lub opcji opisywanych w tym dokumencie firma IBM nie musi oferować w
innych krajach. Informacje o produktach i usługach dostępnych w danym kraju można
uzyskać od lokalnego przedstawiciela firmy IBM. Jakakolwiek wzmianka na temat produktu,
programu lub usługi firmy IBM nie oznacza, że może być zastosowany jedynie ten produkt,
ten program lub ta usługa firmy IBM. Zamiast nich można zastosować ich odpowiednik
funkcjonalny, pod warunkiem że nie narusza to praw własności intelektualnej firmy IBM.
Jednakże cała odpowiedzialność za ocenę przydatności i sprawdzenie działania produktu,
programu lub usługi pochodzących od producenta innego niż IBM spoczywa na użytkowniku.
IBM może posiadać patenty lub złożone wnioski patentowe na towary i usługi, o których
mowa w niniejszej publikacji. Używanie tego dokumentu nie daje żadnych praw do tych
patentów. Wnioski o przyznanie licencji można zgłaszać na piśmie pod adresem:
IBM Director of Licensing
IBM Corporation
North Castle Drive
Armonk, NY 10504-1785
USA
Zapytania dotyczące zestawów znaków dwubajtowych (DBCS) należy kierować do lokalnych
działów własności intelektualnej firmy IBM (IBM Intellectual Property Department) lub
wysłać je na piśmie na adres:
Intellectual Property Licensing
Legal and Intellectual Property Law
IBM Japan Ltd.
1623-14, Shimotsuruma, Yamato-shi
Kanagawa 242-8502 Japonia
Poniższy akapit nie obowiązuje w Wielkiej Brytanii, a także w innych krajach, w których jego
treść pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa miejscowego: FIRMA
INTERNATIONAL BUSINESS MACHINES CORPORATION DOSTARCZA TĘ
PUBLIKACJĘ W TAKIM STANIE, W JAKIM SIĘ ZNAJDUJE, "AS IS", BEZ
UDZIELANIA JAKICHKOLWIEK GWARANCJI (W TYM TAKŻE RĘKOJMI),
WYRAŹNYCH LUB DOMNIEMANYCH, A W SZCZEGÓLNOŚCI DOMNIEMANYCH
GWARANCJI PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ ORAZ PRZYDATNOŚCI DO
OKREŚLONEGO CELU LUB GWARANCJI, ŻE PUBLIKACJA NIE NARUSZA PRAW
OSÓB TRZECICH. Ustawodawstwa niektórych krajów nie dopuszczają zastrzeżeń
dotyczących gwarancji wyraźnych lub domniemanych w odniesieniu do pewnych transakcji,
w takiej sytuacji powyższe zdanie nie ma zastosowania.
Informacje zawarte w niniejszej publikacji mogą zawierać nieścisłości techniczne lub błędy
drukarskie. Informacje te są okresowo aktualizowane, a zmiany te zostaną ujęte w kolejnych
wydaniach tej publikacji. IBM zastrzega sobie prawo do wprowadzania ulepszeń i/lub zmian
w produktach i/lub programach opisanych w tej publikacji w dowolnym czasie, bez
wcześniejszego powiadomienia.
55
Jakiekolwiek wzmianki na temat stron internetowych nie należących do firmy IBM zostały
podane jedynie dla wygody użytkownika i nie oznaczają, że firma IBM w jakikolwiek sposób
firmuje te strony. Materiały dostępne na tych stronach nie są częścią materiałów
opracowanych dla tego produktu IBM, a użytkownik korzysta z nich na własną
odpowiedzialność.
IBM ma prawo do korzystania i rozpowszechniania informacji przysłanych przez
użytkownika w dowolny sposób, jaki uzna za właściwy, bez żadnych zobowiązań wobec ich
autora.
Licencjobiorcy tego programu, którzy chcieliby uzyskać informacje na temat programu w
celu: (i) wdrożenia wymiany informacji między niezależnie utworzonymi programami i
innymi programami (łącznie z tym opisywanym) oraz (ii) wykorzystywania wymienianych
informacji, powinni skontaktować się z:
IBM Corporation
2Z4A/101
11400 Burnet Road
Austin, TX 78758 U.S.A.
Informacje takie mogą być udostępnione, o ile spełnione zostaną odpowiednie warunki, w
tym, w niektórych przypadkach, uiszczenie odpowiedniej opłaty.
Licencjonowany program opisany w tym dokumencie oraz wszystkie inne licencjonowane
materiały dostępne dla tego programu są dostarczane przez IBM na warunkach określonych w
Umowie IBM z Klientem, Międzynarodowej Umowie Licencyjnej IBM na Program lub w
innych podobnych umowach zawartych między IBM i użytkownikami.
Informacje dotyczące produktów innych firm zostały uzyskane od dostawców tych produktów
z opublikowanych przez nich zapowiedzi lub innych powszechnie dostępnych źródeł. Firma
IBM nie testowała tych produktów i nie może potwierdzić dokładności pomiarów wydajności,
kompatybilności ani żadnych innych danych związanych z tymi produktami. Pytania
dotyczące możliwości produktów innych firm należy kierować do dostawców tych
produktów.
Publikacja ta zawiera przykładowe dane i raporty używane w codziennej działalności
biznesowej. W celu kompleksowego zilustrowania tej działalności podane przykłady
zawierają nazwy osób, firm i ich produktów. Wszystkie te nazwiska/nazwy są fikcyjne i
jakakolwiek ich zbieżność z prawdziwymi nazwiskami/nazwami jest całkowicie
przypadkowa.
LICENCJA W ZAKRESIE PRAW AUTORSKICH:
Niniejsza publikacja zawiera przykładowe aplikacje w języku źródłowym, ilustrujące techniki
programowania w różnych systemach operacyjnych. Użytkownik może kopiować,
modyfikować i dystrybuować te programy przykładowe w dowolnej formie bez uiszczania
opłat na rzecz IBM, w celu projektowania, używania, sprzedaży lub dystrybucji aplikacji
zgodnych z aplikacyjnym interfejsem programowym dla tego systemu operacyjnego, dla
którego napisane zostały programy przykładowe. Programy przykładowe nie zostały
gruntownie przetestowane. Firma IBM nie może zatem gwarantować lub sugerować
niezawodności, użyteczności i funkcjonalności tych programów. Programy przykładowe są
dostarczane w stanie, w jakim się znajdują ("AS IS"), bez udzielania jakichkolwiek gwarancji,
w tym także rękojmi. IBM nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody wynikające
z używania programów przykładowych.
56
Znaki towarowe
IBM, logo IBM oraz ibm.com są znakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakami
towarowymi International Business Machines Corp. zarejestrowanymi w wielu systemach
prawnych na całym świecie. Nazwy innych produktów lub usług mogą być znakami
towarowymi IBM lub innych podmiotów. Aktualna lista znaków towarowych IBM jest
dostępna w serwisie WWW, w sekcji “Copyright and trademark information” (Informacje o
prawach autorskich i znakach towarowych), pod adresem www.ibm.com/legal/
copytrade.shtml.
Java oraz wszystkie znaki towarowe i logo dotyczące języka Java są znakami towarowymi lub
zastrzeżonymi znakami towarowymi Oracle i/lub przedsiębiorstw afiliowanych.
Linux jest zastrzeżonym znakiem towarowym Linusa Torvaldsa w Stanach Zjednoczonych
i/lub innych krajach.
Microsoft, Windows oraz logo Windows są znakami towarowymi Microsoft Corporation w
Stanach Zjednoczonych i/lub w innych krajach.
UNIX jest zastrzeżonym znakiem towarowym The Open Group w Stanach Zjednoczonych i
innych krajach.
Uwagi
57
58
Indeks
A
M
administracyjna stacja robocza 6
instalowanie wielu produktów 23
arkusz planowania
oprogramowanie pośrednie 31
product 53
B
baza danych 23, 27
DB2 17
maxdemo 25
zabezpieczenia 8
baza danych maxdemo
25
D
DB2 5
dokumentacja
2
G
grupa uprawnień
T
1
Tivoli Directory Server
O
U
obsługa
dokumentacja 2
informacje 2
obszar roboczy 19
obszar roboczy programu instalacyjnego
oprogramowania pośredniego 19
oprogramowanie pośrednie
arkusz planowania 31
opcje konfiguracji 13, 20
program instalacyjny 17
wartości konfiguracji dla użytkowników
będących ekspertami 41
wdrożenie 13
wiele serwerów 17
Oracle 17
Oracle WebLogic Server
wdrożenie na wielu serwerach 5
uwierzytelnianie 8
użytkownicy
administrowanie 8
17
W
wdrożenie
jeden serwer 5, 7
planowanie 5
scenariusze 13
topologia 5
wiele serwerów 5, 7
wdrożenie na jednym serwerze 7
WebSphere Application Server
wieloserwerowa 7
8
P
I
informacje 2
instalacja
dzienniki programu 9, 11
niestandardowa 15
oprogramowanie pośrednie
prosta 15
przegląd 1
zadania programu 27
17
J
języki 3
planowanie obsługi
10
K
katalog instalacyjny 23
komponenty
konfiguracja 1
Maximo Asset Management 1
oprogramowanie pośrednie 20
L
LDAP 17
opcje zabezpieczeń
Z
planowanie
języki 10
łatwość serwisowania 9
wdrożenie 5
zabezpieczenia 8
planowanie wdrożenia 5
pliki EAR
ponowne wykorzystanie
DB2 13
Oracle WebLogic Server 13
Tivoli Directory Server 13
WebSphere Application Server 13
product 2
arkusz planowania 53
program instalacyjny
dzienniki 9, 11
zadania 27
przegląd
instalacja 1
przewodniki przejścia 13
zabezpieczenia
planowanie
8
S
serwer http 17
serwer J2EE 8, 17, 23
serwer katalogów 17
serwer Microsoft SQL Server
17
8
Ś
środowisko robocze Support Assistant
Ł
łatwość serwisowania
9
9
59
60
Drukowane w USA

Planowanie wdrożenia

Transkrypt

Podobne dokumenty

24 czerwca, 19:00 Mężczyzna w kąpieli 8 lipca, 19:00 Niewidzialny

maximo7express

Wdrożenie syste- mu IBM Maximo pozwoli Polpharmie na redukcję

IBM Maximo Asset Management Essentials Szybki start

Wełniana czapka Maximo

Techelon Sp. z o.o. IBM Premier Business Partner

Biuletyn formacyjny nr 31, Maj 2008

IBM Maximo Asset Management for IT

Filmowe Lato Równości – informacja prasowa