programy autorskie

1.
PROGRAM ADAPTACYJNY – autor GraŜyna Myszor
Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej w wieku 3 lat dla wielu dzieci oznacza
pierwsze kontakty z duŜą grupą. Zmienia się tryb Ŝycia dziecka i sposób
zaspokajania jego potrzeb. Dziecko wchodzi w nową rolę. Na początku moŜe
doświadczać dezorientacji i lęku na skutek rozdzielenia z matką, która dla
większości trzylatków jest podstawowym obiektem przywiązania i źródłem
zaspokajania potrzeb. Frustracja i zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa
dominują do czasu, gdy maluch nawiąŜe nowe relacje z osobami znaczącymi
i zorientuje się w nowym środowisku. Małe dziecko w przedszkolu musi nauczyć
się nawiązywać interakcje wymagające zróŜnicowanych zachowań i umiejętności –
z
dorosłymi
i z rówieśnikami. Przedszkolak
raczej posiada juŜ pewne
doświadczenia w tym zakresie, lecz mogą być one niewystarczające. Zadaniem
nauczyciela jest pomóc mu przezwycięŜyć zagubienie i sprawić, by sytuacja stała
się dla niego zrozumiała, przewidywalna i co się z tym wiąŜe – bezpieczna.
2. „KRAKOWIACZEK CI JA”- EDUKACJA REGIONALNA DZIECKA
W WIEKU PRZEDSZKOLNYM – autor Zofia Legler
Program jest realizowany w kaŜdej grupie wiekowej z uwzględnieniem
moŜliwości rozwojowych dzieci. Głównym celem programu jest rozbudzenie
„ducha”, zainteresowania miastem, regionem i wraŜliwości na piękno dzieł sztuki,
Małopolski, wzbogacenie wiedzy i umiejętności; budzenie poczucia dumy, radości,
więzi z miejscem zamieszkania i wyzwalanie własnej aktywności w tym zakresie.
Realizacja treści, celów przebiega zgodnie opracowaną przeze mnie
koncepcją
programu,
czyli
poprzez
róŜnorodne
formy
aktywności,
przy
współpracy z rodzicami, środowiskiem. Znaczącą rolę mają wycieczki i wyjazdy,
bezpośredni kontakt z ludźmi, otoczeniem, środowiskiem, zabytkami i sztuką.
3. „ZRÓB TO SAM” - ROZWIJANIE CELOWEJ, ŚWIADOMEJ
I PLANOWEJ DZIAŁALNOŚCI DZIECKA W TOKU ZAJĘĆ
KONSTRUKCYJNYCH – autor Zofia Legler
Program ten realizowany jest na zajęciach konstrukcyjnych. Głównym celem
programu jest rozwijanie celowej, świadomej i planowej działalności dzieci w toku
zajęć konstrukcyjnych oraz rozwijanie sprawności manualnej. Zajęcia odbywają
się zgodnie ze strukturą aktu działania opisanego przez S.Szumana (1955).
W czasie zajęć dzieci korzystają z rysunkowej instrukcji działania. W efekcie
tych zajęć dzieci wiedzą po co konstruują, jakie materiały i narzędzia i materiały
są im potrzebne i potrafią zaplanować kolejne etapy działania. Ten sposób
myślenia i działania ułatwi im działania w innych sferach.
4. „KAśDY
PRZEDSZKOLAK
WIE
JAK
OSTROśNIE
I BEZPIECZNIE ZACHOWAĆ SIĘ” czyli Edukacja Unikania
ZagroŜeń – autor Zofia Legler
Program
Edukacji
Unikania
ZagroŜeń
przeznaczony
jest
dla
dzieci
przedszkolnych, dla kaŜdej grupy wiekowej, a treści, metody, formy dostosowane
są do moŜliwości dzieci, które zaleŜą od ich wieku,
Głównym celem programu jest wyposaŜanie dziecka w wiedzę i umiejętności
z zakresu unikania zagroŜeń, kształcenia bezpiecznych zachowań. Zdobyta wiedza
i umiejętności pozwolą dzieciom zachowywać się bezpiecznie i być moŜe ochronią
je przed niebezpieczeństwami i zagroŜeniami współczesnego świata. Co miesiąc
dzieci
uczestniczą
w
zajęciach
opracowanych
tematycznych:
•
Bezpieczeństwo w Ruchu Drogowym
•
Przedszkolak w lesie i w górach
•
Przedszkolak spotyka obcego
w
następujących
blokach
•
W domu bezpiecznie
•
Bezpieczne zabawy zimą
•
Prawa Dziecka
•
Jak i gdzie bawić się bezpiecznie
•
Nie igraj z ogniem
•
Bezpiecznie na wakacjach
4. „KRAKÓW MOJE MIASTO” - autorzy: Ewa Antas, Jadwiga Sułkowska
Program powstał z myślą o tym, aby wyrabiać u dzieci juŜ od najmłodszych
lat poczucie przynaleŜności do swojego rodzinnego miasta. Aby to osiągnąć dzieci
powinny poznać miejsce z którego pochodzą. Program jest realizowany od grupy
czterolatków do sześciolatków, a treści kształcenia dostosowane są do
moŜliwości rozwojowych dzieci.
Jest on podzielony na grupy wiekowe, a w kaŜdej z nich propozycje zajęć
obejmujące poznanie historii miasta poprzez legendy, zabawy, tańce regionalne
a takŜe bezpośredni kontakt z zabytkami i ciekawymi miejscami poznawanymi
w czasie wycieczek i spacerów.
5. „Z KRAINĄ TĘCZY DO UNII EUROPEJSKIEJ” – autorzy Ewa Antas,
Jadwiga Sułkowska, Katarzyna Kukla
Program przeznaczony jest dla sześciolatków. Celem programu jest
uświadomienie dzieciom, Ŝe Polska to nie „koniec świata”, ale Ŝe jest częścią
kontynentu, na którym ma swoje miejsce nie tylko z racji połoŜenia
geograficznego, ale równieŜ relacji jakie istnieją między państwami. Dzieci
poprzez literaturę, ilustracje, zabawy, charakterystyczne tańce poznają róŜne
ciekawostki o krajach europejskich. Młody człowiek powinien znać rodzinne
tradycje, historię, ale teŜ powinien być otwarty na innych.
6. „PRZEDSZKOLAK GRA W SZACHY”- autor Halina Łysikowska
Program „Przedszkolak gra w szachy” wychodzi naprzeciw potrzebie
inicjowania aktywności dziecka we wszystkich sferach: poznawczej, emocjonalnej
czy społeczno- moralnej. PrzybliŜa on dzieciom bardzo ciekawą i pasjonującą grę
w szachy. Szachy to gra o charakterze umysłowym. Wprowadzając jej elementy
w grupie dzieci 6-letnich kształcone i rozwijane są zdolności oraz umiejętności,
pozwalające osiągnąć przez dzieci gotowość do nauki w szkole.
Program „Przedszkolak gra w szachy” realizowany jest w 3 etapach:
1. Zabawy wprowadzające.
2. Zapoznanie z zasadami gry: na czym polega, szachownica, bierki oraz
samodzielne ich wykonanie.
3. Gra z przeciwnikiem [ w parach].
7. „TAŃCE LUDOWE W EDUKACJI PRZEDSZKOLNEJ” – autor Halina
Łysikowska
Taniec jest formą, która przynosi dzieciom radość. W tańcu dziecko
spontanicznie reaguje na elementy muzyki ruchem w postaci róŜnych kroków,
zwrotów, przytupów i figur. Ten ruch z muzyką stanowi istotny czynnik dla
rozwoju estetycznego, fizycznego i umysłowego oraz relaksu dla dzieci
o
prawidłowym
rozwoju.
Dla
dzieci
wymagających
specjalnych
zabiegów
dydaktyczno-wychowawczych tańce mogą mieć dodatkowo waŜne znaczenie
w ich rozwoju społecznym.
W programie zawarto opisy kroków, figur i układów tanecznych tańców
narodowych
i
ludowych
oraz
przyśpiewki
(wraz
z
zapisem
nutowym),
dostosowane do moŜliwości fizycznych dzieci 5-cio i 6-cio letnich. Propozycje
przyśpiewek, kroków i figur zaczerpnięto z fachowej literatury. Samodzielnie
opracowano układy taneczne do krakowiaka, trojaka, zbójnickiego i poloneza.
Wzbogacona ofertę o tańce z innych krajów, między innymi o tańce bałkańskie,
czy greckie.
Realizacja programu przyczynia się do wzbogacenia wiedzy dzieci z zakresu
kultury ludowej, rozwija zainteresowania taneczne i muzyczne. Daje moŜliwość
dzieciom poczuć się prawdziwymi gwiazdami.
8.
„OBSERWUJĘ,
EKSPERYMENTUJĘ,
TWORZĘ
–
ZABAWY
PRZEDSZKOLAKA ZE SZTUKĄ” – autorzy: Halina Łysikowska, Katarzyna
Kukla
Program „Obserwuję, eksperymentuję, tworzę” jest propozycją dla
nauczycieli
pracujących
z
dziećmi
we
wszystkich
grupach
wiekowych.
Przedstawia ponad 60 przeróŜnych pomysłów na to, w jaki sposób dzieci mogą
obcować ze sztuką tworzenia. Stanowią one jedynie sugestie i mogą podlegać
osobistym zmianom i modyfikacjom w zaleŜności od doświadczenia i potrzeb
dziecka. Proponowana w ramach programu róŜnorodna i otwarta działalność
plastyczna ma za zadanie wyzwolić zachowania twórcze, stwarzając dzieciom
moŜliwość wyraŜania własnych myśli, oczekiwań i niezwykłych pomysłów.
9. „ ZABAWY PRZEDSZKOLAKA Z KOMPUTEREM” – projekt edukacyjny –
autor Halina Łysikowska
Nauczyciele coraz częściej widzą potrzebę wykorzystania komputera jako
pomocy dydaktycznej Komputer rozwija samodzielność dzieci i kształtuje u nich
postawę poszukującą, twórczą, co w przypadku oddziaływań za pomocą innych
środków dydaktycznych jest niezwykle trudne. Trzeba mieć świadomość , Ŝe
kontakt z komputerem jest dla dziecka najbardziej atrakcyjnym i najmniej
nuŜącym środkiem dydaktycznym. Taka forma nauczania staje się dla dziecka
zabawą, a nie obowiązkiem.
Komputer zatem z powodzeniem moŜe być
wykorzystywany jako narzędzie edukacyjne z dziećmi w wieku przedszkolnym.
Sposoby wykorzystania na zajęciach komputera są nieograniczone. Jednak
komputer to nie zabawka, praca z nim wymaga odpowiedzialności. NaleŜy więc
uczyć dzieci prawidłowego wykorzystywania komputera do nauki i zabawy.
Rodzicom natomiast wskazywać odpowiednie programy edukacyjne, aby słuŜyły
dzieciom w ich rozwoju.