SYSTEM KORZENIOWY II ZAPYLANIE ROŚLIN

SYSTEM KORZENIOWY II
Korzenie niektórych roślin tworzą układy symbiotyczne z mikroorganizmami (bakterie, promieniowce). Zjawisko to szczególnie często występuje
u roślin motylkowych, których korzenie współżyją
z bakteriami z rodzaju Rhizobium. Bakterie te, zwane
korzeniowymi, mają zdolność przyswajania wolnego
azotu z powietrza i dostarczania go roślinie w postaci związków łatwo przyswajalnych, w zamian za
produkowane przez roślinę związki organiczne. Żyją
one w charakterystycznych brodawkach korzeniowych.
JK
ZAPYLANIE ROŚLIN
Zapylenie to przeniesienie ziaren pyłku na znamię
słupka.
AUTOGAMIA (samopylność) = zapylenie odbywa
się w obrębie tego samego kwiatu, który czasem
pozostaje zamknięty (kw. klejstogamiczny).
ANEMOGAMIA (wiatropylność) = lepki i sypki
pyłek przenoszony jest przez wiatr. Wytwarzają go
w dużej ilości niepozorne kwiaty, często pozbawione okwiatu.
ENTOMOGAMIA (owadopylność) = w zapylaniu
pośredniczą różne owady, m.in.: motyle dzienne
i motyle nocne (ćmy), pszczoły, trzmiele.
Rośliny owadopylne mają liczne przystosowania do
zwabiania owadów:
-barwny okwiat
-duże ilości pyłku, często lepkiego (kwiaty pyłkowe)
-duże ilości nektaru (kwiaty nektarowe)
-silny zapach
-barwne liście przykwiatowe
-aparaty przyczepne
-kwiaty pułapkowe
-kwiatostany zwabiające
JK
– 123 –