KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu UMAJ_M Nazwa przedmiotu
Transkrypt
KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu UMAJ_M Nazwa przedmiotu
KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu UMAJ_M UBEZPIECZENIA MAJĄTKOWE NON-LIFE INSURANCE w języku polskim Nazwa przedmiotu w języku angielskim USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek studiów Matematyka Forma studiów Stacjonarne Poziom studiów Studia I stopnia licencjackie Profil studiów Ogólnoakademicki Specjalność Matematyka bankowa i ubezpieczeniowa Jednostka prowadząca przedmiot Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki Osoba odpowiedzialna za przedmiot- koordynator przedmiotu Imię i nazwisko Kontakt Prof. dr hab. Kazimierz Włodarczyk [email protected] Forma zajęć Termin i miejsce odbywania zajęć Wykład i konwersatorium Miejsce realizacji Zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym Instytutu Nauk Ekonomicznych i Informatyki Termin realizacji Semestr zimowy OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Status przedmiotu/przynależność do modułu Moduł treści podstawowych Przedmiot obowiązkowy Język wykładowy Polski Semestry, na których realizowany jest przedmiot V Student powinien posiadać wiedzę dotyczącą: AM1_M, AM2_M, AM3_M, AM4_M, RP_M, ESO_M, ZPWE_M. Wymagania wstępne FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ Formy zajęć Wykład rok Liczba godzin Sem estr ćwiczenia r s lektorat R s Konwersatorium r 40 s seminariu m r s ZP r 30 Zajęcia konwersatoryjne w grupach 25-30 osobowych, Sposób realizacji zajęć 2 godziny tygodniowo wykładu, 2 godziny tygodniowo konwersatorium. Sposób zaliczenia zajęć Wykład – egzamin ustny Konwersatorium - kolokwia Samoks ztałceni eZBUN PZ S r s r S 1. Wykład – wykład, analiza tekstu z dyskusją. Przedstawione są zagadnienia teoretyczne - twierdzenia, definicje, ilustrujące przykłady, stawiane są i rozwiązywane problemy, prezentowane są idee i możliwości stosowań, prezentowany jest rys historyczny oraz wskazywane są kontynuacje oraz związki z innymi działami matematyki. Metody dydaktyczne Konwersatorium – pogadanka, własna działalność, zadania do rozwiązania. Analizowane są zadania ilustrujące materiał teoretyczny zaprezentowany na wykładzie, konwersatorium prowadzone jest w formie pogadanki i ogólnej dyskusji. 2. Przedmioty powiązane/moduł Wykaz literatury Podstawowa [1] R. Kaas, M. Goovaerts, J. Dhaene, M. Denuit, Modern actuarial risk theory, Springer, 2008. [2] S. Asmussen, H. Albrecher, Ruin probabilities, Advances Series on Statistical Science and Applied Proba-bility, Vol . 4, 2012. [2] W. Otto, Ubezpieczenia majątkowe, Cz. I, Teoria ryzyka, WNT, W-wa, 2002. [3] R.E. Beard, T. Pentikainen, E. Pesonen, Risk theory, Methuen and Co LTD, London, 1969. [4] E. Straub, Non-life insurance mathematics, Springer, 1997. [6] C.D. Daykin, T. Pentikainen, M. Pesonen, Practical risk theory for actuaries, Chapman and Hall, London, 1994. Uzupełniająca [1] E. Panek, Ekonomia matematyczna, AEP, Poznań, 2003. [2] A.C. Chiang, Podstawy ekonomii matematycznej, PWE, Warszawa. CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe) C1 Zaznajomienie studenta z podstawowymi ryzykami złożonymi, ich opisem, trudnościami aproksymacyjnymi i metodami badawczymi. C2 Zaznajomienie studenta z twierdzeniami o dodawaniu dla ryzyk złożonych oraz z ich zastosowaniami. C3 Zaznajomienie studenta z klasami (a,b,m) rozkładów zmiennych losowych, ich charakteryzacją oraz wadami i zaletami w przypadku zastosowań wzoru rekurencyjnego. C4 Zaznajomienie studenta z teorią użyteczności i z jej zastosowaniami u teorii ryzyka (ideami i stosowanymi metodami i technikami badawczymi). C5 Zaznajomienie studenta z problemami aproksymacyjnymi rozkładów zmiennych losowych rozkładami arytmetycznymi celem uproszczenia wyliczeń, z typowymi kontraktami ubezpieczeniowymi oraz z pewnymi zagadnieniami teorii ruiny. UWAGA. Ogólnie mówiąc, chodzi o zaznajomienie studenta z ubezpieczeniami majątkowymi (z ich stochastyczną oraz losową naturą, ze stosowanymi w ubezpieczeniach majątkowych narzędziami badawczymi oraz z różnymi matematycznymi, probabilistycznymi i statystycznymi problemami występującymi w ubezpieczeniach majątkowych). Treści programowe Efekty kształceni a (kody) Forma zajęć W1-W4 Wykład Liczba Temat godzin Ryzyko indywidualne i łączne (rozkłady liczby szkód, rozkłady łącznej wartości szkód, zaawansowane rozkłady liczby szkód). Twierdzenia graniczne w teorii ryzyka. Różnorodne rozkłady zmiennych losowych i ich zastosowania w teorii ryzyka. Sposoby podziału ryzyka. 40 Twierdzenia o jedyności i dodawaniu. Wzór rekurencyjny Panjer’a. Klasa (a,b,m). Aproksymacje rozkładów ciągłych przez rozkłady dyskretne. Aproksymacja rozkładu łącznej wartości szkód i kalkulacja składki. Kontrakty ubezpieczeniowe. Teoria użyteczności i optymalny podział ryzyka. Teoria użyteczności i porządkowanie ryzyk Teoria ruiny. Kalkulacja składki. Ryzyko indywidualne i łączne (rozkłady liczby szkód, rozkłady łącznej wartości szkód, zaawansowane rozkłady liczby szkód). Twierdzenia graniczne w teorii ryzyka. Różnorodne rozkłady zmiennych losowych i ich zastosowania w teorii ryzyka. Sposoby podziału ryzyka. Twierdzenia o jedyności i dodawaniu. Konwer- Wzór rekurencyjny Panjer’a. satorium Klasa (a,b,m). Aproksymacje rozkładów ciągłych przez rozkłady arytmetyczne. Aproksymacja rozkładu łącznej wartości szkód i kalkulacja składki. Kontrakty ubezpieczeniowe. Teoria użyteczności i optymalny podział ryzyka. Teoria użyteczności i porządkowanie ryzyk Teoria ruiny. Kalkulacja składki. U1U4 30 Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot Odniesienie do efektów kształcenia w zakresie WIEDZY dla kierunku Kod W1 W2 W3 W4 U1 U2 U3 Student zna rozkłady zmiennych losowych wykorzystywanych w teorii ryzyka oraz zna FGM i FGK dla tych rozkładów i techniki ich wyznaczania. Student zna twierdzenie o FGM i FGK dla ryzyk złożonych z dowodem oraz zna jego zastosowania. Student zna twierdzenia o dodawaniu dla ryzyk złożonych z dowodami. Student zna wzór rekurencyjny dla ryzyk złożonych z dowodem oraz zna klasy (a,b,m). Student zna problemy i stosowne uzasadnienia związane z przyjęciem bądź z nieprzyjęciem szkód przez ubezpieczyciela w przypadku ryzyk złożonych należących do klas (a,b,0). Student zna wybrane elementy teorii użyteczności oraz ich zastosowania w teorii ryzyka wraz z teoretycznym uzasadnieniem. Student zna różne rodzaje kontraktów ubezpieczeniowych, zna zależności pomiędzy nimi wraz ze stosownymi uzasadnieniami oraz zna twierdzenie o optymalnym kontrakcie ubezpieczeniowym. Student zna wybrane elementy teorii ruiny przydatne w teorii ubezpieczeń majątkowych. w zakresie UMIEJĘTNOŚCI Student potrafi zdefiniować i opisać zmienne losowe odgrywające ważną role w teorii ryzyka oraz potrafi wyznaczyć dla nich FGM i FGK i stosować te funkcje FGM i FGK w dowodach twierdzeń i do wyznaczania wskaźników sum niezależnych zmiennych losowych ryzyk złożonych w konkretnych sytuacjach (momenty zwykle, kumulanty, momenty centralne, wskaźniki kształtu). Student potrafi opisać klasy (a,b,m) i dla podanych rozkładów zmiennych losowych z tych klas potrafi wyznaczyć rozkład sumy z ustaloną dokładnością oraz wyznaczyć wskaźniki pomocne przy wyznaczaniu składki łącznej. Student potrafi opisać problemy ubezpieczeniowe związane z teorią Smbiu_W03 Smbiu_W04 Smbiu_W03 Smbiu_W04 Smbiu_W03 Smbiu_W04 Smbiu_W03 Smbiu_W04 Smbiu_U02Smbiu_U11 Smbiu_U12 Smbiu_U02Smbiu_U11 Smbiu_U12 Smbiu_U02Smbiu_U11 ryzyka i teorią użyteczności. U4 K1 Student potrafi dokonać kalkulacji składki dla różnych rodzajów kontraktów ubezpieczeniowych. Smbiu_U02Smbiu_U11 Smbiu_U12 w zakresie KOMPETENCJI Student potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień z zakresu teorii prawdopodobieństwa, teorii ryzyka, teorii ubezpieczeń, teorii użyteczności, teorii ruiny i zastosowań tych teorii. Egzamin ustny Efekty kształcenia (kody) Smbiu_U12 W1 W2 W3 W4 Metody weryfikacji efektów kształcenia Egzamin SprawozdaProjekt Kolokwium pisemny nie U1 U2 U3 U4 K1 Smbiu_K01Smbiu_K02 Smbiu_K03 Referat/ prezentacja Inne Punkty ECTS Obciążenie studenta Liczba punktów Liczba godzin ECTS Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: wykłady 40 1,3 Forma aktywności konwersatoria 30 1,0 10 0,3 80 2,7 Ćwiczenia Konsultacje przedmiotowe w ramach wykładów Konsultacje przedmiotowe w ramach konwersatorium/ćwiczeń Łącznie godzin/punktów ECTS wynikających z zajęć kontaktowych z nauczycielem akademickim Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w tym: Przygotowanie się do egzaminu + zdawanie egzaminu 15 0,5 Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego 10 0,3 15 0,5 40 1,3 120 4 67% 67% Przygotowanie się do zajęć, w tym studiowanie zalecanej literatury w ramach wykładów Przygotowanie się do zajęć, w tym studiowanie zalecanej literatury w ramach konwersatorium/ćwiczeń Przygotowanie raportu, projektu, prezentacji, dyskusji Łącznie godzin/punktów ECTS wynikających z samodzielnej pracy studenta Sumaryczna liczba godzin/punktów ECTS dla przedmiotu wynikająca z całego nakładu pracy studenta Odsetek godzin/punktów ECTS wynikających z zajęć kontaktowych z nauczycielem akademickim