Rzeźba ogrodowa - Ogrodnictwa, Biotechnologii i Architektury

Rok
akademicki:
2014/2015
Grupa
przedmiotów:
Numer
katalogowy:
Nazwa przedmiotu
Rzeźba ogrodowa
Tłumaczenie nazwy na jęz.
angielski
Sculpture in garden and landscape
Kierunek studiów
Architektura krajobrazu
Koordynator przedmiotu
dr inż. Krzysztof Herman
Prowadzący zajęcia
dr inż. Krzysztof Herman, dr Katarzyna Krzykawska
Jednostka realizująca
Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu, Katedra Sztuki Krajobrazu
ECTS
3
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany
Status przedmiotu
Przedmiot zawodowy
Stopień II rok II
Cykl dydaktyczny
Semestr letni
Jęz. wykładowy: polski
Założenia i cele przedmiotu
Zapoznanie studentów ze znaczeniem i wpływem sztuki ze szczególnym uwzględnieniem
rzeźby i instalacji na architekturę krajobrazu drugiej połowy XX w. oraz początku XXI wieku.
Rozpoznanie problematyki projektowania obiektów artystycznych (rzeźb i instalacji) w ogrodzie
i krajobrazie oraz kształtowania ich otoczenia.
Formy dydaktyczne, liczba godzin
Ćwiczenia projektowe: liczba godzin 20, Ćwiczenia terenowe: liczba godzin 10
stacjonarne
Elementy i wagi mające wpływ na
ocenę końcową
Dyskusja, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, prezentacje multimedialne i pokazy
slajdów, wizja lokalna, praca projektowa, konsultacje
Analizy percepcyjne rzeźby w krajobrazie miasta. Rzeźba, instalacja przestrzenna,
performance jako narzędzie w programach rewitalizacji przestrzeni. Parki rzeźby. Rzezba w
ogrodach przydomowych.
W ramach ćwiczeń wykonywane są: rzeźba, płaskorzeźba w skali 1:1; analizy oraz projekt
otoczenia obiektów rzeźbiarskich; dokumentacja obiektów rzeźbiarskich i instalacji
artystycznych w krajobrazie i ogrodzie; rozpoznanie przestrzeni ekspozycji współczesnych
realizacji rzeźb i instalacji artystycznych w krajobrazie Warszawy;
Historia sztuki, Rysunek i rzeźba, Pracownia sztuki ogrodu i krajobrazu 1, Historia sztuki
ogrodowej
Podstawowa znajomość okresów w historii sztuki, głównych nurtów w sztuce i ich
charakterystyki; umiejętność projektowania obiektów architektury krajobrazu; umiejętność
obserwacji, dokumentacji i analizy (kompozycyjnych, percepcyjnych) obiektów w krajobrazie.
01. umie podejmować samodzielne decyzje odnośnie projektowania i realizacji prac
artystycznych
02. posiada umiejętność twórczego myślenia i działania
03. potrafi współdziałać z innymi specjalistami uczestniczącymi w procesie kształtowania
krajobrazu, umie kierować zespołami i pracować w zespole
04. umie świadomie posługiwać się narzędziami warsztatu artystycznego w wybranych
obszarach działalności plastycznej oraz właściwą techniką i technologią w trakcie
realizacji prac artystycznych
05. zna i rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej, umożliwiające swobodę i
niezależność wypowiedzi artystycznej
06. umie realizować własne koncepcje artystyczne
01, 02, 03, 05 – plansza zawierająca analizy lokalizacji rzeźb oraz projekt otoczenia obiektów
rzeźbiarskich realizowany w grupie projektowej; 01, 02, 03, 04, 06 – wykonanie fragmentu
rzeźby, płaskorzeźby w skali 1:1; 05 – wykonanie dokumentacji rzeźby, instalacji lub
podobnego obiektu zaobserwowanego w terenie; 02, 05 - prezentacja opisująca dorobek
wybranego rzeźbiarza.
Plansza zawierająca analizy lokalizacji rzeźb, projekt otoczenia obiektów rzeźbiarskich,
dokumentacja fotograficzna rzeźby, dokumentacja fotograficzna oraz opis obiektów
rzeźbiarskich, prezentacja multimedialna
1/ analizy oraz projekt (40%), 2/ dokumentacja obiektów (20%), 3/ rzeźba, płaskorzeźba
(20%), 4/ Prezentacja i wystąpienie w ramach ćwiczeń (10%)
Miejsce realizacji zajęć
Mieszane (sala wykładowa, teren)
Metody dydaktyczne
Pełny opis przedmiotu
Wymagania formalne
Założenia wstępne
Efekty kształcenia
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia
Forma dokumentacji osiągniętych
efektów kształcenia
Literatura podstawowa:
1. Zachariasz A., 2006, Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych,
Wyd. Politechnika Krakowska, Kraków, rozdział III.4. „Główne kierunki w XX-wiecznej sztuce ogrodowej i architekturze
krajobrazu“ str 57-80
2. Rylke J., Sztuka ulicy, sztuka krajobrazu i sztuka ogrodu w miescie współczesnym [dostęp: 10-02-2010]. Dostępny w Internecie:
www.rylke.pl
3. Zinowiec-Cieplik K., 2003, Znaczenie rzeźby w krajobrazie, praca doktorska obroniona na Wydziale Ogrodnictwa i Architektury
Krajobrazu, rozdział 6. “Rzeźba we wnętrzu ulicy”
Skalski J.A. 2007 Analiza percepcyjna krajobrazu jako działalność twórcza, inicjująca proces projektowania, Wydawnictwo
SGGW, Warszawa, rozdział 4.4.6. „Pomniki, rzeźby i artystyczne kompozycje przestrzenne dostrzegane jako osobliwości
krajobrazu”
5. Herman K., Idziak A., 2008, „Między kopalnią a krajobrazem. Transformacje sztuki krajobrazu. Instalacje, rzeźba,
performance jako formy rekultywacji krajobrazów postindustrialnych.”, w: Pawłowska K. (red) „Zarządzanie krajobrazem
kulturowym”, wyd. Komisji Krajobrazu Kulturowego, Sosnowiec str. 386-394
6. Herman K. (red.), 2009, Zielone debaty : podsumowanie / Urząd Miasta Stołecznego Warszawy. - Warszawa, 2009
Literatura uzupełniająca:
7. Krauss R., 1979, Sculpture in the Expanded Field, October, Vol. 8 (Spring, 1979), pp. 30-44, Wydawnictwo MIT
8. Wagenkneht – Harte K., 1989, Site + Sculpture. The Colaborative Design Process, wyd. Van Nostrand Reinhold, Nowy
Jork, rozdz. „The object in space“ str. 41-51
9. Sieminski W., 1994, Pomniki w przestrzeni miasta [w:] Arche 7, Wyd. Agencja Kanon
10. Kamiński J., Krasnal i inni... – obiekty artystyczne w przestrzeni ogrodu przydomowego – estetyka i rola w kompozycji
ogrodu [w:] Gawryszewska B.J.,
11. Kotula A., Krakowski P., 1980, Rzeźba współczesna, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa
12. Krakowski P., 1984, Rzeźba polska po II Wojnie Światowej, [w:] Rzeźba polska 1944-1984, Biuro Wystaw Artystycznych w
Poznianiu, Poznań
13. Herman K., 2008, „Kształt, symbol i wizja. Most jako inspiracja w sztuce krajobrazu. Sztuka krajobrazu jako inspiracja dla
projektowania mostów”. Estetyka mostów IV. Wydawnictwo Art. Group, Warszawa-Jachranka str. 67-74
14. Herman K. 2011. Ogrody tymczasowe w przestrzeniach kolektywnych, Wyd. Sztuka Ogrodu Sztuka Krajobrazu, Warszawa
2011: 251 s.
15. Rajkowska J. 2010, „Dotleniacz” w: Obieg nr.1-2 (81-82)/2010
16. Sieminski W., 1994, Pomniki w przestrzeni miasta [w:] Arche 7, Wyd. Agencja Kanon
4.
UWAGI:
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia
zakładanych efektów kształcenia - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich:
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak
zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.:
75 h
1,5 ECTS
1,5 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu
Nr /symbol
efektu
Wymienione w wierszu efekty kształcenia
01
umie podejmować samodzielne decyzje odnośnie projektowania i
realizacji prac artystycznych
posiada umiejętność twórczego myślenia i działania
potrafi współdziałać z innymi specjalistami uczestniczącymi w procesie
kształtowania krajobrazu, umie kierować zespołami i pracować w zespole
umie świadomie posługiwać się narzędziami warsztatu artystycznego w
wybranych obszarach działalności plastycznej oraz właściwą techniką i
technologią w trakcie realizacji prac artystycznych
zna i rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej, umożliwiające
swobodę i niezależność wypowiedzi artystycznej
02
03
04
05
06
umie realizować własne koncepcje artystyczne
Odniesienie do efektów dla
programu kształcenia na
kierunku
AK2_U08
AK2_U10, AK2_U04
AK2_K01
AK2_U09
AK2_U08
AK2_U08