Identyfikacja podmiotów praw własności intelektualnej
Transkrypt
Identyfikacja podmiotów praw własności intelektualnej
IDENTYFIKACJA PODMIOTÓW PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ DR JUSTYNA OŻEGALSKA-TRYBALSKA Ochrona własności przemysłowej Szkolenie UPRP 8 października, 2013 r., Warszawa Problem właściwej identyfikacji twórcy konkretnego, chronionego wytworu i/lub podmiotu uprawnionego do jego eksploatacji Podmiot praw własności intelektualnej Współtwórca ? Twórca ? Podmiot finansujący prace ? Pracodaw ca? Zlecający ? Nabywca praw ? Wytwór intelektualny Osoba kierująca pracami ? „Podmiot praw” Pierwotnie uprawniony Wtórnie uprawniony Twórca Współtwórcy Pracodawca Zlecający Nabywca osoba fizyczna (osoby fizyczne) która stworzyła (które stworzyły) wytwór intelektualny objęty ochroną) osoba fizyczna, prawna, jednostka organizacyjna, która nabyła prawo na mocy ustawy lub umowy „Podmiot praw” Osobistych Twórca Współtwórcy Prawo do autorstwa Majątkowych Twórca Współtwórcy Pracodawca Zlecający Nabywca Prawo do komercyjnej eksploatacji Podmiot praw własności intelektualnej Współtwór ca Nabywca praw Pracodawca Wytwór intelektualn y Kryteria istotne z punktu widzenia prawidłowego ustalenia podmiotu praw własności intelektualnej ? ? ? • Przedmiot ochrony • (przedmiot praw autorskich, pokrewnych własności przemysłowej, prawa sui generis do baz danych) • Zasady ustawowe nabycia praw • (określone przepisami bezwzględnie/względnie obowiązującymi) • Charakter praw • (majątkowe, osobiste) Kryteria istotne z punktu widzenia prawidłowego ustalenia podmiotu praw własności intelektualnej ? • „Status” wytworu intelektualnego • (samodzielny, współautorski, pracowniczy, na zlecenie?) ? • „Status” twórcy • (samodzielny twórca, pracownik, zleceniobiorca, student) ? • Związanie twórcy postanowieniami regulującymi kwestię praw własności intelektualnej • (wewnętrzne regulaminy ds. własności intelektualnej, umowy grantowe) Ustawowe zasady określające podmiot praw własności intelektualnej PRAWO AUTORSKIE PRAWO WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ art. 8, art. 16, art.17 – utwory art. 8, art. 11 ust.1 – samodzielne samodzielne wynalazki, wzory art. 9, art. 16, art.17 – utwory art.8, art. 11ust.2 wspólne współautorskie wynalazki, wzory art. 12 - utwory pracownicze art. 11 ust.3 pracownicze art. 14 - naukowe utwory wynalazki, wzory pracownicze art. 15 a - prace dyplomowe studentów Wewnętrzne regulaminy (o ile wiążą twórcę) Znowelizowane przepisy ustawy o szkolnictwie wyższym (w stosunku do pracowników uczelni i jednostek badawczych o ile wejdą w życie Możliwość modyfikacji zasad ustawowych określających podmiot praw własności intelektualnej tylko w odniesieniu do przepisów względnie obowiązujących, z których wynika możliwość modyfikacji reżimu ustawowego („o ile umowa lub ustawa nie stanowi inaczej….”) w odniesieniu do wytworów intelektualnych stworzonych w ramach stosunku pracy na podstawie umowy o pracę (lub na podstawie umowy zlecenia w przypadku przedmiotów praw własności przemysłowej) brak skuteczności postanowień wewnętrznych regulaminów (postanowień) modyfikujących reżimy ustawowe, które nie stanowią integralnej części umowy o pracę Problem identyfikacji podmiotu praw w przypadku wytworów intelektualnych tworzonych wspólnie Brak ustawowej definicji „współtwórczości” (współtwórcy) osoba, która twórczo przyczyniła się do stworzenia chronionego wytworu (?) osoba, która pomagała w stworzeniu wspólnego utworu(?) osoba, która zainspirowała stworzenie chronionego wytworu (?) Wytwór intelektualny (stworzony niesamodzielnie) osoba, która kierowała pracami prowadzącymi do stworzenia chronionego wytworu(?) Brak jednolitych standardów w zakresie oceny współtwórczości w orzecznictwie sądowym Kazuistyczne przykłady działalności pozbawionej charakteru twórczego w orzecznictwie sądowym brak twórczego wkładu osoby jej współpraca nie ma charakteru twórczego, lecz pomocniczy, chociażby umiejętność wykonywania czynności pomocniczych wymagała wysokiego stopnia wiedzy fachowej, zręczności i inicjatywy osobistej (2002.07.05, wyrok SN, III CKN 1096/00, Biul. SN 2003/2/10), dana osoba przy tworzeniu dzieła wykonuje tylko czynności techniczne obsługi sprzętu ściśle według wskazówek twórcy (2002.07.05, wyrok SN, III CKN 1096/00, Biul. SN 2003/2/10). Kazuistyczne przykłady prac pozbawionych charakteru twórczego w przypadku twórczości wynalazczej inicjatywa dokonania wynalazku, pomysł na przeprowadzenie badań nieujęty w żadną konkretną formę opracowanie naukowej koncepcji stanowiącej podstawę dokonania wynalazku przekazanie wiedzy fachowej wykonywanie czynności mechanicznych zgodnie z poleceniami innej osoby wniesienie poprawek do procesu badawczego niemających charakteru merytorycznego, a jedynie będących poprawkami technicznymi lub organizacyjnymi sprawdzenie pracy zespołu badawczego kierowanie zespołem badawczym zebranie danych wykorzystanych przy tworzeniu wynalazku przygotowanie urządzeń i/lub infrastruktury umożliwiającej dokonanie wynalazku przeprowadzenie badań laboratoryjnych, testów sprawdzających działanie wynalazku Współautorstwo wynika wyłącznie z faktu, czy dana osoba twórczo przyczyniła się do stworzenia danego wytworu wniosła wkład twórczy w stworzenie utworu tzn. nadała utworowi indywidualne, oryginalne cechy (prawo autorskie) przyczyniła się do rozwiązania problemu technicznego leżącego u podstaw wynalazku (prawo patentowe) Okoliczności nieistotne z punktu widzenia prawidłowego ustalenia twórcy/współtwórcy wynalazku „status” autora/współautora wynalazku zajmowane stanowisko, funkcja brak w zakresie swoich kompetencji obowiązku prowadzenia prac (twórczych, wynalazczych badawczych, wdrożeniowych) „zgodność z prawem” prac prowadzących do stworzenia wynalazku zgody zwierzchników/uprawnionych podmiotów do prowadzenia prac badawczych prowadzenie prac wynalazczych z naruszeniem określonych przepisów, postanowień umownych itp. brak Okoliczności nieistotne z punktu widzenia prawidłowego ustalenia twórcy/współtwórcy wynalazku sam fakt wskazania danej osoby jako „współtwórcy” w umowie o wspólności prawa do uzyskania patentu/umowy o wspólności praw z patentu rola umów o wspólności patentu –”nie kreowanie wspólności prawa, ale modyfikowanie – zgodnie z wolą stron – istniejącego, określonego przepisami prawa stanu, w którym prawo do określonego dobra niematerialnego przysługuje więcej niż jednej osobie” (A. Szewc) umowy regulujące kwestię autorstwa odmiennie od rzeczywistego stanu rzeczy, uznające za autora osobę, która nim nie jest powinny być uznane ex lege nieważne Dziękuję za uwagę! [email protected]