LIST REKTORA NA WIELKANOC 2012 (3)

Transkrypt

LIST REKTORA NA WIELKANOC 2012 (3)
LIST REKTORA
UNIWERSYTETU PAPIESKIEGO JANA PAWŁA II W KRAKOWIE
NA DRUGI DZIEŃ ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO 2012 ROKU
Drogie Siostry i Bracia!
W dzień po zmartwychwstaniu Chrystusa świętujemy Jego zwycięstwo nad
śmiercią, „gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim” (Dz 2, 24). W Wigilię
Paschalną radośnie śpiewaliśmy: „Weselcie się, zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się,
słudzy Boga! Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdyż Król tak wielki odnosi
zwycięstwo”. Dlatego gromadzimy się przy ołtarzu, aby uczestniczyć w tym wydarzeniu,
napełniającym nas mocą i radością.
Zmartwychwstanie Jezusa jest istotą naszej wiary, fundamentem, który nadaje jej
sens. W Pierwszym Liście do Koryntian czytamy: „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał,
daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. (…) Tymczasem jednak
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli” (1 Kor 15, 14. 20).
Przekonanie o tym, że Boża miłość jest silniejsza niż zło, cierpienie i śmierć, daje nam siłę
do radzenia sobie z codziennymi problemami, ale także pewność naszego
zmartwychwstania i życia wiecznego. Mocni nadzieją pokładaną w Bogu, dawcy życia,
powtarzamy słowa Pisma Świętego: „także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że
nie zostawisz duszy mojej w Otchłani” (Dz 2, 26–27). Dla kogoś, kto nie widział
momentu zmartwychwstania, nawet pusty grób nie jest przekonującym dowodem
największego cudu w historii zbawienia. Jakże potrzebna jest wiara, aby zrozumieć tę
tajemnicę. Tylko serce człowieka otwartego na łaskę wiary może przyjąć tę radosną, ale
zarazem trudną prawdę o powstaniu Chrystusa z martwych. Dowodem wskrzeszenia
Chrystusa jest przede wszystkim to, że Jego uczniowie zgromadzili się ponownie, gdy
spotkali Zmartwychwstałego i stworzyli wspólnotę, którą zjednoczyła i umocniła wiara
w zmartwychwstanie.
Nie wszyscy jednak potrafią uwierzyć w fakt pokonania śmierci przez naszego
Pana. Wysłuchany przed chwilą fragment Ewangelii przekazuje, że arcykapłani nie tylko
1
nie chcą uwierzyć, ale wręcz zaprzeczają prawdziwości zmartwychwstania Jezusa
Chrystusa, rozpuszczając pogłoskę, że Jego ciało wykradli z grobu uczniowie. Prawda
była dla nich bardzo niewygodna, dlatego wybrali drogę kłamstwa, przez które chcieli
niejako jeszcze raz uśmiercić i wyeliminować Jezusa z życia ludzi. Ich słowa przypominają
nam tezy głoszone również we współczesnych czasach. Dzisiaj próbuje się
zakwestionować nie tylko zmartwychwstanie, ale nawet istnienie Boga. Świat bez wiary
w zmartwychwstanie jest światem bez nadziei, gdyż poza Bogiem nikt i nic nie jest
w stanie zadośćuczynić minionemu cierpieniu, przywrócić sprawiedliwości, wyrównać
rachunków krzywd. Niesprawiedliwość zaznaczająca się w historii nie może być ostatnim
słowem w dziejach świata. Dlatego wiara w zmartwychwstanie jest przede wszystkim
nadzieją, której w tych burzliwych czasach tak bardzo potrzebujemy. Mamy prawo
wierzyć, że człowiek został stworzony dla wiecznej pełni życia ze względu na mocniejszą
niż grzech i śmierć wszechmocną miłość, jaką obdarza nas Bóg. Przez zmartwychwstanie
Chrystusa zostaliśmy obdarzeni niezawodną nadzieją i mocą, dzięki której możemy stawić
czoła także współczesnym wyzwaniom.
Nadzieja wynikająca z pokonania śmierci przez Chrystusa stanowi serce naszej
wiary. Bywa, że chce się nas jej pozbawić, głosząc ateistyczne hasła, które prowadzą
ludzkość w aksjologiczną pustkę. W przezwyciężaniu tego niebezpieczeństwa stara się
pomóc Benedykt XVI, ogłaszając Rok Wiary – czas pogłębionej refleksji nad wiarą
i ponownego odkrywania tego daru. W liście apostolskim Porta Fidei pisze on: „Rok Wiary
(…) jest zaproszeniem do autentycznego i nowego nawrócenia do Pana, jedynego
Zbawiciela świata. (…) Dzięki wierze to nowe życie kształtuje całą ludzką egzystencję na
radykalnej nowości zmartwychwstania. Na miarę jego wolnej dyspozycyjności, myśli,
uczucia, mentalność i zachowania człowieka powoli są oczyszczane i przekształcane, na
drodze, która nigdy tu na ziemi w pełni się nie realizuje”. Wszyscy, którzy uwierzyli
w zmartwychwstanie Chrystusa, są tak jak Apostołowie posłani, by świadczyć, mówić
światu o tym wydarzeniu „doniosłym głosem” (Dz 2, 14). Warto, aby nadchodzący Rok
Wiary rozbudził we wszystkich wierzących chęć do wypowiadania wyznania wiary
z odnowionym przekonaniem, ufnością i nadzieją. Wiara oznacza zaangażowanie
i publiczne świadectwo, wymaga odpowiedzialności, także w wymiarze społecznym, za to,
w co się wierzy. Jest to konieczne, gdyż „wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami,
2
martwa jest sama w sobie” (Jk 2, 17). Dzięki wierze możemy rozpoznać tych, którzy
proszą zmartwychwstałego Pana o naszą pomoc i mamy wystarczająco dużo sił, by dzielić
się z nimi miłością. Nasze świadectwo i zaangażowanie w świecie, nasza miłość jest
odpowiedzią na kłamstwa arcykapłanów głoszących, że Jezus nie zmartwychwstał – On
żyje i działa, także przez nas.
W dzieło świadczenia o miłości silniejszej niż śmierć włącza się także Uniwersytet
Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Poprzez licznie podejmowane inicjatywy
przygotowujemy wstępujących w nasze progi studentów do składania w codziennym
życiu świadectwa miłości. W tym celu m.in. uruchomiliśmy nowe studia podyplomowe:
Asystent Rodziny oraz Superwizja w Zawodach Wsparcia Społecznego – oba kierunki
przeznaczone dla osób chcących pracować lub już pracujących w różnego rodzaju
instytucjach pomocowych.
Równocześnie nasza uczelnia stara się sprostać wymaganiom, które stawiane są
środowisku naukowemu. Ojciec Święty Benedykt XVI pisze, że dziś wiara „poddana jest
bardziej niż w przeszłości szeregowi pytań, które wypływają ze zmiany mentalności (…).
Jednakże Kościół nigdy nie bał się ukazywać, że między wiarą a prawdziwą nauką nie
może być konfliktu, ponieważ obie, choć różnymi drogami, zmierzają do prawdy”.
Dlatego Uniwersytet Papieski dba o wysoką jakość kształcenia, prowadzi badania
naukowe oraz zgłębia i upowszechnia myśl swojego patrona błogosławionego Jana Pawła
II. Zabiega także o żywą, potrzebną społeczeństwu chrześcijańską obecność w życiu
akademickim oraz kontynuuje współpracę z innymi uczelniami. Szczególną rolę w tym
procesie odgrywa Wydział Teologiczny – najstarszy wydział naszej uczelni, powołany
dzięki staraniom św. Królowej Jadwigi w 1397 roku podczas reformy Akademii
Krakowskiej. Wydział ten wciąż się rozwija, współpracuje z wieloma ośrodkami
naukowymi, także zagranicznymi, i otwiera studia podyplomowe oraz nowe specjalności,
jak np. turystykę religijną dla tych, którzy są lub chcą być zatrudnieni w branży
turystycznej. W tym miejscu należy wspomnieć naszą zamiejscową jednostkę – Wydział
Teologiczny Sekcja w Tarnowie, który poprzez działalność naukowo-dydaktyczną
znacznie przyczynia się do rozwoju badań teologicznych w Polsce. Warto podkreślić też
naszą bliską współpracę z Instytutem Teologicznym im. Świętego Jana Kantego
3
w Bielsku-Białej. Uniwersytet Papieski jest doceniany w środowisku naukowym także
dzięki
działalności
Wydziału
Filozoficznego oraz Centrum
Kopernika
Badań
Interdyscyplinarnych – jednostki prowadzonej wspólnie z Uniwersytetem Jagiellońskim.
Centrum prowadzi badania na pograniczu filozofii oraz innych dziedzin naukowych,
takich jak fizyka, biologia i nauki kognitywne, przez co przyczynia się do łączenia nauk
przyrodniczych z wiarą. Natomiast dla naszej tradycji i tożsamości ważne są badania
naukowe z zakresu historii sztuki, ochrony dóbr kultury czy muzyki kościelnej, jakie
prowadzi Wydział Historii i Dziedzictwa Kulturowego.
Drogie Siostry i Bracia, dzięki Waszej pamięci i szczodrej pomocy wszystkie
jednostki naszej uczelni mogą się dalej rozwijać i podejmować wyzwania naszych czasów.
Dlatego dziękujemy wszystkim Dobroczyńcom i zapewniamy o naszej modlitwie.
Dokładamy wszelkich starań, aby nasz uniwersytet z niesłabnącym zaangażowaniem
kształcił i wychowywał młodych ludzi oraz prowadził swoich studentów drogą
intelektualnego i duchowego rozwoju.
W imieniu całej wspólnoty akademickiej składam najserdeczniejsze życzenia, aby
radość i nadzieja, które napełniły nasze serca w ostatnich dniach, zostały w nich na
zawsze. Chrystus, pokonując zło i śmierć, dał nam świadectwo, że zawsze jest nadzieja, że
niezachwiana wiara może dokonywać cudów. Niech pamięć o tym dodaje nam sił przy
przezwyciężaniu codziennych problemów. Oby nadchodzący Rok Wiary umacniał naszą
więź ze Zmartwychwstałym Panem i okazał się dla nas wszystkich czasem łaski i pokoju.
ks. prof. UPJPII dr hab. Władysław Zuziak
rektor
Kraków, 9 kwietnia 2012
4
SŁOWO METROPOLITY KRAKOWSKIEGO
DO LISTU REKTORA UNIWERSYTETU PAPIESKIEGO
JANA PAWŁA II W KRAKOWIE
NA DRUGI DZIEŃ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO 2012 ROKU
Wyrażam radość, że Uniwersytet Papieski − dzieło zapoczątkowane i otaczane
troską przez błogosławionego Jana Pawła II – dalej się rozwija i podejmuje wyzwania,
jakie jego patron stawiał środowisku akademickiemu. Drodzy Bracia i Siostry, dzięki
Waszej życzliwości, modlitwie oraz wsparciu uczelnia ta może nadal wnosić swój wkład
w rozwój kultury i nauki polskiej.
Wszystkim życzę radosnych Świąt Wielkanocnych i z serca błogosławię.
Stanisław kardynał Dziwisz
arcybiskup metropolita krakowski
Kraków, 9 kwietnia 2012
List proszę odczytać w Drugi Dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego 9 kwietnia 2012 roku.
5