LIST REKTORA NA WIELKANOC 2012 (3)
Transkrypt
LIST REKTORA NA WIELKANOC 2012 (3)
LIST REKTORA UNIWERSYTETU PAPIESKIEGO JANA PAWŁA II W KRAKOWIE NA DRUGI DZIEŃ ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO 2012 ROKU Drogie Siostry i Bracia! W dzień po zmartwychwstaniu Chrystusa świętujemy Jego zwycięstwo nad śmiercią, „gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim” (Dz 2, 24). W Wigilię Paschalną radośnie śpiewaliśmy: „Weselcie się, zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się, słudzy Boga! Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdyż Król tak wielki odnosi zwycięstwo”. Dlatego gromadzimy się przy ołtarzu, aby uczestniczyć w tym wydarzeniu, napełniającym nas mocą i radością. Zmartwychwstanie Jezusa jest istotą naszej wiary, fundamentem, który nadaje jej sens. W Pierwszym Liście do Koryntian czytamy: „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. (…) Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli” (1 Kor 15, 14. 20). Przekonanie o tym, że Boża miłość jest silniejsza niż zło, cierpienie i śmierć, daje nam siłę do radzenia sobie z codziennymi problemami, ale także pewność naszego zmartwychwstania i życia wiecznego. Mocni nadzieją pokładaną w Bogu, dawcy życia, powtarzamy słowa Pisma Świętego: „także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani” (Dz 2, 26–27). Dla kogoś, kto nie widział momentu zmartwychwstania, nawet pusty grób nie jest przekonującym dowodem największego cudu w historii zbawienia. Jakże potrzebna jest wiara, aby zrozumieć tę tajemnicę. Tylko serce człowieka otwartego na łaskę wiary może przyjąć tę radosną, ale zarazem trudną prawdę o powstaniu Chrystusa z martwych. Dowodem wskrzeszenia Chrystusa jest przede wszystkim to, że Jego uczniowie zgromadzili się ponownie, gdy spotkali Zmartwychwstałego i stworzyli wspólnotę, którą zjednoczyła i umocniła wiara w zmartwychwstanie. Nie wszyscy jednak potrafią uwierzyć w fakt pokonania śmierci przez naszego Pana. Wysłuchany przed chwilą fragment Ewangelii przekazuje, że arcykapłani nie tylko 1 nie chcą uwierzyć, ale wręcz zaprzeczają prawdziwości zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, rozpuszczając pogłoskę, że Jego ciało wykradli z grobu uczniowie. Prawda była dla nich bardzo niewygodna, dlatego wybrali drogę kłamstwa, przez które chcieli niejako jeszcze raz uśmiercić i wyeliminować Jezusa z życia ludzi. Ich słowa przypominają nam tezy głoszone również we współczesnych czasach. Dzisiaj próbuje się zakwestionować nie tylko zmartwychwstanie, ale nawet istnienie Boga. Świat bez wiary w zmartwychwstanie jest światem bez nadziei, gdyż poza Bogiem nikt i nic nie jest w stanie zadośćuczynić minionemu cierpieniu, przywrócić sprawiedliwości, wyrównać rachunków krzywd. Niesprawiedliwość zaznaczająca się w historii nie może być ostatnim słowem w dziejach świata. Dlatego wiara w zmartwychwstanie jest przede wszystkim nadzieją, której w tych burzliwych czasach tak bardzo potrzebujemy. Mamy prawo wierzyć, że człowiek został stworzony dla wiecznej pełni życia ze względu na mocniejszą niż grzech i śmierć wszechmocną miłość, jaką obdarza nas Bóg. Przez zmartwychwstanie Chrystusa zostaliśmy obdarzeni niezawodną nadzieją i mocą, dzięki której możemy stawić czoła także współczesnym wyzwaniom. Nadzieja wynikająca z pokonania śmierci przez Chrystusa stanowi serce naszej wiary. Bywa, że chce się nas jej pozbawić, głosząc ateistyczne hasła, które prowadzą ludzkość w aksjologiczną pustkę. W przezwyciężaniu tego niebezpieczeństwa stara się pomóc Benedykt XVI, ogłaszając Rok Wiary – czas pogłębionej refleksji nad wiarą i ponownego odkrywania tego daru. W liście apostolskim Porta Fidei pisze on: „Rok Wiary (…) jest zaproszeniem do autentycznego i nowego nawrócenia do Pana, jedynego Zbawiciela świata. (…) Dzięki wierze to nowe życie kształtuje całą ludzką egzystencję na radykalnej nowości zmartwychwstania. Na miarę jego wolnej dyspozycyjności, myśli, uczucia, mentalność i zachowania człowieka powoli są oczyszczane i przekształcane, na drodze, która nigdy tu na ziemi w pełni się nie realizuje”. Wszyscy, którzy uwierzyli w zmartwychwstanie Chrystusa, są tak jak Apostołowie posłani, by świadczyć, mówić światu o tym wydarzeniu „doniosłym głosem” (Dz 2, 14). Warto, aby nadchodzący Rok Wiary rozbudził we wszystkich wierzących chęć do wypowiadania wyznania wiary z odnowionym przekonaniem, ufnością i nadzieją. Wiara oznacza zaangażowanie i publiczne świadectwo, wymaga odpowiedzialności, także w wymiarze społecznym, za to, w co się wierzy. Jest to konieczne, gdyż „wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, 2 martwa jest sama w sobie” (Jk 2, 17). Dzięki wierze możemy rozpoznać tych, którzy proszą zmartwychwstałego Pana o naszą pomoc i mamy wystarczająco dużo sił, by dzielić się z nimi miłością. Nasze świadectwo i zaangażowanie w świecie, nasza miłość jest odpowiedzią na kłamstwa arcykapłanów głoszących, że Jezus nie zmartwychwstał – On żyje i działa, także przez nas. W dzieło świadczenia o miłości silniejszej niż śmierć włącza się także Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Poprzez licznie podejmowane inicjatywy przygotowujemy wstępujących w nasze progi studentów do składania w codziennym życiu świadectwa miłości. W tym celu m.in. uruchomiliśmy nowe studia podyplomowe: Asystent Rodziny oraz Superwizja w Zawodach Wsparcia Społecznego – oba kierunki przeznaczone dla osób chcących pracować lub już pracujących w różnego rodzaju instytucjach pomocowych. Równocześnie nasza uczelnia stara się sprostać wymaganiom, które stawiane są środowisku naukowemu. Ojciec Święty Benedykt XVI pisze, że dziś wiara „poddana jest bardziej niż w przeszłości szeregowi pytań, które wypływają ze zmiany mentalności (…). Jednakże Kościół nigdy nie bał się ukazywać, że między wiarą a prawdziwą nauką nie może być konfliktu, ponieważ obie, choć różnymi drogami, zmierzają do prawdy”. Dlatego Uniwersytet Papieski dba o wysoką jakość kształcenia, prowadzi badania naukowe oraz zgłębia i upowszechnia myśl swojego patrona błogosławionego Jana Pawła II. Zabiega także o żywą, potrzebną społeczeństwu chrześcijańską obecność w życiu akademickim oraz kontynuuje współpracę z innymi uczelniami. Szczególną rolę w tym procesie odgrywa Wydział Teologiczny – najstarszy wydział naszej uczelni, powołany dzięki staraniom św. Królowej Jadwigi w 1397 roku podczas reformy Akademii Krakowskiej. Wydział ten wciąż się rozwija, współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi, także zagranicznymi, i otwiera studia podyplomowe oraz nowe specjalności, jak np. turystykę religijną dla tych, którzy są lub chcą być zatrudnieni w branży turystycznej. W tym miejscu należy wspomnieć naszą zamiejscową jednostkę – Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie, który poprzez działalność naukowo-dydaktyczną znacznie przyczynia się do rozwoju badań teologicznych w Polsce. Warto podkreślić też naszą bliską współpracę z Instytutem Teologicznym im. Świętego Jana Kantego 3 w Bielsku-Białej. Uniwersytet Papieski jest doceniany w środowisku naukowym także dzięki działalności Wydziału Filozoficznego oraz Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych – jednostki prowadzonej wspólnie z Uniwersytetem Jagiellońskim. Centrum prowadzi badania na pograniczu filozofii oraz innych dziedzin naukowych, takich jak fizyka, biologia i nauki kognitywne, przez co przyczynia się do łączenia nauk przyrodniczych z wiarą. Natomiast dla naszej tradycji i tożsamości ważne są badania naukowe z zakresu historii sztuki, ochrony dóbr kultury czy muzyki kościelnej, jakie prowadzi Wydział Historii i Dziedzictwa Kulturowego. Drogie Siostry i Bracia, dzięki Waszej pamięci i szczodrej pomocy wszystkie jednostki naszej uczelni mogą się dalej rozwijać i podejmować wyzwania naszych czasów. Dlatego dziękujemy wszystkim Dobroczyńcom i zapewniamy o naszej modlitwie. Dokładamy wszelkich starań, aby nasz uniwersytet z niesłabnącym zaangażowaniem kształcił i wychowywał młodych ludzi oraz prowadził swoich studentów drogą intelektualnego i duchowego rozwoju. W imieniu całej wspólnoty akademickiej składam najserdeczniejsze życzenia, aby radość i nadzieja, które napełniły nasze serca w ostatnich dniach, zostały w nich na zawsze. Chrystus, pokonując zło i śmierć, dał nam świadectwo, że zawsze jest nadzieja, że niezachwiana wiara może dokonywać cudów. Niech pamięć o tym dodaje nam sił przy przezwyciężaniu codziennych problemów. Oby nadchodzący Rok Wiary umacniał naszą więź ze Zmartwychwstałym Panem i okazał się dla nas wszystkich czasem łaski i pokoju. ks. prof. UPJPII dr hab. Władysław Zuziak rektor Kraków, 9 kwietnia 2012 4 SŁOWO METROPOLITY KRAKOWSKIEGO DO LISTU REKTORA UNIWERSYTETU PAPIESKIEGO JANA PAWŁA II W KRAKOWIE NA DRUGI DZIEŃ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO 2012 ROKU Wyrażam radość, że Uniwersytet Papieski − dzieło zapoczątkowane i otaczane troską przez błogosławionego Jana Pawła II – dalej się rozwija i podejmuje wyzwania, jakie jego patron stawiał środowisku akademickiemu. Drodzy Bracia i Siostry, dzięki Waszej życzliwości, modlitwie oraz wsparciu uczelnia ta może nadal wnosić swój wkład w rozwój kultury i nauki polskiej. Wszystkim życzę radosnych Świąt Wielkanocnych i z serca błogosławię. Stanisław kardynał Dziwisz arcybiskup metropolita krakowski Kraków, 9 kwietnia 2012 List proszę odczytać w Drugi Dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego 9 kwietnia 2012 roku. 5