list przełożonych inspektorii polskich towarzystwa

8
LIST PRZEŁOŻONYCH
INSPEKTORII POLSKICH
TOWARZYSTWA
ŚW. FRANCISZKA SALEZEGO
Przełożony Generalny salezjanów, ks. Pascual Chávez Villanueva, w 2009 roku, w tym szczególnym roku łaski, w 150. rocznicę powstania Zgromadzenia Salezjańskiego postanowił
o peregrynacji relikwii św. Jana Bosko, Ojca i Nauczyciela
młodzieży.
To pielgrzymowanie Księdza Bosko przez wszystkie kontynenty jest przygotowaniem do 200. rocznicy
jego urodzin, którą będziemy świętowali w 2015 roku. Jednocześnie jest elementem
charyzmatycznej odnowy salezjanów, a być może całej Rodziny Salezjańskiej.
Stając wobec oblicza Księdza Bosko, trudno nie zadawać pytań: skąd przychodzimy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy?
Słowo peregrynacja – od łacińskiego peregrinus (cudzoziemiec, pielgrzym) oznacza dłuższą podróż, pielgrzymkę. Ksiądz Bosko za swojego życia nie odwiedził wielu miejsc, które widział w swoich „snach-wizjach”. Miejsc, do których posłał swoich
synów, miejsc, w których widział całe rzesze młodych ludzi. Dziś przemierza drogi
świata, by zobaczyć owoce dzieła, które powstało z pragnień ukrytych w sercu małego chłopca słuchającego Boga i ufającego Jego zamysłom. Chłopca kształtującego się w szkole Maryi Wspomożycielki, Mistrzyni, którą otrzymał od Pana.
Dla chrześcijan najważniejszym wydarzeniem w historii ludzkości jest Zmartwychwstanie – to gwarancja życia wiecznego. Żyjemy głębokim przekonaniem, że
będziemy ze sobą w przyszłości, wiedząc, że wszyscy jesteśmy dziećmi jednego
Ojca, braćmi i siostrami w wierze. Szacunek dla człowieka „przeznaczanego” dla
wieczności nakazuje nam uszanowanie nie tylko pamięci o nim, lecz również troskę
o człowieka, także po jego śmierci. Żałoba po śmierci ukochanych krewnych lub
bliskich znajomych, a także wdzięczność za czas spędzony razem, nieustannie wzywa chrześcijan, by odwiedzić ich groby.
Wszyscy stajemy się mistycznym Ciałem Chrystusa – Kościołem. Uczestnictwo
w tym Ciele mają także zmarli, gdyż więź komunii nie została zerwana przez śmierć.
Śmierć nie oznacza końca, ale przejście do nowego życia. Dotyczy to także ciała.
Pierwsze wieki chrześcijaństwa naznaczone były męczeństwem wielu wyznawców Chrystusa. Męczennicy byli czczeni, a dzień ich śmierci był nazywany dniem
9
ich narodzin dla nieba. Kościół sprawował Eucharystię na ich grobach, miejscach
świadectwa wiary w Boga. Modlitwą przy grobach męczenników chrześcijanie tworzyli wspólnotę wielbiących i proszących Boga razem z tymi, którzy mogli już kontemplować Jego oblicze.
Relikwie świętych, ich doczesne szczątki są cenne, chcemy je zachować. Relikwie
to znak życia, świadectwo życia Ewangelią w całej jej rozciągłości i przenikające
całe życie. Relikwie nie mają szczególnej mocy, ale budzą siłę naszej wiary w Chrystusa, takiej, by była zdolna przenosić góry.
Prawie 200 lat od swoich narodzin Ksiądz Bosko dociera do Polskiej Ziemi. Być
może będzie to jedyny niepowtarzalny moment nie tylko w historii naszego życia,
lecz także w historii Zgromadzenia i Kościoła. Niech nasze serce i umysł poruszone
tą wyjątkowością uczynią wszystko, by umożliwić dobrze przygotowane spotkanie
wielu kochających Chrystusa na drodze duchowości salezjańskiej.
Życzę wszystkim, by dni obecności Ojca i Nauczyciela wśród nas zgromadziły przy
nim całą Rodzinę Salezjańską: Salezjanów i Córki Maryi Wspomożycielki, Michalitki
i Michalitów, Salezjanów Współpracowników i Byłych Wychowanków, Ochotniczki
Księdza Bosko oraz wszystkich Przyjaciół i Dobrodziejów naszych dzieł.
ks. Dariusz Bartocha SDB,
Inspektor Prowincjii św. Jacka Towarzystwa św. Franciszka Salezego