Theo-Doctores: Zasady edycji tekstu

ZASADY EDYCJI TEKSTU
Zasady ogólne
1. Format strony A4, krój czcionki „Times New Roman” (12 punktów dla tekstu
zasadniczego, 10 dla przypisów oraz cytatu wydzielonego, 22 punkty dla tytułu, 18 dla
podtytułu, 16 dla śródtytułów), interlinia 1,5.
2. Marginesy (górny, dolny, lewy i prawy) 25 mm, wcięcie akapitu 12,5 mm, tekst
główny wyjustowany, a tytuł, podtytuły, śródtytuły oraz tekst w przypisach –
wyrównane „do lewej”.
3. Tekst nie może zawierać automatycznego czy ręcznego dzielenia słów.
4. Należy unikać zbędnego formatowania (style, rozstrzelenia tekstu, pogrubienia,
podkreślenia, kursywa czy inne wyróżnienia graficzne). Dopuszcza się w sytuacjach
wyjątkowych (ważne podkreślenie jakiegoś faktu) użycie pogrubienia w celu
wyróżnienia pojedynczych wyrazów lub zdań.
5. Nie należy stawiać spacji przed znakami interpunkcyjnymi czy po wewnętrznej stronie
nawiasów lub cudzysłowów (innymi słowy, spacja nie może oddzielać tekstu od
znaku).
6. Numer przypisu winien się znaleźć przed znakiem interpunkcyjnym kończącym zdanie
i bezpośrednio po zdaniu czy po cytacie umieszczonym w cudzysłowie (bez spacji
między zdaniem czy znakiem cudzysłowu, a numerem przypisu oraz między numerem
przypisu, a kropką).
7. Przypisy należy tworzyć zgodnie ze wskazówkami podanymi w osobnym pliku
„Tworzenie bibliografii i przypisów”.
8. Należy zachować rozróżnienie pomiędzy półpauzą a łącznikiem. Półpauzę („–”)
używamy jako znaku interpunkcyjnego, gdy: wprowadzamy uwagi wtrącone,
zaznaczamy pauzę retoryczną, wskazujemy przedziały liczbowe (np. w datach czy
numerach stron, bez spacji). Stosuje się ten znak również w wyliczeniach
(wypunktowaniach). Natomiast łącznik, czyli dywiz („-”) znajdzie zastosowanie
jedynie w przypadku złożeń, czyli w pisowni wyrazów równorzędnych znaczeniowo,
np. wieloczłonowych przymiotników czy dwuczłonowych nazwisk lub nazw
miejscowości, a także w pisowni odmienianych skrótowców. Myślnika zaś, czyli pauzy
(„—”), nie stosujemy w ogóle.
9. Nie należy stosować twardych spacji i tzw. podwójnych spacji oraz nie należy
numerować stron artykułu. Numeracja zostaje uzupełniona przez Redakcję po
zatwierdzeniu tekstu do publikacji.
Cytowanie, cudzysłów
10. Tekst cytowany zapisujemy czcionką prostą (nie kursywą).
11. Cytaty dłuższe niż jedno zdanie można wydzielić z tekstu głównego w nowym
akapicie, stosując czcionkę 10 pkt., pojedynczą interlinię oraz lewostronne wcięcie dla
całego akapitu 12,5 mm (bez odrębnego wcięcia pierwszej linii akapitu). Nie używamy
cudzysłowu dla tak wydzielonego cytatu.
12. Należy zachować następującą kolejność stosowanych cudzysłowów: „” dla stopnia
pierwszego, «» dla stopnia drugiego, oraz ‘’ dla stopnia trzeciego.
13. Skracając cytowany tekst (pomijając jego fragment), należy wstawić w miejscu skrótu
wielokropek w nawiasie kwadratowym […].
14. Gdy wprowadzamy w obrębie cytowanego tekstu własny komentarz lub uwagę –
należy go wydzielić nawiasem kwadratowym oraz wskazać, że uwaga pochodzi od
autora tekstu, przez dopisanie po znaku półpauzy swoich inicjałów [tekst uwagi –
NN].
15. Gdy wymagają tego względy znaczeniowo-stylistyczne, wolno użyć cudzysłowów
w tekście zasadniczym również w innych przypadkach, np. gdy wprowadzamy
wyraz potoczny, przezwiska czy kryptonimy, a także gdy na końcu nazwy opisowej
instytucji czy obiektu znajduje się nazwa własna.
Tytuły, nazwiska, terminy obcojęzyczne
16. W tekście zasadniczym przywoływane tytuły oraz rozdziały publikacji, książek,
artykułów, wystąpień, utworów, audycji telewizyjnych czy radiowych – zapisywać
należy kursywą (bez znaku cudzysłowu).
17. Jedynie tytuły czasopism (gazet) winny być pisane czcionką prostą (nie kursywą)
i w cudzysłowie.
18. Kursywę stosuje się w celu wskazania terminów lub zwrotów obcojęzycznych
pisanych alfabetem łacińskim.
19. W przypadku wykorzystania alfabetu greckiego, hebrajskiego itp. należy stosować
Unicode (w razie wątpliwości prosimy o kontakt z Redakcją).
20. Pierwsze przywołanie osoby w tekście wymaga wymienienia zarówno nazwiska jak
i imienia (imion), w kolejnych odwołaniach wystarczy nazwisko lub inicjał imienia
z nazwiskiem.
Liczby, daty, numerowanie
21. Nie należy wprowadzać numerów oraz punktorów sposobem ręcznym. Należy
skorzystać z opcji „Numerowanie” oraz „Punktory”.
22. Liczby winny być zapisywane słownie (np. „trzydzieści trzy”, a nie: „33”), z wyjątkiem
tekstów, w których występuje duże nagromadzenie liczb (np. w przypadku odwołań
do danych statystycznych). Godziny zapisujemy cyframi arabskimi (np. godzina
15.00), a daty w systemie słowno-cyfrowym (cyframi arabskimi rok oraz dzień
miesiąca, a nazwę miesiąca słownie – np. 1 stycznia 2016 roku).
23. Stosujemy zapis pełny wyrazów „rok” i „wiek” w określeniach czasu (nie skracamy do
„r.” i „w.”). Podobnie dziesiątki lat powinny być zapisywane bez skracania (np.
w latach dziewięćdziesiątych, a nie „w latach 90” czy „w latach 90-tych”).
24. Cyfry rzymskie stosujemy w odniesieniu do nazw osób (Jan XXIII) lub wydarzeń
historycznych (np. Sobór Watykański II), a także w datach przy wskazaniu wieku (np.
XX wiek).