Marta Wójcik

Marta Wójcik
BĄDŹ SOBĄ, SZUKAJ WŁASNEJ
DROGI - JANUSZ KORCZAK
w Otwocku
Strona
Gimnazjum nr 2 im. Ireny Sendlerowej
1
Opracowała Marta Wójcik
Marta Wójcik
Młodzież XXI wieku – problemy stare, czy nowe, a może stare
po nowemu? Co jest największym problemem dla młodego
człowieka? Pytanie niełatwe, a jednak od odpowiedzi
na nie może zależeć przyszłość. Gdzie jej szukać?
Wystarczy spojrzeć na świat oczami nastolatka.
Przytłacza mnie codzienność. Żyję według
określonego schematu, lecz tak naprawdę mnie nie ma. Nie istnieję.
Nic nie znaczę. Czuję się jak marionetka w rękach jakiegoś szaleńca.
Jedno pociągnięcie sznurka i moje życie się zmienia. Zrób tak. Tego
nie wolno. Do tego się nie nadajesz. Zbyt mała by o sobie
decydować, zbyt duża by odczuwać strach. Gdzie jest granica i kto ją
wyznacza? W odpowiedzi cisza, którą tak bardzo chciałabym
przerwać. Przerwać samotność, w której z każdym dniem coraz
bardziej się zatracam. Mijam bez słowa ludzi, za których kiedyś
oddałabym życie. Ile warta jest dzisiaj przyjaźń? Czy ktokolwiek ma
na nią czas? Coraz więcej problemów,
coraz mniej rozmowy. Jeden sms kończy
wieloletnią znajomość. Dzisiaj nie liczą się
moje uczucia, jutro nie będą liczyły się
Twoje. Jaki sens ma obojętność wobec
bliskich? Rodzina jest podstawą
w funkcjonowaniu każdego człowieka.
Uczy, wychowuje, pomaga – teoria, która
Czuję, że z każdym dniem coraz bardziej się od siebie oddalamy.
Strona
wspólnymi chwilami z mamą. Wciąż potrzebuję jej opieki, rady i wiary.
2
mija się z praktyką. Tak bardzo tęsknię za
Marta Wójcik
Nie potrafimy już normalnie rozmawiać, nie potrafimy znaleźć
dla siebie czasu. Jak mam przypomnieć o swoim istnieniu? Zakładam
glany, skórzaną kurtkę i idę szukać odpowiedzi. Znalazłam swoją
drugą rodzinę. Jest trochę większa od tej pierwszej, ale lepiej się
dogadujemy. Nie rozmawiamy o szkole, nie
krzyczymy i nie oceniamy. Jak na razie to klucz
do sukcesu. Mimo, że nadal nie stać mnie na
uśmiech, przebywanie z tymi ludźmi sprawia mi
przyjemność. Wspólnymi zainteresowaniami
próbujemy kreować nasze drogi. Nasze ścieżki,
za które nikt z dorosłych nie chce wziąć odpowiedzialności. Zresztą o
jakiej odpowiedzialności mowa? Dorośli, choć tylko z pozoru, łamią
prawa dziecka – prawa które sami ustanowili. Prawo do miłości, do
nauki, do życia bez przemocy… Mogę wymieniać dalej, ale co to
zmieni? Cóż zdziała jeden młody głos przeciwko dwóm starszym?
Niewiele, ale będę próbować dalej. Próbować nie stać się jednym z
nich.
Chciałabym w przyszłości zburzyć ten schemat. Zniszczyć
granicę pomiędzy dorosłymi a dziećmi. Tylko najpierw muszę
zniszczyć siebie i odbudować
na nowo. Nikt nie będzie
traktował mnie poważnie z
takim wyglądem. Nikt nie
będzie chciał na mnie patrzeć,
tak samo ja teraz nie chcę.
sobie obietnicę, choć wiem, że nie dam rady jej dotrzymać. Nie mam
Strona
oczy. Wszystko nie tak. Nie tak jak być powinno. Kolejny raz składam
3
Spoglądam w lustro i zamykam
Marta Wójcik
już siły walczyć ze sobą. Nie mam odwagi spojrzeć w oczy ludzi,
których rozczarowuje na każdym kroku. Wstyd mnie zabija, więc
proszę nie patrzcie tak na mnie. Ostatni raz biorę głęboki oddech.
Biegnę przed siebie. Uciekam od rzeczywistości, której nie rozumiem
i ludzi, których nie chcę znać. Uciekam od świata, w którym zabrakło
miejsca na uczucia. Uciekam od siebie samej, bo nie mogę odnaleźć
akceptacji. Czy ktoś mnie zatrzyma? Czy kogoś obchodzi moja
przyszłość? Cisza jest jedyną odpowiedzią. Jedyną, której nie
chciałam usłyszeć. Nie chciałam też uciekać, przecież nigdy nie
byłam tchórzem. Tylko zgubiłam drogę. Drogę, której właściwie nigdy
nie miałam. Cały czas stoję w miejscu i bezgłośnie wołam o pomoc
z nadzieją, że ktoś wkrótce nadejdzie. Może tylko się łudzę, a Ty
może śmiejesz się teraz ze mnie – ale nie przestanę… Nie przestanę
wierzyć, bo zginę.
Trzeba pamiętać, że nie zawsze będziemy patrzeć na świat
oczami nastolatka. Jednak byłoby cudownie gdyby każda młoda
osoba spotkała w swoim życiu mędrca, który pokazałby właściwy
kierunek drogi, nadał tempo i pomógł dojść na sam szczyt.
Współczesnej młodzieży takich właśnie mędrców brakuje najbardziej.
Może nie potrafimy do nich dotrzeć, a może po prostu szukamy w
Strona
4
złych miejscach…
Strona
5
Marta Wójcik