D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Sygn. akt VII Ka 876/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 listopada 2014 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Karol Radaszkiewicz,
Sędziowie SO Leszek Wojgienica,
SO Dariusz Firkowski (spr.),
Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Filipiak
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Janusza Płońskiego
po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014 r.
sprawy J. B. i Z. P.
oskarżonych o przestępstwo z art. 233§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 25 lipca 2014r., sygn. akt II K 516/14
zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.
Sygn. akt. 876/14
UZASADNIENIE
J. B. został oskarżony o to, że w dniu 22 marca 2013r. w Sądzie Rejonowym w Olsztynie przy ul. (...) w postępowaniu
(...) będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie zeznawał nieprawdę co do okoliczności
związanych z zaistniałym w okresie od 25 do 29 września 2011 r. w miejscowości B. przy ul. (...) zaborze w celu
przywłaszczenia na szkodę firmy (...) mienia w postaci agregatu pompowego (...) nr fabr. (...) o wartości 100.000
złotych wskazując w szczególności odnośnie zabezpieczenia przedmiotowego agregatu, iż w czasie kradzieży był on
przywiązany łańcuchem spiętym kłódką do drzewa, on i Z. P. nocowali w przyczepach kempingowych na terenie
posesji, na której znajdował się przedmiotowy agregat, zaś wjazd na teren posesji był zabezpieczony łańcuchem
spiętym kłódkami oraz dodatkowo oświetlony
tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk
Z. P. został oskarżony o to, że w dniu 22 marca 2013r. w Sądzie Rejonowym w Olsztynie przy ul. (...) w postępowaniu
(...) będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie zeznawał nieprawdę co do okoliczności
związanych z zaistniałym w okresie od 25 do 29 września 2011 r. w miejscowości B. przy ul. (...) zaborze w celu
przywłaszczenia na szkodę firmy (...) mienia w postaci agregatu pompowego (...) nr fabr. (...) o wartości 100.000
złotych wskazując w szczególności odnośnie zabezpieczenia przedmiotowego agregatu iż w czasie kradzieży był on
przywiązany łańcuchem spiętym kłódką do drzewa, on i J. B. nocowali w przyczepach kempingowych na terenie
posesji, na której znajdował się przedmiotowy agregat, zaś wjazd na teren posesji był zabezpieczony łańcuchem
spiętym kłódkami oraz dodatkowo oświetlony
tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk.
Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 lipca 2014r. w sprawie II K 516/14 oskarżonych J. B.
i Z. P. uniewinnił od popełnienia zarzucanych im czynów.
Powyższy wyrok w całości na niekorzyść oskarżonych J. B. i Z. P. zaskarżył prokurator i zarzucił mu błąd w ustaleniach
faktycznych, który miał wpływ na treść zapadłego orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżeni J. B. i Z. P.
nie popełnili zarzucanego im czynu i w dniu 22 marca 2013 r. w Sądzie Rejonowym w Olsztynie przy ul. (...) w
postępowaniu (...) będąc uprzedzonymi o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie zeznawali prawdę co do
okoliczności związanych z zaistniałym w okresie od 25 do 29 września 2011 r. w miejscowości B. przy ul. (...) zaborze w
celu przywłaszczenia na szkodę firmy (...) mienia w postaci agregatu pompowego (...) nr fabr. (...) o wartości 100.000
złotych, podczas gdy prowadzone dowody oceniane swobodnie z uwzględnieniem prawidłowego rozumowania,
wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego przemawiają za uznaniem oskarżonych winnymi popełnienia czynów
zarzucanych im aktem oskarżenia, tj. przestępstw z art. 233 § 1 kk.
Podnosząc powyższy zarzut skarżący wniósł o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie i przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że kolejna apelacja prokuratora jest o
tyle zasadna o ile z jej treści wynika potrzeba uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania. W dalszym ciągu słuszne jest stanowisko oskarżyciela publicznego, iż wątpliwości budzi ocena dowodów
dokonana przez Sąd Rejonowy w Olsztynie i oparte na jej podstawie ustalenia faktyczne, których następstwem jest
uniewinnienie oskarżonych od popełnienia zarzucanych im czynów. Tym samym w odpowiednim zakresie aktualne
pozostają uwagi poczynione w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 8 maja 2014 r. w sprawie (...)
Zwrócić zatem należy ponownie uwagę na to, że w sprawie akt (...) Sądu Rejonowego w O.w dniu 22 marca 2013 r. po
przesłuchaniu J. B. i Z. P. dostrzeżone zostały rozbieżności pomiędzy tymi twierdzeniami a zeznaniami składanymi
we wrześniu i październiku 2011 r. w postępowaniu (...) Prokuratury Rejonowej w W.. Także i Sąd Okręgowy w O.,
który wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013 r. sygn. akt (...) utrzymał w mocy wyrok wydany w sprawie (...), w swoim
uzasadnieniu dostrzegł „pewną dysharmonię - pomimo upływu czasu świadkowie w postępowaniu przed Sądem
Cywilnym dokładnie i szczegółowo zeznawali na okoliczności, których nie byli w stanie stwierdzić zaraz po
ujawnieniu kradzieży agregatu, kiedy to nie byli w stanie podać podstawowych informacji - kiedy do kradzieży
doszło, jak i czym był zabezpieczony agregat, itd.”.
Tymczasem Sąd I instancji dał natomiast wiarę J. B. i Z. P., że składając zeznania przed Sądem Rejonowym
podczas rozprawy w dniu 22 marca 2013 r. nie kłamali i mówili prawdę wskazując miedzy innymi, że należało dać
wiarę oskarżonym co do tego, że zeznania i relacje złożone postępowaniu przygotowawczym w sprawie (...) były
bardzo ogólne i nie zawierały szczegółów związanych z przechowywaniem i utratą urządzenia a nastąpiło to wobec
określonych pytań zadawanych przez przesłuchujących ich funkcjonariuszy Policji.
Jednakże nie bez racji podnosi skarżący, że konieczne jest także rozważenie i takiej wersji, w której funkcjonariusze
byli dociekliwi i zadawali szczegółowe pytania na temat zdarzenia lecz przesłuchiwani J. B. i Z. P. po prostu nie znali
na nie odpowiedzi.
Tym samym ponownego rozważenia wymaga wyjaśnienie tego, że w trakcie rozpytania ( efektem powyższego jest
notatka jak na k.62 ) jak i przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym oskarżeni wręcz nie potrafili umiejscowić
w czasie daty utraty agregatu. Tymczasem z analizy ich twierdzeń w sprawie (...) wynika, że faktycznie agregat miał
został skradziony w poprzedzającą zgłoszenie noc. Co więcej, jak wynika z protokołu jak na k.72, J. B. wówczas
stwierdził, że dowiedział się o sposobie zabezpieczenia tak posesji jak i agregatu już po zgłoszeniu przestępstwa
od pracownika podwykonawcy. Natomiast w sprawie cywilnej J. B. podał, że „brama była na dwie kłódki i łańcuch
zamykana” a „maszyna była przywiązywana też łańcuchem zamykanym na kłódkę do sosny” a Z. P. wprost wówczas
zeznał, że „ po pracy przywiązywaliśmy ten agregat łańcuchem do grubego drzewa, zamykaliśmy bramę na kłódkę
i łańcuchem na drugą kłódkę”. Wreszcie wówczas obaj oskarżeni podali, że kradzież spostrzegli rano- porównaj k.3
i k.5.
Co do treści zawartych w przedmiotowej notatce z interwencji z dniu 29 września 2011 r. to nie wydaje się przekonujące
stanowisko Sądu I instancji co do tego, że mają one wskazywać na pobieżność poczynionych na miejscu ustaleń.
Wprost przeciwnie analiza zapisów z k.62 zdaje się świadczyć, że notatka zawiera istotne i stosunkowo szerokie
informacje. Ponadto trafnie w apelacji podniesiono, że nie była ona sporządzana całkowicie z pamięci skoro zawiera
między innymi nr agregatu numer fabryczny agregatu i dane właściciela. Co również istotne w notatce urzędowej
zawarto także informacje o czasie kiedy J. B. i Z. P. ostatni raz widzieli agregat, co koresponduje z ich zeznaniami
złożonymi zaraz po zgłoszeniu przestępstwa, przy czym co istotne, zeznania od obu oskarżonych ( wówczas świadków )
odbierał inny funkcjonariusz niż D. K., który sporządził notatkę.
Zatem trudne wydaje się zakwestionowanie tego, że przedmiotowa notatka, która sporządzona została bezpośrednio
po zdarzeniu, jest dokładną relacją z rozpytania świadków oraz zawiera własnych spostrzeżenia policjantów z miejsca
zdarzenia. Właśnie treść tej notatki wskazuje, że policjanci byli zainteresowani kwestią zabezpieczenia co miało
również znaczenie dla ustalenia kwalifikacji prawnej w prowadzonym postępowaniu. Natomiast to, że w notatce nie
ma informacji odnośnie zabezpieczenia samego agregatu zdaje się wynikać z faktu, że nie tylko rozpytywani nic na ten
nie mówili ale przede wszystkim nic na ten temat nie wiedzieli. To ostatnie wnioskowanie znajduje bowiem oparcie w
analizie zeznań J. B. z dnia 4 października 2011 r., kiedy to podał, że wiedzę o zabezpieczeniu agregatu czerpał jedynie
z relacji uzyskanej dopiero w dniu 1 października 2011 r. od R. M.-k.72
W świetle wskazanych okoliczności a w szczególności twierdzeń oskarżonych z postępowania w sp (...)konieczne
jest ponowne wyjaśnienie czy możliwe jest do zaakceptowanie stanowisko, zgodnie z którym to funkcjonariusze nie
wypytywali świadków odnośnie zabezpieczeń tego sprzętu przed kradzieżą czy też sprowadzające się do tego, że to
„oskarżeni nie mieli na ten temat nic do powiedzenia, nie mieli żadnej wiedzy o tym co się z tym sprzętem działo przez
ostatnie dnia, gdzie stał i jak był zabezpieczony, bo po prostu nie interesowali się wcześniej tym tematem (zgodnie
z materiałem dowodowym mieli być odpowiedzialni za sprawy techniczne, nie zabezpieczenia sprzętu) i nic w tym
zakresie nie wiedzieli - dopiero potem J. B. miał dowiedzieć się od podwykonawcy jak agregat miał być rzekomo
zabezpieczany, ale jest to wiedza „ze słyszenia”, nabyta po zdarzeniu, a nie stwierdzona naocznie” – k.277.
Mając wskazane okoliczno na uwadze zaskarżony wyrok uchylono i sprawę przekazano do ponownego rozpoznaniaart.437§2 kpk, art.438pkt.3 kpk.
Przy ponownym rozpoznaniu konieczne będzie powtórzenie postępowania celem dokonania wszechstronnej i
wnikliwej analizy wszystkich dowodów, uwzględniając przy tym zachodzące między nimi zależności co winno pozwolić
na wydanie trafnego wyroku w sprawie.