Ostry zespół wieńcowy — czy tylko u osób starszych?
Transkrypt
Ostry zespół wieńcowy — czy tylko u osób starszych?
Wojciech Ptaszyński1, Ryszard Wlazłowski1, Jan Z. Peruga2 1Klinika 2II Kardiologii Szpitala Zakonu Bonifratrów im. św. Jana Bożego w Łodzi Katedra i Klinika Kardiologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Ostry zespół wieńcowy — czy tylko u osób starszych? Acute coronary syndrome — does it happen in the elderly only? Ischemic heart disease is most often diagnosed in elderly people. Coronary lesious are most often artherosclerotic. As a result of disruption of atheromatous plaque an infarct may occur. Increasingly young people with diagnosed acute coronary syndrome are hospitalized in cardiology wards. In this paper the case of 36 years old woman is described. Key words: Ischemic heart disease, acute coronary syndrom Choroby układu sercowo-naczyniowego należą do najczęstszych przyczyn hospitalizacji i zgonów we współczesnym świecie. Zalicza się do nich również chorobę niedokrwienną serca wywołaną przede wszystkim miażdżycą tętnic wieńcowych. Dotyczy ona głównie osób starszych. Częściej chorują też mężczyźni. Niemniej jednak coraz częściej opisuje się przypadki młodych osób (< 40. rż.) przyjętych na oddziały wewnętrzne i kardiologiczne z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego. U młodych kobiet znacznie rzadziej rozpoznaje się chorobę niedokrwienną serca, będącą skutkiem miażdżycy naczyń wieńcowych. Jednak w jednym z badań portugalskich, do którego włączono kobiety przed okresem menopauzy z ostrym zespołem wieńcowym, okazało się, że główną przyczyną choroby była właśnie miażdżyca tętnic wieńcowych. Do najczęstszych czynników ryzyka należą nadciśnienie tętnicze i palenie tytoniu. W badaniach angiograficznych wykazano, że przeważała choroba jednonaczyniowa. Krytyczne zwężenie obserwowano u 78,7% badanych kobiet; były one umiejscowione przede wszystkim w gałęzi przedniej zstępującej (54,5%). U 51,5% pacjentek stwierdzono zawał serca z uniesieniem odcinka ST (najczęściej zawał ściany przedniej), u 27,2% — zawał bez uniesienia odcinka ST, a u 21,2% — niestabilną dławicę piersiową. Ponadto u 63,6% kobiet zanotowano dysfunkcję lewej komory [1]. Ostre zespoły wieńcowe u osób młodych mogą mieć również inną etiologię niż miażdżycowa; mogą być skutkiem dyssekcji naczynia wieńcowego — zwężenia na tle stanu zapalnego lub kurczu tętnicy. Dotyczy to pacjentów leczących się z powodu różnych chorób ogólnoustrojowych. Jedną z chorób tkanki łącznej, która zwiększa ryzyko zawału serca, jest toczeń rumieniowaty trzewny. Choroba występuje przede wszystkim u młodych kobiet. Nierzadko w przebiegu tej choroby dochodzi do patologii układu sercowo-naczyniowego. U chorych może wystąpić zapalenie osierdzia, suche i wysiękowe, zapalenie mięśnia sercowego i wsierdzia, a także może dojść do niedokrwienia, a w konsekwencji — do ostrego zespołu wieńcowego, będącego wynikiem ostrego stanu zapalnego toczącego się w ścianie naczyń wieńcowych. Czynnikiem zwiększającym ryzyko ostrego zespołu wieńcowego jest palenie tytoniu. Choroba najczęściej dotyczy jednego naczynia, głównie gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej. W takim przypadku może dojść do zawału ściany przedniej. Ostre niedokrwienie pojawia się około 7 lat po rozpoznaniu tocznia. Przyczyną jest zwężenie tętnicy na tle miażdżycowym z towarzyszącą skrzepliną [2]. U niektórych chorych stwierdza się również zespół antyfosfolipidowy — są to pacjenci z większym ryzykiem reokluzji po skutecznej reperfuzji naczynia [3]. Adres do korespondencji: dr med. Jan Peruga II Katedra i Klinika Kardiologii UM ul. Kniaziewicza 1/5, 91–347 Łódź tel./faks (0 42) 251 60 15, 653 99 09 Cardiovascular Forum 2006, 11, 2, 57–60 Copyright © 2006 Via Medica, ISSN 1425–3674 www.cf.viamedica.pl 57 Cardiovascular Forum 2006, tom 11, nr 2 Również doustne środki antykoncepcyjne mogą być przyczyną ostrych zespołów wieńcowych u młodych kobiet. Ryzyko zwiększa się, zwłaszcza u pacjentek palących tytoń po 35. roku życia. Preparaty hormonalne niekorzystnie wpływają na układ krzepnięcia, podnoszą skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze poprzez zwiększenie stężenia angiotensyny II. Mogą także przyczyniać się do wystąpienia zaburzeń lipidowych [4]. Opisano pojedyncze przypadki kobiet z zawałem serca, bez głównych czynników ryzyka, które stosowały hormonalną antykoncepcję [19]. Okres ciąży i porodu również może sprzyjać zawałowi serca. Dochodzi wówczas do zaburzeń układu krzepnięcia (zmniejszenie aktywności fibrynolitycznej osocza, wzrost stężenia fibrynogenu), wzrasta objętość osocza, zwłaszcza w III trymestrze [5]. W tym okresie zwiększa się ryzyko zatoru tętnicy wieńcowej w przebiegu wady serca oraz infekcyjnego zapalenia wsierdzia u chorych ze sztuczną zastawką. Może także nastąpić pęknięcie tętniaka naczynia wieńcowego. U młodych kobiet często rozpoznaje się zespół Reynaud, w którym dochodzi do kurczu naczyń, również wieńcowych, co może być przyczyną ostrego niedokrwienia, a w konsekwencji zawału serca [6, 7]. Niejasna jest też przyczyna ostrego niedokrwienia serca u chorych z zespołem Kawasaki. Ta autoimmunologiczna choroba może przyspieszać rozwój miażdżycy, mimo braku innych czynników ryzyka choroby niedokrwiennej [8]. Skazy naczyniowe, a wśród nich zespół Ehlersa-Danlosa, który polega na niedoborze okołonaczyniowego kolagenu i włókien elastycznych, może prowadzić do samoistnego pęknięcia ściany dużych i średnich naczyń. Choroba ta występuje u młodych osób, często bez innych czynników ryzyka. Pęknięcie naczynia wieńcowego może doprowadzić do zawału serca. Diagnostyka i leczenie są niezwykle trudne ze względu na kruchość naczyń wieńcowych, co często uniemożliwia przeprowadzenie badania angiograficznego lub wdrożenie leczenia trombolitycznego [9]. Również pierwotna amyloidoza, w której włókna amyloidu układają się wzdłuż włókien tkanki łącznej, może przyczyniać się do powstania zakrzepu w jamach serca, będącego źródłem materiału zatorowego do tętnicy wieńcowej [10]. Coraz częściej pisze się o genetycznej predyspozycji do zawału serca. Okazuje się, że niedobór antykoagulacyjnego białka C zwiększa skłonność do zakrzepicy naczyniowej i może doprowadzić do zamknięcia tętnicy wieńcowej [11]. Również obecność genu G20210A może stanowić dodatkowy czynnik ryzyka choroby niedokrwiennej [12]. 58 Obecnie coraz więcej osób jest nosicielami wirusa HIV. Poddaje się ich terapii m.in. lekami z grupy inhibitorów proteaz. Okazuje się, że preparaty te mogą przyczyniać się do występowania ostrych zespołów wieńcowych u tych chorych. Najprawdopodobniej przyspieszają one procesy miażdżycowe, poprzez wzrost stężenia triglicerydów i cholesterolu frakcji LDL w przypadku wszystkich antyproteaz. Po zastosowaniu indinawiru może dojść do nietolerancji glukozy. Jednak obserwację tę należy potwierdzić w dalszych badaniach [13]. Naświetlanie osierdzia powoduje uszkodzenie ściany naczynia, rozwój tkanki włóknistej, a także sprzyja aktywacji układu krzepnięcia i powstawaniu skrzeplin przyściennych [14]. Zawał serca, poważna arytmia czy nawet nagła śmierć sercowa mogą być skutkiem nadużycia kokainy. Przyczyna tych objawów pozostaje niejasna. W koronarografii nie stwierdza się żadnych zmian, więc najprawdopodobniej dochodzi do nagłego kurczu naczynia, który prowadzi do wytworzenia skrzepu i w konsekwencji do zawału [15]. Opisano także przypadek młodego, zdrowego mężczyzny z dyssekcją naczynia wieńcowego po znacznym wysiłku fizycznym [16]. OPIS PRZYPADKU Poniżej przedstawiono przypadek młodej, 36-letniej kobiety, którą przyjęto na Oddział Kardiologiczny Szpitala Zakonu Bonifratrów im. św. Jana Bożego w Łodzi z powodu występujących od kilku tygodni dolegliwości bólowych o charakterze ucisku, zlokalizowanych za mostkiem, promieniujących do gardła. Bóle pojawiały się po wysiłku, ustępowały po krótkim odpoczynku. Towarzyszyła im niewielka duszność i uczucie kołatania serca. Chora nie zgłaszała innych dolegliwości. Pacjentka nie leczyła się długotrwale. W wywiadzie stwierdzono usunięcie migdałków podniebiennych. W przeszłości paliła tytoń, nie nadużywała alkoholu. U ojca chorej wykonano rewaskularyzację mięśnia sercowego. Przy przyjęciu pacjentka była w stanie dobrym. W badaniu podmiotowym nie stwierdzono odchyleń od normy. Wyniki podstawowych badań laboratoryjnych (morfologia, OB, glukoza, mocznik, kreatynina, elektrolity) również nie wykazały nieprawidłowości. Stężenie cholesterolu całkowitego wyniosło 269 mg/dl, cholesterolu frakcji HDL — 44 mg/dl, triglicerydów — 59 mg/dl, a cholesterolu frakcji LDL — 213 mg/dl. Oznaczono także stężenie d-dimerów, które było równe 0,19 ug/ml (norma do 0,5 mg/ml). W spoczynkowym elektrokardiogramie rytm zatokowy był miarowy o częstości 78/min. Stwierdzono obniżenie odcinka ST z ujemnym załamkiem T w odprowadzeniach II, III i aVF. W badaniu echokardiograficznym zaobserwowano niewielką falę zwrotną przez zastawkę mitralną. Wy- www.cf.viamedica.pl Ostry zespół wieńcowy — czy tylko u osób starszych? Rycina 1. Test wysiłkowy przeprowadzony po przyjęciu na Oddział Kardiologiczny Szpitala Zakonu Bonifratrów im. Św. Jana Bożego w Łodzi konano również próbę wysiłkową na bieżni ruchomej wg protokołu Bruce’a. Próbę przerwano w 10. minucie z powodu zmęczenia oraz bólu w klatce piersiowej. Pacjentkę obciążono wysiłkiem 13,4 METs (norma dla wieku i płci 10 METs), uzyskując przyspieszenie czynności serca do 161/min, tj. 87% należnej częstości. W trakcie badania w 3. minucie pojawił się narastający ból w klatce piersiowej, który ustąpił samoistnie w 2. minucie po zakończeniu wysiłku. Od 30. s badania zanotowano obniżenie odcinka ST maksymalnie o 1,48 mm w odprowadzeniu V4, do 2 mm w V5 oraz do 2,08 mm w V6. Początkowo obniżenie było skośne ku górze, następnie obserwowano stopniowe poziomowanie i odwrócenie nachylenia odcinka ST do skośnego ku dołowi, z wykształceniem się ujemnych załamków T w powyższych odprowadzeniach. Obserwowano również zmiany odcinka ST oraz załamka T w odprowadzeniach II, III i aVF. Początkowo było to nieznaczne obniżenie odcinka ST z ujemnym załamkiem T. Podczas wysiłku załamki T odwróciły się, stając się dodatnimi; w trakcie spoczynku po zakończeniu wysiłku ponownie stwierdzono obecność załamków ujemnych. Nie obserwowano zaburzeń rytmu ani przewodzenia. Wynik próby oceniono jako dodatni klinicznie i elektrokardiograficznie. Reakcja tętna i ciśnienia tętniczego na wysiłek fizyczny była prawidłowa (ryc. 1). Pacjentkę zakwalifikowano do badania koronarograficznego, w którym wykazano zwężenie światła gałęzi przedniej zstępującej do 50% po odejściu pierwszej gałęzi diagonalnej lewej tętnicy wieńcowej oraz 99-procentowe zwężenie w ujściu prawej tętnicy wieńcowej z nakładającą się skrzepliną (ryc. 2). Pacjentkę zakwalifikowano do jednoczasowego zabiegu przezskórnej angioplastyki opisanej powyżej zmiany w prawej www.cf.viamedica.pl tętnicy wieńcowej. Po predylatacji balonem implantowano stent Driver, uzyskując pełne otwarcie naczynia z przepływem TIMI III. Po zabiegu pacjentka czuła się dobrze. Mimo że chorą leczono zgodnie ze standardami (statyna, klopidogrel, beta-bloker), po około miesiącu ponownie pojawiły się wysiłkowe bóle w klatce piersiowej o charakterze ucisku, promieniujące do żuchwy. Pacjentkę poddano kontrolnej koronarografii, w której stwierdzono krytyczne, 95-procentowe zwężenie ujścia za implantowanym stentem (restenoza w stencie) oraz redukcję światła naczynia do 30% (ryc. 3). Jednocześnie przeprowadzono zabieg przezskórnej interwencji wieńcowej. Rycina 2. Obraz prawej tętnicy wieńcowej w badaniu angiograficznym z 99-procentowym zwężeniem (strzałka) 59 Cardiovascular Forum 2006, tom 11, nr 2 Rycina 3. Obraz prawej tętnicy wieńcowej w kontrolnym badaniu angiograficznym z obrazem restenozy w stencie oraz 30-procentowym zwężeniem naczynia poza implantowanym stentem (strzałka) Po predylatacji cewnikiem balonowym implantowano stent powlekany rapamycyną Cypher Select 3,5 × 18 w ujście naczynia. Uzyskano pełne otwarcie naczynia. Po około 1,5 miesiąca u chorej wykonano kontrolny test wysiłkowy. Wynik próby był ujemny klinicznie i elektrokardiograficznie. Twierdzenie, że zawał serca dotyczy osób starszych staje się więc nieprawdziwe, ponieważ coraz częściej na oddziały szpitalne trafiają pacjenci poniżej 40. rż., a nawet młodsi (choć rzadko < 30. rż.) z objawami ostrego zespołu wieńcowego. Przyczyną niedokrwienia może być pęknięcie blaszki miażdżycowej, a także, występujące znacznie częściej niż u starszych osób, zaburzenia krzepnięcia lub kurcz naczynia. W badaniu angiograficznym nierzadko stwierdza się chorobę dwu-, a nawet trójnaczyniową. Na szczęście, w badaniu wykazano, że rokowanie u tych pacjentów jest znakomite i po zastosowaniu terapii najczęściej wracają oni do normalnej aktywności życiowej [17, 18]. Chorobę niedokrwienną serca rozpoznaje się przede wszystkim u starszych osób. Do zmian w naczyniach wieńcowych dochodzi na tle miażdżycowym. Wskutek pęknięcia blaszki miażdżycowej może nastąpić zawał serca. Coraz częściej na oddziałach kardiologicznych są hospitalizowani młodzi chorzy z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego. Przedstawiono przypadek 36-letniej chorej hospitalizowanej w szpitalu Św. Jana Bożego w Łodzi. Słowa kluczowe: choroba niedokrwienna serca, ostry zespół wieńcowy 60 PIŚMIENNICTWO 1. Adao L., Santos L., Bettencourt N. i wsp. Acute coronary syndromes in young women. Rev. Port Cardiol. 2004; 23: 69–77. 2. Fearon W.F., Cooke J.P. Acute myocardial infarction in a young woman with systemic lupus erythematosus. Vasc. Med. 1996; 1: 19–23. 3. Cachier A., Aubart F., Scheuble A., Juliard J.M., Vahanian A., Himbert D. Myocardial infarction and disseminated lupus erythematosus. Arch. Mal. Coeur. Vaiss. 2004; 97: 125–131. 4. Choroby serca u kobiet. Świątecka G. red. Wyd. I. Via Medica, Gdańsk 2000. 5. Roig S., Gomez J.A., Fiol M. i wsp. Spontaneous coronary artery dissection causing acute coronary syndrome: an early diagnosis implies a good prognosis. Am. J. Emerg. Med. 2003; 21: 549–51. 6. Luthi R., Munch U., Kistler H.J. Vasospastic syndrome in a young women with migraine, Raynaud’s disease, cerebral ischemia and myocardial infarction. Schweiz Med. Wochenschr. 1984; 114: 1465–1469. 7. Sipila R., Viitasalo K., Heikkila J. Hypothyroidism, Raynaud’s phenomenon, and acute myocardial infarction in a young woman. Clin. Cardiol. 1983; 6: 304–306. 8. Negoro N., Nariyama J., Nakagawa A. i wsp. Successful catheter interventional therapy for acute coronary syndrome secondary to kawasaki disease in young adults. Circ. J. 2003; 67: 362–365. 9. Catanese V., Venot P., Lemesle F., Delille F., Runge I., Kuchly B. Myocardial infarction by spontaneous dissection of coronary arteries in a subject with type IV Ehlers-Danlos syndrome. Press. Med. 1995; 24: 1345–1347. 10. Groves P.H., Douglas-Jones A.G., Hall R.J. Amyloid, thrombosis, and acute myocardial infarction in association with a bicuspid aortic valve. Br. Heart J. 1993; 70: 560–562. 11. Peterman M.A., Roberts W.C. Syndrome of protein C deficiency and anterior wall acute myocardial infarction at a young age from a single coronary occlusion with otherwise normal coronary arteries. Am. J. Cardiol. 2003; 92: 768–770. 12. Burzotta F., Paciaroni K., De Stefano V. i wsp. G20210A prothrombin gene polymorphism and coronary ischaemic syndromes: a phenotype-specific meta-analysis of 12 034 subjects. Heart 2004; 90: 82–86. 13. Barthelemy O., Escaut L., Vayre F. i wsp. Acute coronary syndromes in patients treated with HIV protease inhibitors. Press. Med. 2002; 31: 343–348. 14. Notaristefano S., Giombolini C., Santucci S. i wsp. Radiation-induced ostial stenosis of the coronary artery as a cause of acute coronary syndromes: a novel mechanism of thrombus formation? Ital. Heart J. 2003; 4: 341– –344. 15. Henne O., Martinez-Sanchez C., Pena M. i wsp. Acute myocardial infarction related to cocaine use. Report of a case. Arch. Inst. Cardiol. Mex. 1995; 65: 528–534. 16. Vale P.R., Baron D.W. Coronary artery stenting for spontaneous coronary artery dissection: a case report and review of the literature. Cathet. Cardiovasc. Diagn. 1998; 45: 280–286. 17. Klein L.W., Agarwal J.B., Herlich M.B., Leary T.M., Helfant R.H. Prognosis of symptomatic coronary artery disease in young adults aged 40 years or less. Am. J. Cardiol. 1987; 60: 1269–1272. 18. Gotsman I., Lotan C., Mosseri M. Clinical manifestations and outcome of acute myocardial infarction in very young patients. Isr. Med. Assoc. J. 2003; 5: 633–636. 19. Janion M., Wojtacha P., Wożakowska-Kapłon B. i wsp. Zawał serca u 29-letniej kobiety przyjmującej doustne środki antykoncepcyjne. Kardiol. Pol. 2002; 56: 79–82. www.cf.viamedica.pl