Format redagowania referatów na III Sympozjum Sterowanie i
Transkrypt
Format redagowania referatów na III Sympozjum Sterowanie i
Sterowanie niekonwencjonalnym napędem do dzwonów przy istnieniu niepewności na wejściu układu Przemysław Orłowski Politechnika Szczecińska Instytut Automatyki Przemysłowej ul. Sikorskiego 37, 70-313 Szczecin Streszczenie – W pracy przedstawiono rezultaty analizy układu sterowania niepewnym napędem do dzwonów. Parametrem niepewnym jest siła ciągu silnika. Określono kryteria oraz dokonano syntezy optymalnego sterowania. Rozważania teoretyczne zilustrowano wynikami badań symulacyjnych oraz opisem mikroprocesorowego układu sterowania zaprojektowanym, zbudowanym i sprawdzonym przez autora. I WPROWADZENIE Niekonwencjonalne zastosowania napędu elektrycznego wymagają opracowania specjalnych systemów sterowania. Od układów takich często wymaga się wysokiej odporności na niepewności występujące zarówno w strukturze samego układu jak również na jego wejściu. Proces projektowania musi obejmować analizę strony fizycznej problemu, wymagania i preferencje przyszłego użytkownika oraz możliwości konstrukcyjne. II CHARAKTERYSTYKA OPTYMALNEGO UKŁADU NAPĘDOWEGO Optymalny układ napędowy powinien: - dostarczać momentu napędowego o odpowiednio dużej dynamice, zapewniając szybki rozruch i stabilną pracę w warunkach ustalonych - działać cicho, nie wprowadzać dodatkowych szumów lub hałasu - wygląd zewnętrzny powinien harmonizować z wyglądem dzwonnicy i dzwonu, napęd nie powinien „zwracać na siebie uwagi” - w razie awarii napędu powinna istnieć możliwość pracy ręcznej - napęd powinien być niezawodny - ekonomiczny – zarówno pod kątem kosztu inwestycji początkowej, jak również późniejszych kosztów eksploatacji - uniwersalny – możliwy do zastosowania w różnych warunkach np. na statku i w kościele - prosty w instalacji i obsłudze III MODEL MATEMATYCZNY UKŁADU NAPĘDOWEGO Przedstawiony poniżej model matematyczny został wyprowadzony z równań ruchu Newtona a zapisany został w 4-wymiarowej przestrzeni zmiennych stanu. a) dla |α-αs|<γ −m ⋅ g ⋅ l β − | α | l ⋅ cos(α ) dω −bt = ⋅ω + ⋅ sin(α ) + FSIL (t , ω ) ⋅ ⋅ β J dt J J dα =ω dt −ms ⋅ g ⋅ l s dω s −bts = ⋅ω s + ⋅ sin(α s ) dt Js Js dα s = ωs dt Warunki początkowe są zerowe. b) gdy |α-αs|=γ ω ⋅ (1 − j s ) + 2 ⋅ j s ⋅ ω s1 ω2 = 1 js + 1 ω2 = −ω s1 ⋅ (1 − j s ) + 2 ⋅ ω1 js + 1 (1) (2) (3) (4) (5) (6) gdzie: ω, ωs - prędkość kielicha, prędkość serca α, αs - kąt wychylenia kielicha (αs - serca) z położenia równowagi m, ms – masa kielicha i części ruchomej ramy, oraz masa serca g – przyspieszenie ziemskie l, ls – odległość środka ciężkości od osi obrotu dla kielicha oraz serca β - kąt rozwarcia części wtórnej ( jednostronny ) γ - kąt „bicia” dzwonu J, Js – momenty bezwładności układu obrotowego kielicha (Js – serca) dzwonu bt , bts – współczynniki momentu tarcia proporcjonalnego do prędkości r – ramię siły FSIL – siła ciągu SIL js=Js/J Równania stanu są równaniami nieliniowymi o zmiennej strukturze. W dalszej części zostały rozwiązane metodami numerycznymi, warto jednakże zauważyć, iż po dokonaniu linearyzacji i pominięciu energii zderzeń można otrzymać równania liniowe dla układu oscylacyjnego o okresie T równym: J T = 2 ⋅π ⋅ (7) m⋅ g ⋅l Współczynnik β wprowadzony we wzorze (1) uwzględnia zmniejszanie się siły ciągu F przy częściowym wyjściu części wtórnej SIL z obszaru działania pola induktora przy zmianach kąta α, widoczne zwłaszcza przy dużych wychyleniach dzwonu. Równania stanowiące model matematyczny silnika indukcyjnego liniowego, umożliwiające dokonywanie obliczeń i symulacji dla stanów przejściowych zostały szczegółowo omówione w pracach [1,4]. Ze względu na fakt iż równania te są nieliniowe nie ma możliwości otrzymania rozwiązania w postaci analitycznej. Model układu napędowego jest złożony, gdyż siła ciągu zależy nie tylko od poślizgu, ale również od położenia części wtórnej. Zależności nieliniowe, związane ze zjawiskami krańcowymi dodatkowo utrudniają analizę. W referacie przyjęto, że siła ciągu SIL jest parametrem niepewnym, mogącym się zmieniać w szerokich granicach (kilkukrotnie). Jest to uzasadnione tym, że konkretne konstrukcje napędu mogą się różnić pod wieloma względami, tj.: różna będzie moc zainstalowanych silników, różne będą długości części wtórnej silnika, niejednakowa może być szerokość szczeliny powietrznej, oraz długość ramienia siły. Sterownik powinien natomiast dostosowywać się do istniejących warunków. IV DOBÓR OPTYMALNEGO STEROWANIA Przy doborze optymalnego sterowania przyjęto następujące kryteria: - niski koszt jednostkowy (w szerokim horyzoncie czasowym) - wysoka niezawodność - możliwość pracy z napędami różnych typów i mocy Najważniejszym elementem toru pomiarowego jest czujnik. Autor, ze względu na niski koszt i łatwość montażu w układzie prototypowym zaprojektował i wykonał czujnik prędkości maksymalnej, przetwarzający prędkość na czas w momencie występowania minimum energii potencjalnej (maksimum energii kinetycznej). Zasada działania czujnika opiera się na tym, że w układzie wahadła maksymalna energia kinetyczna jest równa maksymalnej energii potencjalnej. Dokonując przekształceń matematycznych można otrzymać zależność maksymalnej prędkości kątowej w funkcji amplitudy wychylenia. Zaproponowana konstrukcja czujnika zamienia chwilową prędkość kątową na czas inwersji wyjścia czujnika. Funkcja przetwarzania dana jest wzorem: ∆t = ∆α 1 − cosα max ⋅ J 2⋅m⋅ g ⋅l (8) gdzie: ∆t – czas inwersji stanu wyjścia czujnika, ∆α – stała konstrukcyjna czujnika, αmax – maksymalna amplituda wychylenia dzwonu. Jako urządzenie sterujące zastosowano mikrokontroler. Wszystkie funkcje są realizowane przez program zawarty w jego pamięci. Załączanie i wyłączanie może się odbywać automatycznie lub ręcznie. Algorytmem zapewniającym stabilizację wychylenia jest regulator o zmiennej strukturze. Wielkością stabilizowaną jest czas inwersji stanu wyjścia czujnika (∆t). Wielkością sterującą jest czas załączenia silnika w kolejnym cyklu (półokresie). MODEL MATEMATYCZNY UKŁADU STEROWANIA Regulator jest realizowany jako układ dyskretny, zatem jego opisu możemy dokonać w dziedzinie transformaty Z. Okres próbkowania wynosi: T Tp = (9) 2 gdzie: T – okres wahań dzwonu Czas załączenia silnika w cyklu pracy jest określony następująco: a) dla ε≥εz T (10) t z ( z) = 2 b) dla ε<εz t z ( z ) = k ⋅ z −1 ⋅ ε ( z ) (11) gdzie: ε(z)=∆t(z)-tu – błąd regulacji tz(z) – czas załączenia silnika w kolejnym cyklu pracy k – wzmocnienie regulatora εz – wartość progowa zmiany struktury V STEROWNIK MIKROPROCESOROWY Sterownik ma za zadanie stabilizację wychyleń dzwonu na zadanym poziomie. Regulacja odbywa się poprzez skracanie lub wydłużanie czasu załączenia silnika w cyklu. Pomiar wychylenia dokonywany jest pośrednio przez pomiar czasu przelotu przez położenie neutralne. Dokładnie mierzony jest czas przesłonięcia szczeliny transoptora przez maskę o kącie rozwarcia 2°, której oś jest przymocowana do osi głównej wahadła z dzwonem. Regulacja czasu załączenia silnika realizowana jest przez cyfrowy regulator o zmiennej strukturze. Załączanie odbywa się za pośrednictwem elementów półprzewodnikowych i jest dokonywane w obydwu kierunkach. Rys.1 Poglądowy schemat mikroprocesorowego układu sterowania. Układ sterowania wykonano w oparciu o 8 bitowy mikrokontroler 87C51. Algorytm regulatora o zmiennej strukturze został wybrany ze względu na istnienie silnych nieliniowości, zarówno w samym czujniku, jak i w elemencie wykonawczym SIL. Algorytm ten umożliwia szybkie osiągnięcie zadanej wartości wychylenia w fazie rozruchu, przy małym przeregulowaniu. Stabilizację w tzw. stanie ustalonego dzwonienia realizuje programowy regulator proporcjonalny. Zasadę działania sterownika przedstawiono poglądowo na rys.1. Układ sterowania pracuje z czasem dyskretnym. Najważniejsze cechy zbudowanego układu to : możliwość załączania dzwonu o zaprogramowanych godzinach, pełne wykorzystanie mocy silnika podczas rozruchu, regulator zapewniający dobrą stabilizację wychylenia, tani i prosty czujnik, wyświetlacz znakowy LCD z zestawem komunikatów w języku polskim, prosta obsługa. VI BADANIA SYMULACYJNE Wybrane rezultaty badań symulacyjnych przedstawiono na rys.2 i rys.3. Do symulacji zostały przyjęte następujące wartości parametrów: m=20kg, l=0.055m, T=1.2s, b=0.04, J=0.4kg⋅m2, γ=43°, ms=0.7kg, ls=0.11m, Ts=0.6s, bs=0.4, Js=0.007kg⋅m2, vs=5m/s, skr=0.2, początkowa siła ciągu (ustalona) – przyjęto jako parametr niepewny, zmienny w zakresie Fpocz∈(5÷100)N, wzmocnienie regulatora k∈(64÷16320), zadany kąt wychylenia αzad∈(40÷70)°, wartość progowa zmiany struktury wzs∈(30÷70)% wartości zadanej, maksymalny czas pracy silnika w cyklu 90%, czas symulacji Tsymul=10, 20s, ilość kroków n=20000 Przebiegi wychylenia dla mikroprocesorowego uk ładu sterowania 80 60 40 20 0 -20 -40 -60 -80 -100 0 Rys.2 2 4 6 8 10 t [s] 12 14 16 18 Przebiegi wychylenia dzwonu α[deg] w funkcji czasu t (linia ciągła), wychylenie serca αs[deg] (linia przerywana), uderzenia zaznaczono gwiazdkami. Parametry symulacji: Fpocz=100N, k=60, αzad=120°, β=74°, r=0.12m, szum 0.5%. Układ mikroprocesorowy opracowany przez autorów załączany w dwóch kierunkach zapewnia szybkie osiągnięcie wartości ustalonej (po 3 cyklach) oraz gwarantuje takie same wartości wychylenia w obu kierunkach. P rzebiegi wychylenia dla mikroproc es orowego układu sterowania 50 40 30 20 10 0 -10 -20 -30 -40 -50 Rys.3 0 2 4 6 8 10 t [s] 12 14 16 18 20 Przebiegi wychylenia dzwonu α[deg] w funkcji czasu t (linia ciągła), wychylenie serca αs[deg] (linia przerywana), uderzenia zaznaczono gwiazdkami. Parametry symulacji: Fpocz=5N, k=100, αzad=120°, β=74°, r=0.16m, szum 5%. VII WNIOSKI Poddanie układu napędowego do dzwonów symulacji komputerowej pozwoliło poczynić następujące obserwacje: 1. Silnik. Wartość momentu siły pochodzącego z SIL nie jest parametrem krytycznym. Układ pracuje poprawnie przy zmianach początkowej siły ciągu w zakresie Fpocz∈(5÷100)N dla ramienia siły r=0.16m. Poniżej 5N energia dostarczana w cyklu pracy nie pokrywa strat (tarcie, uderzenia). Powyżej 100N siły ciągu konieczne jest ograniczenie siły ciągu podczas rozruchu, gdyż już podczas pierwszego cyklu pracy może nastąpić obrót dookoła osi, amplituda wychylenia ma tendencje do oscylacji. Stosowanie mocno przewymiarowanych mocowo silników jest jednak nieuzasadnione ekonomicznie. 2. Sterowanie. Ze względu na występowanie silnych nieliniowości, dla poprawnej pracy sterownika w stanie ustalonym konieczne jest sterowanie z dużym statycznym błędem regulacji (wartość zadana αzad musi być znacznie większa 2÷3 razy od żądanej wartości wychylenia). Powoduje to zmniejszenie wrażliwości sterownika na chwilowe zmiany prędkości maksymalnej, a tym samym zapewnia stabilną pracę. Wartość wzmocnienia zależy głównie od pochodnych parametrów mechanicznych układu (czas przelotu czujnika, okres wahań), a w mniejszym stopniu od siły ciągu SIL. Optymalna jej wartość dla badanego układu leżała w zakresie k∈(40÷100). 3. Układ mechaniczny. Optymalna wartość amplitudy wychylenia dzwonu, dla przyjętych wartości parametrów leży w zakresie αmax∈(45÷60)°. Dla wartości mniejszych nie wystąpi „bicie”, a dla większych pojawią się odbicia wielokrotne (ok. 70° - dwukrotne, 90° - trzykrotne). Badania eksperymentalne z fizycznym układem napędowym oraz „słuchowa” ocena jego parametrów w pełni potwierdziły rezultaty badań symulacyjnych oraz skuteczność zaproponowanego rozwiązania. LITERATURA [1] Gieras J., Silniki indukcyjne liniowe. WNT, Warszawa 1990. [2] Orłowski P., Deskiewicz K. - Cyfrowe układy sterowania napędami liniowymi do dzwonów Mat. 19 Międzynarodowego Sympozjum Studentów i Młodych Pracowników Nauki w Zielonej Górze, 28-29.IV.1997, tom 2 (Elektrotechnika i Elektronika), str.63-67 [3] Orłowski P., Kozak M. – Mikroprocesorowy sterownik niekonwencjonalnego napędu z silnikiem indukcyjnym liniowym Mat. 23 Konferencji Koła Naukowego Elektroników WAT w Warszawie, 17-18.XI.1998, dodatek, str.58-64 [4] Szymczak P., Kadłubski A. Specialnoe primenienie linejnych asychronnych dvigatelej. Proc. Inter. Conf. on Unonventional Electromechanical and Electrotechnical Systems, Sevastopol, Ukraine, July 10-15,1995, pp. 343-350 Non-Conventional Bell’s Drive Control with Uncertain Input Abstract: In the paper solution of controller and sensor designed for linear induction motors driven bells are presented. Mathematical models for mechanical system, drive, sensor and control are given. Controller is microprocessor-based i.e. 87C51, which, as a controlling element. The choice of feedback element has a significant influence on reliability and the overall cost of the system. The developed algorithm and the program written ensure stabilisation of the bell deflection independently of external conditions (e.g. voltage supply, drive force). Extensive results of simulation tests and conclusions are given.