Stanowisko w sprawie projektu rozporządzenia Ministra
Transkrypt
Stanowisko w sprawie projektu rozporządzenia Ministra
STANOWISKO Nr 17/14/P-VII PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 23 maja 2014 r. w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego, przekazanym przy piśmie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 maja 2014 r., znak: DPrC-IV-4601-1/14/31 140514-00010, zgłasza następujące uwagi do projektu: 1) w § 4 ust. 1 proponuje się nadać brzmienie: „1. Lekarz uprawniony, na podstawie wyników badań, o których mowa w § 2, wydaje orzeczenie w przedmiocie zdolności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego oraz wydaje stosowne zaświadczenie, zwane dalej „zaświadczeniem lekarskim.”. Uzasadnienie: wśród zasadniczych czynności mieszczących się w pojęciu wykonywanie zawodu lekarza jest „wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich" (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty; Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.). Treść zaświadczenia wynika natomiast z wydanego uprzednio orzeczenia. Ponadto przepis § 4 ust. 1 projektu jest sformułowany w formie imperatywu – „lekarz wydaje zaświadczenie o zdolności kandydata”, co oznacza, że lekarz mysi wydać zaświadczenie o zdolności bez względu na stan zdrowia kandydata; 2) w § 4 w ust. 3 proponuje się pozostawić wymóg przechowywania dokumentacji medycznej przez okres 20 lat. Uzasadnienie: z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159, z późn.zm.) wynika, że dokumentacja medyczna powinna być przechowywana przez podmiot udzielający świadczeń medycznych przez okres 20 lat. Przepis rozporządzenia nie może być sprzeczny z przepisem ustawowym; 3) w § 7 w ust. 1 proponuje się skreślić wyrazy „i mający prawo wykonywania zawodu oraz co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie”. Uzasadnienie: orzekanie o przydatności do wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia jest, jak wyżej wskazano, elementem wykonywania zawodu lekarza. Lekarz, który 1 nie posiada prawa wykonywania zawodu, nie może wykonywać żadnych czynności lekarskich. Ponadto wpisanie lekarza do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne jest równoznaczne z potwierdzeniem posiadania uprawnień do podejmowania czynności zawodowych. Wprowadzanie dodatkowego wymogu wykonywania zawodu lekarza przez 5 lat dla oceny przydatności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego nie jest niczym uzasadnione; 4) w § 8 w ust. 1 proponuje się zastąpienie wymogu posiadania przez psychologa wpisu do rejestru prowadzonego przez komendanta Policji wymogiem analogicznym jak w przypadku lekarzy, tj. wpisaniem do rejestru psychologów prowadzonego dla celów medycyny pracy. Uzasadnienie: lekarze, tak jak psycholodzy, podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego przez komendanta Policji, o którym mowa w projektowanym przepisie. Ponadto psycholodzy mają obowiązek zgłaszania podjęcia i zakończenia działalności w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania tej działalności (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy; Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317, z póżn. zm.). W związku z tym zasadne wydaje się, aby w stosunku do lekarzy, jak i psychologów, zastosować analogiczny wymów w tym zakresie. 2