Stanowisko w sprawie projektu rozporządzenia Ministra

Transkrypt

Stanowisko w sprawie projektu rozporządzenia Ministra
STANOWISKO Nr 17/14/P-VII
PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 23 maja 2014 r.
w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań
lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów
do objęcia urzędu sędziego, przekazanym przy piśmie Ministra Sprawiedliwości z dnia
13 maja 2014 r., znak: DPrC-IV-4601-1/14/31 140514-00010, zgłasza następujące uwagi
do projektu:
1)
w § 4 ust. 1 proponuje się nadać brzmienie:
„1. Lekarz uprawniony, na podstawie wyników badań, o których mowa w § 2, wydaje
orzeczenie w przedmiocie zdolności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego
oraz wydaje stosowne zaświadczenie, zwane dalej „zaświadczeniem lekarskim.”.
Uzasadnienie: wśród zasadniczych czynności mieszczących się w pojęciu wykonywanie
zawodu lekarza jest „wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich" (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia
5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty; Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634,
z późn. zm.). Treść zaświadczenia wynika natomiast z wydanego uprzednio orzeczenia.
Ponadto przepis § 4 ust. 1 projektu jest sformułowany w formie imperatywu – „lekarz wydaje
zaświadczenie o zdolności kandydata”, co oznacza, że lekarz mysi wydać zaświadczenie
o zdolności bez względu na stan zdrowia kandydata;
2)
w § 4 w ust. 3 proponuje się pozostawić wymóg przechowywania dokumentacji
medycznej przez okres 20 lat.
Uzasadnienie: z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta
i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159, z późn.zm.) wynika, że dokumentacja
medyczna powinna być przechowywana przez podmiot udzielający świadczeń medycznych
przez okres 20 lat. Przepis rozporządzenia nie może być sprzeczny z przepisem ustawowym;
3)
w § 7 w ust. 1 proponuje się skreślić wyrazy „i mający prawo wykonywania zawodu
oraz co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie”.
Uzasadnienie: orzekanie o przydatności do wykonywania zawodu ze względu na stan
zdrowia jest, jak wyżej wskazano, elementem wykonywania zawodu lekarza. Lekarz, który
1
nie posiada prawa wykonywania zawodu, nie może wykonywać żadnych czynności
lekarskich. Ponadto wpisanie lekarza do rejestru lekarzy przeprowadzających badania
profilaktyczne jest równoznaczne z potwierdzeniem posiadania uprawnień do podejmowania
czynności zawodowych. Wprowadzanie dodatkowego wymogu wykonywania zawodu
lekarza przez 5 lat dla oceny przydatności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego nie
jest niczym uzasadnione;
4)
w § 8 w ust. 1 proponuje się zastąpienie wymogu posiadania przez psychologa wpisu
do rejestru prowadzonego przez komendanta Policji wymogiem analogicznym jak
w przypadku lekarzy, tj. wpisaniem do rejestru psychologów prowadzonego dla celów
medycyny pracy.
Uzasadnienie: lekarze, tak jak psycholodzy, podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego
przez komendanta Policji, o którym mowa w projektowanym przepisie. Ponadto psycholodzy
mają obowiązek zgłaszania podjęcia i zakończenia działalności w zakresie profilaktycznej
opieki zdrowotnej nad pracującymi do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego
ze względu na miejsce wykonywania tej działalności (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca
1997 r. o służbie medycyny pracy; Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317, z póżn. zm.).
W związku z tym zasadne wydaje się, aby w stosunku do lekarzy, jak i psychologów,
zastosować analogiczny wymów w tym zakresie.
2