Chrzest Pański / Mt 3,13-17

J 5,37 Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego
głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza;
J 12,28-30 Ojcze, wsław Twoje imię!». Wtem rozległ się głos z nieba: «JuŜ wsławiłem i
jeszcze wsławię». Tłum stojący to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł
przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze
względu na was.
Ap 14,2 I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A
głos, który usłyszałem, brzmiał jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy.
Mt 12,18 Oto mój Sługa; którego wybrałem, Umiłowany mój, w którym moje serce ma
upodobanie. PołoŜę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom.
Mt 17,5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos:
«To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»
Ps 2,7 Ogłoszę postanowienie Pana: Powiedział do mnie: «Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś
zrodziłem.
Mk 1,11 A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam
upodobanie».
Łk 3,21-22 Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus takŜe przyjął chrzest. A gdy się
modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica,
a nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
Ef 1,4-6 W Nim bowiem wybrał nas przez załoŜeniem świata, abyśmy byli święci i
nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów
przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski,
którą obdarzył nas w Umiłowanym.
Kol 1,13-14 On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego
umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów.
2 P 1,17 Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od
wspaniałego Majestatu: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.
Ga 4,6 Na dowód tego, Ŝe jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego,
który woła: Abba, Ojcze!
Chromacjusz z Akwilei, Mowa 34
W dniu dzisiejszym, jak to słyszeliśmy w czasie czytania Pisma Świętego, Pan nasz i Zbawca
został ochrzczony w Jordanie, dlatego teŜ nie jest to mała uroczystość, lecz wielka,
największa. Gdy bowiem Pan nasz raczył dać się ochrzcić, Duch Święty przybył w postaci
gołąbki, ukazał się nad Nim i usłyszano głos Ojca mówiący: „Ten jest Syn mój umiłowany, w
którym sobie upodobałem” (Mt 3,17).
Nerses Šnorhali, Jezus - Syn jedyny Ojca 340-342
Gdy ukończyłeś trzydzieści lat - wiek wzrostu swego ciała, wtedy ochrzcił Cię święty
narodzony z bezpłodnej, a Ojciec i Duch dali Ci świadectwo.
Nie stało się to jednak dlatego, jakbyś potrzebował oczyszczenia - Ty nam udzielasz przecieŜ
słowa, które oczyszcza - ale abyś właśnie Ty obmył grzech Adama wodą Jordanu.
Obmyj takŜe z win moją duszę, z czarnego błota mych grzechów, jak niegdyś w świętym
źródle obmyłeś tę duszę, która znowu się postarzała przez moje grzechy.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
Niedziela Chrztu Pańskiego w roku A:
Mt 3,13-17
13.
Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, Ŝeby przyjąć chrzest
od niego.
14. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a
Ty przychodzisz do mnie?
15. Jezus mu odpowiedział: Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić
wszystko, co sprawiedliwe. Wtedy Mu ustąpił.
16. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto
otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha BoŜego zstępującego jak
gołębicę i przychodzącego na Niego.
17.A głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam
upodobanie.
13. Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, Ŝeby przyjąć
chrzest od niego.
Mk 1,9 W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest
w Jordanie.
Łk 3,21 Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus takŜe przyjął chrzest. A gdy się
modlił, otworzyło się niebo
14. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od
Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?»
Mt 3,15 Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co
sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił.
Łk 1,41-43 Gdy ElŜbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej
łonie, a Duch Święty napełnił ElŜbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona
jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądŜe mi to, Ŝe Matka
mojego Pana przychodzi do mnie?
J 13,6-8 Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi
umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później
będziesz to wiedział». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».
Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną».
J 1,15-16 Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: Ten był, o którym
powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyŜszył mnie godnością, gdyŜ był wcześniej ode
mnie. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce.
J 3,3-7 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się
ktoś nie narodzi powtórnie, nie moŜe ujrzeć królestwa BoŜego». Nikodem powiedział do
Niego: «JakŜeŜ moŜe się człowiek narodzić będąc starcem? CzyŜ moŜe powtórnie wejść do
łona swej matki i narodzić się?» Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli
się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie moŜe wejść do królestwa BoŜego. To, co się z ciała
narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, Ŝe
powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić.
Dz 1,5-8 Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?»
Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą,
ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w
Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aŜ po krańce ziemi».
Ef 2,3-5 Pośród nich takŜe my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według Ŝądz naszego ciała,
spełniając zachcianki ciała i myśli zdroŜnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym
na gniew, jak i wszyscy inni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość,
jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił
do Ŝycia. Łaską bowiem jesteście zbawieni.
Ap 7,9-17 Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z kaŜdego
narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem.
Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie u
Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka». A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu
i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu,
mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc,
i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen». A jeden ze Starców odezwał się do mnie
tymi słowami: «Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?» I powiedziałem do
niego: «Panie, ty wiesz». I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i
opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego
świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad
nimi. Nie będą juŜ łaknąć ani nie będą juŜ pragnąć, i nie porazi ich słońce ani Ŝaden upał, bo
paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód Ŝycia: i
kaŜdą łzę otrze Bóg z ich oczu».
15. Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam
wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił.
J 13,7-9 Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później
będziesz to wiedział». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».
Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do
Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!».
Ps 40,8-9 Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano: Jest
moją radością, mój BoŜe, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu».
J 4,34 Powiedział im Jezus: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i
wykonać Jego dzieło.
Iz 42,21 Spodobało się Panu w Jego sprawiedliwości okazać wielkość i wspaniałość Prawa.
J 13,15 Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.
J 8,29 A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze
czynię to, co się Jemu podoba».
J 15,10 Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak
jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.
Flp 2,6-8 On, istniejąc w postaci BoŜej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z
Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniŜył samego siebie, stawszy się
posłusznym aŜ do śmierci - i to śmierci krzyŜowej.
Hbr 7,26 Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego,
nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyŜszonego ponad niebiosa,
1 P 2,21-24 Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecieŜ równieŜ cierpiał za was
i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. On grzechu nie popełnił, a w Jego
ustach nie było podstępu. On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale
oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie. On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy
na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a Ŝyli dla sprawiedliwości - Krwią
Jego ran zostaliście uzdrowieni.
1 J 2,6 Po tym właśnie poznajemy, Ŝe jesteśmy w Nim. Kto twierdzi, Ŝe w Nim trwa,
powinien równieŜ sam postępować tak, jak On postępował.
16. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto
otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha BoŜego zstępującego jak
gołębicę i przychodzącego na Niego.
Mk 1,10 W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę
zstępującego na siebie.
Łk 3,21 Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus takŜe przyjął chrzest. A gdy się
modlił, otworzyło się niebo
Dz 7,55-56 A Szczepan pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę BoŜą i
Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego,
stojącego po prawicy Boga».
Iz 11,2 I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch
wiedzy i bojaźni Pańskiej.
Iz 42,1 Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, Ŝe Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo.
Iz 59,21 Co do Mnie, takie jest przymierze moje z nimi, mówi Pan: «Duch mój, który jest
nad tobą, i słowa moje, które włoŜyłem ci w usta, nie zejdą z twych własnych ust ani z ust
twoich dzieci, ani z ust potomków twoich synów, odtąd i na zawsze - mówi Pan.
Iz 61,1 Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą
nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom
i więźniom swobodę;
J 1,31-34 Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On
się objawił Izraelowi». Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który jak gołębica
zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał,
abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i
spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym". Ja to ujrzałem i daję
świadectwo, Ŝe On jest Synem BoŜym».
J 3,34 Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa BoŜe: a z niezmierzonej obfitości udziela
mu Ducha.
Kol 1,18-19 I On jest Głową Ciała - Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród
umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim
zamieszkała cała Pełnia,
17. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam
upodobanie».