A. Przedmioty podstawowe, energetyka 2015

Transkrypt

A.1
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
3. Rodzaj przedmiotu
4. Język przedmiotu
5. Rok studiów
6. Imię i nazwisko koordynatora
przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
0
obowiązkowy
polski
I
Jolanta Muniak
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1
Liczba godzin ogółem
Wykłady: 4
4
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
C_W3
Przekazanie wiedzy dotyczącej bhp, ochrony ppoż. ,postępowania w razie wypadku.
Umiejętności
Kompetencje społeczne
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności
(U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW3
Ma podstawową wiedzę z zakresu problematyki bezpieczeństwa, w szczególności
występujących zagrożeń oraz sposobu udzielania pomocy w nagłych wypadkach.
K_WO6
Umiejętności (EPU…)
Kompetencje społeczne (EPK…)
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Obowiązki, prawa i odpowiedzialność Rektora oraz studentów w zakresie bhp. Tryb
dochodzenia roszczeń powypadkowych.
1
W2
Ochrona przeciwpożarowa i ogólne zasady posługiwania się sprzętem podręcznym
2
1
gaśniczym. Zasady postępowania w razie pożaru, awarii i ewakuacji ludzi i mienia.
W3
Zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej osobie poszkodowanej w wypadku
podczas zajęć, ćwiczeń na terenie uczelni i poza jej terenem organizowanych przez
uczelnię.
1
Razem liczba godzin wykładów
4
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć
Metody dydaktyczne (wybór z listy)
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład informacyjny M1
Rzutnik multimedialny, komputer
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć
Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę
uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi,
stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) –
Wykład
F2
P2
podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia
(wybór z listy)
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Wykład
Efekty
przedmiotowe
Metod
a
oceny
F2/P2
…..
Ćwiczenia
…..
……
….
Laboratoria
….
….
….
…
Projekt
…
..
..
..
X
EPW1
I – Kryteria oceniania
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Otrzymał wiedzę z zakresu bhp, ppoż. I udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie bez oceny
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. Pierwsza pomoc w stanach zagrożenia życia” W. Jurczyk, A. Łakomy.
2. „Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowotnych” J. Jakubaszko.
3. „Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach” P.Krzywda.
4. Wytyczne Krajowej Rady Resuscytacji .
5. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej /jednolity tekst Dz. U. z 2002 r. nr 147 poz.
1229; zm.: Dz. U. z 2003r. Nr 52, poz. 452; Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836,
Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1410; Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015, z 2009 r. Nr 11,
poz. 59/.
6. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. nr 75, poz. 690; zm.: Dz. U. z 2003 r. Nr 33, poz. 270, z
2004 r. Nr 109, poz. 1156, z 2008 r. Nr 201, poz. 1238 z 2009 r. Nr 56, poz. 46/.
7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz. U. nr 109, poz. 719/.
2
8.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie
przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych / Dz. U. nr 124, poz. 1030/.
9. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy w uczelniach (Dz. U. 128, poz.897)
10. Polska Norma PN-N-01256-5:1998. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i
drogach pożarowych.
11. Kodeks pracy.
Literatura zalecana / fakultatywna:
1.
2.
L – Obciążenie pracą studenta:
Liczba godzin
na realizację
Forma aktywności studenta
Godziny zajęć z nauczycielem/ami
Suma godzin:
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego
Jolanta Muniak
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
[email protected]
Podpis
3
4
4
0
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
A.2
Techniczny
Energetyka
I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Podstawy kreatywności
1
obowiązkowy
polski
I
prof. zw. dr hab. W. Kacalak
Semestr 1
Wykłady: 15;
15
Wiedza
CW1
Student potrafi definiować cechy twórczego wyrobu, zna metody i techniki twórczego rozwiązywania
problemów, takie jak burza mózgów, chwyty wynalazcze, metod map myśli.
CW2
Student zna metodykę rozwiązywania problemów trudnych i złożonych, potrafi przeprowadzić
dekompozycję problemów, wie jak zapewnić ochronę patentową, jak zarządzać wiedzą i jak korzystać z
zasobów wiedzy.
Umiejętności
CU1
Student potrafi zastosować różne metody twórczego rozwiązywania problemów w zadaniach
technicznych.
CU2
Student potrafi tworzyć nowe rozwiązania w zakresie koncepcji cech i właściwości użytkowych różnych
obiektów technicznych.
CK1
Student potrafi wykorzystywać poznane metody doskonalenia własnej kreatywności do rozwoju
własnych możliwości twórczych, a także w zadaniach realizowaniach zespołowo i potrafi
upowszechniać tę wiedzę w środowisku zawodowym.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Student posiada wiedzę w zakresie technik twórczego rozwiązywania problemów oraz
1
K_W08
ich zastosowań. Student zna chwyty wynalazcze i metodykę stosowania
poszczególnych metod tworzenia nowych rozwiązań.
EPW2
Student posiada wiedzę o zasadach ochrony własności intelektualnej oraz znaczeniu i
zasadach ochrony patentowej.
K_W17
EPU1
Student potrafi zastosować metody twórczego rozwiązywania problemów do
tworzenia nowych koncepcji wyrobów lub ich składników.
K_U23
EPK1
Student posiada kompetencje do oceny znaczenia kreatywności, jako cechy twórczego
pracownika i wie jak rozwijać własną kreatywność.
K_K01, K_K06
Lp.
W1
W2
W3
W4
W5
Liczba godzin
Treści wykładów
1.
Skutki powszechnej konkurencji i kierunki rozwoju techniki.
Oczekiwania
dotyczące efektywności produktów.
2. Twórczość. Cechy twórczego wyrobu. Kreatywność. Czynniki decydujące o
kreatywności.
3. Propagacja i rozwój nowych technologii. Podwyższanie sprawności myślenia.
4. Czynniki utrudniające procesy twórcze.
5. Podstawy technik twórczego rozwiązywania problemów.
6. Odkrywanie relacji między celami, metodami i rozwiązaniami. Burza mózgów i jej
metodyka.
1. Chwyty wynalazcze. Metoda map myśli.
2. Fazy procesów twórczego rozwiązywania problemów.
3. Osiąganie sukcesu. Rozwijanie cech kreatywnego myślenia.
1. Metodyka rozwiązywania problemów trudnych i złożonych. Dekompozycja
problemów.
2. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w
projektowaniu.
3. Zastosowanie wybranych metod do ćwiczeń i ilustracji poznanych technik w
monitorowaniu procesów.
1. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w
projektowaniu.
2. Zastosowanie wybranych metod do ćwiczeń i ilustracji poznanych technik w
monitorowaniu procesów.
1. Utwór. Prawo autorskie. Ochrona własności intelektualnej.
2. Nieoczywistość rozwiązań – wynalazki. Patenty i procedury ochrony patentowej.
3. Zarządzanie wiedzą. Systemy ochrony danych.
3
3
3
3
3
10
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład multimedialny oraz prezentacja działania
aplikacji komputerowych do poszczególnych tematów.
Prezentacje przykładowych rozwiązań problemów
technicznych.
Projektor, oprogramowanie do
obliczeń inżynierskich – Matlab,
Excel
Forma zajęć
Wykład
Ocena aktywności oraz wyników realizacji
indywidualnych zadań tworzenia nowych koncepcji
wyrobów technicznych.
Ocena opracowania zestawu
nowych rozwiązań wybranego
obiektu z zastosowaniem chwytów
wynalazczych.
2
(wybór z listy)
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
Wykład
P4
Ćwiczenia
P5
x
x
x
x
x
x
x
x
…..
……
….
Laboratoria
….
….
….
…
Projekt
…
..
..
..
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
x
x
EPK1
EPK2
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna najczęściej stosowane
metody
twórczego
rozwiązywania problemów.
EPW2
Zna
zasady
wynalazków.
EPU1
Potrafi
opracować
kilkanaście
dość
innowacyjnych rozwiązań
dotyczących
właściwości
wybranego obiektu.
EPK1
Potrafi
w
stopniu
dostatecznym zdefiniować
możliwości
własnego
rozwoju
w
zakresie
kreatywności.
ochrony
Zna ważniejsze metody
twórczego
rozwiązywania
problemów
Zna podstawy oceny
zdolności
patentowej
rozwiązań.
Potrafi
opracować
kilkanaście
dobrych
innowacyjnych
rozwiązań dotyczących
właściwości wybranego
obiektu.
Potrafi
w
stopniu
dobrym
zdefiniować
możliwości
własnego
rozwoju w zakresie
kreatywności....
Zna wszystkie wymagane metody
twórczego rozwiązywania problemów
Zna zasady formułowania zastrzeżeń
patentowych.
Potrafi
opracować
kilkadziesiąt
innowacyjnych
rozwiązań
dotyczących właściwości wybranego
obiektu.
Potrafi w stopniu bardzo dobrym
zdefiniować możliwości własnego
rozwoju w zakresie kreatywności.
Zaliczenie z oceną.
1. Cempel C.: Inżynieria kreatywności w projektowaniu innowacji. Politechnika Poznańska, Instytut
Technologii Eksploatacji, 2013.
2. AltszullerG.S.: Elementy twórczości inżynierskiej. WNT, Warszawa 1983.
3. Wust P.: Niepewność i ryzyko. PWN. Warszawa 1995.
4. Michalewicz Z., Fogel D.: Jak to rozwiązać czyli nowoczesna heurystyka. WNT, Warszawa, 2006.
5. Góralski A. (red): Zadanie, metoda, rozwiązanie. WNT, Warszawa, 1982.
6. Okoń-Horodyńska E., Zachorowska -Mazurkiewicz A. (red.): Innowacje w rozwoju gospodarki i
przedsiębiorstw: siły motoryczne i bariery, Instytut Wiedzy i Innowacji, Warszawa 2007.
7. Bubnicki Z., Hryniewicz O., Węglarz J.: Badania operacyjne i systemowe 2004. Akademicka oficyna
Wydawnicza EXIT, Warszawa 2004.
3
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie pracy pisemnej
15
2
4
4
Suma godzin:
Wojciech Kacalak
[email protected],
Podpis
4
25
A.3
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Wychowanie fizyczne
2
obowiązkowy
język polski
I
koordynator - mgr Małgorzata Madej, mgr Tadeusz
Babij, mgr Beata Bukowska, mgr Ewa Sobolewska,
mgr Olaf Zamirowski
Semestr 1
Semestr 2
Ćwiczenia: 15
Ćwiczenia: 15
30
Brak przeciwwskazań zdrowotnych
Wiedza
CW1
Przekazanie ogólnej wiedzy dotyczącej zasad „ fair play” oraz bezpieczeństwa podczas zajęć
sportowych.
Umiejętności
CU1
Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia poznanych form aktywności ruchowej dla dbałości o
zdrowie.
CK1
Przygotowanie do całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Ma wiedzę z zakresu BHP podczas zajęć sportowych
K_W16
EPW2
Zna i rozumie zasady „ fair play”
K-W17
EPU1
Potrafi samodzielnie doskonalić poznane formy aktywności ruchowej dla dbałości o
zdrowie.
1
K_U06
EPK1
Rozumie potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.
K_K01
Liczba godzin
Lp.
Treści ćwiczeń
C1
Gry zespołowe ( siatkówka, piłka nożna, koszykówka) : gry i zabawy oswajające z
elementami techniki, nauka podstawowych elementów techniki i taktyki oraz przepisów
gry; doskonalenie; gra szkolna, gra właściwa
10
C2
Fitness ( aerobik, callanetiks, stretching, spinning, joga, zumba, UPB – Uda, pośladki,
brzuch): teoria treningu fitness, doskonalenie sprawności ruchowej poprzez ćwiczenia
wzmacniające poszczególne partie ciała, ćwiczenia kształtujące wytrzymałość i siłę,
ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksujące. Zajęcia przy muzyce.
5
C3
Trening siłowy : teoria treningu siłowego, doskonalenie siły i wytrzymałości ruchowej
poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie mięśniowe z pomocą maszyn
ćwiczebnych; nauka obsługi poszczególnych maszyn, zaznajomienie z zasadami BHP
obowiązującymi na siłowni, nauka doboru ćwiczeń zgodnych z oczekiwaniami; trening
ogólnorozwojowy – obwodowy, trening ukierunkowany na poszczególne partie
mięśniowe np. mięśnie ramion, mięśnie klatki piersiowej, mięśnie kończyn dolnych lub
mięśnie brzucha
10
C4
Tenis stołowy, badminton: gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka
elementów techniki, taktyki i przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna; gra właściwa
pojedyncza i deblowa ; turniej.
5
Razem liczba godzin ćwiczeń
30
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Ćwiczenia
Praktyczna M5 – pokaz
Podająca M1 - objaśnienie
Sprzęt sportowy
przybory
–
przyrządy,
Ocena podsumowująca (P)
Forma zajęć
Ocena formująca (F)
Ćwiczenia
F2 - obserwacja podczas zajęć / aktywność
Efekty
przedmiotowe
Wykład
...
....
EPW1
EPW2
EPU1
EPK1
Ćwiczenia
F2
……
….
x
x
x
x
zaliczenie
2
Laboratoria
….
....
....
....
Projekt
...
..
..
..
1.przepisy PZKOSZ, PZPN, PZPS, PZTS, PZB
2. „ Światło jogi” B.K.S. Iyengar, Akademia hata – joga 1976
3. „Aerobik czy fitness” Elżbieta Grodzka – Kubiak, AWF Poznań 2002
4. „ Kulturystyka dla każdego” Kruszewski Marek, Lucien Demeills , Siedmioróg 2015
Liczba godzin
na realizację
Przygotowanie do ćwiczenia na zajęciach
Suma godzin:
Mgr Małgorzata Madej
[email protected]
Podpis
3
30
20
50
2
A.4
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Język obcy
6
obowiązkowy
Języka angielski
I, II
mgr Joanna Kordacz-Krawczyk,
mgr Alicja Wręczycka-Siarek,
mgr Barbara Kosicka-Olkowska,
mgr Agnieszka Gardy,
mgr Grzegorz Surma,
mgr Krzysztof Staroń,
Semestr 1
Semestr 2
Semestr 3
Ćwiczenia: 30
Ćwiczenia: 30
Ćwiczenia: 30
90
Student przedmiotu język obcy posiada wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne z języka angielskiego na
poziomie pozwalającym zdać uczniowi egzamin maturalny co najmniej podstawowy
(z języka angielskiego), opisany przez Centralną Komisję Egzaminacyjną na stronie internetowej www.cke.ed.pl a
określonym w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i
sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz sposobu przeprowadzania
sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562,
z późn. zm.), w tym w szczególności w rozporządzeniu z 25 kwietnia 2013 r. zmieniającym powyższe
rozporządzenie (Dz.U. z 2013 r., poz. 520).
Wiedza
CW_1
Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim
Systemem Opisu Kształcenia Językowego w zakresie języka angielskiego.
CW_2
Student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną z zakresu energetyki i szeroko pojętej
technologii, a także wybrane elementy socjokulturowe w odniesieniu do krajów obszaru języka
angielskiego oraz posiada wiedzę praktyczną w zakresie funkcji językowych niezbędnych do
skutecznego komunikowania się.
Umiejętności
CU1
Student potrafi pozyskiwać informacje z anglojęzycznej literatury, baz danych i innych źródeł, potrafi
1
integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wnioskować oraz formułować i
uzasadniać opinie w tym języku.
CU2
Student potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację wyników realizacji zadania
inżynierskiego w języku angielskim.
CU3
Student posługuje się językiem angielskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,
czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń
energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów; ma umiejętność
samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych.
CK1
Student jest świadom jak ważnym narzędziem w pracy inżyniera jest kompetencja w zakresie języka
angielskiego
CK2
Student jest zorientowany na ciągłe podnoszenie swoich umiejętności językowych w zakresie ogólnego
i specjalistycznego języka angielskiego.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
EPW2
Student posiada umiejętność rozpoznawania i wybierania środków językowych na
poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia
Językowego w zakresie języka angielskiego.
Student potrafi dobierać podstawową terminologię specjalistyczną z zakresu
energetyki i szeroko pojętej technologii, a także wybrane elementy socjokulturowe w
odniesieniu do krajów obszaru języka angielskiego oraz posiada wiedzę praktyczną w
zakresie funkcji językowych niezbędnych do skutecznego komunikowania się.
K_W01
K_W01
EPU1
EPU2
EPU3
Student potrafi eksploatować informacje z anglojęzycznej literatury, baz danych i
innych źródeł, ma umiejętność interpretacji uzyskanych informacji, dokonywać ich
analizy, a także wnioskować oraz formułować i uzasadniać opinie w tym języku.
Student potrafi opracowywać i przedstawić krótką prezentację wyników realizacji
zadania inżynierskiego w języku angielskim.
Student używa język angielski w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,
czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi
urządzeń energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów;
ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji
zawodowych.
K_U01
K_U02
K_U03
EPK1
EPK2
Student ma świadomość jak istotnym narzędziem w pracy inżyniera jest kompetencja
w zakresie języka angielskiego.
Student wykazuje aktywną postawę w podnoszeniu swoich umiejętności językowych
w zakresie ogólnego i specjalistycznego języka angielskiego
K_K01
K_K02
Liczba godzin
Lp.
Treści ćwiczeń
C1
Nauki techniczne – studiowanie; różne formy kształcenia i zdobywania wiedzy
technicznej; różne rodzaje szkół, wymagania, przedmioty, specjalizacje;
Formy czasownika: bezokolicznik z formą 'to' oraz forma gerund (-ing). Przygotowanie
w grupach krótkiej prezentacji nt. samochodów hybrydowych. Ćwiczenia dodatkowe
celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.
Kolokwium
C2
C3
2
4
4
2
C4
C5
C6
Rolnictwo – wynalazki w dziedzinie rolnictwa, rolnictwo precyzyjne – zalety i wady;
technologia używana w produkcji owoców; metody konserwacji i bezpiecznego
przechowywania żywności; systemy nawadniania gleby.
Przygotowanie w grupach krótkiej prezentacji nt. miasta w którym żyjemy. Czasy
gramatyczne: Present Perfect, Past Simple. Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia
i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.
Kolokwium
4
6
2
C7
Mosty i tunele – rodzaje, historia; sławne mosty na świecie.
Strona bierna (Passive Voice).
4
C8
Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do
kolokwium.
4
C9
Kolokwium i zaliczenie semestru pierwszego
2
C10
Tworzywa sztuczne – historia i właściwości; wady i zalety różnych rodzajów tworzyw
sztucznych; czasowniki modalne: can, could, be able to.
4
C11
Identyfikowanie kodów tworzyw sztucznych. Kolokacje; Technologia pakowania
produktów.
4
C12
Kolokwium.
2
C13
Alternatywne źródła energii – podstawowe terminy. Czasy przeszłe: past Simple i Past
Continuous.
4
C14
Energetyka wiatrowa; sposoby dostarczania energii – dyskusja; strategie zapamiętywania
słów technicznych (grupowanie słów).
4
C15
kolokwium.
2
C16
Kolokwium.
2
C17
Aeronautyka – słownictwo związane z lotnictwem; kontrolerzy lotów – rodzaje, opis
zawodu, obowiązki; Okresy warunkowe: First and Second Conditional; rozmowy
telefoniczne – potwierdzanie informacji przez telefon.
4
C18
Rozmowy telefoniczne – potwierdzanie informacji przez telefon (praktyka).
kolokwium.
4
C19
Kolokwium i zaliczenie semestru drugiego.
2
C20
Mieszkania w przyszłości – przewidywania, prognozy; Budownictwo – rodzaje,
rozporządzenia i przepisy; sposoby opisywania obowiązków i konieczności w języku
angielskim.
4
C21
Słownictwo: przymiotniki z końcówkami –able i –ible; wyposażenie mieszkania w
przyszłości; zakwaterowanie w różnych sytuacjach kryzysowych oraz spełnianie
wymagań technicznych.
4
C22
kolokwium. Kolokwium i zaliczenie semestru trzeciego.
2
C23
Kolokwium
2
C24
System transportu publicznego, quiz dot. Transportu; Europejski projekt – produkcja
samolotów.
4
C25
Stopniowanie przymiotników; złożone przymiotniki i rzeczowniki;
Szybkie pociągi na świecie.
4
C26
Perswazja – przygotowanie krótkiej prezentacji w grupach nt. zalet korzystania z
transportu publicznego. Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału
oraz przygotowanie do kolokwium.
4
3
C27
Kolokwium zaliczeniowe na koniec semestru trzeciego.
2
90
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Ćwiczenia
M3 – Metoda eksponująca
Pokaz materiału audiowizualnego, pokaz prezentacji
multimedialnej.
M2 – Metoda problemowa
2. metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna, burza
mózgów, pytania i odpowiedzi.
M5 – Metoda praktyczna
2. Ćwiczenia przedmiotowe:
f) analiza literatury przedmiotu,
g) wyszukiwanie i selekcjonowanie informacji,
3. Ćwiczenia laboratoryjne:
e)
ćwiczenia
doskonalące
umiejętność
pozyskiwania
informacji
ze
źródeł
internetowych,
4. Ćwiczenia kreacyjne:
a) przygotowanie prezentacji;
- tablica,
- odtwarzacz CD,
- projektor,
- sprzęt multimedialny,
- laptop;
Forma zajęć
Ćwiczenia
F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”,
sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium
cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru,
testy z pytaniami otwartymi),
F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć,
ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy
własnej, prace domowe itd.),
F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna
formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany
temat, ustne formułowanie i rozwiązywanie problemu,
wypowiedź problemowa, analiza projektu itd.),
P1 – egzamin końcowy po trzecim
semestrze
P3 – ocena podsumowująca
powstała na podstawie ocen
formujących, uzyskanych w
semestrze,
(wybór z listy)
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
Wykład
...
Ćwiczenia
...
F1
F2
P1
F4
x
x
F5
x
x
EPU1
EPU2
Laboratoria
x
x
EPU3
x
x
EPK1
EPK2
4
...
....
Projekt
....
....
....
...
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Opanował
wiedzę
przekazaną w trakcie zajęć
oraz pochodzącą z literatury
podstawowej.
Posiada
ograniczoną
wiedzę
dotycząca
języka
formalnego i nieformalnego.
Zna wybrane wymagane
podstawowe
zagadnienia
gramatyczne niezbędne do
wyrażania
i
tworzenia
podstawowych struktur.
EPW2
podstawowe
terminy
niezbędne do formułowania
spójnych
i
logicznych
wypowiedzi związanych z
terminologią
specjalistyczną.
Posiada podstawową wiedzę
o normach i regułach w
zakresie tworzenia pism z
użyciem specjalistycznego
języka.
EPU1
Student popełnia liczne
błędy
w
zastosowaniu
poznanego
słownictwa,
jednak
wykazuje
się
umiejętnością przekazania
informacji. Student z pewną
trudnością określa myśl
przewodnią tekstu lub jego
części i wyszukuje w tekście
proste informacje.
EPU2
Potrafi
w
bardzo
ograniczonym
stopniu
formułować i interpretować
tekst pisany oraz mówiony
w języku angielskim, ale z
pomocą nauczyciela lub
słownika.
Opanował
wiedzę
przekazaną w trakcie
zajęć oraz pochodzącą z
literatury podstawowej i
uzupełniającej
oraz
posiada
wiedzę
właściwą
do
uzyskiwania
dodatkowych informacji
z podanych źródeł. Ma
poszerzoną
wiedzę
dotyczącą
zagadnień
gramatycznych
niezbędnych
do
wyrażania
i
posługiwania
się
wybranymi strukturami.
Zna
większość
wymaganych terminów
koniecznych
do
formułowania spójnych
i logicznych wypowiedzi
związanych
z
terminologią
specjalistyczną.
Ma
rozbudowaną
wiedzę o normach i
regułach w zakresie
tworzenia
pism
z
użyciem
specjalistycznego
języka.
Student poprawnie i
samodzielnie
stosuje
poznane
słownictwo.
Student określa myśl
główna
tekstu,
prawidłowo
opisuje
kontekst
sytuacyjny
oraz
wyszukuje
w
tekście
niezbędne
informacje na dany
temat.
Potrafi
w
miarę
poprawnie
interpretować
i
formułować
tekst
pisany oraz mówiony w
języku
angielskim
popełniając minimalne
błędy,
które
nie
wpływają na rezultat
5
Opanował wiedzę przekazaną w
trakcie zajęć oraz pochodzącą z
literatury
podstawowej
i
uzupełniającej oraz posiada wiedzę
właściwą
do
uzyskiwania
dodatkowych
informacji
z
różnorodnych źródeł oraz zna sposoby
szukania właściwych informacji.
Wykazuje się wiedzą wykraczającą
poza zakres problemowy zajęć. Ma
rozbudowaną i pogłębioną wiedzę
dotyczącą zróżnicowanych struktur
gramatycznych.
Zna wszystkie wymagane terminy
konieczne do formułowania spójnych i
logicznych wypowiedzi związanych z
terminologią specjalistyczną.
Ma wiedzę wykraczająca poza kryteria
wyznaczone
w
toku
zajęć
realizowanych z zakresu tworzenia
pism specjalistycznych.
Student stosuje wszystkie terminy
oraz słownictwo poznane w trakcie
zajęć i właściwie je używa w
odpowiednich kontekstach. Student
bezbłędnie określa główną myśl tekstu
lub jego poszczególnych części.
Właściwie określa kontekst sytuacyjny
oraz prawidłowo znajduje w tekście
informacje na dany temat jak również
potrafi się do niego odnieść.
Potrafi bezbłędnie interpretować tekst
pisany i mówiony w języku angielskim
bez pomocy nauczyciela lub słownika.
końcowej pracy.
EPU3
Student
w
stopniu
podstawowym korzysta z
właściwych
metod
i
narzędzi
w
celu
komunikowania
się
ze
specjalistami.
EPK1
Rozumie potrzebę uczenia
się języka, stosuje ją w
praktyce w ograniczonym
zakresie w odniesieniu do
siebie
jak
i
innych
studentów w grupie
EPK2
Potrafi w ograniczonym
zakresie
uzupełniać
i
doskonalić
umiejętności
zarówno w ramach pracy
własnej jak i działań w
szerszej grupie, również z
wykorzystaniem
podstawowych dostępnych
mediów.
Student
samodzielnie
aczkolwiek z błędami
korzysta z właściwych
metod i narzędzi w celu
poprawnego
komunikowania się ze
specjalistami.
Rozumie
potrzebę
uczenia się języka przez
całe życie, stosuje te
potrzebę w praktyce w
odniesieniu do własnej
osoby jak i innych
studentów w grupie.
Potrafi
poprawnie
uzupełniać i doskonalić
umiejętności zarówno w
ramach pracy własnej
jak i działań w szerszej
grupie,
również
z
wykorzystaniem
wybranych dostępnych
mediów.
Student bezbłędnie i samodzielnie
korzysta z właściwych metod i
narzędzi wykraczających poza zakres
zajęć i wykorzystuje je w celu
komunikowania się ze specjalistami.
Rozumie potrzebę uczenia się prze
całe życie i potrafi ja zastosować w
praktyce zawodowej, zarówno w
odniesieniu do własnej osoby, jak i
wszystkich innych studentów w grupie
oraz potrafi wykorzystać swoje
ambicje dla celów i perspektyw
własnej kariery zawodowej.
Potrafi bezbłędnie uzupełniać i
doskonalić umiejętności zarówno w
ramach pracy własnej jak i działań w
szerszej
grupie,
również
z
wykorzystaniem
wszystkich
dostępnych mediów.
Egzamin
1. Glendinning E, Pohl A., Oxford English for Careers: Technology 2 - Student’s Book, Oxford University Press
2010
1. Boeckner K., Brown P., Oxford English for Computing, Oxford University Press, London 2003.
2. Glendinning E., Glendenning N., Oxford English for Electrical and Mechanical Engineering, OxfordUniversity
Press, 2002.
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu
Przygotowanie prezentacji/referatu
Suma godzin:
6
90
12
12
12
12
12
150
6
mgr Grzegorz Surma,
e-mail: [email protected]
Podpis
7
A.5
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
Język obcy dla inżynierów
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
2
obowiązkowy
Język angielski
5. Rok studiów
II
mgr Grzegorz Surma,
Semestr 4
Ćwiczenia: 30
30
Student przedmiotu język obcy dla inżynierów posiada wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne z języka
angielskiego na poziomie B1 (zawierające elementy słownictwa specjalistycznego).
Wiedza
CW_1
Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim
Systemem Opisu Kształcenia Językowego w zakresie języka angielskiego.
CW_2
Student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną z zakresu energetyki i szeroko pojętej
technologii, a także wybrane elementy socjokulturowe w odniesieniu do krajów obszaru języka
angielskiego oraz posiada wiedzę praktyczną w zakresie funkcji językowych niezbędnych do
skutecznego komunikowania się.
Umiejętności
CU1
Student potrafi pozyskiwać informacje z anglojęzycznej literatury, baz danych i innych źródeł, potrafi
integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wnioskować oraz formułować i
uzasadniać opinie w tym języku.
CU2
Student potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację wyników realizacji zadania
inżynierskiego w języku angielskim.
CU3
Student posługuje się językiem angielskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,
czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń
energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów; ma umiejętność
samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych.
1
CK1
Student jest świadom jak ważnym narzędziem w pracy inżyniera jest kompetencja w zakresie języka
angielskiego
CK2
Student jest zorientowany na ciągłe podnoszenie swoich umiejętności językowych w zakresie ogólnego
i specjalistycznego języka angielskiego.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Student posiada umiejętność rozpoznawania i wybierania środków językowych na
poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia
Językowego
K_W01
EPW2
Student potrafi dobierać podstawową terminologię specjalistyczną z zakresu
energetyki i szeroko pojętej technologii, a także wybrane elementy socjokulturowe w
odniesieniu do krajów obszaru języka angielskiego oraz posiada wiedzę praktyczną w
zakresie funkcji językowych niezbędnych do skutecznego komunikowania się.
K_W01
EPU1
Student potrafi eksploatować informacje z anglojęzycznej literatury, baz danych i
innych źródeł, ma umiejętność interpretacji uzyskanych informacji, dokonywać ich
analizy, a także wnioskować oraz formułować i uzasadniać opinie w tym języku.
K_U01
EPU2
Student potrafi opracowywać i przedstawić krótką prezentację wyników realizacji
zadania inżynierskiego w języku angielskim.
K_U02
EPU3
Student używa język angielski w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,
czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi
urządzeń energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów;
ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji
zawodowych.
K_U03
EPK1
Student ma świadomość jak istotnym narzędziem w pracy inżyniera jest kompetencja
K_K01
EPK2
Student wykazuje aktywną postawę w podnoszeniu swoich umiejętności językowych
w zakresie ogólnego i specjalistycznego języka angielskiego
K_K02
Liczba godzin
Lp.
Treści ćwiczeń
C1
Robotyka – działanie, zastosowanie i funkcje. Użycie : „cause to”, „prevent”, „stop”, “ allow
to”, “enable to” oraz “let”.
3
C2
Przygotowanie prezentacji w grupach nt. wybranego aspektu robotyki.
4
C3
Projekt – zaprojektowanie robota
3
C4
Inżynieria naftowa. Wieża wiertnicza – budowa. Kolokacje wyrazów w zakresie inżynierii
naftowej; Czasy: powtórzenie czasów teraźniejszych w języku angielskim.
4
C5
Proces rafinacji ropy naftowej; Rodzaje platform wiertniczych –wady i zalety.
4
C6
Kolokwium.
2
2
C7
Inżynieria środowiska; zanieczyszczenie środowiska – przyczyny, zapobieganie; Inżynier
środowiska – specyfikacja zawodu.
4
C8
Oczyszczanie wody; Mowa zależna; Powtórzenie materiału.
4
C9
Kolokwium zaliczeniowe na koniec semestru czwartego.
2
30
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Ćwiczenia
M3 – Metoda eksponująca
Pokaz materiału audiowizualnego, pokaz prezentacji
multimedialnej.
M2 – Metoda problemowa
2. metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna, burza
mózgów, pytania i odpowiedzi.
M5 – Metoda praktyczna
2. Ćwiczenia przedmiotowe:
f) analiza literatury przedmiotu,
g) wyszukiwanie i selekcjonowanie informacji,
3. Ćwiczenia laboratoryjne:
e)
ćwiczenia
doskonalące
umiejętność
pozyskiwania
informacji
ze
źródeł
internetowych,
4. Ćwiczenia kreacyjne:
a) przygotowanie prezentacji;
- tablica,
- odtwarzacz CD,
- projektor,
- sprzęt multimedialny,
- laptop;
Forma zajęć
Ćwiczenia
F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”,
sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium
cząstkowe),
F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć,
ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy
własnej, prace domowe),
F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna
formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany
temat, ustne formułowanie i rozwiązywanie problemu,
wypowiedź problemowa, analiza projektu),.
P3 – ocena podsumowująca
powstała na podstawie ocen
semestrze,
(wybór z listy)
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
Wykład
...
Ćwiczenia
...
F1
F2
x
x
x
EPU3
EPK1
EPK2
F5
x
x
EPU1
EPU2
F4
Laboratoria
x
x
3
....
...
....
Projekt
....
....
....
...
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Opanował
wiedzę
przekazaną w trakcie zajęć
oraz pochodzącą z literatury
podstawowej.
Posiada
ograniczoną
wiedzę
dotycząca
języka
formalnego i nieformalnego.
podstawowe
zagadnienia
gramatyczne niezbędne do
wyrażania
i
tworzenia
podstawowych struktur.
EPW2
podstawowe
terminy
niezbędne do formułowania
spójnych
i
logicznych
wypowiedzi związanych z
terminologią
specjalistyczną.
Posiada podstawową wiedzę
o normach i regułach w
zakresie tworzenia pism z
użyciem specjalistycznego
języka.
EPU1
Student popełnia liczne
błędy
w
zastosowaniu
poznanego
słownictwa,
jednak
wykazuje
się
umiejętnością przekazania
informacji. Student z pewną
trudnością określa myśl
przewodnią tekstu lub jego
części i wyszukuje w tekście
proste informacje.
EPU2
Potrafi
w
bardzo
ograniczonym
stopniu
formułować i interpretować
tekst pisany oraz mówiony
w języku angielskim, ale z
pomocą nauczyciela lub
słownika.
Opanował
wiedzę
przekazaną w trakcie
zajęć oraz pochodzącą z
literatury podstawowej i
uzupełniającej
oraz
posiada
wiedzę
właściwą
do
uzyskiwania
dodatkowych informacji
z podanych źródeł. Ma
poszerzoną
wiedzę
dotyczącą
zagadnień
gramatycznych
niezbędnych
do
wyrażania
i
posługiwania
się
wybranymi strukturami.
Zna
większość
wymaganych terminów
koniecznych
do
formułowania spójnych
i logicznych wypowiedzi
związanych
z
terminologią
specjalistyczną.
Ma
rozbudowaną
wiedzę o normach i
regułach w zakresie
tworzenia
pism
z
użyciem
specjalistycznego
języka.
Student poprawnie i
samodzielnie
stosuje
poznane
słownictwo.
Student określa myśl
główna
tekstu,
prawidłowo
opisuje
kontekst
sytuacyjny
oraz
wyszukuje
w
tekście
niezbędne
informacje na dany
temat.
Potrafi
w
miarę
poprawnie
interpretować
i
formułować
tekst
pisany oraz mówiony w
języku
angielskim
popełniając minimalne
błędy,
które
nie
wpływają na rezultat
4
Opanował wiedzę przekazaną w
trakcie zajęć oraz pochodzącą z
literatury
podstawowej
i
uzupełniającej oraz posiada wiedzę
właściwą
do
uzyskiwania
dodatkowych
informacji
z
różnorodnych źródeł oraz zna sposoby
szukania właściwych informacji.
Wykazuje się wiedzą wykraczającą
poza zakres problemowy zajęć. Ma
rozbudowaną i pogłębioną wiedzę
dotyczącą zróżnicowanych struktur
gramatycznych.
Zna wszystkie wymagane terminy
konieczne do formułowania spójnych i
logicznych wypowiedzi związanych z
terminologią specjalistyczną.
Ma wiedzę wykraczająca poza kryteria
wyznaczone
w
toku
zajęć
realizowanych z zakresu tworzenia
pism specjalistycznych.
Student stosuje wszystkie terminy
oraz słownictwo poznane w trakcie
zajęć i właściwie je używa w
odpowiednich kontekstach. Student
bezbłędnie określa główną myśl tekstu
lub jego poszczególnych części.
Właściwie określa kontekst sytuacyjny
oraz prawidłowo znajduje w tekście
informacje na dany temat jak również
potrafi się do niego odnieść.
Potrafi bezbłędnie interpretować tekst
pisany i mówiony w języku angielskim
bez pomocy nauczyciela lub słownika.
końcowej pracy.
EPU3
Student
w
stopniu
podstawowym korzysta z
właściwych
metod
i
narzędzi
w
celu
komunikowania
się
ze
specjalistami.
EPK1
Rozumie potrzebę uczenia
się języka, stosuje ją w
praktyce w ograniczonym
zakresie w odniesieniu do
siebie
jak
i
innych
studentów w grupie
EPK2
Potrafi w ograniczonym
zakresie
uzupełniać
i
doskonalić
umiejętności
zarówno w ramach pracy
własnej jak i działań w
szerszej grupie, również z
wykorzystaniem
podstawowych dostępnych
mediów.
Student
samodzielnie
aczkolwiek z błędami
korzysta z właściwych
metod i narzędzi w celu
poprawnego
komunikowania się ze
specjalistami.
Rozumie
potrzebę
uczenia się języka przez
całe życie, stosuje te
potrzebę w praktyce w
odniesieniu do własnej
osoby jak i innych
studentów w grupie.
Potrafi
poprawnie
uzupełniać i doskonalić
umiejętności zarówno w
ramach pracy własnej
jak i działań w szerszej
grupie,
również
z
wykorzystaniem
wybranych dostępnych
mediów.
Student bezbłędnie i samodzielnie
korzysta z właściwych metod i
narzędzi wykraczających poza zakres
zajęć i wykorzystuje je w celu
komunikowania się ze specjalistami.
Rozumie potrzebę uczenia się prze
całe życie i potrafi ja zastosować w
praktyce zawodowej, zarówno w
odniesieniu do własnej osoby, jak i
wszystkich innych studentów w grupie
oraz potrafi wykorzystać swoje
ambicje dla celów i perspektyw
własnej kariery zawodowej.
Potrafi bezbłędnie uzupełniać i
doskonalić umiejętności zarówno w
ramach pracy własnej jak i działań w
szerszej
grupie,
również
z
wykorzystaniem
wszystkich
dostępnych mediów.
Zaliczenie z oceną
1. Glendinning E, Pohl A., Oxford English for Careers: Technology 2 - Student’s Book, Oxford University Press
2010
1. Boeckner K., Brown P., Oxford English for Computing, Oxford University Press, London 2003.
2. Glendinning E., Glendenning N., Oxford English for Electrical and Mechanical Engineering, Oxford University
Press, 2002.
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu
Przygotowanie prezentacji/referatu
30
4
4
4
4
Suma godzin:
5
4
50
2
mgr Grzegorz Surma,
e-mail: [email protected]
Podpis
6
A.8
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Analiza matematyczna
5
obowiązkowy
język polski
I
dr Tadeusz Ostrowski, Mgr Tomasz Walkowiak
Semestr 1
Wykłady: 30; Ćwiczenia: 30
60
Brak wymagań wstępnych
Wiedza
CW1
Zapoznanie studentów z zagadnieniami rachunku różniczkowego w zakresie studiów inżynierskich
pierwszego stopnia – rachunkiem pochodnych, i całkowym oraz ich zastosowaniami
Umiejętności
CU1
Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczania granic, różniczkowania, całkowania;
umie zbadać własności funkcji.
Potrafi obliczyć podstawowe całki nieoznaczone i oznaczone oraz zna ich zastosowanie;
umie badać własności szeregów liczbowych, korzystając z rachunku różniczkowego;
zna podstawowe metody rozwiązywania równań różniczkowych;
potrafi stosować poznane pojęcia, metody przy rozwiązywaniu problemów na innych przedmiotach, praktyce
inżynierskiej
CK1
Przygotowanie do permanentnego uczenia się i podnoszenia posiadanych kompetencji
CK2
Wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Stosuje pojęcia, metody i modele analizy matematycznej; analizuje, interpretuje oraz
rozwiązuje problemy w języku analizy matematycznej
1
K_W01
EPU1
Pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu analizy matematycznej
K_U01
EPU2
Operuje terminologią, pojęciami, metodami i modelami analizy matematycznej oraz potrafi
je wykorzystać w zagadnieniach i praktyce inżynieryjnej
K_U07
EPU3
EPK1
Ma świadomość potrzeby stałego uczenia się i ciągłego podnoszenia swoich kompetencji
K_K01
EPK2
Myśli w sposób kreatywny
K_K06
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Ciągi liczbowe – definicje, własności, granica, liczba e
3
W2
Funkcje – iniekcja, subiekcja, bijekcja; funkcja odwrotna; granica i ciągłość
3
W3
Pochodna funkcji i jej interpretacje; pochodna f. złożonej, odwrotnej
3
W4,5
Pochodna – zastosowania: monotoniczność, ekstrema funkcji; wypukłość; przebieg zmienności
4
W6
Całka nieoznaczona; metody obliczania
3
W7
Całka oznaczona i jej zastosowania
3
W8
Całki niewłaściwe, zastosowania
3
W9
Funkcje dwóch zmiennych; poch. cząstkowe; ekstrema
4
W10
Równania różniczkowe, podstawowe typy
4
30
Liczba godzin
Lp.
Treści ćwiczeń
C1
Ciągi liczbowe – definicje, własności, granica, liczba e
4
C2
Funkcje – iniekcja, subiekcja, bijekcja; funkcja odwrotna; granica i ciągłość
2
C3
Pochodna funkcji i jej interpretacje; pochodna f. złożonej, odwrotnej
3
C4
Pochodna – zastosowania: monotoniczność, ekstrema funkcji; wypukłość; przebieg zmienności
3
C5
Całka nieoznaczona; metody obliczania
4
C6
Całka oznaczona i jej zastosowania
4
C7
Całki niewłaściwe, zastosowania
3
C8
Funkcje dwóch zmiennych; poch. cząstkowe; ekstrema
3
C9
Równania różniczkowe, podstawowe typy
4
30
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
wykład informacyjny, prezentacja
projektor , komputer
Ćwiczenia
Ćwiczenia w grupach, przy tablicy, prezentacja
Projektor, komputer, tablica
Forma zajęć
(wybór z listy)
P1 egzamin ustny
Wykład
Ćwiczenia
2
P2 kolokwium pisemne
Efekty
przedmiotowe
Wykład
Metoda
oceny E
EPW1
Ćwiczenia
…..
x
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
x
x
EPU3
EPK1
EPK2
x
x
F2
P2
X
X
X
X
X
X
X
x
X
….
Laboratoria
….
….
….
…
Projekt
…
..
..
..
X
X
X
x
Ocena
Przedmiotowy Dostateczny
dobry
efekt
dostateczny plus
dobry plus
kształcenia
3/3,5
4/4,5
(EP..)
EPW1
Zna wybrane zagadnienia Zna
większość
analizy matematycznej
zagadnień analizy
EPU1
Rozwiązuje
niektóre Rozwiązuje większość
zadania
zadań
EPU2
Rozwiązuje
niektóre Rozwiązuje większość
zadania
zadań
EPK1
Rozumie, ale nie zna Rozumie i zna skutki
skutków rozwiązań
otrzymanych rozwiązań
EPK2
Rozumuje dost. kreatywnie
Rozumuje kreatywnie
bardzo dobry
5
Zna wszystkie wymagane zagadnienia
analizy matematycznej
Rozwiązuje wszystkie wymagane
zadania
zadania
Rozumie i zna skutki otrzymanych
rozwiązań
Rozumuje kreatywnie
Egzamin
1. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. I i II, PWN, Warszawa 2005.
2. T. Ostrowski, Analiza, PWSZ Gorzów Wlkp. 2010
3. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 2001
1. L. Janicka, Wstęp do analizy matematycznej, GiS, Wrocław 2003
2. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 2002
3. J. Banaś, S. Wędrychowicz, Zbiór zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa 2004
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do kolokwium
Przygotowanie do egzaminu
Suma godzin:
3
60
10
20
20
20
130
5
Tadeusz Ostrowski
[email protected]
Podpis
4
A .9
PROGRAM PRZEDMIOTU
Techniczny
Wydział
Energetyka
Kierunek
I stopnia
Poziom studiów
studia stacjonarne
Forma studiów
praktyczny
Profil kształcenia
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Algebra liniowa z geometrią analityczną
5
obowiązkowy
Język polski
I
mgr Tomasz Walkowiak
Semestr 2
Wykłady: (30);Ćwiczenia: (30)
60
Wiedza
CW1
Zapoznanie studentów z zagadnieniami liczb zespolonych, rachunku macierzowego, rozwiązywaniem
układów równań, elementów geometrii analitycznej w zakresie studiów inżynierskich pierwszego
stopnia.
CU1
wyrobienie umiejętności stosowania liczb zespolonych ;
CU2
umie rozwiązywać układy równań;
CU3
potrafi obliczyć wyznacznik, macierz odwrotną i zastosuje je;
CU4
stosuje elementy geometrii analitycznej – wektory, proste, płaszczyzny do rozwiązywania problemów
inżynierskich
Umiejętności
CK1
Przygotowanie do permanentnego uczenia się i podnoszenia posiadanych kompetencji.
CK2
Wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia.
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Wiedza (EPW…)
1
Kierunkowy
efekt
kształcenia
EPW1
Student stosuje pojęcia, metody i modele algebry liniowej i geometrii analitycznej;
analizuje, interpretuje oraz rozwiązuje problemy w języku algebry liniowej
K_W01
EPU1
Student pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu algebry liniowej
K_U01
EPU2
Student operuje terminologią, pojęciami, metodami i modelami algebry liniowej oraz
potrafi je wykorzystać w zagadnieniach i praktyce.
K_U07
EPK1
Student ma świadomość potrzeby stałego uczenia się i ciągłego podnoszenia swoich
kompetencji.
K_K01
EPK2
Student myśli w sposób kreatywny.
K_K06
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1-2
Liczby zespolone; wielomiany rzeczywiste, zespolone i równania algebraiczne
4
W3
Macierze – działania na macierzach, własności działań
2
W4-5
Wyznacznik macierzy, równania wyznacznikowe; rząd macierzy
4
W6-7
. Macierz odwrotna; metody wyznaczania; równania macierzowe
4
W8-9
Układy równań liniowych; tw. Kroneckera-Capelliego; metody rozwiązywania układów
4
W10
Rachunek wektorowy
2
W1112
Punkty, wektory, proste na płaszczyźnie
4
W1314
Geometria analityczna w przestrzeni
4
W15
Struktury algebraiczne; przestrzenie wektorowe
2
30
Razem liczba godzin
Liczba godzin
Lp.
Treści ćwiczeń
C1
Liczby zespolone – postać ogólna, trygonometryczna, wykładnicza
4
C2
Działania na macierzach
2
C3
Obliczanie wyznaczników
2
C4
Macierz odwrotna i równania macierzowe
4
C5
Rząd macierzy i tw. Kroneckera- Capellego
4
C6
Metody rozwiązywania układów równań
4
C7
Wektory i działania na wektorach
4
C8
Proste i płaszczyzny
4
Kolokwium
2
30
2
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
wykład informacyjny, prezentacja
projektor , komputer
Ćwiczenia
Ćwiczenia w grupach, rozwiązywanie zadań przy tablicy,
prezentacje
Projektor, komputer, tablica
Forma zajęć
P1
Wykład
P1 egzamin pisemny
Ćwiczenia
Kolokwium P2
Wykład
Efekty
przedmiotowe
F2
P1
X
X
X
X
X
EPW1
EPU1
EPU2
EPK1
EPK2
Ćwiczenia
…..
X
X
X
x
Metody
oceny
P2
F2
X
X
X
X
x
X
X
X
X
x
Laboratoria
….
….
….
…
Projekt
…
..
..
..
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPU1
EPU2
EPK1
EPK2
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna wybrane zagadnienia
algebry liniowej
Rozwiązuje
niektóre
zadania
Rozwiązuje
niektóre
zadania
Rozumie, ale nie zna
skutków rozwiązań
Rozumuje dost. kreatywnie
Zna
większość
zagadnień algebry
Rozwiązuje większość
zadań
Rozwiązuje większość
zadań
Rozumie i zna skutki
otrzymanych rozwiązań
Rozumuje kreatywnie
Zna wszystkie wymagane zagadnienia
algebry liniowej
zadania
zadania
Rozumie i zna skutki otrzymanych
rozwiązań
Rozumuje kreatywnie
Egzamin
1. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2001
2. T. A. Herdegen, Wykłady z algebry liniowej i geometrii, Wyd. Discepto 2005
3. H. Arodz, K. Rosciszewski, Algebra i geometria w zadaniach, Wyd. Znak , Kraków 2005
1. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa Przykłady i zadania, cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2001
2. T. Ostrowski, Algebra, PWSZ Gorzów Wlkp. 2010.
3. A. I. Kostrikin, J. I. Manin, Algebra liniowa i geometria, PWN, Warszawa 1993.
3
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do kolokwium
Suma godzin:
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu :
Tomasz Walkowiak
[email protected]
Podpis
4
60
10
30
25
25
150
5
A.11
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia I stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Fizyka
5
obowiązkowy
język polski
I
dr Wojciech A. Sysło
Semestr 1
Wykłady: 30; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15
60
Wiedza
CW1
Zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości;
obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy
CW2
Zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie energetyki
Umiejętności
CU1
Wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i
zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru energetyki
CK1
Przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem
kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
CK2
Jest świadomy roli inżyniera nauk technicznych w społeczeństwie
Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji
społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EW…)
EW1
Definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z dyscypliny
energetyka
K_W01
EW2
Ma podstawową wiedzę z nauk fizycznych, niezbędną do rozwiązywania problemów
inżynierskich z obszaru tematów dyscypliny energetyka i dyscyplin pokrewnych,
K_W02
1
Definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z fizyki
EW3
Do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje
wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym
ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
Umiejętności (EU…)
EU1
Wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu podstawowego fizyki, formułuje spójny
opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem
K_U06
EU2
Rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości
do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych
K_U07
EU3
Potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi
pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne
K_U10
EK1
Postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską
w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc
potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2
Jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera
energetyka
K_K06
Kompetencje społeczne (EK…)
Lp.
Liczba godzin
Treści wykładów
W1
Przedmiot badań fizyki. Modelowanie rzeczywistości. Fizyka jako sposób oglądania
świata.
2
W2
Oddziaływania podstawowe, ich cechy. Pomiar, jednostki układu SI.
2
W3
Rachunek wektorowy w opisie wielkości fizycznych i praw fizyki. Przykłady zastosowań.
2
W4
Kinematyka, opis ruchu. Ruch jednostajny, zmienny, harmoniczny.
2
W5
Zasady dynamiki Newtona. Prawo powszechnego ciążenia. Pęd ciała. Zasada zachowania
pędu. Pojęcie środka masy.
2
W6
Rozwiązanie równań ruchu dla szczególnych przypadków. Siły oporu.
2
W7
Energia potencjalna i kinetyczna, zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia.
2
W8
Statyka i dynamika płynów: cieczy i gazów. Prawo Archimedesa, prawo Bernoulliego.
2
W9
Zasady termodynamik. Opis czterech podstawowych przemian termodynamicznych.
Informacja ma naturę fizyczną.
2
W10
Cykle termodynamiczne, ich sprawności. Wybrane realizacje cykli, ich zastosowania.
2
W11
Pole elektryczne i magnetyczne. Własności elektryczne i magnetyczne materii.
2
W12
Prawo Gaussa, prawo Faradaya, prawo Ampera. Równania Maxwella. Prąd i pole
magnetyczne, podstawy działania urządzeń elektrycznych.
2
W13
Fale elektromagnetyczne, ich widmo. Oddziaływanie fal elektromagnetycznych z materią.
2
W14
Stara i nowa teoria kwantów. Promieniowanie ciała doskonale czarnego, efekt
fotoelektryczny, budowa atomu, dualizm korpuskularno – falowy.
2
W15
Zagadnienia fizyki współczesnej. Teoria względności, laser, holografia.
2
30
2
Lp.
Liczba godzin
Treści ćwiczeń
C1
Elementy rachunku wektorowego w zastosowaniu do rozwiązywania problemów z fizyki
2
C2
Kinematyka jako opis ruchu, rozwiązywania zagadnień opisu ruchu wokół nas
2
C3
Zagadnienia dynamiki, siła jako przyczyna ruchu, rozwiązywanie równań ruchu dla
szczególnych przypadków
2
C4
Zasady zachowania: pędu i energii mechanicznej w opisie ruchu ciał. Statyka i dynamika
płynów
2
C5
Termodynamika w opisie przemian energii z udziałem pracy i wymiany ciepła. Cykle
termodynamiczne w opisie układów pracujących w otoczeniu człowieka
2
C6
Pole elektryczne i magnetyczne, siła działająca na poruszający się ładunek: siła Lorentza,
siła elektrodynamiczna
2
C7
Problemy fizyki współczesnej: efekt fotoelektryczny, dualizm korpuskularno-falowy, pesel
atomu
3
Lp.
15
Liczba godzin
Treści laboratoriów
L1
Pomiar przyspieszenia ziemskiego metodą wahadła matematycznego
2
L2
Badanie własności sprężystych ciał stałych. Prawo Hooke’a
2
L3
Bloczek stały, bloczek ruchomy, przykład maszyny prostej
2
L4
Pomiar współczynnika załamania światła, wyznaczanie kąta granicznego
2
L5
Pomiar ogniskowej soczewki metodą Bessela
2
L6
Pomiar ogniskowej soczewki metodą wyznaczania biegu promienia świetlnego
2
L7
Sposoby wymiany energii, modelowanie efektu cieplarnianego
3
Razem liczba godzin laboratoriów
15
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
M2, Wykład problemowy
Projektor, tablica
Ćwiczenia
M5, 2. Ćwiczenia audytoryjne
Tablica
Laboratoria
M5, 3. ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie
eksperymentów z wykorzystaniem zestawów
laboratoryjnych
Zestawy laboratoryjne w pracowni
fizyki
Forma zajęć
Wykład
F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie
problemów
Ćwiczenia
F2, obserwacja/aktywność, przygotowanie do zajęć
P1, egzamin pisemny – dwa
sprawdziany
P1, rozwiązywanie zadań,
problemów w trakcie wykładu
P2, kolokwium podsumowujące
P3, ocena podsumowująca z ocen
semestrze
Laboratoria
F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentu
F2, ocena realizacji eksperymentu
F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany
3
(wybór z listy)
P3, ocena średnia z realizacji
eksperymentów i sprawozdań z
ćwiczeń
eksperyment
Wykład
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
Ćwiczenia
F2
P1
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
F2
P2
P3
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Laboratoria
….
F1
F2
x
x
x
F3
P3
x
x
x
x
x
x
x
Projekt
..
..
..
x
x
x
x
x
x
Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna większość definicji i
Zna wszystkie wymagane
Zna wybrane definicje i
zjawiska z zakresu
zjawisk z zakresu
definicje i zjawiska z zakresu
podstawowych zagadnień fizyki podstawowych zagadnień fizyki podstawowych zagadnień fizyki
i objaśnia je
i objaśnia je
i objaśnia je
Dla wybranych zjawisk z
Dla większości zjawisk z
Dla wszystkich zjawiska z
zakresu podstawowych
zagadnień fizyki identyfikuje
ich cechy
ich cechy
ich cechy
Definiuje większość wielkości
Definiuje wszystkie wymagane
Definiuje wybrane wielkości
fizyczne charakteryzujące
fizycznych charakteryzujących
wielkości fizyczne
zachowanie układów, urządzeń
zachowanie układów, urządzeń
charakteryzujące zachowanie
i procesów
układów, urządzeń i procesów
i procesów
Formułuje spójny opis i potrafi
zastosować zdobytą wiedzę z
fizyki do wybranych zjawisk i
fizyki do większości zjawisk i
fizyki do wszystkich
procesów wykorzystując
procesów wykorzystując
wymaganych zjawisk i
umiejętność ich modelowania
umiejętność ich modelowania
procesów
Potrafi rozwiązywać wybrane
Potrafi rozwiązywać większość
Potrafi rozwiązywać wszystkie
pokrewne zagadnienia z
pokrewnych zagadnień z
wymagane pokrewne
energetyki, troszcząc się o
energetyki, troszcząc się o
zagadnienia z energetyki,
podnoszenie kompetencji
troszcząc się o podnoszenie
zawodowych
zawodowych
kompetencji zawodowych
Posługuje się wybranymi
urządzeniami i metodami do
określenia wielkości
elektrycznych
Rozumie, ale nie zna skutków
uczenia się przez całe życie i
poznania podstaw energetyki,
które daje fizyka
Posługuje się większością
urządzeń i metod do określenia
wielkości elektrycznych
Jest świadomy społecznej roli
inżyniera nauk technicznych
inżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy
Rozumie i zna skutki uczenia
się przez całe życie i poznania
podstaw energetyki, które daje
fizyka
4
Posługuje się wszystkimi
wymaganymi urządzeniami i
metodami do określenia
wielkości elektrycznych
Rozumie i zna skutki oraz
pozatechniczne aspekty uczenia
podstaw energetyki, które daje
fizyka
przekazywaniu wiedzy o
zastosowaniu jej w
rozwiązywaniu podstawowych
problemów
wykłady – egzamin pisemny, rozwiązywanie zadań/problemów, formułowanie definicji
ćwiczenia – ocena podsumowująca: umiejętność rozwiązywania problemów/zdań i ze sprawdzianów
laboratorium – realizacja i zaliczenie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych
1. 1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy Fizyki, 5 tomów, PWN, Warszawa 2003.
2. J. Orear, Fizyka, 2 tomy, WNT, Warszawa 1998,
3. R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands, Feynmana wykłady z fizyki, 3 tomy, Warszawa 1972.
4. J. Walker, Podstawy Fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005.
5. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN, Warszawa 2003.
6. A. K. Wróblewski, Historia fizyki, PWN, Warszawa 2009.
1. A. K. Wróblewski, J. A. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, 2 tomy, PWN, Warszawa 1984.
2. K. Ernst, Einstein na huśtawce czyli fizyka zabaw, gier i zabawek, Prószyński i S-ka, Warszawa 2003.
3. S. Szuba, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007.
4.
M. Kozielski, Fizyka i astronomia, 3 tomy, Wyd. Szkolne PWN, Warszawa 2005.
L – Obciążenie pracą studenta
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do ćwiczeń
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych
Przygotowanie sprawozdania z wykonanych eksperymentów
Przygotowanie do sprawdzianu
Suma godzin:
Wojciech A. Sysło
[email protected]
Podpis
5
60
5
10
10
10
10
10
10
125
5
A.13
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia i stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Termodynamika techniczna
5
obowiązkowy
polski
II
Semestr 3
Wykłady: 15; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15
45
Wiedza
CW1
zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości;
CW2
zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie realizacji zadanych procesów
termodynamicznych
Umiejętności
CU1
wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i
zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z termodynamiki technicznej
CK1
przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem
CK2
świadomy roli inżyniera energetyki w zapewnieniu zrównoważonego rozwoju społeczeństwa
społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EW…)
EW1
definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z obszaru
termodynamiki technicznej
K_W01
EW2
definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska i obserwacje z zakresu podstawowych
zagadnień fizyki związanych z termodynamika, wskazuje i identyfikuje istotne cechy
K_W02
1
zjawisk i doświadczeń, ma spójną interpretację pozyskanej wiedzy przyrodniczej
EW3
do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje
wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności termodynamicznych podstaw
przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
EU1
formułuje spójny opis zjawisk i procesów w języku przemian energetycznych
K_U06
EU2
rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości
do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych
K_U07
EU3
potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi
opis i pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy
energetyczne
K_U10
EK1
postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską
w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc
potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2
jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka
K_K06
Lp.
W1
W2
Liczba godzin
Treści wykładów
Termodynamika – nauka o energii, źródła energii, podstawowe pojęcia i obszar
zastosowań, zasady termodynamiki
Przemiany termodynamiczne, funkcje termodynamiczne energia swobodna, entropia,
entalpia, ciepło właściwe, ciepło przemiany
1
2
W3
Własności gazów, równanie stanu gazu doskonałego i rzeczywistego, prawo Daltona
1
W4
Praca absolutna i techniczna, entalpia. Pełny opis podstawowych przemian
termodynamicznych, wykresy (p V), (T s), (h ,s)
2
W5
II zasada termodynamiki – silnik Carnota, obiegi termodynamiczne, wykres Sanke’a,
sprawność cyklu przemian
1
W6
Wymiana energii, prawa: przewodnictwo, konwekcja, promieniowanie. Ekrany,
wymienniki ciepła
2
W7
Obiegi parowe, układ dwuskładnikowy jako czynnik roboczy
2
W8
Termodynamika układów energii odnawialnej
2
W9
Gazy wilgotne, przemiany gazu wilgotnego, wykres Molliera
2
Lp.
15
Liczba godzin
Treści ćwiczeń
L1
Opis przemian termodynamicznych w różnych układach współrzędnych, równanie gazu
doskonałego
2
L2
Pierwsza i druga zasada termodynamiki w opisie przemian termodynamicznych
2
L3
Przetwarzanie, przesyłanie, przechowywanie energii; przykłady rozwiązań
2
L4
Obiegi termodynamiczne, przykładowe realizacje, ich parametry
2
L5
Zależności energetyczne w układach energii odnawialnej
3
L6
Słońce jako źródło energii, modelowanie klimatu Ziemi
2
L7
Silniki spalinowe, cykl Otta, Diesla
2
15
2
Lp.
Liczba godzin
Treści laboratoriów
L1
Pomiar podstawowych wielkości fizycznych układów termodynamicznych, przyrządy
pomiarowe, metody pomiaru
1
L2
Pompa ciepła powietrze - woda
3
L3
Panel ogniwa fotowoltaicznego jako źródło energii elektrycznej
3
L4
Płaski kolektor słoneczny jako podgrzewacz wody użytkowej
3
L5
Ogniwo paliwowe PEM
3
L6
Układy chłodzące, absorpcyjne urządzenie chłodnicze
2
15
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
M2, wykład problemowy, interaktywny
Ćwiczenia
M5, 2 ćwiczenia audytoryjne
Laboratoria
M5, 3, ćwiczenia laboratoryjne, obsługa i eksperymenty z
wykorzystaniem zestawów dydaktycznych laboratorium
termodynamiki technicznej, wizyta studyjna w miejscu
praktycznej realizacji odnawialnego źródła energii
Projektor, układy doświadczalne w
laboratorium termodynamiki
Schematy urządzeń i procesów,
tablice parowe
Zestawy dydaktyczne w
laboratorium termodynamiki
technicznej
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie
problemów
P1, egzamin pisemny
P1, rozwiązywanie zadań,
problemów w trakcie wykładu
Ćwiczenia
F2, aktywność przy rozwiązywaniu podanych zadań,
P2, testy sprawdzające
Laboratoria
F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentu
F2, ocena realizacji eksperymentu
F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany
eksperyment
P3, ocena średnia z realizacji
eksperymentów i sprawozdań z
ćwiczeń
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
Wykład
F2
P1
F2
P2
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
Ćwiczenia
x
x
x
….
Laboratoria
….
F1
F2
x
x
x
x
x
x
x
x
F3
x
x
x
x
x
Projekt
P3
x
x
x
x
x
x
x
x
Ocena
Przedmiotowy Dostateczny , dostateczny plus
Dobry, dobry plus
3
bardzo dobry
..
..
..
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
5
3/3,5
4/4,5
Zna wybrane definicje i zjawiska
z
zakresu
podstawowych
zagadnień termodynamiki
i
objaśnia je
zakresu
podstawowych
zagadnień
termodynamiki
identyfikuje ich cechy
fizyczne
charakteryzujące
zachowanie
układów,
urządzeń
i
procesów
termodynamicznych
termodynamiki do wybranych
zjawisk
i
procesów
wykorzystując umiejętność ich
modelowania
pokrewne
zagadnienia
z
technik przetwarzania energii,
Zna większość definicji i
zjawisk
z
zakresu
podstawowych
zagadnień
termodynamiki i objaśnia je
zakresu
podstawowych
zagadnień
termodynamiki
fizycznych charakteryzujących
zachowanie
układów,
urządzeń
i
procesów
termodynamicznych
termodynamiki do większości
zjawisk
i
procesów
wykorzystując umiejętność ich
modelowania
Potrafi
rozwiązywać
większość
pokrewnych
zagadnień
z
technik
przetwarzania
energii,
Planując
rozwiązania
techniczne
z
większości
obszarów
termodynamiki
technicznej, stosuje zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy
podstaw termodynamiki, które
daje fizyka
Planując
rozwiązania
techniczne
z
wybranych
obszarów
termodynamiki
poznania
podstaw
termodynamiki, które daje
fizyka
inżyniera
energetyka
w
dążeniu
do
zapewnienia
zrównoważonego
rozwoju
społeczeństwa
inżyniera
energetyka
w
przekazywaniu
wiedzy
o
zrównoważonym
rozwoju
społeczeństwa
Zna wszystkie wymagane
definicje i zjawiska z zakresu
podstawowych
zagadnień
termodynamiki i objaśnia je
Dla wszystkich zjawiska z
zakresu
podstawowych
zagadnień
termodynamiki
wielkości
fizyczne
układów, urządzeń i procesów
termodynamicznych
termodynamiki do wszystkich
wymaganych
zjawisk
i
procesów
wymagane
pokrewne
zagadnienia
z
technik
przetwarzania
energii,
Planując
rozwiązania
techniczne
z
wszystkich
obszarów
termodynamiki
pozatechniczne
aspekty
poznania
podstaw
termodynamiki, które daje
fizyka
inżyniera
energetyka
w
przekazywaniu
wiedzy
o
zastosowaniu
jej
w
rozwiązywaniu
problemów
zrównoważonego rozwoju
Wykład – egzamin pisemny z zagadnień będących treścią wykładów i podstaw realizowanych zajęć laboratoryjnych
Ćwiczenia – ocena aktywności na laboratorium, sprawdziany częściowe, oceny za rozwiązywane problemy
Laboratorium – ocena aktywności na laboratorium, ocena prezentacji na podany temat, ocena sprawozdań ze
zrealizowanych ćwiczeń laboratoryjnych
1. H. Charun, Podstawy termodynamiki technicznej, Cz. 1 i 2, Wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2008
2. W. Pudlik, Termodynamika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 2011
3. J. Szargut, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011
4. T. Bohdal, H. Charun, M. Czapp, K. Dutkowski, Ćwiczenia laboratoryjne z termodynamiki, Wyd. Politechniki
Koszalińskiej, Koszalin 2007
5. S. Wiśniewski, T. Wiśniewski, Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1994
6. S. Wiśniewski, Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa 2005
7. Termodynamika, zadania i przykłady obliczeniowe, pod red. W. Pudlika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 2008
4
1. J. Banaszek, J. Bzowski, R. Domański, J. Sado, Termodynamika. Przykłady i zadania, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2007
2. J. Madejski, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2000
3. T. Fodemski i inni, Pomiary cielne, cz. I, Podstawowe pomiary cieplne, WNT, Warszawa 2001
4. Podręczniki kursowe z fizyki
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do laboratorium
Przygotowanie sprawozdania ze zrealizowanych laboratoriów
Przygotowanie do sprawdzianu
Suma godzin:
Wojciech A. Sysło
[email protected]
Podpis
5
45
5
15
10
15
20
15
125
5
A.14
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
Energetyka
studia i stopnia
studia stacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Mechanika płynów
3
obowiązkowy
polski
II
Semestr 4
Wykłady: 15; Ćwiczenia: 15
30
Wiedza
CW1
zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości;
CW2
zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie mechaniki płynów
Umiejętności
CU1
wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i
zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru przepływu płynu
CK1
przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem
CK2
jest świadomy roli przedstawiciela nauk technicznych w rozwoju społeczeństwa
społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EW…)
EW1
definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z mechaniki płynów
EW2
ma podstawową wiedzę z nauk fizycznych, niezbędną do rozwiązywania problemów
inżynierskich z obszaru tematów mechaniki płynów i dyscyplin pokrewnych, definiuje,
formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z mechaniki płynów
1
K_W01
K_W02, K_W03
EW3
do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje
wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym
ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
EU1
wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu fizyki, formułuje spójny opis urządzeń, ich
działania i procesów z ich udziałem w zakresie mechaniki płynów
K_U06
EU2
rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości
do opisu i oceny działania elementów i układów stosowanych w przepływie płynów
K_U07
EU3
potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi
pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących przepływ płynu
K_U10
EK1
postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską
w obszarze zagadnień mechaniki płynów oraz środowiska w którym żyje i pracuje,
rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2
jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka
K_K06
Lp.
W1
W2
W3
Liczba godzin
Treści wykładów
Mechanika płynów, podstawowe pojęcia: gęstość, ściśliwość, lepkość
1
Opis przepływu płynu, rodzaje przepływów … teoria chaosu dla dociekliwych. Metody
opisu płynu: metoda Lagrange’a i Eulera ( pochodna substancjalna)
Podstawowe równania mechaniki płynów: równanie ciągłości, równanie ciągłości ruchu
jednowymiarowego, równanie Eulera, równanie Bernoulliego, jego graficzna ilustracja,
kawitacja.
2
3
W4
Statyka płynów. Warunki równowagi płynów, prawo Pascala. Równowaga cieczy w polu
grawitacyjnym, pomiar ciśnień statycznych. Atmosfera ziemska, modele atmosfery Ziemi
2
W5
Wyznaczanie parametrów przepływu: rurka Pitota, zwężka Venturiego, dysza i kryza
pomiarowa. Opory przepływu płynu w rurach.
3
W6
Mechanika płynów rzeczywistych. Równanie Naviera – Stokesa, przybliżone rozwiązania.
Modelowanie zjawisk, liczby podobieństwa, liczba Reynoldsa
2
W7
Przepływ laminarny. Przepływ turbulentny
2
Lp.
15
Liczba godzin
Treści ćwiczeń
C1
Podstawy pomiaru wielkości charakteryzujące przepływ
4
C2
Urządzenia technik pomiaru przepływu płynu: dysze, kryzy pomiarowe, rurka Pitota
4
C3
Opory w ruchu płynu i ich wpływ na charakter przepływu
4
C4
Określanie warunków przepływu laminarnego i turbulentnego, liczba Reynoldsa
3
15
Forma zajęć
Wykład
Ćwiczenia
M2, wykład problemowy połączony z dyskusją
M5, 2c w ramach ćwiczeń analiza modeli, zjawisk,
procesów towarzyszących przepływowi płynu
2
Środki dydaktyczne
Projektor, demonstracje z
wykorzystaniem modułu bazowego
do badań parametrów przepływów
Modułu bazowego do badań
parametrów przepływów
Forma zajęć
Wykład
F2, obserwacja/aktywność podczas wykładów
Ćwiczenia
F2, obserwacja ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć
(wybór z listy)
P2, sprawdzian na koniec semestru
P3, ocena uzyskana z ocen
formujących
P2, test sprawdzający
P4, prac pisemna na zadany temat
Wykład
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
Ćwiczenia
F2
P2
P3
F2
P2
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
P4
Laboratoria
….
….
….
…
Projekt
…
..
..
..
x
x
x
x
x
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
Ocena
Dostateczny
dobry
dostateczny plus
dobry plus
3/3,5
4/4,5
Zapisuje wybrane definicje w
języku matematyki z zakresu
podstawowych zagadnień
mechaniki płynów
zakresu mechaniki płynów
identyfikuje ich cechy i objaśnia
je
zachowanie płynów w
warunkach rzeczywistych
Zapisuje większość definicji w
języku matematyki z zakresu
podstawowych zagadnień
mechaniki płynów
zakresu mechaniki płynów
identyfikuje ich cechy i objaśnia
je
zachowanie płynów w
warunkach rzeczywistych
fizyki do wybranych zjawisk i
procesów towarzyszących
przepływowi płynu
fizyki do większości zjawisk i
przepływowi płynu
pokrewne zagadnienia z
techniki, wykorzystując
modelowanie ich, troszcząc się
tym samym o podnoszenie
pokrewnych zagadnień z
techniki, wykorzystując
modelowanie ich, troszcząc się
tym samym o podnoszenie
zagadnienia z mechaniki
zagadnień z mechaniki płynów,
3
bardzo dobry
5
Zapisuje wszystkie wymagane
definicje w języku matematyki
z zakresu podstawowych
zagadnień mechaniki płynów
Dla wszystkich wymaganych
zjawisk z zakresu mechaniki
płynów identyfikuje ich cechy i
objaśnia je
wielkości fizyczne
płynów w warunkach
rzeczywistych
fizyki do wszystkich
wymaganych zjawisk i
przepływowi płynu
wymagane pokrewne
zagadnienia z techniki,
wykorzystując modelowanie
ich, troszcząc się tym samym o
zawodowych
wymagane zagadnienia z
EPK1
płynów, wykorzystując dane z
eksperymentu i ich
modelowanie
wykorzystując dane z
eksperymentu i ich
modelowanie
poznania podstaw mechaniki
płynów, które daje fizyka
podstaw mechaniki płynów,
które daje fizyka
inżyniera nauk technicznych
przekazywaniu wiedzy
EPK2
mechaniki płynów,
wykorzystując dane z
eksperymentu i ich
modelowanie
pozatechniczne aspekty uczenia
podstaw mechaniki płynów,
które daje fizyka
przekazywaniu wiedzy o
zastosowaniu jej w
rozwiązywaniu podstawowych
problemów
Wykład - egzamin pisemny w sesji egzaminacyjnej
Ćwiczenia – test sprawdzający
1. K. Jeżowiecka - Kabsch, H. Szewczyk, Mechanika płynów, Wrocław 2001, dostęp Internet
2. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna. Cz. 1, PWN, Warszawa 1972
3. R. P. Feynman i inni, Feynmana WYKŁADY Z FIZYKI, Tom II, Cz. 2, i pozostałe, Warszawa 1970, jest nowsze
wydanie.
1. R. Puzyrewski, J. Sawicki, Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, Warszawa 2000
2. E. S. Burka, T. J. Nałęcz, Mechanika płynów w przykładach, PWN, Warszawa 1994.
3. St. Drobniak, T. A. Kowalewski, Mechanika płynów – dlaczego tak trudno przewidzieć ruch płynu, dostęp
Internet
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje z prowadzącymi zajęcia
Czytanie literatury
Suma godzin:
Wojciech A. Sysło
[email protected]
Podpis
4
30
6
12
12
15
75
3

A. Przedmioty podstawowe, energetyka 2015

Transkrypt

Podobne dokumenty