Kordiceps a onkologia

Kordiceps a onkologia
Komórki nowotworowe wykorzystują liczne mechanizmy, aby wyjść spod kontroli systemu
immunologicznego organizmu. Mogą one uwalniać się od powierzchniowych antygenów
i przeszkadzać w migracji makrofagów i wychwytywaniu złośliwych komórek (Hiu.J.H
i współpr. 1998).Ostatni sposób jest najbardziej charakterystyczny dla komórek limfy
(Yama-Gucchi N. i ws.1990).
Komórki nowotworowe pojawiają się jako niezłośliwe i charakteryzują się różnym
stopniem utraty dyferencji, co w niektórych przypadkach koreluje z agresywnością
przebiegu i wrażliwością na chemioterapię.
Przy uwzględnieniu stopnia dyferencji ich złośliwe
właściwości okazują się znacznie mniej wyraźne.
Przy spontanicznym przebiegu choroby, a tym bardziej przy chemioterapeutycznych
działaniach, dyferencja komórek nowotworowych obniża się, co odgrywa bardzo
dużą rolę w "wymykaniu się" procesu spod immunologicznej i farmakologicznej
kontroli i określa nowotworową progresję.
W jednym z badań oddziaływania kordicepsu na białaczkowe komórki człowieka
wykazano, że 50% komórek nowotworowych przekształciło się w dojrzałe monocyty
i makrofagi (Chen.Y.J. i ws.1997).
Rezultaty klinicznych i doświadczalnych badań świadczą, że ekstrakt
z kordicepsu posiada antynowotworową i antyprzerzutową aktywność.
(Yoshida i ws.1989, Nakamura K. i ws. 1999).
H.S.Kirn(1999) potwierdzili, że szereg polisacharydów znajdujących się
w kordicepsie posiada antynowotworowe i antygenotoksyczne działanie.
W spisie badanych preparatów polisacharydowych znajdują się również:
Lentinus edodens(LPS), Ganoderma Lucidum(GPS) i Coriolus versicolor(CPS).
Wśród polisacharydów, ekstrakt Ganoderma Lucidum wykazał się najbardziej wyraźnym
działaniem w odniesieniu do indukowania aktywności glutationu S-transferazy
(Kim.H.S. i wsp.1999).
Wielu autorów jako główne, podkreśliło cytotoksyczne działanie kordicepsu
na komórki nowotworowe (Yoshida J. i wsp. 1989).
Większość naukowych publikacji potwierdza fakt, że antynowotworową aktywność
kordicepsu realizuje się nie wskutek głównego cytotoksycznego działania na komórki
nowotworowe, lecz w rezultacie immunomodulującego działania(Yoshida J. i wsp. 1989).
Preparaty kordicepsowe opóźniają proces tworzenia się kolonii komórek nowotworowych
melanomy B 16, a także sprzyjają ochronnej aktywności NK-komórek, bez względu na
leczenie immunosuspensyw-nymi preparatami cyklofosfamidowymi (Hu R.H. i wsp. 1992).
Według opinii Hu R.H. i wsp.(1992) podstawowy antynowotworowy efekt działania
kordicepsu związany jest ze zwiększeniem aktywności NK-komórek.
Pod działaniem kordicepsu w komórkach nowotworowych zwiększa się liczba antygenów
powierzchniowych, co sprawia, że złośliwe komórki są bardziej rozróżniane przez system
immunologiczny organizmu człowieka (Hiu J.H. i wsp. 1998).
Przyjmowanie preparatów kordicepsowych doprowadza do znacznego zwiększenia
fagocytarnej aktywności makrofagów u doświadczalnych zwierząt z białaczką.
W rezultacie przyjmowania kordicepsu zmniejsza się wielkość guza i wzrasta przeżywalność
(Yama-Guchi N. i wsp. 1990).
Przeciwnowotworowe działanie kordicepsu było badane na różnego typu nowotworach, np.:
kordiceps zwiększał średni współczynnik przeżywalności myszy z nowotworem Erlicha,
czy fibrosarkomą więcej niż o 300%(Yoshida J. i wsp. 1989).
Kordiceps opóźniał namnażanie uszkodzonych komórek człowieka o 78-83%.
N.Yama-Guchi i wsp.(1990) postrzegają kordiceps jako modyfikatora biologicznej
odpowiedzi komórek. Na modelu podskórnej implantacji endogennej kultury komórek
limfomy EL-4, przyjmowanie kordicepsu doprowadziło do zmniejszenia ilości komórek
nowotworowych i wzrostu przeżywalności.
Rezultat wykazał ponad czterokrotne zwiększenie aktywności perytonealnych makrofagów.
Użycie cyklafosfamidów istotnie pogarszało immunologiczne wskaźniki, w tym
makrofagocytarną aktywność.
Kordiceps niwelował nieprzyjemne efekty chemioterapii,
przywracając podstawowe immunologiczne parametry do normy.
Terapia przy zastosowaniu kordicerpsu zwiększała przeżywalność.
Przy analizie substancji wykazujących przeciwnowotworową aktywność, wykazano
wyższość Kordicepsu i zawartych w nim unikalnych polisacharydów (P. Lin i wsp. 2001).
W 1991 r. kanadyjscy naukowcy J.W. Book i wsp. wydzielili z micelli Cordyceps sinensis
dwa antynowotworowe sterole. Osobnym badaniom poświęcone jest dzieło Y.C.Kuo (1996).
Autor przetestował 15 substancji zawartych w Kordicepsie w odniesieniu do ich wpływu
na aktywność NK-komórek (N-killers) na nowotworową transformację.
Wszystkie 15 przeanalizowanych substancji wchodzących w skład Kordicepsu hamowało
transformację komórek nowotworowych.
Grzyby wyższe - Sziitake (Leutinus edodens) okazują się podstawowym źródłem B-glikanów.
Oto jak U.D Henmen (2001) opisuje przypuszczalny mechanizm działania B-glikanów:
"Dlatego, aby komórki - zabójcy (N-killers) mogły zostać aktywowane
i uruchomić swój ogromny, porażający potencjał potrzebne są dwa sygnały:
- Pierwszym jest mechanizm przywierania jednego z białek kompleksu
do komórek rakowych. NK-komórki przywierają tylko do tych komórek
rakowych, które zostały "naznaczone" przez to białko.
- Drugi polega na wysłaniu specjalnego sygnału molekularnego
przez białka na powierzchni naznaczonych komórek.
Po otrzymaniu obu sygnałów NK-komórki aktywizują się i niszczą komórkę nowotworową.
Następnie B-glikany pełnią rolę drugiego sygnału molekularnego, niezależnie od stopnia
aktywności NK-komórek. Zaraz po rozpoznaniu przez NK-killers komórki rakowej, dzięki
sygnałowi od białek kompleksu i uzyskaniu drugiego potwierdzającego sygnału zaczynają
niszczyć zlokalizowane komórki nowotworowe.
Grupa japońskich badaczy, przeprowadzająca badania na eksperymentalnym modelu
karcenogenezy (indukcja raka pęcherza moczowego) wykazała możliwość zapobiegania
rozwijaniu się raka przy jednoczesnym podaniu ekstraktu z grzyba Lentilus edodens
z kancerogenem (S. Kurashige i wsp.1997).
Jednym z możliwych mechanizmów okazuje się zwiększenie wyjściowo obniżonej
aktywności NK-komórek, wywołanej działaniem kancerogenu.
N. Moriya (1984) badał połączony antynowotworowy efekt działania bakteryjnych
lipopolisacharydów i Lentinusa. Bakteryjne polisacharydy indukowały syntezę czynnika
obumierania guza, czemu towarzyszyła masowa zagłada komórek nowotworowych.
Dopełniające wprowadzenie Lentinusa (terapia kombinowana) nasilało efekt monoterapii
i zapobiegało obniżeniu reakcji hiper wrażliwości opóźnionego typu.
Analiza zgromadzonych informacji potwierdza,
że w leczeniu nowotworów istnieją dwie tendencje:
- interwencja chirurgiczna i leczenie farmakologiczne
- leczenie drogą mobilizacji naturalnych sił obronnych organizmu.
W związku z tym akademik Amosow pisze: "Myślimy, że zawsze żyli mądrzy lekarze,
którzy stosowali oba podejścia, ale jak wskazuje praktyka obowiązuje byle jakie jedno".
Oto przykład:
- medycyna zachodnia poszła drogą leczenia nowotworów
za pomocą metod chirurgicznych, lekarstw, fizjo- i chemioterapii,
- medycyna wschodnia (tybetańska) poszła drogą mobilizowania naturalnych sił
obronnych organizmu przy zastosowaniu wysokojakościowych dodatków żywieniowych.
Osnową wschodniej medycyny jest teza Hipokratesa:
"Niech waszym lekarstwem będzie pożywienie, a lekarstwo żywnością".
Wschodni medycy, już dawno zrozumieli, że człowiekowi
potrzebna jest zbilansowana i wysokojakościowa żywność
pokrywająca całkowicie zapotrzebowanie komórek,
a jeśli jakichkolwiek składników brakuje, to występują choroby.
Nam wydaje się, że istota jest gdzieś pośrodku. Udowodniono to również w badaniach
zachodnich specjalistów, przeprowadzonych w drugiej połowie XX wieku.
Znakomity uczony, doktor Yollok w swojej pracy "Zmarli lekarze nie kłamią",
pokazuje, że dla człowieka niezbędnych jest 60 minerałów, 16 witamin, 12 podstawowych
aminokwasów i białek oraz trzy rodzaje podstawowych kwasów tłuszczowych.
Oprócz tego, dodatki żywieniowe (suplementy diety), które będziecie przyjmowali,
obowiązkowo powinny zawierać wapń oraz zabezpieczać właściwe pH krwi i płynu
międzykomórkowego w przedziale 7,1 - 7,5.
Środowisko zasadowe nie tylko ułatwia procesy wymiany,
ale zapobiega przenikaniu i powstawaniu złośliwych guzów.
Guz nie wnika ponownie. Jego pojawienie się w organizmie świadczy o głębokim
naruszeniu podstawowych procesów, obniżeniu naturalnej obronności organizmu.
Wiadomo, że lepiej zapobiegać chorobie, niż ją leczyć, dlatego na pierwszym miejscu
jest podwyższenie sił obronnych organizmu i prawidłowe procesy wymiany.
Ważne jest dostarczanie z żywnością wysokojakościowych substancji takich jak:
witaminy A, C, E i minerałów - wapnia i selenu.
Badania wykazały, że u chorych na raka, także w różnych stadiach choroby,
przy dobrze zbilansowanej diecie obserwuje się obniżenie poziomu witamin A, C, E
(nazywanych antyoksydantami).
W organizmie, w procesie normalnie przebiegających reakcji biochemicznych tworzą się
wolne rodniki (chemicznie bardzo aktywne cząsteczki).
Antyoksydanty wiążą i neutralizują takie cząsteczki.
Jeżeli wolne rodniki nie zostaną zniszczone, to wynikają z tego liczne problemy,
włącznie z nowotworami i obniżeniem odporności organizmu.
Dostrzegając ekologiczne problemy na świecie, uznajemy za konieczne uzupełnianie
źródeł antyoksydacyjnego oddziaływania. A tym źródłem są świeże warzywa, owoce
oraz suplementy diety. Szczególnie ważne jest to w okresie zimowo-wiosennym,
gdy brakuje świeżych warzyw, a te dostępne zawierają nieznaczne ilości witamin.
W profilaktyce chorób nowotworowych ważną rolę odgrywa wapń, który został
królem minerałów. Do niedawna uważano, że wapń ważny jest tylko dla rozwoju
młodego organizmu, ale wyniki badań w ostatnich latach tego nie potwierdziły,
wykazując, że całkowite zabezpieczenie dorosłego człowieka w wapń przyczynia
się do profilaktyki 150 chorób, włączając w to choroby nowotworowe.
Otto Warburg - laureat Nagrody Nobla odkrył efekt oddziaływania tlenu na guzy złośliwe.
Udowodnił, że jeśli pH krwi i płynu międzykomórkowego wykazuje
odczyn zasadowy (optymalnie równy 7,1 -7,5), to guzy nie rosną.
Ogromną rolę odgrywa tu cudowny minerał wapń. To on przyczynia się do zaopatrzenia
tkanek organizmu człowieka w tlen. Udowodniono, że jeśli pH krwi wzrasta o 0,5%
to procent swobodnego tlenu wzrasta do 65%.
I odwrotnie: jeśli pH krwi będzie się zmniejszało, to szybko zachodzi obniżenie ilości tlenu
we krwi. Jeżeli w organizmie jest mało tlenu, to w takim środowisku wirusy chorobotwórcze,
bakterie i grzyby doskonale się czują i bardzo szybko rozmnażają, natomiast w obecności
tlenu nie tylko patogenne mikroby i wirusy nie mogą się rozmnażać, ale - jak wykazały
badania ostatnich lat - giną również komórki nowotworowe.
Drugim minerałem, pomagającym w zapobieganiu chorobom nowotworowym
i sprzyjającym wzmocnieniu systemu odpornościowego organizmu jest selen. J
est to biologicznie aktywny mikroelement, wchodzący w skład większości hormonów
i enzymów. Przy jego deficycie obniża się funkcjonalna aktywność tarczycy i wątroby.
Selen broni organizm przed zatruciem ołowiem, kadmem, rtęcią, dymem tytoniowym,
czadem, chroniąc go przed rakiem jelita grubego, wątroby, płuc i piersi.
Mechanizm antyrakowego działania selenu związany jest również z jego udziałem
w budowie jednego z kluczowych antyoksydacyjnych enzymów glutationperoksydazy.
Doświadczenie w terapii antynowotworowej potwierdza, że różne ich rodzaje można
z sukcesem zwalczać stosując właściwe odżywianie, przyjmując odpowiednie suplementy
diety i immunokorektory. W ciągu ostatniego dziesięciolecia w medycynie europejskiej,
w profilaktyce nowotworów z powodzeniem stosuje się preparaty sporządzone z miceli
grzyba kordicepsu Cordiceps sinensis .
W Chinach kordiceps nazywany jest "darem bożym", "najwyższym talizmanem",
ponieważ ani jedna roślina na świecie nie posiada takiej uzdrawiającej mocy.
O antynowotworowym działaniu tego grzyba tybetańscy medycy wiedzą już od
ok. 5 tysięcy lat. Kordiceps rośnie w górach Tybetu na wysokości około 4 kilometrółw
(4000m n.p.m.). Rozmnażanie i rozwój tego grzyba jest długim i złożonym procesem.
W tkankach kordicepsu znajdują się takie ważne substancje jak: beta-karoten, witaminy
D,E,C, aminokwasy, białka, nienasycone kwasy tłuszczowe, immunomodulujące
polisacharydy, a ponadto składniki mineralne (mikroelementy) takie jak - potas, fosfor,
żelazo, wapń, magnez, cynk, mangan, bor i kobalt.
Oprócz tego kordiceps zawiera ponad 80 rodzajów enzymów, które uczestniczą
w wielu reakcjach biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka.
Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii pojawiła się możliwość, aby zapoznać
Europejczyków z tą unikalną rośliną, która przy konsekwentnym stosowaniu bardzo
szybko poprawia funkcję grasicy, śledziony, gruczołów limfatycznych, szpiku kostnego,
odpowiedzialnych za odporność organizmu.
Ponadto kordiceps posiada potężne właściwości antyoksydacyjne.
Wszystko to sprawia, że zyskał on bardzo szerokie zastosowanie
w profilaktyce antynowotworowej i zwalczaniu nowotworów.
Nowoczesne technologie pozwoliły na otrzymanie kordicepsu w postaci płynnej
w którym znajdują się kordicepsowe polisacharydy oraz po raz pierwszy
w przyrodzie wydzielone cykliczne dwupeptydy, które:
-hamują rozwój nowotworów,
- podwyższają odporność organizmu,
- chronią przed promieniowaniem,
-stymulują działanie układu krwiotwórczego,
-wpływają na transformację leukocytów,
- wykazują kompleksowe działanie na proces krwiotwórczy (komórki
granulocytarno-mononuklearne, fibroblasty układu kostnego),
- stymulują rozmnażanie makrofagów w śledzionie.
Oprócz tego, te unikalne substancje normalizują działanie systemu regulującego
hipokamp - szyszynka i harmonizują układ hormonalny w organizmie człowieka.
Chiński kordiceps (Cordiceps sinensis) jest jak żywa istota. Można go zaliczyć zarówno
do flory, jak i do fauny. Kordiceps występuje w wysokich górach Chin - w prowincjach
Syczuan, Junfin, Cynhai i Tybecie. Jego forma jest niezwykła.
Kordiceps to dwojaka postać - z jednej strony roślina, a z drugiej owad. Ten unikalny
twór opisywano w starej chińskiej księdze:"Nowa kompilacja farmakologii"w 1757 roku.
Kordiceps w czasie zimy przebywa w ziemi w postaci kokonu. Zachodzi w nim proces
"wypuszczania włosków", które z nadejściem ocieplenia wychodzą spod ziemi na
powierzchnię, a twór przekształca się w roślinę.
Po nastaniu okresu letniego aksospora wystrzeliwuje z siostrzanego grona i wyrasta
z niej spora lub inaczej askogonada, która osiada na larwie motyla i zaczyna egzystować
jak pasożyt.
Niezwykła larwa zagrzebuje się w ziemi i zimą dokonuje przekształcenia. Jądro bakterii
narusza wewnętrzne organy larwy, ale rogowa osłonka larwy pozostaje nietknięta.
Larwa kordicepsu charakteryzuje się najwyższym stopniem przeżywalności.
Odżywia się korzonkami wysokogórskich roślin, takich jak goreć, astragał, ofiopogon,
a w czasie dwuletniego rozwoju pod ziemią wytrzymuje długotrwałe niedożywienie, chłód
i niedostatek tlenu. Ciało grzyba Cordiceps sinensis jest dzięki temu bogato wyposażone
w liczne substancje odżywcze i specyficzne biologiczne komponenty, charakterystyczne
dla roślin wysokogórskich.
W Chinach kordiceps uznawany jest za tradycyjny środek narodowej fitoterapeutycznej
farmaceutyki, stojąc na równi z tak znanymi środkami utrzymującymi zdrowie
i podwyższającymi odporność, jak żeńszeń czy rogi jelenia.
Historia stosowania kordicepsu w Chinach do utrzymywania zdrowia i profilaktyki
liczy sobie kilka tysięcy lat.
Bardzo dawno temu Chińczycy uznali kordiceps za cudotwórczy "DAR OD BOGA",
który pomaga ludziom pozbyć się licznych dolegliwości.
Kordiceps stosowany w celach profilaktycznych posiada następujące zastosowanie:
1.Jako wysokoefektywny środek podwyższający odporność organizmu.
Regulujące działanie kordicepsu pojawia się w dwóch kierunkach.
Kordiceps może nie tylko podwyższać odporność organizmu, ale również
racjonalnie obniżyć pojawienie się stanu nadmiernej odporności u niektórych ludzi.
2.Działa jak naturalny antybiotyk, wykazując bakteriostatyczne działanie przeciwko wielu
dziesiątkom patogennych bakterii( m.in.: pneumokoki, streptokoki, gronkowiec złocisty).
3.Działa przeciwzapalnie. W tej roli kordiceps nie ustępuje w działaniu,
a nawet przewyższa efektywność hydrokortyzonu.
4.W umiarkowanych dawkach rozszerza naczynia krwionośne, poprawiając
ukrwienie serca i płuc. Dzięki możliwościom poprawy ukrwienia naczyń
serca może zapobiec wystąpieniu niedokrwienia serca i wystąpieniu skrzepu.
5.Kordiceps usuwa zmęczenie, wpływa na dotlenienie organizmu,
obniża poziom lipidów we krwi, uspokaja, podwyższa odporność.
Wszystkie wyżej wymienione efekty farmakologiczne stały się podstawą
do zastosowania kordicepsu w licznych schorzeniach.
Badania kliniczne wykazały trzy unikatowe cechy kordicepsu:
-szerokie możliwości zastosowania
-wysoka rola wspomagająca przy leczeniu różnych schorzeń, podwyższająca efekty leczenia
-nietoksyczność i brak efektów ubocznych stosowania
Oto jeden z przykładów zastosowania kordicepsu w praktyce (cytat):
Pismo od Komitetu Leczenia Chorób Nowotworowych Czerwonego Krzyża
w mieście Szeńczżeń.
Od grudnia 1997 r. dziesięciu pacjentów chorych na raka, znajdujących
się na leczeniu w Komitecie Czerwonego Krzyża przyjmowało preparat
KORDICEPS w płynie produkcji Waszej Firmy.
Trzech pacjentów miało raka wątroby, dwóch pacjentów raka płuc, następna
dwójka raka piersi, jeden raka żołądka, jeden raka nosa i jeden raka krwi.
Przy przyjęciu na leczenie w naszym komitecie u chorego z rakiem płuc Wan Sjańhun
było rozpoznane ostatnie stadium choroby. Przyjmowanie preparatu kordiceps
w płynie, wyciągnęło pacjenta z ciężkiego przedśmiertnego stanu i uratowało mu życie.
U pozostałych dziewięciu pacjentów po kontynuowaniu przyjmowania kordicepsu
zaobserwowano wyraźny efekt poprawy zdrowia: poprawę snu, powrót apetytu,
pozytywne zmiany w wyglądzie twarzy, poprawę kolorytu skóry, powrót energii życiowej.
Na podstawie analizy krwi stwierdzono poprawę jej składu, w wyraźny sposób
zwiększyła się liczba leukocytów i w ślad za tym podniosła się odporność organizmu.
Chory na raka płuc Czen Żugan i chory na raka wątroby Sun Ljumin przeszli trzecią
niebezpieczną operację. Przyjmowanie kordicepsu po operacji dało doskonałe rezultaty.
Szwy bardzo szybko się zabliźniły. Po trzech dniach chorzy mogli wstać z łóżka i szybko
odzyskali siły fizyczne.
U chorego na raka nosa z przerzutami w obrębie żołądka Czżan Juanczżuna wskutek
przyjmowania kordicepsu pojawiła się wyraźna poprawa zdrowia i powrócił apetyt.
Chory na raka płuc z limfatycznymi przerzutami Den Cyzpljao i przerzutami do otrzewnej,
który nie mógł być już operowany, rozpoczął przyjmowanie kordicepsu i już po miesiącu
jego stan uległ poprawie. Obecnie lekarze stawiają bardziej optymistyczne rokowania.
Pomimo faktu, że wszyscy wymienieni pacjenci to śmiertelnie chore osoby, stwierdzono,
że przyjmowanie kordicepsu łagodzi przebieg choroby i niweluje negatywne skutki okresu
pooperacyjnego. Ponadto skutków ubocznych stosowania kordicepsu nie stwierdzono,
(koniec cytatu).