Znak krzyża i słowo wprowadzające. Zapalenie świecy. Odczytanie i

Transkrypt

Znak krzyża i słowo wprowadzające. Zapalenie świecy. Odczytanie i
„WIGILIA NARODZENIA PAŃSKIEGO"
Wigilia Bożego Narodzenia, przeżywana w gronie rodzinnym, powinna być w tym
Roku Wiary bardziej uroczystą celebracją, w której członkowie rodziny w sposób
bardzo świadomy przyjmą przychodzącego na ziemię Syna Bożego i zaproszą Go do
swego życia rodzinnego. Poniżej podane są propozycje pewnych elementów
celebracyjnych, które mogą ubogacić rodzinne przeżycia. Każda rodzina powinna je
dostosować do własnych możliwości.
Opis celebracji
Rodzina przygotowuje dekorację mieszkania oraz przygotowuje stół do spożycia
wieczerzy wigilijnej. W wyznaczonym miejscu przygotowane są: Pismo Święte
oraz figurka Dzieciątka Jezus.
Modlitwę można przeżywać w taki sposób, jaki rodzina praktykuje od wielu lat,
ubogacając ją o podane poniżej elementy. Można również w tym szczególnym
Roku Wiary przeżyć całość domowej celebracji według podanego poniżej wzoru.
Należy ją wcześniej przygotować dzieląc zadania pomiędzy członków rodziny.
Znak krzyża i słowo wprowadzające.
Zapalenie świecy.
Odczytanie i uczczenie Ewangelii.
Wniesienie i uczczenie figurki Dzieciątka Jezus.
Wyznanie wiary.
Modlitwa.
Życzenia i łamanie się opłatkiem.
Spożycie wieczerzy.
Kolędowanie.
Pomoce do przeżycia celebracji:
Znak krzyża i słowo wprowadzające
Jeden z członków rodziny, wyznaczony do prowadzenia celebracji, najlepiej
ojciec lub matka, czyni znak krzyża i zaprasza wszystkich do modlitwy. Może to
uczynić tymi lub podobnymi słowami:
Każdego roku spotykamy się na uroczystej wieczerzy wigilijnej. Tegoroczne
spotkanie jest wyjątkowe, gdyż wraz z całym Kościołem przeżywamy Rok wiary.
Nie mamy wątpliwości, że Pan Jezus narodził się przed wiekami z Betlejem, ale
czasem brakuje nam wiary w to, że mieszka On z nami w naszym domu. Zdarza
się, że o tym zapominamy i zachowujemy się, jakby Go nie było. Dlatego dziś
chcemy wyznać naszą wiarę w Jego obecność i częściej sobie o tej obecności
przypominać. Pierwszym znakiem, który nam to przypomni, jest świeca, którą
teraz zapalimy. Po jej zapaleniu wsłuchamy się w opis narodzenia Pana Jezusa.
Zapalenie świecy
Wyznaczona osoba zapala świecę ustawioną na stole wigilijnym lub w pobliżu
choinki. Po zapaleniu mówi słowa: „Światło Chrystusa", a wszyscy odpowiadają:
„Bogu niech będą dzięki".
Odczytanie Ewangelii
Wyznaczona osoba odczytuje fragment Ewangelii mówiący o narodzeniu Pana
Jezusa (Łk 2,1-8). Wskazane jest, aby odczytać ten tekst z księgi Pisma Świętego,
gdyż po odczytaniu następuje ucałowanie księgi.
Z Ewangelii według Świętego Łukasza: „W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym
państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był
Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego
miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta
Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida,
żeby dać się zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy
tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego
pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było
dla nich miejsca w gospodzie".
Prowadzący: Wysłuchaliśmy słów Ewangelii o narodzeniu Jezusa Chrystusa w
Betlejem. Był to opis wydarzeń, które dokonały się ponad dwoma tysiącami lat.
Wierzymy, że Syn Boży stał się człowiekiem. Wierzymy również, że przychodzi
On dziś do nas i prosi, abyśmy zrobili dla Niego więcej miejsca w naszych
sercach i w naszym rodzinnym życiu. Chcemy to uczynić i wyrazimy to zarówno
w znakach jak i w słowach. Ucałujemy Pismo Święte, a następnie odmówimy
Credo i skierujemy do Boga naszą modlitwę.
Uczczenie Pisma Świętego i figury Dzieciątka Jezus
Wszyscy całują księgę Pisma Świętego, które następnie umieszcza się w
wyznaczonym miejscu. Dobrze byłoby, aby to było miejsce wyróżnione i aby
rodzina do tej świętej Księgi wracała w swoich spotkaniach.
W czasie ucałowania można śpiewać kolędę, np.: Pójdźmy wszyscy do stajenki.
Wyznanie wiary
Prowadzący: Wyznajmy wiarę w Boga, który nas miłuje, troszczy się o nas i
dla naszego zbawienia stał się Człowiekiem. Wszyscy: Wierzę w Boga…
Modlitwa
Prowadzący: Dziękując Ojcu Niebieskiemu za dar Wcielenia Jego Syna,
módlmy się z wiarą:
(Wybrana osoba podaje intencje modlitwy. Do podanych poniżej można
dołączyć spontaniczne wezwania. Po każdym wezwaniu wszyscy powtarzają
aklamację: „Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!")
O głęboką wiarę dla wszystkich ochrzczonych.
-
O mądrość i odpowiedzialność dla rządzących.
O zgodę i pokój na świecie.
O miłość i wzajemną pomoc w naszej rodzinie.
O wieczne szczęście dla naszych bliskich zmarłych.
O błogosławieństwo Boże na Święta, które rozpoczynamy.
Ojcze nasz...
Prowadzący: Bądź uwielbiony, nasz Panie i Zbawicielu, który zamieszkałeś w
nazaretańskiej rodzinie, a dziś nawiedzasz naszą rodzinę, którą uczyniłeś
domowym Kościołem. Napełnij nas swoim Duchem, abyśmy miłowali Ciebie
całym sercem i darzyli siebie nawzajem szczerą miłością. Który żyjesz i królujesz
na wieki wieków. Amen.
Łamanie się opłatkiem i Wieczerza
Ojciec rodziny bierze teraz talerz, na którym znajdują się opłatki i
rozdaje je wszystkim członkom rodziny. Następnie składa życzenia całej
rodzinie. Potem następuje łamanie się opłatkiem i wszyscy zasiadają do
stołu. Po wieczerzy zachęcamy do wspólnego śpiewu kolęd i uczestnictwa
w „Pasterce”.