Synteza cyklicznych pochodnych tryptofanu
Transkrypt
Synteza cyklicznych pochodnych tryptofanu
Synteza peptydów o strukturze helikalnej do badania dalekozasięgowego transportu elektronów Karolina Świątek Pracownia Peptydów Kierownik pracy: dr hab. Aleksandra Misicka Cele pracy Synteza trzech peptydów o strukturze helikalnej z dwiema terminalnymi grupami tiolowymi, aby umożliwić wytworzenie wiązań kowalencyjnych z powierzchnią złota i igłą skaningowego mikroskopu tunelowego Opracowanie procedury formowania samoorganizujących się monowarstw na powierzchni złotej elektrody ze ściśle ukierunkowanym ułożeniem peptydów Zbadanie helikalności otrzymanych peptydów za pomocą dichroizmu kołowego Pomiar przewodnictwa pojedynczych cząsteczek peptydów za pomocą skaningowej mikroskopii tunelowej Synteza i oczyszczanie peptydów Monowarstwy peptydów Syntezę przeprowadzono na nośniku polimerycznym – żywica cysteamino-4-metoksytrytylowa Do czasowej ochrony grupy aminowej zastosowano grupę 9-fluorenylometoksykarbonylową - strategia Fmoc Do ochrony grup funkcyjnych w łańcuchach bocznych zastosowano: w kwasie glutaminowym – grupę t-butylową (t-Bu), w lizynie – grupę t-butoksykarbonylową (Boc), w cysteinie – grupę acetamidometylową (Acm) Sprzęganie prowadzono w chlorku metylenu przy użyciu diizopropylokarbodiimidu (DIC) i N-hydroksybenzotriazolu (HOBt) Peptydy zdjęto z żywicy 95% TFA, w tych warunkach zdjęto również grupy ochronne w łańcuchach bocznych lizyny (Boc) i kwasu glutaminowego (tBu), nie naruszając grupy ochronnej Acm blokującej grupę tiolową cysteiny Zsyntezowane peptydy użyto do przygotowania monowarstw na powierzchni złota. Otrzymane peptydy oczyszczono za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej z kolumną Nucleosil C18, w układzie acetonitryl/0,05% TFA w wodzie, w gradiencie 5-60% 40 35 30 25 20 Poprawność otrzymanych peptydów potwierdzono za pomocą spektrometrii mas. 15 10 Sekwencje modelowych peptydów 0 5 Efektywność transportu elektronów badano za pomocą skaningowej mikroskopii tunelowej. Pomiar polega na wytworzeniu powtarzających się podczas skanowania złota igłą mikroskopu molekularnych połączeń igła-cząsteczka-elektroda. 0,044 0,039 10 15 Igła STM (Au) Złącze tunelowe Au-peptyd-Au, V = +100mV 0,034 0,029 20 e- 0,024 Chromatogram oczyszczonego peptydu – 15 aa It 0,019 0,014 + _ 0,009 e- 0,004 Au -0,001 Badanie helikalności 0 2 eliptyczność*10 400 Peptyd 15 aa – 54% Peptyd 16 aa – 89% Peptyd 17 aa – 97% 200 0 17 aa 16 aa 15 aa -200 -400 210 230 0,5 1 1,5 2 2,5 3 3,5 d [nm] Peptydy, w przeciwieństwie do białek, rzadko mają zdefiniowaną strukturę drugorzędową i tylko część populacji wykazuje tzw. helikalność. Za pomocą dichroizmu kołowego obliczono procent helikalności otrzymanych peptydów. 190 250 długość fali [nm] Model zaprojektowanych peptydów Badania transportu elektronów min 0 [degcm -1 dmol -1 ] HS(CH2)2NHA K A A A E K A A A E K A A C(Acm)NH2 HS(CH2)2NHA K A A A E K A A A E K A A A C(Acm)NH2 HS(CH2)2NHA K A A A E K A A A E K A A A EC(Acm)NH2 Grupę Acm usunięto po wytworzeniu monowarstwy, bez naruszania jej struktury. Warunki odblokowania: Hg2+ w roztworze wodnym pH=4. 45 5 Zaprojektowano trzy peptydy o długości 15, 16 i 17 aminokwasów. W sekwencji przeważa alanina (A), aminokwas, który wykazuje największą tendencję do wytwarzania struktury helikalnej. W sekwencji występuje również lizyna (K) i kwas glutaminowy (E), oddalone od siebie o cztery aminokwasy, wytwarzające mostki solne dodatkowo stabilizujące helisę. Podczas chemisorpcji i samoorganizacji grupa tiolowa cysteiny była chroniona grupą Acm, co umożliwiło ukierunkowaną adsorpcję peptydów. I [nA] Transport elektronów stanowi podstawę większości procesów komórkowych. Ze względu na trudności jakie sprawia śledzenie układów biologicznych, uczestniczących w przekazywaniu elektronów konieczne jest tworzenie prostszych układów modelowych. Obecnie duży nacisk kładzie się na badania układów syntetycznych zawierających wiązania peptydowe. Tego rodzaju cząsteczki, odpowiednio zaprojektowane, dają możliwość modelowania różnych ścieżek transportu elektronowego w białkach, zachodzącego przez wiązania kowalencyjne i wiązania wodorowe obecne w strukturach α-helisy i β-kartki. Widmo dichroizmu kołowego zsyntetyzowanych peptydów Charakterystyka prądowa tunelowego Au-peptyd-Au złącza Schemat pomiaru – cząsteczka peptydu pomiędzy elektrodą a igłą mikroskopu Podsumowanie Zaprojektowano modelowe peptydy o strukturze helikalnej Przeprowadzono syntezę i oczyszczono zaplanowane peptydy Zbadano helikalność otrzymanych peptydów Opracowano wygodną procedurę wytwarzania monowarstw o jednoznacznym ukierunkowaniu adsorpcji peptydów Zsyntezowane peptydy zostały przebadane pod kątem przewodnictwa elektronowego w Pracowni Teorii i Zastosowania Elektrod przez dr Sławomira Sęka Wyniki zostały opublikowane w: Sęk S, Swiątek K, Misicka A (2005) Electrical behavior of molecular junctions incorporating alpha-helical peptide. J Phys Chem B. 109(49):23121-4.