Kod przedmiotu………

Załącznik nr 1
do PROCEDURY 1.11. WYKONANIE SYLABUSU DO PRZEDMIOTU UJĘTEGO W PROGRAMIE KSZTAŁCENIA
w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Stanisława Staszica w Pile
PLPILA02-IPMIBM-I-5s11-2012IP-S
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
D11
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
1
Nazwa przedmiotu
Zintegrowane systemy produkcji CIM
2
Rodzaj kierunku
Specjalnościowy/obowiązkowy
3
Kierunek studiów
Mechanika i budowa maszyn
4
Poziom studiów
I stopnia (inż.)
5
Forma studiów
Studia stacjonarne
6
Profil studiów
Praktyczny
7
Rok studiów
Trzeci
8
Inżynieria produkcji
Instytut Politechniczny,
Zakład Inżynierii Mechanicznej i Transportu
4
12
Specjalność
Jednostka prowadząca
kierunek studiów
Liczba punktów ECTS
Imię i nazwisko nauczyciela (li),
stopień lub tytuł naukowy,
adres e-mail
Język wykładowy
13
Przedmioty wprowadzające
CAD
14
Wymagania wstępne
brak
15
Cele przedmiotu:
Znajomość pojęć podstawowych dotyczących zintegrowanych systemów produkcji, zakresu i metod
wdrażania CIM, oprogramowanie i obrabiarki.
Praktyczna umiejętność wdrażania wycinkowych rozwiązań organizacyjnych i technologicznych
zgodnych z założeniami CIM.
9
10
11
C1
C2
Janusz Sempruch, prof. dr hab. inż.([email protected])
- wykład + ćwiczenia laboratoryjne + ćwiczenia projektowe
polski
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P/S)
Seminaria
(W)
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
30
-
15
15
-
-
Wykłady
2. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Efekt
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia
efektów kształcenia student:
Odniesienie przedmiotowych
efektów kształcenia do
efektów kształcenia dla
celów
kierunku
obszaru
T1P_W03
T1P_W04
T1P_W06
EP1
W zakresie wiedzy - Wiedza na temat zintegrowanych
systemów produkcyjnych CIM, jako obszaru działalności
inżyniera budowy i eksploatacji maszyn, podstaw
kształtowania środowisk informatycznych i procesów
technologicznych w CIM, praktycznej umiejętność
samodzielnej
realizacji
przykładowych
procesu
technologicznych
w
zintegrowanych
systemów
produkcyjnych.
C1
K_W60
K_W62
EP2
W zakresie umiejętności - Samodzielne rozwiązywanie
problemów
informatycznych,
organizacyjnych
i
technologicznych CIM, rozumienie istoty działania nowych
urządzeń pojawiających się na rynku, umiejętność
opracowania kompletnej dokumentacji technologicznej w
zakresie CIM (koncypowania, optymalizacji, programowanie,
modelowanie geometryczne).
C2
K_U41
T1P_U01
EP3
W zakresie kompetencji społecznych - Potrafi odpowiadać
na pytania dotyczące problematyki CIM, pomagać przy
rozwiązywaniu realnych problemów organizacyjnych
zintegrowanych systemów produkcyjnych, rozumieć i
świadomie stosować pojawiające się nowe rozwiązania.
K_K16
T1P_K03
T1P_K04
T1P_K05
EP4
W zakresie kompetencji społecznych - Kompletować
zestawy nowych urządzeń, demonstrować rozwiązania
własne, wyjaśniać ich działanie, podążać za rozwojem
techniki w tym obszarze, formułować problemy do
rozwiązania.
C1
C2
C1
C2
K_K16
T1P_K03
T1P_K04
T1P_K05
3. TREŚCI PROGRAMOWE ODNIESIONE DO EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
T
Treści programowe
Forma: wykład
Zaawansowane metody modelowania CAD
Metody modelowania bryłowego. Metody modelowania powierzchniowego. Modele hybrydowe. Parametryzacja modelu, typoszeregi części,
T1W biblioteki elementów znormalizowanych. Zarządzanie danymi o projekcie.
Adaptacja systemu CAD do potrzeb użytkownika. Tworzenie
specjalistycznych aplikacji – programowanie w środowisku systemu CAD.
Metoda elementów skończonych
T2W Wprowadzenie, obiekt fizyczny, model matematyczny, rozwiązanie
numeryczne.
Komputerowe wspomaganie projektowania prefabrykatów
Wiadomości wstępne. Terminologia podstawowa. Klasy systemów
T3W projektowania, przykłady, możliwości projektowe, standardy graficzne w
systemach CAX. Metody projektowania z wykorzystaniem systemów CAX
Strona 2 z 6
liczba
godzin
EP
4
EP1
EP3
EP4
2
EP1
EP3
EP4
2
EP1
EP3
EP4
Załącznik nr 1
do PROCEDURY 1.11. WYKONANIE SYLABUSU DO PRZEDMIOTU UJĘTEGO W PROGRAMIE KSZTAŁCENIA
w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Stanisława Staszica w Pile
(projektowanie współbieżne, sekwencyjne, odwrotne; wirtualne biuro
projektów). Podstawowe kernele modelowania przestrzennego. Nowe
technologie w zakresie standaryzacji jąder modelowania. Wymiana danych
projektowych między systemami CAX (translatory bezpośrednie i
uniwersalne), charakterystyka wybranych formatów uniwersalnych: IGES,
DXF, STL. Zasady licencjonowania systemów CAX.
Komputerowe
wspomaganie
technologii
Istota sterowania CNC. Format zapisu programów NC. Podstawowe
funkcje w programowaniu obrabiarek. Cykle obróbkowe. Istota systemu
CAM. Różnorodność systemów CAM. Procedura obróbki części z
T4W wykorzystaniem systemów CAD/CAM. Projektowanie obróbki wiertarskiej
w systemach CAD/CAM. Projektowanie procesu obróbki w systemach
CAD/CAM – 2,5D. Projektowanie procesu obróbki w systemach
CAD/CAM – 3D, obróbka wieloosiowa. Roboty przemysłowe i sterowniki
logiczne.
Zintegrowane
systemy
zarządzania
produkcją
Zintegrowane systemy produkcyjne. Płaszczyzny integracji systemów
produkcyjnych. Fazy rozwoju współczesnych systemów produkcyjnych.
Elementy składowe zintegrowanych systemów produkcyjnych: CAD, CAE,
CAM, CAP, CAQ, PPC. Zintegrowane systemy zarządzania produkcją
MRP II, JIT, OPT, BOA, Kanban, FZS. Prognozowanie i planowanie
zagregowane produkcji. Istota prognozowania. Szeregi czasowe. Modele
prognozowania. Błąd prognozy Planowanie i sterowanie zasobami
produkcyjnymi – systemy MRP II. Rodzaje struktur produktów.
T5W Zarządzanie danymi konstrukcyjnymi EDM. Pozycje asortymentowe ITM.
Podsystem struktury wyrobów i zestawienia materiałowego BOM. System
planowania potrzeb materiałowych MRP. System planowania zdolności
produkcyjnych CRP. Planowanie i sterowanie przepływem produkcji –
systemy
PPC.
Główny
harmonogram
produkcji
MPS.
Harmonogramowanie dyskretnych procesów produkcyjnych. Klasyfikacja
problemów harmonogramowania. Szeregowanie zadań produkcyjnych na
jednej maszynie. Harmonogramowanie pracy dwóch maszyn.
Harmonogramowanie wielostadialnego procesu produkcyjnego. Techniki
rapid prototyping i rapid tooling – RP/RT.
Forma: laboratorium
LABORATORIA: Możliwości obróbkowe współczesnych OSN –
prezentacja. Systemy sterowania obrabiarek- obsługa frezarki i tokarki
numerycznej. Obróbka 2D na bazie plików plt. Programy doboru
parametrów obróbkowych. Ręczne programowanie frezarek. Ręczne
programowanie tokarek. Programowanie z wykorzystaniem cykli
T1L obróbkowych. Zapoznanie z interfejsem programu CAM. Obróbka
wiertarska na bazie systemów CAD/CAM. Obróbka 2,.5D na bazie
systemów CAD/CAM. Obróbka 3D na bazie systemów CAD/CAM.
Symulacja, kontrola procesu obróbki , edycja ścieżek narzędzi.
Generowanie kodu NC i programy postprocesorowe. Pomiary części,
skanowanie powierzchni.
Forma: projekt
Szeregowanie
zadań
produkcyjnych
na
jednej
maszynie.
Harmonogramowanie pracy dwóch maszyn. Harmonogramowanie
T1P wielostadialnego procesu produkcyjnego: metodą podziału i ograniczeń,
model grafu dysjunktywnego.
8
EP1
EP3
EP4
14
EP1
EP3
EP4
15
EP3
EP4
15
EP2
EP3
EP4
4. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
M. FELD: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części
maszyn. WNT, 2010
W. OLSZAK: Obróbka skrawaniem. WNT, 2008
J. KOSMOL: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WPŚ, 2001
Z. WEISS: Projektowanie technologii maszyn w systemach CAD/CAM. Wyd.
Politechniki Poznańskiej, Poznań 1996
Podstawy obróbki CNC. Materiały MTS. Wydawnictwo Rea. Warszawa 2002
W. BRZOZOWSKI, K. KOWALCZYK, M. TOMASZEWSKI: Zintegrowane
systemu zarządzania. Politechnika Opolska, 2002
J. HONCZARENKO: Elastyczna automatyzacja wytwarzania, obrabiarki i systemy
obróbkowe, Wydawnictwo: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne
J. KOSMOL: Techniki wytwarzania obróbka wiórowa i ścierna WPSI 2002
E. CHLEBUS: Techniki komputerowe w inżynierii produkcji. WNT. Warszawa,
2000
Katalogi producentów obrabiarek i narzędzi.
5. METODY DYDAKTYCZNE
Forma kształcenia
Metody dydaktyczne
wykład konwencjonalny wsparty prezentacją multimedialną, wykład
Wykład
problemowy, pokaz.
pokaz, konsultacje, dyskusja, prezentacja własnych rozwiązań, wytyczanie
Projekt
etapów pracy
Ćwiczenia
laboratoryjne
demonstracja, praktyczna realizacja ćwiczeń
6. METODY WERYFIKACJI PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Forma oceny
Przedmiotowy
efekt kształcenia
E
P
E
U
T
EP1
K
X
S
W
S
U
P
R
O
D
S
E
P
S
K
I
X
EP2
X
X
EP3
X
X
EP4
X
EP – egzamin pisemny
EU – egzamin ustny
K – kolokwium
SW – sprawdzian wiedzy
P – prezentacja
R – raport/referat
D – dyskusja
SE – seminarium
KI – konsultacje indywidualne
T – test
SU – sprawdzenie umiejętności praktycznych
O – obserwacja w czasie zajęć
PS – prace samokształceniowe studentów
7. KRYTERIA OCENY OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształceni
a
EP1
Kryteria oceny
2
3 - 3,5
4 – 4,5
5
Student nie potrafi
objaśnić znaczenia
podstawowych pojęć i
problemów
Student mało
precyzyjnie, wybiórczo
objaśnia znaczenie
podstawowych pojęć i
Student
wyczerpująco
objaśnia znaczenie
podstawowych pojęć
Student nie tylko
wyczerpująco objaśnia
znaczenie podstawowych
pojęć i problemów
Strona 4 z 6
Załącznik nr 1
do PROCEDURY 1.11. WYKONANIE SYLABUSU DO PRZEDMIOTU UJĘTEGO W PROGRAMIE KSZTAŁCENIA
w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Stanisława Staszica w Pile
EP2
EP3
EP4
omawianych na
zajęciach.
problemów omawianych
na zajęciach
i problemów
omawianych na
zajęciach.
Student nie realizuje
postawionych przed
nim zadań
Student nie realizuje
postawionych przed
nim zadań
Student nie realizuje
postawionych przed
nim zadań
Student realizuje zadanie
nie wykazując
staranności
Student realizuje zadanie
nie wykazując
staranności
Student realizuje zadanie
nie wykazując
staranności
Student realizuje
zadania z pewnymi
błędami
Student realizuje
zadania z pewnymi
błędami
Student realizuje
zadania z pewnymi
błędami
omawianych na zajęciach,
ale ponadto szczegółowo
opisuje i objaśnia podając
przykłady stosowanych
rozwiązań
Student realizuje zadanie
formalnie poprawnie
wykazując samodzielność
Student realizuje zadanie
formalnie poprawnie
wykazując samodzielność
Student realizuje zadanie
formalnie poprawnie
wykazując samodzielność
8. SPOSOBY OCENIANIA I WARUNKI ZALICZENIA W POSZCZEGÓLNYCH FORMACH
KSZTAŁCENIA
Wykład – ocenianie podsumowujące w formie kolokwium po zakończeniu odpowiednich partii
wykładów, weryfikującego osiągnięcie zakładanych przedmiotowych efektów kształcenia.
Projekt – oddanie opracowania pisemno – rysunkowego (tzw. projekt).
Laboratorium – student przedkłada sprawozdanie ze zrealizowanych ćwiczeń, praca zespołowa.
9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU
Składowa oceny końcowej:
Procentowy udział składowej w ocenie końcowej:
Ocena z wykładu
40%
Projekt
30%
Laboratorium
RAZEM
30%
100 %
10. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Lp.
Obciążenie
studenta
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych
Przygotowanie do zajęć (studiowanie literatury i ……):
• Wykład:
• Laboratorium
60
3
Wykonanie projektu
4
Udział w konsultacjach …..
5
Inne (przygotowanie do zaliczenia
25
5
15
6
Łączny nakład pracy studenta
7
Punkty ECTS za przedmiot
8
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
9
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich
1
2
• Projekt
5
5
5
60 + 60=120
4 ECTS
60
2 ECTS
55
2 ECTS
ZATWIERDZENIE SYLABUSU:
Stanowisko
Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko
Opracował
Profesor zwyczajny
dr hab. inż. Janusz Sempruch
Sprawdził pod Kierownik Zakładu Inżynierii Mechanicznej i Transportu
względem formalnym Doc. dr inż. Leszek Surówka
Zatwierdził
Dyrektor Instytutu Politechnicznego
Prof. dr hab. inż. Henryk Tylicki
Strona 6 z 6
Podpis