Wyrok NSA z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt I - ACA
Transkrypt
Wyrok NSA z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt I - ACA
Wyrok NSA z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1512/13 6110 - podatek od towarów i usług – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – nadpłata podatku – termin przewidziany w prawie krajowym – dopuszczalność W tej sprawie NSA stwierdził, że „odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty z uwagi na złożenie wniosku i korekt deklaracji podatku od towarów i usług po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego (art. 165a § 1 w zw. z art. 79 § 2 i art. 70 § 1 o.p.) nie sprzeciwia się zasadom neutralności, efektywności i pewności prawa”. Skarżąca spółka podniosła, że w dniu 2 lipca 2012 r. złożyła korekty deklaracji podatku od towarów za czerwiec 2005 r. i styczeń 2006 r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty za wskazane okresy. W uzasadnieniu żądania wskazała, że w 2005 r. dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, którą opodatkowała 22% VAT wobec niespełnienia warunków do zastosowania 0% stawki. W okresie późniejszym uzyskała od odbiorców wymagane prawem dokumenty potwierdzające wywóz towarów, co uzasadniało w jej ocenie korektę deklaracji i wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku od towarów i usług. Dostrzegając przedawnienie korygowanych zobowiązań podatkowych skarżąca twierdziła, że odmowa uwzględnienia jej żądania godziłaby w fundamentalne zasady wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w tym w zasadę neutralności. NSA wskazał, że zgodnie z art. 79 § 2 O.p. prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Stosownie zaś do art. 70 § 1 O.p. zobowiązanie podatkowe przedawnia się upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. NSA wskazał, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują w tej kwestii szczególnego terminu, zastosowanie będą więc miały obowiązujące przepisy ogólnego prawa podatkowego, przewidujące 5 letni termin, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. W ocenie NSA, krajowe przepisy w tym przedmiocie nie stoją w sprzeczności z prawem wspólnotowym, jak również z wyprowadzanymi przez TSUE zasadami stosowania tego prawa. Przepisy wspólnotowe tj. art. 28C (A) VI Dyrektywy zezwalają państwom członkowskim na określenie stosownych warunków w celu prawidłowego i jednoznacznego stosowania zwolnień oraz w celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania lub nadużyciu prawa. Nie wskazują jednocześnie terminu np. na domaganie się zwrotu VAT na skutek korekty deklaracji w tym podatku, pozostawiając to w gestii państw członkowskich. NSA, powołując się na wyroki TSUE, w których Trybunał badał dopuszczalność ograniczenia prawa do dochodzenia zwrotu podatku VAT z zastosowaniem krajowych terminów przedawnienia (w szczególności: wyrok TSUE z dnia 21 stycznia 2010 r. w sprawie C-472/08 Alstom Power Hydro oraz wyrok TSUE z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie C-427/10 Banca Antoniana Popolare Veneta SpA) orzekł, iż że polskie przepisy przewidujące 5 letni termin liczony od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług nie sprzeciwiają się treści i celowi VI Dyrektywy VAT.