Gazetka nr 281dla ksiedza

Gazetka Parafialna
Parafia p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
13 grudnia
2015 r.
Nr 49 (281)
Ziarno Bożego Słowa na III Niedzielę Adwentu
Ta niedziela jest zwana "Gaudete" – czyli radości (od pierwszego słowa łacińskiej antyfony śpiewanej na rozpoczęcie Mszy tego dnia). W dniu dzisiejszym kapłan może włożyć szaty liturgiczne
koloru różowego (adwentowy fiolet przełamany bielą Bożego narodzenia), mające oznaczać radość
z przyjścia Chrystusa i daru odkupienia.
O życiu bardziej po Bożemu
Kontynuujemy naszą wspinaczkę górską ze św. Janem Chrzcicielem. Mówię
o wspinaczce, bo pokonywanie swoich słabości wymaga trudu podnoszenia poprzeczki
wymagań, co jest dość podobne do tego, jak podnosi się górskie zbocze. Można je
próbować obejść łagodniejszą stroną, ale szczytu się nie zdobędzie bez podjęcia wysiłku!
Wprawdzie w górach zdarzają się kolejki, ale w życiu duchowym nie ma windy do nieba...
Tutaj musimy się zdobyć na trud, jeśli zamierzamy dotrzeć do szczytu.
Z pewnością nie myślimy w Adwencie o górach, chyba że ktoś już rozpoczął sezon
narciarski, ale trudno to porównywać do wspinaczki. Niemniej taki moment roku jest dobry,
aby pomyśleć o tych naszych życiowych szczytach, bo dzień sądny ponownego przyjścia
Mesjasza też przyjdzie w najmniej dla nas odpowiednim momencie. Warto więc już dzisiaj
pomyśleć o tym, na jakim poziomie jesteśmy – czy to pagórek, wyżyna czy zupełna
depresja...
Wbrew pozorom nie brakuje ludzi zainteresowanych propozycją Boga na życie – jest
tak zarówno dzisiaj, ale było tak i dwa tysiące lat temu! Do Jana Chrzciciela, który nie był
gładkim, ogolonym filozofem, ale surowym ascetą, przychodzili ludzie, szukając recepty
na życie bardziej po Bożemu. Byli wśród nich i celnicy, i żołnierze – a więc grupy
społeczne będące poza nawiasem społeczności Izraela – przychodzili też zwyczajni
obywatele... Owo pragnienie doświadczenia bliskości Boga w konkrecie życia było u tych
ludzi bardzo mocne!
Jak wspomniałem, i dzisiaj takich osób nie brakuje. Pragnienie pogłębienia życia
duchowego jest widoczne – może nie w formie społecznego „boomu”, ale jednak jest.
W końcu tak wiele wspólnot powstaje w Kościele jako pomoc na drodze wspólnotowego
przeżywania wiary i doświadczania osobistego spotkania z Bogiem. Całkiem sporo
nowych ruchów i wspólnot zakonnych powstało po II wojnie światowej we Francji, która
dzisiaj jest tak mocno zeświecczona. Z jednej strony obumieranie, a z drugiej rozwój
zupełnie nowych form – przejrzystych w swej prostocie – Arka, Emmanuel, Monastyczne
Wspólnoty Jerozolimskie, Dzieci Światłości, Wspólnota Błogosławieństw... Wszystkie te
wspólnoty mają w centrum swego życia spotkanie z Jezusem, którym się nawzajem dzielą,
a z tego spotkania rodzą się konkretne inicjatywy: praca i życie z osobami
niepełnosprawnymi, wykluczonymi poza margines społeczeństwa, bezdomnymi,
uwikłanymi w nałogi... Do tych, którym zgasła nadzieja, Jezus posyła tych, którzy to
światełko Boże odnaleźli na nowo!
Recepty, jakie dawał Jan Chrzciciel, były drastycznie proste, że wspomnę choćby
jedną: Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech
tak samo czyni. Gdyby tylko te słowa wcielić w życie, to zrobiłoby się wokół nas dużo
więcej miejsca – szafy by zostały odchudzone i przewietrzone, spiżarnie i lodówki też –
a przy okazji uwolnione zostałyby śmietniki, w których ląduje jedna trzecia żywności
świata... Jedna rada, a jej posłuchanie przez ponad dwa miliardy chrześcijan – różnych
wyznań, ale tej samej Ewangelii – przyniosłoby cud odmienienia świata! Jakże by się
takim światem ucieszył Mesjasz, gdy przyjdzie!... Ale póki co to sfera życzeń, żeby nie
powiedzieć – marzeń...
My, którzy słuchamy tych słów, możemy jednak coś zrobić – możemy spróbować
poprzestać w naszym życiu na tym, co naprawdę konieczne do życia i funkcjonowania –
reszty rzeczy wyrzucać nie musimy, lepiej by się było nimi podzielić! Mamy teraz
akuratną akcję Świąteczna Paczka – z roku na rok coraz więcej osób dołącza do grona
ofiarodawców i wolontariuszy. A gdyby tak wyjść poza ten okres świąteczny – gdyby mieć
otwarte serce cały rok tak samo szeroko, jak potrafimy to czynić teraz? To właśnie byłoby
nasze wspinanie się ku górze Bożych wymagań, zdobywanie szczytu przez odchodzenie
od swoich „widzimisię” a zwracanie się ku Bogu. I w górskiej wycieczce wystarczy
poprzestać na rzeczach koniecznych dla wędrówki, bo zbyt wielki ciężar albo
uniemożliwia drogę albo ją opóźnia. Podobnie rzecz ma się z naszym życiem.
Jest pora zimowa – kiedy pojawia się lód i śnieg łatwo się pośliznąć. Choć o tym
wiemy z autopsji, to jednak zdarza nam się zapominać i upadamy... Nie zapomnijmy,
że w życiu łatwo ślizgać się po powierzchni i żyć pokładając nadzieję w rzeczach
zupełnie drugorzędnych. Kiedy jednak przyjdzie Pan, wpadniemy w taki poślizg, że nie
zdołamy się zatrzymać, a upadek będzie bardzo bolesny – bo w otchłań spada się długo
i strasznie...
ks. Dawid Leśniak
Ogłoszenia duszpasterskie
1. „Radujcie się w Panu!” – słowa antyfony na wejście wskazują, że dzisiejsza niedziela
to niedziela radości, że Pan jest już blisko, że przychodzi, by nam udzielać swoich darów
i łask. I nawet kolor szat liturgicznych jest dzisiaj jakby jaśniejszy, weselszy, bo nie
fioletowy tylko różowy. Otwierajmy się na przychodzenie Pana Jezusa, który pragnie
towarzyszyć naszej codzienności; otwierajmy się na Jego moc. Niech nam w tym
pomoże oczyszczenie naszych serc w sakramencie pokuty, do którego można przystąpić
każdego dnia przed i podczas Eucharystii.
2. W trzecim tygodniu adwentowego czuwania i oczekiwania jesteśmy zaproszeni do
szczególnej modlitwy o chrześcijańskie życie rodzin. Rodzinie były poświęcone
ubiegłoroczne i tegoroczne obrady synodu biskupów. Widzimy więc, że troska o rodzinę
to bardzo ważny aspekt życia i działalności Kościoła. Wszystkich, którzy chcą się
włączyć w to błaganie, zapraszamy w tygodniu na roraty, które odprawiamy w dni
powszednie o godzinie 7:20.
3. Dzisiaj wspominamy też dramatyczne wydarzenia sprzed 34 lat. Niech nie zabraknie
modlitwy w intencji naszej umiłowanej Ojczyzny.
4. Zwyczajowa czwartkowa adoracja Najświętszego Sakramentu w naszej parafialnej
wspólnocie zostaje przeniesiona w tym tygodniu na wtorek ze względu na inicjatywę
rektora naszego Seminarium Duchownego w Pelplinie: tzw. most modlitewny kleryków
seminarium i wspólnoty naszej parafii. Zapraszamy zatem na adorację Najświętszego
Sakramentu w intencji nowych powołań i powołanych we wtorek, która rozpocznie się po
porannej liturgii i potrwa aż do Mszy świętej wieczornej. O przewodniczenie prosimy grupę
IV. O godzinie 1500 Msza święta zbiorowa i Koronka do Bożego Miłosierdzia. Zachęcamy
do udziału.
5. W najbliższy czwartek w naszej parafii spowiedź święta przedświąteczna z udziałem
kapłanów naszego dekanatu od godziny 1600 do 1700. Zechciejmy skorzystać, bo my również jedziemy z pomocą do innych parafii naszego dekanatu.
6. O posprzątanie kościoła w piątek po wieczornej Mszy świętej prosimy parafian Wdzydz
I. Serdecznie dziękujemy parafianom z Jonin, Wygody i Rowu oraz z Zabród, Krzywego,
Podrąbionej i Lipy.
7. W najbliższą sobotę – 19 grudnia br. będziemy gościć w naszej świątyni od godziny
1930 do 2030 symbole Światowych Dni Młodzieży: ikonę i krzyż. Msza święta z liturgią
niedzielną zostaje przeniesiona z godziny 1700 na godzinę 1830, a po niej będziemy oczekiwać na Symbole Światowych Dni Młodzieży. Już dziś zapraszamy wszystkich na wspólne modlitewne czuwanie.
8. W minionym tygodniu pożegnaliśmy z naszej wspólnoty śp. Teresę Przytarską z Wiela,
lat 88 oraz śp. Helenę Pastwę z Przytarni wyb., lat 88. Wieczny odpoczynek ….
9. Opłatki do naszych domów przynosi młodzież z KSM-u naszej parafii. Jeśli kogoś nie
zastaną w domu, można go nabyć w kancelarii parafialnej. Bóg zapłać za życzliwe przyjęcie naszej młodzieży.
10. Do odebrania kolejny numer „Pielgrzyma”. Można również nabyć świece z akcji „Wigilijne dzieło pomocy dzieciom”.
11. W przyszłą niedzielę po Mszy świętej o godzinie 1600 młodzież naszej parafii pod kierunkiem naszego wikariusza - księdza Damiana wystawi w Domu Kultury przedstawienie:
„Gdyby Jezus narodził się dzisiaj”. Zachęcamy i zapraszamy wszystkich.
Miłosierdzie syntezą wiary
Papież Franciszek swoją bullą „Misericordiae vultus” (Oblicze miłosierdzia) zapowiedział
Jubileuszowy Święty Rok Miłosierdzia. W ten sposób skłonił cały Kościół do zatrzymania
się przed obliczem miłosiernego Boga. Idąc za wskazaniem Ojca Świętego chcemy
zgłębiać jego refleksję na temat Bożego miłosierdzia.
Ojciec Święty rozpoczyna swoje przesłanie od stwierdzenia: „Jezus Chrystus jest
obliczem miłosierdzia Ojca” (Mv, 1). Tak ujęta prawda o miłosierdziu staje się syntezą
tajemnicy wiary chrześcijańskiej. Bóg już Mojżeszowi objawił głębię swej miłości, która
jest miłosierna, łaskawa, cierpliwa i wierna. Niemniej pełne objawienie tej miłości
dokonało się w ziemskim życiu Syna Bożego. Jezus Chrystus całą swoją osobą, swoimi
słowami i gestami objawił miłosierdzie Ojca. Każdy z nas powinien często kontemplować
tę prawdę. W tym celu papież Franciszek ogłosił Rok Święty, aby wszyscy „mocniej
utkwili wzrok” w tajemnicy Bożego miłosierdzia i z ufnością z niej na nowo zaczerpnęli
potrzebne łaski do w pełni chrześcijańskiego życia.
Miłosierdzie to słowo, miłosierdzie to akt, miłosierdzie to prawo, miłosierdzie to droga,
i w końcu miłosierdzie to źródło naszego zbawienia. Miłosierdzie Boga, to słowo, które
objawia człowiekowi życie Boga w Trójcy Przenajświętszej. W ten sposób słowo pobudza
naszą ciekawość Boga, Jego życia, Jego miłości. Miłosierdzie to działanie Boga, zawsze
nowe, najbardziej nowatorskie i najwyższej wagi czy próby, które polega na wychodzeniu
Boga na spotkanie z człowiekiem. Bóg nigdy się nie zniechęci i nigdy nie zabraknie Mu
pomysłów na szukanie sposobów spotkania z człowiekiem. Miłosierdzie to Boże prawo
umieszczone w głębi ludzkiego serca. Prawo już nie zapisane na kamieniu, na tablicach,
lecz prawo serca, czyli prawo wypełnione, przestrzegane z miłości. Miłosierdzie to ciągle
otwarta droga do drugiego człowieka, droga otwartego serca do bliźniego. Tak zgłębione
i doświadczone miłosierdzie Boga staje się dla nas źródłem zbawienia, staje się źródłem
radości, ukojenia i pokoju.
Papież Franciszek początek Roku Miłosierdzia wyznaczył na dzień Niepokalanego
Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8.12.2015). Bóg wybrał Maryję na Matkę swego
Syna, Odkupiciela człowieka. Bóg wybrał Maryję, bo po grzechu pierworodnym nie chciał
zostawić człowieka samego, wystawionego na działanie szatana. Bóg wybrał Maryję,
świętą i niepokalaną w miłości, aby na ogrom grzechu odpowiedzieć pełnią przebaczenia.
Bóg wybrał Maryję, bo jest bogaty w miłosierdzie.
Cześć i modlitwa do Bożego miłosierdzia nieustannie odnawia naszą wiarę, oczyszcza ją,
rozwija bezgraniczną ufność i poszerza nasze dotychczasowe wyobrażenie miłości
bliźniego.
(ks. Tadeusz Mrowiec)
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
12. Solenizantom i jubilatom tego tygodnia przekazujemy nasze serdeczności i życzenia.
W tym tygodniu patronują nam:
w poniedziałek, 14 grudnia, św. Jan od Krzyża, wielki hiszpański mistyk, reformator
zakonu karmelitańskiego i autor wielu dzieł z duchowości; św. Jan Paweł II nazwał go
mistrzem w wierze i świadkiem Boga żywego.
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Formatowanie i druk, msk