Katalog Aparatów

Transkrypt

Katalog Aparatów

Katalog Aparatów
Struktura katalogu aparatów
Program SEE Electrical EXPERT jest dostarczany wraz ze środowiskiem zawierającym katalog aparatów
producentów. Katalog jest wykonany w wewnętrznym formacie SBME (Standardowa Baza Materiałów
Elektrycznych).
Standard ten umożliwia znormalizowanie informacji różnych producentów aparatury elektrycznej, pod
względem używania w SEE Electrical EXPERT.
Prezentacja katalogu aparatów
Katalog aparatów zawiera informacje techniczne (wymiary, numery końcówek, zestyki…) oraz handlowe
(opis, producent, cena...) związane z kodami katalogowymi aparatury, które są używane przy
projektowaniu i wykonywaniu instalacji elektrycznej.
Katalog aparatów zawiera kody katalogowe. Są one przypisywane do symboli używanych w projekcie, w
celu generacji zestawień materiałowych.
Katalog aparatów podzielony jest na klasy aparatów.
Katalog jest częścią aktywnego środowiska. Zapisany jest w środowisku związanym z aktywnym
projektem, w folderze \See_env\Elec_IEC_V4\Equipment\.
Każda klasa zawiera kody katalogowe tego samego typu, na przykład kody katalogowe szaf
elektrycznych znajdują się w klasie Szafy.
Każda klasa posiada swoją własną strukturę, czyli rubryki i indeksy.
Katalog Aparatów  1
W rubrykach deklaruje się dane techniczne i handlowe aparatów elektrycznych, związanych z określonym
kodem katalogowym, np. napięcie znamionowe, prąd nominalny, wymiary (Dx, Dy, Dz). Rubryki służą do
wprowadzania w nich charakterystyki technicznej i handlowej.
Indeks pozwala sortować kody katalogowe w zależności od jednego lub więcej kryteriów. Standardowo
klasy są sortowane wg indeksu "CODE”, a więc zawartość jest posortowana wg kodu katalogowego.
Użytkownik może modyfikować klasy katalogu aparatów.
Interfejs Użytkownika

Kliknąć Środowisko > Katalog aparatów.
Zostanie wyświetlony edytor katalogu aparatów. Okno jest opisane: SEE Electrical Expert – Katalog
– [Katalog aparatów <Elec_IEC_V4>].
Okno składa się z czterech obszarów:
– Na górze, pasek Menu i pasek narzędzi Standard
– Po lewej stronie, eksplorator klas. Użytkownik może zdefiniować widok klas oraz indeksy każdej
klasy.
– Nad eksploratorem klas, wyświetla się bitmapa aparatu, związanego z klasą lub kodem
katalogowym.
– Po prawej stronie, kody katalogowe aktywnej klasy.
Notka: Użytkownik może zamknąć/wyświetlić listę klas, wybierając z menu Widok > Pokaż listę klas.
Do wykonywania operacji w katalogu aparatów, należy używać:
– Menu głównego
– Paska narzędziowego Standard
– Menu kontekstowego kodu katalogowego
– Menu kontekstowych eksploratora klas.
Użytkownik musi wskazać element prawym klawiszem, aby wyświetlić menu kontekstowe. Menu
kontekstowe zależy od wskazanego elementu (katalog, nazwa klasy, indeks lub rubryka).
Jeśli chcemy przykładowo wyświetlić klasy zgodnie z ich nazwami, to należy wskazać prawym
klawiszem Klasy aparatów i z menu kontekstowego wybrać Klasy według nazwy. Na przykład,
wybierzmy polecenie Klasy według nazwy. Jeżeli wyświetlimy ponownie to menu kontekstowe, to
polecenie zmieni nazwę na Klasy według opisu.
Polecenie to jest również dostępne w menu Widok.
Wybór języka opisu produktu
SEE Electrical Expert pozwala pracować w wielu językach.
W danym momencie opisy produktu dostępne są tylko w aktywnym języku.
Menu główne:
Narzędzia > Wybierz język
Menu kontekstowe:
Wybierz język
Pasek narzędzi:

Wybrać język poprzez zaznaczenie opcji w oknie Języki.

Kliknąć OK.
Notka: Po wybraniu języka, użytkownik może wypełniać rubrykę Opis produktu danymi w tym języku.
Symbole wstawiane na schemacie oraz zestawienia materiałów będą brały pod uwagę ten język.
Otwarcie katalogu aparatów innego środowiska
Polecenie służy do tymczasowego otwarcia katalogu aparatów zawartego w innym środowisku, w celu
modyfikacji.
Menu główne:
Plik > Otwórz katalog innego środowiska
Menu kontekstowe:
Otwórz katalog z innego środowiska
Wyświetli się eksplorator folderów.

Wybrać środowisko.

Wskazać folder zawierający katalog aparatów (standardowo
Equipment).

Kliknąć OK.
Notka: Jeśli użytkownik zamyka edytor Katalogu aparatów, program aktywuje środowisko (a więc i katalog
aparatów) związany z aktywnym projektem.
Klasy
Klasa zawiera kody katalogowe tego samego typu (wyłączniki, bezpieczniki,...).
Istnieją dwa typy klas: główne i dodatkowe.
Klasy dodatkowe zawierają kody katalogowe (takie jak bloki zestyków, uchwyty, akcesoria), które mogą
być przypisywane do kodów głównych.
Przeglądanie kodów katalogowych zawartych w klasie
Polecenie służy do otwarcia wybranej klasy katalogu aparatów.
Menu główne:
Plik > Otwórz klasę
Pasek narzędzi:
Zostanie wyświetlona lista istniejących klas.

Wykonać dwuklik na klasie, w celu jej otwarcia.
Notka: Użytkownik może również otworzyć klasę dwuklikiem w eksploratorze klas.
Struktura klasy
Polecenie umożliwia wyświetlenie rubryk i indeksów klasy.

Dwuklik na nazwie klasy w eksploratorze klas.

Wykonać dwuklik na Pola.

Wykonać dwuklik na Indeksy.
Tworzenie klasy
Polecenie pozwala utworzyć nową klasę w aktywnym katalogu aparatów.
Należy określić jej nazwę, właściwości i strukturę (rubryki i indeksy).
Menu główne:
Plik > Nowa klasa
Menu kontekstowe:
Nowa klasa
Pasek narzędzi:
Wyświetli się okno Wartość.

Wprowadzić nazwę klasy (maksymalnie 16 znaków).

Wypełnić jej właściwości.
– Kategoria
Ta informacja pozwala zorganizować klasy.
Użytkownik może przypisać te samą kategorię wielu klasom.
Przy dobieraniu kodu katalogowego symbolowi wstawionemu na schemat, użytkownik może
zmienić klasę katalogową związaną z tym symbolem (kliknąć na przycisk przy nazwie klasy).
Lista sugerowanych klas jest filtrowana zgodnie z kategorią, ponieważ przy dobieraniu kodu
jest zaznaczona "Klasy > Tej samej kategorii" . Aby przy dobieraniu kodu wyświetlić
wszystkie klasy, należy zaznaczyć opcję "Wszystkie".
Oto lista kategorii użytych w dostarczonym z programem katalogu aparatury:
Kategoria
Klasy
Alimentation
ALIM
Automates
API, BUS, CARTE, RACK
Cable
CABLE, PATHWAY
Connecteur
BDJ, BDJACC, BROCHE, CONNECT, REPARTIT
Coupure et protection
COMMUT, DEMARRE, DEPARMOT, DISJIND, FUSIBLE,
INTERRUP, PARAFOUD, SECTIO, SOCLE, VARIAT
Detecteur
DETECT
Electronique
ELECTRO
Enveloppe
ARMOIRE, GOULOTTE, RAIL
Fluide
DISTRIB, FILTRE, POMPE, REGUL, VANNE, VERIN
Mesure
MESURE
Moteur
MOTEUR
PC
PC
Relais
CONTAUX, CONTPUI, MODSECU, RELAIS
Relais de protection
RELMAGN, RELSUR
Reperage
REPERAGE
Transfo
TC, TRANSFO
Ucs
UCS, UCSACC, UCSCONTA, UCSCORPS, UCSLAMPE,
UCSTETE,
Indec
INDEC
Bez kategorii
DIVERS, HF, HP, WT
– Funkcja
Program jest dostarczany ze standardowymi klasami funkcyjnymi.
Istnieje 8 klas, które mają funkcje specjalne: (API, ARMOIRE, CABLE, CARTE, GOULOTTE,
RACK, RAIL, RELAIS).
Klasy te mają specyficzną strukturę: rubryki umożliwiają zadeklarowanie w nich danych,
które są odpowiednio przetwarzane przez symbole i aparaty. Uporządkowane są wg indeksu
CODE.
Użytkownik może stworzyć nową klasę, która będzie miała funkcję, poprzez wprowadzenie
numeru funkcji i zaimportowanie struktury z klasy funkcyjnej.
Użytkownik może użyć następujących numerów "Funkcji":

Funkcja=0 (Wartość standardowa)
Nowa klasa będzie pusta. Użytkownik musi stworzyć strukturę (rubryki i indeks).

Funkcja=1, Klasa przeznaczona dla przekaźników.

Funkcja=2, Klasa przeznaczona dla szaf.

Funkcja=3, Klasa przeznaczona dla kabli.

Funkcja=8, Klasa przeznaczona dla szyn.

Funkcja=10, Klasa przeznaczona dla sterowników PLC.

Funkcja=11, Klasa przeznaczona dla racków PLC.

Funkcja=12, Klasa przeznaczona WE/WY sterowników.
– Indeks aktywny
Pole to ne jest aktywne w momencie tworzenia klasy. Gdy kalsa jest założona, w polu tym wyświetlany
jest aktywny indeks.
– Klasa główna
Użytkownik może zadeklarować typ klasy. Jeśli opcja jest zaznaczona, to klasa jest główna.
– Klasa dodatkowa
W celu zadeklarowania, że dana klasy będzie klasą dodatkową (podporządkowaną klasie głównej),
należy odznaczyć opcję.
– Polski (Polska)
W kolejnych polach należy zadeklarować Opis klasy w różnych językach.

Kliknąć OK
Nowa klasa zostanie wyświetlona w eksploratorze klas.
Opis zostanie wyświetlony w bieżącym języku.

Struktura klasy jest pusta, czyli klasa nie zawiera żadnych rubryk.

Należy utworzyć zadeklarować rubryki i indeksy.
Definiowanie klas dodatkowych
Użytkownik może związać z klasą główną klasy dodatkowe (max. 10).
Umożliwia to filtrowanie listy klas dodatkowych podczas dobierania kodu katalogowego symbolom
wstawianym na schemat.
Polecenie jest dostępne w menu kontekstowym klasy głównej: Definicja, w Eksploratorze klas.
Menu kontekstowe:
Klasy dodatkowe

Wybrać polecenie.
Pojawi się okno Definiowanie klas dodatkowych, z opisem, nazwą oraz kategorią.
Opisy klas dodatkowych pojawią się w lewej części okna.

Wskazać jedną z klas.

Nacisnąć przycisk Dodaj.

Klasa zostaje przesunięta do prawej części okna.

Powtórzyc operacje dla innych klas dodstkowych.

Nacisnąć OK.
Notka: Podczas dobierania kodu katalogowego symbolom wstawianym na schemat wyświetla się okno
Wybór kodu katalogowego.
Modyfikacja właściwości klasy
Polecenie służy do zmian właściwości klasy.
Menu główne:
Plik > Zmień nazwę klasy
Menu kontekstowe:
Zmień
Wyświetli się okno Wartość.

Zmodyfikować odpowiednie właściwości.
Notka: Zmianę właściwości można też wykonać wskazując Definicja > Zmień, w Eksploratorze klas.
Usuwanie klasy
Polecenie umożliwia usunięcie klasy: jej zawartość i strukturę.
Menu kontekstowe:
Usuń
Pasek narzędzi:
Wyświetli się okno z prośbą o potwierdzenie.

Kliknąć "Tak", aby potwierdzić.
Import klasy pochodzącej z innego katalogu
SEE Electrical EXPERT z modułem Part List Manager
Polecenie służy do kopiowania klas lub całego katalogu aparatów.
Menu główne:
Plik > Importuj katalog
Menu kontekstowe:
Importuj katalog
Wyświetli się okno Import katalogu aparatury.

Standardowo wybrana jest zakładka Import.

Kliknąć na przycisk

Wskazać klasy do importu. Użyć klawiszy "Shift" i "Ctrl", aby
, aby wybrać katalog aparatów.
wybrać kilka klas.

Kliknąć na zakładkę "Opcje"
W tej zakładce można wskazać:
– "Zawsze": Program wykona operacje automatycznie.
– "Nigdy": Operacje nie zostaną wykonane.
– "Za potwierdzeniem": Pogram zapyta o potwierdzenie.

Opcja “Importuj separator” z obszaru Inne nie jest aktywna
standardowo. Jeżeli zaznaczymy ją, to separator będzie
również importowany do katalogu docelowego. Separator
jest wykorzystywany w wielu klasach np. w klasie Kable do
rozdzielania informacji o kolejnych żyłach kabla.

Wybrać odpowiednie opcje.

Kliknąć OK.
Notka: Dla klas mających tę samą nazwę, ale inną strukturę, tylko rubryki wspólne zostaną uaktualnione.
Przycisk Kontrola służy do sprawdzenia importu przed jego wykonaniem. Jeśli użytkownik zaznaczy opcję
Utwórz log, to po zakończeniu importu i naciśnięciu przycisku Plik log , informacje o imporcie będą
dostępne.
Rubryki
W rubrykach użytkownik wprowadza informacje techniczne i handlowe związane z danym kodem
katalogowy np. napięcie nominalne, prąd nominalny, wymiary (szerokość X, wysokość Y i głębokość Z.
Liczba rubryk jest nieograniczona.
Właściwości rubryk
Podczas zakładania rubryki, użytkownik musi zdefiniować jej właściwości, wypełniając okno Wartość.
Nazwa rubryki
Pozwala identyfikować rubrykę za pomocą nazwy.

Wprowadzić nazwę w polu Wartość.
Funkcja
Pewne rodzaje przetwarzań CAE wymagają informacji technicznych, takich jak wymiary X, Y, Z lub
numery końcówek.
Funkcja wskazuje, czy rubryka zawiera informacje techniczne, które będą używane podczas
przetwarzania CAE.
Jeżeli rubryka nie jest związana z przetwarzaniem CAE, należy wybrać opcję "Brak funkcji".
Lista funkcji jest predefiniowana.

c = format ogólny

n = format cyfrowy

d = format daty
Typ rubryki = Tekstowa
Typ rubryki = Memo
Nazwa funkcji
Opis
BRAK FUNKCJI
Pole nie posiada żadnej funkcji
FORMAT
Definicja formatu numeracji automatów
APARAT 3D
Określa aparat 3D
SYMBOL DIAGRAMU POŁĄCZEŃ
Określa symbol diagramu podłączeń
STRUKTURA KABLA
Określa układ żył
OZNACZENIE ŻYŁY OCHRONNEJ
Określa format oznaczania żyły ochronnej
OZNACZENIE ŻYŁ KABLA
Określa format numeracji żył kabla
PRZEKRÓJ/WYMIAR
Określa przekrój lub wymiar
SYMBOL LOGICZNY
Określa symbol dla schematu zasadniczego
DEFINICJA ZGRUPOWANIA
Określa układ złącza
KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
KODY ZGRUPOWANYCH
Określa kody grup końcówek złącz (pinów)
KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
TYP ZŁĄCZA
Określa typ złącza
PRZEKRÓJ/WYMIAR ZŁĄCZA
Określa średnicę złącza
OZNACZENIE KOŃCÓWEK
Określa format numeracji końcówek złącz (pinów)
ZŁĄCZA
SPOSÓB PODŁĄCZENIA
Określa sposób podłączenia końcówek złącz
KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
(pinów)
TYP KOŃCÓWKI ZŁĄCZA
Określa typ końcówki złącza (pinu)
PRZEKRÓJ/WYMIAR MAX
Określa maks. przekrój przewodu
PRZEWODU
PRZEKRÓJ/WYMIAR MIN
Określa min. przekrój przewodu
PRZEWODU
PLC: KATEGORIA APARATU
Określa kategorię kodu katalogowego
PLC: KOD PODŁĄCZONEGO
Określa kod katalogowy automatu
RACKA
PLC: KOD MODUŁU
Określa kod katalogowy racka przypisany do
PODŁĄCZONEGO
automatu
PLC: MAKSYMALNA ILOŚĆ
Określa maks. liczbę złączy racka
ZŁĄCZY W RACKU
PLC: WYSOKOŚĆ ETYKIETY W
Określa wysokość etykiety w racku
RACKU
PLC: ILOŚĆ WEJŚĆ
Określa liczbę wejść karty
PLC: ILOŚĆ WYJŚĆ
Określa liczbę wyjść karty
PLC: TYP MODUŁU
Określa czy wejścia i wyjścia są typu analogowego,
lub cyfrowego
PLC: ILOŚĆ ZAJMOWANYCH
Określa liczbę złączy karty: ½, 1, 2, 3...
ZŁĄCZY PRZEZ MODUŁ
PLC: SUMARYCZNA ILOŚĆ
Określa całkowitą liczbę wejść i wyjść karty
KANAŁÓW INTERFEJSU
PLC: KOD ZEWNĘTRZNY
Pole gdzie wprowadzamy kod bez spacji
TYP APRATU
Określa typ aparatu
SUMA ZESTYKÓW
Określa liczbę wszystkich zestyków
PLC: KOD WIRTUALNY
Do tej rubryki wprowadzamy zmodyfikowany kod
gdzie zmienna XX zastępuje rzeczywistą
kodyfikację
PRZEKRÓJ/WYMIAR ŻYŁ KABLA
Określa przekrój / wymiar żył kabla
KOD ŻYŁ KABLA
Określa kod żyły kabla
Typ rubryki = Numeryczna całkowita i rzeczywista:
Typ rubryki = Formuła całkowita i rzeczywista:
Nazwa funkcji
Opis
BRAK FUNKCJI
ILOŚĆ PIĘTER ZACISKÓW
Określa liczbę pięter zacisków listwy
LISTWY
ILOŚĆ KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
Określa liczbę końcówek złącz (pinów)
ILOŚĆ EKRANÓW W KABLU
Określa liczbę ekranów kabla
PRZEKRÓJ/WYMIAR
ILOŚĆ ŻYŁ KABLA
Określa liczbę żył kabla
ILOŚĆ ŻYŁ OCHRONNYCH KABLA Określa liczbę żył ochronnych kabla
WYMIAR KOŃCÓWKI ZŁĄCZA
Określa wymiar końcówki złącza (pinu)
PRZEWODU
PRZEWODU
PLC: MAKSYMALNA ILOŚĆ
ZŁĄCZY W RACKU
RACKU
Określa pole gdzie wprowadzamy kod bez spacji
TYP APARATU
RODZINA KABLI
Określa rodzinę kabla
DŁUGOŚĆ WEWNĘTRZNA
Określa długość wewnętrzną
WAGA LINIOWA KABLA
Określa wagę liniową kabla
Typ rubryki = Logiczna
Nazwa funkcji
Opis
BRAK FUNKCJI
DATA_AKTUALIZACJI
Określa datę aktualizacji
FORMAT
Definicja formatu numeracji automatów
ILOŚĆ PIĘTER ZACISKÓW
Określa liczbę pięter zacisków listwy
LISTWY
APARAT 3D
Określa aparat 3D
ILOŚĆ KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
Określa liczbę końcówek złącza (pinów)
SYMBOL DIAGRAMU POŁĄCZEŃ
Określa symbol diagramu podłączeń
STRUKTURA KABLA
Określa układ żył
ILOŚĆ EKRANÓW W KABLU
Określa liczbę ekranów kabla
OZNACZENIE ŻYŁY OCHRONNEJ
Określa format oznaczania żyły ochronnej
OZNACZENIE ŻYŁ KABLA
Określa format numeracji żył kabla
PRZEKRÓJ/WYMIAR
ILOŚĆ ŻYŁ KABLA
Określa liczbę żył kabla
ILOŚĆ ŻYŁ OCHRONNYCH KABLA Określa liczbę żył ochronnych kabla
SYMBOL LOGICZNY
Określa symbol dla schematu zasadniczego
DEFINICJA ZGRUPOWANIA
Określa układ złącza
KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
KODY ZGRUPOWANYCH
Określa kody grup końcówek złącz (pinów)
KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
TYP ZŁĄCZA
Określa typ złącza
OZNACZENIE KOŃCÓWEK
Określa format numeracji końcówek złącz (pinów)
ZŁĄCZA
SPOSÓB PODŁACZENIA
Określa sposób podłączenia końcówek złącz
KOŃCÓWEK ZŁĄCZA
(pinów)
WYMIAR KOŃCÓWKI ZŁĄCZA
Określa wymiar końcówki złącza (pinu)
TYP KOŃCÓWKI ZŁĄCZA
Określa typ końcówki złącza (pinu)
PRZEWODU
PRZEWODU
PLC: KATEGORIA APARATU
Określa kategorię kodu katalogowego
PLC: KOD PODŁĄCZONEGO
Określa kod katalogowy automatu
RACKA
PLC: KOD MODUŁU
Określa kod katalogowy racka przypisany do
PODŁĄCZONEGO
automatu
PLC:MAKSYMALNA ILOŚĆ
ZŁĄCZY W RACKU
RACKU
PLC: TYP MODUŁU
Określa czy wejścia i wyjścia są typu analogowego,
lub cyfrowego
Określa pole gdzie wprowadzamy kod bez spacji
TYP APRATU
SUMA ZESTYKÓW
Określa liczbę wszystkich zestyków
PLC: KOD WIRTUALNY
Do tej rubryki wprowadzamy zmodyfikowany kod
gdzie zmienna XX zastepuję rzeczywistą
kodyfikację
RODZINA KABLI
Określa rodzinę kabla
PRZEKRÓJ/WYMIAR ŻYŁ KABLA
Określa przekrój / wymiar żył kabla
KOD ŻYŁ KABLA
Określa kod żyły kabla
DŁUGOŚĆ WEWNĘTRZNA
Określa długość wewnętrzną
WAGA LINIOWA KABLA
Określa wagę liniową kabla
Typ rubryki = Data
Nazwa funkcji
Opis
BRAK FUNKCJI
DATA_AKTUALIZACJI
Określa datę aktualizacji
Notka: Rubryki Długość, Szerokość, Wysokość muszą być typu numerycznego.
Wielkie litery
Użytkownik może określić, czy zawartość rubryki będzie mogła być wprowadzana tylko dużymi literami
czy nie.

Zaznaczyć lub odznaczyć opcję.
Widoczność
Użytkownik może określić, czy zawartość rubryki będzie widoczna podczas doboru kodu katalogowego w
edytorze schematów, szaf itd..

Modyfikacja daty
Opcja ta jest aktywna tylko dla rubryki typu Data.
Jeśli opcja jest zaznaczona, to każda zmiana kodu katalogowego w katalogu aparatury będzie
powodowała wyświetlenie daty tej zmiany. Rubryka ta jest niemodyfikowalna.

Lista
Użytkownik może skorzystać z listy typowych wartości, przy wypełnianiu danej rubryki. W ten sposób
unika wprowadzania danych z klawiatury.
Podczas wstawiania, rubryki posiadające dostęp do listy danych, oznaczone są ikoną
.
Listy tekstowe mogą być tworzone w wielu językach.

Wybrać typ listy:

Numeryczna

Tekstowa
Wyświetli się odpowiednie okno w zależności od typu wybranej listy.
Dla listy typu tekstowego.

Wybrać język wprowadzania.

Wprowadzić nazwę listy.

Wprowadzić wartość lub wartości listy.

Kliknąć OK.
Notka: Przyciski Góra, Dół pozwalają przesunąć wartości na liście.
Wartość standardowa
Pozwala określić standardową zawartość rubryki podczas tworzenia nowego kodu katalogowego.

Wprowadzić wartość.
Typ rubryki
Określa typ danych, które mogą być wprowadzane do rubryki (numeryczny, tekstowy, data,...) podczas
dodawania kodów katalogowych.
Oto lista różnych dostępnych typów:
– Tekstowa
Wprowadzana wartość może zawierać znaki z klawiatury: litery, cyfry, spacje,...
– Numeryczna całkowita
Wartość może zawierać tylko liczby całkowite. Te rubryki mogą być używane do wykonywania
obliczeń.
– Numeryczna rzeczywista
Wartość może zawierać tylko liczby rzeczywiste. Te rubryki mogą być używane do obliczeń.
– Logiczna
Pole nie akceptuje wprowadzania żadnych wartości, lecz wyposażone jest w opcję, która może być
dostępna lub nie.
Opcja jest wyświetlana w polu Wartość standardowa.
– Date
Rubryka z formatem daty.
– Tekstowa
– Memo
– Formuła całkowita
Rubryka zawierająca rezultat operacji na dwóch innych rubrykach lub między rubryką a stałą.
Rezultat jest liczbą całkowitą.
Formuła musi być wprowadzona w polu "Formuła".
– Formuła rzeczywista
Rubryka zawiera rezultat operacji na dwóch rubrykach lub między rubryką a stałą.
Rezultat może być liczbą rzeczywistą.
Formuła musi być wprowadzona w polu "Formuła".

Wybrać typ rubryki.
Długość
Pozwala określić długość rubryki. Standardowa długość wynosi 128 znaków.

Wprowadzić wartość.
Pusta
Użytkownik może określić, czy podczas dodawania kodu katalogowego, wypełnienie rubryki jest
obowiązkowe.
Jeżeli opcja ta jest włączona, wypełnienie nie jest obowiązkowe.

Włączyć lub wyłączyć opcję.
Wielojęzykowa
Jeżeli opcja ta jest aktywna, to opisy i zawartość rubryk może być wprowadzana w różnych językach.

Włączyć lub wyłączyć opcję.

Wprowadzić różne opisy rubryki.
Tworzenie rubryki
Polecenie umożliwia utworzenie nowej rubryki w wybranej klasie katalogu aparatury.
Menu kontekstowe:
Nowa rubryka

Wskazać klasę i rozwinąć eksplorator klasy.

Wybrać Rubryki.

Z menu kontekstowego wybrać polecenie.

Wprowadzić właściwości.
Notka: Zalecamy, aby pierwsza rubryka była przeznaczona do wpisywania kodu katalogowego. Rubryka
powinna mieć nazwę CODE.
Modyfikacja właściwości rubryki
Polecenie umożliwia zmianę właściwości rubryki.
Menu kontekstowe:
Zmień

Wskazać prawym przyciskiem myszki rubrykę.

Wybrać polecenie.

Zmodyfikować właściwości.
Modyfikacja zawartości rubryki
Polecenie umożliwia zmianę zawartości rubryki.
Menu główne:
Edycja > Zmień zawartość rubryki
Menu kontekstowe:
Zmień zawartość rubryki

Otworzyć klasę w eksploratorze klas.

Wskazać dowolny kod katalogowy.

Wybrać polecenie.
Ukaże się okno Zamiana wartości pola.

Kliknąć przycisk Kod katalogowy i wybrać rubrykę do
modyfikacji.
Standardowo, aktywna jest wybrana wcześniej rubryka o nazwie kod katalogowy.

Wprowadzić szukaną wartość w polu Znajdź.
Wyszukiwane mogą być:
- pełne wyrażenia, jeśli wybrano opcję Znajdź całe wyrażenia
- wyrażenia w całym katalogu aparatury, jeśli wybrano opcję Przeszukaj wszystkie rubryki klasy

Wprowadzić nową wartość.
W zależności od wyboru opcji Zamień całe wyrażenie, modyfikacja może być wykonana w części
wyrażenia lub na całym wyrażeniu..

Wskazać Pomiń (jeśli dana zawartość rubryki ma być
pominięta przez przetwarzanie), Zamień (aby zamienić) lub
Zamień wszystko.
Usuwanie rubryki
Polecenie służy do usuwania rubryki wraz z zawartością.
Menu kontekstowe:
Usuń

Wskazać prawym przyciskiem nazwę rubryki i wybrać Usuń.

Ukaże się okno Czy usunąć wybraną rubrykę?

Potwierdzić klikając OK.
Notka: Polecenia nie można cofnąć. Jeśli dana rubryka wykorzystywana była do obliczeń
przeprowadzanych w innych rubrykach, nie należy jej usuwać.
Kopiowanie rubryki
Polecenie umożliwia kopiowanie rubryk.
Nazwa i właściwości rubryki są automatycznie kopiowane.
Możliwe są dwa przypadki:
– Kopiowanie rubryki z innej klasy.
– Import rubryki z innej klasy.
Kopiowanie rubryki z innej klasy
Menu kontekstowe:
Kopiuj

Wskazać prawym przyciskiem rubrykę w klasie źródłowej.

Wybrać Kopiuj.

Wskazać klasę docelową oraz Rubryki.

Prawym przyciskiem wybrać Wklej.
Import rubryki z innej klasy
Menu kontekstowe:
Import

Wskazać klasę docelową oraz Rubryki.

Prawym przyciskiem wybrać Import.

Wyświetli się okno Lista klas katalogu aparatów.

Wybrać klasę i nacisnąć OK.

Dwuklikiem wybrać rubrykę do skopiowania.
Rubryka została przekopiowana.
Notka: Po założeniu nowej klasy, radzimy do niej kopiować rubryki ze standardowych klas dostarczonych
z programem. Dotyczy to np. rubryk Kod katalogowy (Code), Opis (Libelle), DX, DY, DZ oraz Widok
aparatu.
Zmiana kolejności wyświetlania pól
Polecenie umożliwia wyświetlanie rubryk w kolejności określonej przez użytkownika.
Menu kontekstowe:
Przesuń do góry
Przesuń w dół

Wskazać prawym przyciskiem myszy rubrykę.

Wybrać polecenie.
Rubryki z zadeklarowanymi formułami
Użytkownik może stworzyć rubrykę, której zawartość będzie rezultatem obliczeń na innych wartościach
pobranych z innych rubryk danego kodu katalogowego.
Możemy tworzyć operacje zawierające:
– Rubryki wstawione pomiędzy znaki [ ]
– Operatory: \ * - +
– Liczby: 0123456789.
– Nawiasy: ( ).
Obowiązkowo rubryka musi być typu "Formuła całkowita" lub "Formuła rzeczywista".
Obliczenia mogą być wykonane na:
– Zawartości dwóch istniejących rubryk
– Zawartości rubryki i liczb.
Rezultat obliczeń będzie automatycznie zapisany w rubryce.
Poniżej załączono listę możliwych operacji arytmetycznych i logicznych:
TYP
OPERACJA
SYMBOL
Arytmetyczny
Dodawanie
+
Odejmowanie
-
Mnożenie
*
Dzielenie
/
Wartość bezwzględna
ABS
Arc Cosinus
ACOS
Arc Sinus
ASIN
Arc tangens
ATG
Cosinus Hiperboliczny
COSH
Cosinus
COS
Funkcja wykładnicza
EXP
Logarytm dziesiętny
LOG 10
Logarytm Nepera
LOG
Zaokrąglony
ROUND
Sinus Hiperboliczny
SINH
Sinus
SIN
Kwadrat z liczby
SQR
Tangens Hiperboliczny
TANGH
Tangens
TANG
Część całkowita
TRUNC
Równy
=
Większy
>
Mniejszy
<
Większy lub równy
>=
Mniejszy lub równy
<=
Relacja
Notka: Zawartość rubryki używanej w formule musi być liczbą całkowitą lub rzeczywistą.
Przykład 1 – Rubryka Powierzchnia może być obliczona poprzez operację wykonaną na rubrykach
DX*DY.
Przykład 2 – Rubryka Cena z VAT może być obliczona poprzez operację wykonaną na rubryce Cena oraz
liczbie 1,23.

Kliknąć prawym klawiszem na "Rubryki" w Eksploratorze
Klas.

Założyć nową rubrykę. Kliknąć Nowa rubryka i wprowadzić
nazwę rubryki.

Wybrać typ "Formuła całkowita" lub "Formuła rzeczywista"
oraz kliknąć na nazwę rubryki.
Pojawi się nowe pole "Formula" .

Wybrać rubrykę lub rubryki do obliczeń poprzez kliknięcie
.

Wprowadzić ręcznie operator lub wybrać go z listy.
Rubryki z narzuconymi formułami
Użytkownik może stworzyć rubrykę, której zawartość będzie rezultatem obliczeń narzuconych
zewnętrznie.
Wpierw należy założyć nową rubrykę typu "Formuła całkowita" lub "Formuła rzeczywista".
Menu główne:
Narzędzia > Oblicz zawartość rubryki

Kliknąć prawym klawiszem na "Rubryki" w Eksploratorze
Klas.

Założyć nową rubrykę. Kliknąć Nowa rubryka i wprowadzić
nazwę rubryki.

Wybrać polecenie Narzędzia > Oblicz zawartość rubryki.

Nacisnąć przycisk Nazwa rubryki.

Wybrać nowo założoną rubrykę.

Wprowadzić formułę.
Wyświetlą się rubryki aktywnej klasy.
Należy wprowadzić nazwę innej rubryki o formule numerycznej (dużymi literami), wprowadzić operatory
(+, -, *, /) i liczby.

Kliknąć OK
Zostanie wyświetlone okno Proces obliczania zawartości rubryki.


Możliwe są trzy opcje:
Oblicz: Obliczenie będzie wykonane tylko w rubryce dla aktywnego
kodu.

Oblicz wszystko: Obliczenie będzie wykonane dla wszystkich kodów
katalogowych.

Pomiń ten kod: Obliczenie nie będzie wykonane. Aktywny kod będzie
pominięty.
Rubryki związane z przetwarzaniem CAE
Podczas tworzenia rubryk użytkownik może przypisać im funkcję.
Funkcja wskazuje na to, czy rubryka zawiera informacje techniczne, które będą używane podczas
przetwarzań CAE.
Główne rubryki
Rubryki te są wykorzystywane podczas tworzenia schematów.
Takie rubryki zawierają wszystkie klasy.
Rubryka SYMBOLE (Symbol)
Rubryka ta umożliwia przypisanie do kodu katalogowego symbolu z biblioteki symboli.
Rubryka ta ma funkcję "Symbol logiczny ".
Składnia wprowadzania jest następująca "Nazwa symbolu.Nazwa rodziny".
Wprowadzony w rubryce symbol będzie wstawiony na schemat, poprzez użycie polecenia Wstaw >
Symbol wg kodu.
W ten sposób, poprzez wybór kodu katalogowego, użytkownik może wstawiać symbole.
Rubryka EQUIPMENT (Symbol diagramu połączeń)
Rubryka ta pozwala przypisać do kodu katalogowego symbol diagramu podłączeń.
Rubryka ta ma funkcję „Symbol diagramu połączeń ".
Składnia wprowadzania jest następująca "Nazwa symbolu.Nazwa rodziny".
Diagram podłączeń pozwala wyświetlić informacje o końcówkach (co do nich jest dołączone: oznaczenia
symboli widzianych przez końcówkę, numer potencjału, żyła i kabel) odpowiadającego mu symbolu
logicznego wstawionego na schemat.
Wprowadzony w rubryce diagram podłączeń będzie wstawiony na schemat, poprzez użycie polecenia
Wstaw > Diagram podłączeń (lub z menu kontekstowego symbolu logicznego wybrać Wstaw diagram
podłączeń).
W ten sposób, jeśli symbol logiczny wstawiony na schemat ma dobrany kod katalogowy, to użytkownik
może wstawić odpowiadający mu diagram podłączeń.
Rubryka: WEB (Połączenie Internet)
Rubryka ta umożliwia powiązanie strony internetowej producenta z kodem katalogowym.
Podczas wybierania kodu katalogowego, można połączyć się automatycznie ze stronami producenta.
Przy doborze kodu katalogowego dla symbolu wstawionego na schemat, użytkownik może zaznaczyć kod
katalogowy i z menu kontekstowego wybrać Idź do strony WEB.
Rubryka ta ma funkcję "Adres internetowy".
Rubryka: ACCESSOIR (Akcesoria)
Rubryka ta precyzuje, czy kod katalogowy jest kodem głównym, czy dodatkowym.
Rubryka ta ma funkcję "Akcesoria".
Jeśli użytkownik zadeklaruje wartość 0, to będzie oznaczało, że kod katalogowy jest kodem głównym.
Jeśli użytkownik zadeklaruje wartość 1, to będzie oznaczało, że kod katalogowy jest kodem głównym.
Ta rubryka jest używana na schematach podczas wyboru kodu, w celu filtrowania listy kodów
katalogowych. Jeśli użytkownik zaznaczy opcję filtru Akcesoria, to będą wyświetlone tylko kody
dodatkowe.
Rubryki związane z planami szaf
W edytorze szaf jest używanych wiele specyficznych rubryk.
Wszystkie klasy zawierają te rubryki.
Rubryka: IMPLANTE (Wstawienie aparatu w szafie)
W tej rubryce określamy, czy aparat będzie mógł być wstawiany do szafy.
Rubryka ta ma funkcję: "Aparat wstawienia w elewacjach".
Jeżeli wprowadzona w tej rubryce wartość wynosi 0, to aparat związany z danym kodem nie będzie mógł
być wstawiony do szafy.
Jeżeli wprowadzona w tej rubryce wartość wynosi 1, to aparat związany z danym kodem można wstawić
do szafy.
Rubryki określające wymiary aparatów DX (Dx), DY (Dy), DZ (Dz)
Rubryki te pozwalają zadeklarować szerokość, wysokość i głębokość aparatu w milimetrach.
Rubryki określające widoki aparatów
Rubryki VIGNETTE (Widok_xy), VUE_YZ (Widok_yz), VUE_XZ (Widok_xz) zawierają informację o
wyglądzie graficznym aparat, a dokładnie określają widok z przodu, z boku i z góry.
Rubryki związane z kablami
Kilka specyficznych rubryk związanych jest z kablami.
Rubryki te znajdują się w klasie Cable (Kable).
Rubryka: SECTION (Przekrój żyły)
Rubryka Przekrój żyły określa przekrój żyły kabla.
Rubryka ta ma funkcję: "Przekrój/Wymiar".
Przekrój może być używany podczas doboru kabla, w celu filtrowania katalogu kabli.
Rubryka: NB_CONDUC (Ilość żył)
Rubryka Ilość żył określa liczbę żył kabla.
Rubryka ta ma funkcję: "Ilość żył kabla".
Podczas łączenia kabla z określoną ilością zacisków listwy, katalog kabli jest filtrowany zgodnie z ilością
żył kabli. W ten sposób użytkownik może dobrać kabel z ilością żył większą niż ilość zacisków.
Rubryka: TERRE (Ziemia)
W rubryce Ziemia deklaruje się, czy kabel posiada żyłę PE przeznaczoną do łączenia z uziemieniem PE.
Rubryka ta ma funkcję: "ILOŚĆ ŻYŁ OCHRONNYCH KABLA".
Jeżeli wartość w tej rubryce wynosi 0 (zero), kabel nie posiada żyły PE.
Jeżeli wartość w tej rubryce wynosi 1, kabel posiada żyłę PE.
Rubryka: NOTATION (Oznaczenia żył/końcówek)
Rubryka ta pozwala opisać numery lub kolory żył kabla.
Rubryka ta ma funkcję: "OZNACZENIE ŻYŁ KABLA".
Istnieje kilka sposobów oznaczania żył:
– N
oznaczenie żył numeryczne z początkowym numerem 1 i przyrostem 1, żyła
PE ostatnia (przykład: 1,2,3,4,5,6,7).
– 1...6-GNYE
pierwszych 6 żył jest oznaczonych numerycznie, a żyła PE jest oznaczona GNYE
(przykład: 1,2,3,4,5,6,GNYE).
– BK-WH-BU-GNYE
– [BU-RD]+ [
każde oznaczenie żyły oddzielone jest myślnikiem.
kabel zawiera kilka par żył o identycznych kolorach
(przykład: BU, RD, BU, RD, BU, RD,...).
– [BU-RD]n
kabel zawiera n par żył o identycznych kolorach
(przykład: [BU-RD]2 kabel mający 2 pary BU, RD, BU, RD).
– [BU-WH]+O
kabel zawiera kilka ponumerowanych par żył o identycznych kolorach (przykład:
1BU, 1WH, 2BU, 2WH, 3BU, 3WH,...).
– [BU-WH]nO
kabel zawiera n ponumerowanych par żył o identycznych kolorach (przykład:
[BU-WH]3O kabel mający 3 pary 1BU, 1WH, 2BU, 2WH, 3BU, 3WH).
Użytkownik może także zadeklarować inny sposób oznaczania.
Część opisu żył może zawierać znak numeryczny lub alfabetyczny zawarty między nawiasami
kwadratowymi [ ].
– [A...C][1...5]
numery żył będą następujące:
A1, A2, A3, A4, A5, B1, B2, B3, B4, B5, C1, C2, C3, C4, C5.
–
1...3-[a-b][1-2]-GNYE
numery żył będą następujące: 1, 2, 3, a1, a2, b1, b2, GNYE.
– [BU-BK]2O[x...z]
numery żył będą następujące: [1BU, 1BK, 2BU, 2BK][x,y,z]. numery żył
są następujące: 1BUx, 1BUy, 1BUz, 1BKx, 1BKy, 1BKz, 2BUx,
2BUy, 2BUz, 2BKx, 2BKy, 2BKz.
Rubryka: NOT_TERRE (Oznaczenie ziemi)
Rubryka ta określa oznaczenie żyły PE. Jest ona związana z rubryką "Oznaczenia żył".
Rubryka ta ma funkcję: "OZNACZENIE ŻYŁY OCHRONNEJ".
Rubryka: COMPO (Układ)
Rubryka używana do opisu kabli ekranowanych
Rubryka ta określa całkowitą kompozycję (strukturę) kabla ekranowanego: liczbę żył, liczbę ekranów i
żyłę PE.
Rubryka ta ma funkcję: "STRUKTURA KABLA".
Podczas wstawiania do tego pola można użyć następujących zmiennych:
– [n]
n określa liczbę żył w ekranie.
– #
określa obecność żyły PE.
Rubryka: NB_BLIND (Ilość ekranów)
Rubryka używana do opisu kabli ekranowanych
Rubryka ta określa liczbę ekranów kabla. Ta rubryka jest związana z rubryką "Układ żył".
Rubryka ta ma funkcję: "ILOŚĆ EKRANÓW W KABLU".
Rubryka: TYPE_CABLE (Typ kabla)
W rubryce tej określa się typ kabla tzn. czy jest : podwójnie ekranowany, skręcony, światłowód, Quadrax –
koncentryczny, Triaxial – koncentryczny, Twinax - symetryczny ekranowany, niezdefiniowany.
Rubryki związane z końcówkami złącz (pinami)
Specjalne rubryki pozwalają zadeklarować informacje techniczne związane z końcówkami złącz.
Klasa zawierająca te pola nazywa się "CONNECT" (Złącza).
Rubryka: GAUGE (Średnica końcówki)
W rubryce tej można zadeklarować średnicę końcówki w mm2.
Rubryka ta ma funkcję: "PRZEKRÓJ/WYMIAR ZŁĄCZA"
Podczas doboru kodu katalogowego, informacja ta filtruje katalog końcówek złączy.
Rubryka: TYPE (Typ)
W rubryce tej można zadeklarować typ końcówek złącza (kwadratowe, okrągłe,...).
Rubryka ta ma funkcję: "TYP APARATU".
Rubryka: GAUGE_MAX (Maksymalny przekrój przewodu)
W rubryce tej deklaruje się maksymalny przekrój żyły, która może być dołączona do końcówki złącza.
Rubryka ta ma funkcję: "PRZEKRÓJ/WYMIAR MAX PRZEWODU".
Rubryka: GAUGE_MIN (Minimalny przekrój przewodu)
W rubryce tej deklaruje się minimalny przekrój żyły, która może być dołączony do końcówki złącza.
Rubryka ta ma funkcję: "PRZEKRÓJ/WYMIAR MIN PRZEWODU".
Rubryki związane ze złączami
Specjalne rubryki pozwalają zadeklarować informacje techniczne związane ze złączami.
Złącza (konektory) mogą zawierać:
- określoną liczbę końcówek złącz (pinów)
- grupy końcówek złącz o specyficznej charakterystyce (typ, przekrój, oznaczenia).
Klasa zawierająca te rubryki nazywa się CONNECT (Złącza).
Rubryka: NBBROCHE (Ilość końcówek złącza)
W tej rubryce deklaruje się ilość końcówek złącza.
Rubryka ta ma funkcję: Przypisana funkcja tego pola to: "ILOŚĆ KOŃCÓWEK ZŁĄCZA".
Rubryka: NOTATION (Oznaczenia żył/końcówek)
W rubryce tej deklaruje się oznaczenia końcówek złącz.
Znak „-" jest separatorem numerów końcówek, a znak „;" jest separatorem grup końcówek złącza.
Rubryka ta ma funkcję: "OZNACZENIE KOŃCÓWEK ZŁĄCZA"
Rubryki związane ze sterownikami PLC
Specjalne rubryki pozwalają opisywać sterowniki PLC.
Klasy zawierające te rubryki to "API", "CARTE" i "RACK".
Rubryka: CATEGORIE (Kategoria)
Klasy API, CARTE i RACK
W tej rubryce deklaruje się, czy kod katalogowy opisuje sterownik, rack, moduł, interfejs lub akcesoria.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: KATEGORIA APARATU".
Wartość należy wybrać z proponowanej listy.
Rubryka: RACK (Rack)
Klasa API (Sterowniki programowalne)
W tej rubryce deklaruje się kod katalogowy panelu (racka) związanego z danym sterownikiem.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: KOD PODŁĄCZONEGO RACKA"
Rubryka: TYPE (Typ)
Klasa CARTE (Karty sterowników programowalnych)
W tej rubryce określa typ karty sterownika: moduły wejściowe, wyjściowe, cyfrowe, analogowe itd.. Typ
wybiera się z listy.
Rubryka ta ma funkcję: "TYP APARATU"
Rubryka: TECHNO (Typ modułu)
Klasa CARTE
W rubryce tej wybiera się z listy typ sygnału: ANALOGOWE, INNE, CYFROWE.
Przypisana funkcja tego pola to: "PLC: TYP MODUŁU"
Rubryka: NBRE_E (Ilość wejść)
Klasa CARTE
W rubryce tej wpisuje się ilość wejść karty.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: ILOŚĆ WEJŚĆ".
Rubryka: NBRE_S (Ilość wyjść)
Klasa CARTE
W rubryce tej wpisuje się ilość wyjść karty.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: ILOŚĆ WYJŚĆ".
Rubryka: NBRE_S (Całkowita liczba wejść i wyjść)
Klasa CARTE
W rubryce tej deklaruje się sumaryczną ilość wejść i wyjść karty.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: SUMARYCZNA ILOŚĆ KANAŁÓW INTERFEJSU".
Rubryka: NB_EMPL (Szerokość modułu)
Klasa CARTE
W rubryce tej deklaruje się ilość modułów w karcie.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: ILOŚĆ ZAJMOWANYCH ZŁĄCZY PRZEZ MODUŁ"
Rubryka: MODULE (Moduł)
Klasa RACK
W rubryce tej wprowadza się kod katalogowy karty.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: KOD MODUŁU PODŁĄCZONEGO"
Rubryka: NBRE_PAS (Ilość złącz)
Klasa Rack
W rubryce należy zadeklarować ilość slotów (złącz) w rack’u (panelu).
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: MAKSYMALNA ILOŚĆ ZŁĄCZY W RACKU"
Rubryka: H_EMPL (Wysokość etykiety)
Klasa Rack
W rubryce tej deklaruje się wysokość etykiety.
Rubryka ta ma funkcję: "PLC: WYSOKOŚĆ ETYKIETY W RACKU"
Indeks sortowania
Indeks pozwala sortować listę kodów katalogowych danej klasy w zależności od wielu kryteriów.
Standardowo klasy są indeksowane względem kodu katalogowego. Powoduje to, ze kody są
uporządkowane w kolejności alfabetycznej.
Tworzenie indeksu sortowania
Użytkownik może utworzyć nowe indeksy sortowania w danej klasie.
Indeks sortowania jest dostępny dla każdej klasy.
Indeks sortowania definiowany jest poprzez swoją nazwę i rubryki sortowania.
Menu główne:
Narzędzia > Utwórz indeks sortowania
Menu kontekstowe klasy:
Indeks > Definiuj indeks sortowania
Menu kontekstowe Indeks:
Definiuj indeks sortowania

Wskazać klasę.

Kliknąć Narzędzia > Utwórz indeks sortowania.
Zostanie wyświetlone okno Sortowanie.
w obszarze "Lista indeksów".

Kliknąć na

Wprowadzić nazwę indeksu.

Wskazać dwuklikiem rubrykę.

Kliknąć Akceptuj, aby zatwierdzić nowy indeks.
Nowy indeks zostanie on wyświetlony na liście indeksów.
Notka: Zaznaczenie opcji Klucze zduplikowane spowoduje, że identyczne wartości w rubrykach będą
dopuszczalne. Przykładem jest rubryka DX, w której wartości mogą się powtarzać dla wielu kodów
katalogowych. Opcja więc powinna być zaznaczona.
Tworzenie indeksu sortowania > Przykład
Tworzymy indeks "Wymiar_X" pozwalający sortować kody w zależności od wymiaru X,
następnie po kodzie.
 Kliknąć "Akceptuj"
 Indeks został utworzony.
 Kliknąć OK
 Kliknąć na klasę prawym przyciskiem myszy i wskazać Indeks, a następnie nazwę
nowo utworzonego indeksu.
Lista kodów zostanie wyświetlona zgodnie z nowym indeksem.
Uaktywnienie indeksu sortowania
Pozwala wybrać indeks sortowania, który będzie aktywny w aktywnej klasie.
Standardowo, podczas otwierania aktywny jest indeks "Code".
Menu kontekstowe:
Indeks

Prawym przyciskiem myszy wskazać klasę.

Wybrać polecenie Indeks.

Wybrać indeks.
Kody katalogowe
Kody katalogowe reprezentują informacje techniczne o aparaturze (numery zacisków, wymiary, widoki,...),
dzięki którym mogą być wykonane różne przetwarzanie CAE. Są one powiązane z symbolami
wstawionymi na schematach oraz i aparatami wstawionymi w szafach. Dzięki temu powiązaniu mogą być
generowane zestawienia materiałowe związane z bieżącym projektem.
Powiązanie symboli z odpowiednimi kodami katalogowymi umożliwia pobieranie na schematy końcówek
symboli oraz innych informacji (np. oznaczenia żył kabli, numery złącz (żył kabli, złącz,...).
Informacje te mogą być wyświetlane przy symbolu lub aparacie dzięki atrybutom Katalog.
Oprócz informacji handlowej (Producent, Seria…), użytkownik może wprowadzić informacje techniczne
związane z danym kodem katalogowym.
Plany zabudowy szaf wymagają następujących danych technicznych:
– Szerokość
określa wymiar X.
– Wysokość
określa wymiar Y.
– Głębokość
określa wymiar Z.
– Widok z przodu
określa widok z przodu aparatu wstawianego do szafy.
– Widok z boku
określa widok z boku aparatu wstawianego do szafy.
– Widok z góry
określa widok z góry aparatu wstawianego do szafy.
Dodawanie nowego kodu katalogowego
Użytkownik może dodać nowy kod katalogowy klasie.
Dla każdego kodu katalogowego radzimy wypełnić rubryki szerokość, wysokość i głębokość.

Otworzyć klasę w eksploratorze klas.

Przejść na koniec pliku.

Kliknąć na ostatni wiersz.

Wprowadzić kod katalogowy oraz inne dane używając
klawiatury.

Pomiędzy poszczególnymi rubrykami należy przechodzić,
używając strzałek .

Zatwierdzić klawiszem Enter, aby przejść do następnego
wiersza.
Notka: Jeśli rozmiary X i Y nie są zadeklarowane, to podczas wstawiania aparatu do szafy będzie
wymagane ich podanie. Jeśli nie zadeklarowano widoków, to do szafy będzie wprowadzany prostokąt o
wymiarach X i Y.
Import kodów katalogowych z katalogu internetowego
SEE Electrical EXPERT z modułem Parts List Manager
Użytkownik może pobrać dane katalogowe z internetowego katalogu aparatów, zarządzanego przez
grupę IGE+XAO.
Można pobrać kody katalogowe i symbole z nimi związane.
W wyniki importu, kody katalogowe będą dodane do aktywnej klasy katalogu aparatów, a symbole
zostaną dodane do biblioteki symboli.
Program SEE Electrical EEXPERT jest standardowo dostarczany ze środowiskiem Elec_IEC, które
zawiera między innymi bibliotekę symboli i katalog aparatów.
Grupa IGE+XAO utworzyła katalog dostępny w Internecie. Jest dostępny dla użytkowników po spełnieniu
pewnych warunków. Katalog ten zawiera około 200 000 kodów różnych producentów.
Każdy kod katalogowy zawiera minimum następujące informacje:
– Kod: numer indentyfikacyjny producenta
– Opis: opis produktu
– Nazwę producenta
– Serię: nazwę serii produktu
– Nazwę handlową produktu: przeznaczenie handlowe
– Nazwę przypisanego symbolu.
Dany kod katalogowy może mieć przypisany symbol. Nazwa symbolu i rodziny wyświetlana jest w
kolumnie "Symbol" i rozpoczyna się znakiem "@".
Jeżeli symbol istnieje w bibliotece dostarczanej standardowo, to rubryka "Symbol" jest puste.
Kopiowanie kodu katalogowego
Polecenie umożliwia kopiowanie kodu katalogowego w obrębie klasy katalogowej, w celu szybkiego
tworzenia nowych kodów na podstawie istniejących.
Menu kontekstowe:

Kopiuj/Wklej
Prawym przyciskiem myszki wskazać numer wiersza z kodem katalogowym. Dane w wierszu
zostaną podświetlone.

Wybrać polecenie Kopiuj.

Kliknąć na nowy wiersz.

Wybrać Wklej.
Notka: Po wklejeniu należy zmienić kod katalogowy i inne dane w rubrykach. Jeśli użytkownik nie zmieni
kodu, to zostanie wyświetlone okno z odpowiednią informacją.
Anulowanie ostatniej operacji na kodach katalogowych
Polecenie umożliwia anulowanie ostatniej operacji, dokonanej podczas dodawania nowego kodu.
Menu główne:
Edycja > Cofnij
Menu kontekstowe:
Cofnij
Pasek narzędzi:
Klawiatura:
Ctrl+Z
Ponowienie ostatniej operacji na kodach katalogowych
Polecenie umożliwia ponowienie ostatniej operacji, dokonanej podczas dodawania nowego kodu.
Menu główne:
Edycja > Ponów
Menu kontekstowe:
Ponów
Pasek narzędzi:
Wyszukiwanie kodu katalogowego lub innych danych
Polecenie to pozwala na wyszukanie kodu katalogowego lub innych danych zawartych w dowolnej klasie.
Menu główne:
Edycja > Znajdź
Pasek narzędzi:
Zostanie wyświetlone okno Poszukiwanie kodu.
 Wprowadzić wyszukiwaną wartość. Może to być część kodu katalogowego, opisu lub kodu
wewnętrznego.
 Zaznaczyć odpowiedni filtr w opcjach.
 W polu “Szukaj w” wybrać wyszukiwanie w Bieżącej klasie, Kategorii bieżącej klasy lub we
wszystkich klasach.
 W polu “Szukaj dla” wybrać wyszukiwanie Kodów materiałowych, opisów produktu lub kodów
wewnętrznych.
 Kliknąć przycisk Następny.
Pierwszy znaleziony kod zostanie podświetlony.
 Kliknąć przycisk Następny, aby wyszukać kolejne kody.
Import kodów katalogowych
Użytkownik może importować kody katalogowe pochodzące z plików zewnętrznych lub innych klas.
Import z plików zewnętrznych
Polecenie umożliwia import kodów katalogowych z pliku zewnętrznego do bieżącej klasy.
Struktura tego pliku jest określona w pliku utworzonym przy pomocy menu Narzędzia > Format Importu.
Menu główne:
Plik > Import klas > Inny format
Zostanie wyświetlone okno Import.

Wybrać plik źródłowy klikając na przycisk Lista lub wprowadzić jego nazwę z klawiatury.

Wybrać odpowiedni format pliku do importu klikając na

Wybrać opcję "Połącz" lub "Usuń zawartość".
.
"Połącz": Pozycje importowane będą dodane za pozycjami istniejącymi

już w klasie docelowej.
"Usuń": Pozycje importowane zastąpią pozycje istniejące klasy

docelowej. Istniejące pozycje zostaną usunięte.

Włączyć lub wyłączyć opcję "Gdy kod istnieje, zastąp".
Jeżeli ta opcja jest aktywna, importowane kody mają priorytet względem kodów istniejących i w
przypadku identycznych kodów, kody istniejące będą zastępowane.

Kliknąć na Filtr w celu określenia filtru dla importu z pliku.
Użytkownik może zdefiniować filtr na rubryce. Filtry są definiowane w relacji do klasy docelowej.
Pozwalają wybrać pozycje, które będą importowane do klasy docelowej.

Kliknąć OK.
Notka: Jeżeli przetwarzanie wykryje błąd parametryzacji pliku, wyświetli się okno z komunikatem. Należy
wtedy poprawić parametry pliku źródłowego, poprzez wybór polecenia Narzędzia > Format Importu >
Podgląd.
Import z innej klasy
Użytkownik może zaimportować kody katalogowe z innej klasy, zawartej w innym katalogu aparatury.
Menu główne:
Plik > Import klas > Wewnętrzny format
Zostanie wyświetlone okno Import.

Kliknąć przycisk Folder źródłowy, aby wybrać folder Equipment, zawierający klasę
źródłową.

Kliknąć
w polu "Klasa źródłowa ", aby wybrać klasę zawierającą kody do importu.

Kliknąć
w polu " Klasa docelowa ", aby wybrać klasę docelową.
Notka: Ta opcja jest używana przy imporcie z programu Schema V5. Użytkownik może też importować
zespoły używając polecenia Plik > Import klas > Zespoły.

Wybrać opcję "Połącz" lub "Usuń ".
"Połącz": Pozycje importowane będą dodane za pozycjami istniejącymi

już w klasie docelowej.
"Usuń ": Pozycje importowane zastąpią pozycje istniejące klasy

docelowej. Istniejące pozycje zostaną usunięte.

Włączyć lub wyłączyć opcję "Nadpisz kod, jeśli w klasie docelowej znajdziesz
identyczny”.
Jeżeli ta opcja jest aktywna, importowane kody mają priorytet względem kodów istniejących i
w przypadku identycznych kodów, kody istniejące będą zastępowane.

Włączyć lub wyłączyć opcję "Importuj zespoły".
Jeżeli ta opcja jest aktywna, to użytkownik może zaimportować również zespoły istniejące w
klasie źródłowej.

Kliknąć na Filtr w celu określenia filtru dla importu z klasy.
Użytkownik może zdefiniować filtr na rubryce. Filtry są definiowane w relacji do klasy docelowej.
Pozwalają wybrać pozycje, które będą importowane do klasy docelowej.
Notka: Tworząc filtr dla rubryki Producent, użytkownik może zaimportować produkty tylko jednego
producenta np. ALLEN BRADLEY, SIEMENS, OMRON.

Kliknąć OK.
Usuwanie kodów katalogowych
Możliwe są trzy przypadki:
– Usunięcie kodu katalogowego wraz z danymi związanymi z tym kodem.
– Usunięcie zawartości rubryki.
– Usunięcie wszystkich kodów katalogowych klasy.
Usunięcie kodu katalogowego
Menu główne:
Edycja > Usuń kod katalogowy
Menu kontekstowe:
Usuń
Wskazać wiersz i Del
 Wskazać wiersz zawierający kod wraz z innymi rubrykami poprzez wskazanie jego numeru.
 Wybrać z menu kontekstowego polecenie Usuń.
Wyświetli się okno z prośbą o potwierdzenie. Potwierdzić klikając na przycisk Tak.
Usuwanie zawartości rubryki
Menu kontekstowe:
Usuń
 Wskazać pole w wierszu.
Usuwanie wszystkich kodów katalogowych danej klasy
Menu kontekstowe:
Usuń
 Wskazać wiersz z nazwami rubryk.
Wyświetli się okno z prośbą o potwierdzenie. Potwierdzić klikając na przycisk Tak.
Notka 1: Po utworzeniu filtru dla klasy widoczne są kody zgodne z tym filtrem. W takim przypadku, użycie
polecenia powoduje usunięcie wyłącznie kodów widocznych.
Notka 2: Operacji usunięcia kodów katalogowych nie można cofnąć. Usunięcie kodów katalogowych
powiązanych z symbolami wstawionymi na schematy oraz aparatami wstawionymi do szafy spowoduje
zniszczenie spójności projektu.
Określanie kodów katalogowych wpływających
na przetwarzanie CAE
Kable
Kody katalogowe kabli muszą być zapisane w klasie Cable (Kable).
Poniższe przykłady ilustrują format oznaczania żył, przekrój, liczbę żył i obecność żyły PE.
Użytkownik może zastosować wiele sposobów oznaczania żył kabla lub końcówek złącz.
Przykład kabla bez żyły PE i posiadającego żyły oznaczane numerami kolejnymi
1 będzie numerem pierwszej żyły, 2 drugiej i kolejne zgodnie z przyrostem 1.
 Kod katalogowy:
Nazwa rubryki
Zawartość
Kod materiałowy
3x1,5
Przekrój żyły
1,5
Ilość żył
3
Ilość ekranów
0
Ziemia
0
Oznaczenie żył
N
Oznaczenie ziemi
 Edytor listew:
Przykład kabla z żyłą ochronną i posiadającego żyły numeryczne
Pierwszych 6 żył będzie miało numery od 1 do 6, a żyła ochronna posiada oznaczenie GNYE.
 Kod katalogowy:
Nazwa rubryki
Zawartość
Kod
7G1,5
Przekrój żyły
1,5
Ilość żył
7
Ilość ekranów
0
Ziemia
1
Oznaczenie żył
1...6-GNYE
Oznaczenie ziemi
GNYE
 Edytor listew:
Przykład kabla zawierającego pary żył o identycznych kolorów
Możliwe są dwa formaty oznaczania:
– [BU-RD]+
Kabel zawierający pary żył o identycznych kolorach (przykład: : Blue, Red, Blue, Red, Blue, Red...).
– [BU-RD]N
Kabel zawierający n par żył o identycznych kolorach (przykład:[BU-RD]2, kabel o 2 parach żył Blue, Red,
Blue, Red).
 Kod katalogowy:
Nazwa rubryki
Zawartość
Przekrój żyły
1,5
Ilość żył
4
Ilość ekranów
0
Ziemia
0
Oznaczenie żył
[BU-RD]2
Oznaczenie ziemi
 Edytor listew:
Przykład kabla zawierającego pary żył o identycznych kolorów z numerami kolejnymi
Możliwe są dwa formaty oznaczania:
–
[BU-WH]+O
Żyły kabla będą oznaczane numerami kolejnymi dla poszczególnych kolorów (przykład: 1BU, 1WH, 2BU,
2WH, 3BU, 3WH,...).
– [BU-WH]NO
Żyły kabla będą oznaczane numerami kolejnymi dla poszczególnych kolorów (przykład: [BU-WH]3O
Kabel o 3 parach 1BU, 1WH, 2BU, 2WH, 3BU, 3WH,...).
 Kod katalogowy:
Nazwa rubryki
Zawartość
Przekrój żyły
1,5
Ilość żył
6
Ilość ekranów
0
Ziemia
0
Oznaczenie żył
[BU-RD]3O
Oznaczenie ziemi
 Edytor listew:
Przykład kabla zawierającego złożony format oznaczenia żył
Użytkownik może zadeklarować wiele frakcji zawierających poprzednie formaty oznaczania.
Każda frakcja może zawierać znaki numeryczne lub alfabetyczne i musi być zawarta w nawiasach
kwadratowych [ ].
Poniżej przedstawiono kilka przykładów:
 „Oznaczenie żył” = [a...e][1...4]
Jest to opis dwóch frakcji: [a,b,c,d,e] oraz [1,2,3,4].
W rezultacie żyły będą oznaczone następująco: a1, a2, a3, a4, b1, b2, b3, b4, c1, c2,..., d4, e1, e2, e3,
e4.
 „Oznaczenie żył” = 1...5-[x-y][1-2]-GNYE
W rezultacie żyły będą oznaczone następująco: 1, 2, 3, 4, 5, x1,x2, y1, y2, GNYE.
 „Oznaczenie żył” = [BU-BK]2O[x...z]
W rezultacie żyły będą oznaczone następująco: 1BUx, 1BUy, 1BUz, 1BKx, 1BKy, 1BKz, 2BUx, 2BUy,
2BUz, 2BKx, 2BKy, 2BKz.
 „Oznaczenie żył” = [1-2-3][a-b-c][100-101-102]
Żyły będą oznaczone następująco: 1a100, 1a101, 1a102, 2a100, 2a101, 2a102, 3a100, 3a101, 3a102,
1b100, 1b101, 1b102,......, 3b100, 3b101, 3b102, 1c100, 1c101, 1c102,..., 3c100, 3c101, 3c102.
Kable ekranowane
Kody katalogowe kabli ekranowanych muszą być zapisane w klasie Cable (Kable).
Dla kabli ekranowanych należy wprowadzić oprócz opisu żył, także liczbę ekranów oraz określić układ żył
kabla.
Poniższe przykłady ilustrują jak wprowadzać te dwie informacje.
Przykład definicji kabla ekranowanego
Kabel ten posiada 2 ekrany. Jego układ żył jest następujący:
– 3 pierwsze żyły są ekranowane [3]
– 3 następne żyły są również ekranowane [3]
– Ziemia #.
 Kod katalogowy:
Nazwa rubryki
Zawartość
Ilość żył
6
Ilość ekranów
2
Oznaczenie żył
[3][3]#
 Edytor listew:
Przykład definicji kabla podwójnie ekranowanego
Ten kabel posiada 3 ekrany. Jego układ żył jest następujący:
– Dwie pierwsze żyły są ekranowane [2]
– Dwie następne żyły są również ekranowane [2]
– Dodatkowy ekran zewnętrzny obejmuje wszystkie żyły (dodatkowy nawias [ ]).
 Kod katalogowy:
Nazwa rubryki
Zawartość
Ilość żył
4
Ilość ekranów
3
Oznaczenie żył
[[2][2]]
 Edytor listew:
Przykład definicji kabla z ekranem wewnętrznym
Kabel posiada ekran obejmujący część żył. Układ żył jest następujący:
– Trzy pierwsze żyły są ekranowane [3]
– Trzy następne nie są ekranowane 3
– Występuje żyła ochronna #.
 Kod katalogowy:
Nazwa pola
Wartość
Ilość żył
6
Ilość ekranów
1
Oznaczenie żył
[3]3#
 Edytor listew:
Złącza
Kody katalogowe złącz muszą być dodane do klasy "CONNECT " (Złącza)
Złącze może zawierać:
– pewną liczbę końcówek złącz (pinów)
– kilka grup końcówek złącz (pinów)
W drugim przypadku każda grupa końcówek złącz charakteryzuje się swoimi właściwości techniczne (typ,
średnica, format oznaczania...).
Przykład złącza złożonego z kilku grup końcówek złącz (pinów)
Kod katalogowy złącza:
Złącze 706A35850019 zawiera 110 końcówek złącz.
Złożone jest z dwóch grup końcówek złącz: z 104 i 6.
Pierwsza grupa złożona z 104 końcówek złącz będzie miała następującą charakterystykę techniczną:
– Oznaczenia końcówek od A1 do A104
– Kod katalogowy końcówek złącz 706A35850020;... (kod końcówki złącza)
– Typ XG (charakterystyka fizyczna końcówki).
Druga grupa złożona z 6 końcówek złącz będzie miała następującą charakterystykę techniczną:
– Oznaczenia końcówek od AA1 do BB2 (oznaczenie żył/końcówek)
– Kod katalogowy końcówek złącz 706A35850023 (kod końcówki złącza)
– Typ XF (charakterystyka fizyczna końcówki).
Przykład złącza jednorodnego
Kod katalogowy złącza:
Złącze 8635 – 62S015 zawiera 10 końcówek złącz.
Te końcówki będą:
– oznaczane od A do J
– związane z kodem 8635 - 62B020
– typu XG.
Numery końcówek zestyków
Na schemacie mogą być wyświetlone numery końcówek zestyków zadeklarowanych.
Numery końcówek deklarowane są w katalogu aparatury, w odpowiednich klasach. Dla danego typu
zestyku, użytkownik powinien zadeklarować numery końcówek.
Numery końcówek zestyków oddzielane są separatorem ”-„.
Oto lista różnych typów zestyków:
- PRZ:
Zestyk przełączny (inwersyjny)
- INV_CH:
Zestyk przełączny bezprzerwowy
- ZZ:
Zestyk zwierny
- NO_FA:
Zestyk zwierny z wyprzedzeniem przy zamykaniu
- NO_FT:
Zestyk zwierny z opóźnieniem przy zamykaniu
- NO_RA:
Zestyk zwierny z automatycznym powrotem
- ZR:
Zestyk rozwierny
- NF_FA:
Zestyk rozwierny z wyprzedzeniem przy zamykaniu
- NF_FT:
Zestyk rozwierny z opóźnieniem przy zamykaniu
- NF_RA:
Zestyk rozwierny z automatycznym powrotem
- IMP_O:
Zestyk przelotowy ZZ działający po wzbudzeniu
- IMP_Z:
Zestyk przelotowy ZZ działający po odwzbudzeniu
- MOC1:
Zestyk zwierny mocy jednofazowy
- MOC2:
Zestyk zwierny mocy dwufazowy
- MOC3:
Zestyk zwierny mocy trójfazowy
- MOC4:
Zestyk zwierny mocy czterofazowy
- RUPT1:
Zestyk rozwierny mocy jednofazowy
- RUPT2:
Zestyk rozwierny mocy dwufazowy
- RUPT3:
Zestyk rozwierny mocy trójfazowy
- RUPT4:
Zestyk rozwierny mocy czterofazowy
- ZZZZ:
Zestyk zwierny ze zwłoką przy zamykaniu
- ZZZO:
Zestyk zwierny ze zwłoką przy otwieraniu
- ZRZZ:
Zestyk rozwierny ze zwłoką przy zamykaniu
- ZRZO:
Zestyk rozwierny ze zwłoką przy otwieraniu
- TTRNO:
Zestyk zwierny ze zwłoką przy zamykaniu i otwieraniu
- TTINV:
Zestyk przełączny ze zwłoką przy zamykaniu
- TRINV:
Zestyk przełączny ze zwłoką przy otwieraniu
Jeden kod katalogowy może mieć przypisanych maksymalnie 100 zestyków.
Definiowanie numerów końcówek zestyków
Dla każdego kodu katalogowego użytkownik może zdefiniować typy zestyków oraz odpowiadające
zestykom numery końcówek.
Menu kontekstowe:
Definiuj zestyki
 Prawym przyciskiem kliknąć na kod materiałowy, dla którego chcemy zdefiniować zestyki.
 Wybrać Definiuj zestyki.
Zostanie wyświetlona okno Definicja zestyków: NAZWA KLASY/KOD KATALOGOWY.
 Kliknąć na
w kolumnie „Typ zestyku”.
 Wybrać typ zestyku (ZZ, ZR,...) z proponowanej listy.
 Wprowadzić numery końcówek zestyków.
 Ewentualnie wprowadzić opis.
 Taką samą procedurę wykonać dla kolejnych zestyków.
Program automatycznie wypełni rubrykę "Zestawienie zestyków".
Notka 1: Kolejność zestyków decyduje o kolejności wyświetlania się grafiki styków pod cewką. Kolejność
zestyków można zmieniać, wprowadzając odpowiedni numer w pierwszej kolumnie okna Definicja
zestyków.
Notka 2: Użytkownik może usunąć zestyk. Należy kliknąć na wiersz i z menu wybrać polecenie Usuń.
Przykłady
Stycznik: Cewka i zestyki mocy
 Definicja zestyków
 Edytor schematów
Przekaźnik: cewka i zestyki przełączne
Pierwsza końcówka jest wspólna, druga rozwierna, trzecia zwierna.
Przekaźnik: cewka, zestyk ZZ i ZR
Zespoły kodów katalogowych
Aparatura może być reprezentowana przez wiele kodów katalogowych. Przykładowo, aby opisać
przełącznik, to należy wprowadzić kod przycisku, korpusu oraz zestyków.
Użytkownik może tworzyć zespoły kodów katalogowych.
Zespoły to kody katalogowe reprezentujące inne kody, występujące w różnych klasach katalogu aparatury
(9 kodów maksymalnie).
Zespoły i kody są rozróżniane poprzez ikony.
Zespół może być używany do generowania zestawień i zabudowy szaf.
Użytkownik może dobrać zespół symbolowi wstawianemu na schemat. W wygenerowanym zestawieniu,
zespół będzie zastąpiony kodami katalogowymi. Aby zespół można było wstawić do szafy, należy w
katalogu aparatury określić rozmiary zespołu (X, Y, Z) oraz zadeklarować jego widok.
Kody zespoły > Przykład
1 - Tworzenie zespołu
2 - Przypisanie zespołu do symbolu
3 - Generowanie zestawienia aparatów
4- Wstawienie zespołu do szafy
Tworzenie zespołu
Użytkownik może utworzyć własne zespoły.
Do utworzenia zespołu niezbędne są dwa etapy:
– Tworzenie kodu zespołu
– Przypisanie do zespołu kodów katalogowych.
Tworzenie kodu zespołu
Zespół tworzymy podobnie jak kod katalogowy. Należy wyspecyfikować wszystkie dane techniczne,
wymiary X, Y, Z oraz widoki aparatu.
Aby poprawnie wyświetlać zespoły, rekomendowane jest deklarowanie w rubryce kod katalogowy
zespołu, informacji pozwalających na identyfikację, jakie kody katalogowe zespół reprezentuje,
przykładowo ZES.
Przypisanie do zespołu kodów katalogowych
Użytkownik musi wyspecyfikować kody, które mają tworzyć dany zespół.
Każdy kod katalogowy musi być wcześniej zadeklarowany w katalogu aparatury.
 Kliknąć prawym klawiszem na zespół (zespół tworzy się tak jak kod katalogowy).
 Wybrać Definiuj zespół.
 Wskazać pole"Kod" w pierwszym wierszu.
 Wybrać pierwszy kod katalogowy.
 Wskazać pole"Kod" w drugim wierszu.
 Wybrać drugi kod katalogowy.
Użytkownik może przypisać do dziewięciu kodów katalogowych jednemu zespołowi.
 Kliknąć OK.
Zespół został utworzony. Ikona została zmieniona.
Weryfikacja zespołów
Polecenie pozwala sprawdzić, czy w katalogu aparatów znajdują się kody katalogowe, które tworzą
zespoły.
Menu główne:
Narzędzia > Przebuduj tablicę zespołów
Filtry w katalogu aparatów
Filtry pozwalają wyświetlać listę kodów katalogowych danej klasy, zgodnie ze specyficznymi kryteriami.
Dzięki temu, przy doborze kodu katalogowego dla symbolu wstawianego na schemacie, użytkownik może
włączyć odpowiedni filtr, który spowoduje, ze wyświetlone zostaną tylko kody spełniające warunki
zadeklarowane w filtrze.
Tworzenie filtra
Użytkownik może zarządzać filtrami w danej klasie (tworzyć, usuwać, modyfikować).
Menu główne:
Opcje > Filtr
Menu kontekstowe:
Filtr > Definiuj filtr
Wyświetli się okno Filtr dla klasy NAZWAKLASY.
 Kliknąć przycisk Nowy.
 Wprowadzić nazwę filtra.
 Kliknąć OK.
 Kliknąć przycisk Dodaj, aby zdefiniować pierwsze kryterium.
 Kliknąć na Kod materiałowy w kolumnie "Pole":
Zostanie wyświetlona lista rubryk danej klasy katalogu aparatury.
 Wybrać rubrykę.
 W kolumnie "Typ" znajduje się o typie rubryki:
– tekstowa:
– numeryczna:
– data:
 Kliknąć pole w pierwszym wierszu kolumny "Relacja".
W kolumnie "Relacja" należy wybrać operatory pomiędzy zawartością rubryki a wartością
zadeklarowaną w kolumnie "Wartość":
Zostanie wyświetlona lista operatorów.
Nieaktywny
Brak operatora
<
Mniejszy od
<=
Mniejszy lub równy
=
Równy
>=
Większy lub równy
>
Większy od
<>
Różny od
Zawiera
Informacje zawierające wyspecyfikowane
wartości alfanumeryczne
Zaw. War.
Informacje zawierające wyspecyfikowane
wartości alfanumeryczne lub zakres
wartości. Znak + jest używany jako
separator, a znak – pozwala określić zakres
wartości.
 Wybrać operator.
 Wprowadzić wartość.
 W kolumnie "Wielkie/Małe litery" użytkownik może zaznaczyć, czy ma być respektowana wielkość
znaków.
– Tak: wielkość znaków będzie respektowana
– Nie: wielkość znaków nie będzie respektowana.
To kryterium dostępne jest tylko dla rubryk typu Tekst.
 Kliknąć przycisk Dodaj, aby zdefiniować drugie kryterium filtra.
 W 2 wierszu, w kolumnie „I/Lub” zadeklarować relację pomiędzy dwoma wprowadzonymi kryteriami
filtra.
 Użytkownik może także wybrać pomiędzy dwoma opcjami działania filtra:
 "Nie używaj dla dodatkowych"
Jeśli ta opcja jest zaznaczona, to będzie aktywny tylko dla kodów głównych.
 "Nie używaj dla głównych"
Jeśli ta opcja jest zaznaczona, to będzie aktywny tylko dla kodów dodatkowych.
 Kliknąć OK.
Filtry > Przykład
 Relacja "Zawiera"
Po wybraniu tego filtra, lista dostępnych kodów będzie zawierała tylko kody zawierające literę C.
 "Zaw. War."
Lista będzie zawierała kody zawierające szerokość równą 5, równą 20 oraz zawartą między 10 i 15.
Zarządzanie separatorami w katalogu aparatów
Użytkownik może zarządzać separatorami danych w rubrykach.
Menu główne:
Opcje > Separatory w rubrykach
Wyświetli się okno Opcje katalogu. Użytkownik może zmienić znak separatora: na przykład w rubryce
Oznaczenia żył w klasie Cable może zmienić standardowy separator “-“ na inny.
W wyświetlonym oknie dialogowym można określić:
 Separator oznaczeń żył kabla i końcówek złącz.
Separator jest używany w rubryce Oznaczenia żył/końcówek w klasie CABLE oraz CONNECT.
 Separator używany w pozostałych rubrykach.
Notka: Niedozwolone jest używanie symboli specjalnych "+" "." "," "[" "]".
Format importu
Polecenie umożliwia przygotowanie formatu importu kodów katalogowych z zewnętrznych baz danych,
w celu skompletowania lub uaktualnienia rubryk istniejącej klasy.
Możemy zadeklarować cztery typy formatów pliku, które pozwolą na import danych do klasy:
– Plik ASCII (Ogranicznik)
– Plik ASCII (Format)
– Plik dBase
– Plik Klasa (format wewnętrzny).
Tworzenie formatu importu
Polecenie pozwala utworzyć format importu.
Format musi uwzględniać strukturę pliku, który ma być importowany. Dany format związany jest
z określoną klasą.
Menu główne:
Narzędzia > Format importu
 Wprowadzić nazwę formatu.
 Wybrać typ pliku źródłowego.
 W zależności od typu, wprowadzić jego właściwości.
 Kliknąć OK.
Po utworzeniu formatu importu, dane z zewnętrznego pliku można zaimportować do klasy docelowej przy
pomocy polecenia Plik > Import klas > Inny format.
ASCII (Ogranicznik)
Do utworzenia formatu importu z pliku ASCII niezbędne są dwa etapy:
– Określenie właściwości
– Przypisanie pól pliku źródłowego do rubryk klasy, do której chcemy importować.
Właściwości pliku ASCII (Ogranicznik)
Po wybraniu źródłowego typu ASCII (Ogranicznik), zostanie wyświetlone okno Format importu.
Należy określić wszystkie właściwości pliku źródłowego:
 "Plik źródłowy"
Wybrać plik źródłowy.
 "Długość nagłówka"
Określa liczbę znaków tworzących nagłówek, które nie będą importowane.
 "Ilość pól (źródłowych)"
Pozwala wprowadzić liczbę pól, które będą importowane.
 "Separator"
Określa znak separatora strefy. Obecność jego jest obowiązkowa.
 "Ogranicznik"
Określa znak ogranicznika. Jego obecność nie jest obowiązkowa.
 "Koniec zapisu"
Określa znak końca zapisu. Jego obecność również jest obowiązkowa. Musi być wprowadzony w
kwadratowe nawiasy. Znaki końca zapisu to generalnie [13] i/lub [10].
 "Aktualizacja numeru pola"
Określa numer pola w pliku, które zawiera uaktualnienie.
Te rubryki są w polami uaktualnienia lub filtru, umieszczone przez znak zewnętrznej bazy danych. Każde
pole zawiera maksymalnie 5 liter związanych z poleceniem określonym przez użytkownika.
Wprowadź 5, aby zdefiniować pole "A".
Przykład pliku ASCII
"CODE01","TELEMECAN","GREEN PUSH BUTTON","15.50","A"
"CODE02","TELEMECAN","BLUE PUSH BUTTON","15.50","A"
"CODE03","LEGRAND","FUSE 15 A","2.70","B"
"CODE04","MERL. GERIN","CIRCUIT BREAKER 500mA","152.00","B"
 Przycisk "Aktualizacja"
Pozwala określić sposób aktualizowania.
 "Klasa docelowa"
Pozwala wybrać klasę, do której będą importowane dane.
Łączenie pól zewnętrznych z istniejącymi rubrykami
Po zatwierdzeniu właściwości pliku, wyświetli się okno.
Wybrane pola zewnętrzne zostaną wyświetlone w lewej części.
Dla każdego pola należy wybrać rubrykę klasy docelowej i zatwierdzić OK.
Notka: Obowiązkowa do importu jest rubryka CODE. Należy importować tylko dane związane z rubrykami
klasy.
Przykład pliku ASCII z ogranicznikiem ",".
"CODE01","TELEM","GREEN PUSH BUTTON","15.50","A"
"CODE02","TELEM","BLUE PUSH BUTTON","15.50","A"
"CODE03","LEGRAND","FUSE 15 A","2.70","B"
"CODE04","MERL. GERIN","CIRCUIT BREAKER 500mA","152.00","B"
Plik ASCII (Format)
Ten typ pliku charakteryzuje się stałą długością pól. Wszystkie dane są zapisane w tej samej strukturze.
Do utworzenia formatu importu potrzebne są trzy etapy:
– Definicja właściwości
– Definicja długości wybranych pól
– Przypisanie pól pliku zewnętrznego do rubryk klasy.
Przykład formatowanego pliku ASCII:
CODE01 TELEMECHANIC GREEN PUSH BUTTON 00015.50 A
CODE02 TELEMECHANIC BLUE PUSH BUTTON 00015.50 A
CODE03 LEGRAND FUSE 15 A 00002.70 B
CODE04 MERLIN GERIN CIRCUIT BREAKER 500mA 00152.00 B
Właściwości pliku ASCII Format
Zostanie wyświetlone okno Format importu.
 "Długość nagłówka"
Określa liczbę znaków tworzących nagłówek, który nie będzie importowany.
 "Długość zapisu"
Określa liczbę znaków w wierszu.
 "Ilość pól"
Pozwala ustalić liczbę pól do importu.
 "Offset pola aktualizowanego"
Określa początek (pozycję pierwszego znaku branego pod uwagę) w tym polu.
 "Długość pola aktualizowanego"
Określa liczbę znaków składających się na pole aktualizowane.
 "Obszar aktualizacji"
Pozwala przypisać, przy pomocy tabeli, polecenie do wyrazu.
Pozwala wybrać klasę, do której zostaną zaimportowane dane.
Określenie szerokości wybranych pól
Dla każdego pola zewnętrznego program daje możliwość określenia położenia, pierwszego znaku i
długość.
 Kliknąć na kolumnę "Przesunięcie" pierwszego pola.
 Kliknąć "Długość" pierwszego pola.
Przypisanie zewnętrznego pola do istniejącej rubryki
Notka: Obowiązkowa do importu jest rubryka CODE. Jeśli długość rubryki jest mniejsza niż zawartość
importowanego pola, to importowana dana zostanie skrócona.
Plik dBase
Podczas tworzenia tego formatu niezbędne są trzy etapy:
– Określenie właściwości
– Definicja długości wybranych pól
– Przypisywanie pola pliku zewnętrznego do rubryki klasy.
Właściwości pliku dBase
Po wybraniu formatu typu dBase, zostanie wyświetlone okno Format importu.
Użytkownik musi zdefiniować wszystkie właściwości pliku żródłowego:
 "Aktualizacja"
Pozwala przypisać, przy pomocy tabeli, polecenie do wyrazu.
 "Pola aktualizowane"
Pozwala wybrać między rubrykami aktualizacji utworzonymi w pliku DBASE, rubrykę do importu.
Pozwala wybrać klasę, do której będą importowane dane.
Przypisanie pola zewnętrznego do istniejącej rubryki
Zarządzanie formatami importu
Użytkownik może zmieniać, usuwać i przeglądać zdefiniowane formaty importu.
Modyfikacja formatu importu
Użytkownik może zmodyfikować wszystkie parametry z wyjątkiem nazwy formatu importu.
Menu główne:
Narzędzia > Format importu > Zmień
Wyświetli się lista plików importu
 Wskazać format do modyfikacji.
 Kliknąć OK.
Usuwanie formatu importu
Użytkownik może usunąć format importu.
Menu główne: Narzędzia > Format importu > Usuń
Wyświetli się lista plików importu
 Wskazać format do usunięcia.
 Kliknąć "Tak", aby potwierdzić usunięcie.
Podgląd formatu importu
Menu główne:
Narzędzia > Format importu > Podgląd
Wyświetli się lista formatów.
 Wybrać format.
Parametry opcji Dostosuj
Za pomocą tego polecenia tworzymy skróty klawiatury, przystosowujemy menu i paski narzędzi do
własnych potrzeb.
Do polecenia tego przechodzimy klikając prawym klawiszem myszy na pasek menu głównego.
Menu główne:
Opcje > Dostosuj
Menu kontekstowe:
Dostosuj
Zakładki Paski narzędzi i Polecenia
Zakładki te pozwalają na dostosowanie pasków narzędzi i wybrania różnych opcji ich wyświetlania.
Opcje wyświetlania
 "Opisy przycisków"
Kiedy ustawimy kursor na ikonie, pod spodem zostanie wyświetlony opis polecenia.
 "Płaskie przyciski"
Opcja ta likwiduje efekt wypukłości ikon.
 "Kolorowe przyciski"
Jeżeli opcja nie jest zaznaczona ikony są czarno-białe.
 "Wyświetl zakładki"
Ta opcja jest praktyczna, jeżeli mamy otwartych kilka plików. Pozwala na szybkie przechodzenie
pomiędzy nimi.
Zakładki występują na dole ekranu. Aby uaktywnić jakiś plik należy kliknąć w odpowiednią
zakładkę.
Tworzenie paska narzędziowego
 Kliknąć na zakładkę "Paski narzędzi"
 Wskazać "Nowy"
 Wprowadzić nazwę nowego paska
 Kliknąć OK
 Na górze z lewej strony wyświetli się pusty pasek
 Kliknąć na zakładkę "Polecenia"
 W oknie "Kategorie" wskazać polecenie
 Następnie w oknie "Polecenia" wskazać odpowiednią ikonę
 Wskazać ją lewym przyciskiem myszy i przenieść za pomocą tego przycisku do nowo utworzonego
paska
 Ponowić operacje dla następnych poleceń.
_____________________________________________________________________________________________
Notka 1: Aby poznać działanie ikony, wskazać ją, a na dole okna ukaże się opis do niej lub ustawić kursor
na niej a ukaże się podpis.
Notka 2: W celu usunięcia ikony z paska, należy wskazać ją na pasku i przenieść za pomocą lewego
klawisza myszy z powrotem do okna, z którego ją pobrano.
Notka 3: Aby zmienić nazwę paska, należy w polu "Nazwa paska narzędzi" wprowadzić nową nazwę.
Notka 4: Aby usunąć cały pasek, należy użyć przycisku "Usuń". Tylko pasków dostarczonych
standardowo nie można usunąć.
_____________________________________________________________________________________________
Resetowanie paska narzędziowego
Kilka pasków narzędziowych jest dostarczonych wraz z programem, tych nie można usunąć.
Natomiast można je modyfikować poprzez dodawanie lub usuwanie ikon. Po modyfikacjach, jeżeli
będziemy chcieli przywrócić standardowe ustawienia, należy użyć przycisku "Zresetuj".
Zakładka Polecenia
Ta zakładka powala wybrać różne ikony skrótów poleceń programu.
Zakładka Klawiatura
Ta zakładka pozwala na przypisywanie lub usuwanie skrótów klawiatury do poleceń menu.
 Kliknąć na zakładkę "Klawiatura".
 Wskazać menu w polu "Kategorie"
 Wybrać polecenie
 W polu "Nowy skrót" wprowadzić skrót klawiatury.
 Kliknąć "Przypisz".
 Zaznaczyć w polu "Aktualnie zdefiniowane przyciski".
_____________________________________________________________________________________________
Notka 1: Do polecenia można przypisać kilka skrótów klawiatury, ale zaznaczyć w polu "Aktualnie
zdefiniowane przyciski" można tylko jeden.
Notka 2: Aby usunąć skrót, w polu "Aktualnie zdefiniowane przyciski" odznaczyć go, a następnie
kliknąć "Usuń".
Notka 3: Przycisk <Zresetuj> pozwala usunąć wszystkie skróty klawiatury i przywrócić standardowe.
_____________________________________________________________________________________________
Zakładka Widoczność
W zakładce tej możemy włączać lub wyłączać każde polecenie menu.
 Wskazać zakładkę "Widoczność".
 W polu "Kategorie" wybrać menu
 W polu "Polecenia" włączyć lub wyłączyć odpowiednie polecenie.
 Kliknąć OK.
Parametry obszaru roboczego
Importuj
Pozwala uaktywnić standardową konfigurację (zespół parametrów wszystkich zakładek polecenia Opcje >
Dostosuj) uprzednio zapisaną w aktywnym edytorze.
Standardowa konfiguracja jest zapisana w podkatalogu instalacyjnym See Electrical Expert
V4\SEE_USER\. Zawiera pliki z rozszerzeniem „swsxml”.
 Kliknąć przycisk Importuj
Wyświetli się okno Import parametrów obszaru roboczego
 W polu “Nazwa pliku”, wybierz przycisk
.
Wyświetli się okno Otwieranie – podkatalog \SEE_USER.
 Wybierz plik z rozszerzeniem ”.sws” lub ”swsxml” i kliknij Otwórz
lub
 Wykonaj dwuklik na wybranym pliku
Pełna ścieżka do wybranego pliku zostaje automatycznie wprowadzona w polu „Nazwa pliku” w
oknie Import parametrów obszaru roboczego.
 Kliknij przycisk Importuj
Eksportuj
Pozwala na zapis zespołu parametrów (wszystkich zakładek) polecenia Opcje > Dostosuj dla aktywnego
edytora.
 Dostosuj swoje parametry.
 Kliknij przycisk Eksportuj
Wyświetli się okno Eksport parametrów obszaru roboczego.
 W polu “Nazwa pliku”, wprowadź nazwę pliku.
 Aby zapisać bieżący zestaw parametrów konfiguracyjnych dla wszystkich modułów, należy
pozostawić zaznaczoną opcję “Eksportuj wszystkie parametry obszaru roboczego“
lub
 Aby zapisać bieżący zestaw parametrów w konfiguracji dla danego modułu(ów) należy zaznaczyć
odpowiednie moduły a następnie zaznaczyć opcję “Eksportuj wybrane parametry obszaru
roboczego“
 Kliknij przycisk Eksportuj.
Wygenerowany plik jest domyślnie zapisywany w podkatalogu SEE_USER (zalecane) katalogu
instalacyjnego oprogramowania.
Jeśli chcesz zapisać plik w katalogu innym niż domyślny, należy w oknie Eksport parametrów
obszaru roboczego zmienić ścieżkę:
W polu “Nazwa pliku”, wybierz przycisk
.
 Wyświetli się okno Zapisywanie jako. Wybierz żądaną ścieżkę do folderu.
 W przypadku zmiany naszwy pliku, wprowadź nową w oknie Eksport parametrów obszaru
roboczego.
 Kliknij Zapisz.
Pełna ścieżka do wybranego pliku zostaje automatycznie wprowadzona w polu „Nazwa pliku” w
oknie Eksport parametrów obszaru roboczego.
 Klikknij przycisk Eksportuj.
Plik zostanie zapisany w wybranym katalogu.
_____________________________________________________________________________________________
Notka: Zapisaną konfigurację można aktywować, importując zapisane pliki z rozszerzeniem „swsxml”
_____________________________________________________________________________________________
Otwieranie projektu
Polecenie umożliwia otwarcie projektu.
Menu główne:
Plik > Projekt
Pasek narzędzi:
Wyświetli się Eksplorator projektów.
 Wyszukać i wskazać dwuklikiem projekt.
Wyświetli się ostatnio otwarty rysunek.
Otwieranie rysunku w projekcie
Polecenie umożliwia otwarcie rysunku zawartego w aktywnym projekcie.
Menu główne:
Plik > Otwórz schemat
Pasek narzędzi:
Wyświetli się Eksplorator schematów.
 Wyszukać i wskazać dwuklikiem rysunek.
Eksplorator metod
Metody zawierają informacje potrzebne do wykonania różnych przetwarzań CAE.
Użytkownik może dostosować metody do swoich potrzeb (tworzenie, modyfikacja, usuwanie...). Można
również zmieniać metody obowiązujące w bieżącym projekcie.
Menu główne:
Środowisko > Metody
Eksplorator środowisk
Środowisko jest zespołem danych umożliwiającym tworzenie schematów elektrycznych.
Określony projekt jest powiązany tylko z jednym Środowiskiem.
Środowisko zawiera arkusze formatowe, symbole, rysunki parametryczne, metody, katalog aparatów,
widoki aparatów, bloki, projekty modelowe, typy kresek i pisaków.
Menu główne:
Środowisko > Eksplorator
Pasek narzędzi:
Zarządzanie rysunkami parametrycznymi
Rysunek parametryczny jest to model rysunku używanego do automatycznego generowania rysunków
CAE (listwa, zestawienie, lista kabli, spis treści,...).
Program daje możliwość tworzenia i modyfikowania rysunków parametrycznych.
Menu główne:
Środowisko > Eksplorator rysunków parametrycznych
Zarządzanie arkuszami formatowymi
Arkusz formatowy jest to rysunek zawierający tabelkę z opisem projektu i rysunku.
Arkusze formatowe tworzymy i modyfikujemy za pomocą eksploratora.
Menu główne:
Środowisko > Eksplorator arkuszy formatowych
Zarządzanie symbolami
Poprzez użycie Edytora Symboli użytkownik może modyfikować istniejące oraz tworzyć nowe symbole.
Menu główne:
Pasek narzędzi:
Środowisko > Otwórz symbol
Zarządzanie widokami aparatów
Aby tworzyć lub modyfikować widoki aparatów należy otworzyć Edytor widoków aparatów.
Menu główne:
Środowisko > Otwórz widok aparatu
Pasek narzędzi:
Słownik tłumaczeń
Słownik tłumaczeń jest to baza danych zawierająca słowa i ich tłumaczenia w różnych językach.
Użytkownik może modyfikować słownik.
Menu główne:
Środowisko > Słownik tłumaczeń
Skrzynka narzędziowa
Skrzynka narzędziowa pozwala na:
– Określenie praw dostępu do programu
– Wykonanie operacji na grupach elementów takich jak symbole, połączenia,...
– Wykonanie różnych specyficznych operacji.
Menu główne:
Narzędzia > Skrzynka narzędziowa
Pasek narzędzi:

Katalog Aparatów

Transkrypt

Podobne dokumenty

ERASMUS a SUPLEMENT do dyplomu

Konspekt lekcji języka polskiego w klasie IV Cele lekcji

2. wniosek o rejestrację czasopisma

druk nr 19 - Sąd Okręgowy Warszawa

Załącznik Nr 1 do ogłoszenia OSOBA ODPOWIEDZIALNA ZA

Kurier Zachodni_drobne - Polska Press Sp. z oo

Pobierz - Powiatowy Urząd Pracy

Specyfikacja: AsXSn 0,6/1kV - Dok-Mel

WL450 System dostępowy WIFI wysokiej mocy (wyjście USB) 20m