1_Badanie fizycznych i chemicznych właściwości
Transkrypt
1_Badanie fizycznych i chemicznych właściwości
Projekt pn. „Inżynier ochrony środowiska – praktyczny zawód. Zwiększenie liczby absolwentów kierunku Ochrona Środowiska Uniwersytetu Opolskiego“ współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Człowiek – najlepsza inwestycja. UDA-POKL-04.01.02-00-022/12-00 Materiały dydaktyczne do zajęć wyrównawczych z chemii BADANIE FIZYCZNYCH I CHEMICZNYCH WŁAŚCIWOŚCI WYBRANYCH PIERWIASTKÓW. ZJAWISKO IZOTOPII I ALOTROPII PIERWIASTKÓW Ćwiczenie 1. Porównanie właściwości fizycznych wybranych pierwiastków Odczynniki: brom, cynk, jod, magnez, miedź, siarka, sód, węgiel, woda destylowana, alkohol etylowy, chloroform. Sprzęt: krystalizatory szklane (300 ml i 900ml), probówki, zlewki, pipety, korki gumowe, nożyk lub łopatka metalowa, bibuła filtracyjna. Cel doświadczenia: Po odpowiednim przygotowaniu próbek wybranych pierwiastków określ i porównaj ich właściwości fizyczne, po czym dokonaj podziału badanych pierwiastków na metale i niemetale. Sformułuj wnioski i uogólnienia oraz wykonaj zamieszczone polecenia. Przebieg doświadczenia: 1. W krystalizatorach umieść i dokładnie obejrzyj pobrane próbki cynku, magnezu, miedzi, siarki i węgla, po czym dodaj wody destylowanej. Określ właściwości fizyczne badanych pierwiastków. 2. Za pomocą metalowych szczypiec wyjmij z pojemnika z naftą niewielki kawałek sodu, osusz go bibuła filtracyjną i nożykiem odetnij próbkę wielkości łebka zapałki. Określ wygląd powierzchni przekroju sodu, po czym umieść go z powrotem w pojemniku. Odciętą próbkę pozostaw do dalszych doświadczeń. UWAGA! W eksperymentach z sodem należy zachować szczególne środki ostrożności. Suchego metalu nie wolno dotykać gołymi palcami, gdyż skóra zawiera wilgoć, a to może być przyczyną poparzeń metalem. 3. Przygotuj 6 probówek z dobrze dopasowanymi korkami oraz zlewkę z podgrzaną wodą. W trzech probówkach umieść za pomocą szczypiec po kilka kryształków jodu, a w pozostałych – za pomocą pipety po kilka kropel bromu i zatkaj probówki korkami. Jedną z probówek z jodem lekko ogrzej w łaźni wodnej, po czym razem z probówką zawierającą brom umieść na tle białej kartki papieru i określ właściwości fizyczne obu pierwiastków. Następnie do tej pary probówek dodaj niewielką ilość wody destylowanej, do drugiej pary probówek (jednej z jodem, drugiej z bromem) dodaj po 2 cm3 alkoholu etylowego, a do trzeciej – po 2 cm3 chloroformu. Po zatkaniu probówek korkami, energiczniej wstrząśnij ich zawartość i obserwuj zachodzące zmiany. Wyjaśnij od czego zależy zabarwienie warstwy organicznej. UWAGA! Wolny brom jest substancją niebezpieczną. Rany powstające przy polaniu się bromem goją się bardzo długo, natomiast pary bromu są trujące i działają silnie żrąco i drażniąco na błony śluzowe. Dlatego doświadczenie z bromem należy wykonywać pod wyciągiem, w rękawicach gumowych oraz w okularach ochronnych. W przypadku bezpośredniego zetknięcia się skóry z bromem należy natychmiast polane miejsca zmyć obficie r-rem tiosiarczanu (VI) sodu, alkoholem lub benzyna. Ćwiczenie 2. Kształcenie umiejętności klasyfikowania pierwiastków oraz przewidywania ich właściwości fizycznych i nazywania Sprzęt: tablica układu okresowego, słownik chemiczny, tablice chemiczne. Wykonanie: 1. Wyjaśnij i zapisz co oznaczają następujące symbole i wzory: Al, 2Mg, 24S, 3S8, 5C60, 2O, O2, O3, Ne, 6Fe, Na Które z wymienionych zapisów przedstawiają odmiany alotropowe pierwiastka? czym odmiany alotropowe różnią się od odmian izotopowych pierwiastka? 2. Podaj nazwy, symbole oraz położenie w układzie okresowym: a) b) c) d) e) metalu, który w warunkach normalnych nie jest substancją stałą, metalu dającego kroić się nożem, niemetalu o połysku metalicznym, niemetalu, który w warunkach normalnych nie jest gazem, niemetalu będącego przewodnikiem elektryczności. 3. Podczas ogrzewania kredy otrzymuje się dwie substancje: tlenek wapnia i tlenek węgla (IV). Jakie pierwiastki wchodzą w skład kredy. Spróbuj zapisać jej wzór chemiczny. 4. Podczas ogrzewania w powietrzu masa wstążki magnezowej zwiększa się, zaś podczas ogrzewania węglanu magnezu masa użytej próbki zmniejsza się. Wyjaśnij te różnice.