DR PRZEMYS£AW TOMALSKI
Transkrypt
DR PRZEMYS£AW TOMALSKI
Dr Przemysław Tomalski od 2012 roku jest adiunktem w Katedrze Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach struktury Katedry kieruje Pracownią Neurokognitywistyki Rozwojowej, przy której załoŜył pierwsze w Polsce laboratorium badania rozwoju poznawczego niemowląt (BabylabUW, więcej informacji: www.psychologia.pl/babylab). W 2005 roku uzyskał stopień magistra psychologii w ramach Kolegium Międzywydziałowych Interdyscyplinarnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim. W kolejnych latach odbywał studia doktoranckie w zakresie neurokognitywistyki rozwojowej w Centre for Brain and Cognitive Development w Birkbeck College w Londynie pod kierunkiem prof. Marka Johnsona i prof. Gergely Csibra. W 2009 roku uzyskał na University of London (Wielka Brytania) stopień doktora, a do 2012 r. odbywał staŜ podoktorski na University of East London w Wielkiej Brytanii. Jego zainteresowania badawcze obejmują neurokognitywistykę rozwojową, a szczególnie mechanizmy mózgowe orientowania uwagi na twarze oraz mechanizmy wpływu wczesnych doświadczeń na rozwój neuropoznawczy niemowląt. Wyniki jego badań są publikowane w czasopismach z listy filadelfijskiej (7 publikacji) oraz prezentowane na wielu międzynarodowych konferencjach w dziedzinie psychologii rozwojowej oraz neurokognitywistyki. Jest autorem monografii naukowej w języku polskim (Nietypowe rodziny. O parach lesbijek i gejów oraz ich dzieciach z perspektywy teorii przywiązania. Warszawa: Wydawnictwa UW). Pełni równieŜ funkcję recenzenta dla czasopism zagranicznych, m.in. Autism, Frontiers in Human Neuroscience, Neurology. Developmental Science, Developmental Medicine and Child Obecnie w ramach grantu Komisji Europejskiej (Marie Curie CIG) kieruje projektem dotyczącym samoregulacji i rozwoju poznawczego niemowląt doświadczających ubóstwa. Dzięki grantowi SONATA Narodowego Centrum Nauki realizuje równieŜ projekt dotyczący roli samoregulacji w rozwoju mechanizmów kierowania procesami uczenia się i uwagi u niemowląt. W latach 2010-2012 był głównym wykonawcą dwóch projektów na University of East London (Wielka Brytania) mających na celu zastosowanie nowych technologii monitorowania ruchów gałek ocznych (eyetrackingu) w opracowaniu nowych metod badań przesiewowych u niemowląt. W swojej pracy habilitacyjnej zamierza zajmować się wykorzystaniem nowoczesnych metod eye-trackingu w diagnostyce przesiewowej i wczesnej interwencji u niemowląt i małych dzieci z ryzykiem zaburzeń rozwojowych (np. autyzmu i ADHD). Pierwszym celem pracy jest zatem określenie tych grup nietypowych zachowań wzrokowych u niemowląt poniŜej 12 miesiąca Ŝycia, które są najlepszymi predyktorami późniejszych zaburzeń rozwojowych. W tym zakresie praca opiera się na wynikach badań prowadzonych uprzednio w Wielkiej Brytanii, jak i na spodziewanych rezultatach projektów zainicjowanych niedawno w Polsce, na Wydziale Psychologii UW. Drugim celem pracy jest przygotowanie baterii testów przesiewowych dla niemowląt, z wykorzystaniem technologii eye-trackingu i oprogramowania, które automatycznie adaptuje dany test do indywidualnych zachowań badanego (gaze-contingency paradigms). Spodziewane rezultaty pracy, to przede wszystkim opracowanie podstaw teoretycznych i empirycznych baterii przesiewowej zaburzeń rozwojowych dla małych dzieci. Ponadto, opracowanie i pilotaŜ takiej baterii w warunkach laboratoryjnych na grupach niemowląt z podwyŜszonym ryzykiem zaburzeń (niemowlęta niemowlęta z rodzinnym ryzykiem autyzmu). urodzone przedwcześnie,